Maandag 29 Juli 1895. No. 4479, 44e Jaargang gAKUNTALA. Binnenland. Firma A. H. VAN CLE E FF te Amersfoort Verschijnt Maandag- en Dmderdagnaniiddug met gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.Franco rr post ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor het binnenland 50 ct. per maanden. Adverteutiën 16 regels 60 et,; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officicële- en onteigeningsadvert. per regel 15 et. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent. Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het Zondagsblad, per regel 5 cent. Bij ndvertentiën van buiten de stad worden de incasseorkosten in rekening gebracht. Bureau MUURHUIZEN hoek Kortegracht, Wijk B. 60 Telephooiiminuner 19. Reis-abonnementen. Wij zijn gaarne bereid om, tegen vergoeding van porto, aan geabon- neerden. die voor korten ot langen tijd op reis gaan, de Amer.sfoortsche Courant en de bladen, welke zij door onze tussclienkomst ontvangen, na te zenden. Opgave van duidelijk adres is vol doende. KENNISGEVINGEN. I)e BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Gezien artikel 41 der gemeentewet, Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad dezer gemeente zal vergaderen op Woens dag, den 31. Juli aanstaande, des namiddags te 1'/» ure Amersfoort, den 27. Juli 1895. De Burgemeester voornoemd, F. D. SC HIM M E LI' E N N T N OK De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, brengen ter kennis van de ingezetenen dezer gemeente, die ter erlanging vun het Eereteeken wegens eervollen, langdnrl- gen, werkelijken dienst bij de Schutterijen, in de termen van het koninklijk besluit d.d. 5 Decem ber 1851 (Staatsblad no. 149) mochten gekomen zijn en verlangen met het eereteeken te worden begiftigd* dat zij zich tot het doen van de ver- eischte aangifte ter Secretarie kunnen vervoegen op Woensdag, den 31. Juli aanstaande, 's mor gens tus8chen 10 en 1 uur. Amersfoort, den 27. Juli 1895. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. F. I). SC 111M M ELPEN NI NCK De Secretaris. W. L. SCHELTIJS. Onverschilligen en waanwijzen. Tnrjezonden.) „Dat kan je begrijpen ik stem niet." „Of je van de kat of van den kater gebeten wordt, dat blijft 't zelfde." „Ach man, ik stem al jaren lang niet meer, want of je stemt of niet, je moet töch belasting betalen." „De heele boel kan me niks schelen." Zij, die zóo redeueeren, moeten dan ook, om zich zeiven gelijk te blijven, zeggen „Wat, een dokter lnilen 1 Dat kan je begrijpen Of je al dokters hebt of' niet, je gaat töch dood." Kom man Schaf je brandweer afof je een brandweer hebt of niet, de petro leumlampen maken tóch brand." Feuilleton. 53). Ntiar het Lngelsch. Als gij geheel beter zijt, zullen wij er nog eens over' spreken, zeide de Maharajah, en dan niet als vader tot, kind, maar als man tot man. De oogen van den Maharajah Kun war straal den. Dat is goed, zeide hij, als man tot mnn. De Maharajah nam hem liefkozend in zijn armen, en vertelde hem nieuwtjes uit het paleis, die hij dacht, dat hem belang zouden in boezemen, Toen zeide hij lachendVeroorlooft gij mij nu te gaan? De prins begroef zijn gelaat in den baard zijns vaders, en sloeg de armen om hem heen. Dc Maharajah maakte zich zacht los, en ging even zacht naar buiten, Nog eer Kate terug was, verdween hij reeds in een wolk van stof. Juist toen hij weg ging, kwam er een bode, die oen korf vol pompel moezen, pisangs en granaatappels aan Kate's voeten neerzette. De kleine prins riep vroolijk uitKate, dat komt van mijn moeder; zijn het groote vruchten O, geef mij een granaatappel, vroeg hij toen zij binnenkwam, ik heb er dit jaar nog geen gegeten. Kate zette den korf op tafel, ntaar nu bedacht de prins zich, en wilde sorbet van granaatappels hebben en Kate moest het sap en de roode zaadjes vermen gen met melk en suiker. Zij ging even do kamer uit om een glas te halen, en hiervan maakte Moti gebruik om van onder liet bed van den prins uit te komen, en een rooftocht te ondernemen naar den korf met vruchten. Wel wetend, dat de Mnharnjiih Kunwar zich niet kon bewegen, sloeg Moti geen acht op zijn verbod, maar hurkte hij de mand neer, „Nou, wat zou je denken Eten 'l Wel m'n goeie mensch, ik ben van plan hee- lemaal niet meer te eten, want mijn maag raakt töch telkens weer leeg.