Donderdag 15
September 1898.
No. 4806.
47e Jaargang.
Binnenland.
Zuster Alida.
üitgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- cn Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden 4.franco per
post ƒ1.15. AHvertentiën l6 regels 60 cent; elke regel meer '10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, oflhieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzonderlijke
nummers iO cent.
Bij advertentiëu van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Burtan
KORTEGRACHT 5 6.
Telephoon 19.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER vau AMERSFOORT,
Gezien artikel 41 der Gemeentewet,
Brengt ter kennia van de ingezetenen, dat de
Rand dezer Gemeente zal vergaderen op Maandag,
den 19. September aanstaande, des namiddags te
1 Va ure.
Amersfoort, don 14. September 18Ü8.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
Wat samenwerking vermag, is in do leost-
week te Amsterdam weder eens gebleken;
de versiering en de verlichting der stad
waren schitterend, de orde ondanks de on
beschrijflijke drukte op straat uitstekend
en bij ieder, die de inhuldigingsfeestc» te
Amsterdam heeft bijgewoond, zal de berin
nering levendig blijven aan den uitmunten
den geest, waardoor deze leesten zich hebben
gekenmerkt.
Maar kan er nu niet iets meer blijvends
de herinnering levendig houden aan de feest
vreugde, welke in 'tgeheele land de aan
vaarding der regeering door Koningin Wil-
helmina gewekt heeft Het Alg. Handelsblad
geeft hierop een bevestigend antwoord, waar
mede wij van heeler harte instemmen. Het
welslagen der feesten, zoo zegt bet blad, is
voor een groot deel hieraan te danken, dat
men niet alles aan de overheid of aan eene
centrale commissie heeft overgelaten, maar
in elke buurt of wijk óok een comité beeft
gevormd, dat zelf de handen beeft uit den
mouw gestoken. «Een edele wedijver is
daaruit ontstaan, die heerlijke dingen heeft
gewrocht. De verdeeling van arbeid beeft
ook hier weder haar nut geloond en tevens
heeft het vereenigingsleven, de samenwer
king van velen, weder bewezen een ontzag
lijke kracht te zijn.
In de laatste maanden hebben die krach
ten gearbeid en uitmuntend gearbeid
voor teesteliikheden, voor uitspanning,
voor pret.
Zullen nu de talrijke buurtcommités uit
eengaan en de leden van elkander afscheid
nemen, na elkaar bewierrookt te hebben
voor het welgeslaagde werk
Valt er niet voor ben nog andere, zeker
moeilijker, maar ook niet minder gewichtige
arbeid te verrichten Zij hebben leeren sa
menwerken en zich inspannen voor versie
ringen en vermaakzou bet niet ook
doenljj^zijmjja^eJ)^^
Feuilleton.
2 (Slot.)
„We moeten nu oppassen voor overladendat
zou verkeerd zijn" antwoordde de ziekenzuster
„Al8gu mij nog een portie durft gevenben ik
er niet bang voor," zei Watford schertsend.
Daarna werd hij spraakzamer, Ze wilde hem
niet toestaan zelf te lezen, maar las hem voor.
Op zekeren ochtend zeide ze tot hem
„Nu rnoogt ge vanmorgen wat opzitten"
„Ha heerlijk 1"
„En vanavond ga ik heen," liet zo er op volgen,
„Uw bediende kan u nu verder oppassen. Ge
hebt mij niet meer noodig."
„Wat 'l Niet meer noodig Wat rnoet ik zonder
u beginnen Jk kan niet opstaan van morgen.
Ik moet nog zorgvuldig verpleegd worden. Ik
wil nog niet opzitten
„Ge moet het probeeren," zei ze bedaard.
„Maar ik wil het zelfs niet probeeren. Zoo
zijn alle vrouwen, egoïsti nis altijd," zcide hij
bitter.
„Ge vergist u. 't Is mijn plicht heen te gaan.
Gij hebt mij niet meer noodig. Ik mag n niet
op kosten jagen."
„Blijf dan tot morgen,]tot ge u overtuigd hebt,
dat ik nog niet zonder uw zorgen kun. Maak
u over de kosten maar niet bezorgd I"
Den volgenden ochtend werd de invalide ge
bleven arbeiden voor boogerdoel, voor sociaal
werk, bepaaldelijk tot bestrijding van werke
loosheid en van armoede, tol hulpverscbnf-
ling aan inderdaad deerniswaardigen Tot
behartiging van tal van gemeenschappelijke
belangen, waarvoor, ook bij verschil van
staalkundige richting en godsdienst, samen
werking mogelijk is?
