Maandag 28
Juni 1897.
PHOENIX BROUWERIJ
Specialiteit in Exportbier naar de Tropen.
No. 4679,
46e Jaargang.
Binnenland.
VERGIFT.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Oitgave
firma A. H. VAN CLEEPP
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 4.franco per
post 1.45. Advertentiën 4C regels 00 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, olïicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 45 cent. Afzonderlijke
nummers iO cent.
Rij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGRACHT50
Telephoon 19.
KENNISGEVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op art. 98 der Kieswet,
Brengen ter kennis der ingezetenen, dat een
afschrift van den uitslag der op Vrijdag 25
Juni jl. gehouden herstemming is aangeplakt
aan de bergplaats, wijk E. no. 60, nabij het
Raadhuis en ter Secretarie voor een ieder ter
inzage nederligt.
Amersfoort 26 Juni 1897.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris.
W. L. SCHELTUS.
De herstemmingen op j.l. Vrijdag hebben
het voor velen verrassend gevolg gehad, dat
in de eerste vier jaren Nederland niet cle-
ricaal zal worden geregeerd en geen graan
rechten zal heffen.
In herstemming kwamen 41 liberalen, 32
anti-revolutionriairen, 14 katholieken, radi
calen, 4 sociaal-democraten en 3 Christelijk-
historischen. Liberalen werden gekozen in
33 districten, anti-revolutionnairen in 9,
sociaal-democraten in 4, radicalen in 3,
Christelijk-historischen in 1 district, terwijl
4 candidaat der volkspartij werd gekozen.
Bij de stemming op 45 Juni werden ge
kozen, met inbegrip van de 7 op 1 Juni
verkozenen, 22 katholieken, 14 liberalen, 43
anti-revolutionairen en 4 radicaal, zoodat de
nieuwe Kamer op dit oogenblik bestaat uit
47 liberalen, 23 anti-revolutionnairen. 3 radi
calen, 22 katholieken, 4 socialisten, 1 histo
rische en 1 van de Volkspartij, aldus 42
cleriealen.
Opgemerkt dient te worden, «lat de libe
ralen 3 zetels veroverden, nl.Beverwijk,
Enschede en Sneek. De sociaal-democraat,
mr. Troelstra, werd in 3 districten gekozen,
terwijl ook in Scboterland de sociaal-demo
craten de meerderheid verwierven. Zeer op
merkenswaardig mag het heeten, dat bij deze
herstemmingen geen enkel roomsch-katholiek
werd gekozen.
Bij deze herstemmingen vielen uit de Kamer
leden Mees, Gerritsen en Heemskerk.
Nieuwe vrije verkiezingen moeten plaats
hebben in 3 districten, aangezien de heer
Tak van Poortvliet zoowel in Amsterdam
als in Beverwijk werd gekozen, terwijl de
heer Troelstra in Leeuwarden, Tietjerkstera-
deel en Winschoten de meerderheid ver
Feuilleton.
21).
Zij was zeer eenvoudig gekleed, maar toch zag
Max in haar een meisje van hoog aanzien. Geruimen
tijd sloeg h'j haar in stomme bewondering gade.
Hij kon geen woorden vinden om uiting te geven
aan liet geluk, dat zijn hart deed trillen.
Je bent st'l geworden, Max, zeide Dolores,
vindt je ook, dat wij een ongeoorloofden weg be
wandelen
Een ongeoorloofden weg? herhaalde Max. Je
beschouwt de dingen wel met Btrengen blik. Het
geen wij doen, is zelfs zeer onschuldig, want ik heb
de eerlijkste bedoelingen.
Ik geloof je, maar laten wij daar niet weder
over spreken, zeide Dolores en weer ging haar een
rilling door al haar leden.
Waarom mag ik niet tegen je zeggen, dat ik
niet meer zonder je zou kunnen leven en dat ik
daarom vast besloten ben je tot mijn vrouw te
maken en je op de handen door het leven te
dragen
Dolores bloot' staan eu zag den schilder in het
gelaat.
