Maandag' 25 Juni 1888. TANTE LOTJE.' jw 3750. - 9 AMERSFQORTCCHE COURANT. Uitgever Dit b|ad T(>rtchjjnt Mtandaf j)oml„jafmilllUj Abonilwll per s -Mlj„ FrM#n ^hoek KortegraotitWijK 80 A. H. VAN CLEEFF P™t /I.IB Advertentie, I--<1 regels Alt CU. elke r-fel meer 10 Ote. grooU letter, uwtr Bufeail te AmorRfonrt plnnteruiintevoor randen en andere ertr* inrigting go»eliiedt hongere prij.bereknnieg. Legale M 'I II U H 11 r 7 I? W lQ AmerHI00rt'oIHcieftle en onteigen Adr per regel 15 Cu. Reclame, per regel «5 CU - Af,, nu.m*. 10 Ota. M JÜRHÜIZEN Politieke Revue. De eersle langste dag van dit jaar. Vrijdag, ■even na de intrede van den zomerheelt zich gekenmerkt door een hevig onwederdat na een pracliligen zonnigen ochtend uitbrak vergezeld van een echt verkwikkelijken doch termen regen. De reistijd is weer aangevangen endank zij de vele snelle middelen van vervoer, zijn er voortdurend meer pleizier- en badplaatsreizigers. Dat heelt zijne goede zijdeniet enkel voor de vervoermiddelen maar voor velendie van den reislust en de kurmodes profileeren in de betrekkingen en diensten waarin zij zijn ge* plaatsten voor velen die er in hunne affaires prolijl van trekken. Herstel van gezondheid ook soms wel ima- ginaiie kwalen, vereenigen zich best met amu sementen welke in overvloed worden aan geboden. De incnsch is immers voor pleizier geboren. Koint er verdriet en smart, dan is dat zeker ongeroepen en zoowel vorsten als bedelaars dienen zich daaraan met kalmte te onderwerpen, zooals de moederde vrouw en de kinderen van Keizer Frederik deden. In Duitschland begint eene nieuwe regeering, maar in Frankrijk verdwijnt, naar allen schijn, de laatste kans voor eene dreigende dietatuur. Eene dictatuur dat was het wat generaal Boulanger en zijne vrienden wilden. Zij spraken van grondwetsherziening en van eene volksstem ming. Maar hunne grondwetsherziening moest de komst van den dictator voorbereiden en het volk dien benoemen. Boulanger was in alle nederigheid beschikbaar bereid om «den drang volksstem te gehoorzamen.» Later, zou men zien! Indien het hem gelukte aan de Franschen een weinig van dien roem te bezorgendien zij nu eenmaal schijnen noodig te hebbenzou hij kunnen stijgen tol den hoogslen trap. En zoo hij niet konof misschien niet wildezou hij de Monk kunnen zijn van eene nieuwe res tauratie de koningsi.iaker. Hij zou naar lust en (welgevallen den schepter van Frankrijk kunnen neerleggen in handen van eenen Orleans of van eenen Bonaparte. Dal hoopte men van hem Omdat misschien op zijnen naam een grondwetsherziening zou tol FEUILLETON. Eene schels zeer vrij uit 't hoogduitsch vertaald door S. lAglich Sonne, 'aglich Lieder Alle Nacht ein fromiaer Traum. BnrNTANO. Baslendorf bezocht ons nu iederen avond en mijn vader was weldra zoozeer met hem inge nomen dat hij den tijd van zijne komst nauwe lijks afwachten kon. Baslendorf speelde namelijk zeer goed schaak en daar mijn vader een buitengewoon liel hebber van dat edele spel was, too noodigde hij Baslendorf eiken avond uit am hunne krachten tegenover elkander te melen: Eigenlijk hadden wij op die wijze niet veel an elkandermaar in dien lijd was men reeds net weinig tevreden. Wij waren gelukkig als vij hij het afscheid nemen aan de trap cenige ogenblikken ongestoord met elkaar spreken enden ol gelegenheid hadden om elka&r een us te geven terwijl wij in den zevenden hemel erkeeraen als wij 's Zondagsgevolgd door e oudersgearmd door de stad mochten 1 indelen. i. gelooide mij zelve dan zeer net gekleed in n eenvoudig wit kleedje versierd met blauwe 1 roode sn ikken wie dacht er toenmaals aan m als eenvoudig burgermeisje