Y r ij d a g21
Mei 1880.
m 2851
FE UIL LETON.
FATALITEIT
Uitgever:
VAN CLEEFF te Amersfoort.
Bureau: Muurhuizen hoek Kortegraoht.
K e ii ii i g e i n t;.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT.
Ge/.ien arl. 21 der wet van 4 December 1872
(Staatsblad No. 134)
Brengt ter kennis van de ingezetenendat
in de laalstverloopen week geen sterfgeval aan
MAZELEN in deze gemeente is voorgekomen.
Amersfoort, den 18. Mei 1880.
De Burgemeester voornoemd,
VAN PERSIJN.
Spaarbaii k.
Het Bestuur zal zijne eerstvolgende zitting houden
op MAANDAG 24 MEI e. k. ten Raadliuize te
Amen/oortdes namiddags van 12 lot 1 ure.
A. J. BOSSecretarie.
Politieke Revue.
In den Franschen ministerraad heeft Lepère
aan Freycinet zijn voornemen medegedeeld
als minister af te treden. Hij heeft dit in een
kabinetsraad herhaald, die op het Elysée ge
houden werd onder voorzitterschap vanGrévy.
Officieel en schriftelijk heeft hij zijn ontslag
nog niet gevraagd maar men gelooftdat hij
niet op zijn besluit zal terugkomen.
De Kamer heeft onder presidium van Gambelta
de discussie over de wet op het regt van ver-
eeniging voortgezet. Alle ministers waren tegen
woordig. Girault, de rapporteur, ging de ge
schiedenis na der kwestie. Na hem voerden nog
Cazot en Goblet hel woord. Eindelijk stelde
Cazot voor, dat inen over arU 9zou stemmen
zooals het door de regering voorgesteld was.
liet eerste gedeelte van het artikel, betrekking
hebbende op de commissarissen van politie
werd met 263 tegen 203 stemmen en daarna
ook hel tweede gedeelte aangenomen Daarop
nam de Kamer ook het amendement van Maigne
aan, hetwelk de derde paragraaf uitmaakten
waartegen de regering zich had verklaard.
Ten slotte werd de wet in haar geheel aan
genomen. De geheele regterzijde stemde tegen.
De uiterste linkerzijde en de Ünion républicaine
onthielden zich van de stemming.
De vereeniging «liet regt der vrouwen" hield
Zaterdagavond jl. in BatignollesParijseen
vergaderinggepresideerd door burgeres Louise
Michel. Burgeres Lembé was de eerste spreek
ster; zij behandelde «de eritriek der pers" en
OF
EEN SPEL VAN HET TOEVAL.
Zoodra het vlot los wasschommelde het
op de golven. Nu zorgde de koene stuurman
eerst regt voor zijn toekomstig lot. Hij beproefde
uit den breeden stroom te geraken en dichter
bij den oever te komen. De invallende nacht
belette hem echter zijn koers juist te kiezen en
toen hij dacht ondiep water te hebben gevonden
en met zijn roeiriem grond zocht te peilen,
duurde het niet lang, of hij dreef weder in
een snellen stroom. Reeds begon hij aan het
welslagen zijner pogingen te wanhopen toen
hij door den stroom in de nabijheid van struiken
gedreven werd. Hij greep een tak en het ge
lukte hem zich daaraan vast te houden. Nu trok
hij zich van tak tot tak verder, steeds naar
grond zoekendtotdat hij in een volkome rus
tige streek was gekomen. Bij een boomwaar
tegen hij stiet, hield hij stand, ook nam hij rust
en bond zijn vaartuig daaraan vastom aldus
het aanbreken van den dag aftewachten. Gedu
rende al dien tijd had hij de zorg voor zijne
meesteres niet uit het oog verlorenmaar wat
moest hij nu doen Er was geen middel om
haar te verwarmen en reeds kwam de treurige
gedachte in hem op, dat hij slechts een lijk
redde.
