Donderdag 12 December 1895. LOONSVERBETERING. No. 4518, 45e Jaargang DE WONDERKUUR. Uitgave firma A. H. VAN CLEEPP te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdag-namiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement per S maanden ƒ1.Franco per po>t ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct., voor het binnenland 60 ct. per 3 "".ul.!!du"- Advcrtcntiën 1—6 regels GO ct.; elke regel meer 10 ct, Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, ollicicole- en onteigoningsndvert. per regel 15 ct. Reclames per regol 25 ct. Afzonderlijke, nummers 10 cent. Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het Zondagsblad, per regel5 cent. Bij advcrtcntiën van buiten de stad worden de incosseerkosten in rekening gébracht. Bureau KORTEGR ACHT 50 Telephoon 19. PUB LICATI E. De Commissaris der Koningin in de Pro vincie Utrecht, Gezien liet besluit van Heeren Gedepu teerde Staten der provincie Utrecht, in dato 5 December 1805, n" 71 Gelet op art. l i der wet van don 13. Juni 1857 (Staatsblad n° 87), Brengt bij deze ter kennis van belangheb benden, dat de sluiting der jacht voor de provincie Utrechtss bepaald op Dinsdag, den 31 December 1895, met zons-ondergang, met uitzondering echter van 1° liet schieten van Waterwild, aangeduid in art. 17 der'aangehaalde wet, daar, waar het scb.eten van Waterwild geoorloofd is; 2° het vangen van Waterwild met slagnet ten. en het vangen van eendvogels in de eendenkooi of een daarmede gelijkstaanden toestel 3° het schieten van houtsnippenwaarvan de sluiting later zal worden bepaald. En, ten einde niemand eenige onwetendheid hiervan voorwende, zal deze worden afge kondigd en aangeplakt waar zulks te doen gebruikelijk is. Utrecht, den 9. December 1895. Dc Commissaris der Koningin voornoemd SChiMMELPENNINÜK v. d. Oye v. NIJENUEEK De BURGEMEESTER van AMERSFOORT Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer gemeente, dat de door den Directeur van 's Rijks directe belastingen, enz. in Noord-Holland en Utrecht exeentoor verklaarde kohieren no. 3 en 4 van d" Bedrijfsbelasting en no. 4 en 5 der Personeole Belasting over het dienstjaar 1895/96 aan den Ontvanger van 's Rijks directe belastingen alhier zijn ter hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij dc wet bepaalden voet te voldoen, Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat sen aangeplakt te Amersfoort, den 11. Decem ber 1895. De Burgemeester voornoemd, F. I>. S( TI IMM ELI'ENNINOK. (INGEZONDEN Op den 14eu October werd op de boven zaal van »Dc Keizerskroon" eene vergadering gehouden van hh. patroons en werkgevers hier ter stede, daartoe uitgenoodigd door de besturen van Patrimonium en den R. K. Volksbond, om in gezamenlijk overlég den toestand der werklieden te verbeteren. De president van den Volksbond nam bet Feuilleton. Naar hel Duitsch. „Maar wanr is nu de patiënt?" hernam de dokter, nadat Johan hom in de voor hem bestemde kamer had geïnstalleerd. „Breng mij terstond naar hem toe, beste Johanik wil hem direct onder mijn be handeling nemen." „Jawel, de patiënt!" riep Johan uitterwijl zijn ge laat van nadenken sprak. „Juist dc patiënt, wij moeten bij hem een «onder verrichten, dal slaat vast. En wanneer dat mogelijk is, zal dat ook gebeuren", antwoordde de dokter. „Maar waar is hij Is 't een man ol' een vrouw „Hm hm: ja... dat weet ik nog niet stotterde Johan verlogen. „Wat?" viel de dokter verwonderd uit. „Je weet nog niet of het con man of ecu vrouw is? Voorden drommel, de kerel wil me op 'tlnatst misschien nog vertellen dat... mijn patiënt nog geboren moet worden". „Neen, dat nu juist niet. integendeel zij... zij is gestorven „Ja! Het is ongelukkig, mijnheer, liet was de moeder van mijn vriend Fredcrik." „Wat scheelde haar?" Anngcziehlspijn. vreosclijko nnngezichtspijn en kiespijn mijnheer 1" „En mui die doode moet ik con wonder verrich ten „JawelAcht dagen geleden is ze ziek geworden, en nu is ze dood F' voorzitterschap waar en opende de vergade ring met de volgende