Maandag 16
November 1896.
No. 4615,
46e Jaargang.
"Wantrouwen.
Binnenland
Oltgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
erechijnt Maandag- en Douderdagnaimiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.Franco
per post 1.16. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct., voor het binnenland 60 ct. pei
ntaanden. Advertentiën 16 regels 00 ct.elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct, Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regelMnt.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incosseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
EORTEGRACHT56
Telephoon 19.
KENNISGEVING.
I)e BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT brengen ter kennis van be
langhebbenden, dat de loting ter bepaling van
de volgorde waarin de te Amersfoort, blijkens
de verzamel lijsten, voor den krljgsdieust geschikt
bevonden paarden eventueel ter levering zullen
moeten worden aangeboden, te hunnen over
staan in het openbaar ten Raadhuize zal plaats
hebben Zaterdag, den 28. November 1896 'svoor-
middags te elf ure.
Amersfoort, 16. November 1896.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
{Herplaatsing wegens misstelling).
De OraiijeboiKl van Orde.
INGEZONDEN
Onbekend maakt onbemindkwam ons
onwillekeurig in de gedachten, toen wij boven
staand opschrift ter neder schreven.
Immers, waar deze Bond zijn leden bij
honderdtallen in stede van bij tienduizend
tallen telt, moet men welgelooven. dat werke
lijk in ons Nederland die Bond (opgericht
25 Februari 1893) aan menigeen zelfs nog
niet bij name bekend is. En dat is jammer,
doodjammer, omdat de Bond al zoo ontzet
tend veel goeds heeft gedaan, veel te veel om
hier op te noemenhet verheugde ons dan
ook uitermate te vernemen, dat weldra een
populaire uiteenzetting van 's Bonds arbeid
en streven nedergelegd zal worden in een
brochure, die, zooveel mogelijk in den lande
verspreid, een krachtig middel zal worden
om s Bonds doel en werking meer algemeen
bekend te maken en langs dien weg te komen
tot uitbreiding van het ledental.
Maar vóór dat die brochure in het licht
verschijnt, besloot het Bestuur om de Pers,
»de Koningin der Aarde", te hulp te roepen,
om door artikelen en mededeelingen in groote
en in kleine bladen, telkens bij vernieuwing,
de aandacht van het publiek te vestigen op
hetgeen de Bond wil en doet en voorbereidt.
Wij begrijpen, dat wij echter de gastvrij
heid der bladen niet. op een te zware proef
mogen stellenwe moeten dus kort wezen,
korter dan we wel zouden verlangenmaar
overtuigd als we zijn, dat de Pers den Bond
een goed hart toedraagt, dat ze dien Bond.
in zijn ernstig*nuttig en weldadig streven,
wil steunen met al de kracht, die in haar is,
doen wij al dadelijk een beroep op alle bla
den, wier redactiën deze opwekking zullen
lezen, om haar over te nemen en op die
wijze nog meer te verspreiden dan door dit
Feuilleton.
Vrij naar het Duitsch.
18?,Het is de wensch van mijn bruid zoo viel
Martin hem in de rede „voor goed afscheid te
nemen van den kring, waarin zij zich tot nu
toe bewogen heeft. Zij zal het tooneel verlaten,
en ik moet u beleefd verzoeken, juffrouw
Sand niet meer uit te noodigen daar zij een
uitnoodiging van u toch niet zou aannemen.
Het hartelijk lachen van femplin, dat eerst
wat gemaakt was geweest, werd nu natuurlijk.
„Mijn beste architect, als gij niet zulk een
buitengewoon ernstig gezicht hadt, zou ik
Martin liet hem weer geen tijd tot het vol
eindigen van zijn zin en sprak op denzc.fuen ern-
stigen. afgemeten toon van zooeven
„Als welopgevoed man zult gij een dam
zeker de moeilijkheid besnaren, dat ze u moet
zeggen, dat zij niet meer kan blijven omgaan
met vroegere kennissen, omdat zij met vrij
mejk18ben stom van verbazingriep Templin
uit, terwijl hij elk woord langzaam uitsprak.
En ik heb nu ook met het verleden afgedaan
wees zoo goed, dat to onthouden. Ik zou er
liefst geen scherpe woorden aan willen toe-
woegen."
Templin lachte nog voortdurend. Hij legde
reeds zoo veelgelezen blad mogelijk zal zijn.
