Maandag 19 iöJl April 1897. PHOENIX BROUWERIJ Specialiteit in Exportbier naar de Tropen. No. 4659, 46e Jaargang. PASCHEN. VERGIFT. Binnenland. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. AMERSFOQRTSCQE COURANT. Uitgave firma A. H. VAN CLEEFF te Amersloort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.franco per post f 4,45, Advertentiën 1—regels GO cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, oi'licieële- en onteigeningsadvertentiën pet' regel 15 cent. Afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KORTEGRACHT 50 Telephoon 19. KENNISGEVING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente AMERSFOORT, Gelet op art. 31 der Kieswet. Brengen Ier kennis van belanghebbenden, dat verzoekschriften tot verbetering der Kiezerslijst 1897/98 zyn ingekomen, welke tot en met den 21. April a.s. ter Secretaris ter lezing liggen en in afschrift tegen betaling der kosten verkrijg baar zijn. Amersfoort 15. April 1897. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Burgemeester. F. D. SCHIM HELPEN NIN 'K De Secretaris, W. L. SCIIELTUS. 't Is weer Pascheu. Het is andermaal gekomen, het feest, waarop een lied des levens ruischt door alle sferen; aangebro ken is cle vriendelijke Paaselimorgen, die lente-ochtendstond, die van leven spreekt en van lust, van bloemen die zullen komen en van vruchten die zullen rijpen, die ochtend die met een machtige blijde boodschap tot ons komt, het Pansoh- Evaugelie, dat spreekt van een onver nietigbaar leven, van een grafsteen die is afgewenteld, en een graf dat geopend is. Hij klinkt zoo luid, zoo krachtig ons tegen de Pauschzang, en waar hij tot ons klinkt, daar vindt hij weerklank daarbinnen, daar laat hij in ons out» waken een gansch bijzondere blijdschap. In dien somberen winter, met zijn zware grauwe velden, met zijn hard nekkiger! mist, die dag aan dag lood zwaar neder hing en onze wereld zoo klein maakte, met zijn korte dagen en lange, eindeloos lange nachten, hebben wij gesnakt naar den blijden lente groet. Wij hebben gejuicht, toen wij ze zageu die eenvoudige bloempjes, eu toen ze de geestige kopjes omhoog hieven, toen hebben wij ze vriendelijk toegeknikt, alsof wij wilden zeggen wij zijn oude kennissen; wij weten wel wat gij komt doengij komt ons vertellen, dat de leute komt, dat zij in aantocht is, reeds dicht nabij, dat zij nadert met haar bloesems en haar knoppen en haar zacht koesterende zonnestralen. En nu, nu het Pascheu is, nu is voor ons gevoel de Feuilleton. 2). Do gasten met hun vroolijke gezichten, do holdoro gasvlammen, de voorwerpen van weelde in liet rijk gemeubilleen! vertrek, dat alles omringde een man, die er niet do minste acht op sloeg; ja Benedict had niet eens oor voor het verliefde gefluister vau zijn aanstaande. "Hij was hot middelpunt van een groot lamihelc 'st, zonder dat hij er met zijn hart bij was. üe wijn bruiste in de glazen, men stootte aan, men bracht toasten uit op hot welzijn van bot jonge paar. Bonedict glimlachte en stamelde zells ooingo woorden, maar liet beeld der goudblondo schoonheid had hem geheel betooverd. Hij kliste llcriiimc. maar stelde zich daarbij voor. «elk een zaligheid hot zijn zou, wanneer hij zijn lippen cons op die der onbekende vrouw zou drukken. Hy verkeerde in een volslagen toestand van zins- hogooebcling. i)c fabrikant underdo den verlooide van zijn dochter en legde de hand op zijn schouder. Benedict sprong op. Schrik niet al te zeer, waarde schoonzoon, zei Andreas Gundler zacht. Ken paar minuien geleden kwam hier een boodsehnn, dat