Maandag 28 September 1885.
m 34-51.
1B0OOH G011R
Uitgever Uit blad »*r»chljrit Maamluy en htindenltbjnuUlaj. Abonnement per 3 munition ft,—, franco pei Ibirnnil
A. H. VAN CLEEFF r*/»;1»- l--0 regel. 0» Cu.; elk. regel meer 1» Cu.; Kr...,te letter. naar
te Amersfoort pl»»t»ruiiiitevoor runden en andere o.tra inrigting geuliieilt Innigere prij.lmrekeiiiiig, Legale, Uit HUIZEN
officieêle en onteigen. Adr. per revel ló Cu. lUmtume* oer revel 25 Cu. - Aft, mtmmurt 10 CU. hOOk KortOgractlt Wijk li 00.
Politieke Revue.
Wat het zwaarste ismoet het zwaarste wegen
en daarom zinkt de Spaansch-Duilsche Carolinen-
kwestie op den achtergrond terwijl de Orient-
kwestit op den voorgrond is getredendoch
zoo ingewikkeld, dat zij menig gewoon menschen-
verstand te boven gaat.
Zelfs de bekwaamste journalistieke politici zien
geen kans om in beknopte eenvoudige schets de
toestand daarginder voor hun publiek volkomen
begrijpelijk uileentezetten.
Er zijn in wonei's in het Balkan-schiereiland
van zoo zonderling ontwikkelde en on-ontwik-
kelde nationaliteiten.
De Turksche Groote Heer heeft, niet dadelijk,
bij het uitbreken dier revolutiegeest- en
kriigskrachtig gehandeld.
Indien hij dadelijk zijn troepen in Oost-Ru-
melië had gezonden dan had hij spoedig meester
van den toestand geweest.
Zijn lijdelijkheid en dralen gaf den omwen-
telings-gezinden vrij spel.
Evenwel misschien wilde hij welmaar
kon hij niet.
Want het Turksche leger is omdat die
Groote Heer weinig kasgeld heeft om zijn troepen
behoorlijk te betalen en mobiel te brengen
sterk verwaarloosd.
Krijgsluidie slecht gekleedgevoed en be
taald worden, zijn gewoonlijk slecht bruikbaar.
Het eerste bewijs van leven dat de Porte gaf
was natuurlijk een protest. Zij protesteerde per
telegraaf bij de groote mogendheden tegen de
schending van hare trouwens onbetwistbare
rechten.
Uit dat telegram blijkt dat de Bulgaarsche
vorst Alexander getracht heeft met den sultan
op goeden voet te blijvenzooveel mogelijk ten
minste. Hij heeft hemin 't gedrang tusschen
zijn troontje en de Groot-Bulgaarsche partij een
forschen duw gegeven maar hij is gereed om
den beleedigde zijne verontschuldigingen aan
te bieden.
In een bericht aan de Porte deelt hij mede,
dat het volk van Oost-Rumelië hem tot vorst
uitgeroepen en dringend verzocht heeft die waar
digheid te aanvaarden. Om erger voor te komen
is hij toen naar Philippopel gegaan en heefj
FEUILLETON.
4) EENE
Inkwartiering en hare gevolgen
door S
«Moeder," fluisterde de zieke, afgebroken,
cis er nog geen brief?"
«Neen, mijn kind, maar Kobus zal u niet
geschreven hebben omdatomdat hij zelf
misschien hier komt."
«Hij komenen zij poogde zich op te
richten doch zonk spoedig afgemat achterover
«hij hier komen 1"
«Hoe kan dat! Hoe weet gij het?"
«Het regiment, waarbij lüj dient, wordt
over een of twee dagen hier ingekwartierd
kind. En nu zal hij u willen verrassen door
onverwachts voor u te staan. Maar zeg kind
waarom weent gij nu. ik meende juist, dat
die tijding u wat opwekken zou." Anna
zoo heette het meisje antwoordde niet
doch zag met betraande oogen voor zichde
moeder, die minder fijngevoelig was dan hare
dochterkon niet hegrijpendat zich bij het
wederzien tal van droevige treurige gedachten
paarden. Hoe geheel anders had Anna zich dat
voorgesteld hoeveel droomen voor de toekomst
had zij daaraan vastgeknooptdat weerzien
zou immers tegelijkertijd een afscheid zijn
een afscheid voor eeuwig. En hijwat zou
hij wel gevoelen, als hij haar, die hij alsccnc
bloeiendevroolijkc maagd verlaten hadster
vende wedervond? En heete tranen vloeiden over
hare ingevallen wangen bij de gedachte daaraan.
