Maandag 4 <133* April 1892 SCHERVEN! ju 4151. PTA: "feuilleton 4 AMERSFOORTSCHE GOMT. Uitgeverdu - P.r s m»Dd» t\.~. fmm p.. Bureau H. VAN CLBSFF t-s ™*»u «o om »f.i 10 cm. Oroot. i«tt«n MUURHÜIZEN pUaMruimt* »®or naif n udira «atn (MCkiedl ksagw prijtbarekaainf. Lagala te Amersfoort aatoifM Ada par tafai II Om. Raabaaa par n|«l II Cta. - A/, mummm 10 Cm hoek Kortegr&oht, Wfjk B 0O. Politieke Revue. Men wordt te Parijs seer ongerust. De bladen «eggen het en hel i' ie begrijpen. Want wel is de kans on# gedynainiteerd te worden voor den Ïewonenruitigen burger nog tamelijk gering, laar de kans bestaat en is zeilt vrij groot, als men een huis bewoont, waarin ook een rech terlijk ambtenaardie iets inel de anarchisten uitiuande hadknmeri heelt gehuurd. Ook gaai de anarchistenof wie men zoo noemt sleedt verder. De ontploffing in de rueGlichy was veel erger dan een der vorige en het is verwonderlijk genoeg, dat er veel gekwetsten, maar geene dooden zijn gevonden in het uil zijn verband gerukte huis. Bovendien vindt men telkens helsche machines om het oude woord te gebruiken die toevallig niet ontploft zjjn maar doen zien, dat de misdadigers op groote schaal hunne zaak drijven. De vrees wordt ver groot door 'I geheimzinnige van de zaak. Misschien zou men zich de zaak nog minder aantrekkenals zij gcsn invloed had op wat men noemt hel vreemdelingenverkeer. All de vreemdelingen uitblijven, of vertrekkenwordt dal door den Parijschen handel gevoeld en hoe geneigd de Franschen zijnom alkander klei nigheden als rtraatoploopenopstandenrevolutie en geweerschoten te vergeven en amnestie te veriernen aan heele en halve communisten als de /.aken getroffen worden houdt de gemoede lijkheid op In liet restaurant van Yéryboulevard Magenta iiwas eenigen tijd na de ontploffing in de straat Glicliy een flink netgekleed man binnen- geir-d-n en had daar gedejeuneerd. Hij onder- lucld zich na smakelijk Ie hebben gegeten, inet den bediende. De gast raad-le hein aan het anar lii'lenblad Père Peinard te lezen en ver klaarde. dat er geen soldaten of legers meer uoodig warendie op den dag der revolutie op hun broeders zouden schieten. fiere eigenaardige theorie en andere uitdruk kingen wekten reeds achterdocht bij den be diende, die nog versterkt werd, toen de gast zoo luchtig weg vertelde, dat hij dien morgen in de >traat van Clichy geweest was, waar men weer <;en* een buis m.-t dynamiet had laten springen Hij vertrok omstreeks één uur en liet een spoorboekje liggen. Nadenkend werd hel den bi-ilicude duidelijkdal hij niemand anders voor zich gehad had dan den gezochten misda C) Naar 'tDuilsch door S. •Ja ik beloof het u, freule Elite.» herhaalde hij nogmaals, «zoo waar als ik u liefheb, on uitsprekelijk lielheh.» fluisterde hij met stra- hnden blik, doch hij zweeg eensklaps ontsteld, want nevens ons klonk de slem mijns vaders, die cene onbeduidende vraag lot hem richtte. liet pianospel hield eveneens op en wij hadden gecne gelegenheid om ons afgebroken gesprek te vervolgen. Onse blikken zeiden des te meer en toen hij mij hij 'l afscheid de hand kuste fluisterde hij: <lk moet morgensonals gij weet, wegens dienst voor ettelijke dagen naar Berlijn vertrekken eerst op het Sylvesterbal kan ik u het weinige en toch zoovele zeggen dat mij heden niet vergund was u te zeggen. Zult gij u mijner herinneren, freule EliseZal het niet bij u heetcn«uil het ooguit het hart?» Dal is een soldatendeviesschertste ik met trillende lippen. «Neen ik zal u niet vergeten, evenmin als om op eiken Nieuwjaarsavond uit de kopjes te drinken.» Een bijna hartstochtelijke gloed vlamde erin zijn oog. Zijne lippen brandden op mijne hand nog oen han.idruk en hy verwijderde zich. Ik echter dacht aan hem ik had hem lief innig lief ik beminde hem in een stuk door hij had daartusschen nog iels