Maandag 1 Februari 1892. BE „WILDE SUSIE." 4114. Uitgever Dit blad ferachijut Xantlaf n BtMiitrAafmUAêf. Abnanamnnt per S maande* 1.Franco per a. VAN CLEBFF P09t Z1»16- •-# mei» «0 O*.; elk* rcgsl meer 10 Cle. Oroet* letten naar plaatiruimtn roor renden en nndere «tra i*figti*f geiehiedt kooger priJ.berekeninj. Legale te Ameratoort. offlcioglaen onteigen! Adr per teg^ lt Cte. K*oU... per regel ii Cu. - Af,. n*mm,r, 10 Ct«. hOOlt KOftegraoht, Wijk B 60 Bureau MUURHUIZHN Kennisgeving. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT Gezien artikel 41 der gemeentewei, Brengt ter kennis van de ingezetenen dat de Itaad dezer gemeente zal vergaderen op Dinsdagden 2. Februari aanslaandedes na middags halilwee. Amersfoortden 29. Januari 1892. De Burgemeester voornoemd F. D. SCIIIMMELPËNNLNCK Politieks Revue. Natuurlijk kunnen in Hongarije geene alge- meene verkiezingen plaats hebben, die verleden week werden gehouden zonder braspartijen doodslag en ketelmuziek maar men inng hel met zulke dingen daar niet ernstig nemen dc verkiezingen zijn slechts het voorwendsel voor dn brave kiezers om eens een vroolijken dag te hebben en met den wijn van den candidaat hunnen dorst te lesschen. les nieuws bij de tegenwoordige verkiezingen zijn de verkiezingsredevoeringen per procura Dc Pesti Hirlap maakt naar aanleiding daarvan de volgende spottende opmerking: tin dc middel eeuwen droegen de vorsten iemand op zich in hunne plaats te laten trouwen en de bruid voor liet altaar den eed van trouw te zweren. Door dit ou.Ie motief is graaf Alexander Karolyi op hel denkbeeld gekomen namens hem door een ander een veikiezingsspeech te doen houden. Dit werkt» aansiekelijkook Ferdinand tloraussky iict zijne politieke denkbeelden in Lapos door don advocaat Borus voorlezen. Men verneemt ech'cr dat voor bet aanhooren dezer redevoerin gen ook de kiezer zich per procura door veen kiesrecht bezittende cjungens» lieten vertegen wonrdigen. De Landdag van Pruisen die door Bismarck's regime zoo geleidelijk weg was verlaagd lot een soort provincialen raad trekt nu aller aandacht, in zijn midden toch, woidtdekamp gevoelden om gewetensvrijheid die ondanks de welspre kende en krachtige betoagen van een Richter ten gunste van centrum en conservalievan zal worden beslecht, lenzij de keizer noglerallder ure eieren »oor zijn geld kiest en de wijzigingen aanbrengtdie door alle mannen der gewetens vrijheid zoo nationaal liberalen, als vrijzin nigen worden gecischl Dit >:u is hoogst FEUILLETON (Slot) Naverteld door S Hel duizelde mij - hoe zou ik baar die vrceselijke lijding mededeelen aan haarwier heilig karakter ik immers kende Ik trad naar huilen met het verkreukelde telegram in mijne hand Lang overlegde ik wat mij te doen stond. Daarna keerde ik in tr.ijne oude woning terug Zoide tot mijne ver wonderde hospita, dat ik nog niet vertrok en schreef Susie een kort briefje waarin ik haar mededeelde, dal ik haar diingend verlangde te spreken. Zij moest mij maar laten welen, wanneer zij mij ontvangen kon, liefst echter zoo spoedig mogelijk. Langlang zal ik ie overpeinzen. De avond brak aandaarop volgde een lange nacht. Ik legde me aangekleed op bed oio op elk oogenblik onmiddellijk be reid te zijn aan Susies oproeping gevolg- te gevenhoewel ik mij zeil onophoudelijk voor hield dat zij mij hoogstwaarschijnlijk 's nachts niet bij zich zou ontbieden. Eindelijk eindelijk was die nacht voorbii en stroomde het daglicht naar binnen. Eensklaps werd er zacht aan dc deur geklopt men dacht zeker, dat ik sliep... ik en slapen, terwijl haar zooveel leed boven het hoofd hing! Ik opende haastig en nam het kleine briefje dal mij gereikt werdin