Donderdag 4 Juli 1895. No. 4472, 44e Jaargang "gAKUNTALA. Binnenland. Uitgave Firma A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- nderdugnamiddag met gratis Zondagsblad Abonnement per 3 intuinden t,Franco per post /l.lö. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et.,'voor binnenland f>0 et. per „'.'"."W, Advertentiën 16 regels 60 et.; elke regel meer 10 et. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, oflicieilc- en ontoigeningsadvert. per regel 16 et. Reclnmof per regel 'J5 et. Aftandtrlijkr. vimnnnn 10 mi/, Dienstaanbiedinflcn en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende deii werkenden stand, van minstens 5 regels, in het Zondagsblad, per regel5 oent. advertentiën van buiten «Ie siatl wovtlen do inoasseerkosten in rekening gebracht. Bureau MUURHUIZE?'! hoek Kortegraoht, Wijk B 60 Tclepliooi.nummer li). Reis-abonnementen. Wij zijn gaarne bereid om, tegen vergoeding van porto, aan geabon- neerden, die voor korten ot langen tijd op mis gaan, de Ainerstbortsche Courant en de bladen, welke zij door onze tuasehenkomst ontvangen, na te zenden. Opgave van duidelijk adres is vol doende. Muzikale besehavirig. Ach, waren alle menschen wijs En wilden daarbij wel, De aarde ware een paradijs. Nu is zij vaak een Grijp naar de noodrem: laat terugwerken de machinestop, onbesuisde pen en laat het zwarte spoor van uwen ptiniigen angel niet den vorm aannemen van 't woord, waarmede Dirk Raphaels/. Camphuyzen een zijner ge dichten eindigde. Want voor hen toch die het heerlijkste geschenk dor goden op prijs weten te stellen, voor de vereerdei-s en laat ik bovenal niet vergeten voor «Ie voreerde- ressen der muziek, is Nederland een hemel. Amersfoort een paradijs. Waarlijk, de be oefening dor toonkunst is een onfeilbaar middel om de menschheid te veredelen, te beschaven en dus wijzer te maken, om de uitvoering van booze voornemens te voor komen, ergo om van de menschen engelen of volgens Camphuyzen van de aarde een hemel te maken. Om «Ie beoefening der toonkunst in den ruiinsten zin door het geheele land ingang te doen vinden, werd voor omstreeks veertig jaar door den heer A. G. Vermeulen de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst gesticht. Behalve in de provinciën l'Yiosland en Groningen heeft, de Mij. thans in iedere plaats van beteekenis hare afdeoling. lieden 'it dit aantal, door toetreding van Deventer U Nijmegen, tot tweeëntwintig gestegen. De Mij. tracht de toonkunst, in Nederland >e bevorderen door: o. Aanmoedigen der Compositie, o.a. door het toekennen vaii Keropremiëii aan Com ponisten b. Bevorderen van muziekonderwijs in't algemeen en Volkszangonderwijs in 't bij zonder; c. Honger opleiden van veolbelovenden voor do Toonkunst d. Ondersteunen van Toonkunsten.! rs en hunne nagelaten betrekkingen e. Houden van Muziekfeesten en Afdee- lingsuitvoeringen Feuillet: n. 40). Naar het Engelscli. Ik heb ook een zoon, zoide de koningin, en hij is niet zwak; neen Tarvin Sabib. dut kind is sedert zijn geboorte ziekelijk geweest. Hoe kan hij ooit regeeren V Mijn zoon zal oen Rajput zijn, en er zal een tijd komen maar dat gaat u, blanke mannen, niet aan. Laat hot andere kind terugkoeren tot de goden. Niet zoolang ik het kan beletten,antwoordde Nick beslist. Dan zal hij negentig jaar lang oen ellendig leven leiden, ging zij voort. Ik ken het. bastaard Kalu ras waaruit hij stamt. Ja, ik heb gezongen voor de poorten van bet paleis zijner moeder, toon wij beiden kinderen waren ik, geknield in het stof, zij gezeten in haar draagstoel. Nu knielt zij in het stol'. Tarvin Sabib, mij zal nooit een andere zoon geboren worden, maar ik kan ten minste van achter het. gordijn den Staat regeeron, zooals zoo vole vóór mij gedaan hebben. Die daar verachtelijk wees zij op de lichten van Rhatorc hebben nooit het golvend graan gezien; zij hebben nooit den wind hooien blazen zij hebben nooit, in den zadel gezeten, of van aangezicht tul. aangezicht met mannen in de