het bestuur van de zelfstandige provincie op zich
genomen
Maar hij heeft den sultan niet onaangenaam
willen zijnintegendeel, hij erkent de souve-
reinijeit der Porte over Bulgarije en Oosl-Ru-
melië en verzoekt Z. M. den gedanen stap goed
te keuren en daardoor een nieuw bewijs te
geven van zijne verhevene welwillendheid tegen
over de Bulgaren.
Dat is nog al naif en niets minder dan on
beschaamd
Een bij onze vaderen zeer geliefkoosde kunst
vorm was de tragi-koinedie 't blij-eindigende
treurspel. De held en de heldin werden door
allerlei perikelen en conflicten gevoerdom
toch ten slotte «elkander te krijgen" en de toe
schouwers naar huis te doen gaanonder den
voor een menschlievend gemoed aangenomen
indruk van eene warme omhelzing.
Mede in het dagelijksch leven en in de his
torie van den dag vindt de tragi-komedieook
soms de komedie-tragedie hare volkomen recht
vaardiging.
En zoo is 't dan ook dat de revolutiedie
van groote gevolgen kan zijn voor de betrokken
landen voor hel geheele Balkan-schiereiland en
misschien geheel Europa begon als eene Posse
van Moser en Schönthanot als eene operette
van wie is ook het meest in de mode van
de kleine componisten? laten wij zeggen
van Millöcker, den schepper van Der Betlel-
student.
Zie hier de politieke Posse-introductie
De gouverneur-generaal van Oost-Rumelië
Gavril-paclia zit op zekeren morgen, als een
rustig Bulgaar en een getrouw onderdaan der
Portekalm aan zijn ontbijt
Het was in den laatsien tijd een weinig on
rustig geweest in Oost-Rumelië en in de lioold-
stad Philippopelmaar Gavril-pacha die een
jaar geleden Aleko verving en in dat jaar al
vrij wat beleefdebezit zijne ziel in bedaardheid.
Hij is pas van Konstantinopel teruggekeerd
waar hij den sultan bericht heefluat alles
goed gaat in de «zelfstandige provincie"die
door het congres te Berlijn zoo wreed van het
vorstendom Bulgarije is gescheiden.
Nu heelt Gavril-pacha bedaard ontbeten rookt
en hij schelt een bediende, om den boel op
«Kind sprak de grootmoeder na eene pauze
terwijl zij hare hand op het hoofd barer klein
dochter lag, «kind, wees kalm Ik kan mij voor
stellen wat er in uw hart omgaatdoch wan
hoop niet. Wees liever dankbaardal ge hem
weaerzieldat ge al de uwen rondom u geschaard
zietkortom dat ge alles hebtwat ge nootlig
hebt. Wie weethoe alles zich nog ten goede
keert."
«O, grootmoe," snikte Anna, «vlei mij niet met
hoopik moet stervendat gevoel ik lieden
meer dan ooit Maar u hebt gelijk ik DM
niet morrenwaar mij zooveel gegeven is. Ik
zal trachten zeer kalm. te zijnen mij verheugen
op het wederzien." En moedig drong zij de
tranen terugdie in hare oogen welden.
«Braaf, liefmeiske," zoo sprak de vaderter
wijl zijn blik liefdevol op haar rustte, «ge zijl
zoo goed en geduldigterwijl wij zoo weinig
tot verlichting uwer smarten kunnen doen. God
alleen weethoe gaarne ik u eenige verkwik
king zou bezorgen maar ik heb geen geld.
Van middag was ik bij den heer von Grader
ik moest liet slot aan een kastje van de freule
maken. Zij zelve was ook op de kamer en
sprak mij vriendelijk toe. Zij zal zoowat even
oud zijn als gijdenk iken toen trof mij liet
verschil van voorkomen zoozeerdat de tranon
mij langs de wangen rolden. Ik benijdde haar
niet haren rijkdom niet haren edelen naam
maar wel hare gezondheid. Ik veegde met mijn
mouw mijne tranen weg, zoo ik meende,
onopgemerktdoch de freule had het gezien
cn vraagde mij dadelijkwaarom ik schreide.
