Donderdag 3
December 1896.
No. 4620,
46e Jaargang.
Wantrouwen.
Binnenland
ültgave
A. H. VAN CLEEPP
te Amersfoort.
rVerschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement per 8 maanden ƒ1.Franco
J Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct,, voor het binnenland 60 ct. pei
?^üen- v?rtentiën 16 regels 60 ct.elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
omeieele- en onteigenmgsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent.
uieiMtBMbledlnQen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het
PW 'egel 5 oent.
- advertentiën van buiten de Btad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Zondagsblad,
Bureau
KORTEGRACHT56
Telephoon 19.
kennisgevingen.
Kostelooze Inenting.
amersfoort™™™ wethoüders
(sSlïbiïï Sus? d" "M v"°4
Brengen ter algemeene kennis, dat voor een ieder
de gelegenheid tot Kostelooze Inenting wordt gegeven
nU 28 Deceml,er telkens Z
V urf' ln de daartoe bestemde
lokaliteit, gelegen aan de Breedestraat wiik F no 133
Amersfoort, 2 December 1896,
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
D. Sfi.retaris, D' ^IMMELPENNISCK.
W. L. SOHELTÜS.
NATIONALE MILITIE.
aSISK™™1" ^hoodeee
Gelet op de artt. 87 en 88 der wet betrekkelijk de
nationale militie van den 19. Augustus 1861 (Staats
blad No. 72) en de artt. 25 en 26 van het koninklijk
besluit van den 8. Mei 1862 (Staatsblad No. 46)
„Gezien de kennisgeving van den heer Kolonel,
Mi li tie-Commissaris in de provincie Utrecht, van
den 14 November 1896
Doen te weten, dat de eerste zitting van den Mi
litieraad voor deze gemeente op Dinsdag den 22 DE
CEMBER 1896, des voormiddags te 10 uren in het
openbaar wordt gehouden in eene der zalen van
het stadhuis te Utrecht, en bestemd is tot het doen
van uitspraak: omtrent de verschenen vrijwilligers
voor de militie; de lotelingen die redenen van vrij
stelling hebben ingediend, de lotelingen die van den
dienst uitgesloten of daarbij voorloopig niet toe
gelaten worden, en alle overige lotelingen, behoorende
tot de lichting van het jaar 1897.
Voorts, dat de tweede zitting van den Militieraad,
bestemd tot liet doen van uitspraak omtrent alle
in de eerste zitting niet afgedane zaken, en ten
opzichte van hen die als plaatsvervanger of nummer-
verwisselaar verlangen optetreden, ter voormelde
plaatse in het openbaar gehouden wordt op Woens
dag, den 13 JANUARI 1897, des voormiddags te
10 uren.
En brengen tevens ter kennis van de belangheb
benden, dat de tijd en plaats der zittingen aan eiken
loteling zullen worden Dekend gemaakt door middel
van een aan zijne woning of aan die van zijnen
vader of voogd te bezorgen biljet, alhoewel het niet-
ontvangen van zoodanig biljet, niet ontheft van de
verplichting tot het verschijnen voor den Militieraad,
of tot het indienen van de tot -staving der redenen
van vrijstelling gevorderde bewijsstukkenzullende de
loteling, die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke
gesteldheid, gebreken of gemis van de gevorderde
lengte, en de plaatsvervanger of nummervervvisselaar
in persoon voor den Militieraad moeten verschij
nen, ieder op het voor hem hierboven vermeld
tjjdstip.
AMERSFOORT, den 2. December 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
Feuilleton.
Vrij naar het Duitsch.
Een sigaar of een ptfp
tabak s. v. p.?
(INGEZONDEN.)
De twee honderd oud-varensgezellen, die
in de Prins Hendrik-Stichting le Egmond-
aan-Zee een laatst onderkomen gevonden
hebben, doen bij deze nog eens een beroep
op de goedhartigheid en welwillendheid hun
ner landgenooten.
Dankbaar zijn ze voor het beschermend
dak, voor kleeding en voedsel, dat ze daar
in hun laatste jaren genieten mogen. Zij weten
en gevoelen, hoeveel zij den edelen stichter
en den weldoeners dezer inrichting verplicht
zijn, die zorgden, dat zij vóór de bui binnen
waren en hun oud karkas nog bijtijds uit
de branding konden halen.
En nu nu spitsen zij zich nog slechts
op éen genot, dat hun niet door de «Stich
ting» kan verschaft worden, om de zeer
eenvoudige reden, dat de directeur, hoe hij
ieder dubbeltje ook omdraait, immer te kort
komt, waar het niet absoluut het noodige
geldt.
