Donderdag 14
November 1895.
No. 4510,
45e Jaargang
ds. H. W. KALFF.
PRETTIG
Binnenland.
Ditgavo
firma A. H. VAN CLEEFP
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- on Dondtirdagnamiddug met yratla Zondagsblad. Abonnement por 8 mnaiulon 1.Franco
per post J 1,16. Abonnement alleen op hot Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor hot binnenland 60 ot. nor
8 maanden. Advertentiën 1 -6 regels 00 ct.olko'regel moer 10 et. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
olheieölc- en onteigeningsadvort. per regel 15 et. Reclames per regel 25 ct. 'Afzonderlijke nummer» 10 eenI.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het
Zondagsblad, per regel5 «ent.
Bij advertentiën van buiten do Btnd worden do incasseorlcosten in rekening gobrnoht.
Bureau
KORTEGR ACHT 56
Telcphoou 10.
K.E N N 18 GE VING.
SCHIETOEFENINGEN.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gelet oj) eene heden ontvangen missive van
den heer Commissaris der Koningin in de pro
vincie Utrecht dd. 9. November 11., no. 2 Az.
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
op 13 November a.s. en volgende dagen van
het. fort op de Harssens, reedo Texel, Me Distriet,
sehietoefonliigeii zullen gehouden worden op een
schijf die langs het fort wordt gesleept binnen
een sector van JO'.lo, tnssehen de peilingenFort
op de Harssens Z. 11» \Y\ en N. 6()e \V. en zonder
achijf. Op de dagen waarop gevuurd wordt, zal
van het Fort een roode vlag waaien van 's voor-
middags tS uur tot het einde dor oefeningen, terwijl
de waarschuwingsborden Zullen zijn opgesteld
op do batterij Vischmarkt en aan den ingang
der haven van Xieuwediep naast de batterij
Wierhoofd.
Amersfoort, 12. November 1895.
Do Burgemeester voornoemd,
F. 1). S<'HIMMELI'ENNINCK.
(24 Nor. im 1 Nov. 1805).
Jongstleden Maandag werd te Alkmaar
de predikant der Reinonstrantsehe ge
meente H. W. Kal ff begrayen.
Slechts even drie jaar was hij er werk
zaam toen een plotselinge dood hem aan
zjjn echtgenoote, zijn gemeente en zijn
vele vrienden ontrukte. Toch bewezen
de woorden bij zijn graf gesproken, hoe
zeer hij zich in dien korten tijd geacht
eU bemind -had weten te maken en hoe
hij er nuttig werkzaam was, ook buiten
zijn eigenlijk gezegden werkkring.
Dat Amersfoort hem niet vergeten was,
getuigde op duidelijke en degelijke wijze
ds. Hooykau Hij herinnerde hoe Kalff
gedurende 29 jaren voorganger der Re-
monstrautsche gemeente te Amersfoort
was geweest, hoe bemind hij er was in
dien kleinen kring, maar ook hoe. hij
achting daarbuiten wist af te dwingen
door zijn waarheidszin en ziju vele andere
goede eigenschappen, die hein stempelden
tot een karaktervolle persoonlijkheid.
En wel mogen de Amersfoorters den man
gedenken, die gedurende zijn ver blijf onder
hen zooveel gedaan heeft voor volksontwik
keling en alles wat hij kon dragen om
het lot der minderbedeelden te verbe
tereu. Hoevele jaren was hij voorzitter
van het „Nuts-departement" en wist hij
Feuilleton.
„Dit is uw kooi, meneer, no. 81," zei do hol
meester, terwijl bij mij in een aardige kloine hut
liet gaan. „Uw vriend kan no. 88 neinen; de on
derste kooien blijven leeg."
„Des te beter," zei mijn „vriend", dien ik juist
dnnreven voor do eerste maal had ontmoet aan het
station Liverpool Street te London. Hij was oen
beschaafd, welgemanierd - man on bad een aantal
aardige verholen en nneedotcn tot zijn beschikking,
zoodnt ik met genoegen vernam, dat wij liet overige
gedeelte van de reis samen zouden maken. Ik wierp
mijn bagage op eon van do onderkooieu.
