Juli 1891. Donderdag 16 DE SCHOONZUSTER. M 4054. Politieke Revue. FEUILLETON. Uitgever Dit blad verschijnt Maandag on Dom/erdagmiddag. Abonnement per 8 maanden f 1,—Franco per ff VAN C LE EPF P0"' Advertentie», 1—8 regels 00 Ct». ellce regel meer 10 Ct«. Groote letter» naar Bureau HUURHUIZEN plaatsruimte voor randen en andere oatra inrigting gsschiedt hooger prijsberekening. Legale t0 AOierStOOrt. officiefileen onteigen. Adv per ieg«l 15 Cts. Reclames por rogel 15 Cte. Ift, nummert 10 Cts. llOOlt KOftOgTftOllt W ijlt B 0O In hel gelieele gedeelte van Ruslanddat als •de graanschuur voor Europa wordt beschouwd zijn de vooruitzichten omtrent den oogst van winterkoren allerdroevigst. In vele districten van 7uid- en Oost-Rusland is het jonge gewas door hel slechte weder geheel mislukt, en zijn de akkers weder omgeploegdom opnieuw te worden bezaaid. Zelts in de olficiëelc opgaven voidl erkend, dal de oogst aanmerkelijk minder dan middelmatig zal zijncn de regeering is in deze opzichten bijzonder voorzichtigen wacht zich angstvallig voor alle alarmcorende mededeelingen. Al staat de Russische pers onder strenge con- tróle toch deelt zij lal van bijzonderheden mede die aanleiding geven lot ernstige bezorgdheid. Uit de provincie Viatka wordt gemeld dat de boeren hun vee hebben moeten verkoopen uil gebrek aan voeder. Zelfs hel stroo der daken was verbruikten toen de heesion voor het eerst huiten op de weide werden gebracht waren zij zoo zwakdal zij niet konden blijven s'aau In de provincie Perm zijn tengevolge van d> n hongei snood de meeste scholen gesloten. In de provincie Kostroma zijn de hoeren reeds genoodzaakt hun brood, in plaats van rogge, grootendeclszoo niet uitsluitend van zemelen te hakken. Uit Kasan schrijft men«Overal heerscht wanhoop er is geen graan noch voor voedsel, noch om te zaaien. Hel vee is voor ongekend lage prijzen verkocht. Werk is niet te kr.jgen. De 400,U00 roebels (ongeveer f 480,000) die door de schatkist zijn gegeven voor den aankoop van zaaikoren zullen weinig goed doen. In de meeste gevallen verkoopen do hoeren dit zaaikoren aan een woekeraaren verhuren hun land aan een rijk man. Toen teAnchikovo de inwoners waren opgeroepen om een ver zoekschrift te onderteekenen bleek hetdat de meesten te Hilgeput waren om het gemeente huis te bereiken.» In het Lagerhuis stelde verleden week de heer Morion voor de uitgaven voor het huis met 100 p nd te verminderen en aan de buffetten enkel t iee en koffie te schonken voor de leden en geen sterke dranken. Daarop ontstond eene verwarde discussiedie herhaaldelijk de vergadering aan 't lachen bracht. De heer Gampbell Uannerman zeide, A«t hel heel lastig was voorde sprekers op centfee slappen van hen de sloppen der fles. 4) Naar 't Duitsch door S. «Marie zal zich zeer ongelukkig daaronder gevoelen,» zeide zij eindelijk met een diepen zucht. «Ik zal natuurlijk mijn eens gegeven woord houden,» hernam de timmerman. «Neemt zij mij echter lot man, dan vreesik, dat wij zeer ongelukkig zullen worden.» «Marie is zoo'n flink, degelijk meisje, een recht huismoedertje merkte vrouw Ludieke aan. «Ja, maar ik weel nu eerst, wal liefde is vrouw Lüdicke,» bracht llarmsen in het midden. «En als zij rnet elkander trouwen, worden er twee ongelukkig» klaagde Fritz. «Gij kunt gerust drie zeggen, mijnheer Lü dicke want ook Anna zal dit wezen,» merkte Thomas beschroomd aan. «Staat dat zoo vast bij u?» vraagde vrouw Lüdicke. «liet is toch eigenlijk niet mooi van Anna om zóó achter den rug van hare zuster le handelen.» «U moet Anna nie' valsch beschuldigen. Zij heeft tol het gebeurde niet de minste aanleiding gegeven. En ik wil mijn woord toch iinmers ten opzichte van Marie houden «Wie had dat alles gedacht, toen