En helaas! een sigaar, een pijp tabak,
zij bebooren niet tot het noodige, zucht de
oude Janmaat,, en bijt, in zoete herinnering
aan vroegere jaren, op een eindje piktouw.
Sigaren-puntjeshij is er zoo dankbaar
voor. maar voor heele sigaren, voor een
onsje tabak, gevoelt hij zich een schout-bij
nacht te rijk.
Daarom doet hij in deze dagen, ter gele
genheid van het Sint Nicolaas-feest, nog eens
een beroep op allen, die hem een goed hart
toedragen.
Hoe licht wordt een sigaar weggegeven,
een pijp tabak aangeboden! Voor velen is
de gave zelfs geen dankje waard en voor
den ouden zeeman is 'thet toppunt zijner
begeerte, de droom van zijn levensavond.
Mocht zijn beleefd verzoek ingewilligd
worden, dan belasten de heeren A. van dei-
Velden en Co.. Prins Hendrikkade 121 te
Amsterdam, zich gaarne evenals vorige jaren
vóór 5 Dec. met de inzameling en expeditie
naar Egmond aan-Zee en de directeur is na
tuurlijk daar aan de Prins Hendrikstichting
niet te bewegen, om een Sint Nicolaas-cadeau-
tje voor zijn arme, oude, verweerde jongens
af te wijzen. Volgens nauwkeurige inlichtingen
zullen pijpen, sigaren, tabak, chocolade, wor
sten, wijn, kortom, alle versnaperingen (al
cohol uitgezonderd,) in hooge mate welkom
zijn.
Navigator.
Nelly krees: tranen in de oogen „Je bent
toch waarlijk al te goed," zeide zij met een
bevende stem. „Ik doe mijzelf telkens al ver
wijten
„Laten we daar nu niet over spreken 1 Breng
de zaak maar vlug in orde, dan is het eenige,
waarover wij nog niet gesproken hadden, uit
den weg geruimd."
Nog denzelfdeu avond begon Nelly met het
voor haar zoo vreeselijk werkhet bedrag van
al de rekeningen, die in de schuiflaaadjes van
haar keurig bureautje netjes bij elkander lagen,
op te teekenen, met aanwijzing van de som, die
reeds betaald was en die, welke nog betaald
moest worden.
Een bepaalde schrik overviel haar, toen zij
begon op te tellen. Op zulk een hoog cijfer,
was zij niet bedacht geweest. Haar schulden be
droegen veel meer dan zij zich had voorgesteld,
maar daar was nu eenmaal niets aan te doen.
Zij moest met de pijnlijke waarheid voor den
dag komen. Zij had Martin op haar woord
beloofd, dat zij niets achter zou houden. Hoe
moeilijk het haar viel, zij had alles bekend alles,
tot op Cen post naden ongelukkigen salaman
der, dien Ottrott haar had opgedrongen.
Zij durfde Martin niet bekennen, dat zij zoo
lichtzinnig geweest was dit kostbaar sieraad,
waarvoor Ottrott haar vijfduizend gulden in
rekening had gebracht, voor zichzelf te koo-
pen. Dat zou zulk een verkeerde en akelige
gedachte van haar geven Het was im
mers maar een tijdelijke dwaling geweest I Nu
waren haar oogen opengegaan. Zij wilde het
verkeerde zelf weer goed maken, zonder den
armen Martin, die tóch al genoeg te doen had
met het betalen van al haar andere Bchulden,
ook nog hiermee lastig te vallen.
Bovendien was Ottrott zulk een schappelijk
man. Hij had gezegd, dat de aankoop eigenlijk
slechts een inominale beteekenis had het
sieraad vertegenwoordigde veel meer dan de
waarde, die hij er voor berekende, en als
zij het op den duur niet wilde behouden, zou
het over een paar weken of maanden met
genoegen weer terugnemen en zich tevreden
stellen met een kleine schadevergoeding, een
som die gelijk stond met het verlies van de
rente.
Nog dienzelfden avond schreef zij aan Ottrott
met verzoek om bij haar te komen. Daarmee
zou die zaak wellicht in eens agedaan zijn.
Het was haar een groote verlichting toen zij den
brief had geschreven.
