Maandag 29
Mei 1893.
No. 4253.
37e Jaargang.
Geeft acht
Binnenland
Uitgave
A. H. VAN CLEEPF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag. Abonnement per 3 maanden f
Franco per post f\A5. Advertentiën16 regels GO Cents.elke regel meer 10 Cents.
Groote lettere naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B.
Reis-abonnementen.
Wij zijn gaarne bereid om, tegen
vergoeding van porto, aan geabon-
neerden, die voor korten of langen
tijd op reis gaan, de Amersfoortscbe
Courant en de bladen, welke zij door
onze tusschenkomst ontvangen, na te
zenden.
Opgave van duidelijk adres is vol
doende.
Reeds in het vorige nummer wezen we
ter loops op een zaak van algemeen be
lang, een waarbij iedere inwoner onzer
goede stad betrokken is, met name den
voorgenomen bouw van het nieuwe Cen
traalstation.
Hoewel tot dien bouw nog niet officieel
besloten is en de hooge Regeering nog geen
gelden er voor heeft uitgetrokken, zijn de
plannen reeds zoo goed als gereed. De Hol-
landsche IJzeren Spoorweg Maatschappij,
die het werk zal uitvoeren, zal die plannen
eerlang aan den Minister van Waterstaat
zenden zoo ze dit niet inmiddels reeds
gedaan heeft deze zal ze goedkeureu en
de bouw is dan officieel vastgesteld.
Dan is het te laat om bezwaren in te die
nen en we zullen in 't bezit komen van een
station dat alleen voor de betrokken spoor
wegmaatschappijen zeer gerieflijk wezen
zal, doch voor de zeer velen, die er waarlijk
belang bij hebben, niet dan veel ongerief
zal brengen, jaren achtereen, zoo lang het
daar staan zal.
lteeds den 26 Augustus 1891 toen de
eerste geruchten omtrent deze plannen be
kend waren geworden wendde de Kamer
van Koophandel en Fabrieken alhier zich
met een breed gemotiveerd adres tot den
Minister van Waterstaat. Afschriften van
dat adres werden gezonden aan het Dage-
lijksch bestuur dezer Gemeente en aan de
Directie der H. IJ. S. M.
Noch van den Minister, noch van de Hol-
laudsche spoor kwam eenig antwoord in
alleen 13. en W. berichtten de ontvangst en
deelden als hun meeniug mede, „dat er
voor het oogenblik geen sprake is van
het bouwen van een gecombineerd sta
tion, weshalve het aan het Dagelijksch
Feuilleton.
Naar het Duitsch door S
(28.
„Verborgen als zij gehouden werden, verschaften
die schatten niemand eenig nut, zoodat wij, met
ze ons toe te eigenen, niet bepaald misdadig
handelden."
„En wat is er thans met de diamanten ge
schied; waar zijn zij nu?"
„Wel, in handen mijner eedgenoote: ik heb
hen wel sinds dien verschrikkelijken nacht niet
gesproken, maar gravin Reventlow heeft mij ver
teld, dat de schat van onder de puinhoopen
door hen opgedolven en in Engeland in veilig
heid gebracnt is."
„Wie is deze gravin toch?"
„Dat weet ik niet. Zij tracht den schijn eener
voorname dame aan te nemen. Zij vreest bij de
verdeeling nadeel te lijden en heeft mij verzocht
om haar ter zijde te staan. Maar ik zal hen al
die kostbaarheden ontnemen om ze te gelde te
maken en daarmede de armen en behoeftigen
te helpen. O, ik hoop vurig, dat het mij gelukken
moge. Dat zal mijn boete wezen. Tot heden toe
heb ik slechts mijn eigen voordeel beoogd: van
nu af stel ik mij in den dienst van hetiuenschdom."
„Ja, doe dat! Mijn innigste wenschen verge
zellen u," zcide Alice met tranen in de schoone
oogen. „Gij begeeft u in een groot gevaar want
de diamanten zullen u niet vrijwillig afgestaan
bestuur voorkomt, dat een verzoek van
wege de Gemeente ten aanzien der plaat
sing ontijdig zoude zijn."