zijdesatijn of uit te dragen? Dat liul men aan de rijke dames edele vrouwen over. Ik was di ie jyren vetloold een voor dian d niette lang engugeiiicii.. Bastcndorl was in* stand komen was hij ook de man van vele re publikeinen die met zijne leuze meegaan lot meerdere eer van de republiek hunner drooinen een regeeringsvorm die zooals zij dien wil len op aarde vrij wel onbestaanbaar schijnt. Maaromdat hij misschien een koning of een keizer zou kunnen maken daarom was hij vooral en in de eerste plaats de man der raonarchalen van verschillenden naam. Zoo, krachtig gesteund financieel zeer krach tig was hij een man van beteekenis. Die tijd is onherroepelijk voorbij. Na het op treden van Boulanger in de kamer is hij in parle menlaire kringen geoordeeld. De minister Floquet scheepte hem af met de spottende opmerking dat hij nog niet de grootte der Napoleons had bereikt op een leeftijdhooger dan dien de eerste Napoleon hereiken mocht. En Clémeneeau deed nadrukkelijk uitkomen dut hij wel is waar eene grondwetsherziening wilde maar geene Boulangislische. Dat was een slag voor den generaal Tot zijn gevolg behoorden ongetwijfeld velen van het slag, dat overal en in alle landen de rijzende zon aan bidt. De Nationale Raad te Bern heeft zich bezig gehouden met de veiblijlsrechl-quaestie. Deze discussie is in het leven geroepen door een voorstel van Turki. die ten aanzien van het uitzetten der Duitsche socialisten verlangde dat hei recht van uitzetting niet langs admini stratieven wegdoch door de rechtbank zoude uitgeoefend worden. Dit voorstel is niet aan genomen. Bij een banquet aan De Lesseps aangeboden, beeft deze stellig verklaard dat bel Sluizen- Kanaal van Panama binnen 2 jaar voor de scheepvaart zal worden opengesteld. In Elzas-Lotharingenzegt de Vosa. Ztg., schijnt eene politieke politie te zijn ingesteld die de genegenheid van het rijkstand voor Duitschland juist niet zal vejmeerderen. Aan den heer Schone is de leiding dier politie op gedragen en ook de twee beruchte bescherme lingen van den gewezen minister Puttkamer Ihring-Malow en Naporrazouden naar het rijkstand zijn gezonden. tusschen tot dokter gepromoveerd en kwam langzamerhand in het Dezit van eene kleine praktijk. Doch deze leverde nog niet genoeg op om te kunnen trouwenwij hadden elkander echter te lief om niet te willen wachten. Bastendorf had veel te doen want 's nachts werd hij ook dikwijls geroepen maar het waren meest arme liedendie zijne hulp noodig hadden. Hij behandelde hen niet alleen gratis maar hij betaalde bovendien nog vaak de ge neesmiddelen en gaf geld om vei sterkende mid delen te koopen. «O wat zou ik graag rijk willen zijn zeide hij menigmaal tot mij «dan zou ik slechts ge neesheer bij de armen willen wezen. Dan zou ik te velde kunnen gaan tegen de ellende. Dat zou eerst eens schoon, verheven levensdoel zijn!» Op zekeren avond kwam Baslendorf veel vroeger dan gewoonlijk bij onszoodat mijn vader verwonderd op zijn horloge zag. Bas- tendor! trok langzaam zijne handschoenen uit, staarde ons allen aan kortom, hel was duidelijk, dat hij iets op het hart had. «Wat is er gebeurd?» vraagde ik ham on gerust. «Iels zeer aangenaams. Ik hen dokter in het hospitaal geworden «Odan kunnen wij spoedig trouwen riep ik verheugd uitterwijl ik hpm mijnen mond lot een kus aanbood. «Heerlijk, heerlijk,» vervolgde ik, «nu word ik eene deftige doktersvrouw.» Den volgenden dag reeds begaf ik mij met mijne goede moedor naar de slad om de noodige inkoopen voor mijn uitzet te doen Vervolgens begonnen wij ijverig aan alles le werkenon- 'l Ziet er met de Turksche schatkist nog steeds treurig uil. De pensioenen