Maandag1 24 jjjËg September 1888.
ju 5756
AMERSFOORTSCEE COURANT.
Uitgever
A. H. VAN CL EP. PP "ZÏ'T^-1*""'"" 'T'" Bureau:
te Amersfoort. - -i-wt«DDaHUIZBN
- ""U'S". id. „,.1 IS cu. n„ hoek Kortearaoht Of ilk R «n
Politieke Revue.
Repetitie van den zeeslag van Navarino
De verhouding tusschen Turkije en Griekenland
was reeds sedert lang gespannen allerlei in
cidenten die bij beter verstandhouding nauwe
lijks de aandacht zouden hebben getrokken
gaven lol eindeloos gehaspel aanleiding. Maar
thans dreigt een ernstiger conflict. De gouver
neur van den Turkschen Archipel heelt Griek-
sche visschers verongelijkt. Of «lie visschers on
derdanen zijn van koning Georgios of van den
sultan is niet duidelijk Ook in het laatste geval
acht het Grieksche gouvernement zich verplicht
Grieken te beschermen.
liet heelt nn aan de viool bevel gegeven, zich
get eed te houden om naar de Turksche eilanden
te stevenen De geheele Grieksche vloot betee-
kent niet veel en zou waa.-schijnlijk legen een
enkel Turkse!» pantserschip niet zijn opgewassen,
maar hare verschijning in de Turksche wateren
zou tóch met bezorgdheid worden gezienom
dat men weethoe weinig er noodig is om in
het Oosten den strijd te doen ontvlammen.
liet is te hopen dat hel Grieksche gouver
nement hel hij de bedreiging laat.
De Servische quneslie klopt steeds weder aan
en even dikwijls moet haar gehoor verleend
wordenomdat zij een vrij gevaarlijk clement
vormt voor den algemeenen toestand van ons
werelddeel, daar. zooals men weelde mogend
heden partij gekozen hebben deels voordeels
legen koning Milan en dus de handelingen van
den vorst over het kleine Servische rijk zeer
op den voorgrond treden en hem een veel be
langrijker rol wordt toebedeeld dan hem eigen
lijk van rechtsweg? toekomt.
Indien de geruchten waarheid bevallen zou
na Milan's terugkeer in zijn hoofdstadvel.
Zaterdag onmiddellijk tol de vorming van een
nieuw kabinet worden overgegaan en zou een
verzoening zij hel dan ook slechts voor den
schijn tusschen het vorstelijk echtpaar niet
onmogelijk zijn Voor den inwendigen toestand
des rijks zou dit verloop boven alles gewenschl
zijn want liet is in verschillende deelen des
lands lang niet pluis.
Graaf Kalnoky verliet Friedrichsrulie. De
Pelcrsburgsclie bladen zijn van meeningdal
FEUILLETON.
Eindelijk haar meester gevonden
8) Naar het lloogduitsch door S.
Men zat tot 's avonds zeer laat bij het lamp
licht in den tuin want het was zacht weer
toen men eindelijk opstend om zich in het huis
te hegeven en Paul de heer en mevrouw von
Raven met de lamp in de hand voorgingzeide
Fernau lol Elma
«Zie eens freule Ei ma hoe heerlijk de sterren
aan het luchtruim fonkelen T Doch gij kunt op
mijne plaatsdat prachtige schouwspel eerst
ten volle genieten.»
Hij dwong haar daardoor om stil te staan en
vervolgde toen fluisterend. «Weet gij welfreule,
dat dit pruilend gelaat u volstrekt niet kleedt!
En waarom komt er heden zells geen Hauw
glimlachje doorbreken Op wien zijt gii eigenlijk
hoos? Op u zelve waarschijnlijk en daaronder
behoeven anderen toch niet te lijdenwel Ik
zie zoo onbeschrijfelijk gaarne het vroolijke gelaat
van een gij houdt mij mijne vrijheid ten
goede niet van een bekoorlijk jong meisje.
Belooft gij mij om mij dit morgen t« tooncn?»
Elma plukte hall booshalf verlegen de blaadjes
van eene roos af. «Gij zijl.gij zijt-
«Een afschuwelijk mensch, wilt gij zeggen;
freule geef u geene moeite om mij dat nogmaals
in herinnering te brengen. Willigt gij echter
mijn verzoek in
«Ik geloof, dal mijn gelaat mij alleen wat
aangaat,* hernam /.ij kortaf.
