Donderdag 15
October 1896.
No. 4606,
46e Jaargang.
Binnenland.
Wantrouwen.
Stadsnieuws.
»i komt.
AMERSFOORT!!CHE COURAIT.
Uitgave
firma A. H. VAN CLEEPP
te Amersfoort.
Verschuilt Maandag- en Dondttrdagnainiddag niet gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.Franco
per post ƒ1.15. Abonnement alleen op liet Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor het binnenland 50 et. pot
m—M ^dvertentiën 1—6 regels (10 et.; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
omcieele- en ontcigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het
Zondagsblad, per regel5 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de iucasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KOBTEGRACHT56
Telephoon 19.
KENNISGEVING.
- De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
vnn AMERSFOORT;
Brengen tor kennis van de ingezetenen, dat de
Commissie, die zich gedurende onderscheidene ja
ren heeft belust met de bezorging van spijzen aan
behoeftigen, zich weder bereid heeft verklaard
om gedurende den aanstaanden winter hare po
gingen tot leniging van armoede voorttezetten.
Burgemeester en Wethouders openlijk hunnen
dank betuigende zoowel aan de bovengenoemde
Commissie, voor hare belanglooze en edelmoedige
werkzaamheid, als aan de Ingezetenen, voor hunne
milddadige medewerking, maken tevens bekend
dat de Comissie voornemens is, om op Maan
dag. den 19. OCTOBER o. k. aantevangen met
het openen der aan de huizen te doene in
schrijvingen tot deelneming aan het uitdeelen van
spijzen gedurende den aanstaanden winterterwijl
de ingezetenen dezer gemeente dringend worden
aangespoord om door ruime inteekening de
heilzame pogingen dier Commissie te onder
steunen en daardoor hunne belangstelling in deze
zoo nuttige inrichting te toonen.
Amersfoort den 12. October 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCIIELTÜS.
Bij Kon. besluit wordt de instelling van
het Reserve-kader ook dienstbaar gemaakt
aan bet verkrijgen van reserve-olïicieren.
Buiten en behalve de reserve-officieren
van gezondheid en de reserve militaire
apothekers, bedoeld in de wet van 2 Augus
tus 1S80, kunnen er bij de landmacht zijn
reserve-kapiteins, reserve-le luitenants en
reserve-2e luitenants.
Deze reserve-officieren worden in hun
rang a la suite gevoerd van het korps, wa
pen ol' dienstvak, waarbij zij worden be
noemd.
Zij genieten een toelage, berekend per
jaar voor den reserve-2e luitenant op f200,
voor den reserve-le luitenant op f300 en
voor den reserve-kapitein op f400.
Voor verdere bijzonderheden zie men
Staats-Courant no. 252.
Bij Kon. besluit is luitenant generaal W.
K. L. van Helden, adjudant in buitengewonen
dienst van H. M. de Koningin, inspecteur
der cavalerie en gouverneur der Residentie,
op pensioen gesteld en zulks met dankbe
tuiging voor de zeer goede diensten, door
hem gedurende zijn veeljarige militaire
Feuilleton.
Vrij naar hel Duitsch.
8)
Op een van de daaropvolgende avonden zeide
Templineens in de sociëteit, dat zijn knie hem
pijn deed hij had met een raket tegen zijn
Knie gestooten, en na die mededeelir.g kwam
hij vanzelf tot de opmerking, dat hij nu een
prettigen lawn-tennis-club had met den architect
Hellberg, juffrouw Asta Frohnstorf en juf
frouw Nellv Sand, zooala hij er onverschillig
bijvoegde.
De gewenschte uitwerking bleef niet uit.
Een van zijn kennissen vroeg verbaasd
„Wat? Ken je mejuffrouw Sand?"
„O ja! Wij spelen eiken Zondag bij mij te
Wannsee lawn-tennis".
Templin zag tot zijn groote voldoening, dat
wijn kennissen hem bewonderend en met zekeren
/afgunst aanzagen. Hij bemerkte ook, dat zijn
i gezegde door den een aan den ander werd over-
vertéld. Daarmee was Templin voorloopig te-
j vreden; dat tafereeltje beloonde hem ruimschoots
voor al zijn moeiten.en onkosten. Bovendien
l was hij de waarheid maar een weinig vooruit-
'eloopen, want uit de lnnw-tennispartij op Pink
'ren ontstond werkelijk een geregelde bij
komst. In het eerst kwam men eiken Zondag
Vannsee bijeen, en toen Nelly en Asta sedert
cgin van Juli niets meer voor het tooneel
loopbaan aan den lande en aan het leger
bewezenen is benoemd bij het wapen aer
cavalerie, bij den staf van het wapen, tot
generaal-majoor, inspecteur van liet wapen,
do kolonel VV. J. H, Riimer, commandant
van bet 3e regiment huzaren.