Evenwel het gevoelen der Kamer
deelende, dat een station op nog verderen
afstand dan het hulpstation tot groot
ongerief zou strekken, verklaarden B. en
W. zich „bereid om de aandacht aan
deze zaak gevestigd te houden."
In de bijna anderhalf jaar, die sedert het
verzenden van bedoeld adres verliep, heeft
men aan de bureaux der Hollandsche spoor
niet stil gezeten. Men wil thans een zooge
naamd eiland-station bouwen, met een
groot rangeer-terrein, waar, op ongeveer 72
spoorlijnen, de goederentreinen van de be
trokken maatschappijen naar hartelust
kunnen geordend worden en waardoor Am
sterdam bevrijd wordt van dien last. 't Is
een ingenieus ontwerp en 't komt zeker
den Maatschappijen teu goedede treinen
uit Duitschland worden hier gesplitst, enz.
enz.plaatsruimte te Arasterdam en tijd
voor alle hier samenkomende lijnen wordt
hier gewonnen, doch dat alles geschiedt
ten koste van de reizigers en den handel
hier ter stede.
Men wil toch het station bouwen op de
Vlasakkers, een 600 Meter verder dan h^t
station Amersfoort-Kesteren en dus 25 mi-»
nuten van het centrum der stad. Wel is
een toegangsweg ontworpen door de Korte
Bergstraat, doch al komt deze, dan blijft
men nog 20 minuten van het station ver
wijderd.
Welk een last voor de vele reizigers, voor
de talrijke abonué's der verschillende sporen
die dag aan dag voor hun zaken naar de
groote steden gaanwelk een tijdverlies
voor den handel, die zijn vrachtgoed over
het samenstel van rails moet laten bren-
gen!
En zoo de bouw op deze voor het publiek
zoo ongeschikte plaats noodig ware, zou
men er zich niet tegen verzetten; doch deze
keuze is gansch onnoodig. Van de acht toe
gangswegen worden er vijf dicht onder de
gemeente door de spoorlijnen gesneden.
Haast overal is daar terrein in overvloed te
verkrijgende grootere kosten van aan
koop zullen spoedig gedekt worden door
toenemend vervoer.
En wenschelijk is het tevens, dat de
Minister gehoor geve aan den algemeenen
wensch, nu de haven ook door de spoor
voor den handel bijna onbruikbaar is.
Is het niet een weinig vreemd, dat eerlang
Amersfoort denzelfden last zou hebben als
Arasterdam, waar het Centraal-station
zoo on-concentrisch mogelijk gansch bui
ten aan de stad gebouwd is? Te Rotterdam
offert men alles op om een station in het
centrum der stad te krijgen.
De Kamer heeft dan ook besloten zich
andermaal tot den Minister te wenden met
het verzoek om, voor officieel tot den bouw
besloten is, het daarheen te willen leiden,
dat Amersfoort een gerieflijk station krjjge.
Eer het te laat is, zende ook de gansche
burgerij een adres ter ondersteuning. De
vele reizigers, de abonué's op de sporen, de
handel dringe er in gepasten vorm (waar
in bescheidenheid zich pare aan waardig
heid) op aan, dat het nieuwe Centraal-sta
tion gebouwd worde zoo dicht mogelijk bij
en aan de zijde van de stad.
worden,"
„Welnu, als ik sterf, dan zij het met 't be
wustzijn, dat ik uwer waardig ben"
Alice reikte hem de hand.
„Vaarwel," fluisterde zij, opstaande.
„Wat zal er echter van u worden? Zult gij
niet vol afschuw en verbittering aan mij denken,
daar ik u zooveel smart veroorzaakte."
