minder broederlijk, kreeg Van Caerden zijn zin,
onder de&e voorwaaide evenwel, dat tweeman
nen als gijzelaars in Dekkers plaats zouden aan
land blijven. Aan Hans van Lochum en de tolk
viel dit niet bijzonder benijdbaar voorrecht te
beurt.
Gelijktijdig met van Caerden bevonden zich
ten hove de Spaansche gezant en de reeds ver
melde kapitein De Goste. Zij betoonden onzen
reiziger vele beleefdheden en heetten hem van
heeler harte welkom. «Welkom of niet" was
zijn goed rond goed Hollandsch woord, «ik
danke God die mij behouden en in goede ge
zondheid hier heeft laten aankomen." Hij voegde
er bij van zulk eene Spaansche beleefdheid en
hoffelijkheid niet bijzonder gediend te zijn. Of
zij wel gemeend wasliet hij liefst in het midden.
Dit wist hij met zekerheid te zeggen dat zijne
natie geene vormen keude. Bij eerlijkheid en
oprechtheid en niet bij vernis en schijnhad
ze steeds zich wel bevonden en ieder voor zich
weten te winnen.
Kort na van Caerden's aankomst werd Adam
Vlaming met goederen naar land gezonden. Zijn
eerste werk was er een huis te huren dal tot
magazijn dienen moest. Toenbij den Vorst
ten gehoore toegelatengenoot hij van dezen
eene gunstige ontvangstdie door 't wisselen
van geschenken in hartelijkheid toenam. Wat
hem 't meest genoegen deed, was de plechtige
vernieuwing der belofte aan zijn bevelhebber
gedaan.
't Kwam evenwel niet verder dan beloven.
Al de bewijzen vaa genegenheid al de schoonste
aanbiedingen hadden niet de minste waarde,
^t Was niets dan geveinsdheid en huichelarij en
looze streken. Immers toen werkelijk de handel
■een aanvang nemen zoude, deden zieh van de
zijde der verkoopers allerlei bezwaren voor. Niet
in 't minst betrof dal den prys. In strijd met de
gedane belofte, werd de peper aan Vlaming verre
boven de markt aangebodenterwijl zij aan de
Portugeezeo tegen den gewonen marktprijs ge
leverd werd. De klachten, over deze onevenredig
heid ten Hove ingebracht mochten niet baten.
Wie er de hand in haddenkon evenmin met
zekerheid worden gezegd. Maar dat de Portugeezen
of 's vorsten ambtenaren gestookt haddenliet
duidelijk zich gissen. Ongelukkig, bedroevend die
van zulk eene handelwijze de dupe wordt, en
zoo in zijne schonne verwachtingen zoo bitter
zich ziet teleurgesteld 1
Wat zouden onze reizigers doen? In overleg
met Van Caerden werd besloten de opgeslagen
goederen aan boord te brengen en deze trouwe-
luoze lieden te verlaten. Misleid te worden en die
misleiding zoetsappig te verdragen wie kan er
vreè meè hebben En daarom ook om verdere
gevolgen te voorkomen beter ten halve gekeerd
dan ten heele gedwaald 1
Het hof van appèl heeft ia de zaak der erf-
railie Naundorff uitspraak gedaan te hunnen fa-
deele, en hier volgen de hoofdpunten der over
wegingen die tot het arrest geleid hebben
Lodewijk XVII is 8 Junij 1795 werkelijk in
den Temple overleden; de authentieke akte
van zijn overlijden heelt beslaan en mogt dit
stuk door den brand van het raadhuis inI87l
vernield zijn er bestaan afschriften van die
alle zekere waarborgen aanbieden. De voorzorgen,
genomen ter bewaking van den dauphin en
zijne zuster gedurende hunne gevangenschap
in den Temple, waren zoo talrijk en zoo bui
tensporig streng dat zij elke ontvlugling moesten
verhinderen zoodat hel onderschuiven driemaal
van een ander kindop welk beweerd feil de
verdediger zich beroepen heeltten eenenmale
onmogelijk was. Ten opzigte van het bewijs,
dat men ontleenen wil aan de drie brieven
van Laurentis bet bedrog evenzeer in het oog
loopend. De erfgenamen hebben niet één ern-
stigen persoon kunnen noemendie de ont
vlugling van den dauphin of de onderschuiving
vau andere kinderen begunstigd heeft. Een
onwederlegbaar bewijs vindt men in de getui
genissen van Germain en Lasne (1834, 1836
en 1849) cipiers van den hertog van Norraandië,
die hem zagen sterven en bij de lijkschouwing
zijn lijk berkend hebben. Behalve de bewijzen
van slofFelijken aard, zijn er ook zedelijke be
wijzen, als men overweegt, dat de royalistische
partij gedurende de oorlogen in de Vendée
eene groole kracht zou geput hebben uil het
nog in leven zijn van Lodewijk XVII, iets,
waaraan men zelfs niet gedacht heeftdaar
men de zekerheid had dat de dauphin dood
was. Hel avontuurlijke leven van Naundorff in
Pruissenin Engeland en Nederlandzijne
veroordeeiiogen, zijne opsluiting in de gevangenis
wegens het vervaardigen van valsche munt
zijne onmogelijk overeen te brengen met den
vorslelijken rang, dien hij zich toeeigende. Dit
alles nagaande, kan men in Naundorff niet
anders zien dan een onbeschaamden, door en
door sIuwcd gelukzoeker, die met meer behen
digheid dan de andere valsche pretendenten de
rol van dauphin heeft gespeeld. t
De positie der Naundorffs verandert weinig
door dit vonnis. Met regt kunnen zij beweren,
dat de politiek daaraan niet geheel vreemd is
geweest. De legitimisten hebben gedaan wat zij
konden om deze zaak te eindigen en men be
hoeft slechts het requisitoir van den procureur-
generaal te lezen om te ziendat vrouw Justi-
tia niet altijd vrij is van hartstogt. Wie aan
de echtheid der aanspraken Naundorff hebben
geloofd, zullen daaraan blijven gelooven het
vonnis verandert niets.
