Maandag 1
Februari 1892.
BE „WILDE SUSIE."
4114.
Uitgever
Dit blad ferachijut Xantlaf n BtMiitrAafmUAêf. Abnanamnnt per S maande* 1.Franco per
a. VAN CLEBFF P09t Z1»16- •-# mei» «0 O*.; elk* rcgsl meer 10 Cle. Oroet* letten naar
plaatiruimtn roor renden en nndere «tra i*figti*f geiehiedt kooger priJ.berekeninj. Legale
te Ameratoort. offlcioglaen onteigen! Adr per teg^ lt Cte. K*oU... per regel ii Cu. - Af,. n*mm,r, 10 Ct«. hOOlt KOftegraoht, Wijk B 60
Bureau
MUURHUIZHN
Kennisgeving.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT
Gezien artikel 41 der gemeentewei,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dat
de Itaad dezer gemeente zal vergaderen op
Dinsdagden 2. Februari aanslaandedes na
middags halilwee.
Amersfoortden 29. Januari 1892.
De Burgemeester voornoemd
F. D. SCIIIMMELPËNNLNCK
Politieks Revue.
Natuurlijk kunnen in Hongarije geene alge-
meene verkiezingen plaats hebben, die verleden
week werden gehouden zonder braspartijen
doodslag en ketelmuziek maar men inng hel
met zulke dingen daar niet ernstig nemen dc
verkiezingen zijn slechts het voorwendsel voor
dn brave kiezers om eens een vroolijken dag te
hebben en met den wijn van den candidaat
hunnen dorst te lesschen.
les nieuws bij de tegenwoordige verkiezingen
zijn de verkiezingsredevoeringen per procura Dc
Pesti Hirlap maakt naar aanleiding daarvan de
volgende spottende opmerking: tin dc middel
eeuwen droegen de vorsten iemand op zich in
hunne plaats te laten trouwen en de bruid voor
liet altaar den eed van trouw te zweren. Door
dit ou.Ie motief is graaf Alexander Karolyi op hel
denkbeeld gekomen namens hem door een ander
een veikiezingsspeech te doen houden. Dit
werkt» aansiekelijkook Ferdinand tloraussky
iict zijne politieke denkbeelden in Lapos door
don advocaat Borus voorlezen. Men verneemt
ech'cr dat voor bet aanhooren dezer redevoerin
gen ook de kiezer zich per procura door veen
kiesrecht bezittende cjungens» lieten vertegen
wonrdigen.
De Landdag van Pruisen die door Bismarck's
regime zoo geleidelijk weg was verlaagd lot een
soort provincialen raad trekt nu aller aandacht,
in zijn midden toch, woidtdekamp gevoelden
om gewetensvrijheid die ondanks de welspre
kende en krachtige betoagen van een Richter
ten gunste van centrum en conservalievan zal
worden beslecht, lenzij de keizer noglerallder
ure eieren »oor zijn geld kiest en de wijzigingen
aanbrengtdie door alle mannen der gewetens
vrijheid zoo nationaal liberalen, als vrijzin
nigen worden gecischl Dit >:u is hoogst
FEUILLETON
(Slot) Naverteld door S
Hel duizelde mij - hoe zou ik baar die
vrceselijke lijding mededeelen aan haarwier
heilig karakter ik immers kende
Ik trad naar huilen met het verkreukelde
telegram in mijne hand Lang overlegde ik
wat mij te doen stond. Daarna keerde ik in
tr.ijne oude woning terug Zoide tot mijne ver
wonderde hospita, dat ik nog niet vertrok en
schreef Susie een kort briefje waarin ik haar
mededeelde, dal ik haar diingend verlangde te
spreken. Zij moest mij maar laten welen,
wanneer zij mij ontvangen kon, liefst echter
zoo spoedig mogelijk. Langlang zal ik ie
overpeinzen. De avond brak aandaarop
volgde een lange nacht. Ik legde me aangekleed
op bed oio op elk oogenblik onmiddellijk be
reid te zijn aan Susies oproeping gevolg- te
gevenhoewel ik mij zeil onophoudelijk voor
hield dat zij mij hoogstwaarschijnlijk 's nachts
niet bij zich zou ontbieden.
Eindelijk eindelijk was die nacht voorbii en
stroomde het daglicht naar binnen. Eensklaps
werd er zacht aan dc deur geklopt men
dacht zeker, dat ik sliep... ik en slapen,
terwijl haar zooveel leed boven het hoofd hing!
