J. 5. DE JAOEU,
iüimwrom, uusestiüt r. 53,
STEEIDUWDOOS
0*"ïïhjt!-»q
110 fehceelen
ALPHONS ANNEGARN,
W. VONK,
Sin! Maas-Geschenk
EIKEN
BOOMEN,
Si. Nicolaas en Boterletters.
Groote Afslag STEENKOLEN.
ruim voorzien is van seer keurige Chocolade- en Suikerwerken
alsmede Marasquin-vani/le-, Chocolade- en Citroen Horsl/jlaat
our. enz. AMKKTLETTHUS per 1/2 kilo 70 Cents.
ksp Zijne suikerwerken zijn niel gekleurd en derhalve vrij van scha
delijke verfstoffen. Door eigeu fuhricaat ziju de prijzen zoo miu mo
iielijk gesteld
AKT1CLKK I) K L t' X K K I It Hj I I LI I
Langestraat vis-a-vis Societeit "Co u cor dia" F 19.
De St. NICOLAAS-ETALAGE gereed zijnde noodig ik mijn geachte Clientèle beleefdelijk
tol een bezoek uil. De Collectie NOUVEAUTÉS is dit jaar bijzonder groot en mooi.
Alle «ooncerpen iij mij gekoekt en die ceesonde" moffen Korden, it Emballage ran Kelken aard ook GE HF KI, l'HIJ.
V Oe GARNÏZOKNS VOEDINGS COMMISSIE
tk AMERSFOORT zal op Dinsdag den 28.
November 1882, des namiddags len 12
ure. op het bureau van den garnizoens-kora-
mandanl in bet openbaar
H EHB K3TEDEN:
de levering van VLEESCH en
VET en STEENKOLEN ten be
hoeve van de menages der troe
pen in garnizoen te Amersfoort,
voor het tijdvak van 1 Januari
1s83 tot 1 Januari 1884.
De voorwaarden liggen dagelijks op gemeld
bureau Ier inzage van 10 lot 2 ure.
De Majoor, Voorzitter,
C. L DOORMAN.
De l«u Luit.-Kwarlm.Secretari,,
B. G. VERSELEWEL
DE WITT HAMER.
vroeger firma van de Posthoorn
LangestraalAmersfoort
heeft de eer te berigten dat zijne ETALAGE
gereed en ruim voorzien is van eene brill ante
collectie SUIKER- en CHOCOLADE-
VOORWERPEN, geschikt vooi Sl NI-
COLAASCADEAUX zijnde mede steeds
bij hem verkrijgbaar verscbe en uitmun
tende BOTERLETTERS, zich
vleijende met veler bezoek en bestellingen te
worden begunstigd.
HET DOELMATIGSTE
VOOR KINDEREN VAN ELKEN LEEFTIJD,
IS DE
inhoudende werkelijke steenen in
drie kleuren.
Voorhanden bij M. VAN DEN BOSCH
in diverse soorten en prijzen.
FKUI M.KTOX.
7) Een Lentedroom.
Victor, die eigenlijk niel wist, wat hij Ange
daarop antwoorden moestz»*Lie zich maar aan
de piano en begon eene nocturne van Chopin
roet zeer veel gevoel Ie spelen. Hij vergal allen
om zich heen en in die zachte lonen scheen
hij zijn ziel uil te storten. Zijne oogen straa'den
met eenen gloedwelke Angedte tegen het
instrument geleund stond, schier beangstigde.
Met een vol accoord eindigde hij en keek het
meisje aan, die hem met vriendelijke woorden
bedankte voor zijn schoon spel. Zij nam op
het pianosloehje plaats en hel als gedachteloos
hare schoon gevormde hand over de toetsen
glijden. Niemand sprak en daar klonk eensklaps
hare schoone s'em door het vertrek. Zij zong
met onmiskenbaar gevoel het schoone lied van
Schubert «der Tod und das Madchen." Victor
sidderde en kon zijne ontroering bijna niet be
dwingen. Zijdal bleekeschoone kind rnel
hare goudblonde lokken en hare groote blauwe
oogenscheen zij als het ware niet reeds den
kus «les doods ontvangen te hebben'! Victor
beefde terwijl hij het doorschijnende, blosje
opmerkte, dal hare wangen kleurde, toen zij
van de piano opstond. Niemand zeide e«*n woord,
doch de oogen der oud»' lieden waren vochtig
geworden Cia-nc had Victor nog eens die lieve
slem gehoord, ti.icli hij begreep, dal het haar
Ie veel vermoeien zoude.
Van nu af aan werden er 's avonds eenige
uurtjes aan «ie muziek gewijd. Ange zong en
Victor accompagneerde baar dikwijls. Bij één bed
e«hlcr «lat zij icdi en avond op zijn verzoek
herhaalde, beglciud" zy Z'cli zelve. Hel heette
«Es war ein Traum." en Victor meende wer
kelijk sedert ha^e k««mst in een zoeten droom
tc leven. Langzamerhand was hel hem duidelijk
geworden, dal bij '«air innig beminde, doch
zou zij hem hare wederliefde schenken? Zou
hy aan haar, die toedoe bloem, zijne liefde
durven bekennen En veronderstel eenszoo
De Notaris Mr. R. C.IMMINK te
Amerongen, zal op Donderdag
den 30. November 1882, '«na
middags te één urein het REGTHUISte
RENSWOUDE
publiek verkoopen:
geschikt voor BERGROEDEN en RIBBEN waar
onder van 70 cenlim. over kruis, staande en
in perceelen uilgenummerd aan uet Kanaal
en de liggende zware op de hofstede
GROOT UBBELSCHOTKNin de Hkerlijsubid
Renswoude.
dacht hij menigmaal, dal zij mij afwijst, dan
zou ik z>'ldcn ol nooit op het kasteel meer
kunnen komenzoodal ik haar dan niet meer
spieken zal. Neen, liever wil ik zwijgenen.net
moed strijden legen eenen hartstochtvan welks
üe-taan hear rein hart niets vermoedt. En wer
kelijk in hare nabijheid wist hij zi|ne gevoelens
zoo te beheerschendal niemand in hein iets
anders zag, dan den altijd bedaarden dokter.