*' Als iedereen deed zooals die wijze men- scheu die nooit stemmen, dan zouden tien leepe menschen, die wel stemmen, alles te vertellen hebben Wie niet stemt, maakt zich schuldig aan plichtverzuim jegens vrouw en kin deren. De Minister van Financiën heelt een ge detailleerde instructie vastgesteld voor de uit voering der wet van '20 April, houdende nadere bepalingen omtrent de helling van invoer recht naar de waarde der goederen, welke in werking komt op 1 Augustus a.s. Den hoofdambtenaren wordt in het bijzonder aanbevolen, er tegen te waken, dat bij hen. die met liet visiteeren der goederen belast zijn, de meening ontsta, dat bij verhooging van te lage aangifte eenige ruimte in het voordeel van den aangever mag worden ge laten steeds moet er naar getracht worden, onvoldoende aangifte zoo veel mogelijk tot de werkelijke waarde te verhoogen, opdat de Schatkist liet bedrag, dat baar toekomt, ten volle ontvange. Om dit doel te bereiken zullen de ambtenaren, meer dan tot dusver, zich er op moeten toeleggen, de juiste waarde van de verschillende goedersoorten te kennen. Stellen zij zich thans uit den aard der zaak slechts de vraag, of goederen, die zij te laag aangegeven achten, met voordeel, althans zonder schade, benaderd kunnen worden, voortaan zal hun taak zijn, de prijzen van alle naar de waarde beluste goederensoorten te leeren kennen, ten einde te kunnen be- oordeelen of de goederen overeenkomstig het bepaalde bij art. 32 der wet behoorlijk zijn aangegeven. Met het oog op de zekerheid, dat vooral in den eersten tijd zicli gevallen zullen voordoen, waarin het den ambtenaren moeilijk zou vallen, een of ander artikel, dat naar hun oordeel te laag is aangegeven, op zijn werkelijke waarde te schatten, wordt, t.en einde hierin te voorzien, de gelegenheid ge geven om inlichtingen tc bekomen bij daar voor aangestelde deskundige ambtenaren, die den titel zullen voeren van expert voor de in voerrechten. De Minister van Oorlog heeft indertijd in de Tweede Kamer medegedeeld, dat de nieuwe nam een pisang, schilde hem mot. zijn zwarte vinger tjes, grijnsde den prins aan, en begon te eten. Heel goed, Moti, zei de Maharajah Kunwar in de landtaal, Kate zegt, dat gij geen god zijt, maar slechts een grijs aapje, en ik geloof, dat «ij gelijk heeft; als zij terug komt, krijgt gij slaag. Hanuman. Moti had den pisang half opgegeten toen Kate terugkwam, maar hij trachtte niet te ontvluchten. Zij gaf hem een lichten slag en hij viel om. Wat scheelt Moti, Lalji? vroeg zij, terwijl zij het dier nieuwsgierig bekeek. Hij heeft gestolen, en houdt zich nu dood geef hem oen klap, Kate boog zich over Moti heen, raanr iiij hoefde niet meer go kus tijd te worden. Hij was dood. Zij werd bleek, trok de mand met vruchten naar zich toe, en rook er voorzichtig aan. Een zoete. Ib mijn sorbet nog niet klaar? vroeg de prins, die zijn dooden lieveling niet kou zien. - Ik i, dat die vruchten niet goed zijn, Lalji, t moeite en wierp het afgeknabbelde zeide zij met moeite en wierp stukje pisang door het venster m den tuiu. Dadelijk streek een pagegaai er op neer, en vloog er weer mee in een boom. Eenige oogenblikken later viel een groenveeren bal uit de takken naar beneden, en de papegaai lag dood op den grond. Neen, de vruchten zijn niet goed, herhaalde zij werktuiglijk! met stralende oogen en doodsbleek gelaat. Haar gedachten vlogen naar Tarvin. Waarom had zij zijn waarschuwingen in den wind geslagen Hij had gezegd, dat zij niet veilig was, en bleek het nu niet dat hij gelijk had? Zelfs een sterker vrouw dan zij zou gesidderd hebben hij dc gedachte aan de onbekende gevaren, die haar van alle zijden be dreigden. Het vermetele van den itanslugjoeg haar nog meer patroonfabriek te Zaandam reeds