Donderdag 24
Jan. 1895.
I
I No. 4426,
44e Jaargan
EERBIED.
gAKUNTALA.
Binnenland.
I AlIERSFOORTSCHE C0ÜEAIT.
Uitgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag met gratis Zondagsblad, Abonnement per 8 maanden 1.Franco
per post i.lo. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et, voor binnenland 60 et. per
J"?11.!, n- Advertentiën 1—6 regels 60 et.; elke regel meer 10 et. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
nu» el' ""^'ge'iingsatlVert. per regel 15 et. Rcckmet per regel 25 et. Afzonderlijke nummers 10 emit.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend
Zondagsblad, per regel
Bij advertentiën vi
per regel 25 et. Afzonderlijke n
en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het
5 cent
buiten do stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZEN
hoek Kortegraclit, Wijk B. 8G
Teiephoonuu minor 19.
j Dooi' omstandigheden buiten onzen
wil kan het
ZON nAGsniéAn
aanstaanden Zaterdag niet verschijnen.
We hopen onze abonnó's te gelegener
f tijd daarvoor schadeloos te stellen.
J Red.
Tot zelfs in de Kamers worden klach-
I ten geslaakt over gebrek aan eerbied
voor het gezag, een kwaad dat het op-
komend geslacht als 't ware kenmerkt.
I Niet minder wordt geklaagd over de
toenemende bandeloosheid der jeugd.
Naar alle kanten zoekt men de schul
digen, die oorzaak zijn van deze voor
de maatschappij gevaarlijke toestanden,
j en overal tracht men middelen aan de
haDd te doen join het kwaad te bezweren
„De schuld ligt aan de openbare school,
die het gezag voor de overheid onder
mijnd heeft, door de godsdienst van de
school te weren en het opperste gezag
niette eerbiedigen", zegt de een.
„Neen, daaraan ligt het niet alleen,
maar voornamelijk aan de te milde toe
passing van de ontoerekenbaarheid in
onze wetgeving; de teugels van het ge
zag behooren met vaster hand dan nu
gehouden te worden," meent een ander.
„Ook dat zal niet afdoende zijn," roept
een derde.
„Een snellere rechtspleging, vooral voor
de jeugd, zal baten," wordt door een
vierde beweerd.
Beter toezicht van de onderwijzers op
de jeugd ook buiten de school, zou volgens
sommigen verbetering kunnen brengen,
terwijl door een Kamerlid zelfs de lijf
straf door ouders op de kinderen, on
middellijk na een gepleegd feit, werd aan
bevolen.
De toestand is inderdaad zorgwekkend
Het aantal jeugdige misdadigers neemt
hand'over hand toe; de taal die de jeugd
op straat uitbazuint, is meer dan wal
gelijk en doet voor de toekomst weinig
goeds verwachten.
Wij laten deze meeningen voor het
geen zij zijn, doch willen wijzen op een
Feuilleton.
Naar hel laigelsch,
2).
Zij bleven op <le brug zitten, tot ze de klok
in de hut aan den overkant elf hoorden slaan.
Ze bevonden zich op ongeveer een halve mijl
afstand van de stad. De stilte en de eenzaam
heid maakten op Tarvin een machtigen indruk.
Toen Kate eindelijk opstond en op beslisten
toon zeide, dat ze gaan moest, wist hij, dat ze
daarmede meende, dat ze naar Indië ging, en
dat zijn wil zou moeten buigen voor den haren.
Hij vroeg zich af, waarom zijn leven zich naar
dien wil richten moest. Door eigen kracht was
hij thans, op acht-en-twintigjarigcn leeftijd, een
onafhankelijk man, een man van beteekenis voor
Topaz, dat hem naar den Senaat wilde afvaar
digen. Hij zou het nog verder kunnen brongen,
dat voelde hij, tenzij
Toornig hualde hij de schouders op. Hij voegde
zich bh haar en zeide:
Ik zal je eens wat zeggen, meisje Je bent
op den verkeerden weg.
Ze antwoordde niet.
Je zult je leven niet verwoesten met het
najagen van een schim, vervolgde hij. Ik wil
het niet: je vader wil hot ook nietje moeder
zal ook naar toestemming niet geven, en ik zal
doen wat ik kan om ze by hun weigering tc
doen volharden. Wij hebben je hier noodig.