Intusschen is het requisitoir van den procu
reur-generaal door Favre wederlegd in een stuk
dat verleden week 't licht heeft gezien. Het ein
digt met een herhaalden eisch om een getuigen
verhoor. «Welke ernstige bedenking kan daar
tegen bestaan zegt de heer Favre ten slotte.
Is Naundorff een bedrieger, gelijk men beweert,
welnu laat het lichtdat wij wenschen te ont
steken hem beschamen. Is hij daarentegen een
slagtofler en de geschiedenis onthult éénmaal de
gruwelijke ontregtvaardigheden waarvan hij het
slagtoffer wasdan zouden wij daaraan nog moe
ten toevoegen dat de Fransche reglbanken den
gruwel hebben voltooid, door hem de gelegen
heid te benemen de door de politiek uitgedoofde
waarheid aan het licht te brengen." Als bijlage
is aan het geschrift toegevoegd een brief van
den heer Lapradedezelfde, die persoonlijk te
Berlijn bij den Minister Rochow inlichtingen
heeft ingewonnen omtrent den persoon Naundorff.
De heer Laprade zegt in dit schrijvën, dal, daar
de Prnissische minister hem hield voor een
ijverig aanhanger van Karei X, hij hem inlichting
gaf, die zeer pleiten voor de waarheid, die hij,
Jules Favreverdedigt en stelt zich geheel ter
beschikking als dit nuttig of noodig mogt zijn.
AMERSFOORT, 5 Maart 1874.
't Muntwet-ontwerp is door den Minister van
Financiën ingetro kken.
Is het ontwerp goed
Een ontwerp, dat de Tweede Kamer tot een
Babel maakte dat ook de gedecideerdste
koppen van streek bragt dat gevestigde
opiniën over boord wierp dat Z0gGIl of
ramp aankondigde, zulk een ontwerp als het
wet werd, mist het zegel van het koel verstand
en biengt twijfGl onder het Volk aangaande
de waarde van het aangenomen stelsel en de
gevolgen daarvan.
Er is in de Tweede Kamer veel getwist en
niet altijd droeg het woord het kenmerk van
bezadigdheidmaar dat ishelaasdikwijls
hei parlementair stelsel eigen.
Die 't weetof die eerlijk meent dat hij het
weetis verpligt het te zeggen en dal te doen
altijd even kalmaltijd op den juisten toon
is niet ieder gegeven.
In 'tvuur der inprovisatie is eene vergissing
der tong mogelijk en daar zij dikwijls onmiddel
lijk wordt gestraft, is dikwerf opheldering noodig.
Deze lokt tot wederwoord tiil, en
Intusschen, te betreuren is hel, als hartstogt
in 'l spel komt en de taak bederft.
Dat is somtijds een gevolg van den vluggen ge
dachten- en woordenstrijdwaardoor de Staats
belangen en het Volk kunnen lijden en daarom
mogt wel vóór en in de zaal van elke Volks-
vertegenwooidiging geschreven slaanwat de
Psalmist zegt
Houd uwe long in toom.1'
Op Dingsdag, den 10. Maart 1874, des na
middags te één uurzal de Gemeenteraad van
Amersfoort eene vergadering houdenwaarin
de punten van behandeling zijn
1. Rapport van de Schoolcommissie ter zake
van de toelage aan de school van den heer C.
J. van der Nagel met voorstel van Burgemeester
en Wethouders.
2. Voordracht tot af- en overschrijving op
de begrooling van het weeshuis over 1873.
3. Kohier van de hondenbelasting dienst 1874.
4. Voorstel tot verhooging van het crediet
voor pnlbooringen aan Burgemeester en Wethou
ders verleend.
Blijkens achterstaande advertentie is door
den Heer F. F. Maijwald te Amersfoort uitge
geven een Volkslied op het Zilveren Kroon feest van
Z. M. Willem lil12 Mei 1874 en ontving hij
voor de daarvan door hem gezonden Exem
plaren minzame brieven van dankbetuiging
van wege Z. M. den Koning H. M. de Kouingin
en HH. KK. HH. de Prinsen van Oranje en
Frederik.