„Ik dank den hemel, dat ge bijtijds het slechte
paa verlaten hebt en de gedachte, dat ik daartoe
mocht bijdragen, is mij zoet. Gelukkig, inden
zin zooals de menschen meenen, zal ik wel nim
mer worden, maar er bestaat iets dat ons, bij
het gemis van dat geluk troost. Ik heb daar
van een voorgevoel gehad, toen ik u daarginds
leerde kennen en ik heb het eerst in al zijn uit
gestrektheid gevoeld, toen gij mij zeidet, dat go
voortuan uw gaven en talenten voor een edel
doel zoudt benuttigen. Wat uw, wat mijn lot ook
zal zijn, de herinnering aan u zal bij mij steeds
levendig blijven."
„Alice," riep Walther diep ontroerd uit, ter
wijl hij aan haar voeten zonk. Hij drukte zijn
brandende lippen op haar hand.
En zij boog zien liefdevol tot hem neer en
hief zijn hoofd op. Daarna blikte zij hem diep
in de donkere, door tranen verduisterde oogen.
„God zegen je, mijn lieveling. Al kunnen wo
elkaar niet toebehooren, toch blijven we ver-
eenigd. God behoede je,"
Een oogenblik liet zij het hoofd op zijn borst
rusten, éen oogenblik duldde zij het dat hij zijn
arm om haar sloeg en zijn lippen hartstochtelijk
op de hare drukte! In dat eene oogenblik
leerde zij dat heerlijk bedwelmende kennen, het
welk de vrouw gevoelt, wanneer ze alles om
zich heen vergeet behalve den geliefden man
De berichten uit Flims, of liever uitWald-
hiiuser bij Flims, omtrent onze beide konin
ginnen luiden zeer gunstig. Waarschijnlijk
zullen HH. MM. 30 Juni naar Nederland te-
rugkeeren.
Vóór de openbare vergaderingen der Twee
de Kamer zal, in deze week nog, de Com
missie van Rapporteure over <le Kieswet
bijeenkomen.
Met het oog op pogingen, die hier te lande
mochten worden aangewend om landverhui
zers aan te werven voor Brazilië, meent de
Minister van Buitenlandsche Zaken in over
weging te moeten geven niet tot landver
huizing naar Brazilië over te gaan, alvorens
aan zijn Departement of bij den consul-generaal
ie Rio de Janeiro inlichtingen te hebben
ingewonnen.
Eindelijk is het besluit bekend gemaakt
waarbij de Cadettenschool te Alkmaar wordt
geopend. In verband met de openstelling van
uie school op 4 September 1893, is bepaald,
W. C. DIJKGRAAF Horloger.
Langestraat 16.
toen rukte zij zich los en snelde heen!
Zij zouden elkaar hier op aarde nimmer terug
zien.
Walther begaf zich cfien zelfden avond nog
naar Londen. Daar, in het aangeduide hotel
gekomen vond hij de gravin niet, maar wel werd
nem een brief overhandigd van den volgenden
houd.
„Lieve Vriend,
Vertrek dadelijk naar Plymouth. Ik wacht u
daar in Mr. Bowring's Boarding house, Cannol-
Street 24.
Uw Mary."
Walther volgde die aanwijzing en eonigo dagen
later vinden wij hem in gezelschap van de gravin in
een der kamers van het hotel terug. De gravin
heette hem hartelijk welkom.
„Gij liet u zoolang wachten, dat het den sohijn
had, alsof ge uw aandeel niet wenschtet te ont
vangen."
„Neen dat is nu juist mijn plan niet. Ik zal
integendeel mijn rechten weluegelijklatcngelden."
„Daar hebt gij volkomen gelijk in. Ik weet
niet door welken geest ons genootschap tegen
woordig bezield wordt. De een wantrouwt den
ander en er heerscht de meest mogolijke ver
wijdering tusschcn de leden onderling. Morgen
nacht zal de verdeeling der diamanten plaats
hebben. Tegen middernacht varen wij samen
naar Rosy-Rock, waar zij verborgen liggen en
den volgenden morgen vertrek ik onmiddellijk
naar Amerika, Eigenlijk hebben wij, gij en ik
dat met ingang van 1 Juni 1893 komen te
vervallen: ae ingevolge art. 2 van het Kon.
besluit van 4 April 1891 vooi loopig van kracht
gebleven bepalingen, voor zooveel die betrek-
cing hebben op ae toelating van jongelieden
tot de Koninklijke Militaire Academie.
