M 1934.
Dingdag 21 gEBgf November 1871.
irommriMn.
Dit blad versebijnt des Maandags en Donderdags s avonds. <Vbonnementsprijs f 1.15 per 31 maanden. Prijs der Ad«ertentiën van 1 tot 6 regel» 60 Ct* elke regel meerder 10 (It*
legale en oiliciëele Adverlentiën per regel 15 Ct». Reclames p-r regel 20 cent» dfz. nummers 5 cents; dubbe'e grootte 10 cents. Bestellingen bij den Uitg. .4. H van Cte-ffte
Amersfoort Bureau Amersfoortsehe Courant. I.angestraat. Wijk F, N° 43, over-'e Oude Vischniarkt en bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in het Rijk. Drieten franco.
LIJST VAN BRIEVEN aan personen geadresseerd
wier adres als onbekend is opgegevenverzonden
onder het postmerk Amersfoortgedurende de
le helft der maand October 1871.
NAMEN DER GEADRESSEERDEN.
PLAATS VAN
BESTEMMING
1. Antje Bolderdijk
te Amsterdam.
2. C. van Cappclveen
Arnhem.
3. Jan van Hooi
Duivendrccht.
4. C. N. Looman
Ems.
5. D. van Dorsen
Essen.
6. J. A. Westenberg
Grouw.
Van de Hulpkantoren
Baarn.
7. Mej. F. BooleAmsterdam.
Soest.
8. W. C. Jansen
Soesterberg.
9. T van EeekUtrecht.
Voorthuizen.
10. J. Kristhof Groningen.
Over de maand Augustus 1871
België.
1. G. Stapelkampte Brussel.
2. Mej. G. van den Heuvel
(van het tlulpk. te Soest.)
3. R. Rombouts, adres J. Cornells, te Antwerpen.
Duitschland.
1. Frau Baumannte Dielingen.
(verzonden van het tlulpk. te Voorthuizen.)
Frankrijk.
1Mad. van Mcegen née llug te Paris.
2. Henri van Csselen
Zwitserland.
1. Oosterwijk Bruijn te Interlaken.
Regthebbenden vervoegen zich aan het postkantoor
te Amersfoort.
1
De opheffing van het Ned. gezantschap
te Rome.
Na de algemcene beschouwingen over de Staats-
bcgrooliug in de Tweede Kamer, op Woensdag jl.
gehouden was aan de orde hel hoofdstuk der Bui-
teiilaiidschc Zaken.
De lieer Dumbar stelt voor het tractemcnt voor
den gezant bij den Paus te schrappen cn zegt dat
een gezantschap bij dal kerkelijke opperhoofd cene
ongerijmdheid is.
L)c heer van Bicberstein spreekt als oud soldaat
en ridder der pauselijke orde en acht het niet regt
en billijk onzen gezant te Rome terug te roepen.
De heer van der Maesen bepleit de missie te Rome
en vindt de intrekking daarvan niet raadzaam, voorat
niet voor een klein Land als 't onzedat niet moet
vóórgaan, maar volgen.
De heer Cremers oud-Ministcr van Builenlandsche
Zaken anders in de rigting van den Minister van
Builenlandsche Zaken, spreekt als staatsburger en volks
vertegenwoordiger en vraagt of ook de heer Bieber-
slein, die het woord voerde als soldaat en drager
cener Pauselijke ordeniet beter deed op te treden
als Nederlander en drager eencr Nederlandsche orde.
Dat wij op dit oogenblik geen gezant te Rome
behoeven te hebben, steunt zijns inziens op de vol
gende gronden
1*. elke gedachte aan gewapende tasschcnkomst
tot herstel van het wereldlijk gezag van den Paus,
is thans flior goed verdwenen
2° van argumentenontleend aan het belang der
handhaving onzer neutraliteit, kan thans geen sprake
meer zijnintegendeelonze neutraliteit zou in menig
opzigt gevaar kunnen loopen
3*. reeds zijn andere Mogendheden ons voorgegaan
in de opheffing van een afzonderlijk gezantschap;
4° na de aanneming van het beginsel in ons staais-
regt omtrent de scheiding tusschen Kerk en Slaat,
zou het behoud der missie eene dwaasheid zijn. Met
den val van de wereldlijke magl van den Paus moe
ten alle diplomatieke betrekkingen met Rome verval
len. Een gezant te Rome van wrge Nederland heeft
geen reden van bestaan meer; hij moet verplaatst,
gepensioneerd of op wachtgeld gesteld worden;
5*. niet alleen is dat gezantschap onnoodig gewor
den, maar het kan schadelijk cn nadeelig worden voor
onze verhouding tot het Koningrijk Italië.
De heer Gratama ondersteunt ten volle het vopr-
stel-ÖMmóar en gelooft, dut vooral het vaststellen der
onfeilbaarheid als dogma voor de Mogendheden een
reden te meer isom hun gezant te Rome terug te
zenden.
