Donderdag 9
Febr. 1893.
No. 4222.
37e Jaargang.
OFFICIERSEER.
Uitgave
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ1.
Franco per post ƒ1.15. Advertentiën16 regels 60 Cents.elke regel meer 40 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke, nummers iO Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60.
BINNENLAND.
Men schrijft uit Den Haag:
Ten aanzien van de lichte ongesteldheid
van H. M. de Koningin-Regentes kan ik u
de meest geruststellende mededeelingen doen.
Dr. van Tienhoveu bezoekt H. M. eiken
ochtend, te 10 uur, doch de ziekte beduidt
gelukkig zeer weinig. Het is een gewone
verkoudheid, zonde)- eenig verontrustend
verschijnsel. De vorstin heeft haar kamer
gehouden en zal misschien nog een paar da
gen zich hebben in acht te nemen, maar
dat is ook alles. Het valt nu erg ongelukkig,
omdat fte hertogin van Albany, de zuster van
koningin Emma, juist hier is'met haar twee
lieve kindertjes, een jongen en meisje, 8 en
10 jaren oud, echt Engelsche kopjes. De
hertogin gaat eiken dag uit rijden, bezocht
Mauritshuis, was te Scheveningen en in het
bosch, reed met onze jonge Koningin en met
haar kinderen naar Zorgvliet, maar houdt
overigens haar zuster, onze Regentes, aange
naam gezelschap. De kinderen zijn lieve
speelnootjes voor onze Koningin, wier prach
tige speelkamer met den rijken inhoud en
wier poneys, waarmede zij op Zorgvliet
reden, hun afwisseling genoeg verschaffen.
Van hoffeesten tijdens het bezoek der her
togin van Albany is algezien, omdat deze
sedert den dood van haar gemaal afkeerig
is van elk feestgewoel en alle publieke ver
makelijkheden. Men had nog gehoopt, dat
de Regentes een tweede bezoek aan de opera
zou hebben gebracht, bij de eerste reprise
van Merten's Capitaine Noir, doch daar kwam
niets van.
De 80-jarige luitenant-generaal Engelvaart,
oud-minister van oorlog, is zooals ik u reeds
meldde overleden. Met dien oud-strijder van
1830 gaat een der merkwaardigste figuren
van ons leger ten grave. Als gewoon vrij
williger in dienst getreden, bracht hij het,
door eigen energie en studie tot den hoog-
steu rang. Hij was een jongen van 't plat
teland, van eenvoudige familie, maar »er zat
een kop op" en een wil in, waarmede hij alles
bereikte. Hij was als strikt rechtvaardig,
eerlijk en doortastend bekend, maar bovenal
als een trouw vaderlander.
Zulke self-made men worden zeldzamer en
zeldzamer in ons midden. Verleden week
verloren wij een soortgelijk toonbeeld van
energie en degelijkheid in den bekenden
meubelfabrikant en magazijnhouder Pander
nu weer een zoo kranige figuur op militair
gebied als de kloeke Engelvaart.
Feuilleton.
Vrij naar 'tDuitsch door S
15).
„Dat je de uitdaging van dien hengel hebt
geweigerdkun ik mij voorstellen, maar dat
je je hebt laten beleedigen, zonder op hetzelfde
oogenblik dien knaap te tuchtigen, is mij onbe
grijpelijk, dat is
De oude heer zweeg, bil wilde het woord niet
uitspreken, dat hem on de tong lag.
Opnieuw vatte Weaig moed en de hand op
zijns vaders schouder leggend, hernam hij aar-
zeiend
,,Ik zou zoo graag willen, papa, dat u den
jongen Fahland aan het verstand wist te brengen
dat hij mijn uitdaging aannemen moet."
De overste liep in de kamer op en neer, zenuw
achtig aan zijn knevel trekkend.
„Ik begrijp zelf, dat dit de ecnige weg is, hoe
pijnlijk het mij ook valt om na het gebeurde,
het huis van den bankier weer te betreden,"
verklaarde de overste. „Maar het is de eenige
kans op redding, welken je nog hebt. Weigert
den knaap echter toch, dan de ou<le heer
stampte toornig met den voet op den grond,
„neen, daar wil ik nietnan denken. Het is te
r;. Ëen Lühc zóo beleedigd door zulk een baar-
deloozen knaap."
