Maandag 17 Januari 188/ JVC 3575. fi Politieke Revue. FEUILLETON. DE FAMILIE ARCHENBACH. Uilffever A. H. VAN CLKEPF te Amersfoort. Dit blftd rerachtim Kaamt»!/ rn llamUrii^mu/df Aüannrmfiut |»r S MiUiHdM f 1 - Kraiir» |wi pu«t/l.lft. tdTnrtnntiru 1 -ff re«el» (10 C'U. elke regel meer 1» Cu.KrooM letter» „iuii pluUruinitevoor ruideii nu .nunre eitr» lerigtiair ge»eliiedt honger* prijsberekening. Legale officinale eo onteigen. Adv. per regel 16 C'U lleelamei per regel S6 Cu. Af». nmmwur» 10 Cta. hOOk KortOCradit WijkB 0(1 Bureau HDUUbllIZIN K ii ii i s g e v i ii g. De BURGEMEESTER Vkn AMERSFOORT Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer gemeente dat hel door den provincialen Inspec teur van 's rijks directe belastingen enz. in Noord Holland en Utrecht executoor verklaard kohier van de GRONBELASTING over het dienst- ar 1887 aan den Ontvanger van's rijks directe elaslingen alhier is ter hand gesteld aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de wei bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt te Amersfoort, den 15. Jan uari 1887. De Burgemeester voornoemd T A J. VAN ASCII VAN WiJCK. De gansche wereld had verleden week haar aandm iit gevestigd op den strijd in den Duilschen Rijksdag tusschen Bismarck, die eenc leger- fterkte voor zeven jaren vroeg en de oppositie, die er maar eene van drie jaren wilde toestaan. Bij de voortgezette beraadslaging over de legerwet in den Rijksdag bepleitte ae beer Windt- horst de driejarige bewilliging der wet. Prins Bismarck antwoordde: «Wij kunnen in drie jaren tegenover veranderde toestanden staan. Wel zijn de verhoudingen in zeven jaren evenmin te berekenen maar in dat tijdsverloop is men met de verbetering van het leger ge vorderd en is een wederzijdsche schikking mogelijk. Inhetcentrum vereenigen zich ongelijksoortige staalkundige elementen. Zal deze vereeniging altijd zóó blijven Is haar voortduur bij de aanstaande verkie zingen zeker? Een parlementsleger is een leger dat van de stemming in het Parlement afhankelijk is. Daarvan kan en moet bij ons geen sprake zijn. Toen de grondwet vele vrijheden en rechten gaf, had men niet gedacht, dal het tot zulke kleingeestige kibbelarijen kon komen als thans hier het geval is. Het budgetrecht wordt niet bestreden wan- (17 Vrij uit het Duitsch vertaald door S. De dag van het feest was aangebroken. Si- donie stond vroeger dan gewoonlijk van talel op. welk voorbeeld door Oswald gevolgd werd, zonder dat een van beiden er aan dacht om zich daarover bij Elisabeth te verontschuldigen. Dat was haar te veelluide riep zij haar echtgenoot terug «Wat wilt gij, mijn kind?" vraagde hij ietwat gemelijk. «Dat gij niet vergeet, dat ik de vrouw des huizes ben, want gij gaal de uwen voor in de minachting, welke ik hier ondervind." Archenbach Ironsde (ie wenkbrauwen. «Wij hebben op het oogenblik andere zaken in het hoofd dan ons bezig te houden met uwe ijverzuchtige. «O, wilt gij die minachting met ijverzucht bestempelen viel Elisabeth hem smartelijk in de rede. «mijne plaats in dit hui6. «Draag zorg," zoo mengde Sidonie zich nu in hel gesprek, «dat gij deze niet verliest door uwe eigen schuld." «Zwijg. Sidonie. geen woord meer," zeide Oswald vast, «ga mede en gij, Elisabeth, denk er aan. dat hel rijtuig om nogen uur be steld is." Elisabeth wankelde, het was haar of alles haar voor de oogen draaide, zij zocht naar een stoel om zich vast te houden. Judith, die ge tuige van het tooneel geweest was. ijlde op haar toe, doch Elisabeth weerde haar at rnet neer gij onze