»>549. 'SESsÖ' Maandag 29 1^=11 December 1884. B E R I G T. Oitgever A. H. VAN CLEE te Amersfoort. Dit blad fanehijnt M<u,h4,9 e. DtHdtrdajmUdf. Abauiaai.it par 3 mundan/I.-. Franco par pp poat 1.15. AdTertaotiên, 1--I rageli ra Cu. j alka r.,H ...r 10 Cta.praotn Icttera uur plaatsruimte j »o..r randcu ea .ader. aitra inriftitf ««chi.dt l.ooger. prijibertkeniug. Legal. officie«!e ea oateigea. Ad», per regel 15 Cta. lUcl.me. per repel 2S Cle. Aft nnmnwr, 10 Cta. Bureau MUUKHUIJ5EN hoek KortegraohtWijk B 60. Wegens den NIEUWJAARSDAG wordt het volgend Nummer Woensdagavond gedrukt en Donderdagochtend vroegtijdig uitgege ven. Inzendingen, Adverlenliën voor dit Nummer worden spoedigst verzocht, uiterlijk tot Woensdagmiddag 6 uren. Nilieke Revue. De Diiilschn en de Kngelsrhe bladen maken nu weergelijk altijd om dezen lijd van 'l jaar den indiuk, dal men bij onze maglige naburen met liet jaar re et Is afgerekend heelt, liet oogen- blik is thans niet geschikt om een nieuw be langwekkend onderwerp uitvoerig te behan delen men is niei gestemd voor polemiek en de schrijvers houden rekening met de lezers, die aan geheel andere dingen denken dan aan ernstige staalkundige ol maatschappelijke vraag- stukken. Bijna twaalf maanden van 't jaar heelt de groote menigtehebben de werkbijen van 't mensrhelijk geslachtgewerkt en gezwoegd de '1 laatste weken bewaren zij in Engeland in iMiilsthland om zich lc ontspannenotn de genoegens te smaken van den huisel ijken haard ol het weemoedig genot van herinneringen. Deze tijd geelt veel te denken en veel dat van onaangenainen aard is. liet is ons even alsol de oude maatschappij knapt en kraakt in alle voegenalsof du gebouwwaaraan eeuwen hebben gewerkt, vallen zal voor de woeste kracht van gewelddadige sloopers. Oude beproelde in stellingen beginselendie onleilbaar schenen worden betwijfeld ol met minachting bejegend. De wereld doorleeft eene crisis, beide op gees telijk en op slolTclijk gebied. De laatste is meer voelbaarde eerste is ernstiger. Er zijndie vertwijfelen en hel pessimisme is de geliefkoosde wijsbegeerte van velen die nog eene wijsbe geerte hebben, of iels wal zij daarvoor houdun. En misschien is dit het grootste kwaad. Om de wereld (e verbeterenom haar vooruit te brengenen dit is naar de male van onze krachten ons aller pligt, moet men beginnen niet te gelooven. Te gelooven aan de toekomst te gelooven aan het licht«dat in de duislernisse blinkt." FEUILLETON. DOOK DE HEItELD DKOUIlDEELD 24) door S Op zekeren dag bezocht Gustaaf zijnen vriend von llelmslcinwien hij tegenwoordig meer dan ooit met een bezoek vereerde. Hij trof hem in eene zeer gedrukte stemming aanen zeer goed begrijpende, waaruil deze voortsproot, kwelde hij hem niet met noodelooze vragen. Sedert eenigc dagen toch was het in de kringen der jongelieden bekend geworden, dat er zich in de slad een zekere baron Napolino uil Nizza bevond. Deze heer was met hel doel gekomen oir» de hand van lieule Annie von Reilen te verwervenhare ouders hadden hem reeds van hunne toeslemming verzekerdzoodal men overal dacht, dal men Annie weldra als ver loofde zou kunnen begroeten. Voor Ernest konden deze geruchten niet verborgen blijven, en ze hadden hein diep ter neder gedrukt. Gustaaf kon zich in zijnen toestand verplaatsen, hij had dezen morgen kennis gemaakt met graal Napolino, een jongeling met een zeer gunstig uiterlijk. De weinige woorden, die hij niet Gustaaf gewisseld had, deden deze in hem een zeer verstandigontwikkeld man vermoeden en hi| kon zijnen vader geen ongelijk geven, dal hij den graal een geschikt echtgenoot voor Annie n< hlte. Eergisteren had Gustaaf zijne zuster bezocht en