In den ouderdom van bijna 100 jaar is te
Arnhem overleden mej. E. Wijnne, de
zuster van wijlen den hoosleei'aar, den be
kenden schrijver van leerboeken voor de
Geschiedenis.
Blijkens een ons toegezonden circulaire
wordt sedert gisteren te Amsterdam voor
ieder geneeskundige de gelegenheid geopend
om zijn patiënten met Röntgenstralen te
onderzoeken. Het tarief bedraagt voor enkele
«doorlichting" f5, voor doorlichten en pho-
tographische plaat f lO.
Bat in liet derde kwartaal van 00 slechts
75 jongens in dienst zijn getreden bij de
Kweekschool voor de Zeevaart te Leiden,
zal weinigen interesseeren; maar dat van
de 2!)(i candidaten niet minder dan 221 ge
neeskundig zijn afgekeurd, geeft te denken.
Een kantoorbediende te Amsterdam heeft
een brief, dien iiij moest aauteekeiien, bij
vergissing in de brievenbus aan bet Hoofd
kantoor geworpen.
Wat nog erger is, van dezen brief, bevat
tende een bankbiljet van t'1000, gemekt PP
3608 dd. 10 Juli 1891, on een muntbiljet
van f50, gemerkt X 09307 dd. 12 November
1802, is later geen spoor ontdekt
De nieuwe Beui's te Amsterdam, waarvan
de kosten thans geraamd worden op 350000,
zal einde Maart of begin April worden aan
besteed.
De Deli Courant trekt liet zeer in twijfel
dat luitenant Hageman nog in Pedir zou
leven en volgens bericht in hulpeloozen
toestand zou verkeeren. Zij aclit het '/.eer
waarschijnlijk, dat een deserteur daar rond
waart en zich voor een gewezen officier uit
geeft.
Eerst om half vier keerde de vroedschap
Dinsdag huiswaarts, maar aanstonds zij ook
gezegd, dat ze bijna een uur met gesloten
deuren vergaderde.
De Burgemeester presideerde en deelde
te doen hadden, kwamen zij elke week wel drie
of viermaal samen, dikwijls zonder voorafgaande
afspraak. Zij waren hartochtelijke liefhebsters
van het lawn-tennis geworden.
Maar hoeveel aantrekkelijks het spel vooral
ook voor Nelly had, ze zou er op den duur
toch wel mee opgehouden zijn want Tem
plin was al zeer spoedig niet meer de inne
mende man van eerste bijeenkomsten als zij
niet zoo bijzonder veel had op gehad met den
iongen architect.
Templin was, sedert. Nelly geregeld in zijn
huis kwam, steeds vrijer en onaardiger geworden.
Nelly begreep al zeer spoedig, dat zijn beleefde
voorkomendheid bij hun eerste ontmoetingen
slechts een masker geweest was om de jonge
kunstenares voor zich in te nemen. Nu hij zijn
doel bereikt had, wierp hij zijn masker af en
toonde zich zooals hij werkelijk was. Hij pochte
voortdurend op zijn bezittingen; zijn geheeie
catechismus berustte maar op éen enkel ge
loofsartikel de alvermogende kracht van het
geld.
Het pijnlijkste was nog, dat hij nu in zijn
omgang met de twee jonge kunstenaressen het
liet voorkomen, alsof hij met zijn groot ver
mogen en eenig geduld alles zou kunnen be
reiken, wat het maar wenschte. Van .juffrouw
Sand", zooals bij de kunstenares eersr, genoemd
had, was hij spoedig juffrouw Nelly" geworden,
en onlangs had hij zelfs kortweg „Nelly" ge
zegd. De koude, verbaasde en bestraffende blik
van de kunstenares had hem toch eenigszins
verlegen gemaakt en hem genoopt, haar een
volgenden keer weder aan te spreken met .juffrouw
Sand." Maar zulke berispingen baatten toch
niet veel, want bij elk volgend bezoek matigde
rnede, dat de heer Van Kalken kennis had
gegeven verhinderd te zijn de vergadering
bij te wonenmi*. Van Zijst ontbrak op 't
appel.
