DONDERDAG 28 APRIL 1892.
van de
SCHERVEN!
Ned. Politiebond. Te Haarlem is ver!. week
gehouden de 8sle algemeens vergadering van
den Ned. Politiebondgeleid door den heer
J. W. TuineBberg, die er op wees, dat da
bond steeds in bloei vooruitgaat. Hel jaarverslag
meldde dal hel aantal leden van den Bond be
draagt 978, bonevens 380 donateurs cn 524
begunstigers. Oc financiiiele toestand, is gunstig.
De ontvangsten bedroegen 15514, de uitgaven
112097 zoodat het batig saldo bedraagt 13417.
Ook hei pensioenfonds is in goeden staat, het
batig saldo van dit boekjaar bediaagl 117,000,
tegen 112,886 in het vorige jaar.
De Baad van toezicht voor de fondsen bestaak
uit do heeren mr. van Hasseltburgemeester
van Apeldoorn mr. Sohimtnelpenninck bur
gemeester van Amersioorl en mr. Star Busman,
lid van het gerechtshof te Amsterdam.
Tot leden van het hoofdbestuur werden ge
kozen de heeren W. S. Teunisse en G. J. Ver-
planke te Stolen.
De wensch weid gauil, dat tot stand zal
komen een algemeene politiewet en hot hoold-
besluur werd gemachtigd zich lot U M. de
koningin te wenden met verzoekzoo spoedig
mogelijk een politiewet in te dienen on den
minister van justitie te verzoekenzijn mede
wei king daaraan te verleenen.
De volgende algetneene vergadering zal in
Augustus worden gehouden te Middelburg.
Kenige ingezetenen Ie Hilversum hebben zich
tot een commissie veresnigdten einde een
kapitaal van minstens 15000.bijeon te bren
gen dat zal dienen als bijdrage bij de aan te
wonden pogingen lol liet verkrijgen eener Rijks
hoogeie burgerschool niet driejarigen cursus.
De heer postdirecteur te Eindhoven ziet zich
verplicht de aandacht van het publiek te vestigen
op hot Kon. besluit van 11 Februari 1892,
waarvan ait. 10, subs luidt: «Indien, ter
voldoening van hel port en recht op aange-
teckendc stukken ineer dan dén postzegel ge
bezigd wordtbehooren die zegels op eenigen
afstand van elkander yeplaata te worden».
FEUILLETON.
13i Naar 'iDuitsch door S.
Ik heb mijne eigen opvatting omtrent ver
schillende zaken helaasde ervaring leidde
mij er toe en hel zou mij bepaald onaangenaam
aandoenwanneer u verder over dat onderwerp
spraakt. Vaarwel.»
Met een juichkreet drukte Wolfgang tot
verbazing der beide vrouweneerbiedig een
kus op hlize's handwaarna hij Margot tot
zich trokbaar vast omvatte met de woorden:
«lllijfine liefhebben, Margot, blijf me trouw.
Zoo God wil, liolsto, ben ik heden over een
jaar weer hier. Vaarwt-1.»
En de scherven van bet kopje zorgvuldig
verzameldverliet de jonge officier met eene
ilicpe buiging hot vertrek nog voordat Margot
hem met een enkel woord antwoorden kon. Zij
knielde nevens hare tante neer en snikte: «Ach,
tante hoe kan eene vrouwdie zelve eens zoo
innig liefhadzoo wreed zijn?»
«Margot» en de stern der geheimraadsvrouw
beelde«begrijp je dan mijne bedoeling niet?
't Is een moeilijk en vruchteloos werk om een
tweede kopje te bekomen. Als de jonge officier
zich echter niet laat alschrikken en zich een
jaar lang allo moeite geeft om in het bezit van
dal voorwerp Ie gerakendan strekt het tot
bewijs, dat hij je trouw en innig liefheeft.»
«Twijfelt u daaraan nogtantetje Maar als
bij heden over een jaar zonder dat kopje terug-
Een feit is het, dat van do zijde der postambte
naren daar tegenwoordig scherper op wordt
toegezienhoewel voor gewone aangeteekende
brieven, de eisch om de postzegels van elkander
te scheiden eene wettelijke bepaling zonder fei
telijk nul is. Men kan veronderstellen dal brieven
die waarde bovatten bestolen kunnen worden
door do postzegels er af te lichten een snede
in het couvert te maken en later de postzegels
daar weder overheen te plakkenniemand zou
aan de buitenzijde de inbraak kunnen consta-
leeren daar de zegels ongeschonden zijn doch
waar nu togenwoordig de post aangeteekende
stukken accepteert met de gewone gomsluiting
zonder lakkon daar is (eilolijk boven aangehaalde
bepaling een overbodige formaliteit.
In het jongste nummer der V a c a t u r e
komen weder niet minder dan 132 oproepingen
van onderwijzers en onderwijzeressen voor.
Een feestvierend paar, dal bruiloft wilde vieren,
maar hel blijkbaar niet bost betalen kon, ging
dit, zeer tot verwondering van den eigenaar, doen
in eon ledig slaand huisin de Tuinstraat te Am
sterdam.
Toen de vedel lustig geklonken had en de
pret afgeloopen was, word de sleutel bij den
verhuurder teruggebracht, met de boodschap,
«dal moeder de woning niet beviel.»
