Leb ik niet ontmoet. Ik informeerde naar de leden hiervan bij verschillende mcnschen zoo wel Franschen als Duilschers en zij deelden mij allen eenstemmig mede, dat alle lieden van vermogen of aanzien Mele hadden verlaten of nog verheten, eveneeus velen van andore standen, xoodat de bevolking van Metzdie vroeger omstreeks 50,000 zielen wasthans niet meer telde dan circa 15,000 en deze bestaan meeren- deels uit tw ijfelachtige personen, die van üuitsch- land en Frankrijk gekomen zijn. Op mijne wandeling buiten om de stad heb ik heele straten thans onbewoond gezien. Villa's, met vroeger fraaije tuinen waren verlaten en in ziglbaar verval. Het groole gebouw van de tabakregie, waaiin vroeger 300i> personen werkten, stond geheel ledig. Ik heb nooit eene groole stad gezien, die een zoo vreemden, ja, zoo akeligen indruk op mij heeft gemaakt, liet is hier op hel midden van den dag zoo stil als in Amsterdam dos nachts te 12 uur. Do hólels zijn altijd ledig en aan de table d'lióle zag ik alleen Duilsche officieren. Een werkman dien ik op mijne wandeling aansprak, vertelde mij, dat hij en zijne kame radenzoodra zij het werk aan de vestingwerken gereed hadden eveneens voornemens waren van hier naar Frankrijk te vertrekken oindat zij hier dan toch niets meer konden verdienen. Zoo als men mij verhaaldedoet de Duilsche regering veel moeite otn aanzienlijke Duilsche iamilicn Uier te krijgen doch schijnt haar dit niet te gelukken. De verstandhouding titsschcn de Piuissische en Beijersche troependie hier in garnizoen liggen, moet zeer ongunstig zijn dagelijks val len er zeer ernstige vechtpai tijen voor, waarbij velen gewondja zelfs gedood worden. De vele vestingwerken om en in de onmid dellijke nabijheid worden nog meer versterkt of verbeterd., maar bij dat al blijft er van de eens welvarende en teer bevolkte stad niets over. Allerlei. De volgende mededeel in gen van comtner- ciëlen aard zijn ontleend aan parliculieie be- rigten van personensedert jaren en van nabij met Atchin bekend: Het rijk beslaat uit kleine provinciën, be stuurd door radjah'sdie door den sultan zijn benoemd. De bodem is zeer vruchtbaar in dal land en het voornaamste prodnet voor de Europesclie markt zwarte peper, waarvan de oogst op 60,000 pikols 'sjaars kan geraamd nordan. De shltan ontving daaivao een regt van ongeveer ƒ1,25 per pikolnaarmate de radjahs meer of minder naauwrgezet waren in hel nakomen hunner verplïgtingen. De inkomsten van eiken radjah zelf bedragen insgelijks f 1,25 a ƒ1,80 per pikol. De plantende bevolking onderhandelt regtstreeks met den radjah en bedingt elk jaar deu prijs waarvoor hel produot zal geleverd worden. Deze heffing van de peper is een voornaam middel van beslaan voor den radjah en vormt, met een inkomend regt van 5 pet. van alle uit bet buitenland aangevoerde artikelen zijn hoofdinkomen. De oogst heeft plaats in Februarij en de afleveiing aan de koopers in April omstreeks welk tijdstip al de peper behoorlijk gedroogd is. Andere pro ducten zijn: suikerriet, gutta perchatabak, caoutchouc, rottan en in den laatsten tijd ook koffijdie veel over eenkomst melde Padang- koffij heeft. Stofgoud wordt door de bevolking in tamelijke hoeveelheid uil sommige rivieren aangebragtdoch van mijnen is tot heden niets bekend. Een gedeelte der knst is met zware bosschen begroeid, waaruit de tijgers vaak bezoeken komen afleggen in de kanpongs. Timmerhout is in overvloed en in een groot aan lal soorten voorhanden. De huiten zijn op palen gebouwd, als voorbehoedmiddel legen overstroomingen die menigvuldig voorkomen en somtijds een gedeelte der pepertuinen verwoesten. De regen- moutson houdt aan van Junij tot December. Gedurende dat jaargetijde is hel vaarwater moeijelijk, uitgenomen in enkele meer beschutte plaatsen zooafs Cloean en Patty. In het bin nenland worden olifanten eu herten aangetroffen. Voor het overige ziet men op vele plaatsen •cboone weilanden en overal eene weelderige vegetatie" Men meldt uit Brussel aan de Aout. Cl. Onze exschepen voor openbaar onderwijs ver scheen met de vier getuigen van zijn gehouden duel voor de correctionnele regtbank. Zonder ling! daar de dagvaarding onmiddelijk na het tweegevecht gedaan was de eerste gedagvaarde wijlen Lehembre, zoodat bij het oproepen van zijnen naam een deurwaarder antwoordde: «over leden I" Het proces leverde niets buitengewoons op. Door de getuigen werd verklaard dat Lehembre vut besloten wat tc vechten met den verleider zijner