m 2258.
Dingsdag 1
December 1874.
Nedmukoichi Centraal-Spoorweg.
Vmtrek nu Ameiafoort naar Utrecht
7.35, 8.27, 11.06, 2.20, 3.25, 8.15.
Vertrek ran Amersfoort naar Zwolle
8.40 0.42, 1.22 6.5 8.65
Oosterspoorweg.
Vertrek ran Amersfoort naar Amsterdam
8.25; 9.82; 11.11; 3.22; 8.40.
Vertrek ran Amsterdam naar Amersfoort
6 55 8.18 10.40 12.103.— 6.— 6.55 9.40.
comm.
Diligence-Dienster
van den Heer A. SCHIMMEL.
Van Amerefoort naar Maanbergen 's morgen»
^T— op den eersten trein naar Arnhem en
'a namiddag* 2'/» nor.
Van Maanbergen naar Amersfoort 'a morgens
9.24 en 's aronda 8.19 uur.
Van Amersfoort naar Barneveld 6.15 aronda.
Van Barnereld naar Amersfoort 7'/* 'a morg.
en onteigen"1 f peJP°*t/I1V Adrertentifn ran 1 tot fl regel» 60 Ctaelke regel meerder 10 Cta; legale, oflciêel
de Imngestraat. w.jk B. No. 33. bij alt. BoekhandriareTI. Portdirecte^ ïTh^'ijk.*••«*-» b#
Adrertenhén roor dit blad uit Botterdam wordan aangenomen door het Algemeen Advertentiebureau ran Nijoh en van DlTMJjtWijnstraat Botterdam.
Politieke Revue.
De spaansche regering heelt plotseling eene
zeer vijandige houding legen de alfonsisten aan
genomen. Alle telegrammen aan de ex-koningin
Isabellainhoudende gelukwensching ter gele
genheid van haren naamdagzijn door de
administratie teruggehouden omdat de konink
lijke waardigheid der geadresseerde er in vermeld
was twee generaals en verscheidene particuliere
personen, welke als aanhangers van hel verjaagde
koningshuis bekend stonden rijn verbannen,
en vele andere allonsisten zouden, naar men
te Madiid verzekerde, hetzelfde lot ondergaan.
Ook bij de bevolking openbaart zich eene groote
vijandschap tegen de Bourbons, blijkbaar onder
anderen uit de plakkaten vol beleedigingen
tegen de leden dezer familie ofschoon die stuk
ken op last van den alcade terstond van de
muren werden afgescheurd, werden zij geregeld
eiken nacht vernieuwd.
Er was wederom een besluit der regering
afgekondigd, waarbij het openbaar maken van
niet aan de officieële Gacela ontleende berigten
van liet oorlogstooneelen zelfs het verzenden
daarvan per telegraaf streng verboden wordt.
De Duitsche rijkswet op de nijverheid bepaalt,
dal kinderen beneden de 12 jaar niet geregeld
in fabiieken mogen werken, dal zij van hun
12de lol bun 14de jaar dagelijks minstens 3
«ren schoolonderwijs moeten genieten, niet meer
<lan 6 uien mogen werken enz.
Daar de Pruissiscbe fabrikanten langs de
Nederlandsche grenzen die bepaling op de bij
hen werkende Nederlandsche kinderen niet toe
passen in de meening dal buitenlandsche jeug
dige weiklieden er van zijn uitgesloten, is nu,
ingevolge de lapporten en adviezen der labrieks-
inspecteurendaaraan in zoover een einde
gemaaktdal alleen de bepalingen op het
schoolgaan niet, maar alle overige betreffende
werk, werktijd enz. «èl op die kinderen zullen
worden toegepast.