De luitenant baldo de vuisten, zijn gelaat
Wie geeft ons anderen om hun plaatsen
te vervullen
Tot besluit een opwekkend nieuwtje.
H. M. onze Koningin-regentes (onuitput
telijk in liefdadigheid, heeft, vernemende dat
de «Christelijke volksbond," de zoo heilzaam
werkende instelling, die arbeid verschaft aan
honderden mannen, en brood en koffie aan
allen die behoeftig zijn allen, zonder
verschil van godsdienstige belijdenis in fi-
nanciëele moeielijkhcden verkeertmoeilijk
heden niet onstaan door 'taankoopeu van
een eigen huis en welingericht vergaderlo
kaal, gelijk een zusterinstelling meende noodig
te hebben, terwijl ze dientengevolge thans
de aanvragen om hulp van honderden ge
breklijdenden moet afwijzen) H.M.dan, heeft
'tBestuur van den Volksbond, diehoeianger
zoo meer populair wordt en dat ook ver
dient, opnieuw met een gilt van 800 gulden
verblijd. Moge haar koninklijk voorbeeld
velen tot navolging prikkelen
Volgens een te Breda ontvangen bericht,
heeft H. M. de Koningin-Regentes liet voor
nemen in Mei a. s. deze stad te bezoeken.
H. M. de Koningin heeft Graaf Dumon-
ceau opgedragen H. M.'s gelukwenschen aan
Z. H. Paus Leo XIII over te brengen.
De hertogin van Albany zal met haar kin
deren Maandagavond met den trein van 6.38
Holl. Spoor de Residentie verlaten.
De commissie tot oprichting van het stand
beeld voor Jan Pietersz. Coen te Hoorn zal
HH. MM. de beide Koninginnen verzoeken
dit voorjaar de onthulling met Haar tegen
woordigheid te vereeren.
Het adres aan den Minister van Binnen-
landsche Zaken, houdende verzoek om een
gereglementeerde rijkskeuring van vleesch,
afkomstig van groot en klein vee, met ont
eigening bij afkeuring tegen de werkelijke
waarde, is te Delft en omstreken binnen en
kele dagen door bij na 800 adressanten onder
teekend.
Ingevolge Ivon. besluit zal het verlof, bij
de inlijving toe te kennen aan lotelingen en
nummerver wisselaars dei' lichting van 1893,
die vóór hun inlijving door vrijwillige oefe
ning in den wapenhandel reeds een zekere
mate van geoefendheid hebben verkregen en
in de maand Maart worden ingelijfd, worden
kleurde zich donkerrood de vader verliet
het vertrek zonder zijn zoon met blik of woord
te verwaardigen.
Zijn eerste gang was naar de woning van den
overste Von Bornstcdt. Met een handdruk gaf
deze Wedig'8 vader zijn deelneming te kennen.
Het onderhoud tusscnen de beide mannen was
kort en nadat de overste den heer Von der Lühe
de troostende verzekering had gegeven, dat zijn
zoon, wanneer hij met den jongen Fahland duel
leerde, den dienst niet behoefde te verlaten, be
gaf de oude man zich naar den heer Fahland.
Een triomfeerend lachje verhelderde een oogen
blik het gelaat van den bankier, toen de hoofdoffi
cier bij hem aangediend werd. Zijn eerste gedachte
was, hem niet te ontvangen, doch hij bezon
zich, ten deele. wijl hij het een zekere zelfvol
doening vond om den trotschen militair thans
tegenover hem als vrager te zien, ten deele
omdat hij een zekeren eerbied koesterde voor
diens grijze haren.
De begroeting der beide heeren was zeer koel
en vormelijk. Het pijnlijke gevoel, dat deze ont
moeting den ouden krijgsman v n-oorzaakte, ver
ried zich door den verlegen blik zijner oogen
en door den onzekeren toon, waarop hij tot
den bankier zeide:
„Ik hoop, dat u het mij niet kwalijk neemt,
mijnheer Fahland, dat ik u nogmaals kom lastig
vallen, maar de reden daarvan is zóo dringend,
dat ik mijn bezoek geen oogenblik kon uitstel
len. Ik kom tot u met een opdracht van mijn
zoon, die uw zoon een uitdaging zond, welke
deze weigerde, ofschoon hij toch als student en
als corps-lid
„Die weigering geschiedde op mijn bevel",
verleend tot 4 April.