De lezing der notulen en hun vaststel-
ling zonder opmerkingen was nauw afgeloo-
pen of de sluizen der welsprekendheid wer
den geopend, het allereerst naar aanleiding
van het request des heeren Bioemink, die
wel liever f250 dan f362 huur zou betalen
voor het door hem bewoonde perceel aan
de Karn perbinnenpoort; B. en W. wilden
slechts 162 laten vallen, waartoe dan ook te
langen leste z. h. st. werd besloten.
Echter eerst nadat de heer Gerritsen had
gewezen op de posten voor het onderhoud
van dit perceel en de andere aan de Ge
meente bchoorende perceelen aan de Bin
nenpoort. Als nu eens in overleg werd ge
treden met den heer Kraan, indien eens niet
9 lange jaren werd gewacht met de toch
zoo hoog noodige verbreeding der poort?
Ja, meende de heer Kleber, als men reeds
nu slechtte wat men door den aankoop kan
afbreken, dan zouden de overige perceelen
geïsoleerd staan en hun eigenaars lichter
geneigd zijn tot onderhandelen.
De Wethouder van Publieke Werken zou
nok wel aanstonds willen gaan veranderen,
maar tegenover de onderhoudskosten daar
moest de heer Celosse toch even op wijzen
staan toch ook de baten van de huur,
die toch zoo heel gering niet is. Als de heer
Kraan thans niet wil schikken, en zoo'n af
koop voor 8 a 9 jaar kost toch een klein
kapitaal, dan zal men toch niet krijgen wat
men wenscht: een goede wijkplaats voor
rijtuigen en een veiligen doorgang. Het per
ceel des heeren Hoogevest eischt geen on
derhoud, doch breekt men het bewuste stukje
af, dan zul noodzakelijk de muur des heeren
Kraan opgetrokken moeten worden. Intus-
schen zouden B. en W. met de betrokken-
nen in overleg kunnen treden; maar is dat
nu zoo urgent?
Ja maar, zeide de heer Gerritsen weer,
er zal wol voor f lOO reparatie moeten ge
schieden is dat geen weggeworpen geld en
zou 'tniet beter zijn, dit punt der agenda
uit te stellen tol de Begrootings-vergadering?
De heer Celosse zeide met nadruk, dat
het geen weggeworpen geld is en verre
wordt overtroffen door de huurpenningen.
De heer Gerritsen stelde voor, het punt
Templin zich meer ongepaste vrijheden aan.
Dat hinderde Nelly geducht en zij dacht er
matig over, aan die onaangename verhouding
en einde te maken en niet weer naar Wannsee
terug te gaan, maar dan bedacht zij ook weer,
dat zij zoodoende nooit meer in aanraking zou
komen met den architect en daar kon zij niet
toe komen.
Want Martin, die haar van het begin zóo
had aangetrokken, was haar van dag tot dag
dierbaarder gewordenzij verheugde zich op
elk uur. dat ze in zijn gezelschap zou doorbren
gen. Zij was al gelukkig, als zij nem alleen maar
aanzagzij hoorde niemand zoo gaarne spreken
als hem. Zij wist het zelf niet, dat zij eigenlijk
alleen maar aan hem dacht.. En hoe eerbiedig
behandelde hij haar I Zij geloofde wel, dat Mar
tin veei met haar op had en dat maakte haar
overgelukkig. Dat hij haar hartstochtelijk lief
had, vermoedde zij wel is waar nog niet. Eu
toch was dit het geval.
Martin had in zijn jonge jaren al vele min-
narijtj'es bij de hand gehad en zich dan ook
dikwijls verbeeld, dat het hem ernst was. Een
paar dagen beschouwde hij dat als bet grootste
?;eluk of het vreeselijksto ongeluk en daarna
achte hij om zijn eigen dwaasheid. Maar nu
eerst gevoelde hij, dat het geen dwaasheid was.
Hij had Nelly innig en hartochtelijk lief. Maar
dit overweldigende gevoel, dat hem geheel be-
heersehte, stemde hem toch ook droevig en
angstig.
Godfried! Zoodra hij aan zijn broeder dacht,
fronste hij zijn voorhoofd en trok hij zijn wenk
brauwen op. Hij kende Godfried immers zoo
goed. Hij wist, hoe de nauwgezette, eenigszins
pedante ambtenaar, voor wien elke onregelma-
thans niet te behandelen, doch aan B. en W.
op te dragen, met de betrokkenen schikkin
gen te treffen.