straten gesproken. Ik ben geen vrouw, die in paleizen is groot gebrachtmij noomen zij ile heidin en zij krimpen ineen van vrees, als ik mijn hand ophef tot den baard van den Mulia- Aanmoedigen van het beoefenen dcc muziekgeschiedenis Instandhouden en uitbreiden der bi bliotheek en li. Uitreiken van diploma's door daarvoor aangewezen examencommissie!). De iiliïeulingeii kunnen kosteloos gebruik maken an de bibliotheek, die ruim 28(10 »ek werken ter waarde van f45 000 bevat., opschikken over een crediel tot het geven van muziekfeesten en kunnen o.a. subsidiën oprichten van muziek- n niettegenstaande de dt hier het menschelijke voorgrond hiervoor dragen de af- leej der conti'i- verkrijgen tot liet scholen. Maar i goddelijke muziek tre proza weder op den is veel geld noodig. Daar leelingen voor ieder lid butie (in Amersfoort f<5) aan liet hoofdbestuur ui'. Deze contributie aan de algemeene kas, die iu 1851 nog per lid i'4 bedroeg, is thans reeds teruggebracht tot 1' 1.45 zoodat het grootste deel der gelden aan de al'deeliugon verblijft, en wel door hef goede beheer van hel reservekapitaal van f73 000. Verder he- I zit de maatschappij een Kunstennursümds van f99000 waaruit thans twintig weduwen I en dertien kunstenaars pensioen genieten, een rnuziekfeestenlbiids van f'-lOUOO en een 1 onderwijsfonds van i' 18000. Dit onderwijs fonds is zeker niet liet minst belangrijke. Hoewel reeds in 1878 de Aniersfoortscbe ziiugvereeniging zich constitueerde en als eene Al'deeiing toetrad tot. de Maatschappij, werd eerst in 1885 met ruim driehonderd leerlingen de volks/angschooi geopend. Dit onderwijs werd sedert 88 voortgezet in twee openbare scholen voor jongens en kostelijk gegeven door de ouderwijzers II. den llartog en A. Veen onder toezicht van den muziek leeraar W. II. Petri, en wordt thans ook door den Heer W. Petri op de openbare school lste soort voor meisjes gegeven. Dat. het geven van zangonderricht aan deze kin deren een boschavenden invloed zal hebben op ons toekomstig volk -- och, dit behoeft niet verdedigd te worden. Men leeft althans voorloopig in het zalige vooruitzicht dat, na eenige jaren, het volk liefelijker en ge- kuischter vreugde en opgewondenheid zal uiten dan in liederen als »Niet zoo hobbelen" of A lies kost een dubbeltje." Doch ook Viioc de meer gegoede klasse bestaat gelegen,mid aan de kinderen muzi kaal onderricht doen geven. Hiervoor be stemt de Al'deeiing Amersfoort hare muziek school die, opgericht in '8li met eene zang-, klavier- en vioolklasse, thans bovendien eene collo- en eene tbèorieklasse bezit. De directeur M. \V. Petri, tevens leeraar voor zang, wordt in zij no moeilijke taak bij gestaan door de dames M. K. van Drioi (piano) en C. M. Hunuu (solo zang) benevens door do hoeren G. K. G. van A iken (viool) en \V. Petri (theorie, klavier en cello). In de laatste weken 'werden do ouders dor leerlingen meermalen in de gelegenheid ge stold zich van de vorderingen te overtuigen, of juister, daarvan to genieten. De eerste avond ('2D Mei) was voornamelijk bestemd voor volwassen leerlingen. Zeer voldeed hierbij liet tweede nummer «SehnoGwittchon", een declamatorium mot vrouwenkoor en soli voor I alt eu sopraan, liet declameeren was onte genzeggelijk I raai, de solopartijen lief, terwijl liet koorgedeelte blyken droeg met zorg ingestudeerd te zijn. Trouwens, liet. geheel was onder leiding vin den Heer Petri ca sullil. Het laatste nummer van dien avond, trio voor piano, viool en violoncel, voorge dragen door eene der meest begaafde leer lingen en twee leeraars, werd zoo onberis pelijk ten gehoore gebracht, dat na hetslot- accoord niemand der geuoodigden aanstalten maakte om te vertrekken, doch allen* nog geruimen tijd onder den indruk op hunne plaats hieven. Overweging zou het verdiend hebben om eene pbotngraphische opname van dit rustige gezelschap met bet onderschrift »Na een concert" in de Buitensocieteit op te hangen. Wellicht gaf' deze dan wel een pendant ge titeld >i Vóór het extra slotnummer", hoewel men voor dit laatste stellig een zeer geoefen- 1 den momentpliotogroaf zou noodig hebben. De uitvoering op den tweeden avond, 27 Mei, werd geopend met, de oefening der Ilde zangklasse, zeker wel de jongste leerlingen. Alleraardigst was het t.e hooren hoezeer die I kleinen op hun gemak waren en met welk I oen zekerheid zij de vragen van den leeraar beantwoordden. Mot voldoening werd ge luisterd naar liet piano- en zelfs liet viool- I spel der lieve kleinen. Alle nummers van dit en de volgende programma's te vermel- I den zou onzen lezcis misschien en wellicht I enkelen der executanten niet aangenaam zijn. j Voldoende zij, dat de leerlingen bijna zonnet' uitzondering goed beslagen op liet ijs kwa men en lat leeraressen en leeraars zoowel als bestuurdcren dor muziekschool met vol doening mogen terug zien, dezen op bet welslagen van lum plan om don ouders vier aangename avonden to bezorgen, genen op de werkelijk meer dun voldoende vorderingen behaald door hunne leerlingen. Zeer goed geslaagd en niettegenstaande de drukkende hitte druk bezocht was de hiafsUmütvoering^j^N^^ rajah. Hun dichters bezingen een voorgeslacht van twaalfhonderd jaar oiulbij liulur en Allah ja en bij don God uwer zendelingen bun kinderen en het Britsehe Gouvernement zullen aan mij denkon tweemaal twaalfhonderd jaar lang. Ahi, Tarvin Sahib, gij weet niet hoe wijs mijn zoontje is. Ik laat hem niet. naar de zende lingen gaan; alles wat hij naderhand moet weten en hot is geen kleinigheid over dit Rijk te rogeeren zal hij van mij leeronwantik heb do wereld gezien en ik keu de wereld. En tot gij kwaamt, ging alles naar wcnsch de kleine zou gestorven z:jn, en alles was goed, en geen lovende ziel in het paleis zou het ooit gewaagd hebben den koning éen woord toe te fluisteren over hetgeen gij mot luider stem op liet voor plein verkondigd hebt. Nu zal de koning steeds wantrouwen koesteren en ik weetniet ik weel. niet. Zij boog zich voorwaarts Tarvin Suhib, indien ik dezen naebt éen enkel waar woord heb gesproken, dan zog mij, wat gij weet. Maar Tarvin bleef stom. Zij legde huur hand vleiend op zijn knie. En niemand zou, dat verzeker ik u, iets kwaads vermoed hebben. Toen de dames van tien onderkoning verleden jaar hier waren, gaf ik vijl-cii-twintig duizend ropijen uit mijn eigen schatkist voor het kii.der-hospitaal en de dames kusten mij op beide wangen, en ik sprak En- gelsch en liet hen zien hoe ik mijn tijd door breng met weven ik, die de harten der men schen aan elkander wcof en weer van elkander breng. Dozen keer floot Tarvin niet; hij glimlachte slechts en mompelde iets toestem mends. Hij begon eerbied te krijgen voor den uitgobrcidcn werkkring barer snoodheid, waarvan zij zoo meesterlijk partij wist te trekken, maar vooral voor liet, feit. dat meer dan ieder ander den zoon van het Westen bewondering afdwingt; liet feit dat zij' hem Ie slim af was geweest. Haar aan slagen waren mislukt, dat is waar, maar zij had ze toch op hem beproefd, zonder dat hij er iets van bemerkt had. Daarvoor aanbad hij haar. Nu begint gij zeker wol to begrijpen, dat er meer achter schuilt, zoide Sitabhia. Gij gaat nu naar kolonel Nolan, Suhib, om hom alles mede te doelen, wat gij van mij weet. Als gij de hand niet aflaat van don Maha rajah Kun war ja, zeide Tarvin, die wel zorgde, dat zijn zinnen niet do overhand krogen opzijn verstand. Dat zou zeer dwaas van u zijn, zeide de koningin, want kolonel Nolan zal het den koning hoogst lustig maken, do koning zal het geheele paleis in rep in roer brengen, al mijn slavinnen op esn puur na, zullen togen mij getuigen, en zware verdenkingen zullen tegen mij ontstaan. Dan denkt gij misschien, dut ik overwonnen ben, Tarvin Suhib, muur gij kunt hier niet eeuwig blijven. Gij kunt niet blijven tot ik slerf, en zoodra gij weg zijtZij knipte met do vin gors. Laat mij daar maar voor zorgon, zeide Tarvin. Dat is mijn zaïik. Waar ziet gij mij toch eigenlijk voor