Maandag 4
Februari 1889.
UIT HET LEVEN.
M 5796.
FEUILLETON."
Politieke Revue.
!.)L, I
Uitgever
H. VAN CLEKFP
te Amersfoort.
Dit »1mI TtrMhijat Mëtndaj ea DëmJtrdëfmUAëj. Aboaaaaaat per I awaeAea f 1.Frmaee per
Foxt /1.15. AdrertentiCn1—6 rafelt #0 Cti..Ike regal «eer 1® O*. greote eMert mar
p'aataraimteToor randen ea aadere extra ierigtimg geechiedt heegere prijiWekeaiip. Lefale
efllcieKle en onteigen. Adt. per repel 15 Ote. Reelaaei per repe lé Cta. Aft
Bureau
KUURBUIZBM
iö~CtoT hoek Kortegraoht, Wijk 1
60
K e ii ii i s e v i u
De VOORZITTER van den gemeenteraad van
AMERSFOORT
Gelet op art. 7 der wetregelende het
kiesrecht, gewijzigd bij de addilioneele arti
kelen der grondwet
Noo digt uit:
I. de mannelijke inwoners der gemeente, om. zoo
zij in eene andere gemeente over het laalstverloo-
pen dienstjaar in de personeel® belasting naar
eene boogere huurwaarde, dan die welke volgens
art. I lilt a en bvan de wet van 24 April 184."}
(Staatsblad n° 15)aanspraak geeftop vermindering
tot een derde ol tweederde gedeelten der belasting,
naar de drie eerste grondslagen, ol in de grondbe
lasting in eene andere gemeente ol in meer ge
meenten te zamen lol een bedrag van ten minste
TIEN GULDEN rijn aangeslagen daarvan door
overlegging der voor voldaan geteekende aanslag
biljetten vóór den 15. Februari e.k. te doen blijken.
Deze aanslagbilj. worden na de vaststelling der
kiezerslijsten aan belanghebbenden teruggegeven.
De man wordt, in de grondbelas ing geacht te
betalen den aanslag zijner vrouw de vader dien
zijner minderjarige kinderen wegens de goederen
waarvan hij liet vruchtgebruik heeft.
Aanslagen in de grondbelasting wegens onver
deelde onroerende goederen gelden ook voor den
mede eigenaarwiens naam niet bij den aanslag
in het kohier is vermeld, mits zijn aandeel in dien
aanslag ten minste tien gulden bedraagt.
II. de mannelijke inwoners der gemeente die op
grond ven bel bepaalde bij art 1, sub c. luidende
«hetzijhoofden van gezinnen ol alleen wonende
«personen zijnde van den in wonenden eigenaar
«of eersten huurder vaneen woonhuis of afgezon
derd gedeelte van een woonhuis, waarvan de
«huurwaarde voor de personeele belasting ten
«minste op 't dubbele gesteld is van het laagste in
«de gemeente voor den vollen aanslag vereisch'e
«bedrag gedurende negen maanden voorafgaande
«aan den 15. Februari dezes jaars een gedeelte in
«huur hebben gehad en bewoond waarvoor geen
«alzonderlijke aanslag in de personeele belasting
«geschiedtmaar waarvan de jaarlijksche huur-
«waarde, ongestolTeerd, in verhouding tot de be-
«lastbare huurwaarde van het woonhuis ofalge-
«zonderd gedeelte van het woonhuis geschathet
«sub a bedoelde bedrag van den vollen aanslag
«bereikt;» of «krachtens aanslagen in de grond-
Eene schets door S
S)
Of het 'i vreemde gelaat wasdat hij zag
óf wol dat hij gevoelde met welk eene teeder-
heid 't meisje op hem blikte, genoeg, hij opende
de kleine oogen zoo wijd als hij maar kon. Het
schreien hield op en hel gezichtje nam een
vriendelijker uitdrukking aania hij vertrok
zelfs de lipjes tot cenen vorm, dien de baker
den uitroep deed ontlokken
«Gunst, hij lacht waarachtig,» hoewel Lize
bij zich zelve de opmerking maakte, dat een en
ander al bijzonder weinig daarop geleek.
