Maandag 29
Juli 1895.
No. 4479,
44e Jaargang
gAKUNTALA.
Binnenland.
Firma A. H. VAN CLE E FF
te Amersfoort
Verschijnt Maandag- en Dmderdagnaniiddug met gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.Franco
rr post ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor het binnenland 50 ct. per
maanden. Adverteutiën 16 regels 60 et,; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officicële- en onteigeningsadvert. per regel 15 et. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel 5 cent.
Bij ndvertentiën van buiten de stad worden de incasseorkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60
Telephooiiminuner 19.
Reis-abonnementen.
Wij zijn gaarne bereid om, tegen
vergoeding van porto, aan geabon-
neerden. die voor korten ot langen
tijd op reis gaan, de Amer.sfoortsche
Courant en de bladen, welke zij door
onze tussclienkomst ontvangen, na
te zenden.
Opgave van duidelijk adres is vol
doende.
KENNISGEVINGEN.
I)e BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Woens
dag, den 31. Juli aanstaande, des namiddags te
1'/» ure
Amersfoort, den 27. Juli 1895.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SC HIM M E LI' E N N T N OK
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT, brengen ter kennis van de
ingezetenen dezer gemeente, die ter erlanging
vun het Eereteeken wegens eervollen, langdnrl-
gen, werkelijken dienst bij de Schutterijen, in de
termen van het koninklijk besluit d.d. 5 Decem
ber 1851 (Staatsblad no. 149) mochten gekomen
zijn en verlangen met het eereteeken te worden
begiftigd* dat zij zich tot het doen van de ver-
eischte aangifte ter Secretarie kunnen vervoegen
op Woensdag, den 31. Juli aanstaande, 's mor
gens tus8chen 10 en 1 uur.
Amersfoort, den 27. Juli 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
F. I). SC 111M M ELPEN NI NCK
De Secretaris.
W. L. SCHELTIJS.
Onverschilligen en waanwijzen.
Tnrjezonden.)
„Dat kan je begrijpen ik stem niet."
„Of je van de kat of van den kater
gebeten wordt, dat blijft 't zelfde."
„Ach man, ik stem al jaren lang niet
meer, want of je stemt of niet, je moet
töch belasting betalen."
„De heele boel kan me niks schelen."
Zij, die zóo redeueeren, moeten dan
ook, om zich zeiven gelijk te blijven,
zeggen
„Wat, een dokter lnilen 1 Dat kan je
begrijpen Of je al dokters hebt of' niet,
je gaat töch dood."
Kom man Schaf je brandweer afof
je een brandweer hebt of niet, de petro
leumlampen maken tóch brand."
Feuilleton.
53). Ntiar het Lngelsch.
Als gij geheel beter zijt, zullen wij er nog eens
over' spreken, zeide de Maharajah, en dan niet als
vader tot, kind, maar als man tot man.
De oogen van den Maharajah Kun war straal
den. Dat is goed, zeide hij, als man tot mnn.
De Maharajah nam hem liefkozend in zijn armen,
en vertelde hem nieuwtjes uit het paleis, die hij dacht,
dat hem belang zouden in boezemen, Toen zeide
hij lachendVeroorlooft gij mij nu te gaan?
De prins begroef zijn gelaat in den baard zijns
vaders, en sloeg de armen om hem heen.
Dc Maharajah maakte zich zacht los, en ging even
zacht naar buiten, Nog eer Kate terug was, verdween
hij reeds in een wolk van stof. Juist toen hij weg
ging, kwam er een bode, die oen korf vol pompel
moezen, pisangs en granaatappels aan Kate's voeten
neerzette.
De kleine prins riep vroolijk uitKate, dat komt
van mijn moeder; zijn het groote vruchten O, geef
mij een granaatappel, vroeg hij toen zij binnenkwam,
ik heb er dit jaar nog geen gegeten.
Kate zette den korf op tafel, ntaar nu bedacht de
prins zich, en wilde sorbet van granaatappels hebben
en Kate moest het sap en de roode zaadjes vermen
gen met melk en suiker. Zij ging even do kamer
uit om een glas te halen, en hiervan maakte Moti
gebruik om van onder liet bed van den prins uit
te komen, en een rooftocht te ondernemen naar den
korf met vruchten. Wel wetend, dat de Mnharnjiih
Kunwar zich niet kon bewegen, sloeg Moti geen
acht op zijn verbod, maar hurkte hij de mand neer,
„Nou, wat zou je denken Eten 'l Wel
m'n goeie mensch, ik ben van plan hee-
lemaal niet meer te eten, want mijn maag
raakt töch telkens weer leeg.*'
Als iedereen deed zooals die wijze men-
scheu die nooit stemmen, dan zouden
tien leepe menschen, die wel stemmen,
alles te vertellen hebben
Wie niet stemt, maakt zich schuldig
aan plichtverzuim jegens vrouw en kin
deren.
