m 5840. EERSTE #m. BLAD.
Donderdag1 4 ©3® Juli 1889
TWEE GESCHIEDENISSEN.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
TWfNI «uw» uiWWIIia.WHiimpW wu
Uiieever
H. VAN CLEEFP
te Amersfoort.
Uit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1,—Franco per
ost /I.15, Advnrtentiën 1 6 regels 60 Cts.elke regel meer 10 Cti. Uroote letters naai
pl.-uilsroiintevoor randen en andere estra inrigting geschiedt hooger prijsberekening. Legalr
offieieële en'onteigen Adv. per regel 15 Cl». Keclaraei per regel 25 Cte. Aft. nummert 10 Cts.
Bureau
MUDRHÜIZ EN
hoek Korteeracht. Wijk B 60
SPAARBANK
Het bestuur zul zijne eerstvolgende zitting
houden op MAANDAG 8 JULI e k. ten
Raadltitize te Amersloortdes namiddags van
12 tol 1 ure.
A J BOS, Secretaris.
K 11 t» i s v i tl j;
De BURG KM EEST EB en WETHOUDERS van
Amersfoort,
Gelet op art IS dei wet van den 4. Decem
ber 187*2 (Staatsblad No. 1 ."34)
Brengen ter algemeene kennis, dat eiken
Maandag, 's namiddags te én ure, voor
eenieder de gelegenheid tot K0STEL00ZE IN
ENTING wordt gegeven in dc daartoe bestemde
letaliteit, gelegen aan de BreedestraatWijk F,
No 188
Amersfoortden 2. Juli 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester
T. A. J. VAN ASCH VAN WIJCK.
De Secretaris
W. L. SC. HELT US.
De heer de Cassagnac is ten hoogste verbolgen
over eene door tusschenkorasl der Fransrhe
regeering aan de Fransche kunstenaars gerichte
uitnoodiging om deel te nemen aan de jaar-
lijksche schilderijen-tentoonstelling te Munchen
welke 1 Juli geopend is. Hij ziet daarin blij
kens een artikel in zijne Autorité enkel ver
achtelijke slaafsche onderworpenheid eene aan
sporing om broederschap te drinken met de
genen cdie den vrouwen van Baieilles den
buik opensneden en de Fransche gevangenen
met het plat van de sabel voot zich uitdreven.
Eigenaardig steekt bij deze uitvallen da waar-
deerende wijze af, waarop de te Munchen ver
schijnende Neuesle Nachrichlen van de deel
neming der Fransche kt nstenaars en hun werk
gewaagt. Op het gebied der kunstzegt het
ïtlad zijn geene grenspalen rechtvaardigheid
en dankbaarheid nopen ons tot de erkentenis
dat wij op dit verheven gebied van onze wes
telijke naburen veel geleerd hebben en nog
kunnen leeren.
In een aantal steden van Frankrijk zijn in
den laalsten lijd zoogenaamde provinciale ver-
1) Naar 't Duitsch door S...'
I. VLUCHTELINGEN.
Te Menehould (tusschen Parijs en Varennes)
was twee eeuwen geleden een oud posthuis
met hoekige stallen in een dezer stonden twee
postwagens.
Op zekeren warmen middagstond een pas
sagier aan de deur van een der stallen en zag
werktuigelijk toe naar het voederen der weinige
paarden.
De postmeestereen vriendelijk oud heer
knik Id hein vriendelijk toe mei de woorden
«Ja, ja, mijnheer, 'tziet er daar oud en
vervallen uilniet waar Maar als dat alles
eens vertellen kondan zottdl gij zonderlinge
geschiedenissen vernemen. Die gele wagen daar
ginds bijv. hij heeft al heel veel beleetd.»
«Waarom deze meer dan een andore?» vraagde
de passagier belangstellend.