Je weet niet wat je op je genomen hebt toen
je het contract teekenue.
In Indië komen zelfs
andere oorzaak waarop naar ons gevoelen
aller aandacht in de eerste plaats ge
vestigd moet wezen, en dat isgebrek
aan zelfrespect.
Is de vorm, die in menige bijeenkomst
van Raad of Kamer wordt gekozen oin
overigens dikwijls zeer goede denkbeelden
voor te dragen, wel altijd die waaruit
eerbied voor het gezag spreekt?
Er is nog een andere oorzaak van de
kwaal, een oorzaak die door ieder kan
worden opgeheven.
Dat is de verkeerde opvoeding onzer
kinderen welke in het gezin van hut kind
de eerste persoon heelt gemaakt, waar
naar alles zich moet schikken en naar
welks wil ieder zich moet buigen.
Het gezag wordt van huis uit den
kindereu niet geleerd. Integendeel. In
plaats liet gezag in het gezin berust bij
de ouders is het vaak in handen van de
kinderen, soms voor zij nauwelijks kunnen
loopen. Maar al te zeer zijn de kinderen
het speelgoed der ouders, de luxe-artikelen
waarmee men gaarne pronkt, de kruitje-
roer-mij-uiets voor de dienstboden, die
hen zelf niet bespottend mogen aankijken
en vaak moeten toelaten, dat zij geslagen
worden de aanleiding tot tal van twisten
tusschen onverstandige ouders, waarvan
er een de apenliefde zóo ver drijftdat
bet kind in alles zijn zin moet hebben
„je maakt het anders zoo zenuwachtig
je moet de kinderen nooit bang maken,"
zoo luidt de opvoedkundige uitspraak.
Heel juist, maar inen moet nog veel minder
bang zijn voor de kinderen.
De vrees te hardhandig te zijn, houdt
menig vader terug zijn zoontje een be
straffing toe te dienen.
Gebrek aan zelfbedwang.
Gebrek aan onderscheidingsvermogen
doet vele ouders van de kinderen onheb
belijkheden, onbeschaafdheden tegen oude
ren, voor geestigheden aanzien. Zoodoende
wordt menige geestige jongen een boos
wicht want het is opvallend, dat van
de meeste jongens die booswichten wer
den, getuigd wordt: „het was vroeger
zoo'n aardige jongen."
Als zoontje thuis komt met klachten
over meester wordt er niet onderzocht-
de ratten om, het is in alle opzichten een slecht
landzeden, klimaat, grondgesteldheid, toestand
alles is er slechtblanke mannen kunnen er
niet loven en blanke vrouwen nog veel minder.
Er heerscht cholera en overgrootc hitte, tot rust
komt men er nooit. Je kunt al die bijzonder
heden in de Zondagsbladen lezen. Je blijft een
voudig waar je bent, jonge d meEn daarmee uit.
Ze stond stil en zag hem in het gelaathij
vatte haar hand en zijn bevelende woorden van
zooeven waren weinig in overeenstemming met
den smeekenden blik. waarmee hij haar thans
aanzag.
Je bent een goede, brave man, Nick, zeide
ze, haar oogen neerslaand, maar den disten
scheep ik mij in naar Calcutta
Om zich den 3] sten to New-York te kunnen
inschepen, moest ze uiterlijk den 27sten uit
Topaz vertrekken. Tarvin besteedde de veertien
dagen die hem restten zoo nuttig mogelijk. Hij
bezocht haar iederen avond on beproefde haar
van haar voornemen terug to brengen. Ze luis
terde naar hem, maar om haar mond lag een
vastberaden trek, die niet verdween.
Hot is mijn roeping, klonk het telkens. Ik
kan mij niet daarvan losmaken; ik moet gaan!
En toen vertelde ze hem met bevende stem,
hoe de kreet barer zusteren haar uit de verte
in de ooren klonk en dag noch nacht rust liet,
hoe zij noodeloos zulk een onbeschrijfelijke
ellende uitstonden. Tarvin begon werkelijk eer
bied te gevoelen voor haar roeping, Wol smeekte
hij haar niet te luisteren naar die stemmen,
maar hij zelf had een edelmoedig hart en voelde
wat zij voelde; hij hield haar echter vóór, dat
er andere stemmen waren, waarnaar zij luisteren
moest, en andere mensehen, in haar naaste
of zoontj# de waarheid wel spreekt, doch
klakkeloos wordt, dikwijls in tegenwoor
digheid van den deugniet, een afkeu
rend oordeel over meester uitgesproken,
soms een boos briefje geschreven. Van
een samenwerken met den onderwijzer, een
belangstellend onderzoek naar gedragingen
en vorderingen van den jongen, is echter
slechts hoogst zelden iets te bespeuren.
