Juli 1891.
Donderdag 16
DE SCHOONZUSTER.
M 4054.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
Uitgever Dit blad verschijnt Maandag on Dom/erdagmiddag. Abonnement per 8 maanden f 1,—Franco per
ff VAN C LE EPF P0"' Advertentie», 1—8 regels 00 Ct». ellce regel meer 10 Ct«. Groote letter» naar
Bureau
HUURHUIZEN
plaatsruimte voor randen en andere oatra inrigting gsschiedt hooger prijsberekening. Legale
t0 AOierStOOrt. officiefileen onteigen. Adv per ieg«l 15 Cts. Reclames por rogel 15 Cte. Ift, nummert 10 Cts. llOOlt KOftOgTftOllt W ijlt B 0O
In hel gelieele gedeelte van Ruslanddat als
•de graanschuur voor Europa wordt beschouwd
zijn de vooruitzichten omtrent den oogst van
winterkoren allerdroevigst. In vele districten van
7uid- en Oost-Rusland is het jonge gewas door
hel slechte weder geheel mislukt, en zijn de
akkers weder omgeploegdom opnieuw te
worden bezaaid. Zelts in de olficiëelc opgaven
voidl erkend, dal de oogst aanmerkelijk minder
dan middelmatig zal zijncn de regeering is
in deze opzichten bijzonder voorzichtigen
wacht zich angstvallig voor alle alarmcorende
mededeelingen.
Al staat de Russische pers onder strenge con-
tróle toch deelt zij lal van bijzonderheden mede
die aanleiding geven lot ernstige bezorgdheid.
Uit de provincie Viatka wordt gemeld dat de
boeren hun vee hebben moeten verkoopen uil
gebrek aan voeder. Zelfs hel stroo der daken
was verbruikten toen de heesion voor het
eerst huiten op de weide werden gebracht
waren zij zoo zwakdal zij niet konden blijven
s'aau In de provincie Perm zijn tengevolge van
d> n hongei snood de meeste scholen gesloten.
In de provincie Kostroma zijn de hoeren reeds
genoodzaakt hun brood, in plaats van rogge,
grootendeclszoo niet uitsluitend van zemelen
te hakken. Uit Kasan schrijft men«Overal
heerscht wanhoop er is geen graan noch voor
voedsel, noch om te zaaien. Hel vee is voor
ongekend lage prijzen verkocht. Werk is niet te
kr.jgen. De 400,U00 roebels (ongeveer f 480,000)
die door de schatkist zijn gegeven voor den
aankoop van zaaikoren zullen weinig goed doen.
In de meeste gevallen verkoopen do hoeren dit
zaaikoren aan een woekeraaren verhuren
hun land aan een rijk man. Toen teAnchikovo
de inwoners waren opgeroepen om een ver
zoekschrift te onderteekenen bleek hetdat de
meesten te Hilgeput waren om het gemeente
huis te bereiken.»
In het Lagerhuis stelde verleden week de heer
Morion voor de uitgaven voor het huis met 100
p nd te verminderen en aan de buffetten enkel
t iee en koffie te schonken voor de leden en geen
sterke dranken. Daarop ontstond eene verwarde
discussiedie herhaaldelijk de vergadering aan
't lachen bracht. De heer Gampbell Uannerman
zeide, A«t hel heel lastig was voorde sprekers
op centfee slappen van hen de sloppen der fles.
4) Naar 't Duitsch door S.
«Marie zal zich zeer ongelukkig daaronder
gevoelen,» zeide zij eindelijk met een diepen
zucht.
«Ik zal natuurlijk mijn eens gegeven woord
houden,» hernam de timmerman. «Neemt zij
mij echter lot man, dan vreesik, dat wij zeer
ongelukkig zullen worden.»
«Marie is zoo'n flink, degelijk meisje, een recht
huismoedertje merkte vrouw Ludieke aan.
«Ja, maar ik weel nu eerst, wal liefde is
vrouw Lüdicke,» bracht llarmsen in het midden.
«En als zij rnet elkander trouwen, worden
er twee ongelukkig» klaagde Fritz.
«Gij kunt gerust drie zeggen, mijnheer Lü
dicke want ook Anna zal dit wezen,» merkte
Thomas beschroomd aan.
«Staat dat zoo vast bij u?» vraagde vrouw
Lüdicke. «liet is toch eigenlijk niet mooi van
Anna om zóó achter den rug van hare zuster
le handelen.»