De Minister van Financiën heelt een ge
detailleerde instructie vastgesteld voor de uit
voering der wet van '20 April, houdende nadere
bepalingen omtrent de helling van invoer
recht naar de waarde der goederen, welke
in werking komt op 1 Augustus a.s.
Den hoofdambtenaren wordt in het bijzonder
aanbevolen, er tegen te waken, dat bij hen.
die met liet visiteeren der goederen belast
zijn, de meening ontsta, dat bij verhooging
van te lage aangifte eenige ruimte in het
voordeel van den aangever mag worden ge
laten steeds moet er naar getracht worden,
onvoldoende aangifte zoo veel mogelijk tot
de werkelijke waarde te verhoogen, opdat
de Schatkist liet bedrag, dat baar toekomt,
ten volle ontvange. Om dit doel te bereiken
zullen de ambtenaren, meer dan tot dusver,
zich er op moeten toeleggen, de juiste waarde
van de verschillende goedersoorten te kennen.
Stellen zij zich thans uit den aard der zaak
slechts de vraag, of goederen, die zij te laag
aangegeven achten, met voordeel, althans
zonder schade, benaderd kunnen worden,
voortaan zal hun taak zijn, de prijzen van
alle naar de waarde beluste goederensoorten
te leeren kennen, ten einde te kunnen be-
oordeelen of de goederen overeenkomstig het
bepaalde bij art. 32 der wet behoorlijk zijn
aangegeven. Met het oog op de zekerheid,
dat vooral in den eersten tijd zicli gevallen
zullen voordoen, waarin het den ambtenaren
moeilijk zou vallen, een of ander artikel, dat
naar hun oordeel te laag is aangegeven, op
zijn werkelijke waarde te schatten, wordt, t.en
einde hierin te voorzien, de gelegenheid ge
geven om inlichtingen tc bekomen bij daar
voor aangestelde deskundige ambtenaren, die
den titel zullen voeren van expert voor de in
voerrechten.
De Minister van Oorlog heeft indertijd in
de Tweede Kamer medegedeeld, dat de nieuwe
nam een pisang, schilde hem mot. zijn zwarte vinger
tjes, grijnsde den prins aan, en begon te eten.
Heel goed, Moti, zei de Maharajah Kunwar
in de landtaal, Kate zegt, dat gij geen god zijt, maar
slechts een grijs aapje, en ik geloof, dat «ij gelijk
heeft; als zij terug komt, krijgt gij slaag. Hanuman.
Moti had den pisang half opgegeten toen Kate
terugkwam, maar hij trachtte niet te ontvluchten.
Zij gaf hem een lichten slag en hij viel om.
Wat scheelt Moti, Lalji? vroeg zij, terwijl zij
het dier nieuwsgierig bekeek.
Hij heeft gestolen, en houdt zich nu dood
geef hem oen klap,
Kate boog zich over Moti heen, raanr iiij hoefde
niet meer go kus tijd te worden. Hij was dood.
Zij werd bleek, trok de mand met vruchten naar
zich toe, en rook er voorzichtig aan. Een zoete.
Ib mijn sorbet nog niet klaar? vroeg de prins,
die zijn dooden lieveling niet kou zien.
- Ik
i, dat die vruchten niet goed zijn, Lalji,
t moeite en wierp het afgeknabbelde
zeide zij met moeite en wierp
stukje pisang door het venster m den tuiu.
Dadelijk streek een pagegaai er op neer, en vloog
er weer mee in een boom. Eenige oogenblikken
later viel een groenveeren bal uit de takken naar
beneden, en de papegaai lag dood op den grond.
Neen, de vruchten zijn niet goed, herhaalde zij
werktuiglijk! met stralende oogen en doodsbleek
gelaat.
Haar gedachten vlogen naar Tarvin. Waarom had
zij zijn waarschuwingen in den wind geslagen Hij
had gezegd, dat zij niet veilig was, en bleek het nu
niet dat hij gelijk had? Zelfs een sterker vrouw dan
zij zou gesidderd hebben hij dc gedachte aan de
onbekende gevaren, die haar van alle zijden be
dreigden.
Het vermetele van den itanslugjoeg haar nog meer
patroonfabriek te Zaandam reeds in bet voor
jaar van 1896 7.ou worden in gebruik ge
nomen. Thans blijkt echter, dat dit wel '97
of '98 zal wordep.
