Donderdag 14
Januari 1897.
No. 4632,
46e Jaargang.
Wantrouwen.
Binnenland
Stadsnieuws.
Dltgave
firma A. H. VAN CL EE PP
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Dmiderdagnamiddag niet gratis Zondagsblad. Abonnement perS maanden ƒ1.franco
per post ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et, voor het binnenland 50 ct. pet
3 maanden. Advertentiën 16 regels 00 ct.elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel 5 cent.
By advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGRACHT 56
Telephoon 19.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op de aanschrijving van Heeren Gedepu
teerde Staten der provincie Utrecht van den 16,
July 1844 (Provinciaalblad No 58), houdende uit-
noodiging om, ter voldoening aan een, op machti-
Sing van Zijne Majesteit den Koning, aoor Z. E.
en Minister van Binnenlandsche Zaken bij aan
schrijving d.d. 29. Juny 1844, no. 103,1, afd. gedaan
verzoek, jaarlijks de ingezetenen te herinneren aan
de bepalingen der wet van den 1. Maart 1815 (Staats
blad no. 21), betrekkelijk de viering der ZON- en
FEESTDAGEN maken dientengevolge aan de in
gezetenen bekend, dat voormelde Wet is van den
navolgende inhoud
Wij WILLEM, bij de gratie GODS, Prins van
Oranje-Nassau, Souverein Vorst der Vereenigde Ne
derlanden, enz., enz., enz,
Aan al degenen die deze zullen zien of hooren
lezen, salutdoen te weten
Alzoo Wij in overwegiug genomen hebben de
noodzakelijkheid om, op het voetspoor onzer gods
dienstige voorvaderen, die daarop steeds den hoog-
sten prijs stelden, de pligtmatige viering van den
dag des Heeren en andere dagen der openbare
Christelijke godsdienst toegewijd, door eenparig voor
de geheele uitgestrektheid der Vereenigde Neder
landen algemeen werkende maatregelen te verze
keren,
Zoo is het, dat Wij, den Raad van State gehoord
pn met gemeen overleg der Staten-Generaal dezer
landen, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk
Wij goedvinden en verstaan bij deze:
1. Dat op Zondagen en op zoodanige godsdienstige
feestdagen, als door de kerkgenootschappen van
de Christelijke godsdienst dezer landen algemeen
erkend en gevierd worden, niet alleen geene
beroepsbezigheden zullen mogen verrigt worden,
welke de godsdienst zouden kunnen storen, maar
dat in het algemeen geen openbare arbeid zal
mogen plaats hebben dan ingeval van noodza
kelijkheid, alswanueer de plaatselijke regering
daartoe schriftelijke toestemming zal geven.
2. Dat op deze dagen, met uitzondering van geringe
eetwaren, geene koopwaren hoegenaamd op mark
ten, straten of openbare plaatsen zullen mogen
worden uitgestald of verkocht, en dat kooplieden
en winkeliers hunne waren niet zullen mogen
uitstallen, noch met opene deuren verkoopen.
3. Dat gedurende den tjjd voor de openbare gods
dienstoefening bestemd, de deuren der herbergen
en andere plaatsen, alwaar drank verkocht wordt,
voor zoo verre dezelve binnen den besloten kring
der gebouwen liggende zijn, zullen gesloten zijn,
en dat ook gedurende dien zelfden tijd, geener-
hande spelen, hetzij kolven, balsluan of derge
lijke mogen plaats hebben.
4. Dat geene openbare vermakelijkheden, zooals
schouwburgen, publieke danspartijen, concerten
en harddraverijen, op de Zondagen en algemcene
feestdagen zullen gedoogd wordenzullende
het aan de plaatselijke besturen worden vrijge
laten, hier omtrent een uilzondering toetestaan
mits niet dau na het volkomen eindigen van
alle godsdienstoefeningen.
