Maandag' 25 Juni 1888.
TANTE LOTJE.'
jw 3750.
- 9
AMERSFQORTCCHE COURANT.
Uitgever Dit b|ad T(>rtchjjnt Mtandaf j)oml„jafmilllUj Abonilwll per s -Mlj„ FrM#n ^hoek KortegraotitWijK 80
A. H. VAN CLEEFF P™t /I.IB Advertentie, I--<1 regels Alt CU. elke r-fel meer 10 Ote. grooU letter, uwtr Bufeail
te AmorRfonrt plnnteruiintevoor randen en andere ertr* inrigting go»eliiedt hongere prij.bereknnieg. Legale M 'I II U H 11 r 7 I? W
lQ AmerHI00rt'oIHcieftle en onteigen Adr per regel 15 Cu. Reclame, per regel «5 CU - Af,, nu.m*. 10 Ota. M JÜRHÜIZEN
Politieke Revue.
De eersle langste dag van dit jaar. Vrijdag,
■even na de intrede van den zomerheelt zich
gekenmerkt door een hevig onwederdat na
een pracliligen zonnigen ochtend uitbrak
vergezeld van een echt verkwikkelijken doch
termen regen.
De reistijd is weer aangevangen endank zij
de vele snelle middelen van vervoer, zijn er
voortdurend meer pleizier- en badplaatsreizigers.
Dat heelt zijne goede zijdeniet enkel voor
de vervoermiddelen maar voor velendie van
den reislust en de kurmodes profileeren in de
betrekkingen en diensten waarin zij zijn ge*
plaatsten voor velen die er in hunne affaires
prolijl van trekken.
Herstel van gezondheid ook soms wel ima-
ginaiie kwalen, vereenigen zich best met amu
sementen welke in overvloed worden aan
geboden.
De incnsch is immers voor pleizier geboren.
Koint er verdriet en smart, dan is dat zeker
ongeroepen en zoowel vorsten als bedelaars
dienen zich daaraan met kalmte te onderwerpen,
zooals de moederde vrouw en de kinderen
van Keizer Frederik deden.
In Duitschland begint eene nieuwe regeering,
maar in Frankrijk verdwijnt, naar allen schijn,
de laatste kans voor eene dreigende dietatuur.
Eene dictatuur dat was het wat generaal
Boulanger en zijne vrienden wilden. Zij spraken
van grondwetsherziening en van eene volksstem
ming. Maar hunne grondwetsherziening moest
de komst van den dictator voorbereiden en het
volk dien benoemen. Boulanger was in alle
nederigheid beschikbaar bereid om «den drang
volksstem te gehoorzamen.» Later, zou men
zien! Indien het hem gelukte aan de Franschen
een weinig van dien roem te bezorgendien
zij nu eenmaal schijnen noodig te hebbenzou
hij kunnen stijgen tol den hoogslen trap. En
zoo hij niet konof misschien niet wildezou
hij de Monk kunnen zijn van eene nieuwe res
tauratie de koningsi.iaker. Hij zou naar lust en
(welgevallen den schepter van Frankrijk kunnen
neerleggen in handen van eenen Orleans of van
eenen Bonaparte.
Dal hoopte men van hem Omdat misschien op
zijnen naam een grondwetsherziening zou tol
FEUILLETON.
Eene schels zeer vrij uit 't hoogduitsch vertaald
door S.
lAglich Sonne, 'aglich Lieder
Alle Nacht ein fromiaer Traum.
BnrNTANO.
Baslendorf bezocht ons nu iederen avond en
mijn vader was weldra zoozeer met hem inge
nomen dat hij den tijd van zijne komst nauwe
lijks afwachten kon. Baslendorf speelde namelijk
zeer goed schaak en daar mijn vader een
buitengewoon liel hebber van dat edele spel was,
too noodigde hij Baslendorf eiken avond uit
am hunne krachten tegenover elkander te melen:
Eigenlijk hadden wij op die wijze niet veel
an elkandermaar in dien lijd was men reeds
net weinig tevreden. Wij waren gelukkig als
vij hij het afscheid nemen aan de trap cenige
ogenblikken ongestoord met elkaar spreken
enden ol gelegenheid hadden om elka&r een
us te geven terwijl wij in den zevenden hemel
erkeeraen als wij 's Zondagsgevolgd door
e oudersgearmd door de stad mochten
1 indelen.
i. gelooide mij zelve dan zeer net gekleed in
n eenvoudig wit kleedje versierd met blauwe
1 roode sn ikken wie dacht er toenmaals aan
m als eenvoudig burgermeisje zijdesatijn of
uit te dragen? Dat liul men aan de rijke dames
edele vrouwen over.