Een der bladen, dat in 1894 werd opge
richt, verzekert, dat het reeds in '87 de
Grondwetswijziging op liet stuk van Kiesrecht
heeft bestreden.
Zulk een krachtsontwikkeling, 7 jaar vóór
zijn geboorte, is eenig in de dagbladpers en
verdient daarom wel een afzonderlijke ver
melding.
Van iemand, die onbekend wenscht te blij
ven. is 1' 10000 ontvangen voor het Nationaal
fonds tot ondersteuning van de nagelaten
betrekkingen van in Indië gt vallen militairen.
Men zegt. dat de Hollandscbe IJzeren Spoor
weg-Maatschappij pioeven zal nemen met
de verlichting van haar waggons door middel
van acetyleen-licht. Dit is zeker een der beste
aanwendingen van liet nieuwe licht. Voor
geheele vervanging van het gas is de prijs
nog niet genoeg gedaald, maar juist, op die
plaatsen waar men of beperkt is in de ruimte
(bij treinverlichting, vuurtorens en licht
boeien) óf bezwaarlijk de kosten van een
gasfabriek kan dragen (bij villa's en fabrieken
en op schepen) zal bet acetyleen wellicht
reeds nu goede diensten bewijzen door de
eenvoudige installatie en de groote licht-
kraeht.
Het Czaar Peterhuisje te Zaandam zal,
zooals reeds werd meegedeeld, een belang
rijke verandering ondergaan. Het huisje, dat
met de naaste omgeving eigendom is van
het Russische vorstenhuis, werd reeds eenige
jaren geleden, onder leiding van den architect
Salm, te Amsterdam, omgeven door een
houten huis. nadat het geheel was opgevijzeld
en met zware balken en stangen weder
in zijn verband gebracht.
De omstandigheid, dat er in de laatste jaren
in de onmiddellijke nabijheid verschillende
houten woningen zijn verrezen, heeft liet
gevaar voor brand vermeerderd, en zoo is
de Russische consul-generaal te Amsterdam,
die met het toezicht op het kostbare gedenk-
teeken is belast, er op bedacht geweest, de
beveiliging van het «Salpeter-huisje" te ver
beteren. De houten foudraal zal dus voor
een stevig steonen gebouw worden vervangen.
Dit wordt opgetrokken in Gothischen stijl
(waarom Gothisch vraagt de zetter) met
een sierlijk gesmeed ijzeren hek aan de voor
zijde. Ook zal een passende woning voor
den concierge in de nabijheid van het huisje
worden gebouwd. Ook voor dit werk heeft
de heer G. R. Solm de plannen gemaakt.
De muskusfabriek, die uit Drente verdre
ven werd, bevindt zich thans voor Hardinx-
veld op een vaartuig, dat op de Merwede.
drijft en nu misschien de verschillende oever
steden van ons land zal bezoeken.
Op die manier zal langzamerhand ons
heele land naar muskus gaan rieken.
Onder liet opschrift «Belangrijke bijver
diensten" leest men ook in onze bladen bij
herhaling adverteutiën, die slechts dienen
om argeloozen op de gemakkelijkste wijze
van hun geld te ontdoen, en die vooral ge
richt zijn tot kooplieden, ambtenaren en
dames.
Een heer te Hildesheim wendde zich ten
gevolge van zulk een aanbieding tot een
adres te Zurich, onder toezending van 3 mark,
teneinde toch te weten te komen, hoe hij
op gemakkelijke wijze die belangrijke bijver
diensten kon krijgen. Hij kreeg al spoedig
een brief, waarin werd medegedeeld«dat
niets leelijker was voor een'-.amer, dan wan
neer de schilderijen met vuil bedekt waren,
wat vooral in den zomer nogal geschiedt.
Het is voor ieder een z.eer loonende arbeid,
in zijn ledige uren het vuil van deze schil
derijen weg te nemen en de kamer weder
een frisch aanzien te geven."
Dat de heer over hetgeen hij voor zijn
drie inark kreeg, weinig gesticht was, laat
zich begrijpen.
Anderen mogen er leering uit trekken.
De heer L. G. Vernee, van wien reeds ver
scheidene uitmuntende werkjes het lichtzagen
over de verhouding tusscben dienstboden en
hun meesteressen benevens over andere
onderwerpen het huiselijk leven betredende,
heeft thans een boekje geschreven over, «het
breken van glas- en aardewerk door dienst
boden." Door zijn raadgevingen op dit ge
bied kunnen vele huiselijke onaangenaam
heden worden voorkomen. De heer Vernee
maakt ook gewag van het stelsel, dat in
Duilschland door zeer velen wordt toegepast
men kent aan de dienstboden een bepaalde
som toe als «breekgeld"wat zij daarvan
niet besteden voor liet doel, is voor haar.