6. Dat de plaatselijke politie zorg zal dragen, ten
einde alle hinderlijke bewegingen en gerucht,
in de nabijheid der gebouwen tot de openbare
eeredienst bestemd, en in het algemeen alles,
Feuilleton.
Vrij naar het Duitsch.
32)
„Dat zou ook een omweg zyn!" zeide de
knaap. „De kortste weg van de villa naar
het station gaat hier langs 1"
„Welzoo! Loop dan maar zoo hard, als je
kunt, mijn jongen
De jongen holde heen.
Attenhofer bleef op zijn boomstam zitten en
stak een nieuwe sigaar aan. Hij floot een liedje
terwijl hij zijn hoed afzette en zijn voorhoofd
met een bonten zakdoek afveegde. Het was nog
altijd drukkend heet. Geen blaadje bewoog zich.
De lucht was iets lichter geworden en had nu
een akelig zwavelgelen tint gekregen. Uit de
verte hoorde men telkens een dof gerommel.
Attenhofer keek van tijd tot tijd, zijn linkeroog
dicht knijpend, wantrouwend naar de lucht.
Hij keek eens om zich heen, of hij niet hier
of daar beschutting kon vinden, als het dreigende
onweer losbarstte. Hij had reeds zijn „plan de
campagne" gemaaktals het te erg mocht
worden, zou hij naar de roodo villa gaan.
Terwijl hij daarzat, rookte, neuriede of floot,
hield hij allerlei wijsgeerige bespiegelingen
over onze wonderlijke wereld. Hij glimlachte
hatelijk en valsch.
Alleen voor 't genoegen, zich te kunnen erge
ren, heeft zulk een architect een handvol geld
uitgegeven! Ni dat genoegen had hijdenarchi-
wat derzelve zou kunnen hinderlijk zyn, voor-
tekomen of te doen ophouden.
6. Dat de overtredingen tegen de bepalingen van
dit besluit, naar gelang van personen en om
standigheden, zullen gestraft worden met een
boete van niet hooger dan vijf en twintig gulden
of met een hechtenis van niet langer dan drie
dagen voor de overtreders die buiten staat mog-
ten zijn deze boete te betalen.
7. Dat, bij een tweede overtreding, de boete of
straf zal worden verdubbeld, en wijders alle te
koop gelegde of uitgestalde goederen verbeurd
verklaard en de herbergen of andere publieke
plaatsen voor éen maand gesloten zullen worden.
En dat door deze algemeene verordeningen, alle
daarmede niet overeenkomstige provinciale of plaat
selijke reglementen en inrigtingen zullen worden
gehouden voor vervallen.
Lasten en bevelen, dat deze in het Staatsblad zal
worden geïnsereerd, en dat een genoegzaam getal
exemplaren gedrukt en aan de Staten in de onder
scheidene provinciën of landschappen, ingevolge
art. 86 der Grondwet, ter uitvoering zal worden
gezonden, met last om dezelve alom te doen publi
ceren en affigeren, en van de predikstoelen der
onderscheidene Christelijke kerkgenootschappen te
doen aflezen.
Lasten en bevelen voorts, dat Onze ministeriële
departementen en andere autoriteiten, justicieren
en officieren, wien zulks aangaat, aan de naauw-
keurige uitvoering de hand zullen houden, zonder
eenige conniventie of dissimulatie.
Gegeven in 's-Gravenhage, den lsten Maart des
jaare 1815, het tweede van onze regering.
[geteekend) W I L L E M.
Ter ordannantie van Zijne Koninklijke Hoogheid.
geteekendA. R. FALCK.
Gedaan te Amersfoort, den 12. Januari 1897.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
ATJKH.
Een officieel telegram uit Atjeh, Donder
dag te 's-Gravenhage ontvangen, meldt het
volgende
«De heuvelstelling achter Gentoet bleek
verlaten. Toekoe Oemar is uitgesveken naar
het bovenland van Dava. De colonne blijft
voorloopig in Lohong patrouilleeren."