«Neen, dal is eene verkeerde veronderstelling
de Oostenrijksche minister met Bismarck be
raadslaagde over de Ooslerache kwestie. Volgens
°ïe ^reinya en den Grasadanin heeft keizer
Wilhelm le Peterhof den czaar beloofd dal hij
zou pogen Oostenrijk over le halen zich met
Ruslands inzichten betreffende Bulgarije te ver
eenigen.
Te VVeenen gelooft men niet aan dergelijke
beloften Trouwens een der Russische bladen
zelve deelt het rapport mede van hel onderhoud,
dal de Russische gezant le Weenen baron Meyen
dorff 1854 met keizer Krans Jozef over de Oosler-
sche quaestie had. Toen reeds zeide keizer Frans
Jozef; «ik kan hel niet mei onverschilligheid
aanziendal Rusland hei beschermheerschap
over het grootste deel der bezittingen van hei
Turksche rijk aan zich trekt
Graal Kalnoky's programma betreffende het
Ralkanscliiereiland is dus reeds van oude dag-
teekening en zal nu nietals met een toover-
slagworden veranderd.
De Duitsche Bondsraad komt in het begin
van deze week bijeenom dan ie beraadslagen
over de verlenging van den kleinen staal van
beleg in verschillende sleden van Neord-Uuiisch-
land welke den .'10 dezer len einde loopt.
Hel programma der reis van Keizei Wilhelm
naar Weenen is nu officieel vastgesteld. Den 3
October zal de Keizer te Weenen aankomen.
Op den avond van dien dag wordt er een con
cert ten hove gegeven, waarbij de eerste Oosten-
rijksche kunstenaars zullen medewerken De ge
heele infanterie van het garnizoen zal langs de
straten opgesteld worden. Den 5 October ver
trekt de Keizer naar Stiermarken om te jagen.
Een talrijk Oostenrijksch eskader zal den Keizer
le Napels begroeien.
De Londen Standard bevat een artikelgeti
teld «Het Hebei-geweerwaarin het volgen
de voorkomt: «voor de eerste maal sedert 1871
heeft men reien de vraag te stellen: «Is het
wel zoo zeker, dat, indien de oorlog uitbreekt,
Frankrijk verslagen zou worden en zouden de
kansen ditmaal zich niet eens kunnen keepen
De Fransche artillerie doet niet onder voor de
Duitsche en in 't Hebelgeweerzonder rook. bezit
Frankrijk een niet gering te schatten voordeel.»
De Standard vergeet dalDuitschland tot
bondgenoot heelt Oostenrijk in eiken aanval-
freulegij behoeft u niet in den spiegel te zien.
als gij niet wilt, maar wij moeten u den geheelen
dag aanzien
«Dal is toch, dunkt mij. een zeer ongalant
gezegde professormerkte Elma slagvaardig op.
«Ja, freule Elma,» stemde hij vroolijk«ik
ben nu eenmaal een man die zijne meening
niet verbergt. Ik geloof dat wij elkaar opvoeden
moetendoch daarvoor dienen wij vrienden te
wezen en.reik mij nu uwe hand.op onze
vriendschap!» Hij bood haar de hand, waarin
zij aarzelend de hare legde
«Dank u, freule.» riep hij haastig uit «dank
u! Denk aan uwe belofte!»
Zij ijlde haastig heen zij voelde dal haar hart
heftig kloptediep ademhalend bleef zij in de
vestibule stilstaan. Het scheen haar toe alsof
zij iets gewichtigs doorleefd had en wat was
het eigenlijk niets van belang immers. Zij kuste
haar moeder bij het «goeden nacht» wenschen
hartelijker dan gewoonlijk, hoewel zij de heeren
vluchtig groette.
De volgende dagen was het haar zonderling
te moedenu eens gevoelde zij zich gelukkig,
dan weer drukte haar hare verbintenis met Paul.
Zij wist zeer goed. dat zij Paul niet zoo liefhad,
als het behoorde en in de laatste dagen zeker
nietOhij kon niet in de schaduw slaan van
het ideaaldat zij zich van haren echtgenoot
voor den geest gesteld had. Dan zuchtte zijom
eenigc oogeublikken later hartelijk te lachen.
Paul bleet 's morgens op zijne kamer en maakte
's middags met zijnen gastheer lange wandelingen,
zoodat hij zich weinig in Elma s gezelschap
bevond
Het jonge meisje had juist een schaduwrijk
lenden oorlog dien Frankrijk tegen Duiiscliiand
zou ondernemen.