't Is zoo lastigmen heeft het al zoo
drukdaar moet moeder maar voor
zorgen, die natuurlijk óok geen tijd heeft
en als zij er zich mede bemoeit, liefst
om den lieven vrede wille de waarheid
voor vader verbergt.
Zoo zouden er nog tal van gebreken
in de opvoeding onzer kinderen kunnen
worden opgesomd, die trouwens ieder
onzer kan aanvullen, om de bewering te
rechtvaardigen, dat de kiem van het
kwaad: gebrek aan eerbied voor 't gezag,
ontstaat en wortel schiet in het gezin,
door de opvoeding der kindereu, door de
afwezigheid vau gezag bij de ouders, die in
hun eigen gezin geen gezag kannen of
willen uitoefenen.
Meer uog dan van den wetgever ver
wachte men dus beterschap van de opvoe
ding onzer kinderen, niet door een despoti
sche heerschappij, doch van belangstellende,
controleerende en gezag door liefde in
boezemende ouders.
Strengheid uit liefde, doch geen liefde
uit lafheid, moet de leus zijn van wie
voor de opvoeding der jeugd de groote
verantwoordelijkheid draagt.
De apenliefde van vele ouders heeft
ons al genoeg zenuwachtige menschjes
bezorgd, die als ze hun zin niet krijgen,
boos worden, gaan schreeuwen en met
handen en voeten slaan.
In de groote maatschappij vindt men
een getrouwe afspiegeling der kinder
wereld terug.
Blijkens tried ei leeling van den Minister
van Buitenlandsche zaken blijft het lokken
van Nederlanders naar Duitsehland, waarle
gen in 1890 en 1891 werd gewaarschuwd,
zich nog steeds voordoen. Het blijkt her
W. F. A. GROENHUIZEN,
Havik, hoek Lavendelslraat.
HORLOGE- ei» INSTRUMENTMAKER.
omgeving, die hulp en steun verlangden. Hij
zelf had haar noodig, en zij mocht niet doof
blijven voor zijn beden. De vrouwen in Indié
konden wachten ze konden later samen naar
Indië gaan, zoodra bij zooveel had overgelegd,
dat ze gaan konden waarheen ze wilden. Intus-
schen zouden ze samen gelukkig zijn, en elkan
der liefhebben. Hij had haar lief en vond daar
door de juiste woorden om zijn eigen wenschen
uit te drukken en haar te uoen gelooven, dat
het ook de hare waren. Kate moest inderdaad
zich moeite geven om standvastig te blijven
veel kon ze niet antwoorden. Ze bezat niet de
gave der welsprekendheid, zooals Tarvin. Zij
had een stille diepe natuur, die veel voelt en
zelfstandig handelt.
Had zij niet zooveel standvastigheid bezeten
dan zou zij ongetwijfeld op haar besluit zijn
teruggekomen. Haar ouders legden haar do
oerste moeilijkheden in den weg. Zij weigerden
ronduit haar in de medicijnen te laten studeeren.
Zij had gewensoht zich tegelijk als doktores en
als verpleegster te bekwamen, tneenend, dat haar
dit in Indië zeer te stade zou komen, maar
nu haar ouders hun toestemming en bovendien
geld weigerden te geven, stelde zij zich tevreden
met zich te New-York in een der grootste hos
pitalen als verpleegster te bekwamen. Hier
tegen verzetten zich de ouders niet, eigenlijk
omdat ze hun leven lang gewend geweest waren
zich te onderwerpen aan haar wil. De tnoedor
berouwde het, dat ze haar kind niet in 't wild
had laten opgroeien, zonder onderwijs, zooals ze
eens van plan was geweest; zelfs speet het
haaldelijk, dat de betrokken personen niet
bekend zijn met de hun aangeboden gele
genheid om, alvorens zich in den vreemde
te begeven, bij den Nederlandschen consul
ter plaatse inlichtingen in te winnen.