hy had van haar vernomen, dal graal Napolino zijne opwachting reeds hij haar gemaakt had. 2ij had hein natuurlijk onlvangeu en hoewel In de Congo-conferenlie te Berlijn is Engelands voorstel omtrent den slavenhandel naar een commissie verzonden. De voorstellen tol onzijdig— verklaring van het bekken van den Congo zijn verdaagd. Het besluit der conlerenlie omtrent den handel in sterke dranken luidt aldus «De ter conlerenlie vertegenwoordigde mogend heden de inlandsche bevolking wt-nschende te behoeden tegen de rampen die uil hel mis bruik van sterke dranken voorlvloeijengeven als haren wensch te kennen dal er onder deze mogendheden eene overeenkomst worde ver kregen lol regeling der moe ije lijk hedendie te dien opzigie zouden kunnen ontstaan. Dit be hoort te geschieden op zoodanige wijze dal de reglen der menschelijkheid in overeenstemming worden gebragt met die van den handelvoor zoover deze laatste gertgligd worden geacht" Ook Italië heeft de Internationale Afrikaansche Maatschappij als Congo-slaat eikend. Dat de Indische begrooling dit jaar met groote meerderheid zou worden aangenomenwas vooruit te zien. De landvoogddie (hans op den troon te Buitenzorg zetelt, is daarvoor de aangewezen manen met den tegenwoordigen minister van koloniën volkomen homogeen. Wel trachtte men in hel debat lusschen die twee hooge autoriteiten een echtscheiding te bewerk stelligen, maar die poging mislukte geheelen meer en meer werd hel duidelijkdal een af keurend votum niet alleen den minister van koloniënmaar evenzeer den gouverneur-gene raal zou treffen. Toch heelt het aan hevige oppositie niet ontbrokenen al hebben ten slotte ook slechts vijl leden legen de begrooting gestemd een opmerkelijk feit is heldat vier van de vijl Indische specialiteiten mogen worden genoemd en dat ondei dal vijftal ook gevonden worden de hh. van Dedem en van Gennepvan wie hel bekend isdal zij in de kamer steeds dezelfde politiek als de heer van Rees hebben verdedigd. Allerlei. Van hel Engelsche stoomschip Saphire dezer dagen in de buitengronden te Helder gestrand hij blijkbaar een gunsligen indruk op haar te weeg gebracht hadkon Gustaal toch wel be merken dal er zich geene enkele stein in haar binnenste verhiefwelke den graaf een gunstig antwoord op zijn aanzoek beloofde. Zij had zich integendeel met meer dan gewone belangstelling naar von llehnstein geïnformeerd en '1 scheen Gustaal toedal een gelukkig lachje oin haren mond zweeldetoen hij haar verhaaldehoe zijn vriend in verscheidene weken de groene tafeldie vroeger eene onweerstaanbare macht op hem had uitgeoefend, niet genaderd was, hoe hij de dagen meestal lezende en schrij vende doorbracht ol ook verre tochten te paard deed. Ohij zag dien Imogen blos weldien zich over hare wangen verspreidde, toen hy haar vraagdeol zy zich wel hare belolle hem op dien kouden winteravond gegeven, herin nerde terwyl zij vervolgens met een plotselinge opwelling van haren hartstocht, die haar voor een oogenblik te machtig werduitriep «Ja, nu Gustaal... ik lub hem hel... on uitsprekelijk lief, ondanks allesDaarop had zij naar hoofdjeals schaamde zy zich over hare openhartigheidop zijnen schouder ver borgen. Zonder een woord te antwoorden had hij een kus op hare blonde lokken gedrukt, en had zich daarna verwijderddaar hij te ontroerd was om iets lot haar te kunnen zeggenwant hij begreepdal de lielde voor Ernest in haar hart diepen wortel moest ge schoten bobben om hnrbel eigenzinnige kind, lol oie vei klaring te brengen. En dal alles kwatn bij hem optoen hij de hand zijns vriends drukte en tegelijkertijd de gedachte otn hen te vereenigen. is weinig meer te zien. liet kolossale