m 5509.
Vrijdag- 22 Augustus 1884
UMOOEMHE OODSAIT.
Uitgever b'^ «enchijut Maanilaj en VoHtlerdajavoni. Abonnement per S nnumilon Vruil00 per Bureau
it VAN PT E1PPP port/1.16. Ad»ertenti»n1--0 regeli AO CU.elke regel meer 10 Cu.groote letten near M IT TT R IT II T 7 f 11
VAW CyL.fc.fcjf fc plMUrui.ute; v„ur rendeu en imdere r.tr. ioHgtia« geeehiedt Im**** pmeberekeoin* Legnle"U U I»
te Amersfoort. ollicietle en onteigen AJr per regal 1ft C'U. lUcU'eee per reyel S6 Cta. A/t.nuamtr* 10 Cta. hOOlC KortOgrSCht W ijk fi 80.
Spaarban k.
Hel Bestuur zal zijne eerstvolgende zitting houden
op MAANDAG 25 AUGUSTUS e. k. ten Raadhuize
te Amersfoort, des namiddags van 12 tot 1 ure.
A. J. BOS, Secretaris.
Politieke Hevue.
De heer Naquet heeft bij de Fransche Kamer
■van Algevaardigden een voorstel ingediend om
de beide Kamers in één paleis te laten verga
deren. Hij geelt hiervoor drie wegen aande
verplaatsing van hel Parlement naar Versailles
hel bouwen van een Parlementsgebouw op de
plaatswaar vroeger hel paleis der Tuilerieën
gestaan heelt, en de vergrooting van het paleis
Bourbon door toevoeging van het naastgelegen
ministerie van buitenlandsche zakendat naar
het paleis Luxemburg kon verplaats worden
waar tegenwoordig de Senaat vergadert.
Kr was geen bevestiging van het berigt van de
Times, dal China den oorlog aan Frankrijk zou
verklaard hebben. Het Chineesche gouvernement
heeft daarentegen 14 dezer bij het corps diplo
ma! ique geprotesteerd tegen de handelwijze
van Frankrijk en de lusschenkomsl der mogend
heden ingeroepen om tot een vriendschappelijke
oplossing te komen. De toonwaarin deze me-
dedeeling was vervatluidde zeer vredelievend.
Later zijn omtrent China de telegrammen ont-
vangen die op de 2e bladz. voorkomen.
Voor dat de Senaatszilling gesloten werd
heeft de minister van justitie nog het ontwerp
ingediend regelende de Senaatsverkiezingen
die vastgesteld moeten worden ingevolge een
door het Congres genomen besluit tot grond
wetsherziening. Dit ontwerp zal eerst door den
Senaat en daarna door de Kamer van Afgevaar
digden behandeld worden.
Naar aanleiding van de berigten der buiten
landsche bladen over de ontdekking van een
complot te Warschau deelt het Journal de St.
Pelersbourg mededat werkelijk te Warschau
een gereglclijk onderzoek is ingesteld legen eene
veroeniging, die zich de verspreiding der re-
volutionnaire denkbeelden ten doel stelt.
Twce-en-dertig personen zijn in hechtenis
genomen. Bij de huiszoekingen vond de politie
noch dynamiet noch wapensmaar alleen ver
FEUILLETON.
Vergeef ons onse Schulden,
2) DOOR E. MENNKi
De vroolijke toon zijner stem stelde haar vol
komen gerust en met een vriendelijken glimlach
hernam zij
«En, lieve man, hebben wij niet eene lange
schoone lente met vele bloemen en veel zonne
schijn gekend Was de daaropvolgende zomer
niet eveneens heerlijkvol arbeid wel is waar
maar ook vol zegen en geluk Nu is do herfst
voor ons aangebroken, de winter zal ook wel
komen maar wij zijn toch jong van harte
jong in onze kinderen. Gij ziet in Bernard, ik
in Liesbeth de dagen onzer jeugd terug."
«Ja, gij hebt evenals altijd gelijk, Geertrui,
en ik ben den goeden God innig dankbaar voor
zulk eene vrouw. Jaonze kinderen voltooien
ons geluk, liet hart gaat mij openals ik aan
Bernard denk. Zoo'n gezonde flinke knaapde
lieveling zijner meestershij zal een degelijk
houtvester worden. Maar Liesbeth baart mij
in de laatste weken veel zorg. Zij is niet
meer zoo vroolijkzoo blijmoedig als vroeger.
