Donderdag 15 October 1896. No. 4606, 46e Jaargang. Binnenland. Wantrouwen. Stadsnieuws. »i komt. AMERSFOORT!!CHE COURAIT. Uitgave firma A. H. VAN CLEEPP te Amersfoort. Verschuilt Maandag- en Dondttrdagnainiddag niet gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.Franco per post ƒ1.15. Abonnement alleen op liet Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor het binnenland 50 et. pot m—M ^dvertentiën 1—6 regels (10 et.; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, omcieele- en ontcigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent. Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het Zondagsblad, per regel5 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de iucasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KOBTEGRACHT56 Telephoon 19. KENNISGEVING. - De BURGEMEESTER en WETHOUDERS vnn AMERSFOORT; Brengen tor kennis van de ingezetenen, dat de Commissie, die zich gedurende onderscheidene ja ren heeft belust met de bezorging van spijzen aan behoeftigen, zich weder bereid heeft verklaard om gedurende den aanstaanden winter hare po gingen tot leniging van armoede voorttezetten. Burgemeester en Wethouders openlijk hunnen dank betuigende zoowel aan de bovengenoemde Commissie, voor hare belanglooze en edelmoedige werkzaamheid, als aan de Ingezetenen, voor hunne milddadige medewerking, maken tevens bekend dat de Comissie voornemens is, om op Maan dag. den 19. OCTOBER o. k. aantevangen met het openen der aan de huizen te doene in schrijvingen tot deelneming aan het uitdeelen van spijzen gedurende den aanstaanden winterterwijl de ingezetenen dezer gemeente dringend worden aangespoord om door ruime inteekening de heilzame pogingen dier Commissie te onder steunen en daardoor hunne belangstelling in deze zoo nuttige inrichting te toonen. Amersfoort den 12. October 1896. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. D. SCHIMMELPENNINCK. De Secretaris, W. L. SCIIELTÜS. Bij Kon. besluit wordt de instelling van het Reserve-kader ook dienstbaar gemaakt aan bet verkrijgen van reserve-olïicieren. Buiten en behalve de reserve-officieren van gezondheid en de reserve militaire apothekers, bedoeld in de wet van 2 Augus tus 1S80, kunnen er bij de landmacht zijn reserve-kapiteins, reserve-le luitenants en reserve-2e luitenants. Deze reserve-officieren worden in hun rang a la suite gevoerd van het korps, wa pen ol' dienstvak, waarbij zij worden be noemd. Zij genieten een toelage, berekend per jaar voor den reserve-2e luitenant op f200, voor den reserve-le luitenant op f300 en voor den reserve-kapitein op f400. Voor verdere bijzonderheden zie men Staats-Courant no. 252. Bij Kon. besluit is luitenant generaal W. K. L. van Helden, adjudant in buitengewonen dienst van H. M. de Koningin, inspecteur der cavalerie en gouverneur der Residentie, op pensioen gesteld en zulks met dankbe tuiging voor de zeer goede diensten, door hem gedurende zijn veeljarige militaire Feuilleton. Vrij naar hel Duitsch. 8) Op een van de daaropvolgende avonden zeide Templineens in de sociëteit, dat zijn knie hem pijn deed hij had met een raket tegen zijn Knie gestooten, en na die mededeelir.g kwam hij vanzelf tot de opmerking, dat hij nu een prettigen lawn-tennis-club had met den architect Hellberg, juffrouw Asta Frohnstorf en juf frouw Nellv Sand, zooala hij er onverschillig bijvoegde. De gewenschte uitwerking bleef niet uit. Een van zijn kennissen vroeg verbaasd „Wat? Ken je mejuffrouw Sand?" „O ja! Wij spelen eiken Zondag bij mij te Wannsee lawn-tennis". Templin zag tot zijn groote voldoening, dat wijn kennissen hem bewonderend en met zekeren /afgunst aanzagen. Hij bemerkte ook, dat zijn i gezegde door den een aan den ander werd over- vertéld. Daarmee was Templin voorloopig te- j vreden; dat tafereeltje