aan De koningin beet besluiteloos op haar vinger. Zij wist niet hoever do macht ging vim don man, die ontkomen was aan al do strikken welke zij hom gespannen had. Ilad zij te doen gehad met een van haar eigen volk, dan zou do eene bedreiging do andere waard zijn geweest. Maar kinderkoor van Hol, waarin men door de zuivere en keurige uitspraak terstond .do leiding vjjin Petri herkende, zou voldoende zijn geweest om 'In hitte te trotsoeren, doch liet slotnummer, Concert van Mozart in Es majeur voor twéé piano's, weid zoo correct zoo overheerlijk, zoo groolscli uitgevoerd, dat men gaarne hiervoor alleen nog eon uur lang in de tropische warmte iiuil willen doorbrengen. Maar, laten wij liet beste hopen. Amers foort is op weg een groote stad, een resi dentie te worden. Hetaantaliuwonorsneemt steeds toe, waarom zou het aantal leerlingen bij eene muziekschool met zulk een kondigen directeur en zulke bekwame leeraren niet nog sterker toenemen en waarom'zou de commissie van toezicht dan volgende jaren niet over ruimer middelen dus ook over een ruimer lokaal kunnen beschikken Doch niet, slechts voor leerlingen, ook voor volwassenen, tot het onderhouden der muzi kale kennis, stelt de afdeeling hare lokalen open. De zangvereeniging, die reeds zooveel goede uitvoeringen en zélfs een boven alle verwachtingen geslaagd muziekfeest gegeven heeft, begint over twee maanden bare repe- tiliën. Is liet dan nog noodig, stadgenooten, u optewokkoH deze zangvereeniging te steu nen zoowel door uwe medewerking ais door uwe contributie Totaal overbodig. Ik zie u al op don eersten Maandag van September in drommen opgaan naar het gebouw der Muziekschool in do Krornmestraat om uw muzikale stem te verleenen bij het instu- deeren van het toonwerk waarop de com missie haar keus heeft laten vallen ik zie onzen bode al zwoegen onder den last dor rijksdaalders bij bet innen der contribution en ik zie onzen Hoot'dolijken omslag in deze gemeente al met éen of twee procent ver minderd wegens liet zich hier vestigen van vole kapitalisten die zich hier hunne woon plaats kiezen, gedachtig aan de spreuk Wo man singt, da lass' dich rullig nieder". J. Oorspronkelijk was het plan, dat bij de plechtige uitreiking der oereteekenen die den (5 Juli op hot Malieveld te 's-Gravenhage zal plaats hebben, alleen toegang zou worden verleend aan de officieren van liet gurnizoen der residentie. Thans is evenwel door li. M. do Koningin- Regentes bepaald, dut ook aan officieren van het Nederlandsche leger, die zich op dien de gestalte die Jaar zoo kalm naast haar zat, en met do kin in de hand elke hurer bewegin gen gadesloeg, was voor haar een onbekende grootheid, die zij niet wist te behandelen. Een bescheiden kuchje deed zich hooren, en Juggut Singh kwam aan; hij boog nederig en (luisterde do koningin iets in het oor. Zij lachte verachtelijk on wenkte hem, weer weg te gaan. Hij zegt, dut de morgen weldra zal aan breken, zeide zij, en hot zou zoowel zijn dood als de mijne zijn. als wij dan niet in het paleis waren. Laat ik u dan niet ophouden, zeide Tarvin opstaande. Ik geloof, dat. wij elkander verstaan, niet waar? Hij zag haar strak aan. Handen thuis. Mag ik dun niet doen wat ik wil vroeg zij, en gaat gij morgen naar kolonel Nolan Dat hangt er van at', zeide Tarvin. die haar met de handen in de zakken stond aan te kijken. Ga nog even zitten, Tarvin Sahib, zeide Sitabhia. Tarvin gehoorzaamde. Als ik nu geen houtblokken meer laat vallen en do iepen niet meer loslaat. En het drfjfz .nd in de Amet laat opdrogen, viel Tarvin grimmig in. Ik begrijp u, mijn lieve kleine slang; doe wat jo wilt, ik zal je niet storen in je vermaken. Ik had ongelijk. Ik had moeten weten, dat niets u vrees kan aanjagen, zeide »(j< terwijl zij hom peinzend aanzag, en behalve u, Tarvin Sahib, vrees ook ik niemand. Waart gij koning, zooals ik nu koningin bun, dan zouden wij over geheel Hindustan regeoren. Warilt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 1