Toen zong zij als een nachtegaaltjewas dartel
als een jong paardjedoch nu uren lang
staart zij naar buiten, naar den heinel met oogen
vol tranen zonder een enkel woord te uiten Als
ik haar aldus aanziedan vergelijk ik haar on
willekeurig bij een gevangen vogeltjedat uil
verdriet over het gemis zijner vrijheidde vleu
gels laat hangen."
«En als zulks eens het geval ware, Grunau,
dachte publicatiesproclamaties en andere
stukken, in een woordden gewonen inventaris
van alle revolulionnaiie vereenigingen.
Volgens Daily Telegraph zou de Engelsche
expeditie naar Khartoem zich uitsluitend bepalen
tot hel onzet van Gordon en niet tot bestrijding
van den Mahdi. Slechts verdedigingerwijs zou
de expeditie te werk gaanwanneer zij raogt
aangevallen worden.
De Nineteenth Century beval uitvoerige me-
dedeelingen omtrent hel leven der Russische ver
oordeelden in de arbeid-koloniën en gevange
nissen van Siberië van de hand van vorst Kra-
otkin, die er verscheidene jaren als veroordeelde
eeft doorgebragt. Hij schrijft o. a.
Algemeen bekend is de verschrikkelijke
scheurbuik epidemie, die in 1857 in de goud
mijnen te Kara uitbrak en waarbijnaar officieele
berigten, van de17.U00 veroordeelden duizend
in den loop van één zomer stierveneven
zeer is het bekend dat toen de autoriteiten ont
waarden dat niemand in staat was ®m de «hon
derd pud" uit te gravende arbeiders zoozeer
werden voorlgezweept, dat ontelbare personen
er dood bij nedervielen. Later vond eene derge
lijke epidemie plaatsdie aan honderden hel
leven kostte. In sommige opzigten is ecnige
verandering gekomenmaar de hoofdzaak «de
Katerga" is lot op onze dagen blijven beslaan.
In de laatste twintig jaar vonden in hel stel
sel van den dwangarbeid wijzigingen plaats
sommige groeven leverden met meer op en
werden veriatende goudwasscherijen gaven
geen winst meer en sommigen er van werden aan
particuliere ondernemingen afgestaanterwijl
t gouvernement slechts enkelen aan zich behield
en de regering inoesl anderen arbeid voor de
veroordeelden trachten te vinden.
De uitvinding der cenlraal-gevangenissen was
er hel gevolg vande veroordeelden blijven er
ongeveer het derde gedeelte van hun straftijd
en 'l getal dezer ongelukkigen. die de «Kalorga"
in Siberië nog als eene uitkomst beschouwen
bedraagt ongeveer vijfduizend.
Het let der gevangenen in de Russische cen-
traal-gevangenissen is zeer harden even hard
als dat van de arbeiders in de geudmijnen te
Kara. Reeds twintig jaren geledea werd de ge
als zij werkelijk eens een gevangen vogeltje was
dat vruchteloos naar zijne vrijheid verlangt, om
te kunnen liefhebben en zich tot hemwiens
beeld in hare ziel leeftte kunnen begeven
Was er ook niet eens een tijd, dal ook ik, de
vroolijke Geertrui, treurig gestemd was, dat
ook ik naar iets verlangdedat mij nu eens in
snikken deed uitbarsten, dan weer met eene
onbeschrijfelijke zaligheid vervulde?"
De houtvester blikte zijne vrouw verwonderd
aan.
«Wat bedoelt gij eigenlijk, Geertrui?"
«Ik bedoel niets, manlief, ik weet alles.
Gelooft gijdal Liesbeth geheimen voor hare
moeder heeft
«Dus wel voor haren vader?" Ontevreden legde
Grunau zijne pijp neer en liep met groot e stappen
heen en weer. Geertrui stond op en hare liand
op zijnen 6chouder leggende sprak zij zacht
«Waller, waar zal de dochter anders haar
vol gemoed lucht gevenof zich in haar geluk
verheugen als aan de trouwe borst harer moeder?
Wie kan het maagdelijk hart met zijne honder
den verschillende gewaarwordingen eerst recht
begrijpen Slechts die zells een meisje geweest
is, die zelfs als meisje gedacht, gevoeld, geweend,
gejubeld heeft slechts de moeder vermag
het de vader niet. Maar genoeg daarover,
gij moogi door geen enkel woord Liesbeth loten
bemerken dot ik u iels omtrent haar verteld
heb."