in bet voor jaar van 1896 7.ou worden in gebruik ge nomen. Thans blijkt echter, dat dit wel '97 of '98 zal wordep. Een der bladen, dat in 1894 werd opge richt, verzekert, dat het reeds in '87 de Grondwetswijziging op liet stuk van Kiesrecht heeft bestreden. Zulk een krachtsontwikkeling, 7 jaar vóór zijn geboorte, is eenig in de dagbladpers en verdient daarom wel een afzonderlijke ver melding. Van iemand, die onbekend wenscht te blij ven. is 1' 10000 ontvangen voor het Nationaal fonds tot ondersteuning van de nagelaten betrekkingen van in Indië gt vallen militairen. Men zegt. dat de Hollandscbe IJzeren Spoor weg-Maatschappij pioeven zal nemen met de verlichting van haar waggons door middel van acetyleen-licht. Dit is zeker een der beste aanwendingen van liet nieuwe licht. Voor geheele vervanging van het gas is de prijs nog niet genoeg gedaald, maar juist, op die plaatsen waar men of beperkt is in de ruimte (bij treinverlichting, vuurtorens en licht boeien) óf bezwaarlijk de kosten van een gasfabriek kan dragen (bij villa's en fabrieken en op schepen) zal bet acetyleen wellicht reeds nu goede diensten bewijzen door de eenvoudige installatie en de groote licht- kraeht. Het Czaar Peterhuisje te Zaandam zal, zooals reeds werd meegedeeld, een belang rijke verandering ondergaan. Het huisje, dat met de naaste omgeving eigendom is van het Russische vorstenhuis, werd reeds eenige jaren geleden, onder leiding van den architect Salm, te Amsterdam, omgeven door een houten huis. nadat het geheel was opgevijzeld en met zware balken en stangen weder in zijn verband gebracht. De omstandigheid, dat er in de laatste jaren in de onmiddellijke nabijheid verschillende houten woningen zijn verrezen, heeft liet gevaar voor brand vermeerderd, en zoo is de Russische consul-generaal te Amsterdam, die met het toezicht op het kostbare gedenk- teeken is belast, er op bedacht geweest, de beveiliging van het «Salpeter-huisje" te ver beteren. De houten foudraal zal dus voor een stevig steonen gebouw worden vervangen. Dit wordt opgetrokken in Gothischen stijl (waarom Gothisch vraagt de zetter) met een sierlijk gesmeed ijzeren hek aan de voor zijde. Ook zal een passende woning voor den concierge in de nabijheid van het huisje worden gebouwd. Ook voor dit werk heeft de heer G. R. Solm de plannen gemaakt. De muskusfabriek, die uit Drente verdre ven werd, bevindt zich thans voor Hardinx- veld op een vaartuig, dat op de Merwede. drijft en nu misschien de verschillende oever steden van ons land zal bezoeken. Op die manier zal langzamerhand ons heele land naar muskus gaan rieken. Onder liet opschrift «Belangrijke bijver diensten" leest men ook in onze bladen bij herhaling adverteutiën, die slechts dienen om argeloozen op de gemakkelijkste wijze van hun geld te ontdoen, en die vooral ge richt zijn tot kooplieden, ambtenaren en dames. Een heer te Hildesheim wendde zich ten gevolge van zulk een aanbieding tot een adres te Zurich, onder toezending van 3 mark, teneinde toch te weten te komen, hoe hij op gemakkelijke wijze die belangrijke bijver diensten kon krijgen. Hij kreeg al spoedig een brief, waarin werd medegedeeld«dat niets leelijker was voor een'-.amer, dan wan neer de schilderijen met vuil bedekt waren, wat vooral in den zomer nogal geschiedt. Het is voor ieder een z.eer loonende arbeid, in zijn ledige uren het vuil van deze schil derijen weg te nemen en de kamer weder een frisch aanzien te geven." Dat de heer over hetgeen hij voor zijn drie inark kreeg, weinig gesticht was, laat zich begrijpen. Anderen mogen er leering uit trekken. De heer L. G. Vernee, van wien reeds ver scheidene uitmuntende werkjes het lichtzagen over de verhouding tusscben dienstboden en hun meesteressen benevens over andere onderwerpen het huiselijk leven betredende, heeft thans een boekje geschreven over, «het breken van glas- en aardewerk door dienst boden." Door zijn raadgevingen op dit ge bied kunnen vele huiselijke onaangenaam heden worden voorkomen. De heer Vernee maakt ook