van vele weduwen van ambtenaren kunnen niet uitbetaald worden, omdat er geen geld is. De minister van finarn iën is ontslagen en drie personen hebben reeds geweigerd om minister te warden van een schat kist, waarin geen geld is. Een gelukkig landje l Omtrent Wilhelm II, den nieuwen Duilschen Keizergeven zelfs Duitsche bladen verschil lende voorstellingen van zijn karakter ca leven. Hij is «soldaat» in zijn hart. Maar is hij alleen soldaat? liet beste antwoord op die vraag wordtzon derling genoeg in een Fransch blad de Temps, gegeven. De correspondent te Berlijn van dit blad heeft het van eene officier die den keizer als prins zeer goed kende en tol zijnen kring be hoorde. Volgens deze autoriteit heelt de keizer goed gestudeerd de toenmalige kroonprins liet hem zorvuldig opvoeden. Het voorbereidend on derwijs ontving hij te Kassei. Hij maakte zich daar op een leeDijd die zells de prinsen niet ontzielvele vrienden en had vlug drie talen leeren spreken Inde vacanlies, die hij te Berlijn of le Potsdam doorbracht hield hij zich bezig met de meest geliefkoosde jongenslectuurreizen, avonturen en bovenal de wei ken van Jules Veroe. De kroonprins ont ving dikwijls beroemde reizigers en bij hunne verhalen waren zijne zoonsde prinsen Wil helm en Hendrikaltijd tegenwoordig en ge heel oor. Men sprak aan liet hol Duitsch of Engelsch. Als de kroonprins en zijne gemalin niet verstaan wilden worden door hunne zoons, waren zij ten slotte genoodzaakt Iialiaansch te spreken. Toen prins Wilhelm in '78 zijne academische studie te Bonn begon was hij goed voorbereid. Zijn studententijd was dat gebeurt meer. de gelukkigste periode van zijn leven. Ook vond hij te Bonn den erlpnns van Baden en print Ernst van Saksen Meiningen. De jonge vorsten gingen veel uitreden te paard bezochten de omstrekenroeiden op den BijnMaar de col leges mochten niet verzuimd worden en prins Wilhelm was altijd op zijne plaats te midden van de andere studenten. Als het regende of zeer koud washing hij een regenmantel om. Tochhoewel hij zich niet zeer in acht nam derwijl over alles babbelende en lachende zooals jonge meisjes zonder zorg in dien lijd deden Toenmaals noemde men hel eene eer om zelve zooveel mogelijk aan het linnengoed gedaan te hebben, 't Ging niet zeer vlug maar langzamerhand geraakte alles toch gereed. Dat hinderde nietmen leatde destijds niet zoo ving en geagiteerd als nu. 's Avonds arbeidde ik natuurlijk niet veelals Bastendorf er wa; ochik vond het zulk genot om nu en dan den druk zijner handen te voelen Een paar maanden later kwam Bastendorf wederom bij ons met een gelaatdat nu eenter weinig goeds voorspelde. Ik had als het ware een voorgevoel, dat ons een gevaar dreigde. En dat was in zeker opzicht ook werkelijk het geval. In het hospitaal was onder de patiënten de typhus uitgebroken en die vreeselijke ziekte eischte talrijke offers. Bastendorf had onsdaar- van niets verteldhij wilde ons niet dadelijk wellicht noodeloos verontrusten, maar nu moest hij het doenwant hij durfde uil vrees van besmetting vooreerst niet meer bij ons komen. «En dan zie ik u misschien niet in zoovele weken,» snikte ik. «dal kan ik niet uithouden. «Dat zult gij toch moeten, kindlief,» zeide hij ernstig. «Maar ik ben volstrekt niet bevreesd voor de besmetting. «Dat kan wel zijn, maar gij moogt zoo egoïstisch niet wezen om het gevaar voor uwe kleine zusters moedwillig niet te tellen. Ik zal iederen dag een kwartiertje van uit het venster met u praten.» «En gij dan, loont gij dan geen gevaar''» «Ik moet mijnen plicht doen,» antwoordde

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1888 | | pagina 1