De Oranjebond van Orde tracht de maat
schappelijke toestanden te verbeteren. Waar
door?... wel, door de Regeering te steunen
in haar streven naar ontwikkeling en be
vestiging van al hetgeen de beschaving, bet ge
luk en de welvaart van het dierbaar Vader
land kan verhoogen, en pogingen in het werk
te stellen om de moreele en stoffelijke be
langen van de mindergegoeden te behartigen
en te bevorderen.
Welk rechtgeaard Nederlander zou hier
niet een welgemeend driewerf hoezeeaan
heffen voor zulk een edel doel, voor zulk een
heerlijk streven
Ziet, waarde lezeressen en lezers, daardoor
wordt tin de Orde in 't leven geroepen, de
zoo hoog noodige Orde in iederen Staat, en
in ons Nederland denken wij bij het woord
Orde als van zelf aan ons dierbaar Huis van
Oranje en zoo werd de naam «Oranjebond van
Orde' geboren.
Die Bond wil arbeidskassen, spaar- en voor-
schotkassen en arbeidsbeurzen oprichten, die
Bond wil arbeiderswoningen bouwen, heide
gronden ontginnen, heidehoeven stichten,
geldelijke hulp verstrekken aan landbouwers,
die heideontgmning willen ter hand nemen,
enz. enz.
Maar voor dat alles is geld, noodig,
veel geld, dal toch o zoo gemakkelijk bijeen
gebracht kan worden, als men maar van
goeden wille is. want luistert:
«Alle Nederlanders (zegge alle, altijd als
zij iets kunnen missen) vrouwen zoowel als
mannen, kunnen lid worden, zoodra zij den
leeftijd van 18 jaar hebben bereikt."
«Kunnen lid worden," zoo leest men in de
Statuten; stond er eens zullenjol'willen, dan
zou diezelfde Oranjebond van Orde wonderen
doen, dan zou Nederland verstomd staan, dat
éen lichaam zooveel vermocht, dan zou ten
volle bewaarheid worden
«Eendracht maakt macht!"
En nu aan u, Nederlanders, om het boven
staande tot een heerlijke waarheid te maken,
alleen door dat woordje kunnen ten spoedig
ste in zullen of willen te vei-anderen. -
«Maar welk offer wordt daarvoor van ons
geëischt zoo vraagt men wellicht. Och
waarde lezeressen en lezers, alles wat de
Oranjebond van Orde in zijne Statuien be
looft, kan en zal verwezenlijkt worden, als
ieder Nederlander, die minstens 18 jaar oud
is, toetreedt als lid, tegen een minimum bij
drage vanschrikt nu nietslechts
een gulden 'sjaars!
De Oranjebond van Orde heeft ook leden,
die mededeelhnr op zijn wijze uit en antwoordde
„Op zijn Ilollandsch gezegd, word ik kort
weg aan den kant gezet. Wel, is dat mooi 1
Maar u moet dan ook, maar zelf weten,
wat u te doen staat!"
Hij schudde het hoofd en lachte nog maar
steeds door. „Zoo, zoozeide hij. „Ik mag dus
mijn compliment maken en mijn arme kreef
ten alleen opeten."
Martin vertrok geen spier van zijn gelaat en
bleef onbeweeglijk staan.
„Welnu, ik maak u mijn compliment
In zijn woorden lag zoowel ergenis als hoon.
Martin beantwoordde den groet zeer koel, en
Templin ging den kant op naar zijn villa.
't Spijt mij van het meisje!" zeide hij bij zich
zelf. „Ik hield werkelijk van haur."
Toen hij al een eind op weg was, bleef hü
plotseling staan, keek om en riep met verhef
fing van stem
„Wel, mijn beste architect, daar had ik bijna
nog vergeten u mijn gelukwcnachcn aan te
Martin beefde van woede. Uiterlijk hield hij
zich kalm en scheen de beleediging niet te
hooren, die in Templins woorden lag. Hij wist
zeer goed, dat hij op dit oogenblik niet zoo kon
antwoorden als hij wel wenschte, maar het
spookte in zijn binnenste. Die man moest hem
niet tarten, anders zou het slecht met hem
ufloopen die Templin moest hem niet uitdagen.