beloonde hem ruimschoots voor al zijn moeiten.en onkosten. Bovendien l was hij de waarheid maar een weinig vooruit- 'eloopen, want uit de lnnw-tennispartij op Pink 'ren ontstond werkelijk een geregelde bij komst. In het eerst kwam men eiken Zondag Vannsee bijeen, en toen Nelly en Asta sedert cgin van Juli niets meer voor het tooneel loopbaan aan den lande en aan het leger bewezenen is benoemd bij het wapen aer cavalerie, bij den staf van het wapen, tot generaal-majoor, inspecteur van liet wapen, do kolonel VV. J. H, Riimer, commandant van bet 3e regiment huzaren. In den ouderdom van bijna 100 jaar is te Arnhem overleden mej. E. Wijnne, de zuster van wijlen den hoosleei'aar, den be kenden schrijver van leerboeken voor de Geschiedenis. Blijkens een ons toegezonden circulaire wordt sedert gisteren te Amsterdam voor ieder geneeskundige de gelegenheid geopend om zijn patiënten met Röntgenstralen te onderzoeken. Het tarief bedraagt voor enkele «doorlichting" f5, voor doorlichten en pho- tographische plaat f lO. Bat in liet derde kwartaal van 00 slechts 75 jongens in dienst zijn getreden bij de Kweekschool voor de Zeevaart te Leiden, zal weinigen interesseeren; maar dat van de 2!)(i candidaten niet minder dan 221 ge neeskundig zijn afgekeurd, geeft te denken. Een kantoorbediende te Amsterdam heeft een brief, dien iiij moest aauteekeiien, bij vergissing in de brievenbus aan bet Hoofd kantoor geworpen. Wat nog erger is, van dezen brief, bevat tende een bankbiljet van t'1000, gemekt PP 3608 dd. 10 Juli 1891, on een muntbiljet van f50, gemerkt X 09307 dd. 12 November 1802, is later geen spoor ontdekt De nieuwe Beui's te Amsterdam, waarvan de kosten thans geraamd worden op 350000, zal einde Maart of begin April worden aan besteed. De Deli Courant trekt liet zeer in twijfel dat luitenant Hageman nog in Pedir zou leven en volgens bericht in hulpeloozen toestand zou verkeeren. Zij aclit het '/.eer waarschijnlijk, dat een deserteur daar rond waart en zich voor een gewezen officier uit geeft. Eerst om half vier keerde de vroedschap Dinsdag huiswaarts, maar aanstonds zij ook gezegd, dat ze bijna een uur met gesloten deuren vergaderde. De Burgemeester presideerde en deelde te doen hadden, kwamen zij elke week wel drie of viermaal samen, dikwijls zonder voorafgaande afspraak. Zij waren hartochtelijke liefhebsters van het lawn-tennis geworden. Maar hoeveel aantrekkelijks het spel vooral ook voor Nelly had, ze zou er op den duur toch wel mee opgehouden zijn want Tem plin was al zeer spoedig niet meer de inne mende man van eerste bijeenkomsten als zij niet zoo bijzonder veel had op gehad met den iongen architect. Templin was, sedert. Nelly geregeld in zijn huis kwam, steeds vrijer en onaardiger geworden. Nelly begreep al zeer spoedig, dat zijn beleefde voorkomendheid bij hun eerste ontmoetingen slechts een masker geweest was om de jonge kunstenares voor zich in te nemen. Nu hij zijn doel bereikt had, wierp hij zijn masker af en toonde zich zooals hij werkelijk was. Hij pochte voortdurend op zijn bezittingen; zijn geheeie catechismus berustte maar op éen enkel ge loofsartikel de alvermogende kracht van het geld. Het pijnlijkste was nog, dat hij nu in zijn omgang met de twee jonge kunstenaressen het liet voorkomen, alsof hij met zijn groot ver mogen en eenig geduld alles zou kunnen be reiken, wat het maar wenschte. Van .juffrouw Sand", zooals bij de kunstenares eersr, genoemd had, was hij spoedig juffrouw Nelly" geworden, en onlangs had hij zelfs kortweg „Nelly" ge zegd. De koude, verbaasde en bestraffende blik van de kunstenares had hem toch eenigszins verlegen gemaakt en hem genoopt, haar een volgenden keer weder aan te spreken met .juffrouw Sand." Maar zulke berispingen baatten toch niet veel, want bij elk volgend bezoek matigde