Want dit juist is het eigenaardige schoorie
verheffende in de bestaande feestcomités, dat
zij uit allerlei elementen zyn saamgesteld,
die in andere opzichten niet plegen saam te
gaan. Welnu, laten zij alle vraagstukken, die
de burgers verdeeld houden, van hun be
moeiingen uitsluiten er blijft dan toch ge
noeg nuttig sociaal werk met vereende
krachten te verrichten. Men zal elkander
zoodoende ook beter leeren verstaan en waar-
deeren. en ook hierin zullen dan de inhul
digingsfeesten een heuglijke nawerking heb
ben.
«Indien ons denkbeeld ingang vindt, niet
enkel in Amsterdam maar in het, geheele
Vaderlandindien de meerderjarigheid
van Koningin Wilhelmina dit gevolg kan heb
ben, dat wat te Harer eere door samenwer
king, door de persoonlijke dienstvervulling
van duizenden is voorbereid en uitgevoerd,
tevens den stoot geeft tot liet optreden van
duizenden wijkcommissies voor socialen ar
beid hoeveel zegen zal dan niet over
Nederland worden verspreid, welk een uit
gebreide en heerlijke algemeene persoonlijke
dienstvervulling zal dan van het jaar Harer
inhuldiging dagteekenen
Het denkbeeld is alleszins der overweging
waard en wij hopen dat hier en elders die
overweging leiden zal tot het besluit der
verschillende feestcommissies oin niet uiteen
te gaan, maar te blijven samenwerken op
ander gebied. Het Handelsblad wijst o. a.
op de noodzakelijkheid van veler arbeid en
toewijding, als de ingediende maatregelen
ten behoeve van verwaarloosde kinderen wet
geworden zullen zijn of de regeling van het
openbaar armwezen naar den geest van onzen
tijd zal zijn hervormd. Maar ook thans reeds
zijn er velerlei bemoeiingen van socialen
aard, die alleen door samenwerking doel
kunnen treffen en waarvan wij zeggen
't Handelsblad het met bijzonderen nadruk
na het zegenrijk gevolg zou wezen, dat
een klove, die nog te wijd gaapt tusschen de
verschillende klassen der bevolking, werd
gedempt en men een slap nader zou komen
tot den socialen vrede. Daarom vinde deze
opwekking gehoor in tal van gemeenten in
ons iand
By gelegenheid der inhuldiging van Koning
Willem III. in 1840, werden in de Orde van
den Nederlandschen Leeuw benoemd tot
grootkruis 2, tot commandeur 45, tot rid
der 140, te zamen 157in de Militaire Wil
lemsorde 7, in de orde van de Ei kek roon tot
grootkruis 3, tot ridder niet de Ster (later
veranderd in Groot-officier) 8, tot comman
deur 49, tot ridder 205, te zamen 2G5al
gemeen geheel 429 personen.
Nu, op 31 Augustus, hadden de volgende
benoemingen plaats: Orde van den Neder
landschen Leeuw: tot grootkruis 4, tot com
mandeur 21, tot ridder 170, te zarnen 204
orde van Oranje-Nassau tot commandeur 48,
tot officier 4 14. tot ridder 274, te zamen 408
algemeen geheel 609.
Neemt men in aanmerking, dat de bevol
king van Nederland in de laatste vijftig jaren
wel met een derde is vermeerderd, dan is
het totaal cijfer betrekkelijk niet zoo groot
als in 4849. Men dient echter niet te ver
geten, dat ditmaal een zeer groot getal per
sonen de eeremedaille in goud, zilver of brons
van de Orde van Oranje-Nassau ontving.
Bij Kon. besluit is tot voorzitter van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal, geduren
de de zitting die zal aanvangen op den der
den Dinsdag in deze maand, benoemd mr.
A. van Namen van Eenines, lid van die Ka
mer, en verder dat de tegenwoordige zitting
van de Staten-Generaal zal worden gesloten
op Zaterdag 47 September, des namiddags
te drie uren.
De Minister van Binnelandsche Zaken
wordt gemachtigd, zich op dat tijdstip te
begeven naar de vergadering der Staten-Ge
neraal, ten einde in een vereenigde verga
dering der beide Kamers de zitting in naam
van H. M. de Koningin te sluiten.