Ik wilde haar eerst de reden niet mcdedeclen
maar zij drong zoo sterk bij mij aan dat ik haar
te ruimen.
De deur wordt geopend het is de bediende
Neen, het is de overste Sedlawitsjmet zes
stevige soldatendie den gouverneur-generaal
mededeeltdat hij zijn gevangene is.
Gavril-pacha ziet naar den overate, ziet naar
de soldalen ziet door 't raam cn ontdektdat
zijn tuin van soldaten wemelt.
Allah is groot en met Oostersche kalmte ant
woordt de gouverneur: «Wel, dal verrast mij.
Ik zal genoodzaakt zijn u een schriftelijk protest
ter hand te stellen."
Zou men niet wanen het eerste bedrijf van
eene Posse of van den tekst eener operette voor
zich te hebben En toch is dii builcngewoncn
verbaal geschiedenisen hebben alzoo de zaken
zich toegedragen bij de vreedzame ruvolulie te
Philippopel in 't paleis van den blijkbaar niet zeer
schcrpzinnigenmaar uiterst gemoedelijken
gouverneur-generaal.
En toch was dat de possedie de introductie
was van eene revolutiewelke de zoo teeder
ekoesterde «rust van Europa" in gevaar «kan"
rengen.
De Porte heeft een tweede rondschrijven aan
de mogendheden verzonden.
Eenige honderdtallen soldaten zijn naar Adria-
nopel vertrokken ter aanvulling van de kaders.
De Regeering heeft met kracht geprotesteerd
tegen de stelselmatige vervolging van Turksche
onderdanen in Zuid-Rusland hier en daar wer
den zelfs daden van geweld gepleegd.
De Duitschc Rijkskanselier heeft eene be
schikking uitgevaardigd waarin alle ambtenaren
gelast wordenhunne handteekening onder
stukken zoodanig te stellendat zij niet alleen
ontcijferdmaar op het eerste gezicht gemak
kelijk kan gelezen worden. Een duidelijke onder-
teckening tochisnaar hel gevoelen van Bis
marck niet alleen een eiseh van de ambtsplicht
maar ook van de gewone burgerlijke beleefdheid.
Iederwie bet ook zijdie een olliciöel stuk
ontvangtmoet in de gelegenheid zijn om den
naam van den onderteckenaarook zonder
hulp van den Staatsalmanakgemakkelijk te
constatecrcn.
Het is to vvenschendal eenieder door de
geheele wereld brieven duidelijk onderteckent.
eindelijk vertelde, dat ik een zieke dochter van
twintig jaar had die hier slokte de man
en wendde het gelaal afhij kon zijn vreeselijk
vermoeden niet onder woorden brengenbet
was hem onmogelijk.
«Die u weldra verlaten gaat, vader," vulde
de zieke met een lichte trilling in bare slein
aan. «Gewen u aan dat denkbeeld dan zal u
de slag minder hard trefft-n als Inj valt. 't Doet
me toch goed te welen dal mijn heengaan eene
leegte in uwe harten zal achterlaten... 't is zoo
heerlijk om de zekerheid te hebben dat men
bemind wordt. Maar verhaal mij verder uw
wedervaren vadervei volgde zij kalmer.
«Nu dan, kind, de freule beklaagde u
diepja ik meen zelfsdut er tranen in hare
heldere kijkers blonkenwant ze blikte inii
niet meer zoo vroolijk aan als te voren. Zij
beloofde mij stelligdat zij u bezoeken zou
en gaf mij eenig geld om de noodigc verster
kende middelen die de dokter u voorgeschre
ven heeft, te koopen. Ik geloof echter nietdat
zij hare belofte houden zalzij deed deze in
eene opwelling van haar goed hart, maar och,
die rijke lui bewegen zich in eenen geheel
anderen kring waar alle gedachten aan ziekte
en armoede verbannen worden. Zij hebben wel
goede voornemens maar deze worden gewoon
lijk uit nalatigheid niet ten uitvoer gebracht."
«Foei, vader," vermaande Anna «wees niet
zoo bitter, 't Was dunkt me al lief genoeg
van zulk eene rijke jonge datne om zooveel
belangstelling voor een onnekendarmziek
schepseltje te tonnen. Mogen wij het haar wel
ten kwade duidendat zij mij spoedig vergeten
zalzijdio zich geen denkbeeld kan vormen j