toespraak Edelachtbare en Weledele Heeren en ver dere genoodigden Niet gewoon zijnde eene vergadering als deze te presideeren, huiverde ik een weinig, toen de besturen van Patrimonium en den R. K. Volksbond mij het voorzitterschap daar van aanboden. Ik heb echter gemeend in liet algemeen belang te handelen door dit aanbod aan te nemen. Ik breng dan uit naam van beide vereeni- gingen oprechten dank aan allen, die aan onze uitnoodiging voldaan hebben, want ik vertrouw, dat uwe aanwezigheid alhier een blijk fs van sympathie voor het doel dezer bijeenkomst, liit deel isdoor gemoedelijke besprekingen te komen tot eene billijke loons- verhooging voor de Amersfoortsche werk lieden, zoo het blijkt, dat dit door de patroons zal te dragen zijn. Niemand uwer is het onbekend, hoe niet alleen in welvarende gemeenten, of steden, waar de arbeiders sinds lang door zekere partij geleid worden, maar ook op tal van andere plaatsen, de loonen verhoogd werden. Onlangs nog is eene beweging in Tilburg begonnen, tengevolge waarvan de patroons eene loonsverhooging inwilligden. Zulk eene beweging zal zich na korter of langer tijd ook hier doen gevoelen. Daarom oordeelden wij het beter, de zaak aan te grijpen nu alles nog rustig is, dan later daartoe gedwon gen te worden. Wordt vrijwillig eene loons verhooging toegestaan, dan werkt zulks veel beter, dan dat het later onder pressie ge schiedt. Ik hoop, mijne heeren, dat deze ver gadering zich zal kenmerken door een geest van toewijding aan liet algemeen belang; ik hoop ook aan velen het woord te kunnen geven en de zaak in kwestie toe te lichten; daartoe zijn de volgende bepalingen gemaakt: ieder spreker zul driemaal het woord mogen vragen, maar telkens niet meer dan tien minuten mogen spreken. De heer W. van Achterbergh maakte hier van dadelijk gebruik, om als zijne meeniug te kennen te geven, dat de besturen, die de vergadering belegd hadden, verkeerd hadden gedaan, door de bestaande Patroonsvereeni- ging daarvan onkundig te laten. Het bleek echter, dat niets officieels van de oprichting dezer vereeniging bekend was en aangezien aan alle patroons zonder onderscheid uit- noodigingen waren gericht, konden ook de leden van de patroonsvereeniging niet on kundig van de vergadering gebleven zijn. Daarna noemde de voorzitter tal van plaat- sen, waar de levensstandaard even hoog, maar „Dood Mijn eenige patiënte weder dood riep de doktor in vertwijfeling, „Kerel, eu waarom laat je ine dan hier koiuen? Geloof je soms, dat ik dooden weer levend kan maken? Omaangezichtspij u on om kiespijn Daarvoor laat je me hier komen, voor kiespijn, die iedere barbier kau genezen, in dien hij de zieke kios maar uittrekt? Kerel wat mankeert je, je maakt me dol I Om me daarvoor hior to laten komen I" „O mijnheer," zei Johan, op smeekenden, mede- lijdenden toon om daardoor den woedenden jongen man weer kalmer te stemmen. „Dc oude vrouw was zeer zieku zoudt genoeg aan haar te doen hebben gehad indien ze maar was blijven loven, maar ze stierf helaas onder onze handen. „Kerel je houdt me voor den mal," barstte de dokter uit. „En zc is acht dagen geleden al gestor ven Waarom heb je me dat niet geschreven „Omdat u dan niet gekomen zoudt zijn," ant woordde Johan kal ui. „Wat moet ik dan hier uitvoeren riep de dokter uit en stampte met den voet op den groud. „Je hebt me bedrogen. Je schrijft me, dat je een patiënt voor me hebt aan wien ik oen wonder zou kunnen ver richten ik was blij, dat ik mijn talent en kennis een zou kunnen toonen en zie nu kom ik liier en nu heb je geen patiënt voor me." „Noen, mijnheer," sprak Johan op onderdanigen toon, „bedrogen heli ik u niet. Ik verzeker u nog maals dat ii hier een wonder zult verrichten, zoo waar als ik Johan heet." „Goed! Maar wanr is dan de patiënt?" „De patiënt ja... ziet u, ik dacht... den patiënt maken we zelf „Maken we zelf? Wat mankeertje, vent, wil je dan misschien in de soep van (le menschcu rottenkruid doen, om ze dan door mij weer gezond te laten maken „O