„We treffen het goed," zei hij, toen we weornaur
dok gingen, „de booten zijn anders in dezen tijd
van 't jaar gewoonlijk propvol, en dan is liet moei
lijk, oen eigen lint to veroveren. Wil u soms rookon?
Er is boven genoeg te zien. ik heb al meer dan
een dozijn maal den overtocht gemaakt."
Ik nam de groote sigaar, die hij mij presenteerde,
en gedurende eenigen tijd liepen we heen en weer
op liet dok tusschon de andere passagiers, Duit-
sohers, Engelsohen, en Hollanders. Eerst toon de
lichten van Harwich nog maar kleine puntjes sclie-
non, besloten wij niinr kooi te gaan.
Binnen weinige minuten hadden we ons ontkleed
on waren in de bovenste kooien geklommen, ter
wijl we ouzo kleoron in de benedenste hadd c. ge
logen. Mijn metgezel draaide liet eloctriseh licht ai'.
„Als we wakker worden, zullen we al wel aai
de vergaderingen op tactvolle wijze te I
leiden. Hoe menigen middag was hij I
gezeten op de Volks-bibliotheek" ora er
boeken uit te deeleti aan den leesgrage»
werkman of werkvrouw. De „Fröbel-
school" kwam doorzijn initiatief tot stand;
aan de „Kindervoeding" nam hij per
soonlijk deel, en dat niet zonder opoffe-
ring; want Kalff' was een man die. tot j
laat in den uaclit studeerde en dus te
kort sliep, waaneer hij in het vroege
morgenuur present moest zijn.
Ofsohoon zelf op bescheiden voet levende
zyn nederige woning aan do Kamp-
straat kan het nog getuigen - was hij
altijd royaal in zijn giften Waar ervoor j
een goede zaak iets gegeven moest wor
den, en dwong hij meermalen, door zijn
zedeljjk overwicht, hen, die zich wil
den terugtrekken of slechts onbeduidende
hulp verleenden, tot bijdragen overeen
komstig hun krachten.
l)at hij door zijn moedig Optreden meer
malen aanleiding gaf, tot heimelijken,
en soms ook wel openlijken tegenstand,
is begrijpelijk eu niet meer dan natuurlijk
in een krachtige persoonlijkheid. En toch,
omdat lüj de gave bezat van andersden
kenden te waardeeren, kon men nu en
dan bijwonen, dat een woord van waar-
deering uit Kalll's mond, juist door zijn
tegenstanders lioqg werd geacht. Want
in den grond van zijn hart was hij een
zachtmoedig eu barmhartig man, die bjj j
stiptheid en netheid, de ware beschaving I
zocht in de harmonie van een helder j
hoofd en een rein hart.
Griefde liet hem, dat er Amersfoorters j
waren die gewoon waren hem „een Chris-
tus-loocheuaar" te noemen, hoe schoön
klonk tegenover deze onwftre beschuldi
ging ia ziju afscheidswoord de nederige,
maar tevens innig rcligieuse belijdenis
„Tegenover dien Meusehenvriend, die
zóo innig dee'de in het lief en leed van
ieder met wien hij in aanraking kwam
tegenover dien Herder, die zóo onver
moeid de verdoolde schapen zocht, om
hen weder te brengen tegenover dien
Strijder, die zóo krachtig' het kwaad be
streed. maar toch de onwilligeu ver
droeg tegenover dien Liefdevolle, die
zich zei ven gausch en al verloochende,
om anderen het leven te doen gewinuen,
gevoel ik diep mijne onvolkomenheid en
gebrekkigheid, metjde bede God vergeve
en God sterke m j 1"