Verder is een voorschrift vastgesteld be
treffende het afnemen van het schriftelijk
gedeelte van de toelatings-examens tot en van
de overgangs-examens aan den Hoofdcursus,
de Cadettenschool en de cursussen by het
wapen der infanterie, alsmede van het eind
examen van den Hoofdcursus.
Het Vliegend blad is opgetreden als orgaan
van Jen Oranjebond voor orde. Voorloopig
redacteur is jnr. Hora Siccatna van de Hark
stede.
De Raad van 's Hertogenbosch besloot Vrij
dagavond met 11 tegen 9 stemmen een Rijks
kweek- en leerschool te bouwen.
Naar men verneemt, zal er een bond van
post- en telegraafdirecteuren worden opge
richt. Hoofdaoel is onderlinge borgstelling.
Onlangs werd uit Winschoten gemeld, dat
de verschillende detachementen marechaussée
in het Oldambt zouden worden ingetrokken.
Thans vernemen wij van daar, dat verlenging
van het verblijf der marechaussée is aange-
raagd.
Te Amsterdam is overleden de heer E. D.
Geukama Bakker, gepensionneerd kolonel
der cava'erie.
Donderdag 1 Juni zal het bad te Scheve-
ningen worden geopend.
De notaris uit Middelburg, die beschuldigd
en reeds door het kantongerecht veroordeeld
was, wegeus bet vereforen der orde in den
schouwburg te 's-Gravenhage, door te gaan
zitten op een besproken plaats, is door de
Haagsche rechtbank vrijgesproken.
De Haagsche rechtbank heeft den persoon
ontslagen van rechtsvervolging die beklaagd
werd in een winkel door bedrieglijke verwisse
ling zich postzegels te hebben toegeëigend, met
vrijspraak tevens van de subsidiair ten laste ge
legde verduistering.
Men herinnert zich, dat de man een groot
bedrag aan stuiverepostzegels kocht en. toen hij
moest betalen en bemerkte geen gelu bij zich
alleen recht op de steoncn. Het is alleen een
overdreven grootmoedigheid van ona, dat wij de
anderen en ook een deel van afstaan. Wij iinmera
hebben het geheele plan op touw gezet en ten
uitvoer gebracht.
„Gij zijt dus van mecning dat we geen on
recht begaan, wanneer wij den schat voor ons
alleen behielden vraagde hij haar scherp aan
kijkende.
„Neen."
„Willen wij dan vóór de verdeeling er ons van
meester maken?"
„Ja, ik ben bereid, Walther," en beiden be
spraken daarna uitvoerig het plan om ten slotte
de afspraak te maken, dat ze den volgenden
avond tegen negen uur Baraen naar Rosy-Rock
zouden varen.
Den volgenden avond op den vaatgestelden tijd
bevonden de gravin en Walther zich op de lan
dingsplaats. Terwijl de schipper het vaartuig in
orde Dracht, wandelden zij op on neer.
„Onze makkers bevinden zien reeds op de stoom
boot, die hen straks naar Rosy-Rock zal brengen.
Zc spelen tot tijdverdrijf met olkander kaart en
laten de wijn daarbij niet onaangesproken," ver
telde de gravin vroolijk.
„Zijt gij er wel van overtuigd, gravin, dat de
diamanten zich werkelijk daarginds bevinden?"
„Wel natuurlijk, Walther," antwoorde zi: Ite-
slist. „Zie eens uoor mijn verrekijker" eu zij
overhandigde hem het bewuste voorwerp daar is
Rosy-Rock, en op de plaats, waar het rotsblok
vooruitsteekt, bevindt zich een ruim hol, zoo
behaagljjk en weelderig ingericht, dat je er
met gemak een paar dagen m vertoeven kunt."
Slot volgt.)