ontvangst. Ik kende het lormaat ik behoefde niet eerst het hand schrift te zien em een brief, vaa haar afkomstig, onwaarschijnlijk en dus krijgen we in den Landdag een conservstief-katholicke regeerings- meerderheid tegenover een liberale oppositie een wijziging in de parlijverdeolingdie 't niet alleen Miquelmaar wellicht ook nog andere in min ol meer vrijzinnigen geest arbeidende ministersonmogelijk sal maken hun porte feuille te behouden. Misschien is too'n zuive ringsproces wel nuttig en goedmen dient la weten, wat men aan elkaar heeft, alle half heden dienden tan kant gezet. Zoo blijkt de «neue Kurs» die men na Bismarck's heungaan in nationaal liberale en zelfs in vrijzinnige kringen met sulk ondubbelzinnig gejuich had begroet, alweer verlaten te zijn, of eigenlijk heeft men de meer liberale richting alweer ver laten eer men haar nog goed had ingeslagen Wat de Porlugeezen aan hun nieuw ministerie hebben, weten se zells nog niet goed. De man van de schatkist, Oliveira Martin, die redding heelt beloofd uit den chaos van onbetaalde rekeningen en stapels schuldbewijzen, doet nog steeds zeer geheimzinnig, en van sijn plannen is nog geen enkele in de Kamer gekomen. Dat hij een geboren vijand is van den groep, die de Porluge<sche spoorwegen beheerde, weet men; dat hij een hartstochtelijk voorvechter is van protectionisme, weel men ook dat hij beloold heeft redding x brengen weel men bovendien. Maar, wal hij zal doen, weet men niet. In afwachting evenwei van 't geen zal komen wat men nog niet weet, heelt de meerderheid der Kamer besloten den minister Ie steunen in de plannen, die men nog piet kent Portugal verkeert iin geldrorlegenhoid. DaL is voor particulieren en staten eene lastige kwaal en zoowel de staat als de man die om geld verlegon is, komt tot zonderlinge dingen. Hij is als de drenkelingdie een slroohalm als reddingsplank wil gebruiken. De Porlugeesche bladen meenen eene reddings plank gevonden te hebben. Zij komen met een eenigszins avontuurlijk plan. Het is bekend dat Portugal en Engeland in vijandschap tegen over elkander hebben gestaan om eenige mijlen Alrika. Pertugal sprak van zijne eer en Engeland van zijne belangen. De belangen vandegroote mogendheid gingen ten sloite boven de eer van de kleine. De eer het is ook eene'eigen aardigheid van deze kwaalgeidgeb- >k, dat het de gewone begrippen van eer en^noraal in de war brengt. Dezelfde Portugeesche'Jaden, diewat toen ten slotte goed stond, tegen de overmacht zich beriepen op de eer des lands den roem van het oude Lusitanië, bepleiten onder den indruk van de geldverlegenheid het denkbeeld om eenige koloniën aan Engeland te vetkoopen. De Engelsche pers neemt dat aanbod uiterst koel op. John Buil staat tegenover Portugal met bel voorkomen van den rijken man tegen over den armen drommeldie, omdat het moet, hem zijne familierelieken te koop aanbiedt. Zij zijn hem niets waardzegt hijen hij zou niet weten wat hij met dien ouden rommel moet beginnen De Londensche bladen verze keren dal Engeland niet op dan handel zal ingarn. Alg een onmiddellijk gevolg van den dood van den hertog van Clarence, noemt de World de aanstaande uittreding van prins George van Wales uit de marine en zijn huwelijk. Het zon, volgens dat blad zeker zijn, dal er pogingen worden in het werk gesteld om een huwelijk tot stand te brengen tusschen den prins en dienst nicht, prinses Margaretha van Pruisen, de jongsie dochier van keizerin Frederik. Tot nogtoe werd door alle bladen do verwachting uitgesproken, dat prins George de verloofde van zijn overleden broeder ten huwelijk zou vragen, die reeds met zoo groots vreugde door het Engelsche volk als toekomstige