m 5071.
Y r ij d a g 7 gtljj J u 1 ij 1882.
MBMISD CDDRUT.
Uitgover ▼•wehijnl Maandag en Donderdagavond. Aboanementapriji per 8 msanden Buroan
A. H. VAN CLEEFF fx~' p°' po" 'u5- prij" der AdT.rUntiéB 1-8 regel. 80 CU. elke M IT TT R n TT T 7 V H
Q AmnrafA^Ht r"Ke' mm 10 °U'"K*1" onteigen. Ad*. per regel 16 eU. Reclame, per
te Amersioort. reB,i 25 «u. Aftondertuke nummen io eta hoek KortegrachtWijk B 60.
S p a a r b a ii k.
Het Bestuur zal zijne eerstvolgende zitting houden
op M A A N D A G 10 J U L IJ e. k. ten Raadbuize
le Amersfoortdes namiddags van 12 tol 1 ure.
A. J. BOSSecretaris.
i i
Hulpbank te Amersfoort,
Tot he» geven van gkldkn tub lkbn zal eenc Commissie
uit liet bestuur op MAANDAG, den 10. JULI
aanstaande 's namiddags van iialftwkr tot iialfdrik,
zitting houden in een der localen van het Raadhuis
alwaar de belanghebbenden zich kunnen aanmelden
ook voor het teruggeven van gelden.
J. C. LEINWEBER, Secretaris.
Politieke Revue.
Het Brilsche Lagerhuis is Vrijdag en Zaturdag
jj. twee-cn-dertig uren achtereen vergaderd ge
weest Het obslruelionnisrne der Ieren bij de
behandeling van de d wangwei voor Ierland was
daarvan de oorzaak In deze vergadering werden
Parnell en vijftien zijner geestverwanten wegens
moedwillige belemmering der discussie door den
voorzitter geschorst. Nadat artikel 18 was aan
genomen, werd artikel 19 geschrapt; de arti
kelen 20—."10 werden vervolgens goedgekeurd.
De disciplinaire straf over Darnell c. s. uilge
sproken belette niet dat Zaturdagavond le 7
uren op verzoek van Gladstone nog negen Ier-
sche leden voor een wijl onschadelijk moesten
gemaakt worden. Artikel 30, betreffende den
duur van de werking der wetwerd aangeno
men met 09 legen o stemmen.
Het programmadat door den Engelsehen
gezant aan de conferentie is overhandigdmoet
in hoofdzaak op de volgende punten neerkomen.
1. De Porie zou heiast worden met het herstel
dor orde en de veiligheid door het zenden van
een corps troepenwaarvan het aantal door de
conferentie zou worden vastgesteld2. Indien
de kosten van die troepen voor Turkije te hoog
zouden loopen, moest Frankrijk en Engeland
het daarin te hulp komend. i. beide landen
zouden ook troepen naar Egypte zenden maar
Frankrijk en Engeland mogen niet tusschen-
beiden komen dan in het hoogst noodige geval
en 3. alle personendie debet zijn aan de
laatste onlustenof die beschouwd worden als
gevaarlijk voor de orde, zullen uit het land
worden gezet.
FEUILLETON.
DE VERWISSELING.
Men kon bijna geen grooter contrast zien.
De barones Denoite d'Epinon was wel is waar
nog jongnegentien jaren oud cn zag er uit
also! zij geen jeugd had. Hel viel niemand in om
te bewerendal Uenoite een monster van leelijk-
heid was. Maar zelfs met de meest heldhaftige
verloochening van alle partijdigheid voor be
koorlijke vormen eD bctooverend coloricl, moest
men zichzelf bekennendat de jonge barones
een effect maakte als een geverfd kleed of een
naar gewasschcn glacé handschoenen. Indien
Denoite had kunnen zien, hoe zij hare groene
oogappels vertoonde, zou zij nooit de oogen
hebben geopend. Zij at nooit in ander gezel
schap dan dat barer bloedverwantendie hare
kaauwocfcningen kendenwelke zij wegens
slechte landen gedwongen was le maken. Zij
sprak bovendien meesttijds met bijzonderen ernst.
liet ware laster, indien men zou willen zeggen
dat Denoite ooit in goeden luiin was geweesL
Zij was zoo stekelig en bitter in hare redene
ringen als den bolster cener onrijpe kastanje
zoo geveinsd als de gesp van oen slechte draag
band cn zoo wangunstig als een colporteur.
