Maandag 15
Augustus 1887.
M 3638.
Uiieovar
B. VAN C L E E F F
to A mersloort.
Bureau
MUURHUIZBN
lo et, hoek Kortegracht, Wijk B 60.
K it ii i s i ii u;
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT
Gezien arlikt-l 41 ilrr germenlewet
Brengt ini" kennis van <le ingezetenen dat
de itaad dezer gemeente zal vergaderen <»p
itinsdagden Hi Aug. aanst.fles namiddags
haftwee. Amersfoort, den 12. Aug. 1887.
De Burgemeester voornoemd
T A J. VAN ASCII VAN WIJCK.
Politieke Revue.
De vraag is niet ongewettigd ol generaal
Rfiulanger niei wat lc veel lijilt aan zelfverhel
ling en zucht om van zich in de gansclie wereld
te doen spreken.
Zelfs zijn er, die er aan twijfelen of hij zeil
wel goed weet wat hij in dien aard verricht.
Ku te meer is daar reilen voor nu zijn jongste
daad beslaat uit In-I zenden van een condole
ancebrief aan de lamilie van KalkolT. namens
geliefd het Fransche l-ger en de gansche natie,
waarvan hij zich in dien brief den natuurlijken
vertegenwoordiger noemde.
Indien hij het woord onnaluurlijken had ge
schreven zou hij nader bij de waarheid zijn
want natuurlijk heelt hij den last daartoe noch
van leger noch van natie ontvangen.
Dal de FYansehc regeering en vooral de mi
nister van Oorlog zulke buitensporigheden lijde
lijk toeziet. is, zachtst uitgedrukt, onbegrijpelijk,
want als nu eens alle Kransche generaals zijn
voorbeeld zouden volgen dun zou dit toch wel
wal dwaas worden.
Niemand minder dan Maurus Jokai leest in
dc Nemzcthel voornaamste der Hongaarschc
bladen Frankrijk de les Frankrijk zegt Jokai.
ziel niets dan Duitschland gevoelt niets dan
haal legen Duitschland Ken volk dat aan de
menschheid groole diensten bewezen heeft
kwekt nog slechts revanchehelden, liet was
vroeger eene traditie der Fransche politiek tegen
Rusland op Ie treden, waar «het groote leger»
in sneeuw cn ijs is vergaan maar Frankrijk
vergeel alles. Hel is «lichtzinnig en kindsch ge
worden.
Deze lichtzinnigheid die in de Fransche po-
'itiek niet valt te miskennen is ook eene grieve
FK ÜI M.ETON.
98) DES LEVENS STRIJD
door S
«Ik dacht niet, Alex, dat ik u zoo lang ver
zoeken inoest om mijnen wensch te vervullen.
Maar neen het is u slechts schertsen nu
weerde hij hem niet al toen hij haastig een
kus op hare lippen drukte, terwijl hij nauw
hoorbaar zeide:
«In Gods naam dan, Elize uw wil geschiede
Gij hebt inij geheel in uwe macht."
Een glans van voldoening vloog over het ge
laat der jonge vrouw zij boog zich wederom
tot hem en sprak lang en dringend.
Eindelijk stond hij met blijkbaren weerzin
op, terwijl hij haar haastig vraagde
«Gij wilt dus het groote etui hebben, niet
waar? Maar als tante nu wakker is en mij
vraagt, waarom ik mij zoo laat in hare ver
trekken bevind wat moet ik dan antwoorden
«Wel. dat gij u zelf overtuigen wilt of de
drukte haar niet gehinderd heelt, daar ge haar
van avond een weinig vermoeid vondl uitzien.
Kom, ga nu, want hel is reeds laat, eigenlijk
is het geen uur, waarop eene dame hel bezoek
van een heer ontvangt, voegde zij er eenigs-
zins ontstemd bij.
«Nu hoe lang nog of ik heb daar recht op,
belle rousine hernam hij. terwijl hij hare
hand poogde te vatten, welke zij hem echter
haastig onttrok.
«Doe zoo voorzichtig mogelijk, Alex, want
anders wordt Eddy wakker."