helmis de ziekte van mevrouw inv moeder bedenkelijk Hennino weet er al van zij 1 zeer begrijpelijk vinden, wam li li is rijdt. Bodcdlet sprong op. .Jii, riep hij uit, ik moei i moeder. wij allen zullen liet c terstond naar blijde tijd gekomentóch gekomen, al blaast nog bijwijlen de wind scherp en snijdend over de aarde, als wilde hij too- i, dat hij er nog isal worstelt nog de wintervorst om iets van zijn oude heerschappij te behouden. Paschen is nog heel iets anders dan slechts het lentefeest. Wat ons oog (laarbuiten ziet, is onze profetie van wat ons geestesoog óok ziet overwinning van het licht, onvernietig baar zijn van hetgeen leeft. Paschen is ons het feest des levens, van het waar achtige leven, dat nimmer wordt ver nietigd. En daarom heden een blijde bloodschap tot allen, die daar nederzitten in rouw, gebogen ouder hun kruis, ge wond door hun smart. In oude verhalen, die uit het grijs verleden ons zijn overgeleverd en die tot ons spreken van wondere dingen, wordt ons gezegd van een kruis, dat niet het einde was van een leven van liefdevan een graf dat niet gesloten bleefvan een afgewentelden grufste.eu. En de groote, de heerlijke waarheid dier oude verhalen spreekt tot ons gemoed met aangrijpende kracht. Schoon zijn zij en zinrijk, die oude verhalen. Wij zullen deze dingen niet allen op dezelfde manier zeggen, maarzullen dit gie ten in andere vormen. Maar is dit niet de kern van ons Paaschgeloof 1 Is dit niet de eigenaardige blijdschap, door den Pausch- dag in ons gewekt'! En als wij, blijde juiclieud den lenteochtend begroeten, is het niet omdat zijn adem lieflijk zacht wekt elk sluimerend leven, in schaduw van den winternacht lang en diep ver borgen 1 Zoo spreke de blijde boodschap van den Paaselimorgen tot ons met een bood schap van leven dat verwint, van het goede, dat nooit verloren gaat, van nieuwe kracht, die overal weer ontwaakt. Onzichtbaar, maar gezien nochtans. 't Is maar te hopen, dat alle slechte even goed als alle goede dingen in drieën be staan, want ook de derde maand des juars heeft op 't stuk der Rijksmiddelen een lee- lijken tegenvaller geleverd. Opnieuw bleef de opbrengst over Maart, vergeleken bij de zelfde maand van liet vorig jaar, niet minder dan I I 014573 ten achter, terwijl wij over hot eerste kwartaal van 07 slechts I'25082506.15 ontvingen, tegen 128972094.03 in bet eerste kwartaal van 1899. Naar die verhouding zou liet leunende jaar, indien do toestand zoo bleef voortduren, meer dan 12 inillioen ongunstiger worden dan het jaar 1806. We zijn echter in Maart ile raming (f9981813) een eindje te boven 1 gekomen, want do opbrengst is f 10897 308.97s maar toch zijn we nu reeds circa 4 inillioen ten achteren eu een zóo «rnotu achterstand wordt niet zoo gemakkelijk ingehaald. De directe belastingen vlooiden traag in 1 de al'gcloopoii maandzij gaven slechts |'3 053 913.87® tegen l'4 242 455.84® in Maart i 1896, en daarin ligt de eenige oorzaak der teleurstelling, want al de overige middelen i gaven meer dan iu Maart 1890 en vandaar dut liet tekort, nog gedeeltelijk isgecompen- snerd. Dn rechten op den invoer gaven weder I'78000 meer en klommen iu de vorige maand tot 1*877 731.89; de accijnsen lever den 1*3 605 873 op, tegen 1*3 533292; do J waarborg f24613, tegen 1*24359de indirecte I belastingen (waaronder de successioreeliton) I I I 797 902, togen 11791 142; de domeinen 1*498 700, tegen 1*484 907; de posterijen j 1*756 927, tegen f751851; de Ilijkstelegral'en I I 115 030, tegen f109 490; de loodsgelden f 157 962, tegen 