In opdracht van de Tweede Kamer is door
baar voorzitter, mr. J. G. Gleichman, bij Hare
Majesteit de Koningin-Moeder een ct'lec-
tieve audiëntie aangevraagd. Naar ons wordt
medegedeeld, heeft H. M. zich bereid ver
klaard de leden ten Paleize te ontvangen op
Vrijdag 23 dezer, des namiddags te 5 uur,
Er ontbreken thans by het wapen dei* in
fanterie 526 korporaals; onder de aanwezigen
zijn er omstreeks 300, die voldoende hebben
voor onderofficier, doch wegens gebrek aan
vacature niet bevorderd kunnen worden.
liet tweedaagsch Katholiek congres tot
bestrijding van drankmisbruik zal op Zon-
kleed en in een armstoel voor het raam gezet.
De zuster las hem een uurtjo voor en begon
toen haar koffer te pakken. Watford peinsde
en sloeg haar bewegingen gade.
Vriendelijk, voorkomend, geduldig, verstandig
hoevele vlinders kende hij niet en geen was
met dit vriendelijke, zachte wezentje te verge
lijken, geen enkele.
Watford was advocaat en advocaten beslissen
haastig.
„Zuster", begon hij zacht, „Ik wilde u gaarne
eens spreken."
Ze hield op met pakken cn zetto zich naast
hem neer.
„Ik wilde u vergeving vragen voor mijn lomp
gedrag dien dag, toen ik u voor hot eerst zag."
„Och kom, dat is al lang vergeven en ver
geten," zei ze lachend. „Ik wist, dut u het niet
meende."
„Ik meende het wèl," zeide hij, „maar ik was
een dwaas. Jarenlang ben ik er een geweest."
„Uw reputatie als kundig advocaat spreekt
dat tegen, antwoordde ze.
„Een kundig advocaat kan ook in sommige
opzichten een dwaas zijn. 't Ware aan u geweest,
mij wijsheid te leeren 1"
„Aan mij vroeg ze verwonderd.
„Ja aan u. Mijn leven lang haatte ik de
vrouwen, liet was dwaas, maar het dwaaste was,
dat ik dacht, dat alle vrouwen gelijk waren."
„Ik begrijp u niet," zei de zuster angstig.
„Welnu ik zal kort zijn. Ik heb mijn dwaling
ingezien en hunker cr naar, mij te verbeteren,
lu allo oprechtheid, zuster, wilt go uw liefde
werk niet opgeven. wilt go mijn vrouw
worden
Verschrikt zag ze hem aan, haar oogen vul
den zich met tranen. Een minuut ging voorbij
vóór ze hem antwoordde. In angstige spanning
wachtte hij haar antwoord af. En toen het ge
geven werd, was het een groote teleurstelling
voor hem.
„Ik ben er zeer mede vereerd," zei ze met
bleek gelaat en trillende lippen. „Maar wat ge
mij vraagt, is onmogelijk."
„Zijt ge reeds verloofd vroeg hij bitter.
„Neen," zei ze verschrikt, „neen.
„Er kan geen andere grondige reden zijn,"
viel hij in, „behalve, behalve. dat. na
tuurlijk, dut ge mij niet liefhebt."
Plotseling kwam haar plichtsgevoel boven.
„Ge zijt ziek en overspannen," zei ze haastig,
„ge moet u niet opwinden. Denk er niet meer
overik zal schellen, ge moet terstond naar
bed."
Toen hij sliep, verliet dc zuster in alle stilte
het huis. In den namiddag kwam de dokter.
Watford vertelde hem de heele geschiedenis en
was zeer neerslachtig.
„Het was heel verkeerd," zei de dokter„ge
hadt moeten wachten tot ge geheel hersteld
waart."
„Het scheen mij zoo eenzaam toe zonder haar,"
zei hij eenvoudig.
„Geon wonder, ze is een engel van goedheid,"
antwoordde de dokter lachend, „maar Watford,
jij trouwen? En wal zullen ze in de club ervan
zeggen?"
„Ik geef er niets om. De club mag mij
buitensluiten, zoo zij slechts de mijne wordt!"
„Welnu, probeer het nog eens. Ik zal trachten
haar terug te halen. Proheer het nog eens, maar
kalm, kalm," vermaande de grijsaard.
dag 9 cn Maandag 40 October in het St.