De Minister van Binnenlandsche zaken
heeft daarom den Commissarissen der Ko
ningin in de onderscheidene provinciën ver
zocht. de Burgemeesters aan te schrijven,
zorg te dragen dat de vroeger bedoelde pu
blicatie en aanteekening op de verhuisbiljetten
steeds blijve geschieden, en niet wordt
verzuimd, bij afgifte dier biljetten, den ver-
trekkenden de vereischte inlichtingen te
verschaffen, en dat tevens, bij de afgifte
van nationaliteitsbewijzen, de aandacht van
personen als bovenbedoeld worde gevestigd
op de wenschelijkheid, zich te wenden tot
den Nederlandschen consul.
De Haagsche kroniekschrijver van de N.
Groninger Cl. heeft arnet voldoende zeker
heid om het mee te deelen, hooren verklaren,"
dat de, heer Van Houten gereed is met zijn
ontwern-kieswet en dat, zoo ze al niet reeds
verzonnen is. dan toch binnen zeer korten
tijd aan de Raad van State zal worden aan
geboden. Daaruit volgt dus vau zelf
voegt hij er bij dat dan ook de Minister
van Financiën zijn herziening der personeele
belasting op 't papier heeft afgedaan en dat
ook deze voordracht het eerste stadium van
onderzoek nabij is. In Maart zal dus, naar
men vertrouwen inag, zoowel de eene als
de andere voordracht de Tweede Kamer
kunnen bereiken.
In de nota, door den Minister van Marine
bij de Indische begrooting aan de Tweede.
Kamer overgelegd betreffende de gebeurte
nissen op Lombok, is o. a. gezegd, dat »aan
de Marine was opgedragen tegen de ont
vluchting van Goesti Djilantik en zijn vol
gelingen met eigen vaartuigen zoo scherp
mogelijk te waken," en dat hij toch »in
weerwil daarvan, op 9 September met een
deel van zijn volk naar Karang Asem (Bali)
is overgestoken."
Uit Indië wordt nu aan Het Vaderland
een uitvoerig opstel gezonden, om opljte
komen tegen de blaam, met die woorden* in
een officieel stuk geheel onverdiend op de
Marine geworpen. De schrijver wenscht nats
volkomen ter beoordeeling daarvan in staat,"
haar daarvan te zuiveren, en toont aan, dat
wegens gebrek aan de noodige middelen
haar, dat haar echtgenoot niet meer spoorwegen
moest aanleggen. Uit Topaz kon men nu reeds
in twee richtingen sporen. Bij haar terugkeer
van de kostschool vond Kate den spoorweg
honderd mijlen naar het Westen loopend, en
haar ouders toch nog op dezelfde plaats. Thans
had de beschaving hen bereikt, voordat zij ge
vlucht waren. Haar vader had aandeelen in
bouwland gekocht en had nu geld genoeg om
te blijven waar hij was. Hij had zijn betrekking
neergelegd en deed nu aan politiek.
Sheriff had zijn dochter lief, met de kalme
liefde van een phlegmatisch karakter. Hij was
aan haar gehecht en had de gewoonte haar in
alles haar zin te geven. En in den regel had
hij reden tot tevredenheid. Hij wenschte haar
nu van zijn rijkdommen te doen genieten, en
Kate had den moed niet hem te vertellen, op
welke wijze zij die zou willen aanwenden. Haar
moeder openbaarde ze al haar plannen aan haar
vader zeiue ze alleen, dat ze verpleegster wilde
worden. Haar moeder droeg haar smart in stilte
met de sombere, philo3ophische bijna blijmoe
dige hopeloosheid van vrouwen, die in hun
leven geleerd hebben steeds het ergste te ver
wachten. liet viel Kate zwaar haar moeder zoo
te leur te moeten stellen, en het maakte haar
moeder bijna wanhopend, dat zij niet kon be
antwoorden aan de verwachtingen, die vaderen
moeder omtrent hiuir koesterden. Die verwach
tingen waren bescheiden geweestze hadden
niets anders gewenseht, dan dat hun dochter
bij hen thuis zou komen en als een jonge dame
leven, gelijk alle anderen. Kate voelde, dat zy
zoo gemakkelijk aan die wenschen had kunnen
voldoen, en zij schreide bittere tranen, omdat
het, gelijk zij mcendo, anders bestemd was.
Wordt vervolgd.)
