4 pel. BELASTHGYBOÏ FlBiTEITS-LBESli,
spoonm-miMM,
TOOI 1000 GULDEN.
TIENDGEWAS
TE HOUR aangeboden
MNIEÜIEMÜTEMIB
groot Goud-Roebels 2li:ialKHI Francs NS I HMHH»
Hmk. ISO Gulden 4I,IJ4,)«0 Wed. Crt.
HOMINAAL KAPITAAL.
Uitgifte ten behoeve van Conversie en Aflossing der 5 pCt. Prioriteits-
Leeningen II, III, IV, V en Vide Serie
DER
De Heeran LIPPHAIM, K09GITHIL k Co., berichtendat de
INSCHRIJVING TER CONVERSIE der verschillende bovengemelde 5 pCt.
jPrlorltetts-Leenlngen
van af heden tot en met Haandag 7 Juli e. k.
en de Inschrijving tegen Geld
op Maandag 7 Juli e. k. tot 's namiddags 4 uur
te hunnen Kantore zal zijn opengesteld.
Prospectussen en fnschrijvingsbiljelten zijn aldaar verkrijgbaar.
Amsterdam, 27 Juni 1890.
Politiske Revue.
Geen slavernij meer in Afrika
Allen die daar wonen genieten in het ver
volg dezelfde vrijheid als de Europeanen en de
Amerikanenal zijn de Afrikaansche heeren,
dames en kinderen nog zoo zwartbruin of
koperkleurig van gelaat en lichaam.
Die vrijheid en gelijkheid is door de Brusselsche
conferentie gedecreteerd.
Thans is onderteekend de cacte van Brussel»,
zooals in de geschiedenis zal heeten de over
eenkomst, gesloten door de mogendheden Du-tsch-
landOostenrijk België Denemarken Spanje
den Congostaalde Vereenigde Staten van Noord-
Ainerika EngelandItaliëNederland Perzië
PortugalRusland Zwedenen Noorwegen
Turkije en Zanzibar.
De slavernij-conferentie bijeengeroepen door
den koning van Belgiëheelt gedurende zeven
zeven maanden vergaderd en is tot overeenstem
ming gekomen in zake de wijze der bestrijding
van den slavenhandelvoornamelijk in Afrika.
De koning van België dankte hartelijk de af
gevaardigden voor hunne medewerkingop het
galadiner, dat hij ter hunner eer gaf.
Alle Statendie souvereiniteit uitoefenen over
eene gedeelte van Afrikaverplichten zich om
voor zoover de omstandigheden het toe
latenden slavenhandel tegen te gaan. Te dien
eind* zullen langs de wegenwelke in den re
gel dienen tot verkeerwegen voor de karavanen,
en op plaatsenwaar de voornaamste wegen
elkaar kruisenposten worden opgerichtdie
geen slaafje zullen laten passeeren en alles voor
contrabande zullen verklarenzoodra geen be
wijs kan worden geleverd, dat de wandelende
Afrikanen vrije mannen zijn. Scherp toezicht
zal worden gehouden op de havens en op de
streken langs de kustopdat een handig slaven
handelaar onmogelijk zijne waar zal kunnen in
schepen en het vormen van benden menschen-
jagers voor altijd wordt belet. Worden slaven
aangehoudendan rustop iederen Staat de
verplichting, die vrijgevochteninenschen te
beschermenhen naar hun vaderland terug te
zenden en zorg te dragen, dat de kleine neger
tjes die nog te jong en te klein zijnom hun
geluk te beseffen, een opvoeding nette ontvangen.
In de Duitsche kringen der koloniale speciali
teiten begint men te bekomen van den schrik
door het Engelsch-Duilsche tractaat gewekt. De
Reichs Anzeiger geelt geruststellende verzekerin
gen aan de aaudeelhouders van de Oost-A fri-
kaansche maatschappij. Er zijn zegt mennog
eenige wijzingen aangebracht in h«t verdragen
de regeering doet blijkbaar haar bestom d*
voordeelen van Engelands vriendschap zoo breed
mogelijk uit te meten.
