Maandag 20
September 1897.
PHOENIX BROUWERIJ.
Specialiteit in Exportbier naar de Tropen.
No. 4703,
46e Jaargang.
VERGIFT.
Kroningsfeesten.
Binnenland.
H MEURSING Co. AMERSFOORT.
üitgave
Firma A. H. VAN CLE E FF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.franco per
post 1.15. Advertentiön 16 regels 00 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en outeigeningsadvertenliën per regel 15 cent. Afzonderlijke
nummers 10 cent.
Bij advertentiön van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
TEGRACHT 56
Telephoon 19.
KENNISGEVINGEN.
De GRIFFIER der PROVINCIALE STATEN
van Utrecht, daartoe door Gedeputeerde Sta
ten dat Gewest gemachtigd, brengt ter kennis
van de belanghebenden, dat de Rekening der
enkel provinciale en huishoudelijke Inkomsten en
uitgaven over bet dienstjaar 1895, goedgekeurd
bij Koninklijk besluit van 1 September 1897
no. 40, alsmede de Begrooting dier inkomsten
en uitgaven voor het dienstjaar 1898, goedge
keurd bij Koninklijk van 30 Augustus 1897 no. 48,
ingevolge art. 100 der Provinciale Wet. verkrijg
baar zijn gesteld ter Provinciale Griffie van
Utrecht, tegen betaling van 40 cents per exem
plaar, zoowel voor de Rekening als voor de
Begrooting.
Utrecht, den 16. September 1S97.
De Griffier der Staten voornoemd,
C. R. MERKUS.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer ge
meente, dat de door den Directeur van 's Rijks
directe belastingen enz. te Amsterdam executoor
verklaarde kohieren No. 5 en 6 van de l'crsoncele
belasting over het dienstjaar 1S97 aan den Ont
vanger van 's Rijks belastingen alhier zijn ter
hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen
aanslag op den bij de wet bepaalden voet te
te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat
sen aangeplakt te Amersfoort, den 18. Septem
ber, 1897.
Dc Burgemeester voornoemd,
F. T). SCHIMMELPENNINCK.
NATIONALE MILITIE.
Dc BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op art. 26 der Militiewet, tijdelijk ge
wijzigd bij art. 1 letter h der Wet van den 4.
April 1892 (Staatsblad No. 56),
Doen te weten, dat het Register van inschrijving
over bet jaar 1S97 en de alphabetische naam
lijst, bevattende de ingeschrevenen voor de lich
ting der Nationale militie voor 1898, gedurende
acht dagen, te rekenen van heden, van 's voor
middags 10 tot 1 uur des namiddags, ter Secretarie
voor eenieder ter lezing liggen, binnen welken
tijd bij den heer Commissaris der Konningin
bezwaren kunnen worden ingebracht door mid
del van een door de noodige bewijstukken ge
staafd verzoekschrift op ongezegeld papier, in te
dienen bij den Burgemeester der woonplaats.
AMERSFOORT, den 18 September 1S97.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
Feuilleton.
44).
Benedicts wat .wat zegje'/stotterde
vrouw Binkert.
Ik zeg, dat ik nu verstandig ben geworden en
dat ik je daarom beveel myn huis nog heden te
verlaten en wel voor altijd, ging Benedicts voort.
Het is zelfs in je eigen belang, want de tweede op
voering van de „leuke klucht", die gistermiddag in
mijn boudoir is afgespeeld, zou mij aanleiding kun
nen geven, de politie van het voorgevallene in kennis
te stellen en zij vat dergelijke „kluchten" niet van
den vroolijkeu kant op. Nu weetje, waar je jcaan te
houden hebt.
Vrouw Binkert wankelde, zij keek haar pleeg
dochter versuft aan en wreef zich de oogeu als om
zich te overtuigen of zij wel goed wakker was. Zoo
dikwijls had zij gewenscht, dat Benedicts toch eens
verstandig zou worden, maar nu was zij tocb wat
al te verstandig,
- Van mij krijg je geen penning, hernam Bene
dicts, on de betrekking van kleedster aan den schouw
burg waaraan ik verbonden ben, kan je óok niet langer
behouden. Ik zal den directeur zeggen, dat ik je
niet langer in de kleedkamers duld.