koningin van het Vereenigd Koninkrijk werd begroet. uil nonderden te kennen. Haastig scheurde ik het couvert openden ik las halfluid «Lieve, trouwe vriend, Ik vermoed, waarom gij mij spreken wilt heb dank. Ik weet alles I lk heb hen .amen gezienOraijn God ik kan hem niet «loodenl Hij heeft immers «ene vrouw en zou zij moeten lijden, zij en haar kind, wijl hij baaronlïouw werd en misdadig jegens mij handelde? Laat hij leten ik, ik kan hel niet, hel gaal mijne kracht te boven. Wal zou mij zijn dood helpen, immèra niets! Komkom spoedig tol mij en bewijs mij den laatsten liefdesdienst den laatsten I Heb dank voor al uwe liefde en vriendachapl j Susie. Ik ijlde opgewonden naar hare woning en drong hare kamer binnenoor noch oog heb bende voor al de menschendie ik op de Irap en in de gangen geheimzinnig fluisterend ont moette. Groote God daar voor mijdaar op de sofa zag ik Susie uil gestrekt liggen, slapend neen ze was dood 1 De kleine, sierlijk# revolver, waarmede zij zich het leven benomen hadlag naast baar op den grond... het wapen was zeker harer klein# hand ontgleden. Ik kende het zeer goed. Zij had hel dikwijls in de rol van een vroolijk, overmoedig luitenant in de hand gehad weinig kon ik destijds vermoedendal hel eens op zulk eene bloedige wijze dienst zou doen. De ijlings ontboden politie evenals de dokter verschenen tegelijkertijd en ik hoorde half be wusteloos al de formaliteiten aan en antwoordde Een builangewoon hoog honorarium voor rechtsgeleerd advies is onlangs door een advo caat te Chicago ontvangen. Da jonge Morris Bultlerzoon van een aan zienlijk advocaatkwaiu 's nachts om 2 uur thuis van een baltoen voor de deur een rij tuig stilhield, waaruit een jongmensch sprong die hein zenuwachtig vroeg; «In welken staat is een huwelijk tusschen neef en nicht volgens de wet geoorloofd «Dat weet ik nietwas het antwoord; «maar ik zal het vader vragen.» De jonge Buttler ging naar de kamer van zijn vader, die te bed lag en deed hem de vraag:» «Kansas,» bromde de oude heer, draaide zich om en sliep weer in. Zij zoon bracht dit antwoord over naar den wachtenden jonkmandie met een kort: «dank u» in zijn rijtuig sprong en ijlings wegieed. Niemand dacht meer aan dat vooival. Maar werktuigelijk, toen men mij als vriend van de zelfmoordenares allerlei vragen deed. Daarna moest ik vertrekken entoen ik eenige uren later nogmaals het vertrek betradkwam ik juist tqdig genoeg om Susie in de kist te zien liggen. Daarna plaatsten oe vrouwen vier kaarsen bi] het lijk en lieten mij eindelijk met haar alleen. En hoe lang ik nevens haar zat met hare koude hand in de mijne, dal wist ik niet Wat lag zij daar kalm en vredig I De dood had haar niets van hare schoonheid ontroofd -— integendeelover haar gelaat lag eene zachtera uitdrukking dan gewoonlijk. Zij scheen vrede gevonden te hebbenI O, hoe van harte, van ganscher harte gunde ik haar dien vrede, dat «uitrusten» van alle aardsche leed I Hoe be nijdde ik haar, wat zij reeds verkregen had, terwijl ik gereed stond om hel leven te be ginnen met al zijn verdriet en onaangenaam heden. Hare lokken bedekten de kleine wonde aan den rechterslaap. Wal is het leven? Langzaam boog ik mij over haar heen en drukte een kus op hare lippenwelke zich voor immer guslolen hadden Ik plukte eene gele roos van een aan het venster staande rozeboompje af en slak deze tusschen hare vingers. En den volgenden dag werd zij begraven; de doffe slagen des hamers vielen op de dood kist wie dat geluid éénmaal gehoord heeft, vergeet het nimmer. De plechtigheid was spoedig afgeloopen Bij mijn terugkeer naar mijn hotel

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1892 | | pagina 1