Alweer viel haar blik op de tamelijk lange
lijst van schuldeischers en op het groote bedrag
Zij kon er niet toekomen, Martin al die
keningen met het opgetelde bedrag zoomaar
in handen te geven. En daar nu toch eenmaal
het ergste voorbij was, wilde zij op eens en voor
goed een einde aan de zaak maken. Als Martin
morgen bij baar kwam, moest bij reeds alleB
HH. MM. de Koninginen hebben zich
eergisteren naar Pallanza begeven.
Zij zullen Donderdag 10 dezer te 's-Gra-
venhage terugkeeren.
Iemand vroeg, jaren geleden, aan een zes
jarig knaapje: »En wat moet jij worden,
kereltje
Het kloeke antwoord luidde»Ik word
Rurgemeester van Amsterdam, Minister en
Commissaris des Konings."
De knaap heeft woord gehouden; Maandag
mocht rnr. C. Fock, commissaris der Koningin
in Zuid-Holland den dag herdenken waarop
hij, na Burgemeester en Minister te zijn ge
weest, 25 jaren geleden benoemd werd tot
eerstgenoemd ambt.
De aandacht van het publiek wordt bij
vernieuwing gevestigd op artikel 13 der
Postwet, volgens hetwelk bank- en munt-
papier niet mag verzonden worden in ge
wone brieven, zooals thans nog herhaaldelijk
voorku»W..
Brieven, welke zoodanige waarde inhouden,
moeten volgens het wettelijk voorschrift ter
aanteekening aangeboden worden.
Ook het belang van de afzenders brengt
mede, dat de aanteekening van brieven
met bank- of rauntpapier niet wordt ver
zuimd; het onderzoek toch naar aanleiding
van klachten over beweerde of werkelijke
vermissing van niet-aangeteekende brieven
kan uit den aard der zaak zelden tot een
bevredigenden uitslag leiden.
De Haagsche bladen weten mee te deelen,
dat de groote meerderheid van de Staats
commissie voor de regeling der arbeiders
pensioenen zeer gunstig gestemd is vóór ver
plichte verzekering.
Het ontwerp tot verzekering van werklieden
kan in het begin van Januari verwacht worden,
verklaarde de Minister in de gistermiddag
voortgezette zitting der Tweede Kamer.
Het Nederlandsch beeft in België een groo-
ten stap voorwaarts gedaan. De Belgische
Kamer heeft bijna eenparig het wetsvoorstel
aangenomen, waarbij de Nederlandscbe taal
als tweede olliciëele taal van het land wordt
erkend, dus gelijk gesteld met het- Fransch.
Men herinnert, dat Maandag de 10e ver
jaardag gevierd zou kunnen worden van het
ontwerp van het Eerste boek van het her
weten. Zij wilde niet meer zulk een vervelenden
dag hebben. Daarom schreef zij nog een zeer
langen brief aan Martin, waarin zij met een
aandoenlijke openhartigheid alles zeide, wat zij
dacht en gevoelde. Toen deed zij alle rekeningen
met haar brief in een groot couvert, deed er een
lak op en zond het pakket nog 's avonds laat,
tegen tien uur, aan Martin.
Haar zenuwen waren zóo geducht overspan
nen door dat werk, dat zij des nachts weinig
sliep.
Vroeger dan gewoonlijk, juist zooals Nelly
gehoopt en verwacht had, kwam Martin den
volgenden ochtend bij baar. Toen hij lachend
binnenkwam en haar wangen kuste, omhelsde
zij hem onstuimig en weende en snikte hevig.
Martin kon haar eerst niet tot bedaren krijgen;
zy was zoo innig bedroefd en werkelijk roerend
in haar berouwvolle aanklachten tegen zich zelf.
Telkens zeide Martin, dat zij die zaak niet zoo
zwaar moest opnemen, maar ondanks al die
vriendelijkheid herhaalde Nelly toch telkenB de
vraag:
„Niet waar, het is veel meer dan je gedacht
hadt?"
Martin was eerlijk genoeg, daar geen „neen'
op te zeggen, maar eindelijk gelukte het hem
toch, Nelly tot kalmte te brengen. Hij legde
het haar nog eens uit, dat die bespreking onver
mijdelijk geweest was.
„Daar je spoedig een eenvoudige, getrouwde
vrouw zult zijn," zeide hij, terwijl hij haar han
den hartelijk in de zijne nam, „moesten wij
noodzakelijk open kaart spelen. 'tWas voor jou
natuurlijk niet aangenaam, je schulden te biech
ten! liet ellendige geld heeft nu eenmaal de
ziene Burgerlijk Wetboek, dat den 30 No
vember 4896 aan den Koning aangeboden
en algemeen verkrijgbaar gesteld werd. Velen,
die het zich toen hebben aangeschaft, in de
verwachting het eerlang tot wet verheven te
zien, zijn hierin bitter teleurgesteld.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
iets dergelijk gedaan als te dezen opzich
te de Landsregeering.