zuster, en na hem (Fontainas) op de open bare straal geslagen te hebben, verklaard had dit le zullen herhalen en dat indien het duel niet doorging, hij zich een kogel door het hoofd zou jagen. De procureur des konings was zeer streng in zijn requisitoir en eischte toepassing van het maximum der doodstiaf. De advocateu waren zeer gematigden van de aanlejding tot het duel werd bijna niet gerepttvant bij de minste toespeling op jufvr. Lehembre kwam de voorzitter lusschcn beide om dezen naam uit het debat te houden. Een der advocaten verweet aan het openbaar ministerie zijne ge strengheid ofschoon het werkeloos was gebleven toen de heer Guillery den heer Frère-Orban in de openbare zitting der kamer had uitgedaagd; door den procureur-generaal des konings werd hierop geantwoorddat hij wel eene vervolging zou ingesteld hebbenindien het feit niet gedekt ware geweest door de parlementaire onschend baarheid. Fontainas werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf en 2000 fr. boete elke der vier getuigen lot eene maand gevangenisstraf en 100 fr. boete. Deze straffen zijn het minimum in het geval dat een der duellantcn het leven verliest. Ook eischte de procureur des konings dadelijke inhechtenisneming van de veroordeel den doch de regtbank bewilligde hierin niet en Fontainas heelt verklaard dat hij zich op de eerste aanmaning gevangen zou stellen. Naar het schijnt heeft het openbaar ministerie geap- peleerd minima. In strijd met betgeen gezegd was, heeft de heer Fontainas zijn ontslag als gemeenteraadslid en als majoor der burgerwacht niet genomen. Naar wij vernemen is de heer Dudok de Wit dezelfde, die onlangs eene voetreis naar Parijs heeft ondernomen voornemens zich op gelijke wijze naar NVeenen en Petersburg te begeven en wel in de maand Augustus. (Hbl.) Naar aanleiding van de wandeling van den heer Dudok de Wit naar Parijsdeelt hel Journal des Débats de volgende bijzonderheden mede De Hollanders zijn ten allen tijde beroemd geweest door hunne geschiktheid voor snel en ver loopen. Wij en velen onder ons zullen zich nog de volgende curieuse bijzondei heden her inneren van hardloopers uit dat land. Ongeveer vijftig jaar geleden kwamen uit Amsterdam of Botterdam lieden naar Parijs en de voornaamste Fransche steden, die de stoutheid hadden den wedstrijd met de beste paarden in hardloopen aan te gaan. De wedrennen waren toen op verre na niet wat zij tegenwoordig zijn en men stelde niet veel belang in de weinige liefhebbers die zich met hunne paarden in het Champ de .Mars ten weds'.ijd vertoonden, maar de hardloopers maakten de plgemeene nieuwsgierigheid gaande en men ging wedden schappen aan voor en tegen de Hollanders. De aanplakbilletlen kondigden aandal de hardlooper te voet in minder lijd dan eenig paard, onverschillig welk, van Parijs naar Versailles, naar St. Denis of naar hel Croix- de-Berny zou loopen. Het punt van vertrek was meestal de Champs-Elysées. De groote weg naar Versailles was als bezaaid met ruiters, allerlei rijtuigen en eene ontelbare menigte voetgangers. Eenige oogenblikken vóór hel aangekondigde vertrekuur waren een aantal ruiters, die de uitdaging hadden aangenomen bijeen. De Hol lander stond rustig onder hen zijn pijp le rooken en ergerde het publick door zijne be daardheid alsof hij niets met den wedstrijd te maken had. Hij was gekleed in witte pantalon en een geel buisje, zijn voetbeklccdsel bestond uit groole sandalen. In zijn hand had hij een korte rijzweep en op zijn borst hing een fluitje. Hel sein tot vertrek werd gevenlooper en ruiters waren weldra in een wolk van stof verdwenen. Het bleekt, dat dc zweep en het fluitje voor den looper niet overbodig warende eerste diende nl. om de honden van zich af te houden, die den snellooper niet met rust lieten en naar zijne beenen hapten. Het fluitje diende, om rijtuigen of voetgangers te waarschuwen als zij zich op zijn pad vertoonden en hem in zijn loop dreigden te hinderen. Hel duurde niet lang of men zag van het punt van vertrek weder in de verte een stofwolk verrijzenhet was de terugkomst. Men zag aanvankelijk den looper alleen en de ruiters vertoonden zich eerst een of twee minuten later. Men begrijpt, dat dit schouwspel groote aan trekkelijkheid had voor de Parijzenaars. Te Lyon, Marseille enz had het 'tzelfde succes. In laatst genoemde stad was men er hartstogtelijke mede ingenomen. De geheele bevolking liep uit, om getuige van dien zonderlingen wedstrijd te zijn. De