«U moet Anna nie' valsch beschuldigen. Zij
heeft tol het gebeurde niet de minste aanleiding
gegeven. En ik wil mijn woord toch iinmers
ten opzichte van Marie houden
«Wie had dat alles gedacht, toen wij ons
zoo over dien grooten prijs verheugden
bromde Fritz.
Men zwoeg eenigc oogenblikken. De petro
leumlamp wierp haar inat licht op de drie
schen in de lucht te hooron vliegen waarop
de heer Cowley-Lambert antwoordde dat, met
thee en koffiemen zulk een gerinkel van potten
en kopjes zou hebben, alsol er een troep koffie-
wijven in het parlement zat. De heer Lowther
vroegol hel lagerhuis eene vergunning had
om sterken drank te verkoopen cn de heer T
P. O'Connor deed opmerken dat de motie van
den heer Morton zal doen denken dal de par
lementsleden dronkaards moeten zijn. Ten slotte
werd het voorstel met 127 stemmen tegen 55
verworpen.
Er loopt een vreemd gerucht in Londen!
Men fluistert elkaar toe, dat de Portugeesche
regeering bij de Bngelsche is gekomen en heeft
gevraagd ol de Engelsche regeering zoo beleeld
zou willen zijn een gedeelte van 't Portugeesche
koloniaal gebied over le nemen tegen een ver
goeding van acht inillioen pond sterling of zes
en negentig millioen gulden. Het is niet uit
goedheid dat Je Porlugeesche regeering dat
aanbod heelt gedaanevenmin uit beleefdheid
doch 't moei louter een dubbeltjeszaak zijn. Zoo
zegt men, ol liever zoo fluistert men. Want'lis
hekenddat Portugal niet op al te goeden voet
staat met zijn schatkistal wat maar eenigszins
op een «schat» zou kunnen lijken, is er allengs
uit verdweneneen leege kist is 'twal men
heelt overgehouden. Met net doel 't ontbrekende
aan te vullen, moet Portugal daarom den han
del hebben voorgedragen.
Men gelooft echter, dat dit gerucht slechts
een gerucht is en meer nietseen vaag nieuwtje,
dat steunt op niets. Mozambique dat door de
Portugeesche regeering zou worden geveild tal
men niet zoo spoedig loslaten. Men heeft nog
niet vergetenhoe de Porlugeezen woedend zijn
opgesprongentoen zij meenden verongelijkt te
zijn bij dj verdeeling van de streken aan den
Zambezi. Drie ministeriën hebben daarbij hel
leven verlorende koning zelf was niet meer
zeker van zijn troon. En met deze feiten voor
oogen, zal 't Portugeesche kabinet het niet wagen
een stuk van hun koloniaal bezit te verkwan
selen. liet zou moedwillig zich in den afgrond
storten zijn.
Aan generaal Boulanger werd het auteurschap
toegeschreven van een werk, getiteld: «Rëflexi-
ons et pensees,» welke eer echter onmiddellijk
door den generaal telegrafisch van de hand
werd gewezen. liet merkwaardigste van hel ge-
eerlijke bezorgde gezichten, waarop geschreven
stond dat de leidende machten des levens
welke de draden van een ieders lot spinnen
op dit oogenblik druk aan dit werk bezig
waren.
«Ik zal het Marie dadelijk zeggen dat is het
besto.» zoo verbrak vrouw Lüdicke eensklaps
het zwijgen en zonder eenig antwoord af le
wachtenverliet zij haastig het vertrek.
Zij keerde spoedig terug. Toen Marie, nadat
hare moeder zich verwijderd hadAnna in de
gemeenschappelijke slaapkamer hoorde schreien,
ging zij tot haar. Eene onwillekeurige ingeving
volgendevlijde Anna hel hoofd aan de borst
harer zuster. Deze zag dadelijkhoe de zaken
stonden en verwonderde zich nu over hare
blindheid.
«.la als hij jou oprecht lief heeltdan is
't het beste, dal hij jou trouwt,» zeide zij op
beslisten toonnog voordat Anna een enkel
woord geuit had.
«Je bent toch niet boos op mij, Marie?»
fluisterde Anna ontroerd.
«Neen, daar heb ik geene reden toejij
kunt het toch immers niet helpen. Maar over
een kwartiertje komen er weer gasten. De
visch moet nog gebakken worden en dat ver-
eischt tijd. Hier heb je mijn ringdan is alles
in orde.»
Anna nam het voorwerp werktuigelijk aan.
Op hetzelfde oogenblik trad de moeder binnen.