Kalff werd geboren te Amsterdam, den
24 November 1834. Met vele-audereu was
hg een leerling van den bekenden leeruur
in de klassieke talen dr. P. Epkema. Na
gestudeerd te hebben aan het toenmalige
Athenaeum lllustre" en het Reinon-
strantsclie Seminarium werd lij achter
eenvolgens predikant te 13oskoop, te
Amersfoort en te Alkmaar, waar bjj den
7 November j.l. overleed.
Zjjn vrienden zullen zjjn sympathieke
persoonlijkheid nooit vergeten, gedachtig
aan Kalff's eigen woorden „is men voor
elkander iets geweest, dan laat men als
van zelf ook iets na."
verwege de Maas zijn," merkte hij nog op, my goe
den nacht wensohend.
„Slaap wel," zei ik, mij oinkeereiiih Benige oogen-
lilikkon lag ik in aangename gedachten verzonken.
Ik dacht aan de prettige Kerstdagen, die ik voor
mij had, aan den heer D., een bekend juwelier te
Amsterdam eu diens lieve dochter, die, naar ik
durfde hopen, spoedig, mijn vrouw zou zijn ik dacht
aan hot genot van met haar schaatsen te rijden,
aan de mogelijkheid of mijn gastheer even bereid
zóu zijn om aan een onbemiddeld jong Engclscb-
mnn zijn dochter te geven, als hij nu bereid was,
mij bij zicli aan liiiis te ontvangen.
Hier werd ik ovenneostord aoor hot rollen van
het schip, het stampen van de machines cn de geur
van de zware sigaar, die ik op hot dek gerookt had
althans, liet scheen mij alsof ik slechts een
minuut had geslapen, loet» do grove stem van den
hofmeester mij in de ooren klonk „Nu meneer,
het is tijd om op te staau. Ik hob u daar straks
al geroepen en dacht, dat u gekleed waart. Weziin
vlak bij Rotterdam."
Slaapdronken wreef ik mijn hoofd, stiet togen de
zoldering van de hut, terwijl do hofmeester, ziende-
dat ik eindelijk wakker was, haastig heenging, Hoe
ter wereld had ik mij zóo kunnen verslapen? Een
blik naar de kooi no. 33 deed mij zien, slat mijn
keunis, van den vorigen dag reeds was opgestaan.
De machines werkten langzaamdoor de vensters
zag ik oen oever met huizon en hoornen er op.
Boven, óp hot dek, hoorde ik gepraat.
Nog altijd met een zwaar hoofd, bood ik woer-
stand aan mijn noiging om weer te gaan slapenen
I tastte ik onder ïuij naar mijn kleeren. Ik was boos
oi) mijitelven, dat ik aldus het aardige kijkje op do
rivier had verzuimd, on liet gezicht aoor de kleine
I vensters op met sneeuw beladen molens, aardige
houten- ntuzeu eu schepen van.oon (jigenuardigen
HIJ. MM. tie Koninginnen moeten voor
nemens zijn, den 29 November van Het Loo
naar de Residentie terug te keeren.
Vermoedelijk zullen HH. MM. in 1800 liet
paleis Hot Loo niet betrekken, doeli dat jaar
grootendeols op Soesldijk verblijven, wegens
liet verrichten van eenige werkzaam bede nop
Het Loo, waar dan tovens nieuwe stallen
met bijgebouwen voor bot stal-departumont
gebouwd zullen worden.
De Minister van Duitenlandsche zakon brengt
ter kennis van belanghebbenden, dat, blijkens
telegrafisch bericht van Hr. Ms. minister-re
sident te Bern, de invoer vah veo uit Ne
derland in Zwitserlrud over de Franscb-
Zwitsersclie grens weder is toegestaan.
Het Neder landache Landbouw- Weekblad
verneemt, dat do openstelling der Belgische
grenzen voor Nedorlandscli vee eenige ver
traging ondervindt, ten gevolge der voorbe
reiding van voorzorgsmaatregelen. Deopenslel-
ling is niet te verwachten vóór de eerste helft
van December.