voordracht aanneemt.» In weerwil van Bismarck's grondige verde diging is de legersterkte slechts voor drie jaren aangenomen rnet 180 legen 154 stemmen. Daarna las de rijkskanselier de keizerlijke boodschap voor, waarbij de Rijksdag wordt ontbonden. DeStandardzegt. sprekende over den Duitschen rijksdag: De Duiischers zouden niet langer hunne hooge positie onder de volken verdienenwan neer zij doof hieven voor de gewichtige woorden, door Bismarck en Mollke gesproken. De Times zegtdat Duitschland meer dan an dere mogendheden voor het behoud van den vrede kan doenmaar alleen wanneer het tegen ieder mogelijken aanval is verzekerd. De Ooslenrijksche bladen met name de Neue Freie Presse, noemen Bismarck's rede zeer vredelievend. De kanselier heeft de bezorgdheid der laatste weken doen verdwijnen. Rusland zal over die rede verblijd zijn Frankrijk zal bemer ken dat men zijn macht niet te gering schal Bij den Franschen Ministerraad is omvangen het telegrafisch rapport omtrent gebeurtenissen in Tonking in het begin dezer maand. Een groot aantal opstandelingen zijn te Tanhoa bij eengekomen en hebben er zich zeer soliede versterkL Twee achtereenvolgende aanvallen op hen gedaan zijn afgeslagen. Er zijn gekwetst 4 officieren 5 Europeesche en 8 Tonkineesche soldaten gesneuveld 15 Europeesche soldaten en 27 Tonkineezen. Er zijn terstond verster kingen infanterie en artillerie onder bevel van kolonel Brissaud naar Thanhoa gezonden. In Than-Hoahet noordelijk gedeelte van Annam. heeft de ernsfige gebeurtenis plaats ge had welke een offieieel telegram eergisteren berichtte. Daar heeft Thuyet zijn hoofdkwartier en werft hij zijn vurigste aanhangers aan. Ver leden jaarna den moord op de Christenen hebben de Franschen in die streek geopereerd en werd de chef van den Annamitischen opstand fel bestookt en naar het gebergte verjaagd maar met hun gewone hardnekkigheid hebben de Annamieten zich weer aangesloten en vestigden zij zich op nieuw in de provincie. Men zal hen van daar verjagen, maar al stelt men zich thans de woorden«Laat mij allen alleen," en be vend ging zij naar hare vertrekken. Daar lag haar toilet voor het feest op stoelen uitgespreidmet strakke, doffe blikken be schouwde zij de kostbare stof, rijk versierd met kant en bloemen. Haastig wendde zij zich af en rukte eene kast open, waarin haar bruids kleed hing. Hoevele wenschen, hoevele ver wachtingen hadden zich daaraan vastgeknoopt, en in hoeverre waren zij verwezenlijkt gewor den Zij wilde de japon van den hanger ne men, toen zij eenklaps het paneel voelde wijken, het verschoof. ronder zich te bezinnen ijlde Elisabeth heenwaarheen, wist zij nietzij was doodelijk verschrikt. Zij doorliep eenige vertrekken, totdat zij eindelijk voor de deur der kinderkamer stond, waaruit haar kindergeschrei tegenklonk. Zij vermande zich. en binnentredende, bemerkte zij Julie, die schreiende aan tafel zat met een pop naast haar. «Wat scheelt u, Julie," vraagde de jonge vrouw deelnemend. «En waarom zijl gij alleen «Och, Beate helpt tante Siddy aan haar toilet zij wil het kleedje van mijn pop, dat gescheurd is, niet naaien. En het is nog wel het mooiste." «Odat is zoo slim niet. Komga met mij en ik zal de schade zien te herstellen. Kom ga nu mede." Het kind aarzelde een oogenblik, toen stond zij vastbesloten op en volgde Elisabeth, wie deze kleine overwinning innig goed deed. «Zie zoo, Julie, nu zijl gij bij mij," sprak zij vriendelijktoen zij weer met hel kind in hare kamer teruggekeerd was. «Nu maar spoedig aan heiwerk, nietwaar?" En