«Wat is hij nu zoetzeide Lize triomfeerend
tot het jonge vrouwtjedat stil en bedaard
van uit de kussens naar het jongske staarde
«kijk eensbakerhoe tevreden en zoet hij
in mijno armen ligt,» en eene zacht wiegende
bewegingwelke het knaapje soms de oogen
deed sluiten vergezelde deze woorden
«Neen juffrouw, dat mag uwes volstrektelijk
niet doen zoo liet de baker wederom haar
veto tegen die handeling hooren terwijl zij, in
do eene hand de flosch houdende en met de
andere den deurknop omdraaiende, op 'Ipiint
stond liet vertrek te verlaten «Dat zijn van
die verwennerijtjesdie niet to pas komen; dat
was goeie in den ouden tijd maar tegenwoordig
ander seslcem en veel beter ook, hoor. Van die
grappen bob ik «eril den last en later rn'n
«belasting wegens onverdeelde onroerende goe-
«deren,» aanspraak meenen te kunnen maken om
geplaatst te worden op de kiezerslijsten daarvan
vóór 15 Februari e. k. aangifte te doen.
De modellen dezer aangiften A en B zijn koste
loos te Secretarie der gemeente verkrijgbaar.
De bewijsstukkenbij zoodanige aangifte over
gelegd waartoeingeval van aanslagen in de
grondbelasting wegens onverdeelde onroerende
goederenmoeten behooren het aanslagbiljet of
authentiek afschrift daarvan eene opgaaf van het
bedrag van het aandeel in den aanslag en de be
scheiden betrekkelijk het gemeenschappelijk be
zit worden na de vaststelling der kiezerslijsten
aan belanghebbenden teruggegeven
Amersfoort, den 28 Januari 1889.
De voorzitter van den gemeenteraad voornoemd
T. A. J. VAN ASCH VAN WIJCK.
Een zware slag heeft het aloude Vorstenhuis
ITabsburg getroffen.
Op 31 jarigen leeftijd overleed plotseling Aarts
hertog Rudolf, kroonprins, eenige zoon van
Keizer Frans Jozef. (Zie 2e bladzijde.)
Niet enkel omdat hij was troonsopvolger maar
wegens zijne edele hoedanigheden als vorst en
mensch en wegens zijne groote bekwaamheden,
lijdt door zijn heengaan de Keizerlijke familie
de Oostenrijksche staat en de vele volkeren,
welke dien staat uilmaken een onherstelbaar
verlies.
10 Mei 1881 trad Rudolf in het huwelijk met
de 17-jarige prinses Stephanie van België. 2 Sept.
1883 werd uit dit huwelijk aartshertogin Elizabeth
geboren het eenige kind waarmede dit huwe
lijk werd gezegend.
Daar in Oostenrijk Hongarije evenals in Ne
derland de vrouwelijke linie voor de regeering
eerst in aanmerking komtindien geen manne
lijke alstammeiing uit de rechte lijn van het
regeerend Huis in leven is, is keizer Frans Jozefs
tweede broeder nu troonopvolger. Deze Aarts
hertog Karei Lodewijkis 56 jaren.
De Fransche bladen zijn natuurlijk vol van
de verkiezing en Boulangers overwinning. Zij
is trouwens de hoofdgebeurtenis van den dag.
Boulanger gekozen en dat wel door zestig
percent van de uitgebrachte stemmenwat
mevrouwtje. Stil op uwes arm houënandes
leg ik hem dadelijk permantig vierkant in z'n
wiegje. Mevrouwtjelet er asjeblieft 'n beetje
opterwijl ik voor de flesch zorgwantge
loot me, menschanders heit uwea er later
zeivers de tobberij van. Dan kan uwes er alle
nachten uit want m'n heer verkiest dan niet
zoo lang in z'n wieg te blijven. Nou ik heb
uwes gewaarschuwd, ik kom zoo terug,» en
weg was zij.
«Wat 'n raar mensch,» zeide Lize, «kom,
lekkere ventwe zullen ons maar niet aan haar
storen jij vindt 't prettig om zoo te schommelen,
hierklein diertjehaal je hart maar op
terwijl zij weg isdie ouwe bromsterhéJij
bent veel liever bij je tante, niet En alaof er
geene bakers met hare vermaningen in de wereld
bestonden solde en liefkoosde zij het kind dat
zich zeer behagelijk scheen te gevoelen.
«Neen maar, Lize, nu moet ik ook even op
je knorrenzeide het jongen vrouwtje eindelijk,
toen het mei^'e maar steeds sussend heen en
weer bleef loopen. «In den grond van de zaak
heeft de goede baker met hare bewering geen
ongelijk en jij overdrijft nu. Kom liever eens
met het kind hier en laat hem eens bij zijne
moeder liggen.» Met welk een trots sprak zij
dat woord uilen hoeveel oneindige teederheid
straalde uit den blikwaarmede zy op dat
kleine wezentje staardedat met half gesloten
oogen vóór haar lag, omvat door haren rechter
arm terwijl d* linkerhand als het ware zege
nend op zijn hoofdje rustte.