Ik opende haastig en nam het kleine briefje
dal mij gereikt werdin ontvangst. Ik kende
het lormaat ik behoefde niet eerst het hand
schrift te zien em een brief, vaa haar afkomstig,
onwaarschijnlijk en dus krijgen we in den
Landdag een conservstief-katholicke regeerings-
meerderheid tegenover een liberale oppositie
een wijziging in de parlijverdeolingdie 't niet
alleen Miquelmaar wellicht ook nog andere
in min ol meer vrijzinnigen geest arbeidende
ministersonmogelijk sal maken hun porte
feuille te behouden. Misschien is too'n zuive
ringsproces wel nuttig en goedmen dient la
weten, wat men aan elkaar heeft, alle half
heden dienden tan kant gezet. Zoo blijkt de
«neue Kurs» die men na Bismarck's heungaan
in nationaal liberale en zelfs in vrijzinnige
kringen met sulk ondubbelzinnig gejuich had
begroet, alweer verlaten te zijn, of eigenlijk
heeft men de meer liberale richting alweer ver
laten eer men haar nog goed had ingeslagen
Wat de Porlugeezen aan hun nieuw ministerie
hebben, weten se zells nog niet goed. De man
van de schatkist, Oliveira Martin, die redding
heelt beloofd uit den chaos van onbetaalde
rekeningen en stapels schuldbewijzen, doet nog
steeds zeer geheimzinnig, en van sijn plannen is
nog geen enkele in de Kamer gekomen. Dat
hij een geboren vijand is van den groep, die
de Porluge<sche spoorwegen beheerde, weet
men; dat hij een hartstochtelijk voorvechter is
van protectionisme, weel men ook dat hij beloold
heeft redding x brengen weel men bovendien.
Maar, wal hij zal doen, weet men niet. In
afwachting evenwei van 't geen zal komen wat
men nog niet weet, heelt de meerderheid der
Kamer besloten den minister Ie steunen in de
plannen, die men nog piet kent
Portugal verkeert iin geldrorlegenhoid. DaL
is voor particulieren en staten eene lastige
kwaal en zoowel de staat als de man die om
geld verlegon is, komt tot zonderlinge dingen.
Hij is als de drenkelingdie een slroohalm als
reddingsplank wil gebruiken.
De Porlugeesche bladen meenen eene reddings
plank gevonden te hebben. Zij komen met een
eenigszins avontuurlijk plan. Het is bekend
dat Portugal en Engeland in vijandschap tegen
over elkander hebben gestaan om eenige mijlen
Alrika. Pertugal sprak van zijne eer en Engeland
van zijne belangen. De belangen vandegroote
mogendheid gingen ten sloite boven de eer van
de kleine. De eer het is ook eene'eigen
aardigheid van deze kwaalgeidgeb- >k, dat
het de gewone begrippen van eer en^noraal
in de war brengt. Dezelfde Portugeesche'Jaden,
diewat toen ten slotte goed stond, tegen de
overmacht zich beriepen op de eer des lands
den roem van het oude Lusitanië, bepleiten
onder den indruk van de geldverlegenheid het
denkbeeld om eenige koloniën aan Engeland
te vetkoopen.
De Engelsche pers neemt dat aanbod uiterst
koel op. John Buil staat tegenover Portugal
met bel voorkomen van den rijken man tegen
over den armen drommeldie, omdat het moet,
hem zijne familierelieken te koop aanbiedt. Zij
zijn hem niets waardzegt hijen hij zou
niet weten wat hij met dien ouden rommel
moet beginnen De Londensche bladen verze
keren dal Engeland niet op dan handel zal
ingarn.
Alg een onmiddellijk gevolg van den dood
van den hertog van Clarence, noemt de World
de aanstaande uittreding van prins George van
Wales uit de marine en zijn huwelijk. Het
zon, volgens dat blad zeker zijn, dal er pogingen
worden in het werk gesteld om een huwelijk
tot stand te brengen tusschen den prins en
dienst nicht, prinses Margaretha van Pruisen,
de jongsie dochier van keizerin Frederik. Tot
nogtoe werd door alle bladen do verwachting
uitgesproken, dat prins George de verloofde van
zijn overleden broeder ten huwelijk zou vragen,
die reeds met zoo groots vreugde door het
Engelsche volk als toekomstige koningin van het
Vereenigd Koninkrijk werd begroet.
uil nonderden te kennen.