Alsof hij iets ongehoords,'iets vrocselijks gezegd
had, riep zij uit
Wil je met mij huwen
Is dat dan zulk een vermetel voornemen van
mij vroeg Max, en hij verbleekte, want de oogeu
van het meisje joegen hem schrik aan. Ik ben een
man, die zijn vrouw een aangenaam, onbezorgd leven
bieden kan en
Spreek er niet van, Max, zeide Dolores sniee-
koud.
wierf. Mr. Troelstiu nam aan voor Tjietjerk-
steradeel.
Er zijn dus 58 districten, die zich voor
anti-clericalen bebben verklaard.
In 4 daarvan: Leeuwarden (dat den heer
Gerritsen niet herkoos), Scboterland (waai
de heer Pyttersen viel), Winschoten (waai
de heer Tydens uitviel), en Tjietjerksteradeel
(dat den 'heer De Kanter niet weder nam)
zijn candidaten der sociaal-democratische
arbeiderspartij gekozenmr. Troelstra is in
drie dezer districten de uitverkorene, de heer
Van der Zwaag in éen (Schoterland).
Eén zetel viel ten deel aan de Chr. Histo
rische partij van dr. Bronsveld. In Rotterdam I
moest nl. de heer Mees, een der voortref
felijkste liberale Kamerleden, plaats maken
voor den predikant dr. De Visser.
De radicalen hebben in Leeuwarden den
heer Gerritsen verloren. Zij wonnen echter
Deventer, waar de heer Stoffel (voorstander
van landnationalisatie) den heer Van Delden
(liberaal) vervangt, Amsterdam V (waar de
meerderheid aan den onderwijzer Ketelaar
de voorkeur gaf boven mr. Pierson) en
Amsterdam VIII, waar de lieer Nolting, het
vverkmanslid van den A msterdamschen Ge
meenteraad werd gekozen. Met den lieer De
Boer (Zaandam) zal de nieuwe Kamer dus
4 radicalen tellen.
De overige 47 leden zijn liberalen van
verschillenden tint. Van dez- ,i is de heer Tak
van Poortvliet tweemalen gekozen, in Am
sterdam IX en in Beverwijk.
In een van deze districten vermoedelijk
Amsterdam IX moet dus herstemd wor
den, evenals in twee der districten waar de
heer Troelstra is gekozen, en waar vermoe
delijk geestverwanten zijn plaats zullen in
nemen., tenzij Leeuwarden zich thans ver
klaart voor den heer Gerritsen, die slechts
69 stemmen in de minderheid bleef.
Noch in Amsterdun, no.ch in Rotterdam,
noch in Utrecht, noch in de beide districten
van Den Haag, waar moest worden herstemd,
zijn cleriealen gekozen.
De meerderheid hebben de liberalen in de
nieuwenjKamer echter óok niet. Zij tellen de
heeren Van Karnebeek en Bastert medege-
rekend 47 leden op de 100, maar zij
vormen de sterkste partij en zullen aan
de regeering blijvende bij de meeste
maatregelen op den steun kunnen rekenen
van de vier radicale leden en het Chr his
torisch lid.
Er zijn in de nieuwe Kamer van 400 leden
die in September haar vierjarigen zittings-
tijd begint, een groot getal nieuwe leden
gekozen nl. 49, zelfs 22 als men de heeren
Fokker, Pierson en Van Raai te medeteit,
die wel in de laatste maanden reeds in de
oude Kamer zijn gekozen, maar nog geen
zitting hebben genomen. De nieuwe leden
zijn «Jan:
7 liberalenGroen van Waarder, Fokker,
Pierson, De Klerk, Van Raalte, Verheij en
Van Gilse.
3 radicalenStoffel, Nolting en Ketelaar.
8 antirevolutionnairenMalefïjt, Van de
Velde, L. van Asch van Wijck, Krap, Van
Heemstra, Brummelkamp, Van der Borch,
II. van Asch van Wijck.
4 katholiekMerkelbach.
1 Chr.-bistoriscbedr. De Visser.
2 sociaal-democratenmr. Troelstra en
Van der Zwaag.
Van de aftredenile leden die zich herkies
baar hadden gesteld, zijn uitgevallen de vol
gende 45:
7 liberalenMees, Kerdijk, Van Borssele,
Guyot, Pyttersen, De Kanter en mr. W.
H. de Beaufort.
2 radicalenGerritsen en Tijdens.