«Wel, omdat hij in Tjaar 1791 onder den
toemaligen postmeester den heer Drouet, reeds
dieusl deed.»
liet was, zooals wij reeds zeiden, een warme
dag. De hemel was geheel zonder wolkende
zon scheen warm. Duizenden insecten dwar
relden door de lucht, nu en dan deed een
vogel zijn danklied Itooren in den kleinen tuin
biociden en geurden de rozendoch bij de
woorden van den postmeester icheen dal alles
den passagier als met een waaa omgeven
also! hol leven vol schaduw was. 't Scheen hem
gaderingen gehouden min ol meer met het j
doel om tol een algemeen program voor de
i h-ricale partij te komen. Deze vergaderingen
hebben god legeerden benoemd die op hunne
beurt te Parijs zijn bijeengekomen en de «wen- I
schen.» in de provinciale vergaderingen uit
gesproken tot een geheel hebben saanigevalj
onder don naam van «de cahiers van 1889
liet bekende kamerlid graal de Munlot
eerevoorzitier gekozen heelt eene veel loege- j
juichte redevoering gehouden, verklarende, dat.
zoo in hel jaar 1789 de «rechten van den
mensch» waren afgekondigd het jaar 1889 de
rechten Gods behoorde te verkondigen. De jeugd,
zeide hijmoet voorwaarts, geenszins zich neer
zetten op de puinhonpen van het verledene.
Aan de wieg der 20ste eeuw hoopte spreker
hel kruis terug le zien dat men verjaagd had
van de haar der 19de.
De lijst der bovenbedoelde «wenschan» is te
langom die hier op le sommen. Zij betreffen
de afschalftng der echtscheidingmaatregelen
tegen oneerbare geschriftende vrijheid der 1
kerk de on.ilzetbaarheid der rechterlijke macht,
allerlei hervormingen voor het legerenz.
Maakt men zich op 't oogenblik niet wonder
druk over dedingen in 't Oosten van ons wereld
deeldan is dit meer toe te schrijven aan het
leitdal men langzamerhand aan de alarmee-
rende geruchten uit die streken gewend geraakt,
dan aan hel gebrek er aan en bovendien stelt
men nog immer vertrouwen in de verzeke
ringen van de grooten dezer aarde en die j
zijn nu juist niet bijzonder pessimistisch
Toch valt een zekere onrustwekkende span-
ning in 't Oosten niet te loochenen evenmin j
als een zekere overeenkomst tusschen den toe
stand op hel oogenblik en dien welke den
RussischTurkschen oorlog van 1877 78 voor
afging. Die spanning zal wel weder verdwijnen.
In tegenwoordigheid van Keizer en Keizerin
hecfl te Sigmaringen de burgerlijke huwelijks
plechtigheid plaats gehad van Prins Wilhelm
von Hohenzollern en prinses Maria Theresia van
Bourbon. Hel jonge paar ft 25 en 22 jaar oud.
Dc stoelwelke zich vervolgens naar de kerk
in beweging zette was zeer schitterend. De ker
kelijke plechtigheid werd dooi den Benedictijner
abt Wolter uii Beuren voltrokken. Aan het ga.
toealsof de postwagen hem op zachten toon
het volgende vertelde
Hel was in den nacht, waarop Frankrijks
koning vluchten wilde, niet alleen om zich
zelf, maar om zijne vrouw, zijne kinderen ei
zijne zuster te redden. Alles tvas gereed, geen
verraad scheen le vreezen te zijnhet ge
heim was bewaard geworden de passen
waren in orde.
De koning droeg het eenvoudige gewaad van
een eerzaam burger, de koningin dat van eene
dienstbodeevenals mevrouw Elisabeth. De
kleine prinses en de dauphin waren mede zeer
eenvoudig gekleed.
In eene kleine kamer van 't paleis was de
geheele koningsfamilie verzameld en wachtte
totdat de avond viel. Onder de begunstiging
der duisternis zou de vlucht plaats hebben. De
koningin hield den slaapdronken knaap op den
schootterwijl de kleine prinses angstig tegen
haar vaders knie leunde.
Achhoezeer had liet ongeluk allen veran
derd. De stille, onverschillige, besluitelooze
koning van voorheen scheen nu eensklaps moedig
en vol geestkracht. De steeds lachende trotsche
koningin was nu eene angstige vrouweene
liefdevolle moeder geworden. Mevrouw Elisabeth,
vroeger stil en zwijgendwas nu bijna vroolijk
en opgeruimd te noemen en spaarde geene
troostwoorden. De kinderen waren gehoorzaam
en liel.
Welke eene verandering was dus hier te
bespeuren echtereene lot het betere en
edelere 1
«Site,» fluisterde de koningin haar gemaal
toedie zich lot haar boog<osireiu dit
ladiner heef! de Keizei een dronk op de jong
gehuwden ingesteld, waarbij hij de bruid als lid
der familie Hohenzollern begroetie.
