Dingsdag 18 J u 1 ij 1882.
M 5074.
FEUILLETON.
miBcoiui.
Uitgever DU bUd VersehQat Maandaj DonJtrthfonJ. AbonnemenU|>rtji p«r 8 miaadca BUftJftQ
A. H. VAN CLEEFF fx~' Ttnae° pW 1,0,1 ^ll#" Pffl* d,f 1—6 ragelt «0 Ct*.alka MUUHHOIZFN
a t m0a0fnni.t Mg*' meer 10 Ct*; offlcieéU an oataigen. Ad?. pat i-gal I* ota. fteolwna# par
te Amersfoort reBei a& eu. Af^ndtiak* 10 hoek Kortegracht, WijkBBO
Politieke Revue.
Officieel worden opgegeven vijf dooden en
acht-en-lwintig gekwetsten der Engelschen bij
bet bombardement. Vóór dat het bombardement
begon had de Egyptische regering het aanbod
gedaan de kanonnen te vernagelendoch admi
raal antwoordde schriftelijk dat de tijd lot on
derhandelen voorbij was. Dc Engelsche vloot had
zon en wind tegen; de kruiddamp belemmerde
bel vrije uitzigt en noodzaakte vaak het vuur
te staken. De kanonneerbooten namen deel aan
het bombardement. De bemanning van de Condor
onderscheidde zich door dapperheid. Dc Egyp-
tenaren hadden cenige goede kanonniershunne
kogels troffen verscheidenmalen de Invincible,
en indien zij sterker geschut hadden gehad,
zouden zij het pantserdek van dit schip door
boord hebben. De kanonnen van de Invincible,
het schoonste schip der Engelsche vlootwerk
ten niet zoo goed als men verwacht had.
De onderhandelingen tusschen Egypte en En
geland hebben lot niets geleid. De Engelschen
dachtendal Arabi voorstellen te doen had en
hetzelfde dacht men in Egypte van Engelsche
zijde. De onderhandelingen werden daarom af
gebroken en de Engelsche kommandant keerde
onverrigterzake terug. Arabi liet daarop de stad
ontruimen en leverde alles aan de brandstichters
en plunderaars overdie naar hartelust te werk
gingen. Van hel schoone Alexandriëwat ten
minste het Europeesch gedeelte betreftis niets
meer overalles is geplunderd en verwoest.
Van de tachtig Europeanendie uit vrees voor
het verlies hunner bezittingen in Alexandrië
waren achtergeblevenis niemand meer in
levenallen hebben hunne onvoorzigligheid
met den dood moeten bekoopen.
Het berigt, dal dc mogendheden tegen het
bombardement van Alexandrië hebben geprotes
teerd is onjuist geweest. In het Britsche Lager
huis toch verklaarde sir Ch. Dilke dat alleen de
Porte wel vóór den aanvang er vanmaar niet
tijdens het beichieten zelf, er tegen is opge
komen en dat door gcene andere mogendheid
een protest is ingediend. Hij deelde wijders
mede dat, voor zoover bij het departement van
buitenlandsche zaken bekend isadmiraal Sey
mour geenszins de vaart door het Suez-kanaal
aan koopvaardijschepen ontzegd heeftmaar dat
deze slechts gewaarschuwd werden de doorvaart
op eigen risico te ondernemen. Van heileggen
van torpedos in het kanaal was den minister
niet bekend. De heer Gourleydoor wien de
D EENE VOORSPELLING.
Zij was een arm naaistertje en leefde in eene
der drukste achterbuurten van Parijs met hare
oudeblinde grootmoederdie zij met de
meeste liefde verzorgde. Zij had betere dagen
gekend't schoone meisje. Geboren in een
klein dorpje nabij Parijsalwaar haar vader
de veeltijds ondankbare laak van schoolmeester
vervuldekende zij tot haar zestiende jaar niets
dan vreugde. Van toen af echter begon haar
verdriet Binnen een jaar verloor zij hare ouders
en bleef zij in zeer behoeftige omstandigheden
doodarm met hare oude grootmoeder ach tep.
Hoewel zij eene goede opvoeding genoten had
kon zy echter niet in haar onderhoud niet les
geven voorzienomdat iedereen werd afge
schrikt door haar jeugdig voorkomen, en ook
hare blinde grootmoeder kon zij onmogelijk
alleen laten. Zij vestigde zich te Parijs en be
proefde met naaien hel brood voor zich en
nare grootmoeder te verdienen, hetgeen haar
boven verwachting gelukte.