te doenvolgens Jean Pauls opvatting. diger. Toen nu om elf uur de gast weder in h«t restaurant verscheen, deelde de gallon sijn zwaar vermoedeo mede aan (zijn schoonbroeder, den eigenaar van de zaak. Den verdachte bedienende, keek hij meer bepaald naar de linkerhand, waar aan Ravachol een litleeken heeft en hij waa overtuigd den geweldenaar voor sich te hebben. Véiy liep naar het politiebureau en onraiddel- lijk volgde hem de commissaris Dresrh met twee agenten. Deze beiden werden aan de deur geposteerd terwijl de commissaris sis particulier plaats nam aan dezelfde tafel, waaraan Ravachol zat en een glas bier bestelde. Een inspecteur van politie bleef bij het buffet slaan. Ravachol, die deze personen zag komen, vroeg zijne notadie negen en dertig stuivers was en beefde zeer bij de beuling. Hij stond op en slak sijn hand in den rech terzak van zijn overjaz daarna liep bij de straat op. doch achrok van de twee agenten. De cora- missaria gaf een wenk en tegelijk vielen tij roet hun driéën op den verdachte san. Hij ontkende Ravachol te sijn en verdedigde zich woedend tegen zyne arrestatie. Behalve het litteeken, zijn op het lichaam de moedervlekken ontdekt, die hij getracht heeft uit te branden. By huiszoeking in zijne woning weid eene complete inrichting gevonden voor het mak-n van ontplolbare voorwerpen. Ken hoeveelheid schietkatoen was eenvoudig in een kast gebor gen. Ilij woonde in dat huis onder den naam van Laurent. De pot tier wist op te geven wan neer hij op da dagen van de dynainietaanslagen was uitgegaan. Men vond ook vaiscb-^eld en vaische baarden. Piet Jouhert of Paul Kruger? Ziedaar, zegt de Ezpressdu vraag die op veler lippen dezer dagen zweeft: «Wie zal bij de eerstvolgende verkiezing tot president van de Transvaal ge kozen worden? Piet Jouhert ol Paul Kiuger? Dat generaal Jouhert zich candidaal zal stellen, bij de eerstkomende verkiezing is een openbaar Cheim. 01 de heer Kiuger zich wederom rkiesbaar stellen zal. is onbekend. Maar als iemand ons vraagt: sWie van de twee zal het winnen, indien zij naar het presidentschap staan zullen?» dan antwoorden wij: «de man die nu in den stoel iszal het winnen tegenover eenig candidaat nog éénmaal ten minste Wij kunnen dwalentuur deze is onze eerlijke opinie. Hoe langzaam gingen die dagen voorbij ik had vroeger nog nooit de uren tot aan een hal geteld ik betrapte mij er dikwijls op dat ik.zat te droomen. Eindelijk, eindelijk was de lang gewenschte «vond aangebroken en legde de kamenier mij den balinantel om de schouderszeggende «De freule heeft er nog nooit zoo mooi uitge zien als van avond. U gelijkt op een water nimf juist sooals zeelieden bekoren en hei meisie keek mij met lisligen blik aan. Jamijn zoet geheim wist de geheele wereld reeds en alle habbelaarsters hadden er natuurlijk ruimschoots hel hare over te zeggen. Daarvan getuigde zeker niet het minst de vele anonieme brieven, welke zoowel aan mijn vader, als mij gericht werden. Ik hechtte er geene waarde aanwant liedendie hun toevlucht lot zulke lage middelen nemen, zijn geen vertrouwen waardig. Mijn goede vader verdroot hel des te meerdoch dal stelde ik op rekening van zijne ziekelijkheid. Ik gevoelde mij ook reeds sinds eenige dagen niet recht welmaar zou voor geen geld ter wereld hel bal verzuimd hebben, hoewel de dokter mij het ten sterkste ontraden had om er heen te gaan. Met luidkloppend hart reed ik met mijne gezelschapsdame naar hel feast. Voor de eerste maal in mijn leven was ik opgewonden gewoonlijk liet alles mij koud. Nauwelijks had ik de zaal betreden of mijn blik zocht hem en hem alleen te midden der lalrijke aanwezigen. Zijn broeder alleen trad mij echter tegemoet. Hii vraagde mij dadelijk op fluisterenden toon: «Wilt gij mij de polo naise schenken Ik heb u iets gewichtigs tuedfl Dat de ontevredenheid