Kind, kan ik mijn ooren vertrouwen jammerde
vrouw Binkert. Mij, die je opgevoed heeft, jnagje weg
als een houd
Benedicts richtte zich hoog op en sprak op koelen,
snijdendenden toon:
Ja, als een hond, ik jaag je weg omdat je mijn
hart gedood hebt; je hebt mij het tooneelspelen
Wanneer, op welken dag eigenlijk, de
feesten ter eere van de inhuldiging van
H. M. de Koningin ten volgenden jare
zullen worden gevierd, is nog niet vast
gesteld, doch als vrij zeker kan reeds
worden aangenomen, dat H. M. den 30sten
Augustus (zeer vermoedelijk vanSoestdijk)
te Amsterdam zal aankomen om daal
den volgenden dag in de Nieuwe kerk
den eed op de Grondwet af te leggen.
We hebben dus nog bijna een jaar,
maar toch is het reeds tijd om eens tot
overleg te komen omtrent de wijze waarop
ook te Amersfoort bet Kroningsfeest zal
worden gevierd.
Vele straat-commisiën hebben zich hier
reeds geformeerd, vele andere zullen nog
volgen doch het ligt volstrekt niet. in
het plan om het te laten bij straatver-
sieringen alleen en ongetwijfeld bestaat
bij velen het voornemen om een algemeen
feest te organiseeren, een waaraan elk
kan deelnemeneen optocht, een groot
kinderfeest, of wat dan ook.
Maar om ook dat tot stand te brengen
zonder dat het aan elk der deelnemers
al te veel geld kost, is het noodig, intijds
de zaak eens te overleggen.
En samenwerking vooral.
De vele vereen igingen hier ter stede
kunnen in dit opzicht iets zeer goeds en
zeer schoons tot stand brengen mits zij
intijds een samenspveking houden.
De plaatselijke afdeeling van het Ne-
derlandsch Werkliedenverbond „Patrimo
nium"' deed ons het verzoek, door middel
van ons blad de vereenigingen eens te
polsen.
Welnu, zij overleggen eens in hun
eerstvolgende vergadering wat in deze
te doen valt en wijzen uit hun midden
eenigen aan om bijvoorbeeld eens aan
staanden Maandagavond den 2 ?sten Sep
tember, of een week daarna (de Maan
dagavond is hier voor dergelijke verga
deringen in den regel de beste) bijvoor
beeld in de groote zaal van „De Arend"
bijeen te komen.
We weten wel iemand, die deze bij
eenkomst moge ze zeer talrijk be
zocht zijn wil openen.
Men zou na die opening uit de ver
schillende vereenigingen eeu definitief Be
stuur moeten kiezen (een Bestuur dat
niet al te talrijk is) en door dit Bestuur
de vergadering verder moeten doen leiden.
In die vergadering zouden dan de uit
den aard der zaak zeer verschillende plan
nen kunnen worden voorgesteld, die dan
in de onderscheidene vereenigingen zou
den kunnen overwogen worden en waar
na men later* nog eens bij elkaar zou
kunnen komen om tot een definitief
plan te geraken.
Het is zoo moeilijk voor éen vereeni-
ging, dat zij den kat de bellen aanbindt
doet zij als vereeniging een oproeping
aan haar zuster-vereenigingen, dan is 't
al gauw: „O! neen, als die het initiatief
nemen, doen wij niet mee".
Daarom is misschien de beste weg, dat
wij een algemeenen oproep doen aan
allen.
Wie stemt hiermee in
En zou bijvoorbeeld de Secretaris van
elke vereeniging die iets gevoelt voor
zulk een algemeene bespreking van feest
vieringsplannen ons zijn kaartje of een
briefje willen zenden, met den naam zij
ner vereeniging
En de Secretaris van een vereeniging
die niet wil meedoen, zou hij ons daar
van óok kennis willen geven 1
Natuurlijk verbindt dit tot hoegenaamd
niets, doch het vergemakkelijkt zeer een
mogelijk nadere oproeping.