Een Zaterdag ontvangen Regeeringstele-
gram luidt
«Eergisteren nabij Toeding na scherp ge
vecht handgemeen geraakt met een groote
bende wier stelling genomen werd. Terug
tocht *vond ongehinderd plaats.
«Toekoe Oemar oostwaarts teruggetrokken.
«Eén oflieier aan zonnesteek overleden,
een officier gesneuveld, zeventien militairen
heneden dien rang gewond,"
Uit particuliere berichten blijkt, dat majoor
tect dan wel degelijk verschaft! Die depêche
moest hetn zeker al heel veel pleizier doen
En als alles goed ping, ontving hy haar al
binnen het uur. Hij had er immers bij gezet
„Spoed". Om zijn geld weg te gooien och ja
dat lieve geldde menschen die het bezitten,
weten volstrekt niet wat het ia; dat weten al
leen zij die het niet hebben.
Hij nam eenige geldstukken uit zijn zak en
bekeek ze met welgevallen.
Gisteren in de herberg-en van ochtend bij
het stevig ontijt had hij er het zijne van
gedacht. Nu was hij alleen dan kan iemand
op de dwaze gedachte komen dwaze, of ook
geen dwaze
Als men hier bij voorbeeld het een of ander
wilde doen, dat niemand mag weten hier
kraait er geen haan naar als hier iemand
koud en stom wordt gemaakt, dan vinden ze
hem eerst na jaar en dag daar in het dichte
struikgewas de grond maar wat losgemaakt en
dan weer zorgvuldig toegedekt dan kunnen
ze lang zoeken
Op dat oogenblik kwam de jongen weer
aanstormenhij was geheel buiten adem. At
tenhofer had hem te midden van zijn over
peinzingen niet hooren aankomen en ontstelde
nevig, toon hij hem plotseling vóór zich zag.
„Domme jongen" riep hij woedend uit. „maak
toch niet zoo'n leven
Onwillekeurig balde hij zijn vuiston. Zijn neus
vleugels zetten zich uitnij was op het punt
den jongen bij zijn kraag te pakken om
het te probeeren.
Het bloed steeg naar zijn hoofdzijn slapen
klopten en zijn oogen namen een afschuwelijk
woeste uitdrukking aan, zoodat de jongen geheel
ontBteld een eind achteruitging en beefde.
Beets aan een zonnesteek overleden en dat
luitenant Hennekeler gesneuveld is.
Aan het Departement van Koloniën is
Woensdag het volgende Atjeh-telegram ont
vangen
Vijand had bij gevecht bij Toeding enLehong
op 7 dezer, dertig dooden en vele gewonden.
Den 9en dezer werd vijand van bovenloop
Lobong-rivier verdreven, waarbij twee fuse
liers gewond werden en de vijand twintig
dooden en gewonden bekwam. Groot aantal
bewoners der VI Moekims uit Lehong naar
Olehleb vertrokken.
Het Kabinet, dat heette uilsluitend geroepen
te zijn om de Kieswet tot stand te brengen,
heeft met de Kamer, die gezegd werd on
bevoegd te zijn om nog iets anders te doen
dan tot de Kieswet mede te werken, aan
verscheidene belangrijke maatregelen het
aanzijn gegeven.
Behalve de Kieswet, werden in het Staats
blad de Vermogensbelasting, de Bedrijfsbe
lasting en de Personeele belasting opgenomen
voorts de wijziging in het Wetboek van
Burgerlijke rechtsvordering, de Veiligheids
wet, de herziening van de Hinderwet, die tot
betere regeling van het Stoomwezen, de Fail-
lissementswet, de herziening der Wet op de
Rijkspostspaarbank, de afschaffing van den
verplichten eed voor de leden van de Pro
vinciale Staten en de Gemeenteraden, or
ganisatie der verkiezing voor de Kamer vau
Koophandel, de invoering van het anthro-
pometrische stelsel, de conversie 3t/2 pet. tot
3 pet. schuld, het Telefoonverkeer met het
buitenland.