Iu die opgewonden stemming ging hij naar
binnen. Zijn plan was gemaakt. Hij wilde da
delijk do ziuik met zijn broeder bespreken, llii
wist dat hem een onaangenaam onderhoud
en we hopen er nog meerdere te winnen,
die een hooger bedrag wenschen bij te dragen
en we zijn daar dankbaar voor; een ieder
geve echter naar zijn krachten, maar nie
mand, die éen gulden kan afzonderen voor
het schoone doel hiervoren vermeld, mag in
Nederland achterblijven, niemand, die zoo
gaarne liet «Oranje Boven het «Leve Wil-
helminaop de lippen neemt, mag zich
terugtrekken, wil hij niet verdacht worden
van bet uiten van ijdele klanken
Veeleer stelle een iegelijk er een eer in, te
kunnen zeggen «lk ben iid van den Oranje
bond van Orde."
Laat ons, mannen en vrouwen in Neder
land, allen en nog eens allen samenwerken,
om in den lande orde en rust te bevorderen,
door het in het leven roepen var tevreden
heid en levenslust; laat ons daardoor het
getal verminderen van hen, die zich in de
armen werpen van volksleiders, die groot
hopen te worden dooi- de ellende en de on
tevredenheid hunner medemenschen* die,
helaas misleid door hun schoone beloften, wier
vervulling wel altijd op zich zal laten wach
ten, soms tot daden van wanorde en geweld
overgaan.
Al mogen wij, Nederlanders, trotsch zijn in
een Staat te wonen, waar het gezonde ver
stand toch altijd nog schijnt te zegevieren,
waar ons goede volk zich niet zoo gemakke
lijk laat verleiden en ophitsen, waar net groot
ste gedeelte omdat zij niets kunnen missen,
dan ook wel geen contribueerend lid van den
Oranjebond van Orde zullen worden, maar
door andere middelen met ons zullen willen
medewerken ter bereiking van hetzelfde doel,
toch mogen wij niet insluimeren ons wacht
woord moet zij en blijven Waakt
Mannen, vrouwen, jongelingen en jonge
meisjes, allen die in Nederland zich geen
enkele opoffering behoeven te getroosten om
lid te worden van den Oranjebond van Orde,
voor óen gulden of meer 'sjaars, en er zijn
er zóo velen in den lande, U roepen wij toe
Stelt toch niet uit tot den dag van morgen,
wat ge nog beden kunt verrichtenwendt u
met duidelijke opgaven van naam, voornamen,
woonplaatsen bedrag van contributie tot den
neer J. A. A. I n 't V e 11, Directeur van het
Centraal Bureau van den Oranjebond van
Orde. Plompetorengracht 2 te Utrecht, en
steunt ons door uw toetreding als lid van
den Bond. Of wilt gij, lezers van dit blad te
Amersfoort, een nóg eenvoudiger weg, meldt
u dan aan bij onze correspondente, Mevrouw
FrederiksVan Cleeff, Kortegracht 56.
Maar er zijn er ook velen, die wel een
wachtte hij voelde zich echter voldoende gewa
pend om aan het hoofd te bieden. De beslissing waB
gekomen. Zijn broeder moest er nu genoegen
mee nemen, of hij wilde of niethij moest het er
nu maar op aan laten komen. Daarom deed hij
de deur open van de kleine kamer, waarin God
fried aan de groote, platte schrijftafel voor de
wijdgeopende vensters zijn acten bestudeerde.
„Zoo, is het gezelschap vertrokken?" vroeg
Godfried vriendelijk. In stilte had hij er zich
een verwijt van gemaakt, dat hij niet voldaan
had aan het verzoek van Martin, en hij wilde
het nu goedmaken door bijzonder vriendelijk
te zijn „Ga zitten, mijn jongenzeide hij,
terwijl bij zijn stoel een weinig van de bureau
wegschoof.
Martin ging zitten en klopte zenuwachtig op
de leuning der rieten stoel.
,,'t Was waarlijk niet mijn bedoeling, het je
hier in huis onaangenaam te maken," zeide
Godfried. „Maar heb ik jou ooit kwa
lijk genomen, dat je niet niet gaarne omging
met, die stijve heeren aan de leestafel in de so
ciëteit? Je bent een paar keer met me meege
gaan, je hebt mij gezegd dat je je verveelde
je bent weggebleven, ik heb dat zeer natuurlijk
gevonden. Ik ben nu ook goed op weg om een
stijf beer te worden, en ik voel nu eenmaal
hoegenaamd geen opgewektheid om om te
gaan met den heer Templin en operette-zange
ressen."