wij ons zoo over dien grooten prijs verheugden bromde Fritz. Men zwoeg eenigc oogenblikken. De petro leumlamp wierp haar inat licht op de drie schen in de lucht te hooron vliegen waarop de heer Cowley-Lambert antwoordde dat, met thee en koffiemen zulk een gerinkel van potten en kopjes zou hebben, alsol er een troep koffie- wijven in het parlement zat. De heer Lowther vroegol hel lagerhuis eene vergunning had om sterken drank te verkoopen cn de heer T P. O'Connor deed opmerken dat de motie van den heer Morton zal doen denken dal de par lementsleden dronkaards moeten zijn. Ten slotte werd het voorstel met 127 stemmen tegen 55 verworpen. Er loopt een vreemd gerucht in Londen! Men fluistert elkaar toe, dat de Portugeesche regeering bij de Bngelsche is gekomen en heeft gevraagd ol de Engelsche regeering zoo beleeld zou willen zijn een gedeelte van 't Portugeesche koloniaal gebied over le nemen tegen een ver goeding van acht inillioen pond sterling of zes en negentig millioen gulden. Het is niet uit goedheid dat Je Porlugeesche regeering dat aanbod heelt gedaanevenmin uit beleefdheid doch 't moei louter een dubbeltjeszaak zijn. Zoo zegt men, ol liever zoo fluistert men. Want'lis hekenddat Portugal niet op al te goeden voet staat met zijn schatkistal wat maar eenigszins op een «schat» zou kunnen lijken, is er allengs uit verdweneneen leege kist is 'twal men heelt overgehouden. Met net doel 't ontbrekende aan te vullen, moet Portugal daarom den han del hebben voorgedragen. Men gelooft echter, dat dit gerucht slechts een gerucht is en meer nietseen vaag nieuwtje, dat steunt op niets. Mozambique dat door de Portugeesche regeering zou worden geveild tal men niet zoo spoedig loslaten. Men heeft nog niet vergetenhoe de Porlugeezen woedend zijn opgesprongentoen zij meenden verongelijkt te zijn bij dj verdeeling van de streken aan den Zambezi. Drie ministeriën hebben daarbij hel leven verlorende koning zelf was niet meer zeker van zijn troon. En met deze feiten voor oogen, zal 't Portugeesche kabinet het niet wagen een stuk van hun koloniaal bezit te verkwan selen. liet zou moedwillig zich in den afgrond storten zijn. Aan generaal Boulanger werd het auteurschap toegeschreven van een werk, getiteld: «Rëflexi- ons et pensees,» welke eer echter onmiddellijk door den generaal telegrafisch van de hand werd gewezen. liet merkwaardigste van hel ge- eerlijke bezorgde gezichten, waarop geschreven stond dat de leidende machten des levens welke de draden van een ieders lot spinnen op dit oogenblik druk aan dit werk bezig waren. «Ik zal het Marie dadelijk zeggen dat is het besto.» zoo verbrak vrouw Lüdicke eensklaps het zwijgen en zonder eenig antwoord af le wachtenverliet zij haastig het vertrek. Zij keerde spoedig terug. Toen Marie, nadat hare moeder zich verwijderd hadAnna in de gemeenschappelijke slaapkamer hoorde schreien, ging zij tot haar. Eene onwillekeurige ingeving volgendevlijde Anna hel hoofd aan de borst harer zuster. Deze zag dadelijkhoe de zaken stonden en verwonderde zich nu over hare blindheid. «.la als hij jou oprecht lief heeltdan is 't het beste, dal hij jou trouwt,» zeide zij op beslisten toonnog voordat Anna een enkel woord geuit had. «Je bent toch niet boos op mij, Marie?» fluisterde Anna ontroerd. «Neen, daar heb ik geene reden toejij kunt het toch immers niet helpen. Maar over een kwartiertje komen er weer gasten. De visch moet nog gebakken worden en dat ver- eischt tijd. Hier heb je mijn ringdan is alles in orde.» Anna nam het voorwerp werktuigelijk aan. Op hetzelfde oogenblik trad de moeder binnen. Hel gebeurde ziende begreep zij dal alle verdere uiteenzettingen overbodig waren. Zonder oen woord te zeggen, ging Marie naar do