Hollandsche loopers werden beschouwd als andere gebouwde wezens dan zij zelf en gaarne had men hen in de ontleedkamer gebragl, om te onderzoeken of het hart en de longen co dezelfde plaats zaten gis bij een gewoon mcnschi. AMERSFOORT, 9 Juïij 1874. Ilulde zij geplengd aan de opgekomen kiezers van alle kleuren en rigtingen in het hoofdkies district Amersfoort voor hunne trouwe opkomst ter stembus. Aan geheel Nederland is daardoor een op komst-voorbeeld gegeven, dat zeker niet verloren zal zijn. Van de 3027 kiezers der oflicieele kiezers lijsten mogen veilig worden afgerekend 477 overledennoodzakelijk afwezige en zieke kie zers enz., zoodal onder de 2550 strijdbare kies- geregtigden slechts 82 achterblijvers waren, hebbende vierentwintighonderdachtenzestig elec torale krijgers aan den strijd deelgenomen die niet alleen heet wasmaar des te heeler omdat de zonin al haren luister prijkende tevens hoofd en hart van meer dan 1300 lan delijke parlementair-strijders in gloed zette. 2468 kiezers waren op het eonstitulionnecl appèl present. Respect voor die trouwe electorale armee Zóó moet het zijn wil men de vrijheid zich waardig betoonendie door de telgen der vrije Batavieren van geslacht tot geslacht is overgeplant. Zóó moet het zijn volgens de voorschriften onzer dierbare cunstitutionneele instellingen want niet de eerste pligt is te bepalen wien men zal kiezen de eerste pligt is aan den kiesstrijd deeltenemen de tweede vordertnaar overtuiging, te bepalen aan wien men de eer waardig keurt als een van de Vertegenwoordigers des Volks op te treden. Zóó moet het zijn want er waren l>on- derdtallen kiezers die uren van de Raadhuizen verwijderd wonende of werkzaamde brandende zon en de vennoeijenissoms door de zand gronden trolseerden anderendie eene noodzakelijke reis uitstelden anderendie wegens hunnen hoogen leeftijdtachtigers negentigers, zelden wandelende, als met jeug digen moed Haar dc stembus snelden. Hoeden af voor zulke trouwe strijders Zelfs het geheele of schier 't gansche kic- zerspeloton, compagnie of regiment van som mige gemeenten waren op het stembus-appèl present. Op de kiezersstaat der le bladz. dezer courant kan men ontwaren hoe schitterend in Veenen- daal, Amersfoort, Nijketk, Hoevelaken, Stoulen- burgLaren Nederhorst den BergBarneveld en meer gemeenten de opkomst waster\Vijl daarentegen in een paar andere gemeenten welligt door verschillende omstandighedende opkomst, ofschoon ietwat bevredigend, toch schraler was dan men had mogen verwachten, vooral in ééne gemeente, waarin in 18üü alle kiezers ter stembus zijn opgekomen en waarbij thans zeven anti-revolutionnairste strijders ont braken en in eene andere gemeente, waarvan het meerendeel der kiezers niogt worden geacht tot onze medestanders tc behoorenhebben meer dan dertig hunne visite bij de stembus niet afgelegd. Tevens was het voor ons groot genoegen te ervaren datgeheel onverpligtde kiezers elkander opwekten om toch vooral te gaan stemmenhet niet te vergetenhet niet eenige uren uit te stellen, omdat van uitstel kon komen afstelkortom er bestond eene opge wektheideene ontvonking, die geest en hart weldadig besprenkelden. De strijd is geëindigd. De vrede zij gesloten. Strijd moet en moest er zijn op electoraal terrein, dat brengt geest en leven aan, waar door de algemcene Volksbelangen worden ge baat. Was de strijd extra-heetdes te beter want door laauwheid schetsen zich onverschillige staatsburgers en wie onverschillig is, is het staatsburgerschap onwaardig. Waren in dien warmen strijd staatsburgers in electoralen zin, opgewekt tegenover elkander, thans kunnen allen weder rustig tot hunne maatschappelijke bezigheden als anderszins tc- rugkeeren, oin als vredelievende gemeenteburgers onderling levensgenoegen te bevorderen. Rijst in ons district ter zijner lijd weder een nieuwe electorale strijddan mag ook met terugblik op den £bcindigden strijd, worden verwachtdal de kiesgeregtigden niet minder trouwen kloek dan op Dingsdag 7 Julij 1874 hunnen staatburgerlijken pligt zullen vervullen. Het volgende wordt ons uit Amersfoort mede gedeeld De commissie belast met hel bestuur van de Nulschool heeft in eenen brief aan het bestuur des departements verklaarddal dc reorganisatie dezer school dringend noodig is en daartoe meer geld, dan lot nog toe is toegestaan vereischl wordt daar hel noodig is den kwcekeling door een hulponderwijzer te

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1874 | | pagina 2