Naar uit Weenen gemeld wordtkwam
oenige dagan geleden, een man aan een der
politiebureaux en verzocht in hel hospitaal te
worden opgenomen. Hij wees naar zijn hoofd,
dat hij met een zakdoek verbonden had en zeide
kortaf: «Ik heb drie kogels in mijn lijf en kan
niet sterven I» De mededeeling bleek volkomen
waar te zijn do ongelukkigedie Jozef Ranz
heet en muzikant is, was reeda geruimon lijd
builen verdiensto en werd door nood tot ver
twijfeling gebracht. Hij begaf zich naar een
park en school, met het plan zich te dooden,
zich drie revolver-kogels in het hoolil. Da
zwaar gokwetste man shepto zich den volgenden
morgen met moeite verder en bleef godurende
keertwat dan zal hij dan eene weigering
ontvangen?»
«Neenmijn dwaas kind. Als ik overtuigd
ben van zijne trouw en rechtschapenheid dan
leg ik uw beider handen ineen. Doch thans
moedig het hoofd omhoogMargot. tia nu naar
je kamer en pak je koffers morgen ver
trekken wij voor onbepaalden tijdzooals ik
zeide.»
Wolfgang von Sollau rende door do itraten
het W3» hem zoo gelukkig to moede want
had hij niot meer verkregen dan hij durfde
hopen Hij had niet anders dan eene formeela
weigering verwacht in plaats daarvan bezat
hij thans een zekeren waarborg, dal zijn vurige
wensch vervuld zou wordenwant hij was er
van overtuigd dat hij het verlangde kopje zon
kunnen bezorgen dat beteokende niets.
Wachtdaar moest hij juist een porselein
winkel voorbij hij kon wel eens even ter
loops vragen of men daar het verlangdo had.
Haastig trad hij naar binnen en liet de ge
dienstige winkeljuffrouw de scherven zien
waarna hot meisje verlegen de schouders op
haalt.
«'t Is Cliinecschdat zal moeilijk zjjn om
u te bezorgen... wacht ik zal het even aan
den chcl vragen.»
Deze nadert, na door de jonge dame inge
licht te zijnden officier.
«Eerlijk gezegdis liet onmogelijkheer
luitenant om u een dergelijk kopje te bezorgen,»
verklaart de oudo heer ernstig. «Ik wil u niet
met ijdele beloften ophouden. Het zou zeer
veel geld kosten om hel uit Ghina te laten
den dag in een bosch. Ta zei uur 'savondtf
ging hij naar het politie-bureauvanwaar m«q
hom naar een hospitaal overbracht
Een beul. Een boer, Jassi genaamd, wonend*
Ie Callipoli, in het voormalige koninkrijk Napels;
zond zijn tienjarig zoontje uit om een biljet van
tien francs te wisselen. Do knaap had hot onn-
luk 'l biljet te verliezen. Woedend greep de vader
het kind, sloeg 't met hel hoofd tegen den muur
en verbrijzelde don kleine don schedel mei lijn
hiel.
Mama: «Hoe lang is het wol geleden, dal
onze jongen hot laatst schroef?»
Papa: «Kijk maar eens in het kasboek.»
Liever kwijt dan rijk?
Door de marechaussée is proces-verbaal Opge»
maakt tegen eene vrouw te Donkerbroek (Frits-
land), die beschuldigd wordt geen poging tot
redding te hebben aangewendofschoon zij
wist dat haar echtgenoot in levensgevaar ver-
keerdo, zoodal deze overleed.
Te Lissabon is gestorven mevrouw Leo Tolitoï
de echtgenoot» van graaf Tolstoï, Huslaid's be
roemden schrijver.
liet vonnis van de jonge Finsche professeri-
vrouw, die wegens het vergiftigen van naren man
veroordeeld werd om onthoold en daarna var-
brand te worden is veranderd in levenslangen
dwangarbeid.
Te Parijs is zekere Sorrié, geweien juweliori-
bediende, die zijnen patroon (Jatel) voor 150.000
fres. aan paarlen on diamanten onstolen had,
in hechtenis gonomen. Bij eene huiszoeking ten
zijnent is een groot deel van het ontvreemde
terug gevonden.
Wie onzer kan zich niet oogenblikken in
zijn leven herinnerenwaarop het zooveel
raadzamer en verstandiger sou geweest zijn
indien men niets gezegd of gedaan had 7
komen en dan is hel nog de vraag of het tt
hetztllde patroon krijgt, want deze soort van
porselein wordt alleen in do keizerlijke fabrieken
vervaardigd en mag niet uit het land in dan
bundel getracht worden.»
«Maar ik moet een dergelijk kopje hebben,
ik in o e lriep Wollgang beslist uit.
«Hel spijt mi], mijnheer, doch ik zie geen
kans om het u te bezorgen,» antwoordde de
chef ernstig en rustig.
«Nu, ik wil het toch nog eens wagen in
dien grooten winkelwaar slechts Chineesche
warsn verkocht worden,» en mat haastigan
groet verliet von Soltau den chef.
In den bewusten winkel vond hij do eige
naars twee Ghineezennog bezig. Hij toonde
hen de scherven. Zij keken elkaar verwonderd
aan, waarna ccn hunner zeide:
«Deze soort van porselein is afkomstig uit dê
keizerlijke fabriek, welke uitsluitend voor den
keizer werktdie bij hooge gunst en als ean
bewijs van bijzondere onderscheiding een prins
of een persoondie den lande gewlentign
dionsten bewezen hoeft, eenige voorwerpen ten
geschenke geelt.»
«Wat, en wilt go daarmede zeggen, dat ik
zelfs in China een dergelijk kopje niet krijgen
kan?»
«Neen, of de keizer moet u het zelf aan
bieden,» verklaarde de zoon van het Hemelsche
rijk op onverschilligen toonwant de opge
wondenheid van don jongen officier scheen met
den minsten indruk op hen te maken.»
«Bon, ik z a l toch slagen,» on mat een vluchtig
knikje, verwijderde hij zicb haastig.
Wordt vervolgd.