1 antirevolutionnairHeemskerk.
3 KatholiekenBorret, Vos de VVael, en
Van Berckel.
2 Christ.-hist.Huydecoper en Quarles
van Ufford.
In het Vaderland geeft Lodewijk Mulder
een historischen terugblik op het einde van
de vier laatste eeuwen. Hij vergelijkt het
tegenwoordig einde der eeuw, met zijn als
»(in de siècle" aangeduide kenteekenen en
gebeurtenissen, met dat der drie vorige
eeuwen, dus sedert ons land een onafhan-
hankelijke Staat werd.
Het eerst een blik geslagen op het einde
der zestiende eeuw. De verrichtingen van
den grooten krijgskundige Prins Maurits,
het bekende jaar 4597, aanvang van een
serie overwinningen, die besloten werden
niet de schitterende zege bii Nieuwpoort in
1600.
Honderd jaar later is weder een Oranje
vorst de hoofdfiguur op het wereldtooneel,
Willem de Derde, de Stadhouder.
Evenals zijn doorluchtige voorzaat Maurits
de staatkundige en go«fsdienstige vrijheid
van een kleinen Staat had verdedigd
tegen het machtige Spanje, zoo beschermde
Willem III de vrijheid van een geheel we
relddeel tegen de brutale willekeur van den
niet minder machtigen Franschen despoot.
En dien strijd hield hij vol lot zijn «Jood,
kort na het einde van de eeuw, waarvan hij
de laatste jaren met zijn roemrijken naam
had opgeluisterd.
Dan -komt het fin de siècle van de acht
tiende eeuw. Een vluchtigen blik slaat de
schrijver op den droevigen innerlijken toe
stand van het landverdeeldheid van alle
kanten en het einde was
»In 1795 rukte Pichegru metzijn Fransche
troepen Amsterdam binnen; Staats-Vlaande-
ren, Staats-Limburg, met Venloo en Maas
tricht, wei Jen aan Frankrijk afgestaan, dat
honderd millioen gulden ontving, omdat het
ons aan de oplossing van het sociale vraag
stuk aangaande de rechten van den mensch
had geholpen".
En nu, staande voor het einde van de
negentiende eeuw, vraagt Lodewijk Mulder:
met welk van de drie voorgaande kunnen
we het vergelijken? Zeker niet met de
beide eerste, maar wel in vele opzichten
met het laatste. Even de groote vraagstukken
aanstippend, die geheel Europa bezighouden,
komt hij tot éen vraagstuk, dat in ons land
volstrekt moet worden opgelost: Het is
niet de vraag, hoe wij in vervolg zullen
bestaan, maar of wij, wanneer onze onaf
hankelijkheid mocht bedreigd worden, in
staat zijn dat bestaan te behoudenniet of
Mejuffrouw hij durfde geen „Dolores" meer
zeggen mejuffrouw, u maakt mij angstig. Heb
ik mij vergist Haat u mij
Neen, Maxzou ik dan bij je ziju gekomen
Zij zag hem teeder aan en tranen welden in haar
oogen op.
Dolores, wat moet ik van je raadselachtige
woorden denken vroeg Max,
Zij nam zijn hand en zeide met smeokende stem
Max, laien wij spreken over wat je wilt, maar
niet over de toekomst. Laten wij elke gedachte
daaraan verdrijven en gelukkig wezen met de oogen-
blikken, die we met elkaar kunnen doorbrengen
laten we doen zooals de kinderen, die genieten van
het heerlijke zomerweer en er niet aan deuken, dat
het weder zoo spoedig winter zal worden. OMax,
spreek over niets dan over het tegenwoordigeik
wil niets zien dan je beeld, dat onuitwischbaar in
mijn hart gegrift staat, ik wil niets hooren dan je
stem.
Dolores hing aan den arm van Maxzij drukte
zich zacht tegen hem aan en hij had haar kunnen
meevoeren, waarheen hij maar wilde.
Sedert dien avond kwamen Max en Dolores iede-
ren dag te zamen zij aarzelde niet zijn atelier te
betreden, want zij wist dat de liefde van Max veel
te groot en te edel, veci te oprecht en onbaatzuch
tig was dan dit zij iets had te vreezen.