De heer Storm van 's Gravesande wil uil verdraag
zaamheid en courtoisie jegens Rome den gezant aldaar
laten.
De geheelc zitting der Tweede Kamer was ook Don
derdag gewijd aan de discussie over de missie te
Rome. De ultramonlaansche leden hebben toen de eer
der discussie gehad; de antirevolutionairen en enkele
conservatieven voegden zich aan hunne zijde; slechts
de Heer v. Voorlhuysen, nog met reserveen de
heer Jonckbloet spraken voor 't beginsel van het amend.
Dumbartot opheffing der missie.
De r. cath. leden waren dringend, harlstogtelijk
soms, maar trachtten ook zeer op 't gemoed te werken.
Ue heeren Willebois, lleydenrijck, Bergmaan, Pijls, en
C. van Nispen deden beroep op de welwillendheid, de
verdraagzaamheid, de verzoeningsgezindheid der kamer.
Zij zochten de zaak zoo eenvoudig mogelijk voor te
stellen, en drongen aan op 't behoud van 't status quo.
De Heer de Willebois erkende, dat de heer de
Bitberstein wel te ver was gegaan, toen hij zich op
kerkelijk gebied plaatste en er zijne pauselijke ridder
orde bij haalde; de heer Bergmaan herinnerde er nog
wel aan dat de N. Brabanders cn Limburgers zulke
goede soldaten warenmaar trok de portée van die
niededeeling op de aanmerking der hh. van Wassenaer
en Jonckbloet weder in. De heer v. Nispen, die voor 't eerst
in de Kamer het woord nam, en zich als een goed spreker
deed kennen, meende, dat men zich op 't zelfde standpunt
meest stellen van 't voorjaartoen men de missie
bestendigde; de kwestie van Rome was toch nog
hangende de pausen waren er meermalen weergekeerd;
men keurt het onregt jegens den paus gepleegd af,
men grieve dan ook geen f der bevolking door de
missie op te heffenterwijl Italië den paus nog als
soeverein erkent. Ook de hr. Heijdenrijck wees er
op, dal de strijd tusschen de twee groote partijen op
sociaal, internationaal en politiek gebied nog voort
duurde.
De discussie over het al of niet behouden van het
gezantschap te Rome is Vrijdag afgeloopen.
De Min. van Buit. Zaken heeft het voorloopig behoud
der missie breedvoerig verdedigd.
Ons Land zeide hij moet in dezen niet
voorgaan. Ten slotte is het amcndement-Dumiar, tot
opheffing van het gezantschap bij den Paus, aangenomen
met 39 tegen 33 stemmen.
Aldus heelt dc Tweede Kamer twee a drie
dagen van den nationalen lijd aan een onderwerp
besleedwaaraan zelfs geen uur had behooren
te worden gewijd. Regtstreeks trekken wij geen
partij voor wien ook in het onderwerp. Maar
wij zien niet in welk nut die lange discussie
had; zelfs zien wij er nadeel in; want tol meer
dere harmonie onder Volkvertegenwoordigers
en Volk leidde zij zeker niet.
Waren er Volksvertegenwoordigers, die uit
courtoisie voor het behoud van den gezant bij
den Paus slemden ook dc achting voor den
eerbied w aardigen Vorstel ijken grijsaard bad
velen daarvoor moeten doen stemmen. Neder
land is toch nog voorloopig rijk genoeg om zijn
alouden roem van edelaardigheid te betalen met
cenige duizendo guldens. Het ongeluk heelt im-
ncrs toch ook r eg ten, die niet door koele bete
kening van eenig geldverlies of politiseren mogen
worden gekwetst.
Waren dus zij die d-n gezant niet meer
w ilden behouden, niet edelmoedig, ook de R. C.
leden hebben een houding aangenomen die
hen gansrli niet veredelt. Dat zij voor zijn be
houd spraken, is zeer natuurlijk; maar dit had
met fiere bescheidenheid, met zellachling moeten
geschieden. Zooals het mecrcndeel hunner echter
sprak, lagen zij meesttijds als geknieldals smeekend
voor de voelen hunner proteslantsche medeleden
en moesten eindelijk zelfs het zieislecd onder
vinden dat hun genniekrec'hunne bede werd
afgewezen
l'olltlcke Itcvuc.
IDc kwestie: Parijs-hoofdstad is in den laatster
lijd drukker cn heviger besproken djn ooi', 't Lijdt
geen twijfel, dat Thiers, die dubbel het ongemak
ondervindt van eene provinciale hoofdstad als Versailles,
zeer geneigd is naar Parijs terug te keeren. Of het
gouvernement in de aaustaande zitting der nationale
vergadering zelf een voorstel in die« geest zal doen,
is nog niet zekerweldat het een dergelijk voor
stel zoo het gedaan mogt wordenzal steunen, In
zijn brief van gelukwensch'.ng aan 't nieuwe lid der
akademie Jules Janin heeft Thiers immers geschreven,
dat hij hem te Parijs de hand zal drukken.