Het schijnt, dat vorst Bismarck in vollen
ernst het plan heeft om zich candidaat te stellen
voor den rijksdag in hel district Kaiserslaulern.
D* vorst durftnugelijk altijd. Het district i»
volstrekt niet zeker. De nationaal liberale en
conservatieve partijen zijn het niet eens en de
volkspartij heelt een geschiklan candidaat. Het
is de vraag of de groote naam van den vorst
hem de meerderderheid zal verschaffen.
Een geheele pagina met groote letters bedrukt,
heeft de Köln. Ztg gewijd aan een manifest van
dokter Adolf Tick waarin deze onder den titel,
«Deutschland wach auf (Ontwaak Duilsch-
land uil naam van tal van Duilschers uil Zurich
heilig protesteert legen de in Afrika aan Enge
land gedane concessies. Verder roept hij alle
Duilschers op om een monster-petitie tot den
Rijksdag te richten om dezen tot de verwerping
ran het Engelsch-Duitsche verdrag te bewegen.
De vorm waarin dit maneslest gegoten is doet
aan Bismarck denken
En Bismarck Pruis en Duitscher in zijn hart
is juist de beste oordeelkundige.
Gedurende mijne «tweiigheM
zal met toeslemming der DIRECTIE,
het Correspondentschap der NEUEr!
LANDSCHE BANK alhier ten mijnen kanlore
Muurhuizen W ij k A No. 28 6 worden
waargenomen door den Heer j
APELDOORN.
Amersfoort 3 Juli 1890.
Mr. J. VAN DER LEEUW.
j* De Notarissen A. H. DRIJFHOUT
ÊL*)( VAN HOOFF en Mr J. DE LOU-
iÖTKR te Amersfoort zullen op
Donderdag den 17. Juli IH90. des
avonds ten O ure, bij CORNELISSCHIMMEL
kastelein aan den HAM te Hoogland, publiek
VERKOOP H\:
9 perceelen
onder de gemeente Hoogland.
Breeder bij billettc i>.
TE KOOP in DEN HAAG, eene ZAAK in
Kruidenierswaren en
dagelUkschc behoefte;
het HUIS met TUIN doet f 8.per weeken
is gelegen in het oude gedeelte der stadop
een der fatsoenlijkste standen.
Aan winkelwaren is er voor ongeveer f 600.
hetwelk onder koopsom begrepen is
Franco brieven bij den heer JOH. MONDRIAAN
Prinsengracht 1-40*». DEN HAaG.
in AMERSFOORT op netten Stand, een fraaie,
gemeubileerde KAMER met PIANO en AL-
GOOFdesverkiezende met of zonder kost
tegen billijken prijs. Brievei letter A. Bureau
Amersf Courant, Muurhuizen.
BECKER
BUDDINGH
Arnhem.
koninklijke
FAHU1KH
van
WEEG- EN
MEETWERKTUIGEN-
DAGELIJKSCHE WATERSTANDEN
van de
Luntersoha beek en de rivier de Eem.
'•1\
Rood*.
boren
IIlAil
bened.
OviR
■m.
Lam-
»»l-
okh.
Pot-
*08.
qbiuk*
8T1IM.
lot
aabd.
Dl
Urm.
1880.
M
M.
M.
M.
M.
M.
M.
jd.
4,n«
4,64
4,88
3,57
2,91
1,50*
0,58
AP.
ts
4.98
4,65
4,87
3,45
r.97
1,52
0,72
5.08
4,49
4,85
3.10
5.35
1,20
0,57
05
ts
4.93
4,80
4,82
3,1»
2,35
1,18
0,55
20
4,88
4,59
4,81
3,—
9,84
1,30
0,60
4.80
4,59
4,80
2,94
2.30
1,28
0,58
28 -
4,80
4,59
4,80
3.94
2,29
2,20+
0,57
il di balken gelift f da balken geplaatst
FEUILLETON.
(Slot) Naar 't Duitsch door S.
«Is u de melodie bekendgenadige freule
Ja natuurlijk niet waar Een weinig muziek
behoort ook in eene litteratuurles te huis
«Ik houd mij weinig met de toonkunst bezig,»
antwoordde Anna blozende.