met hel bestuur van den tegenwoordige president langzaam maarzeker toeneemt; dat hij zeer ongelukkig is, in den regelin zijn keuze vao ambtenaren en dat er «en krachtige poging sal gemaakt worden om hem uit zijn stoel te lichten deze dingen zijn vrij zeker; maar hij zit veel vaster in sijn setel dan zyne vijanden denken. Generaal Joubert is ongetwijfeld een knappe en bekwame man, een waardige opvolger van deo heer Kruger als het zoover komtmaar als staatsman gclooven wy nietdal hij in de schaduw van pieaident Kruger ataan kan. A. Fokke Simonaz. was de Justus van Maurik van tijnen lijd Ook was hy een «geliefkoosd» lexer. Hij las in Nuts vergaderingen en in Feli* Merilia. Al zijne werken zijn van den catheder voorgedragen. Thans üzan wij by het denkbeeld op die wijze bv. de «Boertige reis door Europa» te moeten hooreneene platte parodie op de Ecrchiedenis van onz werelddeel, de strenge luxe der historie in 't pak van eenen hansworst. Maar men schijnt daze voordrachten genoten te hebben omtrent zooals een geacht puhliek tot nu toe van Mauriks grappen en aandoenlijkheden heelt gesmaaktTot eer van Fokke Si- monsz, zij gezegd dat hij geen weik maakt van aandoening. Gelijk wij zeidenhij was geen humorist. Ily wat «boertig». Van de vele «boer tige» rijmelaars en schrijvers, die onze letter kunde menigmaal hebben verontreinigd was hij de onschuldigste. Men kon ham hooren lezen in T Nul ot in Feli* Meritis zonder zijns moraal, maar niet zonder zynan smaak te bederven Hel jaar «Drieduizend» is een toekomst-visioen van den b.mrligen schrijver. Ilii drooinl van eene werelddie duizend jaar na hom zal zijn. Hoe stelt hij zich die wereld voor? Men woont hier op hoogten want men heelt begrepen dat hel onderhoud der dijken te moeilijk en te koslhnar viel op den duur en aan de zee teruggegeven wat aan do z.-e werd ontnomen. In de straten van deze op hoogten gelegen steden rollen gccne rijtuigen, want iedereen gaat te voet of. al» eene lange reis moet ondernomen worden, met den luchtballon. De huizen zijn niol veel meur dan hutten Men l»eli uiterst armoedig slaapt op den grond on kleedt zich hij voorkeur in dieren- vellen. Het vleeseh der dieren wordt niet meer genuttigd. Men heelt do groote kudden, eens een deel van Neerlands rijkdom, laten uitsterven te deelen.» «Is uw broeder niet hier?» vraagde ik met trillende stem Ilij boog zich glimlachend, terwijl er juist eenige dames en hoeren ons naderden en ant woordde luid en onbevangen: «Mijnhro.rderhr.fi langer dan hij wel wilde in Bctlyn inoefen blijven en kon zelfs nog niet eans lieden middag vertrekken Zoo het hem nog e«nig<zins mogelijk is. komt hij nog mot den sneltrein, welke om 12.80 aankomt.» Die woorden klonkon my als een donderslag in de ooien ik weet niet meerwat ik zeide of deed ik hoorde alleen als in droom hoe eene mij bekende dame. die ik niet lijden kon. me schafteend vraagde: «Hoe, freule Klise, waarom hebt gij u met waterleliën getooid weet gij dan niet dat dit ongelukverdriet of ziekte beleckenl?» Ongelukverdriet of ziekte ik beefde on willekeurig hoewel ik anders niet bijgeloovig was. Mijne wangen gloeiden hel bloed jaagde mij door de aderen en tochtoch waa ik steenkoud. Eene wanhopige onrust had zi< h van mij ui/ester gemaakt lot aan dc polona.se begon. me. nde ik trikens te bezwijmen. Eindelijkeindelijk stond lui'cuant Laarzen voor mij en hoed mij beh eld den aim om mij ten dans te geleiden Speelde mij mijne opge wondenheid parten of was hel wetkelijk waar, dat de jonge officier verlegen was en niet zoo vrijmoedig scheen. De muziek speelde eene vroolijke melodie, welke tnjj door ht-t hart sneed. Mijn blik richtte zich vragend op .hel bleeke gelaal van den jongen men ik vermocht goon woord te uilen.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1892 | | pagina 1