Evenals ten vorigen jare zal ook nu bij
de oefeningen der recruten, die in Maart a. s.
onder de wapens komen, de dienst zoodanig
worden geregeld, dat de namiddag-oefenin
gen te 5 uren geëindigd zijn.
Met ingang van 10 Februari 1893 wordt
het vervoer van kalveren, jonger dan zes
maanden, naar Friesland verboden uit den
kring, omvattende de provinciën Noord-Hol
land, Zuid-Holland, Utrecht, Overijsel, Drente
en Groningen.
De Katholieken in Nederland zijn door hun
bisschoppen uitgenoodigd tot een nationale
bedevaart naar Rome. Op hun verzoek heeft
het comité der Nederlandsche bedevaarten
zich aan het werk gezet, cm de reis naar
de Eeuwige Stad te regelen. Het zeldzame
feest, dat daar gevierd wordt, het 50-jarig
bisschopsjubilé van den Paus, heeft er toe
geleid de bedevaart zoo in te richten, dat
zoo veel mogelijk aan alle billijke eist-hen
van een groot aantal pelgrims zal worden
beantwoord.
De reis- en verblijfkosten zijn in de eerste
klasse van Amsterdam f312, van 'sGraven-
hage f311. van Rotterdam en Utrecht f309,
van Rozendaal f306. De tweede klasse is
f50 minder. Zij, die te Rome voor eigen
logies willen zorgen, betalen f50 minder.
Aan de oproeping van mr. Koning te
Finsterwold tot vorming van een «Bond van
'Orde" hebben ook een aantal fabrieksar
beiders van Oudepekela gehoor gegeven:
zeer velen hunner hebben zich op de lijst
laten inschrijven.
Door de Broederschap van candidaat-no-
tarissen in Nederland is een gouden medaille
en flOO uitgeloofd voor «het beste populair
geschritrje betreffende de juridisch-oecono-
misehe gevaren, voor het publiek verbon
den aan den rechtsbijstand van onbevoegden
(zaakwaarnemers) bij het opmaken van ak
ten." De mededinging is vrij. De antwoorden
moeten vóór 1 Januari 1804 worden inge
zonden aan J. J. Smith te Amsterdam, alge
meen secretaris der Broederschap.
Niet minder dan 27 villa's zullen er bin
nenkort te Hilversum worden bijgebouwd,
bijna alle voor rekening van Amsterdamse he
familiën, die zich daar metterwoon zullen
vestigen.
Een gevolg van de nieuwe belastingen?
viel de heer Fahland hem beslist in de reden.
„Op uw bevel?" riep de overste uit. Die ver
klaring had hij niet verwacht. Hij had tot nu
toe geloofd, dat die weigering in een opwelling
van honenden trots gegeven was en zich met
de hoop gevleid, dat het hem niet moeilijk zou
vallen om den student van besluit te doen ver
anderen, als hij een beroep deed op zijn eerge
voel. Doch thans begreep nij eensklaps, dat "de
zaak nog veel oneindig veel erger stond dan hij
gedacht had. Het kostte hem moeite zijn toorn
te bedwingen doch hij vervolgde vrij bedaard:
„Gij zult zelf met mij moeten erkennen, mijn
heer Fahland, dat, wegens de grove beleediging,
welke uw zoon ik ontken niet, dat deze niet
eenige reden daartoe had den mijne aandeed,
een duel tusschen de jonge lieden onvermijdelijk,
ja zelfs noodzakelijk is."
Op den koopman maakten die woorden weinig
indruk.
„Ik zie niet in," antwoordde deze koel, „dat
mijn zoon verplicht is zich te laten dood
schieten, wijl hij student is."
„Zich laten doodschieten?" protesteerde de
officier. „Bij een duel staan ae kansen voor
beide partijen immers gelijk?"
„In dit geval echter niet," merkte de bankier,
ietwat spottend aan. „Mijn zoon is eerst acht
tien jaar en heeft wellicht in geheel zijn leven
twee of driemaal een pistool gehanteerd. Uw
zoon daarentegen is met het gebruik van dit
wapen, daar hij reeds jaren lang officier is, vol
komen vertrouwd. U ziet dus, dat de kansen
wel degelijk ongelijk staan."