Hel is zeker een opmerkelijk verschijnsel dat
Parijs, waar de vorsten verbanneu, soms ont
hoofd werden thans als het ware het toevlugts-
oord is van alle onttroonde koningen en koning
innen. Men heeft aldaar op hel oogenblik in
een nederige villa in het Bois de Vincennes
den ex-koning van Napels en zijne heldhaftige
gadedie zich ie Gaëiana zoo zeer heeft onder
scheiden den ex-koning van Hannover, die,
ondanks zijqp blindheidvóór allen Bismarcks
en Pruissens toeleg had doorvorschlin de villa
Haussmann, in hel Bois de Bologne de ex-
koningin van Spanje, in de Champs-Elysées
en dan een leger van verdreven pr'nw" en
prinsessen hertogen en hertoginnen. Ook door
vorstendie nog op de troonen hunner voor
vaderen zitten, wordt Parijs thans druk bezocht
en er gaat bijna geen week voorbij of er is een
«Majesteit" of een Koninklijke of Keizerlijke
Hoogheid" in de radicale hooldstad van bet
republikeinsche Frankrijk. Op den grootvorsl-
troonopvolger en de grootvorstin Maria van
Rusland volgde de keizerin van Oostenrijk; op
deze de prins van Wales met zijne schoone
Alexandra van Ocnemarkenop deze e e
zerin van Rusland en haar zoon Alexis, ie
aldaar eenige dagen zullen doorbrengen in het
hótel der llussische ambassade.
In de zaak der Banque territoriale d'Espagne
heeft de Parijsche regtbank uitspraak gedaan
Drie d-r beklaagden zijn vrijgesprokendoen
Clément Duvernois en drie anderen reroordedff
De ex-tninisler van Napoleon III ls IC,
zin nog al genadig door zijne regters be an
Minder goed liep het af met den heer Mala
pert die met Duvernois in onderhandeling was
geweest over het verkoopen aan genoemde Maat
schappij van het bosch van Lort, in bet depar
tement der Opper-Pyreneënwelke onderhan
deling leidde tot bedoelden verkoop voor 300,000
fr.ofschoon Malapert geen cent bezat. Hij
rekende op Duvernoisdoch de inhechtenisne
ming van dezen belette de eind-afdoening der
zaaken ten gevolge van de ondervonden teleur
stelling deinsde Malapert niet terug voor han
delingen die als misdaden niet misdrijven
moesten gekwalificeerd worden en hem voor
het hof van assises in het departement Meurtbe-
et-Mocselle braglendat hem tot levenslangen
dwangarbeid veroordeelde. Uemeulve en Kouffing
moeten hunne medepligtigheid met vijf jaren
gevangenisstraf boelen.
Allerlei.
De heer W. Sluitlandbouwer nit de Beem-
sler, sprak onlangs te Zwolle over de kentee-
kenendie bij het vee de melkgeving bepalen.
Die lezing werd met groote belangstelling
gehoord.
Wij gelooven dat zulke lezingenvooral van
practische landbouwers groot nut kunneu doen
en hopen dat ook in de dorpen van onze pro
vincie zoodanige lezingen gehouden worden.
De gemeentebesturen daarvoor eene bijdrage
uit de gemeentekas nemendezouden geld op
rente zetten.
Een Friesche vos viel dezer dagen in banden
van jagers.
Heintje had twee wildstrikken om den hals
en die kraag stond hem zeer deftig.
Is een gelukkig Landdatnaast een schaar
van sensatie-schrijvers en min of meer ziekelijke
novellisten, nog letterkundigen bezit, zóó ge
zond en gespierd van rigting en gedachten, als
de bekende predikant Charles Kingtley. Van de
hand dezes edelen mans verscheen kort geleden
weer een bundel opstellen, onder den titel van
.Health and Education." Lezen we daarin eens
na, wat Kingtley o. a. zegt over aNausica in
London" de hedendaagschejongejuffers naar
de mode.
*Arme schepseltjes", roept hij
Arme schepseltjes I Ik zie er honderden
dagelijks, die haar nietigheid van postuur trach
ten te verbergen door de vieze massa vnlsch
haar (of wat er voor doorgaat) en door den
leelijken en nutteloozen hoed er bovenop,
die 't hoofd nog veel belagchelijker groot en
zwaar doet schijnen. De hooge hakken moeten
óók meehelpen. Daar dribbelen ze op voort
zij die de eenvoudige kunst van gaan vergelen
zijn' of ze nooit geleerd hebben. Hare ligchamen
zijn onbevallig voorover gebogen en om ze in
die onbevalligheid ie doen blijvendienen cor-
setten, die elke gracieuse en gezonde beweging
van heupen en tijden beletten. Zoo die chignon
en die booge bakken werden weggenomen wat
zou er overblijven Vaak niet veel meer dan de
nietige gestalte van eene zestienjarige. En toch
waren die vrouwen niet slecht volwassenmaar
sommige, helaas! waren echtgenooten en moe
dersDan 'tgezigl onder den chignon
en den hoed Soms is 't mooi of aardigmaar
hoe «elden schoon I 'l Znn ook 't ju «on
derling genoeggeen «eldoorvoede trekken.
