Maandag 16
October 1899.
PHOENIX-BROÜWERIJ
No. 4919.
49e Jaargang.
Buitenland.
Stadsnieuws.
MEURSING Co. AMERSFOORT
GIACOMO.
Ditgave
Firma A. H. VAN CLEEPF
te Amer8loort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 4.franco per
post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en ontcigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Atzonderlijke
nummers 10 cent.
Bij advertentiëu van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGRACHT
Teiephoon 19.
Populaire Cursussen.
De heeren G. J. Buijs, dr. A. C. An-
tusch, drs. D. P. Moll en dr. P. C. M. Bos,
hebben het voornemen opgevat, hier ter
stede in dezen winter Populaire Cursus
sen te geven.
Het doel dezer cursussen isde al-
gemeene ontwikkeling der hoogere volks
klasse (ambachtslieden, bazen, technische
winkelstand, ook onderwijzers en onder
wijzeressen, enz.) te bevorderen.
Iedere cursus bestaat uit 4 of 5 maan-
delijksche lezingen van ongeveer éen uur,
waarna telkens gelegenheid zal worden
gegeven om desverlangd inlichtingen over
het behandelde te ontvangen.
Blijkens onderstaand program.ma zullen
er vier cursussen gehouden worden, zoo
dat er iedere week éen lezing plaats heeft,
des avonds te 8 uren, in een nader te
bepalen lokaal, afhankelijk van het aan
tal deelnemers.
De gelegenheid tot deelneming, 50
cents per cursus, is opengesteld uiterlijk
tot drie dagen vóór den aanvang van
de eerste lezing van iederen cursus.
Schriftelijke aanmelding kan geschieden
bij een der ondergeteekenden, monde
linge bij den Concierge der Hoogere Bur
gerschool, bij wien tevens de toegangs
kaarten voor iederen cursus verkrijgbaar
zijn. De netto-opbrengst der lezingen
wordt in do kas der Vereeniging »Lief-
dadiglieid" gestort.
De deelnemers aan een of meer dezer
cursussen zullen in de gelegenheid ge
steld worden om gratis een viertal tus-
schengevoegde lezingen bij te wonen, op
nader per advertentie te vermelden avon
den over onderwerpen van meer alge-
meenen aard te houden.
Alleen voor die lezingen zijn afzonder
lijke toegangskaarten 10 cents verkrijg
baar, voor hen die zich niet voor een
der cursussen verbonden hebben.
Dr. A. C. Antusch zal op 20 October,
17 November. 15 December, 26 Januari
en 23 Februari het een en ander over
Voedingsleer meedeelen en daarin be
handelen Voeding van mensclien en
dieren. Bespreking der algemeene eigen
schappen van eiwitten, vetten, zetmeol-
achtige stoffen. Behandeling van eenige
voedingsstoffen melk, kaas, boter, marga
rine, zetmeel, meelspijzen, suiker, enz.
Bespreking van het koken van spijzen
en van het bakken van brood. Satnen-
stelling van de meest gebruikelijke voe-
j dingsstoffen en beschouwingen van hunne
voedingswaarde. Zullen wij ons uitsluitend
met plantaardig of ook mot dierlijke stoffen
I voeden
De tweede cursus wordt gegeven docr
I den heer G. J. Buijs en wel op 24 No-
veruber, 22 December, 2 Februari en 1
j Maart.
Deze zal daarin behandelen eenige gre
pen uit de Wereldbeschrijving, als daar
1 zijn Gedaante der Aarde. Het uitspansel.
De schijnbare dagelijksche beweging der
hemellichten. Aswenteling der Aarde.
I Wisseling van dag en nacht Verschijnse-
i len, veroorzaakt door de schijnbare jaar-
I lijksche beweging der Zon. Jaargetijden,
i Beweging der Aarde om de Zon. Jaar-
j telling. De Maan en hare schijngestalten,
j Zons- en maansverduisteringen. Natuur-
lijke gesteldheid der Maan.
Dr. Moll stelt zich voor op 3 November,
i December, 12 Januari, 9 Februari en
8 Maart een en ander mee te deelen over
Magnetisme en electriciteit en wel over
Natuurlijke magneten en kunst-magneten.
I Invloed van een magneet op week ijzer
en op staal. Aardmagnetisme. Onderstcl-
I lingen ter verklaring van de magne-
J tische eigenschappen. Electriciteit. Elec-
I trische lading, positief en negatief. Op-
j wekking van eiectrische ladingen door
wrijving. Wrijvings-electriseermachine.
i Laden door inductie. Leidsche flesch.
Bliksemafleider. Eiectrische stroom. Het
ontstaan van eiectrische stroomen. Wcr-
king van eiectrische stroomen op magne-
i ten. Electro-magneet, eiectrische schel,
telegraaf, teiephoon. Warm te-ontwikkeling
I in de galvanische koten. Weerstand van
j oen geleider. Electrisch licht. Electromo-
j toren. Dynamo's.
I Dr. Bos zal op 10 November, 8 De-
I cember, 19 Januari, 16 Februari en 15
i Maart een overzicht geven van de ge
schiedenis der Staathuishoudkunde en
achtervolgens behandelen: Onderwerpen
waarmede de Staathuishoudkunde zich
bezig houdt. Voortdurend veranderen de
maatschappelijke en economische toestan
den. Een juist inzicht in die veranderingen
is noodzakelijk om een goed begrip te
hebben van de bestaande verhoudingen.