In de cadence zijnde van ons nationaal
lied: Wien Neêclunds bloedzoo is dit door
hem uitgegeven Volkslied zeer geschikt om op
12 Mei, vooral algemeen door hel Volk, te
worden gezongen.
De Amst. Cl. meldt
Naar men verneemt, heeft Z. M. de Koning
den wensch te kennen gegeven dat de gelden
voor het nationaal geschenk van den 12 Mei
a: s. bestemd, aan HD zullen worden ter hand
gesteld, tot een weldadig doel door Zijne Maje
steit aan te wijzen.
De negen-en twintigste algemeene vergadering
van het Ned. onderwijzersgenootschap zal dit
jaar den 29sten30sten en 31sten Julij te
Groningen gehouden worden. Behalve de gewone
werkzaamhedenzal behandeld worden, een voor
stel van het hoofdbestuur. Hel stelt voor, dat
de algemeene vergaderiug de wenschelijkheid der
invoering van schoolspaarbanken zal uitspre
ken en dal de spaarbank des genootschaps lot
bevordering van dat doel zal aangewezen worden.
Verder worden door het hoofdbestuurde gewes
telijke vereeniging van Noord-Holland en door
die van Drenthe wijzigingen in de wet des ee-
nootschaps voorgesteld. Onder de vraagpunten
komen voor: Is een grondwetsherziening in het
belang van ons nationaal onderwijs te achten
Verder zijn er vraagpunten omtrent de school
tijden, de schoolbibliothekenhel teeken-on-
derwijs enz.
Werkelijk ontzettend is het vólgende berigt
van Havas omtrent de ellende te Parijs:
«Het schijnt wel of wij het nevelige Londen
in zelfmoorden zullen voorbijstreven. Heden (26
Feb.) hebben wij een gansche reeks zelfmoorden
op te teekenen. Vijf vrouwen waaronder eene
van twee en tachtig jaar, zijn het venster uil-
gesprongen. Van de overige telfmoordc j door
ophangingverstikking met kolendampver
drinking enz. willen we niet eens meer reppen,
zóózeer nemen ze in aantal toe. De meesten
dezer ongelukkigeu worden door gebrek lol de
wanhopige daad gedrongen hoe ook de openbare
liefdadigheid .dies inspant ooi den hongerlijden
den te hulp te komen. De groote gaarkeukens
hebben de lofTelijke gewoonte ingevoerd om eiken
morgen van 7 uur af de overblijfselen van den
vorigen dag om niet den behoeftigen uil te deelen.
In de volkskeukens gaat ook het druk toe. Zelfs
welgekleede lieden heeren met het kruis van
't legioen van eer op de borstzien zich genood
zaakt om in die inrigtingen hun onderhoud te
zoeken. Een aantal winkeliers reiken brood uit
anderen aardappelsweder anderen verlengen
kosteloos de pandbriefjes. De bank van leening
heeft last om de aangeboden voorwerpen den
behoeftigen zoo hoog mogelijk in rekening te
brengende beleening op diamanten en schil
derijen daarentegen is met een derde verlaagd.
Door honger en gebrek van allerlei aard nemen
de ziekten toe en de hospitalen zijn overvol.
Heden nog moest een gehcele troep uitgeteerde
aanvragers aan 't gasthuis de la Pièlé worden
afgewezen."
De hoofdonderwijzer F. C. Wijle voeg onlangs
in de lleidebode
«Bidt gij voor de overwinning op de Alchi-
ncezen
Ds. J. M. Donner antwoordt hierop in de
Wekstem
De Nederlandsche Christen kan niet onvoor
waardelijk om die overwinning bidden, wèl om
een spoedig einde van den oorlog en om eene
Godverhecrlijkende uilkomst van dat werk der
menschen."
De confessioneelen willen te Leiden een te
Huis oprigten voor militairen aldaar voor korter
of langer lijd in garnizoen.
Men schat de jaarlijkscbe onkosten voor zoo
danig Huis op 1000.
De Carlisten zijn aan de winnende hand en
't is waarlijk geen wonder.
Uil Madrid proclameerde men druk tegen do
opstandelingen en vaardigde men uit de Minis-
terieele bureaux legerorder op legerorder uit,
maar ze maakten geen enkelen Carlist dood en
zoo is hel er toe gekomendat de Carlisten
meester werden en bij slot van rekening Mo-
riones en de zijnen het hazenpad deden kiezen.
Nu werd het tijdook voor de hooge militaire
chefs te Madrid om de handen uittesteken cn
Serrano, tot Chef van 't Uitvoerend Bewind of
eigenlijk tot Dictator benoemd vertrok zooals
wij reeds hebben gemeld, met admiraal Topete
naar het looneel des oor logs.
Hij zal er vernemen dat Tolosa door de Car
listen is genomen en dat Bilbao dagelijks ge
teisterd wordt door 1500 bommen.
't Verlies van Bilbao zou een groot verlies zijn.
De vraag is nu of Serrano de moedeloozen
lot verderen strijd kan drijven en of bij raagt
genoeg meebrengt om de zegevierenden Carlisten
't hoofd te biéden.