Het werd den heer Von der Lühe voortdu
rend onbehaaglijker te moede.
In verband met het twistgeschrijf over de
bewering, dat Katholieke militairen zouden
achterstaan bij Israëlietische, wat betreft de
gelegenheid tot bijwoning hunner godsdienst
oefeningen, is door den Minister van oorlog
bepaald, dat: het vrijstellen van Israëlietische
militairen van wachtdiensten van Vrijdag op
Zaterdag en van Zaterdag op Zondag, niet
meer zal geschieden; op Zon- en feestdagen
alle corveeën te 9 uur aes voormiddags moe
ten zijn afgeloopen; het inkoopen van vleesch
voor Maandag den Zaterdag te voren zal
geschieden, en voor zooveel de Israëlietische
militairen op Sabbath en on hun groote
kerkelijke feestdagen vrijgesteld worden van
corveëen, zij daarvoor bij voorkeur op Zon
dag moeten worden aangewezen.
Te Rotterdam is in den ouderdom van
bijna 60 jaren overleden mej. R. de Goeje,
meer bekend als Agatha, de vruchtbare
schrijfster en vertaalster van kinderboekjes,
o.a. redactrice van Voor 'tjonge volkje.
STADSNIEUWS.
Gistermiddag te éen uur vergaderde de
Raad dezer Gemeente, onder voorzitterschap
van den burgemeester, mr. F. D. graaf
Schimmelpenninck; alle leden waren ter
vergadering.
Na het voorlezen en arresteeren van de
notulen der vorige vergadering, bracht de
Burgemeester het praedvies van het Dage
lijks bestuur uit nopens de requesten van
Kerkeraden der Afgescheiden gemeentenen
van de hier gevestigde afdeeling van Patri
monium, houdende verzoek de kermis af te
schallen. Dat praedvies luiade, dat er voor
alsnog geen aanleiding bestond om terug
te komen op het besluit van 26 Augustus
1890. Zonder hoofdelijke stemming werd
conform besloten.
De kermis wordt dus niet afgeschaft.
Alsnu kwam aan de orde een ontwerp
besluit tot wijziging der Gemeente-begi'oo-
ting, dienst 1892.
Met algemeene stemmen aangenomen.
Daarna was aan de orde het ontwerp
besluit tot liet aangaan eener geldleening
ten laste der Gemeente tot een bedrag van
40 000, rentende 3'/i 's jaars. De leening
wordt gesloten ten behoeve van den bouw
der scholen aan Beekstraat en Koningstraat.
De heer Van den Wall Bake had een
bezwaar tegen een der voorwaarden, voor
komende in den ontwerp-prospectus welke
voor de Raadsleden ter lezing gelegd is, en
„Geheel en al verwerpen kan ik uw niet)
mijnheer Fahland, maar waarom denkt u
dadelijk aan een zoo ongelukkigen uitslag?"
De bankier liet den blik doordringend op
den overste rusten, terwijl hij vroeg:
„Kunt u mij de verzekering geven, dat het
slechts te doen is om een bloote formaliteit en
dat het duel in elk geval geen bloedigen afloop
zal hebben?"
De hoofdofficier bewoog zich onrustig; Een
onwaarheid wilde en durfde hij niet zeggen
en de waarheid evenmin, want dan vernietigde
hij daarmede de bereiking van zijn doel.
„Dat dat kan ik natuurlijk niet," hernam
hij ontwijkend. „Niemand kan voor den afloop
van een duel instaan. Maar bedenk toch, mijn
heer Fahland, in welk een ongelukkige positie
mjjn zoon zich bevindt."
De opgewondenheid van den armen vader
werd voortdurend grooter, naarmate hij tot de
ontdekking, dat de bankier zich de gelegenheid
niet wilde laten ontgaan om zich te wreken.
„Hoewel ik volstrekt de handelwijze van
mijn zoon niet goedkeur, al kan ik mij zijn
verbittering na al het voorgevallene best be
grijpen. zoo kan men van mij toch niet verlangen,
dat ik het lijdzaam zou toezien, dat mijn zoon
het leven verloor."
Zijn zelfbeheersching dreigde den overste
thans te begeven, nu zijn kans op welslagen steeds
geringer werd.
„Ik ben overtuigd, mijnheer Fahland, dat
uw zoon, als ik hem spreken mag.
Wordt vervolgd.) 1