neon, mijnbeer, zóo erg niet, zoo bedoel ik de loonsstandaard vrij wat hooger was, dan hiet* ter stede eu zeide, dat verhooging van welvaart van den werkman ook de andere standen zou ten goede komen. Ook gaf hij eene becijfering varr de verdiensten van een werkman in het allergunstigste geval en plaatste daartegenover het met cijfers aan getoonde bewijs, dat de alleronontbeerhjkste levensbehoeften voor een gezin van vijf per sonen eene uitgave vorderde, vrij wat hooger dan de inkomsten. Het daardoor ontstaande déficit kon vaak slechts door immoreele mid delen aangevuld worden. Dit betoog werd door niemand weersproken. Een der sprekers deed den heeren patroons de vraag of de welvaiirt der patroons, loons verhooging toeliet, waarop de heer W. van Achterbergh antwoordde: Mijne opinie is, dat het zeer goed kan, doch de patroon vermag mets zonder den werkgever. De voorzitter van Patrimonium zeide hierop rnet blijdschap acte te nemen van het ge voelen der patroons in de woorden van den vorigen spreker uitgedruktloonsverhooging is mogelijk. Na eenig debat en na in de redactie eene kleine wijziging gebracht te hebben, op voor dracht van den heer Van Schaick, bracht de voorzitter de volgende motie in stemming, na vooraf verklaard te hebben, dat de voor noemde besturen niet aan de stemming zou den deelnemen »De op de door de besturen van Patrimo nium eu den R, K. Volksbond belegde ver gadering, gehouden op »de Keizerskroon" te Amersfoort op Maandag 14 October 1895 des avonds te zeven uren, uitgenoodigile aanwezige heeren werkgevers, en patroons, overwegende, dat het hier ter plaatse be staande loontarief voor de behoeften van een werkmansgezin te laag is, benoemen eene commissie van heeren werkgevers en patroons om, in overleg met de besturen van Patri monium eu den R. K. Volksbond met den meest mogelijken spoed een verbeterden loonsstandaard voor de werklieden alhier tot stand te brengen." Deze motie werd met twintig legen negen stemmen aangenomen. De overige aanwezigen hielden zich buiten 'stemming en de lieer G. Prins, die zich reeds als voorzitter van de Patroonsvereeniging had bekend gemaakt, verklaarde, dat de leden dier vereeniging zich buiten stemming hadden gehouden, omdat zij hunne stern niet konden geven zonder voorafgaande onderlinge bespreking, en niet tegen wilden stemmen, omdat dan de motie zou gevallen zijn. Daarna werd besloten dat de commissie, liet nietzoo moeten wc niet tc werk gaan, maar ik weet wel hoe ik handelen moet. Ik zal li wel een patiënt bezorgen, dien u voor uw genoegen zult „Laat nio met rust" riep de doktor woedend uit. „Je liont niet goed bij je zinnen, je hebt me bedrogen en ik zal je nooit weer gelooven. Indien je me niet spoedig eon patiënt bezorgt, ga ik nog hedenavond mot den trein unar huis eu dan wil ik je nooit meer zien." Geheel uit zijn humour, nam dr. Raupenstecher zijn hoed en snelde de kamer uit om in Gods vrije natuur weer een weinig tot zichzelf to komen. Johan staarde hem bedroefd na. „Hm, hm" brom de hij. „Hij neemt het ernstig op, maar ik zal het wel kliuir met hem spelen, ik moet voorkomen dat hij weggaat. Wachtik zal hem wel een patiënt bezorgen, zoo waar als ik Johan Ncpomuk beet hol», daar komt een rijtuig aan, een nieuwe gast voor „do Ronde hoekAls do drommel naar be neden om tc zien wie de nieuw aangokomenc is cu als 'teen beetje goed gaat, dan praat ik hem ziek, en dan zul Otto hem weer beter nuikon. Flink aan 't werk nu laten we zien hoe het gaat," Johan, die 't vorenstaande allemaal in zichzelf had gezegd, snelde vol dienstijver naar het rijtuig en liiolp don nieiiwanngekoincne er uit stijgen. „ïlcmolHche goedheid, wat ziet mijnbeer bleek riep bij eensklaps ontdaan uit. „Wil u misschien een glas water?" „Bleek riep do aangekomeno op angsligon toon. „Hemel, dut ik ik mug niet bleek zien, ik heb lieden een gewichtig bezoek at' te leggen „Heoreji', dat moet mijnheer maar tot morgen uitstellen; u ziet er nu vreesolyk ziek uit," zei Johan angstig en vatte tegelijkertijd