«Dan zal ik u even dat lied voorzingen,»
hernam de candidaathet boek op een nabij-
tijnd tafeltje leggendewaarna hij zich bedaard
aan de piano zette.
Na een vrij lang voorspel zong hij met eene
waarlijk schoone baritonzlem hel oude, wel
luidende liefdeslied
«Aennchen von Tharau ist's, die mir gelallt,
Sie ist mein Leben, raein Gut und raein Geld.»
Daarbij wierp hij hel bekoorlijke Annaatje
dal rnel zichtbaar welgevallen luisterde, menigen
smachtenden blik toe, waarvoor zij het oog,
hoog blozende, neersloeg. De barones liep
echter onrustig met groote schreden het ver
trek op en neer, zij voelde zich machteloos
tegenover dien kalraen jongen rnan, welke zijn
wil met alle energie wist te doen zegevieren,
'l Was de eerste rnaal in haar levendat ie
mand zich tegen haar verzette en te verwon
deren was het dus niet, dat haar zulks diep
griefde.
Eindelijk hield het pianospel opterwijl de
candidaat met een onrustig kloppend hart op
stond, legde hij zichzelt de vraag voor: «wat
nu?» Hij hernam langzaam zijne plaats, bla
derde in het boek en wilde Anna juist de vraag
doen, of zij 't Duitsche volkslied kende, toen
er aan de deur geklopt werdhetgeen voor
een oogenblik de aandacht der barones afleidde.
Op haar bevelend «binnen» verscheen Jan
die met de noodige buigingen zeide
«Er is een heerdie de genadige vrouw
wenscht te spreken.»
Niemand bemerkte, dat het gelaat van den
candidaat eensklaps doodsbleek werd.
«Een heer? Weet gij zijn naam?»
«Ja, genadige vrouw. Hij noemt zich Muller!»
«Muller,» herhaalde zijne meesteres, hoofd
schuddend het vertrek verlatende.
«Muller,» klonk het eveneens uit den mond
van den candidaat, die van zijne zitplaats op
gesprongen was en met groote schreden de
kamer mat.
«Wal scheelt u, mijnheer Muller?» vraagde
Anna ongerust
Voordat hij haar antwoorden kon, trad de
barones wederom binnenop den voet gevolgd
door een vreemden beer in eene lange jas inet
hagelwitlenhoog opstaanden halsboord. De
pseudo-candidaaide held dezer kleine schets,
wachtte niet, totdat de barones zich zelve ge
noegzaam meester was om eene verklaring ie
vragenmaar wierp zich voor haar op de
knieën en smeekte op half ironischenhalf
treurigen loon
«Liefste, genadige tante, kunt gij een over
moedig studentkunt gij uw neefMax von
Geer, die grap vergeven? Ik heb den brief
met een aanbevelend schrijven van mama ten
opzichte van mij aan umijne onbekende
tanie, weken geleden verzonden en dacht dus
del u mij verwachttet. Toen men in mij da
delijk bij mijne aankomst den nieuwen gou
verneur meende te zienbesloot ik in eene
overmoedige buiom de zaak voorloopig niet
op te helderen. Dat was zeer dwaas van mij
en ik heb er nu waarlijk diep berouw van.
Vergeef mij mijn overmoed en eveneens de on
ridderlijke wijze waarop ik soras ben ie werk
gegaanvergeef het mij. Laat genade vóór
recht gelden!»
Nuwat er verder geschieddeis spoedig
medegedeeld. De genadige vrouw meest nog
een zuurzoet gelaat vertonen en den jongeling
niet te zeer hare verstoordheid laten gevoeb n.
De neef ontdekte tusschen zijne boeken den
bewuslen brief zijner mairiowelke op onbe
grijpelijke wijze zoek geraakt was.
Anna moest echterhaar woord gestand
blijvendehaar neef den ring geven. Ol hij
haar dezen tcrMggegeven heeltweet ik niet
naar ik geloof weldat hij haar later een an
deren gaf, dien zij echter niemand schenken zal