Nadat hij een uur in angstige spanning had
doorgebracht, brak de dageraad aan. Pierre ont
waarde in de verte, tnsschen het groen der
moerbeziën, hier en daar eenvoudige huizen.
viel hevig twee of drie bladen aandie zich
onderscheiden door een vijandige houding tegen
het zwakke geslacht Burger Menisy leverde
daarna een schels van de werkzaamheden der
vrouw en vervolgens voerde Hubertinc Auclert
het woord. Aan het slot van hare rede eischte
zij voor de vrouwen het regt aan de ophanden
zijnde kiezersvergaderingen deel te nemen en
de «candidaten te onderzoeken
Turkije vertoont weer eens een kleine ver
andering van tooneel. Minister Ghazi Osman
heeft zijn ontslag aangebodenhij ziet waar
schijnlijk geen kans meer, om langer het
Departement van Oorlog te besturenzonder
de noodige fondsen om zijne leveranciers en
de soldalen te betalen. De sultan schijnt echter
bijzonder met zijne leiding ingenomen te zijn
althans hij nam het ontslag tot op dit oogenblik
niet aan.
Dat is in tegenstelling met de vroegere han
delswijze van den Sultan. Er was een tijddat
men de namen van de opvolgers in den regel
reeds kende voor men iets van eene crisis bad
gehoord. Vermoedelijk begint de rij van minis
ters die de kunst verstondenom telkens met
nog niet beloofde hervormingen voor den dag
te komenwat te dunnenzoodat er geen
hoop meer beslaat, dat de ligtgeloovige mo
gendheden zich door een nieuwen naam opnieuw
zand in de oogen zullen laten slrooijen.
In den laatsten tijd schijnen de mogendheden
dan ook werkelijk ernsl met de zaken te willen
makenvan verschillende zijden komen betui
gingen van ingenomenheidmet de slappen
die Engeland heeft gedaan en zelfs Oostenrijk
dat tol nog toe in gebreke was geblevenheeft
zich bij de andere mogendheden aangesloten.
De betrekkingen tusschen Rumenië en Bulga
rije reeds geruimen tijd gespannen zijn naar
uil Weenen wordt gemeldthans geheel verbro
ken. Van beide zijden heeft men de vertegen
woordigers teruggeroepenzoodal men zoo goed
als op voet van oorlog met elkander staat. De
onmiddellijke aanleiding tot dezen toestand is
de lasterlijke beschuldiging van Bulgarijedat
Rumenië in het geheim de ontevredenheid en
den opstand in hel eerstgenoemde land zou
hebben ondersteund.
De Oostenrijksche volksvertegenwoordigers
gaan naar huis, niet vervuld met den Pinkster
geest.
1
Met frisschen moed bezield, maakte hij zijn
plomp vlot los en roeide verder. Zoo kwam
hij aan een dorp, 'twelk door zijne inwoners
verlaten scheen. Slechts hier en daar zagen
ongelukkigen uit de dakvensters naar builen,
of waren op het dak geklommenom naar
redding uiltezien. Pierre stuurde zijn vlot naar
een der huizen dat een beter aanzicht had en
hooger gelegen waslandde aan en bracht de
barones nog steeds in bewusleloozen toestand,
gelukkig in veiligheid. Pierre vond niemand in
nel huis als eene oude vrouwdie niet weinig
verwonderd was over het onverwacht bezoek
en niet wist hoe zij hare verbazing zou uiten
toen Pierre haar mededeelde wat hij ondervon
den had.
De oude vrouw had het huis niet willen
verlatentoen haar schoonzoon een dag te
voren met de geheele familie op een schuitje
redding hadden gezocht. Zij verliet zich op haar
ouden zwarten katerdie in geen geval het
huis wilde verlatenmaar weder uit de schuit
wist te ontsnappen en eindelijk op hel dak
vluchtteom te voorkomen dat men hem toch
medevoerde. Zij beriep zich op de wijsheid
van haren katerdiezooals zij dachtniet zoo
dom zou zijn om in huis te blijven, als hij daarin
gevaar vermoedde. Pierre gaf de barones aan
nare verzorging over en de oude vrouw deed alle
mogelijke moeite vooral toen zij hoorde dat
deze eene schatrijke dainè was om hare le
vensgeesten weder oplewekken,
Zij legde Adrienne in het U"'J
had achtergelaten, wieseh
voorhoofd met brandewijn
bleven niet zonder de gewenishte uitwerking.
Bijna ieder veria at Weenen met bitterheid
in 'thart.
Volgens gewoonte scheidden de leden der
verschillende politieke fraction 'van elkander
na eerst, elke groep afzonderlijk, te hebben
gedineerd
leder dessert werd pikant gemaakt door
schimpredenen op andere fractiën.