De Haagselie correspondent der N. Gron. Ct.
zegt, met betrekking tot hut wetsontwerp op
het Personeel, dat de meeste Katholieke loden
der Tweede Kamer niet bereid zijn om liet
ontwerp aan te noineu zonder zeer gewich
tige en principieele wijzigingen onder de
anti-revolutionnairen schuilen ook nog heel
wat twjjlelaurs, on de helft der liberalen zul
len zegt men hun stem afhankelijk
maken van waarborgen voor een behoorlijke
schadeloosstelling aan de gemeentenzoo
die hij deze gelegenheid kunnen worden ge
geven eu de Regeering zich er toe wil ver
binden.
De Standaard zegt, dat de Regeering zich
tegenover dat wotsontwerp niet vrij gPvoelt,
omdat liet te zeer vorbutpl. houdt met het
ontwerp-Kiesvvet.
Valt uet Personeel, dan kan heel bet Ka
binet en met het Kabinet de Kieswet val
len. 'En al valt hot Kabinet niet, dan loopt
men toch gevaar dat de Keiswot, aan het
oude Personeelgeschakeld, schraler uitvalt
dan het geval zou ziju bjj de aanneming vun-
dit ontwerp-Personoel. Zoo zou men dus om
de Kieswet een wet óp het Personeel moeten
slikken, welke er om eigen verdiensten niet
mee door Ijan.
Er wordt aan herinnerd, dat, toon Paus
Leo nog kardinaal was, iiy oen boek schreef
dat door Paus Pi us op den indox werd go-
plaatst, omdat liet te zwak en tehaaslig was
geschreven. Toen de sclirjjvor zelf Paus was
guwordun, liet lijj liet dunrop staan.
Hoe menig auteur uit onzen tjjd zou
wüiisolien, dat ook sommige van zjjn vroe
gere werken niet meer gelezen konden wor
den
Als do minister Sprenger van Eyk het in
zjjn macht had, zou bjj het weekblad- »Ne-
derland", vroeger geredigeerd door don heer
Sprenger van Eyk, óokwel op den politiokon
index willen geplaatst'hebben.
De Pupillenschool te Niouwersluis wordt
1 Januari 1896 opgeheven.
In do jongste vergadering van geneeskun
dige inspecteurs is eun ontwerp vastgespeld
vart oen nieuwe wet op liet, geneeskundig
Staatstoezicht, dat de strekking hoeft, de ge
westelijke -Geneeskundige raden af te schaffen
uu in do plaats daarvan inspecteurs te benoe
men, Voorts zou in plaatsen boven de 13 000
inwoners do gemeenteraad een Gezondheids
commissie instellen, terwijl bovendien nog
van Rjjkswego con Centrale commissie be
noemd zou worden.
Aan Ho weduwe van den door do Marok
kanen vermoorden kapitein Voivis en aan
den verminkten stuurman Smid, te Ouile-
Pekela, zjjn respectievelijk 125 000 en f5000
lor hand gesleld, zijnde het volle bedrag, dat
do Marokkaansclie rogeering als scbadevec-
goeding teil behoeve van gonoeuide personen
aan het Nodorlandsclio gouvernement hoeft*
betaald.
Tusschen Zevenuur en Elten springt ieder
uit don trein, die iels on zijn kerfstok beeft.
Tot Zovonaar gaat de Nederlandsche veld
wachter mede en eerst te Elfen wacht zijn
Duitsc.be ambtgenoot! De ovty de grenzen
gezette personen zijn -intusschen zonder toe
zicht en dan zouden ze wol dom zijn als ze
vorm maaktu dien spijt niet geringer, Waarom, zoo
bromde' ik, Itad mijn metgezel mij niet geroepen?
Intusschen was ik bezig mot mijn kleoron aan te
trokken en eerst na een paar vergeefsoho pogingen
bemerkte ik, dat er iets niet in den haak was.