't Was wel geeno weeldedio er in de be
scheiden kamers der twee vrouwen heorschte
doch getuigden de meubels van geene armoede
der bewoonsters.
vraag gesteld waswaarop toen de regering deze
inlichting gat, was met dit antwoord niet tevreden
en lokte eene beraadslaging over de Egyptische
quaestie uit. Toen legde Gladstone de verklaring
af: dat het verschil tusschen de houding van
Engeland en die van Frankrijk volstrekt niet de
beleekcnis eener verandering, inzonderheid eener
ongunstige verandering, in hel optreden der
beide regeringen heeft De zaraenwerking der
Europeesche mogendheden houdt stand Enge
land beoogt met zijne politiek geen zelfzuchtig
doelhel bombardement is slechts tegen de
onderdrukkers van het Egyptische volk gerigt.
Met gespannen verwachting ziel met nu uit
naar hetgeen de mogendheden en Turkije zullen
doen. Frankrijk, dal in zekeren zin in Egypte
Engeland behandeld heeft zoo als het in Mexico
door Engeland behandeld is gewordenvindt
misschien in den nieuwen moord van Europeanen
te Alexandrië toch aanleiding oin eene interventie
voor te stellen maar wat zal het gevolg daarvan
zijn? Een algemeene oorlog behoort niet tol
de onmogelijkheden; doch in strijd met het
gevoelen van sommige bladen, welke dit ver
wachten, bestaat bij de diplomatie, zoo althans
wordt ons berigtgeene bekommeringen ge
looft zy dal het conflict gelocaliseerd zal blijven.
Freie Stundenhet Zondagsblad der Tribune
wijst op de treurige verandering die hel Suez-
kanaal gebragt heeft in den toestand der vis-
scherijen van de Middellandsche zee. Vóór de
doorgraving waren er in die geheele zee geen
haaijen te vindenhoogstens verdwaalden er een
enkelen keer sommigen door de straat van
Gibraltar derwaarts. De Middellandsche zee was
dus voor de visschers een onuitputtelijke bron
van rijke vangsten. Door het nieuwe kanaal zijn
echter de tallooze haaijen uit de Roode en de
Indische zee in digte scholen naar de Middel
landsche zee getrokken en hebben zich daar
sterk vermenigvuldigd. Het gevolg is dat de
visscherii er thans geducht door verminderL
De visschers der Provencaalsche kusten, die
vroeger de steden in het binnenland tot Parijs
toe rijkelijk van voortreffelijke zeevisch voor
zagen brengen thans nog slechts gemiddeld de
helft ter markt van vroeger. Hel blad oppert het
denkbeeld van een internationale jacht op haaijen
om verbetering in dien toestand te brengen.
Allerlei.
Te Brenford (Engeland) zag een poiilie-agent
die bezig was iemand op te brengeneen ander
Op het oogenblikwaarop dit eenvoudige
verhaal eenen aanvang neemt, telde Nanni
Lambert, aldus heette net meisjetwintig jaren.
Menig voorbijganger wierp bewonderendd blikken
naar hel venster, waaraan zij gewoonlijk zat.
'l Was ook een bekoorlijk beelddat zich aan
zijn oog vertoonde. De naald bewoog zich in
hare hand vliiljg op en neder. Zij hield het
schoone hoofd 'een weinig gebogen over haar
werkterwyl hare volleblonde lokken over
den gcvulden boezem hingen. Indien men trek
voor trek van haar gelaat beschouwde, dan
ontdekte men daarin vele onregelmatigheden
doch 't geheel maakte eenen onbeschrijfelijk
bctooverenden indruk. Het hooge voorhoofd
dat door eenige weerspannige lokjes hier en
daar bedekt werdhet eenigszins opgewipt
neusje, de kersroode lippen en vooral de
schoone oogen, dat alles rechtvaardigde wel
de bewonderingwaarmede men haar aanstaar
de. Iedereen in de straat had het bevallige
meisje lief otn hare zachtaardigheiddoch vooral
om de opofferende liefde, waarmede zy hare
grootmoeder verzorgde, die haar wel eens door
hare knorrige luimen verdrietig maakte. Toch
duurde zulks nooit lang en weldra klonk hare
stem even helder als te voren, en wie haar
zoo vroolijk hoorde zingen, zou gemeend heb
ben, dat 't verdriet nooit in dat jonge hartje
zou kunnen wonen
een stuk spek stelen uit een winkel. Met zijn
gevangene zette hij den dief nadoch ziend<
dal hij deze aldus niet kon inhalendeed hij
de gevangenen beloven op hem te zullen wach
ten cn vervolgde den diel alleendien hy dan
ook spoedig greep. Terugkomende vond hij den
gevangene op hem staan wachtea De spekdief
werd veroordeeld de ander wegens de aan do
politie verleende hulp en zijne trouw aan het
gegeven woord vrijgelaten.