Overigens bezat zij prachtig haarnog fraaier
Het aantal groote handelshuizen die ten ge
volge van de laatste gebeurtenissen in Alexan
dre en de overige plaatsen van Egypte hare
kantoren hebben gesloten, bedraagt ongeveer
d.iehonderd. Rekent men daarbij dat ongeveer
twaalfhonderd winkels gesloten zijn en de vijf-
en-veertig duizend vlugtelingen wel een Milliard
francs medegenomen zullen hebben, dan kan
men wel begrijpen dat het oproer geen voor
deden aan Egypte heeft gebragt.
De regering der Republiek Costa-Rica heeft
tot haren gevolmagtigden minister bij de regering
der Yereenigde Staten van Noord-Amerika be
noemd.... eene vrouw. Deze betrekking is opge
dragen aan mevrouw Beatrix, geboren te Alaba
ma, en welke na een langdurig verblijf in
Costa-Rica de staatsmannen aldaar zoo heeft
bekoord en voor zich ingenomendat de presi
dent en zijne ministers haar gekozen hebben
om deze republiek officieel te vertegenwoordigen
bij president Arthur te Washington.
De nieuwigheid getuigt voorzeker van moed
der regering van Costa-Ricamaar kan ook
gevaarlijk zijn, of om niet het ergste te vreezen
veel last veroorzaken. Wie echier meent dat
met de benoeming van mevrouw Beatrix de grens
van de emancipatie der vrouw is bereikt, be
driegt zich de schoone sekse moet nog hooger
klimmen. Victoria C. Woodhall stelt zich candi-
daat voor het presidentschap der Unie, alwaar
in 1884 de opvolger van Chester Arthur geko
zen moet worden. En toch is strikt genomen een
vrouwelijke president minder bevreemdend dan
een vrouwelijke minister-plenipolentiarisVic-
tori is immers koningin van Engeland Isabella
was koningin van Spanje; Kalharina was keizerin
van Rusland; Maria Theresia was keizerin van
Oostenrijk. Maar deze vorstinnen zalen niet als
gekozenen des volks op den troon.
Allerlei.
Eenigen tijd geleden deelde het «British
Medical Journal" mededal de Pashawoer in
Britsch Indië een officier van gezondheid van
het Engelsche leger een geval van hondsdolheid
genezen heeft, door den patient een sterk af
treksel van Indischen hennep toe te dienen. Hij
deed dit louter om de pijnen van den lijder te
stillen. Nadat de patientten gevolge van het
pijnstillend middeltien uur lang geslapen had
was hij geheel hersteld.
handen en zelfs verreweg fraaiere voeten en
hare taille was schoon in den meest uitgestrekten
zinkunnende zelfs bijna haar armband als
gordel gebruiken.
Hare intiemste vriendin was de gravin Adrienne
du Breton, bij wie de barones een bezoek af
legde. Adrienne was evenzeer negentien jaren
oud. Trots hare jeugd had zij de plaats van een
professor der aestheliek aan iedere beroemde
universiteit kunnen bekleedenwant zij zou
zich slechts hebben te verloonenom daardoor
de volkomensle voorlezing over het wezen der
schoonheid te vertegenwoordigen Zij bezat
schitterende gazelleoogen een allerliefst neusje,
het bekoorlijkst mondje der wereld gevulde
sneeuwwitte armen en een zwarte lokkenpracht,
welke ccne Aphrodite met haren gordel zou
hebben betaald. Adrienne was een goedwillig
vrolijkcapricieus engelskinddie steeds als
een nachtegaal lachte. Hare aanbidders waren
bij hare aanwezigheid verstomd van bewonde
ring vonden geen inoed haar hunne zielesmart
te kennen le geven, te minder omdat zij een
vermogen van een millioen bezat en derhalve
schilderden zij hunne zielpijn in hartverscheu
rende verzen. De raeesten dier verzen waren
zoo slechtdal tnen liever zich met knippen op
den neus zou getracloerd wenschcn dan deze
doorlelezcn. Maar zelfs dc besten dier verzen
brachten in Adrienne's April-grillcn weinig ver
andering en bewerklcu in hel gunstigste geval
Te Rochesterin de Ver.-Staten van N.