En nog éen verzoeken wel dit
ZcRt het voort.
Op den kleinen vooruitgang in de Rijks-
middelen van Juli is in Augustus weder een
terugtred gevolgd. Werd in Juli de ra
ming voor Óen maand (f9 981 813) op 5
ton na bereikt, in Augustus bleef de op
brengst, ad f 8 713 773, weder met f 1 268 040
beneden de raming, en terwijl Juli 1897 een
hoogere opbrengst van f688 342 gaf dan Juli
1896, bleef daarentegen de uitkomst van
Augustus, ook in vergelijking met de gelijk
namige maand van '96, in de minderheid
zij gaf f163 567 minder dan Augustus van
't vorige jaar. Toch zijn er zes groepen van
middelen die ditmaal meer gaven dan Oogst
'96, en wel: de directe belastingen f16 069,
de waarborg f2 214, de domeinen f35110,
de posterijen f33028, de telegraphen f 11 219,
de loodsgelden f22803. Men ziet het is
alles bijeengenomen riet veel en over 't ge
heel loopt de avans niet over de voornaamste
middelen. Dat meerdere wordt dan ook ge-
reedelijk opgewogen door het tekort op de
paar overige middelen-groepen in vergelij
king met Augustus van het vorige jaar. Al
dadelijk blijven de invoerrechten, betrekkelijk
gesproken, hun teruggaande beweging hand
haven zij gaven in de afgeloopen maand
weder f27 994 minder dan in Augustus '96;
de grootste teleurstelling leverden echter de
indirecte belastingen, die f117 947 lager zijn
dan in Augustus'96, weliswaar hoofdzakelijk
weder door de schommelende opbrengst van
de successierechten, die het grootste deel
van het tekort iu deze middelen-groep op
hun debet hebben, maar dat is een omstan
digheid die de Schatkist niet vult.
In de groep der directe belastingen wordt
het geringe overschot verkregen door de
uilkomsten der Bedrijfsbelasting, die opwegen
buiten bet tooneel geleerd. Kr is eeu steen in mijn
binnenste, een harde koude steen, dien kau jij niet
vermurwen. Ga
Toen vrouw Binkert nog draalde, greep Benedicts
het schelkoord en dreigde:
Als je niet heengaat, dan zal ik je door de
politie laten wegjagen.
Vrouw Binkert verliet met wankelende schreden
het vertrek.
Adrian Keller had heimelijk het huis van zijn
vader verlaten. De reden die hem daartoe aandreef,
hebben wij vernomen uit ziju brief aan De Beau-
court.
Het ontstuiniig verlangen om zich aan de kunst
te -*'ijden, dreef den jongen man de wijde wereld
in, die bij zich zeker veel schooner voorstelde dan
zij werkelijk is.
Hij was zoocven voor het hotel cener groote pro
vinciestad uit de postkoets gestapt en trad nu de
groote gelagkamer binnen, bestelde een diner en
een logeerkamer.
Dc hotelhouder keek den jongen reiziger, die zoo
geheel zonder bagage kwam, eerst wat wantrouwig
aan, maar Adrian wist dat wantrouwen spoedig to
doen verdwijnen door vooruit te betalen en een
bankbiljet van duizend mark te laten wisselen.
Toen hij daarop cenigszins blozeud vroeg of ernieteen
tooneelgezelschap in de stad was gekomen, glim
lachte de hotelhouder vcelbetcekendend en ant
woordde
O ja, zij spelen vanavond in de zaal van mijn
hotel. Wil ik u een besproken plaats op de eerste
rij bezorgCD, opdat gij de mooie eerste actrice goed
zult kunnen zien
Ja, dat is goed, bespreek maar een plaats voor
mij, zeide Adrian.
Hij ging naar zy n logeerkamer, borstelde het ecnige
pak kleercn dat hij bij zijn vlucht uit het ouder
lijke huis had meegenomen, goed af en wachtte tot de
meid kwam waarschuwen, dat het diner gereed stond, i
Na het diner rookte hij een sigaar bij de kachel
in de eetzaal en toen het tijd was dat de voorstel
ling zon beginnen, begaf hij zich naar de tooneel-
zaal.