keuken. De moeder nam Anna hij de hand cn leidde haar naar de kamer, waar Fritz en Thomas heeln boekenvcrhaal is thans eerst aan den dag gekomen nu gebleken isdat Boulanger zelf door een zekeien Lemice Terrieu van het ver schijnen van het boek door een telegram van den volgenden inhoud in kennis werd gesteld; «Generaal Boulanger, 79 Rue Mont oyer, Brussel. Spreek het bericht niet le spoedig tegen. Gij redt een ongelukkige het leven.» Blijkbaar heelt dus een zekere mijnheer Terrieudie zich heel pathetisch een «ongelukkige» noemtvan Bou- langers roemruchtigen naai., gebruik gemaakt, om voor zijne penncvrucht goedkoope reclame te maken. Bewondering heoft 's keizers rusteloosheid en onvermoeidheid in Groot-Brittanaië ongetwijfeld gewektals hij tot na middernacht leesten en recepties had bijgewoondzat hij om vijfzes uur in den ochtend reeds weder te paard en 't ging dan den ganschen dag 'tzelfde gangetje revuesinspectiënfeestmalen met en zonder toosten receptiesmuziek- en danspartijen enz. en dat alles terwijl men weet van oogenblik lot oogenblik door honderdenja somwijlen door honderdduizenden begluurd en bekeken te worden. Daartoe behoort evenveel physieke als lichamelijke kracht. In Üuitschland beschouwt men het verblijf van het keizerlijk echtpaar bij den premier ais een doorslaand bewijs van de goede relation van de intimiteit zelfs tusschen Uuilschland cn Engeland. John Buil wil dus den vrede vóór alles en boven alles en wijl de triple alliantie dienzelfden vrede eveneens als hel hoogste en meest benijdenswaardige goed beschouwtge voelt men in Engeland sympathie voor dien bondzoolang hij aan zijn beloften voldoet en aan zijn bedoeling beantwoordt. Op de deftige Stadhouderskade te Amsterdam werd Maandagnamiddag een bedrijf algcspeeld van een drama. Dit looneel was het gevolg van een ontmoeting tusschen twae vrouwen van 30—40 jaar, waar van de eene een pak waschgoed onder den arm droeg en door twee kinderen, van 10 en 8 jaarwerd vergezeld. De vrouwen behoefden elkaar niet lang aan te kijken om elkaar te herkennenwant on middellijk sprak de eene de andere toe met die namen, waarvan het te betwijfelen valt, of ze wel in dc registers van den Burgerlijken Stand gehoekt staan. haar wachtten. «Geel haar nu den ring, llarmsen,zeide hij, «en laat hel u dozen keer ernst zijn.» De timmerman deedwat zij hem vraagde. «Je hebt nu zijn ring en zijt inet elkander verloofdmaar je moogi hem niet dragen; ook verzoek ik dringend om je rustig en bedaard le gedragen en niets te doen wat Marie ver driet veroorzaken kan of haar aan hel vcrledeae herinnert.» «Het is niet eens noodig, dat ik hier in iiuis kom,» meende llarmsen. «Als ik Anna naar het atelier breng en haar 's avonds halen mag, dan hen ik reeds tevreden. Vindt u dat goed?» Dit voorstel droeg aller goedkeuring weg en Anna verkreeg bovendien verlol om dan tevens, zoo weer en tijd het toelieten, eene kleine wandeling met hem te makenopdat beiden elkander langzamerhand zouden leeren kennen. Daartoe kwam het echter nietwant het scheenalsof er iets tusschen hen lagdat hen belette om elkander een blik in hunne ziel te gunnen. Als zij 's morgens of 's avonds nevens elkander op slaat voortschreden, dan werden er weinig woorden tusschen hen ge wisseld. Wanneer zij bij Anna's woning gekomen waren, dan drukte hij een kus op hare lippen, welke lielkoozing zij beantwoordde. Dan las zij in Thomas eene uitdrukking van geluk, welke door geene zwaarmoedigheid verdreven kan worden en ofschoon zij zich daartegen ver- I zettemaakte datzelfde gevoel zich ook vmi haar meester. I Daar was nog gene gelegenheid geweeat om te overleggenop welke wijze men dn.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1891 | | pagina 1