Kan het Duitsche volk op den duur de milie
taire lasten dragen Vijf jaren geleden was dö
helft van Duilschland reeds te arm om de direcla
belastingen te kunnen dragen en sedert kdie
tijd is de toestand niet beter gewordea
Prins Frederik maakt natuurlijk zeldzaam ge
bruik van zijn paleis te Berlijndoch zijne
kinderende Prins von Wied en gade stappen
er ook af als zij in Berlijn komenzoomede zijn
neef en nichtde groothertog van Saxen-Weimar
en gemalinonze prinses Sophia. Het gedeelte
dat die families dan bewonenis zeer confor-
tabel ingerigL Ik vroeg, of er ook nog her
inneringen waren aan onzen voormaiigen koning
Willem 1die in dit paleisna drie en een
halfjarige rustontsliep, liet deed mij goed nog
dal herinnerd te hebbenwant nu loonde men
mij den eenvoudigen leuningstoelwaarin hij
gestorven wasen ter herdenking van welk feil
een koperen plaatje aan de onderzijde van den
stoel is bevestigdmet een daarop toepasselijk
inschrift lk plaatste mij in dien stoel. Zoo had
ik ook in den stoel gezetenwaarin te Tilburg
zijn zoon Willem II was gestorvenwelk een
verschil van toestandenwaarin beide bij ons
zoo geliefde vorsten ontsliepen. Hel was juist
den 24 Augusluk, dal ik dit paleis bezocht;
op dien stoel zittende verhaalde ik dal aan
mijne beide vrouwelijke cicerones. Ik kon haar
echter niet mededeelen wat ik daarbij gevoelde
ik sloot eenige oogenblikken mijne oogen en ik
dacht aan mijne jeugd terug, toen ik in Gel
derland op 24 Aug. des avonds een teerton
zag branden op het dorpspleinter eere van
vader Willem's verjaardagdat geschiedde toen
op elk dorp en in de steden nog veel meer.
Was er populairder vorst dan vader Willem
Wekelijks ontving hij ieder, die hem spreken
wilde en ware Belgie nimmer met ons vcreenigd
geweestdan had Engeland ons niet kunnen
verraden. Willem I had zijn regeringsprogramma
kunnen voltooien en hij was niet als vergelen
De lichamelijke warmte keerde terug en zij
begon hevig te transpireeren. lniusschen had
Pierre zijne natte kleederen met die, welke
de vluchtelingen hadden achtergelaten verwis
seld. Door spijs en drank verkwikt, was hij buiten
zich zeiven van vreugdetoen de oude vrouw
hem mededeelde dal de barones begon te her
stellen. Ongeduldig wachtte hij het oogenblik
aldat hij haar kon zien en sprekenoin zich
van de waarheid daarvan te overtuigen. Daarna
oplewekken.
ie in het bë'ddat de familie
wieseh M if de slupen en
indewijn i1 hare pogingen
de gewendthle uilwerking.
keek hij voor liidverdrij! uit het venster en
bemerkte toen dal er een schuitje op heihuis
afkwam. Dadelijk liep hij naar de deurdie
op de bovenste verdieping v.m het huis was
en diende om het koren bij den invoer intelaten.
De schuil was slechts met drie personen bezet
namelijk een geestelijke en twee mannen inet
riemendie naar hunne kleeding te oordeelep
visschers schenen te zijn. Op Pierre's geroep
wendden zij zich naar het huisde geestelijke
heer gebood zijne geleiders naar den trap te
roeien en de in noodverkeerende personen in
de schuit opteneiuenindien dit zonder gevaar
kon geschieden.
Adrienne had de koorts. De zorgzame oude
vrouw kwam er tegen op, om haar in dezen
ziekelijken toestand te noodzaken oplestaan
toen Pierre, met een van vreugde siralenden
blik, den geestelijke in de kamer bragt en er
op aandrong dat men zou afvaren. Ook de
geestelijke meende, dat bet in dit geval raad
zamer zou zijn met het vervoeren der zieke
te wachten; hü hoopte dan. aangezien het
water aanmerkelijk aan het vallen wasAvignon
weder te bereiken en wilde van daar genees
kundige hulp aanbrengen. Toen de barones het