Dit echter is niet het belangrijkste van dezen brief;
het voornaamste is, dat die brief aan Janin geschre
ven werd. Deze toch staal bekend als een volbloed
Orleanist en bij maakt daarvan evenmin een gehei u
als van zijne kennis van 't latijndie door Camille
Doucel bij zijne receptie in den kring der onslerfe-
lijken met eene niet onaardige ironie in de hoogte
is gestoken- Als letterkundige en als geestige criticus
heeft Janin zich wel niet veel met politiek bemoeid,
maar in zijn laatste rede is hij niettemin ronduit
voor zijne gevoelens uitgekomencn dat Thiers hem
nu juist zulk een brief schrijft, is wel geschikt om
de repubiikeinsche gezindheid van den president der
republiek in twijfel te doen trekken.
Gambetla die met meer ijver dan politiek doorzigt
in zijn nieuw blad de Republique Frangaisedc„elijks
de valschc republikeinen met schorpioenen kastijdt
meent dan ookdat de partij van Thiersde
conservatief-liberalegelijk zij zich noemteigenlijk
uit Orleanisten bestaat, gelijk blijkt uit het slot van
een bijtend artikel tegen de Orleansdat wij hier
aanhalen ook om een denkbeeld tc geven van Gainbelta's
polemiekNaauwelijkszegt dc Republique, hadden
de Orleans weer den voet op Frankrijks bodem gezet,
of zij beijverden zich te voldoen aan al de eischen
van liet oogenblik. Wilt gij een soldaat Neem
Robert Lelort van Charlrc», Wenscht gij een zeeman?
Uier is Penlhièvre. Verlangt gij een' president der
republiek? De graaf van Aumale staal al klaar. Ecnen
koning? De graaf van Parijsdie noch afgevaardigde,
noch lid van oenen gcneralen raad is, heelt zich
exprcsselijk voor dat vak gereserveerd. Men spreekt
veel van Bonaparlisliscbe intrigues en met regt, maar
wij vreezen haar minder dan de verborgen en binnen
de perken der wet gehoudene aanslagen van zekere
andere partij. Iels anders is een coup detat in het
Elysée voorbereid als eene onderneming uit Chislehurst.
Als Thiers niet de meest naive van alle politici is en
nooit een prefect van politie neemt, die een domoor
of een minister van oorlog die een verrader isdan
kunnen wij over de laatste gerust zijn. Maar wij zijn
meer bezorgd voor de Orleanisten, excuseer! wy
willen zeggen de conservatief-liberalen. De nationale
vergadering is monarchaalde ministers, de prelecten
do beambten zijn conservatief-liberalenexcuseer
Orleanisten. Onder deze omstandigheden is niets
gemakkelijker dan de republiek (c'tijd binnen de petken
der wet) weg te goochelen."
En nagenoeg in deze'fde woorden zegt een buiten
landse!! een Duitsch blad, dc Köln. ZlMonarchaal
is dc slaatmonarchaal is het legermonarchaal is
het volk. liet keizerrijk heeft uitgediend :n is wegge
worpen voor de republiek ontbreken de republikeinen,
cn dus blijft alleen Orleans over als wij liet handjevol
legitimisten niet in rekening brengen. De heer Thiers
zal de republiek niet «verraden", dagelijks zweert hij
ditmaar wil ze als erfenis nalaten aan de prinsen
van Orleans en hunnen met repubiikeinsche instel
lingen omgeven" troon. Voor het oogenblik is dit het
waarschijnlijkste."
Keizer Frans Jozeff had een Kabinets-direclcur en
die directeur speelde bij Ministercrisisscn eene groote
rol. Hij zette gedurig dezen en genen een beentje en
't gevolg was dat het voorwerp zijner geheime gym-
naslieke beweging viel, cn hij tilde dezen en genen
op cn eensklaps zaten zij hoven op den s/oel der eere.
Eindelijk is de kuilgraver den weg van allo kuil
gravers gegaan en ook zij zal vallen tot bijzonder
genoegen van liet publiek.
De nieuwe Ojslenrijksckc Kabinetspresident maakt
Rusland hel Hof.
Hij drinkt uict don gezant van den Czaar thee
over en weer.
De commissie die te Londen voor de belangen der
houders van Spaansche staatsschuldbrieven werkzaam
is, heeft, gelijk de Times van thans zegt, dc mede-
werking van de voornaamste beurzen van Europa go-
vraagd en verkregen, en stelt alles in het werk om
hel Spaansche Gouvernement van het helas.cn der