Zij bezat geen tol beschouwingen zich nei
gend karakter; als meisje was 't leven haar «voor
bijgegaan» zonder haar teleurstellingen le be-
zeggen de bladen daarvan
De overwinnaars zijn in de wolken. In de
Presse rekent Laguerre uit, dal ook na aftrek
van de conservatieve stemmenBoulanger nog
de meerderheid hebben zou en wijst er op dat
de generaal de meerderheid had in alle arron
dissementen van de stad behalve in het derde.
Montmartre volgens sommigen de Aventijnsche
Berg van de republiek Montmartre en Belleville,
volgens anderen broeinesten V3n communisten,
hebben Boulangergekozen. Wat, vraagt Laguerre,
wat zegt gij daarvan Clémenceau en Tony Révillon?
Rochefort, de lantaainredacleur is voor zijn
doen vrij kalm.
De koningsgezinde bladen zien in de verkiezing
den dood van de republiek. De Bonapartisten
als Paul de Cassagnac en de Cocarde gaan verder.
De republiek gaat in het riooljuichen zijen
de Cocarde roept: «Leve Boulanger!.... bij
gebrek aan beteromdat hij ons verlossen aal
van hel ongedierte!»
De radicalenals Camille Pelletan zijn een
weinig van streek geraakt door het feildat
zoo velen hunner parlijgenoolen op Boulanger
stemden terwijl de gematigden hunne stem
uitbrachten niettegenstaande zijne antece
denten op Jacques.
Er had een eigenaardig incident plaats. Een
man kreeg een zenuwtoeval enwe;d door twee
personen naar 't hospitaal vervoerd Men vroeg
aan deze personen wie zij waren. De een was een
bakker (boulangeri en de ander verklaarde pastei
bakker te zijn en Georges Boulanger le heeten.
Men dacht aan eene misplaatste aardigheid. Maar
liet bleekdal beide mannen gelijk hadden.
De Parijsche aanplakkers die nooit zulk een
voorileeligen tijd beleefd hebben als de laatste
wekenhebben zich vereenigd de Jacquisten
hebben alle partijzucht vergeten en zich ver
broederd met de Boul.ingisten om generaal
Boulanger een prachligen ruiker roode anjelieren
aan te bieden. De ruiker werd door een delegatie
van aanplakkers naar het hótel van den held
van den dag overgebracht.
Het ontwerp tol oprichting van een koloniaal
leger voor Oost-Afiika is door den Duitschen
rijksdag bij tweede lezing aangenomen. Bismarck
was niet aanwezigen namens de regeering werd
alleen hel woord gevoerd door kapitein Wissmann.
reiden en hoewel 't eerste huwelijksjaar haar
een weinig ernstiger gestemd had en zij met
nauwgezetheid de op haar rustende plichten,
vervulde, hare vroolijkheid was niet verdwenen.
Doch numet de oogen op haar kind gericht,
was slechts ernst op dal bleek gelaat te lezen,'
diepe ernst en hel was zeker eene bede voor
zijn gelukdie zij prevelde.
Het ventje els 't ware voelende dat een
viertal oogen op hem rusten sloeg de zijne
op en poogde met het kleine handje iets te
grijpen. Voorzichtig legde Anna haar vinger in
zijne hand en deze tot een vuistje vormende
hield hij hem vastzoo stevig, alsof hij nu reed»
begreep dat die moederhand hem in 't vervolg
nog dikwijls zou moeten steunen op het doornige
levenspad.
«Nou, beter kan et niet,» liet zich eensklaps
de stem der baker nevens Lize vernemen. Ze
was zoo zacht binnen gekomen dat niemand
haar gehoord had. «De moeder en de tante één
en al bewondering over den kleinen dwingeland.
Maar met dat al krijgt hij nikshé vent. Kom
jij maar bij de baker.» en met eene handigheid,
om welke t jonge moedertje haar in stilte be
nijdde hief zij de kleine open plaatste zich
met hem op den stoel. Zij wist vervolgens het
kind wiens gezichtje reeds eenige verdachte
wendingen begon te maken om de aanwezigen
op muziek te onthalen zoo behagelijk op haren
school te nestelen zijn hoofdje zoo gemakkelijk
in den wrong van haren gebogen arm le vlijen
om hem met een vlugge beweging de speen
der flesch in den mond te gevenaat hij zijd
voornemen maar opgaf en liever het voedsel tot
zich zoog met dal klokkende geluidhetwelk de