„Opertto-znngcressen herhaalde Martin opge
wonden en in een stemming om den strijd te
ann vaarden. „Je zegt dat op een toon
Godfried zag hem heel verwonderd aan en
antwoordde eenvoudig
gulden kunnen en willen missen, maar welk
gemis dan toch met veel opoffering gepaard
moet. gaan is die opoffering te groot en wil
men toch medewerken aan ons doel, ons
streven, dan kan men voor slechts 25 centen
'sjaars lid worden van de Kwartgulden-
Vereeniging, welke gelden voor heideontgin-
ning afgedragen worden aan den Oranjebond
van Orde.
Ook leden van den Bond kunnen daaraan
deelnemenmen vervoege zich daartoe slechts
bij Mevrouw Frederiks of wende zich tot een
der talrijke kring-comité's, die in bijna alle
plaatsen van ons land gevestigd zijn.
Men kan die vinden in het orgaan van den
Oranjebond van Orde. «Sta Palgenaamd, een
weekblad met keurig omslag en ongeveer
zeven pagina's druks, een blad, dat alles bevat
omtrent den Oranjebond van Orde en de
Kwartgulden-Vereeniging, met nog meerdere
verbalen en schetsen, die allen het doel hebben
de goede orde in ons Nederland te helpen
handhaven en eenig kennis omtrent onze
Koloniën te verspreiden.
Het abonnement is zeer aan te bevelen
voor die leden, bij wie het op een gulden
of wat meer of minder niet aankomt; bet
kost franco per post f2.50 'sjaars, na ken
nisgeving aan onzen Voorzitter van den Bond,
jhr. Hora Siccaina, te Driebergen, wordt be
doeld blad onmiddellijk toegezonden.
Ten slotte spreken wij den wensch uit, dat
het bovenstaande er iets toe zal hebben
mogen bijdragen, dat de Oranjebond van
Orde r.u meer bekend en, mochten wij er
aan kunnen toevoegen, ook meer bemind
zal worden, dan wellicht tot dusverre het
geval was.
CLOCKENER BROUSSON,
gepensionneerd luitenant-kolo
nel, lid van het Hoofdbestuur
van den Oranjebond van Orde.
HH. MM. de Koninginnen worden aan
staanden Vrijdag van Corbières te Milaan
verwacht, waar Zij tot 25 November zullen
vertoeven.
HH. MM. zijn voornemens daarna eenige
dagen te Venetië te verblijven en begeven
zich tegen het einde der maand naar Pal-
lanza.
Hoe nauwgezet de Tweede Kamer haar
taak opvat, blijkt uit haar verslag over een
Domein-regeling, dat slechts éen opmerking
„Dat is verbeelding. Ik heb dat woord in
derdaad zonder eenige bijbedoeling gebezigd.
Dat juffrouw Nelly Sand operettezangeres is,
heb ik toch van je zelf vernomen. Je bent nu toch
werkelijk bijzonder lichtgeraakt.
„Dat is wel mogelijk," hernam Martin. En
daarop ging hij met gedwongen bedaardheid
verder„Daar zal je in elk geval in kunnen
komen, als ik je zeg, dat ik verloofd ben met
juffrouw Sand, ae gewezen operette-zangeree."
Godfried sprong werkelijk ontsteld van «\jn
Btoel op en riep hoogst opgewonden uit:
„Wat zeg je daar, Martin?" Hij liep een paar
maal de kamer op en neer. ,,'t Is onbegrijpelijk
Onbegrijpelijk
Martin was óok opgestaan.
„Wat ik je bidden mag," hernam hij rnet een
trillende stem, „krenk mij niet door aan juffrouw
Sand te twijfelen."
Godfried bleef nu voor zijn broeder staan en
vouwde zijn banden. Hij zag hem hoofdschud
dend aan.
,,'t Is waar." zeide Martin verder in zjjn
groote opgewondenheid, „dat je veel ouder bent
dan ik. Toen ik voor het eerst naar school ging,
hadt jij je studie reeds voltooid. Het is je
een gewoonte geworden, mij voortdurend te
critiseeren en tegenover mij den schoolmeester
en den voogd te spelen, en je hebt klaar
blijkelijk niet bespeurd, dat ik intusschen óok
tot de jaren van onderscheid ben gekomen
en dus moet weten, wat ik doen of laten."
„Dat weet je zeker nietantwoorddeGodfried,
nu met verheffing van stem. „Je weet het niet,
wanneer je werkelijk iets kwaads gedaan hebt...."
Wordt vervolgd.)