«Wij Hohenzollernszeide hij. «zijn altijd
goede soldaten geweestik ben zeker dat zij
eene goede soldatenvrouw zal zijn
De Prins von Hoh<;uzollern dankte in naam
der lamiiie voor de tegenwoordigheid van den
Keizer en de Keizerin.
Men leest in het Handelsblad van Antwerpen:
«Dat er in deze slad eene menigteanecdoien
en /.onderlinge gevallen verhaald worden aan-
gaande den Chah en zijn gevolg is gemakkelijk
te begrijpen maar dat er veel bij gelogen
wordtspreekt van zeil. Het volgende echter
is waar
«Maandag passeerde over de Meir een orgel
draaier, die een kind in een ellendig nestje op
zijnen wagen had liggen Achter eene gordijn
van het paleis stond een der personen uit het
gevolg van den Chah anderen zeggen dat het
de Chah zelf was en deze wenkte den wacht-
hebbenden politieagent om aan den orgeldraaier
een goudstuk te overhandigen van de grootte
van een 5 ceniimentstuk Het kan volgens schat
ting eene waarde hebben van 40 tot 50 francs.
Daags na dien wierp men uit het venster van
het paleis een handvol zilvergeld naar een an
deren bedelaar.
De politie om te voorkomen dat er misbruik
van gemaakt zou worden heeft bevolen geene
orgeldraaiers meer langs daar door te laten.»
Bij suppletoire bcgrooting heeft de Minister
van Oorlog voorgesteld de oprichting eener
derde divisie van het wapen der Kon. mare-
chaussée, te vestigen te Zwolle en bestemd
voor den politiedienst in een deel van Gelderland
en Overijsel, Groningen en Friesland en in ge
heel Drente: veideeld in 36 biigades zal deze
divisie 5 officieren en 198 onderofficieren en
minderen sterk zijn. De kosten zullen f 196.000 'j
per jaar bedragen, waartegenover f 61,000 op
de rijksveldwachl wordt bezuinigd. Een volgend
jaar zal de Regeering een nieuw Hoofstuk XI
der Staatsbcgrooting voordragen, uitsluitend
voor 't wapen der marechaussee.
Te Osterode is de opera-tenorzanger Hans
Geszner verleden Zondagochtend vroeg door
uurin dezen nachtwaarin wellicht ons lot
en dat onzer kinderen beslist wordt, zou ik
gaarne eene bede tot u richtenwelke ik bijna
niet uitspreken waag eene bede om vergiffenis.
«Om vergiftenis? Waarvoor toch mevrouw
en tegelijkertijd beduidde hij de kleine prinses
om naar hare tante le gaan.
«Dat weet gij immers wel, sire. Hat moest
zoo gebeurenmaat het behoorde zoo niet. Ik
ben de dochter tens keizersgesproten uil het
machtigste vorstenhuis der aaide. Wie was ons
gelijk Wie had het gewaagd tot de keizer
lijke prinsen en prinsessen van Oostelijk het
woord le richten als tot gewone menschen? En
wij zalvenwij mochten in alles niet zoo zijn als
dezen. Wij moesten angstvallig op elke bewe
ging lettenonze gelaatstrekken steeds in be
dwang houden en elk woord, dal we zeiden,
werd door onzen strenge, doch goede gravin
Fuchs opgemerkt. De kroon was ons recht en
de dwang onze plicht. Dan werd ik koningin
van Frankrijk. Koningin van FrankrijkVoor
mij stond dit gelijk met vrijheidOpende deze
nieuwe periode in mijn leven mij dan niet de
poorten tot genot en vroolijklteid
Ik zou dus aan het Fransche hof komen,
aan dat holhetwelk bekend stond als een der
weelderigste van de wereldwaar de schoonste
vrouwen en de galantste cavaliers waren, waar
men kon woekeren met schoonheid en geestes
gaven waar nten vroolijk en ongedwongen
lachen mocht. 0daar wilde ik genietente
meer, wijl ik in den eersten tijd slechts als
kroonprinses optreden zou hetgeen mij meer
vrijheid gaf.
Zoo kwam ik naar Frankrijk en vond daar.