Wat ter wereld moest dat beduiden Dat waren
mijn kleoron niet, dat waren die van mijn reis
genoot. Hjul hij dan de mijne aangetrokken'? Bij
ongeluk of bij opzet? .Neen, dat kon niet bij onge
luk, dat moest opzettelijk zijn gebeurd. Ik hop
naar do bol en belde om den hofmeester, Op dit
oogoublik was hij evenwel zeker op het dek, druk
bezig met bagage aan te geven cn in ruil daarvoor
fooien min te nemenalthans, er kwam niemand
op mijn hellen. Ik kon er niet aan donken, in
inijn nógligë naar boven te gmtn on or bleef mij
dus niets anders over, dan mij, zoo schielijk ik
kon, in do klcedoron van mijn reisgenoot te wrin
gen. Wat hom tot dien ruil kon hebben geleid wist
ik natuurlijk niet, luuar wol. dat ik daarbij geen
goede zaak maakte, want zijn zakken waren loeg
en mijn beurs, mijn ring en mijn horloge waren
met mijn kloodoroii verdwenen.
Toon ik na veel moeite in staat' was oiu boyon
te komen, zag ik dadelijk, dat do moeste passagiers
de boot reeds hadden verlaten, Aan t|or zijden
stond do kapitein le praten uiut twee mannen, die
ik aan hun eigenaardige helmen dadelijk herken
de als politieagenten eu, mijn goed gesternte dan
kende dat zij daar waren, snelde ik naar hen l,oe
en riep zonder voorafgaande- uitlegging „Is hij
gevat?"
Zonder twijfel heb ik daar in mijn overhonrl on
niet een pantalon ami, die veel ie kort was, eon
wonderlijk effect gemaakt.
„Dat schijnt werkelijk zoo," antwoordde een van
dor politieagenten, terwijl hij mot een zonderlinge
uitdrukking naar mij kook. „Een wit overhemd,
lichtgrijze broek en zwart kneveltje, dat komt uit,"
zeide luj in bot Hollaudsoh, welke taal ik wel niet
uitstokend spreken kon, maar toch voldoende begreep.
„Maar waar is hij gebleven vroeg ik, verbaasd
van don een naar don ander zioudo.De kerel heeft
alles niosgenouion, mijn kleeren, mijn geld, hor
loge, ketting, alles
;,Laat ons eens naar do andere voorwerpen kijken,"
zoiilo een van politiemannen, zonder conlge notitie
van mijn vraag to nemen, en vergeleek do andere
kloodlngstukkon, waarmee do hofmeester al kwam
aandragen, mot een Iclugram, dat hij in de band
hiold.
„Wit overhemd, lichtgrijze brook, zwarte knovol,
overjas mot kraag van astrakan, zwarte slappe hbed.
Sproektvry goed Hnllanseh maar mot oon lingolsoh
accent, Ja, vriend, we zullen ju in hoehteuis moeten
nemen. Kleed je aan en ga maar kalm mee."
„Maar wat beteekent dat alles vroeg ik ontsteld,
toon, nadat ik mij verder had aangekleed had, mij
do handboeien werden aangelegd. „Een kerelsteelt
mijn geld en mijn kleeren en ik word gearentocrd
on hein laat men lonpon, Is dat do manier, waar
op in Holland zaken werden behandeld?"
Do man keek mij barse.h aan en gaf kortaf ten
antwoord„je zult wol gauw zien, hoe we in Hol
land mot diamantdieven handelen. Verklaringen
komen later weliutussehon ga je nu maar rustig
„Ja zeker, on in dien tumoheatUd gunt do dief
op dun trein zitten uu verdwijnt in een uithoek
van Europa," pruttelde ik, maar weerstand was
onmogelijk en zog schikte ik mij in mijn lot en
werd tusschon twee agenten en onder geïoide van
een troep schreeuwende straatjongens, naar hot
politic-bureau aan do Boompjes gebracht.
(Wordt vervolgd).