Zaterdag jl is men den zomer uiten
den hcrlsl ingetreden.
VVaien lenle en zomer veelal guur en regen vol,
de Onaledagen van den zomer en de entréedagen
van den herfst waien prachtig en vrij zonrijk
in ons Vaderland.
Dal geeft lustgloed en moeden doet de
hoop rijzendal men met een brillant najaar
zal worden gezegend.
Naar aanleiding van den brief van den heer
I. van Vooren landmeter te Pretoria opge
nomen in ons nummer van II. Zondag, ont
vangen wij de volgende opmerkingen van iemand,
die vele jaren in Zuid Afrika heeft doorgebracht
en geacht kan worden met de toestanden aldaar
van nabij bekend le zijn
«Ik besprak met den hoogleeraar Spruylden
ingezonden brief over Transvaalsche onderwij
zers (in Utr. Dagbl. en Amersf. Gtik wist reeds
dat men in de Transvaal geen on Ier wijzers
noodig had maar kreeg hierio nog meer zeker
heid toen LHoogg. mij mededeelde dat er
officieel gevraagd is door de Zuid-Aftik, ver-
eeniging of meer onderwijzers noodig waren,
waarop ontkennend is geantwoord. Ware dit
niet het geval geweest dan zou de Vereeniging
wel voor leeraars zorgenwal zij ook doen zal
als evenlueele vacaturen onstaan Zocals u weet
zijn 3 ouderwijzerste Pretoria werkzaam
door de Vereeniging uitgezonden.
Waarschijnlijk be>loelt de inzender van den
brief boerenonderwijzers (de inzender verklaart
dit vrij stellig. Red), doch men mag een ge
ëxamineerd onderwijzer van hier daarvoor niet
laten fungeeren. Iemand, die van de lagere school
komt en met succes de hoogste klasse heelt af-
geloopenkan zeer goed voor boerenschool-
meester spelen een baantje dal niet te benijden
is. De boerenschoolmeesier leert zijn leerlingen
in een hall jaar lezenschrijven en den cathe-
chismus en neemt dan zijn mars op om elders
eveneens een weinigje (halfjarige dosis) kennis,
te slijtenwaarvoor hij niet zelden in schapen
ossen rijstsuiker enz. word betaald.
Het gebeurt weldat men goed bij eeu boer
terecht komtbij den boer namelijk die zijn
kinderen wat meer wil laten leeren dan een
plekje in den tuin gevondenj, toen Fernau plot
seling naast haar stond.
«Wel freule Elma, gij schijnt de eenzaamheid
te zoeken Ik meen dat dit voor eene zoo
jonge dame als gij een eigenaardig genot is.»
«Wie zegt u, dat ik de eenzaamheid roek
vraagde Elmaterwijl haar hart ontstuimig begon
te kloppen.
«Niet, welnu, dan zult gij zeker wel mijn
voorslag aannemen om met mij eene wandeling
naar het nabijgelegen dennenwoud te maken.
Paul vertelde mij nog heden morgen dat men
daar verrassend schoone punten aantreft.»
Elma voelde, dat het bloed haar naar de
wangen steeg. Met hem alleen gaan wandelen!
Op eenmaal werd het haar bang om het hart
en zij stond op hel punt om hem een weigerend
antwoord te geventoen zijn ernstige blik haar
eenklaps van gedachten deed veranderen en
met een bevestigend hoofdknikje stemde zij toe.
Hij legde zonder eenige plichtpleging haar arm
in den zijne waarna zij zich op weg begaven
hij vroolijk pratende en zij opmerkzaam toe
luisterende om eindelijk zelve opgewekt aan het
vertellen te gaan. Nu en dan klonk haar wellui
dend gelach in liet ronde en mei een van geluk
stralend gelaat zag zij tot den man aan hare zijde
op De wereld was haar nog nooit zoo schoon
als heden voorgekomenhet scheen haar toe
alsof de zor nog nimmer zoo helder geschenen
had ja zij kon wel jubelen van louter vreugde
en levenslustEn dan plotselinc was het haar
weder zoo vreemdzoo zonderling ja schier
angstig temoede zij wilde den man gaarne haten
die haar beheerschenwilde en toch ver
mocht zij dat niet! Zij beproeide zells om haar.