1' 152 783. I Over liet eerste kwartaal zijn (in vergo- lijking met Januari—Maart 1890) achterlijk I de directe belastingen met 1*2 2110(58, de accyusen met f.311 282, do indirecte belas tingen met f839 491, de domeinen met 1*12 462, de Rykstelegrafen met circa f8000, en daarentegen vooruitgegaande rechten op den invoer met ruim f92000, de poste rijen met f 18 544 en do loodsgelden met 1*24341. Maar 4 inillioen is niet licht in te halen. De gevoelens over het wetsontwerp tot op richting der Kamers van Arbeid waren in de aftieelingen der Eerste Kamer zeer verdeeld Vele leden begroetten met ingenomenheid de indiening er vanandere leden, dit voor stel eveneens een stap op den goeden weg achtend, waren echter van meening, dat men van 'Ie werking dier wet geen hooggespan nen verwachting mocht koesteren. Hot oordeel van andere leden luidde weer minder gunstig. Sommigen meenden, dat ook zonder dat er Kamers van Arbeid en Ver- zoouingsraden bestaan werkstakingen bij ons iu den regel spoedig beëindigd worden en zich uit eigen beweging veelal commissiën van verzoenning opwerpen. Anderen betwij felden ol' de instelling van Arbeidskamers we' zou bijdragen tot verelfeniiig van ernstige geschillen. Zij vreesden, dat dè wet weinig uitwerking zou hebben, omdat onze arbeiden de klasse nog niet genoog ontwikkeld was om mot kennis van zaken, kalmte 8Q<onpar tijdigheid da in de wet bedoelde geschillen te beooi'deelen. Eenig gunstig resultaat was dus volgens deze loden van de Kamers van Arbeid, althans voorzoo ver zjj als Verzoonings- raden zouden optreden, niet te wachten. Zelfs meenden sommigen, dat de kiem tot strijd reeds in hot ontwerp gelegd is. nu de Kamers zouden bestaan uit patroons, gekozen door de patroons, en uit werklieden, gekozen door do werklieden. Tegen een en ander werd echter van ver schillende zijden krachtig opgekomen en be toogd, dat door de oprichting van K. v. A. de aanraking tusschon patroons en werk lieden vermeerderd en de onderlinge ver houding verbeterd zou worden. ilij nam vluchtig afscheidtoon 11 ermine hem kuste, slootte hij linnr ruw vau zich en als een 1 krankzinnige snelde hij do trap af. jN'imr mijn nioodev moet ïlcriep h(j luid. Doch zacht voegde hij er by Kaar het bal masqué Op de straat bleef hi) slaan on zag om naar con rijtuig. Hoi sneeuwde in dichte vlokken, hot trottoir was reeds door een dik, wit tapijt belegd. Ecu van koude bevende gestalte naderde hem. Een eenvoudig geklcedc, jonge vrouw met een schoon, maar buitengewoon bleek en pijnlijk v -'rokkenge laat werd bij het licht van eon straatlantaarn zicht baar en greep Keiler bij don arm. Benedict, fluisterde zij. Hij koek om on kon eon kroot van schrik niet onderdrukken. ltoosjc! riep hij uit, jij hier? Ik dacht, dat je nog in liet dorp aan de Zwilserseho grens was. Waar je met mij getrouwd bent, nietwaar? Getrouwd, horbiiaide hij, wie kan dat bewijzen? Ik niet, wan; jij heb de papieren, en hot huwelijk werd in liet geheim gesloten, maar niet temin bon ik jo vrouw. Juist, ik hob do papieren en wanneer ik die vernietig, dan kan niemand ter wereld dut huwelijk bewijzenje moet dus verstandig zijn en daarginds blijven. Opdat jy je kunt verloven mot do dochter van Gundler, den rijken fabrikant die hier woont. Hoesje, wat zoek je hier? vroeg do jongeman, terwijl hij trachtte zich aan den doordringenden blik der bleeko vrouw ie onttrokken. Waarom dwaal je in den avond hier eenzaam op do straal? Ik wil uit je eigen mond vernemen ol' het mogelitk is, dal daarboven vanavond jou verloving met