Ik was di ie jyren vetloold een voor dian
d niette lang engugeiiicii.. Bastcndorl was in*
stand komen was hij ook de man van vele re
publikeinen die met zijne leuze meegaan lot
meerdere eer van de republiek hunner drooinen
een regeeringsvorm die zooals zij dien wil
len op aarde vrij wel onbestaanbaar schijnt.
Maaromdat hij misschien een koning of een
keizer zou kunnen maken daarom was hij vooral
en in de eerste plaats de man der raonarchalen
van verschillenden naam.
Zoo, krachtig gesteund financieel zeer krach
tig was hij een man van beteekenis.
Die tijd is onherroepelijk voorbij. Na het op
treden van Boulanger in de kamer is hij in parle
menlaire kringen geoordeeld. De minister Floquet
scheepte hem af met de spottende opmerking
dat hij nog niet de grootte der Napoleons had
bereikt op een leeftijdhooger dan dien de
eerste Napoleon hereiken mocht. En Clémeneeau
deed nadrukkelijk uitkomen dut hij wel is waar
eene grondwetsherziening wilde maar geene
Boulangislische.
Dat was een slag voor den generaal Tot zijn
gevolg behoorden ongetwijfeld velen van het slag,
dat overal en in alle landen de rijzende zon aan
bidt.
De Nationale Raad te Bern heeft zich bezig
gehouden met de veiblijlsrechl-quaestie. Deze
discussie is in het leven geroepen door een
voorstel van Turki. die ten aanzien van het
uitzetten der Duitsche socialisten verlangde
dat hei recht van uitzetting niet langs admini
stratieven wegdoch door de rechtbank zoude
uitgeoefend worden. Dit voorstel is niet aan
genomen.
Bij een banquet aan De Lesseps aangeboden,
beeft deze stellig verklaard dat bel Sluizen-
Kanaal van Panama binnen 2 jaar voor de
scheepvaart zal worden opengesteld.
In Elzas-Lotharingenzegt de Vosa. Ztg.,
schijnt eene politieke politie te zijn ingesteld
die de genegenheid van het rijkstand voor
Duitschland juist niet zal vejmeerderen. Aan
den heer Schone is de leiding dier politie op
gedragen en ook de twee beruchte bescherme
lingen van den gewezen minister Puttkamer
Ihring-Malow en Naporrazouden naar het
rijkstand zijn gezonden.
tusschen tot dokter gepromoveerd en kwam
langzamerhand in het Dezit van eene kleine
praktijk. Doch deze leverde nog niet genoeg op
om te kunnen trouwenwij hadden elkander
echter te lief om niet te willen wachten.
Bastendorf had veel te doen want 's nachts
werd hij ook dikwijls geroepen maar het waren
meest arme liedendie zijne hulp noodig
hadden. Hij behandelde hen niet alleen gratis
maar hij betaalde bovendien nog vaak de ge
neesmiddelen en gaf geld om vei sterkende mid
delen te koopen.
«O wat zou ik graag rijk willen zijn zeide
hij menigmaal tot mij «dan zou ik slechts ge
neesheer bij de armen willen wezen. Dan zou
ik te velde kunnen gaan tegen de ellende. Dat
zou eerst eens schoon, verheven levensdoel zijn!»
Op zekeren avond kwam Baslendorf veel
vroeger dan gewoonlijk bij onszoodat mijn
vader verwonderd op zijn horloge zag. Bas-
tendor! trok langzaam zijne handschoenen uit,
staarde ons allen aan kortom, hel was duidelijk,
dat hij iets op het hart had.
«Wat is er gebeurd?» vraagde ik ham on
gerust.
«Iels zeer aangenaams. Ik hen dokter in het
hospitaal geworden
«Odan kunnen wij spoedig trouwen
riep ik verheugd uitterwijl ik hpm mijnen
mond lot een kus aanbood.
«Heerlijk, heerlijk,» vervolgde ik, «nu word
ik eene deftige doktersvrouw.»