Ange \ermoedde ook niets en ging voort hem
als haren laadsman te beschouwenw iens raad
gevingen zij echter slechts ten deele opvolgde.
De bloedspuwingen hadden zich niet herhaald
tenminste niel in de nabijheid van anderen
doch Ange had Nerissa streng verboden te
vertellendat de witte zakdoek, die zi| telkens
legen den mond druktedikwijls iriel bloed
bevlekt was. Wel zag Victor, dal het blosje op
hare wangen hoe langer hoe meer doorschijnend
weed en dal de aderen op haar voorhoofd tel
kens meer zichtbaar werden. Hij evenwel durfde
mets daarvan te zeggen om de oude lieden niet
ongei usl te rnaken en te meer omdat Ange niet
klaagde. Hij hooptedat de zachte lentelucht
haai versterken zoude en hij maakte reeds
plannen om met haar verre uilstapjes te make:
liet was een tamelijk warme dag in de
maand Mei, toen Victor, die zich naar het
kasteel begaf, in den tuin eene vrouwelijke
gedaante op de bank bij den vijver zag zitten.
IJlings trad hij zachlkens naderbij en herkende
Angewier blankheid nog meer in hel oog
viel door liet zwarte gewaad dat hare gestalte
nauw omsloot Onbemerkt kon Victor haar
gadeslaan en eene smartelijke uitdrilkking ver
toonde zich op zijn gelaattoen zij hevig hoestte.
't Is vandaag juist twee maanden geleden,
dat ik dit huis betrad," fluisterde zij, «hoe
spoedig gaat de tijd voorbijEnnietlegen-
j-taan-ie de liefde mijner grootoudersdie zich
in alle kleinigheden openbaart, gevoel ik inij
toch zoo eenzaam, zoo verlaten Ik heb niemand
aan wiens borst ik schreien kan, er is niemand
bij wien ik rnijn vol gemoed kan uitstortten."
Snikkend verborg zy haar gelaat in de handen.
lil' De ondergcteckende berigt zijne
geëerde siailgenoolen dal hij ruim
is voorzien van PUIKE
Hij beveelt zich beleefdelijk in een ieders
gunst en recommandatie aan.
G. G. DASHORST,
Langegracht.
PRIMA EMSCHER KOLEN, zonder
dwalm of aanslag.
SALONSTUKKEN SU Cl. per (mud) hectoliter.
KACUELIiOLKN zoor grol 05 Cl. per (mud) heet.
GASCOAliS Engelsche 43 Cl. per :J2 kilo.
Bestellingen bij den Heer M. WOLFF,
Runlabriek. Voor bestellingen per briefkaart
wordt porto vergoed. 2
«Neen Ange neon gehelderiep Victor uil
ijlings te voorschijn tredende, «neen, gij slaat
niel langer alleen op de wereld. Vlei uw
hoofdje gerust aan mijne bor.»l en deel mij uw
leed mede. Ik zal geduldig luisteren en u troos
ten zooals hij alleen vermagdie u bemint."
En als ware zij een kind nam hij haar in zijne
armen. Zijals voelde zij dat zij aan een trouw
hart rusttezij keek hem aan met hare groote
oogenverwonderd cn toch gelukkig.
«Ange, zeg mij slechts een woord, geef
mij s'echts een teekendal gij mij ook be
mint. Ik zal u aan mijn hart koesteren en op-
kweeken als eene schoone bloem die slechts
onder den zachlen gloed der liefde haren vollen
wasdom bereiken kan." Een zachte druk barer
hand zeide hein meer dan woorden vermochten.
«Mijne Ange, nu zijl gij de mijne in leven
en dood llij drukte eenen kus op hare lippen.
«Niets kan ons scheiden." Nauwelijks waren die
woorden aan zijnen mond ontsnapt of Ange
wond zich zachlkens uil zijne omarming los en
drukte haren zakdoek legen haar gelaat.
«Wat is cr, geheide," vraagje Victor onge
rust en trok het. doekje uit hare hand. Het was
geheel met bloed bevlekt. Als door den donder
getroffen stond Victor sprakeloos daar.
«Gij zeidel zooeven, Victor," hernam 'l meisje
op nauwelijks hoorbaren toon, «dal niets ons kan
scheiden. Ja welziet gijde dood kan zulks
en...." Zij aarzelde om verder te gaan als ware
zij bevreesd voor de uitbarsting van zijn gevoel
wanneer zij hem inedcdeelen zou dal zij wellicht
niet lang meer op deze aarde vertoeven zou.
«Op liet oogenblik dat ik mijn geluk ge
vonden hebkrijg ik tegelijkertijd dc overtui
gingdat ik het spoedig verliezen zal," mom
pelde de jongeling. «Ange," vervolgde hij ont
roerd, «geliefde, zeg mijvertoonen die veront
rustende leekens zich dikwijls
Ange aarzelde. Wat moest zij doenhem op
dc hoogte van alles brengen en alzoo zijn geluk
met eenen slag verstorenof hom bedriegen
Voorwaar 'l was moeilijk, doch zij besloot om
bel laatste te doen. Wordl vervolgd.