Schier onhoorbaar verwijderde zich de graaf,
der Hongaren. Men kan niet rekenen met de
I Fransche republiek het is zelfs nog de vraag
ol Itusland in geval van nood op haar rekenen
i kan. Dal is een goed punt voor Duitschland.
liet is niet zeer beminnelijk maar het is ernstig
en betrouwbaar.
Als Frans Jozef de hand drukt van keizer
\N illielm te Gaslcin, weet hijdat hij eenen
bondgenoot vasthoudt op wien hij rekenen kan
Het is eene zeer gewichtige omstandigheiddat
ook de Hongaren inet dien bondgenoot rekenen
cn hij monde van hunne beste vertegenwoor
digers dien handdruk toejuichen.
De heer John Bright en 173 leden van het
Lagerhuis hebben reeds het adres geteekend aan
den president en het congres der Vereenigde i
Stalen ten gunste van een internationale recht
bank orn de geschillen te beslechten die tus-
schen flat land en Engeland mochten rijzen.
Veler instemming is reeds toegezegd. In den
I aanstaanden herfst zal een deputatie het adres
j naar Washington brengen.
De Engelsrhe regeering heeft thans het laatste
gedeelte der briefwisseling tusschen lord Salis-
I hurv en sir Drummond Wolff, betreffende de
Egyptische conventie, openbaargemaakt. Daar-
uil blijkt flat de Rorte g .neigd was de conventie
ie bekrachtigenmaar daarvan ten slotte is
i teruggekomen onder den druk van Frankrijk
en Rusland.
Bij gelegenheid van uitzettingen van pachters
1 te F.lton zijn in hel graafschap Limerick weder
I hevige looneelen voorgevallen De pachters bodpn
weerstand en wierpen kokend water op de
gendarmes en de troepen, die met debajonnet
charges moesten maken.
lie boeren verdedigden zich met hooivorken
tegen de gewapende macht en wierpen de politie
beambten met steencn zoodat er verscheidene
gewonden zijn.
Men heeft nog steeds hoop dat de nieuwe in
het Lagerhuis aangenomen wet op den landeigen
dom een einde zal maken aan dergelijke loo
neelen. Het is echter nog twijfelachtig of het
lloogerhuis eveneens die wet zal aannemen: men
gelooil dat net lloogerhuis hel wetsvoorstel zal
wijzigen.
Elize ten prooi aan de hevigste onrust achter
latende.
Zij ademde eerst weer vrij, toen hij na ver
loop van tien minuten terugkeerde en haar
een etui overhandigde.
«Sliep tante onderzocht zij, het voorwerp
haastig openende, waaruit zij eene broche te
voorschijn haalde, welke overeenkwam met
Nellies beschrijving.
«Ja, Elize."
«Des te beter, want nu behoeft gij geene
vrees te koesteren om het etui weer op zijne
plaats te brengen."
«Welk een prachtig sieraad is deze broche
toch, Elizekom, laat mij haar even aan uwe
japon bevestigen," en voordat zij hem kon te
genhouden, had de graal het woord bij de daad
gevoegd.
Prachtig flonkerden en schitterden de edel
gesteenten met eene haastige beweging trok
de graaf de joncc vrouw in zijne armen, ter
wijl geen van beiden bemerkte, dat een dei-
fijne goude kettinkjes brak waaraan een dei-
afhangende steenen bevestigd was. Het viel
in een der plooien van den ruimen peignoir,
waarin bet aan de stof haken bleef.
«Verlaat mij nu. Alex, ik ben zoo moe." en
haastig ontdeed zij zich van de broche zonder
bet ontbreken van het kettinkje te bemerken.
Zij drukte vervolgens het voorwerp Alexander
in de handen, terwijl zij tot hem zeide
«Gij hebt het nu goed begrepen, nietwaar?
Gij brengt het etui weer naar tantes kaïncr
de broche verbergt gij morgenochtend in de
hoekenkastdie in mej. Hartman's vertrekken
staal.
Turkije aarzelt tusschen twee puntenwat
aangaat de Bulgaarsche Kwestie: I". het stelsel
Itusland aan to nemen door één regent te doen
aanstellendie met toeslemming der mogend
heden lol Vorst zou kunnen worden uitgeroepen
door de SobranjeV. de mogendheden uitnoo-
digen orn te samen te komen en volgens art.