Haastig scheurde ik het couvert openden ik
las halfluid
«Lieve, trouwe vriend,
Ik vermoed, waarom gij mij spreken wilt
heb dank. Ik weet alles I lk heb hen .amen
gezienOraijn God ik kan hem niet «loodenl
Hij heeft immers «ene vrouw en zou zij moeten
lijden, zij en haar kind, wijl hij baaronlïouw
werd en misdadig jegens mij handelde? Laat
hij leten ik, ik kan hel niet, hel gaal
mijne kracht te boven.
Wal zou mij zijn dood helpen, immèra
niets!
Komkom spoedig tol mij en bewijs mij
den laatsten liefdesdienst den laatsten I
Heb dank voor al uwe liefde en vriendachapl j
Susie.
Ik ijlde opgewonden naar hare woning en
drong hare kamer binnenoor noch oog heb
bende voor al de menschendie ik op de Irap
en in de gangen geheimzinnig fluisterend ont
moette. Groote God daar voor mijdaar op
de sofa zag ik Susie uil gestrekt liggen, slapend
neen ze was dood 1
De kleine, sierlijk# revolver, waarmede zij
zich het leven benomen hadlag naast baar
op den grond... het wapen was zeker harer
klein# hand ontgleden. Ik kende het zeer goed.
Zij had hel dikwijls in de rol van een vroolijk,
overmoedig luitenant in de hand gehad
weinig kon ik destijds vermoedendal hel
eens op zulk eene bloedige wijze dienst zou doen.
De ijlings ontboden politie evenals de dokter
verschenen tegelijkertijd en ik hoorde half be
wusteloos al de formaliteiten aan en antwoordde
Een builangewoon hoog honorarium voor
rechtsgeleerd advies is onlangs door een advo
caat te Chicago ontvangen.
Da jonge Morris Bultlerzoon van een aan
zienlijk advocaatkwaiu 's nachts om 2 uur
thuis van een baltoen voor de deur een rij
tuig stilhield, waaruit een jongmensch sprong
die hein zenuwachtig vroeg; «In welken staat
is een huwelijk tusschen neef en nicht volgens
de wet geoorloofd
«Dat weet ik nietwas het antwoord;
«maar ik zal het vader vragen.»
De jonge Buttler ging naar de kamer van zijn
vader, die te bed lag en deed hem de vraag:»
«Kansas,» bromde de oude heer, draaide
zich om en sliep weer in.
Zij zoon bracht dit antwoord over naar den
wachtenden jonkmandie met een kort: «dank
u» in zijn rijtuig sprong en ijlings wegieed.
Niemand dacht meer aan dat vooival. Maar
werktuigelijk, toen men mij als vriend van de
zelfmoordenares allerlei vragen deed. Daarna
moest ik vertrekken entoen ik eenige uren
later nogmaals het vertrek betradkwam ik
juist tqdig genoeg om Susie in de kist te zien
liggen.
Daarna plaatsten oe vrouwen vier kaarsen
bi] het lijk en lieten mij eindelijk met haar
alleen.
En hoe lang ik nevens haar zat met hare
koude hand in de mijne, dal wist ik niet
Wat lag zij daar kalm en vredig I De dood
had haar niets van hare schoonheid ontroofd -—
integendeelover haar gelaat lag eene zachtera
uitdrukking dan gewoonlijk. Zij scheen vrede
gevonden te hebbenI O, hoe van harte, van
ganscher harte gunde ik haar dien vrede, dat
«uitrusten» van alle aardsche leed I Hoe be
nijdde ik haar, wat zij reeds verkregen had,
terwijl ik gereed stond om hel leven te be
ginnen met al zijn verdriet en onaangenaam
heden.
Hare lokken bedekten de kleine wonde aan
den rechterslaap.
Wal is het leven?
Langzaam boog ik mij over haar heen en
drukte een kus op hare lippenwelke zich
voor immer guslolen hadden
Ik plukte eene gele roos van een aan het
venster staande rozeboompje af en slak deze
tusschen hare vingers.
En den volgenden dag werd zij begraven;
de doffe slagen des hamers vielen op de dood
kist wie dat geluid éénmaal gehoord heeft,
vergeet het nimmer. De plechtigheid was spoedig
afgeloopen Bij mijn terugkeer naar mijn hotel