Misschien zal vóór hun heengaan ook de
Pensioenwet voor de werklieden in het leven
treden.
Voor een Kabinet ad hoe en een ster
vende Kamer is dit waarlijk genoeg om in
herinnering te blijven, meent de Arnh. Crt.
De leden van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal zijn bijeengeroepen tegen aanstaan
den Maandagavond half negen.
Het adres ter verkrijging van Rijkspensioen
voor weduwen en weezen van onderwijzers
aan openbare Lagere scholen, telt thans 8361
handteekeningen.
Binnenkort zal een audiëntie gevraagd en
het adres, met memorie vau toelichting,
daarop worden aangeboden door een depu
tatie van vier personen.
Angstig en verlegen stamelde hij
„U hebt toch gezegd, dat ik vlug voort moest
makenhier is het geld."
Attenhofer streek met zijn zakdoek over zijn
voorhoofd, droogde het af en zeide, plotseling
weer op een vriendelijken toon:
„Dim, is ook zoo! Nu, 't is goed, mijn
jongen. Die vijftig cent mag je houden, maar
ga nu zoo gauw mogelijk naar huis!"
„Ik dank u vriendelijk, mijnheer I" zeide de
knaap en meteen liep hij hard weg. Zulk een
vreemden mijnheer had hij nog nooit gezien.
Attenhofer was blij, dat hij weer alleen was.
Hij had den armen jongen inderdaad aangezien
of hij hem zou hebben willen vermoorden,
zonder dat het gemerkt werd. Maar zoo'n arme
jongen dat diende nergens toeDe knaap
mocht van geluk spreken, dat hij niet rijk was.
Attenhofer stond op en liep op de kleine
ruimte om het gedenkteeken heen en weer. Hij
wilde weer een liedje neuriën, maar kon er toch
niet toe komen. Hij kon de vreeselijke gedachte,
die plotseling, hij wist zelf niet hoe, bij hem
opgekomen was, niet weer van zich afzetten.
Hij kon aan niet anders denken, bepaald aan
nieta anders en daarbij was het zoo druk
kend warm. Geen blad bewoog zich, en onder
den valen zwavelkleurigen hemel zag alles er
somber en treurig uit. Hij fronste zijn voor
hoofd en wierp het eindje sigaar, waarop hij ge
kauwd had, mistroostig op den grond. Het, on
weer oefende zeker dien invloed op hein uit.
Als het dan toch ook maar eens tot een uit bar
sting kwam!
Eerst wua hij bang geweest voor den regen,
nu verlangde hij naar een opfrissehing, al moest
hij dan ook door en door nat worden, maar de
drukkende hitte bleef aanhouden, en het geroru-
De anti-revolutionnaire Nederlander geeft
het volgende curiosum
Onlangs is, op voorstel van mr. Hartogh,
een belangrijk wetsontwerp totstandgekomen,
waarbij tal van zeer gewichtige wijzigingen
in de bestaande proces-orde zijn aangebracht.
In de «overgangsbepaling" staat: «deze wet
is niet van toepassing op gedingen, ten aanzien
waarvan bij hare inwerkingtreding geen uiter
lijk gewijsde bestaan".
Die wet kan dus alleen worden toegepast
op gedingen die bij baar in werking treden
reeds zijn afgeloopen
Quandoque bonus dorraitat Homerus.
Maar hier hebben al de lezers inet Homerus
mee geslapen Voorstellers, Staten-Generaal,
Regeering, Raad van State, ja zelfs de waak
zame pers.
In Mei dezes jaars zal een vergelijkend
onderzoek plaats hebben van adspiranten voor
de betrekking van klerk der posterijen en
telegraph ie, om naar mate van de behoefte
te worden benoemd.