Hel gebeurde ziende begreep zij dal alle
verdere uiteenzettingen overbodig waren. Zonder
oen woord te zeggen, ging Marie naar do keuken.
De moeder nam Anna hij de hand cn leidde
haar naar de kamer, waar Fritz en Thomas
heeln boekenvcrhaal is thans eerst aan den dag
gekomen nu gebleken isdat Boulanger zelf
door een zekeien Lemice Terrieu van het ver
schijnen van het boek door een telegram van
den volgenden inhoud in kennis werd gesteld;
«Generaal Boulanger, 79 Rue Mont oyer, Brussel.
Spreek het bericht niet le spoedig tegen. Gij
redt een ongelukkige het leven.» Blijkbaar heelt
dus een zekere mijnheer Terrieudie zich heel
pathetisch een «ongelukkige» noemtvan Bou-
langers roemruchtigen naai., gebruik gemaakt,
om voor zijne penncvrucht goedkoope reclame
te maken.
Bewondering heoft 's keizers rusteloosheid en
onvermoeidheid in Groot-Brittanaië ongetwijfeld
gewektals hij tot na middernacht leesten en
recepties had bijgewoondzat hij om vijfzes
uur in den ochtend reeds weder te paard en
't ging dan den ganschen dag 'tzelfde gangetje
revuesinspectiënfeestmalen met en zonder
toosten receptiesmuziek- en danspartijen enz.
en dat alles terwijl men weet van oogenblik
lot oogenblik door honderdenja somwijlen
door honderdduizenden begluurd en bekeken
te worden. Daartoe behoort evenveel physieke
als lichamelijke kracht.
In Üuitschland beschouwt men het verblijf
van het keizerlijk echtpaar bij den premier ais
een doorslaand bewijs van de goede relation
van de intimiteit zelfs tusschen Uuilschland cn
Engeland. John Buil wil dus den vrede vóór
alles en boven alles en wijl de triple alliantie
dienzelfden vrede eveneens als hel hoogste en
meest benijdenswaardige goed beschouwtge
voelt men in Engeland sympathie voor dien
bondzoolang hij aan zijn beloften voldoet en
aan zijn bedoeling beantwoordt.
Op de deftige Stadhouderskade te Amsterdam
werd Maandagnamiddag een bedrijf algcspeeld
van een drama.
Dit looneel was het gevolg van een ontmoeting
tusschen twae vrouwen van 30—40 jaar, waar
van de eene een pak waschgoed onder den
arm droeg en door twee kinderen, van 10 en 8
jaarwerd vergezeld.
De vrouwen behoefden elkaar niet lang aan
te kijken om elkaar te herkennenwant on
middellijk sprak de eene de andere toe met die
namen, waarvan het te betwijfelen valt, of ze
wel in dc registers van den Burgerlijken Stand
gehoekt staan.
haar wachtten.
«Geel haar nu den ring, llarmsen,zeide
hij, «en laat hel u dozen keer ernst zijn.»
De timmerman deedwat zij hem vraagde.
«Je hebt nu zijn ring en zijt inet elkander
verloofdmaar je moogi hem niet dragen; ook
verzoek ik dringend om je rustig en bedaard
le gedragen en niets te doen wat Marie ver
driet veroorzaken kan of haar aan hel vcrledeae
herinnert.»
«Het is niet eens noodig, dat ik hier in iiuis
kom,» meende llarmsen. «Als ik Anna naar
het atelier breng en haar 's avonds halen mag,
dan hen ik reeds tevreden. Vindt u dat goed?»
Dit voorstel droeg aller goedkeuring weg en
Anna verkreeg bovendien verlol om dan tevens,
zoo weer en tijd het toelieten, eene kleine
wandeling met hem te makenopdat beiden
elkander langzamerhand zouden leeren kennen.
Daartoe kwam het echter nietwant het
scheenalsof er iets tusschen hen lagdat
hen belette om elkander een blik in hunne
ziel te gunnen. Als zij 's morgens of 's avonds
nevens elkander op slaat voortschreden, dan
werden er weinig woorden tusschen hen ge
wisseld.
Wanneer zij bij Anna's woning gekomen
waren, dan drukte hij een kus op hare lippen,
welke lielkoozing zij beantwoordde. Dan las zij
in Thomas eene uitdrukking van geluk, welke
door geene zwaarmoedigheid verdreven kan
worden en ofschoon zij zich daartegen ver-
I zettemaakte datzelfde gevoel zich ook vmi
haar meester.
I Daar was nog gene gelegenheid geweeat
om te overleggenop welke wijze men dn.