don hoogblon den mijnheer om diens midden en ondersteunde hem. „Hcerejë, wat scheelt u dun toch wacht, gauw een glas wr'er wordt u onpasselijk?" „Onpasselijk, neen maar wat duivel is er dan in (lo motie genoemd, zou bestaan uit twaalf ledendrie niet-ledon van de Patroonsver eeniging, drie leden van de Patroonsveree niging, drie bestuursleden van Patrimonium en drie bestuursleden van den R. K. Volks bond. Met deze samenstelling namen allen genoegen en na stemming bleken gekozen te zijn: Uit niet-leden van de Patroonsvereeniging de heeren D. Gerritsen, J. van Wessum, L. van Ach terbergh. Uit het bestuur van Patrimonium de heeren: J. van den Brink, J. C. Breemer en D. Meesters. Uit liet bestuur van den R. K. Volksbond de heeren M. H. T. Vermolen, M. Pijpers en M. van Hamersveld. De voorzitter van de Patroonsvereeniging verklaarde ten spoedigste eene vergadering zijner vereeniging te zullen beleggen, om de drie door baar at te vaardigen leden te be noemen. Niemand van de aanwezige leden van de Patroonsvereeniging kwam tegen-deze belofte in verzet. De voorzitter dankte in naam der werk lieden allen, die tol het succes van dezen avond hadden medegewerkt. Naar aanleiding dezer openbare vergade ring kwamen de reeds gekozen commissie leden bijeen. De heer Vermolert deelde hun mede ten eerste, dat de heer Hamersveld had bedankt als lid der commissie en dat het be stuur van den Volksbond in diens plaats had gekozen den heer J. van Doorn, en ten tweede: dat bij hem was ingekomen het volgende schrijven: De Vereeniging van Patroons uit alle Bouwvakken heelt op hare vergadering vim den 29aten October besloten, om niet incite te werken mot de besturen van Patrimonium on den R. K. Volksbond, om loonsverhooging voor dc werklieden tot Btaiul-te brengen, en om die reden geeno commissie van hoeren patroons wenscht af te vaardigen x>m met bovengenoemde beslitseu in overleg te treden. Gedaan to Amersfoort 30 October 181)5. was gel. G. Prins, Voorzitter. J. G. v. d. Geest, Ouder-Voorzitter. J. H. Brom, le Secretaris. G. Blok, 2e Secretaris. G. Bloemink, Penningiuoester. J. v. Keulen. Aan de Besturen van Patrimonium en don Amersfoortsebeu R. Iv. Volksbond. Na ontvangst van dit schrijven richtten de benoemde commissieleden onderstaand verzoek aan de Vereenitjintj (niet aan het Bestuur) van Patroons uit alle Bouwvakken. met me?" vmog 4e aangekomene ecnigszins ver stoord, „zie ik er dan werkelijk zoo naar uit?" „Naar uitzien Ja natuurlijk," zeide Johan vol deelneming. „Houdt u maar nau mij vast; ik ge loof, dat u in oumnelit zult vallenik weet wat uO, laat ine u toch op uw kamer brengen, de aanval komt! lk weet wat u scheeltI Wil ik u u wordt akelig, niet waar? Zal ik u dragen „Bij alle heiligen I" riep de blonde ontzet uit, „wat is er dau met mij gebeurd?" „De koorts is het, de moorhakoorts, ik zie het al," riep Johan klagend, „die verschrikkelijke inhoemsehe ziekte hier „Is dat erg?" stotterde dc blonde. „Gauw, gauw naar uw kamer!" riep Johan en tegelijkertijd leidde hij met de toederheid nis van moeder als vreesde Ilij dat de blonde elk oogen- blik in elkaar zou zinken den vreemdeling in oen kamer, waar hij hem voorzichtig in den ouden leunstoel deed neerzitteu. „Oef," riep iiij met een zucht. „God zij dank, dat ik u hier heb!" „Ik heb me van ochtend toch volkomen wel ge voeld klaagde do blonde, zijn verpleger angstig aanziend, „alleen bij bet uitstijgen, geloofde ik „Toen kwam de aanval 1" zeide Johan op beslisten toorn, „juist, zoo vangt bot aan dat is bet toeken!" „Vangt het aan Wat dan toch „Die ellendige ziekte, die de plaag is van onze stad! Is u niet pus op. hou n vast is u niet voor de eorsto maal hier?" „Jawel „Ziet u wel!" riep Julian triomfantelijk uit. „Nu woes u nu eens een man vertol me alles, verberg me niets, uw leven hangt er van af. Niets moet u me verzwijgen „Maar, wat zal ik dan vertellen Ik word zoo koud en warm tegelijk", steunde do blonde. Wor dt vonsolgilj.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 1