Over het algemeen werkt dit stelsel zeer
goed en er wordt weinig gebroken.
Iemand té Benschop kocht van een land
bouwer te Polsbroekerdam een voer hooi
voor f20, zooveel hooi als hij op éen wagen
zou kunnen laden, luidde het royale accoord.
De kooper was niet weinig in zijn nopjes
angst aan dan de zaak zelf. Wat stond haar nog
niet te wceliten van de 'heidin in het paleis, nu zoo
iets gebeuren kou op klaarlichten dag, onder den
schijn van vriendschap, en onmiddellijk na het be
zoek van den koning Zij woonde met den Maha
rajah Kunwar onder éen dak; was Tarvin's vermoe
den, dat Sitabhia haar kwaad toewenschte, juist, dan
was het duidelijk, dat de vruchten voor hen beiden
bestemd waren. Zij rilde bij de gedachte, hoe zij
zelf, zonder het te weten, de oorzaak had kunnen
zijn, van den dood van den Maharajah.
De prins wendde zich om en zag Kate aan.
Zjjt gü niet wel? vroeg hij ernstig. Gee£u dan
maar geen moeite om sorbet te maken, maar geef
mij Moti dan, om mee te spelen.
O, Lalji! LaljiI riep Kate uiten wankeldenaar
het bed. Zij knielde bij den knaap neer, sloeg de
armen om hem heen, en barstte in tranen uit.
Nu weent gij alweer, zeide de prinsik zal het
Tarvin Sahib zoggen.
Deze woorden sneden Kate door de zielen ver
vulden haar met een bitter, vruchteloos verlangen.
O, had zij nu slechts éen oogenblik die sterke be
schermende liefde om zich heen kunnen voelen, die
zij zoo pas verworpen had. Waar was hjj nu vroeg
zij zich zelf verwijtend af. Wat was den man over
komen, dien zij van zich had gezoiidon, en die daar
om bleef in dit vrceselijke land, waar hij zijn leven
geen oogenblik zeker was?
Op ditzelfde uur zat Tarvin in zijn kanier in het
rusthuis, met beido deuren wijd open, zoodat hij
den geheelen omtrek kon overzien zijn revolver lag
voor hem op do tafel, in zyn zak had bij den ring
hij verlangde er naar weg te zijn van hier, en
haatte zijn buit, nu Kate er niet mee in begrepen
Dien avond, en gedurende den langen nacht die
er op volgde, had Kate tijd in overvloed om haar
hart te onderzoeken.
Toen zjj den volgenden pchtend afgemat en met
roode oogen opstond, was haar slechts dit éeneltlaar:
dat zoolang er leven in haar was, zij by de vrouwen
moest blijven.
Intusscben bleef de man, die haar beminde, on
danks het dreigend doodsgevaar te Gokral Sectarun,
om binnen baar bereik te zijnzij kon hem niet
tot zich roepen, want dit zou gelijk staan met de
vervulling van zijn wensch, en dit durfde zij niet.
Zy sloeg den weg in naar hot hospitaal. De angst,
dien zjj sedert gisteren om hem koesterde, tfas aan
gegroeid tot een schrikbeeld, dat haar bijna belette
geregeld te denken.
De vrouw der woestijn wachtte als gewoonlijk
onder aan de trap, de handen gevouwen op de knieën,
het gelaat gesluierd. Achter haar stond Dhunpat
Rai, die in de ziekenzalen had behooreu te zijn;zy
zag, dat het voorpleiu vol menschen stond, vreemden
en bezoekers, die volgens de door haar ingestelde
wetten slechts eens in de week mochten komen.
Overspannen door al het gebeurde van den vorigen
dag wendde zij zich toornig tot Dhunpat Rai.
Wat beduidt dit vroeg zy onder hetafstygen.
De uitwerking van liet bijgeloof, antwoordde
de dokter. Het is nietshet is vroeger wel meer ge
beurd, maar gij doet beter, niet naar binnen te
komefi
Zonder een woord te zeggen, schoof zij hem op
zij, en was op het punt binnen te gaan. toen een
lmrer patiënten, een man in het laatste stadium van
typh\is, naar buiten werd gedragen door een half
dozijn rumoerige vrienden die haar luide verwen-
schingen toericpeu. In een oogwenk was de vrouw
dor woestijn aan haar zyde en zwaaide een groot
blinkend mes in haar bruine band.
Zwygt, honden, riep zij in hun eigen taal, waagt
bet niet de hand tc slaan aan deze peri, die allee
voor u gedaan heeft.
Wordt vervolgd