rnede, dat de heer Van Kalken kennis had gegeven verhinderd te zijn de vergadering bij te wonenmi*. Van Zijst ontbrak op 't appel. De lezing der notulen en hun vaststel- ling zonder opmerkingen was nauw afgeloo- pen of de sluizen der welsprekendheid wer den geopend, het allereerst naar aanleiding van het request des heeren Bioemink, die wel liever f250 dan f362 huur zou betalen voor het door hem bewoonde perceel aan de Karn perbinnenpoort; B. en W. wilden slechts 162 laten vallen, waartoe dan ook te langen leste z. h. st. werd besloten. Echter eerst nadat de heer Gerritsen had gewezen op de posten voor het onderhoud van dit perceel en de andere aan de Ge meente bchoorende perceelen aan de Bin nenpoort. Als nu eens in overleg werd ge treden met den heer Kraan, indien eens niet 9 lange jaren werd gewacht met de toch zoo hoog noodige verbreeding der poort? Ja, meende de heer Kleber, als men reeds nu slechtte wat men door den aankoop kan afbreken, dan zouden de overige perceelen geïsoleerd staan en hun eigenaars lichter geneigd zijn tot onderhandelen. De Wethouder van Publieke Werken zou nok wel aanstonds willen gaan veranderen, maar tegenover de onderhoudskosten daar moest de heer Celosse toch even op wijzen staan toch ook de baten van de huur, die toch zoo heel gering niet is. Als de heer Kraan thans niet wil schikken, en zoo'n af koop voor 8 a 9 jaar kost toch een klein kapitaal, dan zal men toch niet krijgen wat men wenscht: een goede wijkplaats voor rijtuigen en een veiligen doorgang. Het per ceel des heeren Hoogevest eischt geen on derhoud, doch breekt men het bewuste stukje af, dan zul noodzakelijk de muur des heeren Kraan opgetrokken moeten worden. Intus- schen zouden B. en W. met de betrokken- nen in overleg kunnen treden; maar is dat nu zoo urgent? Ja maar, zeide de heer Gerritsen weer, er zal wol voor f lOO reparatie moeten ge schieden is dat geen weggeworpen geld en zou 'tniet beter zijn, dit punt der agenda uit te stellen tol de Begrootings-vergadering? De heer Celosse zeide met nadruk, dat het geen weggeworpen geld is en verre wordt overtroffen door de huurpenningen. De heer Gerritsen stelde voor, het punt Templin zich meer ongepaste vrijheden aan. Dat hinderde Nelly geducht en zij dacht er matig over, aan die onaangename verhouding en einde te maken en niet weer naar Wannsee terug te gaan, maar dan bedacht zij ook weer, dat zij zoodoende nooit meer in aanraking zou komen met den architect en daar kon zij niet toe komen. Want Martin, die haar van het begin zóo had aangetrokken, was haar van dag tot dag dierbaarder gewordenzij verheugde zich op elk uur. dat ze in zijn gezelschap zou doorbren gen. Zij was al gelukkig, als zij nem alleen maar aanzagzij hoorde niemand zoo gaarne spreken als hem. Zij wist het zelf niet, dat zij eigenlijk alleen maar aan hem dacht.. En hoe eerbiedig behandelde hij haar I Zij geloofde wel, dat Mar tin veei met haar op had en dat maakte haar overgelukkig. Dat hij haar hartstochtelijk lief had, vermoedde zij wel is waar nog niet. Eu toch was dit het geval. Martin had in zijn jonge jaren al vele min- narijtj'es bij de hand gehad en zich dan ook dikwijls verbeeld, dat het hem ernst was. Een paar dagen beschouwde hij dat als bet grootste ?;eluk of het vreeselijksto ongeluk en daarna achte hij om zijn eigen dwaasheid. Maar nu eerst gevoelde hij, dat het geen dwaasheid was. Hij had Nelly innig en hartochtelijk lief. Maar dit overweldigende gevoel, dat hem geheel be- heersehte, stemde hem toch ook droevig en angstig. Godfried! Zoodra hij aan zijn broeder dacht, fronste hij zijn voorhoofd en trok hij zijn wenk brauwen op. Hij kende Godfried immers zoo goed. Hij wist, hoe de nauwgezette, eenigszins pedante ambtenaar, voor wien elke onregelma- thans niet te behandelen, doch aan