In dat atelier brachten zij heerlijke uren door. Het
was hun reeds voldoende, als zij elkaar in dc oogen
kouden zien, eikaars stem hooron.
Adolphi had nooit getracht te ontdekken, wie het
beminde meisje eigenlijk was. Slechts éen enkele
maal had hij, terwijl hij bezig was haar portret te
schilderen, gevraagd
Zal ik dan nooit dien sluier van geheimzin
nigheid, waarin ge u hult, mogen oplichten
Zij had hem daarop aangezien met een blik, die
hom deed 'miveren en on stroeven toon geantwoord
n op strocven toon geantwoord
Wanneer je ook slechts éen poging doet om
mijn geheim te doorgronden, dan zal je mij nimmer
weerzicD. Denk aan het sprookje van de schoone
Melusine; ook onze tijd heeft zijn sprookjes.
Max had daarop slechts met een zucht kunnen
antwoorden. Sedert had hij Dolores er nooit meer
naar gevraagd.
Het was het zonderlingste verliefde paar dat men
zich denken kan. Max en Dolores beminden elkaar
zonder vooruitzichten, maar zjj beminden elkaar
zij begeerden niets, zij hoopten niets, hun liefde
was hun voldoende. Zij dachten aan geen huwelijk,
het woord „toekomst" was zelfs door Max niet meer
uitgesproken.
Zoo is de toestand waarin Adolphi aan onze lezers
voorstellen, terwijl hij in zijn atelier voor den ezel
zit, waarop het portret van Dolores staat.
Waar blijft Dolores? mompelde hij. Zon zji
niet komen?
Eeu uitdrukking van droefheid vertoonde zich in
zijn trekken, maar een oogenblik later klaarde zijn
gelaat op, want bij hoorde maar al te zeer bekende
voetstappen de deur van liet atelier naderen en een
melodieuse stem zeide
Hier is zij, uw Dolores.
Met eeu kreet van vreugde breidde Max de armen
uit en het beminde meisje wierp zich aan zijn
borst.
Je bent vandaag zeer laat gekomen, zei Max
ten slotte, met een znolit verwijt. Ik was zoo on
gerust.
Moet ik mjj verantwoorden vroeg Dolores
lachend.
Ik smeek je er om. tenminste, als geen bij
zondere belangen je het stilzwijgen opleggen.
Het gelaat van Dolores werd weer zoo ernstig en
droefgeestig, als Max het op het doek gebracht had.
Haar donkere oneen zagen hem strak aan, terwijl
in spanning luisterde.
Met dofi'e stem zcido zij
Waarom ik zoo laat gekomen beu Oprecht
gesproken, ik heb geaarzeld.
Geaarzeld om bij mij te komen vroeg Max
verschrikt.
Ja.
Dolores was uitorlijk kalm, maar het zenuwachtig
trillen van haar lippen bewees, dat zij haar ontroe
ring met geweld onderdrukte.
Doleres, riep Max uit.
Ik overlegde met mijzelve, giug zij voort, of
het niet beter zou zijn, nooit terug to keeren.
Dolores, wil ie mij krankzinnig makenriep
Max. Zou je zonder mij kunnen of willen leven
De oogen van Dolores begonnen te fonkelen en
zij zeide zacht
En wnuueer ik nu eens, door omstandighedon
bniten mijn wil, gedwongen wordt je voor altijd te
verlaten
Dolores, dat zou ik uiet overleven, riep Max.
Ik betwijfel of ik het ook overleven zou, zeide
het schoone meisje, maar er zijn maatschappelijke
wetten, die onbarmhartiger zijn dan de wetten voor
misdadigers. Die wetten vragen er niet nanr of
haar bepalingen door ons, arme menschenkinderen,
knnnen gedragen worden.
Dolores, klonk het sidderend van de lippen
van Adolphi, bestaat er dan geen uitweg voor ons,
en mogen wij, die elkaar toch zóo oprecht en vurig
beminnen, elkaar nooit voor het geheele leven toe-
behooreu
Ik geloof nooit.
Je gelooft het, maar dan houdt je toch nog
niet elke mogelijkheid uitgesloten. Zoudeu wri
niet naar een ver land, naar een ander werelddeel
kunnen vluchten
Dolores nam de beide banden van den beminden