Hoe voldoen de vrouwelijke apothekersbedien
den op den duur? Die vraag kan thans wel
inel eenige zekerheid beantwoord worden daar
er reeds ettelijke dames gedurende eenige jaren
als zoodanig dienst doen. Jammer dat op een
verzoek om inlichtingen slechts vier antwoorden
zijn ingekomen; het een, uit een dorpsapotheck
getuigde van groote tevredenheid gedurende den
tijd van twee jaren twee andere uit een kleine
stadspraken van tevredenheid maar minder
vlugheid dan bij hel manlijk personeelhel
vierdeuil een groole stadklaagde zeer over
slordigheid en onoplettendheid. Uit die vier
antwoorden is echter bezwaarlijk eene stellige
gevolgtrekking te maken.
Eene Engelsche dame werd voor eenigen tijd
te Konslantinopel door een neger in een huis
gebragt, waar ieder, die betalen wilde, meisjes
en vrouwen van allerlei gelaatskleur en teel
tijd kon koopen. Zij wendde voor, dat haar
echgenool eene odaliske aan een pacha ten
?eschenke wilde gevenen allerlei meisjes van
2 lot 18 jaren werden voor haar gebragt om
hezigligd te worden. Ondertusschen waren twee
Turkscne dames bezig met het uitzoeken van
slavinnendie zij op ruwe wijze van hel hoofd
tol de voelen bezigtigdenalsof het paarden
op de markt waren. De meisjes lieten over het
algemeen willig alles met zich doen en schenen
zich in doffe onverschilligheid aan haar noodlot
onderworpen te hebben.
Gleason Youngs, een landbouwer nabij Co-
runnawerd voor eenigen lijd ie middernacht
uil zijn slaap gewekt door luid kloppen op zijne
deur. Twee mannen verzochten hem dringend
om builen te koinen en hen een varken te
helpen vangendal zy in de naburige plaats
gekocht haddenmaar dat hier uil den wagen
was gesprongen. Als Mr. Youngs hen wilde
helpen zouden zij zeer dankbaar zijn. Mr. Youngs
hielp en spoedig waren de vreemdelingen met
's Avonds na gedanen arbeid zetten de buren
zich voor hunne huisjes neder en luisterden
naar het gezang van Nanni en stelden haar
lot voorbeeld aan hunne kinderen.
Hoogst zelden verliet zij hare grootmoeder
en alleen danwanneer deze sliepbezorgde
zij spoedig haar naaiwerk
Iedereen staarde deze bevallige gedaante na
doch wee hem die het waagdeeen kwetsend
woord tot haar te richten. Diezelfde oogen
welke zoo vol liefde straalden, wanneer zij de
blinde arme vrouw aanzagendiezelfde oogen
konden zoo toornig den onbescheiden indringer
aanblikkendal njj zich beschaamd gevoelde
over zijne vermetelheid.
Menig eerlijk handwerksman had haar zija
hand en hart aangeboden, doch steeds had zij
zulk een voorstel afgeslagenonder voorwend-;
seldat zy niet trouwen wildezoolang hare
grootmoeder leefde. De ware reden was echter;
zooals zij zich zelve ook schroomvallig bekende;
dat zij zich nooit te huis zoude gevoelen in dien
bekrompen krine van huishoudelijke genoegens
en zorgen. Zonder hare boeken geen leven,
dacht zijen ook 's Zondagsals alle andere
meisjes uilgingen, bleef zy tehuia om te lezen
Grootmoeder schudde wel haar grijs hoofd
als de eene of andere praatzieke buurvrouw
haar zeide, dat Nanni zeer verkeerd dce<l om
alle huwelijksvoorslellen af te slaan, doch ais