«Wel, wel," bromde de houtvester met hel
hoofd knikkende «doch gij beweert dal ik alles
weet en ik weel ei'jenlyk nog nietwie
mijn zangvogeltje zoo stil gemaakt heelt?"
Geertrui antwoordde niet en zag peinzend
vangenis te Opper-Kara in officieele berigten
een oud bouwvallig gebouw, op moerassigcn
grond staandegenoemd en er werd van ge
tuigd dat het eene opeenhooping van vuilnis be
vatte en afgebroken moest worden.
Toch bestaat die gevangenis nog en bevat
het dubbele getal gevangenen dat er in behoort
zij slapen in drie boven elkander liggende lagen
en de ongelukkigen der onderste laag, die op
den vuilen en sinerigen bodem liggen moeten
hunne natte en walglijk vieze kleederen te ge
lijkertijd als matras en als deken gebruiken.
Eene andere gevangenis die reeds in 18(53 van
ambtswege vermolmd en smerig werd genoemd
en waar wind en sneeuw vrijon toegang had
den bestaat evenzeer nog onveranderd en eene
derdedie voor een paar jaren gerestaureerd
werdis wederom even smerig geworden als
de beide anderen.
De veroordeelden blyven zes tol twaalf maan
den in deze gebouwen zonder eenige bezigheid
te hebben en men kan dus nagaan welke zonden
er onderrigt worden en welke demoralisatie van
eene dergelijke opsluiting het gevolg is.
De arbeid in de goudwasscherijendie in
open lucht geschiedtis zeer zwaarde arbei
ders staan er tol aan de knieën en soms lot
aan de maagstreek in ijskoud water en moeten,
wanneer zij na gedanen arbeid in de gevangenis
lerugkeercn in de natte kleederen slapen daar
zij natuurlijk geen andere kleederen ryk zijn.
YVel is waar wordt dezelfde arbeid in de was-
scerhijen ook door zoogenaamde vrije arbeiders
verrigt, maar deze worden op dezelfde wijze
aangeworven als in de 17de eeuw met soldaten
gebeurde; zij worden eenvoudig dronken ge
maakt en tcekenen dan in hun roes een soort
van contract, waarby zij zich tot den arbeid
verbinden.
Moord te 's Gravenhage.
Tot de bevolking van hel Lamgroenin de
volkstaal «Het Lammetje Groen," te 's Graven-
hage, behoort ook de draaimolenhouder Roos
die midden in de straat woonteen breedge
schouderd man van een forschc figuur en buiten
gewone lengte.
Gewoon de meeste kermissen met zijn draai
molen te bezoekenwas Roos mei zijn caroussel
naar den grond.
«Nuvrouw wie
«Krans, de zoon van den molenaar," ant
woordde zij eindelijk aarzelend.
«Watde zoon van den molenaarherhaalde
Grunau met eenen diepen zuchL
Meer voegde hij er niet bijhg had in het
bosch geleerd om te kunnen zwijgen. De boomen
laten immers toch ook geen enkelen kreet hooi en
als de bijl des houthakkers diep in hunnen stam
dringtof als een stormwind hen ontwortelt.
Eene minuut ging voorbijeene minuut is
kort, maar zy kan ook lang, zeer lang duren.
«Geertrui," zeide Grunau ten laaisle, «geef
mij hoed en stok en laat Nimiod los ik wil
hel woud eens ingaan, ik gevoel behoefte u<u
mei de boomen alleen te zijn."
Geertrui begreep hemhij hooptedat de
kalme natuur vrede in zijne ziel zou doen dalen
en zij haastte zich aan zijn verlangen te voldoen,
zonder zich een oogenblik gekrenkt legevoelen,
dat hij de zaak niet met haar overlegde. Neen
ze wist, dat hij haar toch zou raadplegen maar
in de eerste oogenblikken was hij liever alleen
alleen met zijne boomendie lol iieiu spraken
zonder dal lig eenige klanken vernam.
«In een groot hall uur, ben ik weer terug,
vrouw," sprak hyhaar de hand lui afscheid
reikende. Geertrui keek hem mul tranen in de
oogen naterwyl zij fl'»istorde
«Goede God, heb medelijden met onze Lies
beth, met ons goed, lief kind." Dam op i rad
zij het huis binnen om eenige kleine huishou
delijke bezigheden te verrichten.
Het begon reeds le schemerenen nog steeds