Joseph-gebouw aan de Kapelstraat te Utrecht
worden gehouden.
Door het Hoofdbestuur der Maatschappij
tot Nut van !t Algemeen is onlangs tot H. M.
do Koningin-Moeder bet verzoek gericht
«dat het voorbereidend of bewaarschoolon-
derwijs in ons land worde gemaakt tot Re-
geerinsgzaak en wel door, hetzij een afzon
derlijke wet tot regeling van het voorbe
reidend onderwijs aan te bieden, hetzij een
anvulling te geven op de bestaande Wet op
bet Lager onderwijs; bovendien, door in het
leven te roepm een subsidie-stelsel, waarbij
aan gevestigde of nog op te richten parti
culiere of gemeentelijke bewaarscholen bij
dragen verleend worden in den geest alsae
Wei op het Lager onderwijs dit voorschrijft
voor inrichtingen van Lager onderwijs."
Men schrijft uit Groningen
Op medisch terrein zijn hoogleeraren, doc
toren, studenten, enz., allen in de weer om
den vader van de oprichting der Volkssana
toria voor longlijders in Nederland te eeren,
A. s Maandag herdenkt prof. Kooijker den
dag waarop hij vóór 25 jaren het boogleer-
aarsambt aan de universiteit te Groningen
heeft aanvaard. Zijn geheele leven is geweest
éen toewijding tot genezing van de mensch-
heid, lijdende aan inwendige ziekten. Zijn
naam is vermaard vooral in de laatste dagen,
nu H. M. de Koningin-Regentes het hulde
blijk der Nederlandsehe natie met het land
goed «Oranje-Nassau oord" ten geschenke
heeft gegeven aan het doel, waarvoor prof.
Kooijker de natie heeft opgeroepen en met
zulk een succes, dat na korten tijd overal
in den lande eomïlé's voor dit edele streven
zijn opgericht. Met blijdschap is dan ook,
vooral in onze stad, de benoeming van den
hoogleeraar tot ridder in de Orde van den
Nederlandschen Leeuw vernomen. A. s. Maan
dag is het voor de geneeskundige faculteit,
ja voor de geheele Universiteit, een feestdag.
Aan een particulier schrijven uit Friesland
zij het volgende ontleend
De geestdrift in Friesland bij de Kronings
feesten is niet te beschrijven. Gorredijk, het
brandpunt van het socialisme, heett een feest
gevierd zooais bij menschenheugenis daar
niet heeft plaats gehad.
In een gebouw der socialisten, waar ik
voorbij ging, zag ik meer personen met oranje
op de borst dan zonder.
^JveraM^ie^Oranj^boven^^^^^^^^
Toen de dokter zijn koetsje instapte, gaf hn
den koetsier het adres van zuster Alida op. Hij vond
haar met bleek gelaat en roode oogen.
„Ik kom juist van Watford" begon de oude
heer, „en hij is er slecht aan toe."
Ze zag hem verschrikt fum.
„Lichamelijk nu juist niet," zei hij. „Hij heeft
mij alles verteld en ia wanhoopig. Gy zijt de
eenige, die hem kunt redden. Moogt ge hem
niet lijden Hij ziet er goed uitop zijn ge
drag ia niets aan te merkenhij heeft for
tuin en ik ben er zeker van, dat hij u liefheeft."
„Hoe weet u dat vroeg ze door haar tranen
heen.
„Ik ken hem hij zegt het en dan kunt
ge er op vertrouwen," antwoordde de dokter.
„Ik was bevreesd, dat zijn aanzoek alleen
voortsproot uit een gevoel van dankbaarheid,"
zei het meisje ernstig.'
„Dus is hij u niet geheel en al onverschillig?"
Zuster Alida bloosde en liet het hoofd zinken.
„Wees verstandig, lief kind. Ik ben er zeker
van, dat hij zijn aanzoek herhalen zal. Maak
hem gelukkig."
Met een hartelijken handdruk vertrok hij.
Twee uur later ontving de zuistereen telegram
„Watford bewusteloos. Ga er heen."
Zuster Alida wilde geen tijd verliezen en ver
trok terstond. Toen zo de ziekenkamer binnen-
trud en het bed naderde, bewoog Watford
zich. Hun blikken ontmoetten elkander en zeiden
al wat noodig was.
Drie weken daarna werd hun huwelijk in alle
stilte gesloten, gevolgd door een huwelijksreis
door Italië.