gewag van het stelsel, dat in Duilschland door zeer velen wordt toegepast men kent aan de dienstboden een bepaalde som toe als «breekgeld"wat zij daarvan niet besteden voor liet doel, is voor haar. Over het algemeen werkt dit stelsel zeer goed en er wordt weinig gebroken. Iemand té Benschop kocht van een land bouwer te Polsbroekerdam een voer hooi voor f20, zooveel hooi als hij op éen wagen zou kunnen laden, luidde het royale accoord. De kooper was niet weinig in zijn nopjes angst aan dan de zaak zelf. Wat stond haar nog niet te wceliten van de 'heidin in het paleis, nu zoo iets gebeuren kou op klaarlichten dag, onder den schijn van vriendschap, en onmiddellijk na het be zoek van den koning Zij woonde met den Maha rajah Kunwar onder éen dak; was Tarvin's vermoe den, dat Sitabhia haar kwaad toewenschte, juist, dan was het duidelijk, dat de vruchten voor hen beiden bestemd waren. Zij rilde bij de gedachte, hoe zij zelf, zonder het te weten, de oorzaak had kunnen zijn, van den dood van den Maharajah. De prins wendde zich om en zag Kate aan. Zjjt gü niet wel? vroeg hij ernstig. Gee£u dan maar geen moeite om sorbet te maken, maar geef mij Moti dan, om mee te spelen. O, Lalji! LaljiI riep Kate uiten wankeldenaar het bed. Zij knielde bij den knaap neer, sloeg de armen om hem heen, en barstte in tranen uit. Nu weent gij alweer, zeide de prinsik zal het Tarvin Sahib zoggen. Deze woorden sneden Kate door de zielen ver vulden haar met een bitter, vruchteloos verlangen. O, had zij nu slechts éen oogenblik die sterke be schermende liefde om zich heen kunnen voelen, die zij zoo pas verworpen had. Waar was hjj nu vroeg zij zich zelf verwijtend af. Wat was den man over komen, dien zij van zich had gezoiidon, en die daar om bleef in dit vrceselijke land, waar hij zijn leven geen oogenblik zeker was? Op ditzelfde uur zat Tarvin in zijn kanier in het rusthuis, met beido deuren wijd open, zoodat hij den geheelen omtrek kon overzien zijn revolver lag voor hem op do tafel, in zyn zak had bij den ring hij verlangde er naar weg te zijn van hier, en haatte zijn buit, nu Kate er niet mee in begrepen Dien avond, en gedurende den langen nacht die er op volgde, had Kate tijd in overvloed om haar hart te onderzoeken. Toen zjj den volgenden pchtend afgemat en met roode oogen opstond, was haar slechts dit éeneltlaar: dat zoolang er leven in haar was, zij by de vrouwen moest blijven. Intusscben bleef de man, die haar beminde, on danks het dreigend doodsgevaar te Gokral Sectarun, om binnen baar bereik te zijnzij kon hem niet tot zich roepen, want dit zou gelijk staan met de vervulling van zijn wensch, en dit durfde zij niet. Zy sloeg den weg in naar hot hospitaal. De angst, dien zjj sedert gisteren om hem koesterde, tfas aan gegroeid tot een schrikbeeld, dat haar bijna belette geregeld te denken. De vrouw der woestijn wachtte als gewoonlijk onder aan de trap, de handen gevouwen op de knieën, het gelaat gesluierd. Achter haar stond Dhunpat Rai, die in de ziekenzalen had behooreu te zijn;zy zag, dat het voorpleiu vol menschen stond, vreemden en bezoekers, die volgens de door haar ingestelde wetten slechts eens in de week mochten komen. Overspannen door al het gebeurde van den vorigen dag wendde zij zich toornig tot Dhunpat Rai. Wat beduidt dit vroeg zy onder hetafstygen. De uitwerking van liet bijgeloof, antwoordde de dokter. Het is nietshet is vroeger wel meer ge beurd, maar gij doet beter, niet naar binnen te komefi Zonder een woord te zeggen, schoof zij hem op zij, en was op het punt binnen te gaan. toen een lmrer patiënten, een man in het laatste stadium van typh\is, naar buiten werd gedragen door een half dozijn rumoerige vrienden die haar luide verwen- schingen toericpeu. In een oogwenk was de vrouw dor woestijn aan haar zyde en zwaaide een groot blinkend mes in haar bruine band. Zwygt, honden, riep zij in hun eigen taal, waagt bet niet de hand tc slaan aan deze peri, die allee voor u gedaan heeft. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 1