Zondag was het namelijk 6V2 jaar geleden,
dat de Raad met algemeene stemmen een
motie aannam ten gunste van deptramaan-
leg in de nieuwe wijken der Hoofdstad.
In al die jaren is men met deze zaak niet
verder gekomen dan tot een verklaring van
den Burgemeester, die 24 Mei II. de spoedige
indiening eener voordracht beloofdeMen
praat daar te veel en handelt te weinig!
Ten einde eenigermate den omvang te schet
sen, dien de drankbestrijding in ons land heeft
genomen, laten wij hier eenige cijfers vol
gen, ontleend aan de lange lijst van aan dien
strijd deelnemende bonden, vereenigingen en
afdeelingen, welke men vindt in den Almanak
voor 1897 van de Vereeniging tot afschaffing
van sterkedrank.
Bovenaan staat de Nationale Christen ge-
heelonthoudersvereeniging met 95 afdeelingen
en 8000 leden; dan volgt het Leger des Heils
met 5 a 6000 ledende Volksbond met 22
afdeelingen en 3825 ledende Vereeniging
tot Afschaffing van Sterken Drank, met 25
Afdeelingen, die (zonder Amsterdam en Haar
lem, waaromtrent geen cijfer staat opgegeven)
785 leden tellen, en§3correspondentschappen;
de Nederlandsche Onderwijzers-Propaganda
Club met 48 afdeelingen en 449 ledende
Vrouwen Christen-geheelonthouders Unie, met
4 afdeelingen en 67 ledentwee plaatselijke
Amsterdamsche vereenigingen metsameu390
ledenhet kort geleden opgerichte »Kruis-
verbond" waarvan de twee afdeelingen
Enschedé en Ameloo samen 232 leden tellen,
en een 11 tal plaatselijke vereenigingen, over
het geheele land verspreid, samen met 490
leden.
Voorts heeft men nog de volgende veree
nigingen, waarvan het ledental niet is opge
geven de Nederl. Christen-geheelonthouders-
bond met 40 afdeelingen de Nederl. Studen-
ten-geheelonthoudersvereeniging met 4 af
deelingen en een 4-tal plaatselijke vereeni
gingen.
De Hooge Raad heeft beslist, dat de Ge
meente-wetgever, krachtens art. 82 der Wet
op het Lager onderwijs, bevoegd is bij Ver
ordening te bepalen, dat kinderen beneden
ongelukkige eigenschap om alles te bezoedelen
wat er mee in aanraking komtNu is die on
verkwikkelijke „entr'acte" voorbijwe wasschen
onze handen en de zaak is afgeaoan."
„Je bent veel te goed!" riep Nelly, evenals
den vorigen dag tot tranen geroerd. „Het zou
voor mij eigenlijk aangenamer geweest zijn, als
je my terdege beknord hadtIk begrijp het
nóg niet, hoe ik zoo lichtzinnig kon zijn! Ik
heb er maar op toe geleefd, alsof ik millioenen
te wachten had! Ik kende de waarde van het
geld niet
,;Dat weet ik immers well Dat heb je mij
in je aandoenlijken brief zoo goed uitgelegd 1 Mil
lioenen bezitten wij nu wel niet, maar morgen
ochtend is alles tot de laatste cent betaald."
„Maar daarmee is bet voor mij toch nog niet
afgedaan," hernam Nelly. „Ik weet maar al te
goed, dat het je heel wat kost 1"
„Och komDat zal wel losloopen 1" antwoordde
Martin op eenigszins gedwongen vroolijken toon,
en hij herhaalde nog eens, alsof hij zichzelf ge
rust wilde stellen: „Ja, ja, dat zal wel losloopen!
Maar nu nog éen vraag, Nelly" voegde hij er
ernstig bij. „Het is de laatsteheb je mij nu
werkelijk alles opgegeven, alles?"
„Alles!" zei Nelly eenvoudig.
„Dus hebt je geene ander schulden meer?"
vroeg Martin nog eens, met zekeren nadruk.
„Neen."
Eenigzins onzeker en wat zachter zeide hij:
„Wordt niet boos, lieveling, maar heb je de
geschenken ook niet meer, die aan de kunste
nares mochten gegeven worden, zoolang zij niet
verloofd was, maar die mijn aanstaande vronw
niet mag behouden?" Wordt vervolgd.)