ligchaam verdwijnt van lieverlede in den grond. Slechts de lading van den deklast is gedeeltelijk geborgen. Overigens zit de volle lading nog in hel schip en verdwijnt mede in den bodem, waar reeds zoo vele millioenen zijn verzwolgen. De lading van de Saphire moet nagenoeg een millioen gul den waard geweest zijn. Te Utrecht is den omroeper Pielersen door den raad ontslag veiieend. Dit geelt een Utrechtsch berigtgever stol voor een aardige schelswaar aan 't volgende is ontleend «Men kon hei hem aanzien: hij kwijnde lang zaam weg. Al die nieuwerwetsigheden onder mijnden hem. Nu al in geen volle vier jaar had hij een veiloren kind omgeroepen 'lis of kleine kinderen tegenwoordig al beter den weg weten dan vroeger een raensch van vijftig jaar. En armbanden ol oorbellen wel, meneer, men zou denken dat ze aan de menschen vast gegroeid zitten. En hondjeswie laat er een hond omroepen tegenwoordig? Wie zijn hond kwijl is, loopt naar de Ganzenmarkt, want honderd legen één heeft de pelisie hein inge rekend. Ja, de pelisie, die was eigenlijk de oor zaak van veel kwaad. Er zijn tegenwoordig meer commissarissen en inspecteurs dan je vroeger dienders had en er kan geen kind op den hoek van een straat slaan huilen om d'r moetjeol 'l iskom jij maar mee liefje naar de Ganzenmarkt. Alles naar die vervloekte GanzenmarktAis vroeger iemand een armband ol een oorbelletje gevonden had en hij dorst hel niet te houdendan brochl-i het bij mijen als dan de menschen kwamen om hel te laten omroepen dan vroeg ik hoe veel ol de belooning wasen vóórdat ik in twee straten omgeroepen had was liet al li-regl. Dan kreeg ik nog een goede fooi van den vinder ook. Maar tegenwoordig Niks meer te ver dienen voor een fatsoemlrlijk burgt'i'ininaAlles naar de Ganzenmarkten daar kenne ze 't dan terug krijgenen dan gaan de dienders mil de looijen strijkenEn dan de kniiteÜa's ook een pest in de maatschappij mil tie vervloekte affertensiesDie keeren do hee'e boel onderste boven. Maar let is opik zal het me meer be leven en u ook niet maar lel is op I Daar ken ik me nou op mijn ouden dag niks anders Op welke wijze hij Ernest aanraadde om Aniue zijne liefde te openbarendoel hier weinig toegenoegdienzelhlen dag nog schelde deze aan hel huis van de familie von Walden en was zou gelukkig Anme alleen in de huiskamer aan te treffen. Zij hield zich bij zijn binnentreden met een handwerk bezig, waaraan zij hare gcheele aandacht scheen te wijden. De hand, die zij hem toestak, was ij>koudde blik, waarmede zij hem aanzag, bracht den jongeling geheel in verwarring, hare oogen waren omgeven door een vochligen glans, welke deed denken aan een floers, waarachter veel schoons verborgen lag. «Kivule," begon hijterwijl hy naast haar plaats nam, «ik ben u dankbaar, dal gij mij mijn verzoek om een onderhoud met u toege staan hebt. En hoezeer ik ook daarna verlaugd Iteb nu hel daar is... nu ik mij tegenover u bevind nu ontzinkt mij den moed om u te zeggen wat Annie..." zoo viel hy zub zelve ver mannende in de rede, terwyl hij hare hsnd vatte, Annie ik heb u liel.innig liet... 0. stool mij niet van u al... ik weeldal ik uwer niet waardig ben... maar o.wijs my niel af. Hoor mij aan.Annie.en antwoord my dan." Hij haalde diep adem, vruchteloos hopende op ei nig bescheid. Na eenige seconden vervolgde hij zacht: «Zie, Annie, ik heb nooit eemglevensgeluk gekend. De geschiedenis mijner treurige kinds heid hebt ge reeds vernomen.dn- mijner j.-ugd is niel minder droevig zij verschilt daarin alleen, dol de laatste niet zoo rein, zoo vlek keloos in als de eerste. Ik heb den beker van

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1884 | | pagina 1