Den volgenden dag reeds begaf ik mij met
mijne goede moedor naar de slad om de noodige
inkoopen voor mijn uitzet te doen Vervolgens
begonnen wij ijverig aan alles le werkenon-
'l Ziet er met de Turksche schatkist nog steeds
treurig uil. De pensioenen van vele weduwen
van ambtenaren kunnen niet uitbetaald worden,
omdat er geen geld is. De minister van finarn iën
is ontslagen en drie personen hebben reeds
geweigerd om minister te warden van een schat
kist, waarin geen geld is. Een gelukkig landje l
Omtrent Wilhelm II, den nieuwen Duilschen
Keizergeven zelfs Duitsche bladen verschil
lende voorstellingen van zijn karakter ca leven.
Hij is «soldaat» in zijn hart.
Maar is hij alleen soldaat?
liet beste antwoord op die vraag wordtzon
derling genoeg in een Fransch blad de Temps,
gegeven. De correspondent te Berlijn van dit blad
heeft het van eene officier die den keizer als
prins zeer goed kende en tol zijnen kring be
hoorde. Volgens deze autoriteit heelt de keizer
goed gestudeerd de toenmalige kroonprins liet
hem zorvuldig opvoeden. Het voorbereidend on
derwijs ontving hij te Kassei.
Hij maakte zich daar op een leeDijd die zells
de prinsen niet ontzielvele vrienden en had
vlug drie talen leeren spreken Inde vacanlies,
die hij te Berlijn of le Potsdam doorbracht
hield hij zich bezig met de meest geliefkoosde
jongenslectuurreizen, avonturen en bovenal
de wei ken van Jules Veroe. De kroonprins ont
ving dikwijls beroemde reizigers en bij hunne
verhalen waren zijne zoonsde prinsen Wil
helm en Hendrikaltijd tegenwoordig en ge
heel oor. Men sprak aan liet hol Duitsch of
Engelsch. Als de kroonprins en zijne gemalin
niet verstaan wilden worden door hunne zoons,
waren zij ten slotte genoodzaakt Iialiaansch te
spreken.
Toen prins Wilhelm in '78 zijne academische
studie te Bonn begon was hij goed voorbereid.
Zijn studententijd was dat gebeurt meer.
de gelukkigste periode van zijn leven. Ook vond
hij te Bonn den erlpnns van Baden en print
Ernst van Saksen Meiningen. De jonge vorsten
gingen veel uitreden te paard bezochten de
omstrekenroeiden op den BijnMaar de col
leges mochten niet verzuimd worden en prins
Wilhelm was altijd op zijne plaats te midden
van de andere studenten. Als het regende of
zeer koud washing hij een regenmantel om.
Tochhoewel hij zich niet zeer in acht nam
derwijl over alles babbelende en lachende
zooals jonge meisjes zonder zorg in dien lijd
deden Toenmaals noemde men hel eene eer
om zelve zooveel mogelijk aan het linnengoed
gedaan te hebben, 't Ging niet zeer vlug maar
langzamerhand geraakte alles toch gereed. Dat
hinderde nietmen leatde destijds niet zoo
ving en geagiteerd als nu. 's Avonds arbeidde
ik natuurlijk niet veelals Bastendorf er wa;
ochik vond het zulk genot om nu en dan
den druk zijner handen te voelen
Een paar maanden later kwam Bastendorf
wederom bij ons met een gelaatdat nu eenter
weinig goeds voorspelde. Ik had als het ware
een voorgevoel, dat ons een gevaar dreigde.
En dat was in zeker opzicht ook werkelijk het
geval. In het hospitaal was onder de patiënten
de typhus uitgebroken en die vreeselijke ziekte
eischte talrijke offers. Bastendorf had onsdaar-
van niets verteldhij wilde ons niet dadelijk
wellicht noodeloos verontrusten, maar nu moest
hij het doenwant hij durfde uil vrees van
besmetting vooreerst niet meer bij ons komen.
«En dan zie ik u misschien niet in zoovele
weken,» snikte ik. «dal kan ik niet uithouden.
«Dat zult gij toch moeten, kindlief,» zeide
hij ernstig.
«Maar ik ben volstrekt niet bevreesd voor de
besmetting.
«Dat kan wel zijn, maar gij moogt zoo
egoïstisch niet wezen om het gevaar voor uwe
kleine zusters moedwillig niet te tellen. Ik zal
iederen dag een kwartiertje van uit het venster
met u praten.»
«En gij dan, loont gij dan geen gevaar''»
«Ik moet mijnen plicht doen,» antwoordde