De Staats-Ct. bevat daarvoor de verdere
bepalingen.
Zitting van den Gemeenteraad vau Dingdag 12
Januari 1897. des namiddags half twee.
Voorzitter de heer Burgemeester, mr. F. D. graaf
Scliimmelpenninck.
Tegenwoordig 12 leden afwezig met kennisgeving
de heeren Van der Want, rar. Van Zyst en Tromp
van Holst, en verder de heeren Van Esveld en Gar-
jeanne.
De notulen der vorige zitting worden gelezen en
z. h. st. aldus gearresteerd.
Aan de orde is een ontwerp-besluit tot vaststelling
der jaarwedde van mej. de wed. D, F. van Slooten
Sprayt, nieuwbenoemd onderwijzeres aan de open
bare school le soort voor meisjes, op f700.
De heer Visser vraagt te mogen vernemen waar
op B. en W. deze jaarwedde baseereu andere onder
wijzers ontvangen bij bun aanstelling I 600.
Dr. Groene boom, Wethouder van Onderwijs,
zegt, dat het voorstel tot een hooger tractement werd
gedaan omdat de titularisse reeds meer dan zes jaar
dienst heeft, o.a. aan de school deB heeren Radersma,
De heer Visser repliceert, dat zij werd aange
steld in 1881 en op haar verzoek eervol ontslagen
in 1887 en zij toen geen 6 jaar dieuat had. Naar
spr. meeniug heeft de Verordening van '95 geen
terugwerkende kracht. Bij de stukken zag spr. niet
die, welke voorgeschreven zijn by art. 16 (advies van
school-autoriteiten)hij zal dus tegenstemmen.
Dr. Groene boom merkt op, dat de bepalingen
ten deze in de oude Verordening dezelfde waren
eu zegt, dat mtj. Van Slooten wel degelijk 6 jaar
dienst heeft en dus in de termen valt voor verhoogd
salaris.
De heer V isser persisteert bij zyn gezegde dat
deze onderwyzeresgeen volle 6 jaar dienst heeft en oe-
)rijst_dn_uit_de_Gemeeiiteverslngen. Bovendiep,
mei, dat zich van tijd tot tijd liet hooren, was
nog heel, heel ver weg.
Zoowat een half uur had hij bij het monu
ment doorgebracht dit halve uur was hem
langer gevallen dan het urenlange wachten op
de straat toen hij de beide dames uit het
roode huis zag komen, die, nadat zij naar alle
zijden onderzoekend hadden rondgekeken, langs
denzelfden weg dien zij afgekomen waren, weer
naar het station teruggingen.
Attenhofer nam den kortsten weg, dien de
jongen hem gewezen had; hij liep zeer "langzaam,
maar kwam toch nog vroeg genoeg om te zien,
dat de beide dames not slation binnengingen
Hij aarzelde een oogenblik.
Zou hij de dames volgen? Dan zou hij zeker
weinig nieuws opdoen. Het was duidelijk, dut
„ij weer naar Berlijn gingen en dan naar hun
huis terug zouden koeren. Daar kon hij nog
ettelijke uren op de straat heen en weer slen
teren, zonder is iots te zien maar de villa was
toch zeker niet leeg. Er was stellig nog iemand,
die daar dien nacht wel niet zou blijven. Het
zou waarschijnlijk voor den architect wel zoo
interessant zijn te vernemen, wat de ander
want Attenhofer twijfelde er geen oogenblik
aan, dat het een heer moe3t zijn zou begin-
nen.^ Hoogst waarschijnlijk was het de eigenaar,
de Beursmantnaar het kon ook een goede
vriend vati hem zijn. Dat zou nog moeten blykun.
De onbekende wilde natuurlijk niet met den
zelfden trein vertrekken hij wachtte zeker op
den volgenden. Attenhofer besloot daarom voor
loopig nog to wachten.
(WorcU vervolgd.)