Elisabeth maakte tevreden met het behoud van eenige punten der kust en van de citadellen zal binnen eenige maanden de operatie moeten herval worden. Dc heer Floquel heeft zijn post als voorzitter der Fransche Kamer van Afgevaardigden aan vaard met een redevoeringwaarin hij den raad galeensgezindheid te betrachten omdat die noodzakelijk is voor de duurzaamheid der regeering. Hij uitte den wenschdat de vader landslievende wedijver tot ontwikkeling der nationale instellingen, inzonderheid van het leger, mocht voortduren. «Wij verlangen niets anders," zeide hij, «dan aan Frankrijk den eerbied van allen te verzekeren want daarin ligt de wezenlijke voorwaarde van de handhaving des vredes." De Kamer weigerde de urgentie aan te nemen van een voorstel door een der leden gedaan «tot ontwapening van Europa." Volgens Figaro heeft prins Napoleontoen hij te Londen als vrijgezal leefdeeen liefdes betrekking aangeknoopt met een Eogelsch meisje. Eerst na zijn dood had zij gemerktdat haar minnaar de keizerlijke prins was. Haar wasin- tusschen een zoon geboren maarzij dorst geen erkenning vragen eensdeels omdat zij bang was voor de oogen van het publiekdie daardoor op haar gevestigd zouden worden en anderdeels om- d. i zij wellicht wis», dat de Engelsche rechter op dit punt zeer streng is en haar licht bij gebrek aan voldoende bewijzen wegens laster en bedrog zou veroordeelen. Wel schijnt zij eens inet haar kind naar Cambden-Place waar de keizerinweduwe woonde, te zijn gegaan maar toen is haar door de lakeien de deur gewezen. Wat verder het lot van het knaapje is geweest, weet Figaro niet te verlellent Als dat jongske opgroeit, kan het lastig worden voor de rust in en wellicht builen Frankrijk altijd indien deze historie «waar" is, welke verteld wordt door Figarodie soms famens «jokken" kan. 'I Is wel is waar dan een bastaard doch indien dezegrooter gewordenveel gelijkt op zijn vader en grootvaderdan kan deze in Frankrijk misschien veel sympathie en aan hangers verkrijgen. In Frankrijk is alles mogelijk en heeft iedere politieke nouveauté eenige kans van réussite. in een pa ir minuten de zaak in orde. Met scherpe blikken staarde Julie haar aan en toen zij haai het kleedje toondedankte het meisje haar hartelijk. Vergeten waren al krenkingenhet was immers z ij n kind en aan haar gevoel toe gevende. omhelsde zij de kleine innig. «En wil ik nu ook een manteltje van deze wille zijde voor de pop maken, Julie?" «O ja heel gaarne." «Ik heb dat thuis, in Eppenhof, zoo dikwijls voor de kleine zusjes gedaan." «Was het daar mooi in Eppenhof?" «Oja Julie, wij hadden eenen grooten tuin, waar wij near hartelust spelen konden. Daar was een kippenhok, en nog zoovele lieve dieren bevonden zich daar." <0wat moet het daar prettig zijnlieve mamariep Julie opgetogen uit" Eene zalige rilling overviel Elisabeth bij deze woorden. «Wilt gij mij werkelijk liefhebben, Julie, zooals ik u bemin?" Duisterde zij hare hand op het hoofd van het kind leggende. Er werd geklopt het was Judith. «Neem mij niet kwalijk.... maar ik zoek Julie." zeide deze verontschuldigend «Hier is zij." zeide de jonge vrouw zacht, als werd zij op eene misdaad betrapt. Judith was reeds gekapt de willo kapmantel omhulde hare geheele gestalte. Julie sprong levendig op hare zuster toe. «0. ik hebik ben. «Heeft zij u niet gehinderd vraagde Judith. «Kinderen zijn de moeder nooit lastig." her nam Elisabeth vast. «Gij moogt u wel gaan kleeden. 'lis rcodi

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1886 | | pagina 1