5 van hel Berlijnsch tractaal de quaeslie op
te lossen.
De Bussisf lie gezantNelidoff, heeft verklaard
flat Rusland nooit in punt 2 zal bewilligen.
Volgens de «Agence" zou Turkije nu tot punt
1 besloten hebben.
In dezen tijd van concurrentie moet men
ziih haasten en zoo heeft een waar vaderlander
zoo spoedig mogelijk een merkwaardig geschrift
het licht doen zien 'twelk ook deze verdienste
heeft dal het niet spoedig zal worden over-
trofTenover de «natuurlijke grenzen."
De schrijver is een vredelievend man. Hij zou
caarne den oorlog uit de wereld helpen en om
dat groote doel te bereiken ontwikkelt hij een even
vernuftig als praclisch plan. Europa moet zich
eenvoudig aan eene kleine operatie onderwerpen,
waardoor elk land zijne «natuurlijke grenzen en
T geheel den eeuwigen vrede zal verkrijgen. Als
Europa dat niet wil zal het zeilde schuld dragen
van eencn toekom-tigen oorlog op de grootste
schaal.
De schrijver knipt eenvoudig de kaart door en
voegt de stukken weer bijeen zoo natuurlijk
dal Rusland er niet bij verliest. Rusland verkrijgt
o a. van Duitschland Dantzig, Thorn en Konings
bergen. door eene ongetwiifeld zeer «natuurlijke"
lijn die van Stolp naar B ulhen loopt. Tusschen
Ratibor en Plelz buigt de Russische grens zich
aldus, dat Gallicië Bukowina en Moldavië aan
Rusland komen. Duitschland wordt schadeloos
gesteld door BohemeBcven-OoslenrijkTyrol
en het Duilsche gedeelte van Zwitserland, óok
mag het in 't westen Straatsburg behouden
maar Frankrijk krijgt Metz terug met en be
nevens het grootste deel van België.
Wat er van België blijft mag Duitschland nog
nemen met Nederland op den koop toe. Dene
marken blijlt niet alleen beslaanmaar wordt
met Sleeswijk vergrootde schrijver vergeet
nietdat de koning de schoonvader is van
zijnen czaar. Oostenrijk, dat zooveel heeft moeten
«Maar bedenk toch, Elize
«Ik bedenk niets, Alex," viel zij hem teeder
in de reden, terwijl zij zich opnieuw tegen
hem aanvlijde, «dan dat zij het is, die mij uit
uw hart wil verbannen. Goeden nacht, darling,"
en nogmaals legde zij de armen om zijnen
hals en kuste hein lang en innig.
En toen hij haar weinige minuten later ver
liet, had hij haar alles beloofd, wal zij verlangde.
Nauwelijks had de deur zich achter hem
gesloten, of Elize begaf zich naar de kamer
waar Eddy zich bevond. Zij boog zich over
het kind heen, dat rustig sliep. Hij had zich
in den slaap blootgewoeld en geheel werktui
gelijk spreidde dc jonge vrouw de dekens over
zijn teeder lichaam Door deze bewegirg ge
raakte hel kettinkje uil de plooien van hare
peignoir los en viel in Eddy's bedje, zonder
dal Elize het bemerkte.
Den volgenden mogen liet gravin de Valcourt
Fernande reeds vroegtijdig bij zich komende
oude dame lag nog te bed. want nu gevoelde
zij, dat de drukte meer invloed op baar gestel
uitgeoelend bad dan zij in de eerste oogenblik-
ken gemeend had.
Nadat zij hel meisje wederom hare goedkeu
ring over hei welslagen van het feest te kennen
had gegeven, gal zij haar de sleutels en ver
zocht haar de edelgesteenten weg te sluiten,
die zich in tie etuis bevonden. Zonder deze
te openen, begaf Fernande zich naar het aan
geduide vertrek.
Hoewol gravin Elize gewoonlijk voor twaalven
niet zichtbaar was. scheen zij dien morgen van
hare gewoonte at te wijken, want zij bevond
zich reedt viocgtijdig in den tuin.