Amerika is eene lentoonsleliing van zeer zeld-
zaïnen aarden dan ook de eerste in hare
soort, geopend. Zij wordt de «nationale be
grafenis-industrie tentoonstelling" genoemd en
bestaat uil lijkwagensrouwkoetsendoodkisten,
stoffen voor hst balsemen van lijkenrouw
kleederen en rouwlivreigeestelijke gewaden
bij begrafenisplegtigheden gebruikelijk, rouwlui-
gen voor paarden, grafteekens, grafkransen, enz.
Aan een avondmaal van Frederik de Groote
te Sanssouci viel 'l gesprek eens op de lieve
lingsbezigheden der Europeesche vorsten. De
Duilsche keizer Frans 1 bragt een gedeelte van
zijne vrije uren door met het smeden van
spijkers. De koning van Spanje, Karei III, een
liefhebber van de jagt, die zich gelukkig achtte
als hij een paar spreeuwen gescholen had was
een bekwaam schoenmaker en de koning van
Zweden, Adoli Frederik, een uitmuntend sloten
maker. Van den koning van FrankrijkLodewijk
XV werd gezegd dal hij een zeer groot lief
hebber van de jagt was. rederik 11 vroeg
daarop spottende aan diens gezant Tyrconnel
«daar uw souverein zoo veel vermaak in de
jagt stelt, wat doet uwe majesteit dan wel als
het regent?" «Hij maakt nooit slechte ver
zen sire 1" antwoordde de gezant. Frederik
de Groote nam een snuifje en zweeg.
Uit 's Gravenhage wordt gemeld
De aanhef van de mededeelingdie de heer
van Lynden aan de Tweede Kamer deed kwam
vrij wel neer op hetgeen inen profeteerde
maar hel vervolg en slot waren verrassingen.
De nieuwe phase der crisis en het verzoek om
de leening onder handen te nemendaaraan had
men niet gedachL Het was ook niet denkbaar
dat de heer van Lynden zich na de herhaalde
collectieve aanvragen om ontslag en weigeringen
des Konings om het te aanvaardenzou laten
vinden om zich van zijn arabtgenooten of eenigen
hunner te scheiden ten einde de afliaire met
eenige verandering voort te zetten. En er zijn
er die nog niet gelooven aan een nieuw minis
terie-van Lyndenvooral nadat de kamer is
uiteengegaan zonder de verlangde vingerwijzing
in zake de financieele politiek le geven. Ik voor
mij geloof dat de premier het wel klaar zal
spelende heer van Lynden aanvaardt geen
opdragt zonder de zekerfieid haar ook te kun-
dat zij hare smachtende aanbidders hartelijk
uitlachte.
Waarschijnlijk werd dit ook teweeggebracht
doordien zij sedert haar veertiende jaar ver
loofd was aan een jongen graaf, die rijker dan
de meesten barer aanbidders was. Hij was be
paald schooner en geestiger dan zijzooals aan
Adrienne was verzekerd. Zij zelve had namelijk
haren toekomstigen echtgenoot nog nooit gezien.
«Hebt gij eenig bericht uit Conslanlinapel ont
vangen lieve Adrienne vraagde Denoite be
langstellend.
«Ja, zoo even," antwoordde deze blozende.
«Eticnne de Lampry keert van zijne zending naar
Parijs terug."
«Gij zegt deze woorden op zulk een eigen-
aardigen toon mijne lievegij zijl tocli niet
bavieesd voor don Heer de Lampry?"
«Och 't is mij zoo onaangenaam oin iemand
te ontmoetendie inij als zijn eigendom be
schouwt liet is dwaasheid om zich reeds op
veerlienjarigen leeltijd te verloven," hernam
Adrienne verdrietig.
«Gewis," zuchtteBenoite. «Geloofmij echter
de graaf is veel te beschaafd en veel te kiesch
om uwe gevoelens eenigszins geweld aantedoen."
«Wie weet zulks? Doch raad my eens koe
ik handelen moet?"
«Wel, zeer Cjenvpudig. Gii moet de onweer-
legbaarste bewijzen van liefde van de Lampry
eischen. Kortom, gij moet hem tóonen dat gij