De heer Kleber daarentegen stelde voor,
bet voorstel van B. en W. aan te nemen,
doch daarbij moest de Raad de wenscheliik-
heid uitspreken, dat B. en W. in overleg
traden met de huurders; welk voorstel den
heer Gerritsen deed besluiten het zijne
terug te nemen, terwijl B. en W. zich be
reid verklaarden volgens het voorstel-Kleber
te handelen.
Ook het voorstel van B. en W. tot uit-
uitbreiding van het onderwijzend personeel
aan de Meisjesschool werd z. h. st. aange
nomen, in dier voege, dat sollicitanten zullen
worden opgeroepen op een aanvangs-salaris
van 1000.
Maar ook dit punt der agenda bracht
eerst de longen ongewoon in beweging.
Mr. Heyligers had met zeer veel inge
nomenheid het voorstel gelezen, dat werke
lijk geen overbodige maatregel was. Immers
voor de 10 klassen zijn thans slechts 6 on
derwijzeressen, waardoor een hoogst be
treu renswaardigé combinatie der klassen
moet plaats hebben. Het rooster der lessen....
Bominterrompeerde de hamer, waarna
de Burgemeester spr. uitnoodigde deze zaak
te behandelen bij de Begrootinghij ont
nam spr. geenszins het woord, doch gat'
dit slechts in overweging.
Mr. Heyligers vroeg nog even of dan ook
ter tafel komt liet rapport op de klacht van
ingezetenen over de Meisjesschool en de Jon
gensschool le soort.
De Voorzitter verklaarde, dat hij de daarop
betrekkelijke stukken eerst denzelfden och
tend ontvangen had en dus hun inhoud
niet genoegzaam kende.
Als éen schaap over den dam is, volgen
er meer, pleegt men te zeggen en zoowaar,
ook het derde punt der agenda, een ont-
werp-besluit tot af- en overschrijving van
posten op de Begrooting der Schutterij, dienst
1895 tot een bedrag van f 164.34 verleidde
een der leden tot spreken.
Mr. Prikken tocli meende te moeten ver
klaren, dat hij niet zou deelnemen aan de
stemming, omdat hij waarnemend Secretaris
van den Schuttersraad is. De Burgemeester
gaf echter als zijn gevoelen te kennen, dat
het niet noodig was, dat mr. Prikken en
majoor Tromp van Holst zich onthielden,
daar het hier geen rekening gold en er dus
geen sprake kon wezen van wettelijk beletsel.
En toen kwam aan de orde de missive
tigheid een gruwel was, het bericht zou opnemen
van een huwelijkuver bintenis van hem, den
zoon van den president, den broeder van den
rechter van instructie, me*, een operettenzangeres.
Hij zag duidelijk in, dat hij Godfried werkelijk
ongelukkig zou maken. En hij ging nog eens
na, wat Godfried sedert zijn vroegste jeugd
voor hem geweest was, hoe hartelijk en belang
loos zijn oudere broeder bem had liefgehad
en hoeveel hij zelf ook van hem hield. Dat
was een vreeaelijk iets voor hem. Een huwelijk
met Nelly scheen hem even onmogelijk toe als een
scheiding van haar.
Voor al die ellende troostte hij zich evenwel
met het bewustzijn, dat Nelly hem hartelijk
liefhad. Dat voelde hij uit eiken blik, uit ieder
woord, uit haar geheeie wijze van doen. Stil
zwijgend was er tusschen hen een band ont
staan evenals Nelly en haar ziel overtuigd
was. dat Martin om harentwil den omgang
met Templin aanhield, zoo hoopte en geloofde
Martin ook, dat Nelly hoofdzakelijk om hem
diens onbehoorlijke manieren zooveel mogelijk
over het hoofd zag.
Op een avond evenwel zag Martin duidelijk
in, dat de uren van hun gezellige büeenkomBten
geteld waren. Bij het souper had Templin zich
met zulk een minachting uitgelaten over de
dames van het tooneel, dat Nelly zich diep
gekrenkt voelde. Zij kneep haar lippen stijf
'op elkanderhaar neusvleugels gingen op en
neer, zij werd zoo bleek als een doode en zij
maakte een beweging, alsof zij van de tafel
wilde opstaan en den onbeschoften gastheer
voor zijn verdere gastvrijheid bedanken.
(IVordt vervolgd.)