Hij zat op de voorste stoelenrij en kon den pianist
in zijn muziekboek zien en de dikke strepen verf
onderscheiden, waarmee op het voordoek eeu bont
oruament gekladschilderd was.
Het duurde niet lang of de voorstelling begon.
Men vertoonde een echt gruwelstuk en de opvoe
ring zelf was ook gruwelijk genoeg.
.Slechts twee der medespolenden boezemden Adrian
belangstelling inde eerste dramatische vrouw en
dc marqué.
De dame heette, v<rtgens het programma Gabriel-
le Funke; de marquérol werd gespeeld door den
directeur van het gezelschap, Carolus Berger.
Gabrielle Flinke was een zonderlinge verschijning
haar gestalte was slank en vrij evenredig gebouwd,
maar haar gelaat was met het overige zeer slecht in
overeenstemmig. Er was niets levends, uiets beweeg
lijks in die trekken ondanks de schmink die haar
wangen bedekte, kon men zien dat die doodsbleek
moesten ziju. Daarbij had zij strakke, donkere oogen.
wier blik Adrian een rilling door de leden joeg.
De directeur van het tooneolgezolschap was een
lang, mager man, met eon torugstootend gelaat, dat
Adrian aan een hyena deed donken, die hij eens in
een menagerie gezien had. Hoe langer Adrian naar
hot gelaat van Gabrielle keek, des te meer boeide
het hem. Ten slotte volgde hy in het geheel den
loop van het stuk niet meer, vergat zijn omgeving
en zag uiets anders dan het gelaat van Gabrielle.
Het scherm was voorgoed gevallen en het niet
zeer talrijke publiek verliet de zaal. Ook Adrian
stond op.
Hij naderde de oude vrouw die het bureau hield
en vroeg
Zou ik den directeur ook kunnen spreken?
Hij komt straks iu de gelagkamer, was het
Adrian begaf zich daarheen. De Looneellisten
kwamen een voor een binnen en namen plaats aan
de tafel, waarop men eeu koud souper voor hen
had opgediend. Hij herkende alle gezichten, die
hij zooeven op het tooneel had gezienalleen de
direetenr en de eerste dramatische vrouw ontbraken
nog. Eindelijk ging de deur open en de twee ont-
brekendeu tradeu binnen.
Het hart van Adrian kromp letterlijk ineenzóo
bleek had hij zich Gnbrieelle toch niet kunnen voor
stellen. Hot was alsof zij liep zonder don grond
aan to raken en alsof in die afgedragen japon eeu
levenloos lichaam stak. Toch was zij, schoon, vooral
haar oogen oefenden eeniu aguetiseben invloed op
Adrian uit, hij bewonderde haar, toeu zij hem voor-
bijzwcefde en hij huiverde tevens.
Berger zag er zonder zijn roode „verraderspruik"
en de scherpgeteekende lijnen op liet gelaat nog
even hyenaachtig uit als daar straks in zijn rol.
Bijna'had Adrian een vreugdekreet geslaakt toen
de directeur en de bleeke Gabrielle zich aan het
tafeltje zetten, waaraan hij zat. Er was trouwens
geen andere plaats meer open en met de tooneel-
spelers wilde dc beroemde Borger zich waarschijnlijk
niet aan een tafel neor zetten.
Adrian groette beloefd, maar de directier beant
woordde zijn groet niet, doch ging met don rug naar
hem toegekeerd zitten. Ook Gabrielle groette niet
terugtoch keek zij Adrian met haar groote, wee
moedige oogen peinzend in het gelaat.
Adrian sidderde onder dien blik.
De kellner bracht beiden een vooraf besteld sou
per. Onder het eten spraken zij geen woord met
elkaar. Adrian voelde zich tegenover deze twee
zonderlinge menschen volstrekt niet op zijn gemak.
Hoe meer hij Gabrielle aan zag, des te meer votjd
hij, dat zij iets buitengewoon aantrekkelijks voor
hem had. Wordt i ervolgd).