dé dochter van Giinillor gevierd wordt? Laat my met ritst, Kousje, ik moot naar myn moeder, die ernstig ziek is; laat mij met rust, morgen kom ik by je en zal alles ophelderen. ZIJ II. Morgen gilde Roosje, morgen zal het te laat sisto Bo il moot, Bell je krankzinnig? Wat wil jo doen ïiodiot tusseheu de tanden. Ik zal doen wat een verlaten vrouw d< wanneer men tic heilige banden verbreekt, zij zicli gebonden waande. Ik zal mij van hoi berooven. Roosje, ik bid je weos toch verstandigbedenk dal jo jo kind haar moedor niet moogt ontroovon. Roosje lachte hitier. Hel» jij wol gedacht, toon je. ons huwelykhebt I verbroken om jo met een andere te verloven, dat I jij do vader van de kleine Benedieta bont? vroeg zij zacht. Mooi ik alleen getrouw zijn aan myn plicht en als oen verschoppeling'! door de wereld ronddolen Ik kan hut niet. ik kan het niet. By myn ouders mag ik niet terugkomen vóór ik hun I mijn trottwpapioron kan vortoonon, dicjij in handen hebt. Zij goloovon niets van ons geheim huwelijk j on vader heeft tegen mij gezegd Als hij workoljk je echtgenoot is, ga dan tot hem en dwing hom voor je te zorgen van ons heb jo niets meer te ver- 1 wachten, wij jagen je weg nit ons buis. Jij weet nu, dat ik een verjaagde, oen wanhopige ben, zeg j zelf. wat moet ik beginnen. Geef mij raad of maak I hot onrecht goed dat jo aan my boilrévon hebt erken mij als je vrouw, Roosje, hier, hier, noem dit geld aan en zoek I een onderkomen voor vannachtmorgen zullen w y alles bepraten. Wij moeten dut geheime huwelijk, iu het buitenland gesloten, doen ontbinden, zonder dat iemand er ooit, iels van tewoten komtik moet de dochter van den fabrikant trouwen, omdat ik I financieel ten gronde ben gericht. Wanneer ik rijk I was, dan zou ik je bier brengen als myn vrouw, muur nu beu ik mui, Door mijn lutweljk met lier- i mine Gmullor zul ik ruim voor jou eu Benedieta kunnen zorgen, en wanneer jo ons huwelijk laat ontbinden, wanneer je het geheim houdt, dan zul ik dut Ook doen, daar geef ik je miju eerewoord op. Jou eerewoord lachte do verlaten vrouw spot tend, Jat is een kostbaar onderpand, oven kostbaar als ons huwelyk was. Roosje, dat gesprok midden op do straat moot iu: geëindigd worden, zoido Keiler toornig, houd mij niet langer op. ik moet naar myn zieke moeder. Hier hob jo geld en morgen morgen zien weel- kaar terug, vaarwel. Hy drukte huur oen beurs iu de hand; toen snelde hij voort. Roosje klemde zich nan hom vastzij wierp de beurs in do sneeuw. Je geld wil ik niet hobbon. jammerde zij. je moot voor mij een echtgenoot, voor mijn kind een vader zijn. Laat mij gaan. Noon, neen. Maar Benedict had zich reeds met geweld van do zwakke vrouw losgerukt; hij snelde voort on sloeg oen zijstraat in, Als door de furiën voortgozwoopt, rondo bij weg on hield de heide handen voor de ooren om niet nogmaals de vertwijfelde kreten te hoorei» van Roosje, die hem zoo vruesclijk toeklonken, Zij riep hem na. Vloek over je, meinedige! Benedict liep weg, hij zag niet hoe het urrno Koosjn zich aan de muren dor huizen vasthield on zoo voortstrompelde den kant op van hot water, ilat, naar zij hoopte, modelijdcnder voor haar zou zijn dan de monsolion. Honodie.t kon niet langzamer loepen, ook niet toen hij wist, dal hij allang buiten het bereik der stom van Roosje was. De furiën dreven hem onafgebroken voort en die furiën waren het óok welke hem toeriepen Jo moei je haasten, ie zieke moedor wacht Jo en dan moet je naar hot bul-muaqnë, (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1897 | | pagina 1