Hinden »ol geld «ordt «an lr.aije kleeren.er-
kwiil. 'I Ware beternaar dc gelaatskleur le
oordeelen dal een gedeelte ven dat geld be
steed werd voor degelijkegezonde spijs."
Tot groote bevreemding van zijn buren had
de smid H. te Leiden dezer dagen de vlag uit
gestoken toen de buren hem daarvan de reden
vroegen gaf hij ten antwoord dat het was uit
blijdschap over het wegloopen van zijne vrouw.
Men meldt uit Veendam, van 25 November.
Ons nut is in den laatsten lijd vooruitgegaan
cn geen wonder. Tot nu had men altijd te
kampen met een ledige kasdank zij den
bloeijenden toestand der spaarbank aan dit
departement verbondenstort men nu de ren
ten van 't reservefonds in de kas van'l bestuur
en er kan zoo nu en dan wat gebeuren, 't Aantal
leden is tengevolge daarvan ook klimmende.
Voor eenigen lijd hadden wij hel genoegen
Haverschmidt te hooren een avond onder diens
gehoor vergeet men niet zoo gemakkelijk.
Gisteren avond trad Dr. W. J. A. Joncbloet
van 's Hage voor een flink publiek op en wel
in 'l hótel de Leeuw. Er was een leelijk praatje
voorafgegaan 't heette, dat we een verhandeling
zouden hebben te slikken over «de inkomsten
belasting" zeker een prachtig onderwerp op
een Nut. Men sprak, dat het een verdediging
zou wezen van den afgevaardigde in de Tweede
Kamer. Dit praatje heeft nog al een enkele te
huis doen blijven. Maar 'l liep nog al best af.
't Werd een letterkundige lezingofschoon de
spreker vooral zeiwel gaarne wat over de
politiek in 't midden te willen brengen in het
midden der vrije flinke kiezers uil het Noorden
als de wet het maar toeliet en de dames zich
maar niet zoo zouden vervelen.
De lezing was o«er den «eersten oorspronke-
lijken Hollandschen roman van de vriendinnen
Elitabelh BekkerWolff en Aqatha Deken, versche
nen 1782, getiteld: de historie van jnfvrouw
Sara Burgerhart." Eerst bragt de spieker ons in
huis bij de dames, die bezig waren een «voor-
berigl" te maken voor den roman een inleiding
aan de Hollandsche jofferschap. Vervolgens
kregen we enkele gedeelten uit den algemeen
bekenden roman en wel vooral die, waarinde
heldin van 't verbaal Sara Burgerhart zich laat
kennen. Na eene pauze trad dr. J. eindelijk
in eene beschouwing van dien lijd met zijn
Franschen wansmaak of aan de keerzij
met zijn Hollandsche deftigheid in den stijl
door Justus van Effen bestreden doch niet over
wonnen zijn kwezelachtige vroomheid, waarvan
onze tijd ook niet gansch vrij is, enz.
De roman van Wolf en Deken nu geeselt in
een natuurlijk lossen ongedwongen stijldie
dwaasheden en gebreken, terwijl de karakter
schildering der onderscheidene personages zoo
fijnvoor een groot deel uiteist keurig is. Ook
wel gebreken kleven het boek aan maar
We onthouden ons meer van den inhoud der
lezing le zeggen; 't Laatste gedeelte beviel ons
het best. Jammer, dat bet grootste deel van
't publiek ei niet zoo over dacht en wij gelooven
bepaald, dal de zeer gelecide beer meer kans
beeft om nogmaals tot lid der kamer voor dit
kiesdistrict te worden herbenoemd dan in de
eerste maanden weder als spreker voor dit de
partement te worden gevraagd, 't Is zeker soms
moeijelijkmaar een spreker dient zich op de
hoogte stellen van 't publiek, waarvoor hij ral
optreden doet bij 'tniel, dan loopt hij dikwijls
gevaar van niet begrepen te worden of niet
gewaardeerd. En danletterkundige lezingen
willen maar zelden aan een zeer gemengd publiek
algemeen bevallen.