B. en W. op te dragen, met de betrokkenen schikkin gen te treffen. De heer Kleber daarentegen stelde voor, bet voorstel van B. en W. aan te nemen, doch daarbij moest de Raad de wenscheliik- heid uitspreken, dat B. en W. in overleg traden met de huurders; welk voorstel den heer Gerritsen deed besluiten het zijne terug te nemen, terwijl B. en W. zich be reid verklaarden volgens het voorstel-Kleber te handelen. Ook het voorstel van B. en W. tot uit- uitbreiding van het onderwijzend personeel aan de Meisjesschool werd z. h. st. aange nomen, in dier voege, dat sollicitanten zullen worden opgeroepen op een aanvangs-salaris van 1000. Maar ook dit punt der agenda bracht eerst de longen ongewoon in beweging. Mr. Heyligers had met zeer veel inge nomenheid het voorstel gelezen, dat werke lijk geen overbodige maatregel was. Immers voor de 10 klassen zijn thans slechts 6 on derwijzeressen, waardoor een hoogst be treu renswaardigé combinatie der klassen moet plaats hebben. Het rooster der lessen.... Bominterrompeerde de hamer, waarna de Burgemeester spr. uitnoodigde deze zaak te behandelen bij de Begrootinghij ont nam spr. geenszins het woord, doch gat' dit slechts in overweging. Mr. Heyligers vroeg nog even of dan ook ter tafel komt liet rapport op de klacht van ingezetenen over de Meisjesschool en de Jon gensschool le soort. De Voorzitter verklaarde, dat hij de daarop betrekkelijke stukken eerst denzelfden och tend ontvangen had en dus hun inhoud niet genoegzaam kende. Als éen schaap over den dam is, volgen er meer, pleegt men te zeggen en zoowaar, ook het derde punt der agenda, een ont- werp-besluit tot af- en overschrijving van posten op de Begrooting der Schutterij, dienst 1895 tot een bedrag van f 164.34 verleidde een der leden tot spreken. Mr. Prikken tocli meende te moeten ver klaren, dat hij niet zou deelnemen aan de stemming, omdat hij waarnemend Secretaris van den Schuttersraad is. De Burgemeester gaf echter als zijn gevoelen te kennen, dat het niet noodig was, dat mr. Prikken en majoor Tromp van Holst zich onthielden, daar het hier geen rekening gold en er dus geen sprake kon wezen van wettelijk beletsel. En toen kwam aan de orde de missive tigheid een gruwel was, het bericht zou opnemen van een huwelijkuver bintenis van hem, den zoon van den president, den broeder van den rechter van instructie, me*, een operettenzangeres. Hij zag duidelijk in, dat hij Godfried werkelijk ongelukkig zou maken. En hij ging nog eens na, wat Godfried sedert zijn vroegste jeugd voor hem geweest was, hoe hartelijk en belang loos zijn oudere broeder bem had liefgehad en hoeveel hij zelf ook van hem hield. Dat was een vreeaelijk iets voor hem. Een huwelijk met Nelly scheen hem even onmogelijk toe als een scheiding van haar. Voor al die ellende troostte hij zich evenwel met het bewustzijn, dat Nelly hem hartelijk liefhad. Dat voelde hij uit eiken blik, uit ieder woord, uit haar geheeie wijze van doen. Stil zwijgend was er tusschen hen een band ont staan evenals Nelly en haar ziel overtuigd was. dat Martin om harentwil den omgang met Templin aanhield, zoo hoopte en geloofde Martin ook, dat Nelly hoofdzakelijk om hem diens onbehoorlijke manieren zooveel mogelijk over het hoofd zag. Op een avond evenwel zag Martin duidelijk in, dat de uren van hun gezellige büeenkomBten geteld waren. Bij het souper had Templin zich met zulk een minachting uitgelaten over de dames van het tooneel, dat Nelly zich diep gekrenkt voelde. Zij kneep haar lippen stijf 'op elkanderhaar neusvleugels gingen op en neer, zij werd zoo bleek als een doode en zij maakte een beweging, alsof zij van de tafel wilde opstaan en den onbeschoften gastheer voor zijn verdere gastvrijheid bedanken. (IVordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1896 | | pagina 1