De Staathuishoudkunde bij de Grieken
en do Romeinen. Slavernij. Middeleeuwen.
Landbouw eerst hoofdzaak. Ontstaan der
markten en der steden. Handwerk op
den voorgrond gekomen. Gilden. Be-
I moeiing van de Overheid met de nijver-
i lieid. Opeenvolgen verschillende stelsels
j daarbij gevolgd. Ondermijning van het j
i gildewezen. Zorg van de Overheid voor
handel en nijverheid. Einde 18e eeuw en
begin 19e eeuw: ontstaan vanhetgroot-
bedrijf. Theorie van de Staatsonthouding.
De Staathuishoudkundige begrippen in
I het midden dezer eeuw. Bezwaren die
daartegen aangevoerd werden. De nieu-
j wore Staathuishoudkunde.
j Moge het aantal van hen, die aan deze
zoo nuttige cursussen willen deelnemen
zeer groot zijn.
Aanmelding tot uiterlijk Donderdag 19
dezer bij den Concierge-amanuensis der
Hoogere Burgerschool.
j De oorlog tussehen Engeland en de Boe-
i ren-republieken in Zuid-AIrika, wier uit-
breken we reeds den dag nu de sluiting der
j V red es-conferentie hadden verwacht, is
Woensdagmiddag omstreeks half vier be
gonnen.
I Alleen het meerendeel der Engelsche pers
J juicht toe dit systeem van »je beurs ol je
leven" (hier»je goudmijnen of je onafhanke-
j lijkheid" dogeheele overige buitenlandsche
pers is verre van gesticht over het optre
den van Engeland en doet harde waarhe
den hooren.
Het best wordt liet vrij algemeen oordeel
saumgevat door de «Indépendance beige"
j welke schrijft
j «Déze oorlog is een schande voor het
volk, dat hem toejuicht en dat met blinde
j woede zich er in storthij is een schande
voordo Staatslieden, die hem hebben gewild
en uitgelokt: hij is een onuitwischbaresmet
op den naam van de Koningin, die reeds met
éen voet in het graf staat en wier tot dus
ver eerbiedig en geëerbiedigd aandenken zal
worden belast met een van de grootste mis
daden tegen de beschaving en de menscbe-
lijkheid.
»Wee Engeland! Deze oorlog zal het geen'
geluk brengen. Er is een grens voor de
onbeschaamdheid dor veroveraars. De En-
gelschen zouden die kunnen vinden op de
slagvelden van Transvaal. Dat is de hei
melijke en zelfs openlijk erkende wensch
van de groote helft van het Europeesche
vasteland".
Vervolgen wij het overzicht van de Ge
meenteraadszitting.
Hierna werd z. d. en z. h. st. besloten
tot aanhouding van het request van onder
wijzeressen in handwerken om verhooging
hunner jaarwedde.
Met 15 tegen 2 stemmen (dia van de heeren
Gerritsen en Kleber) werd vervolgens, con
form het advies van B. en W., besloten
van de hand te wijzen het verzoek van de
Muziek-vereeniging »C<Bcilia" tot verhooging
van liet j.iarlijksch subsidie van f50 tot f300.
B. on W. adviseerden afwijzend omdat
telken jare besloten is, geen hooger subsidie
toe te slaan. Te meer klemde de overweging,
waar de Vereeniging als hoofd-argument
aangeeft, dat zij anders niet zal kunnen
blijven bestaan en B. en W. niet kunnen
begrijpen, dat zij met f300 zou te redden
zijn.
De heer Kleber wilde even motiveeren
waarom hij zou stemmen tegen het afwij
zend advies van B. en W. In de afdeelin-
ger heeft het request zóo weinig sympathie
gehad, dat spr. maar geen tegenvoorstel zal
doen. Hij wilde echter opmerken, dat de
Vereeniging vroeger kosteloos beschikte over
een gelegenheid om te repet eeren en dat
toen die lokalen werden vervreemd, de Raad
f50 toestond voor lokaalhuur; doch onder
beding dat »Caecilia" dan twee concerten
moest geven. «Over zulk een edelmoedig
heid moest de Raad zich schamen. Meer
H.
Feuilleton.
i.)
't Is lente to Lugano I Een blauwe hemel, die
schil terend weerkaatst wordt door het heldere meer,
bloeiende mirten en oranjes, leeuwerikken die zin
gend de lucht doorklieven, klokgelui alom en op
straten en pleinen den levendige dichte mensohen-
massa, vooral Engelscheu, die genieten van de heer
lijke atmosfeer op de prachtige kade, en boven dat al
les in de verte de geweldige met sneeuw bedekte en
in nevelen gehulde Monte Genoroso
Wiens hart gaat niet opeti bij het aanschouwen
van al die heerlijkheden vau een lentedag aan gene
zijde van den St. Gothard!
De avond begint te vallen. Achter de hergen die
het meer van Lugano en het Lago Maggiore schei
den, neigt do zon ter kimme, berg en dal, meer en
stad, in een roodgouden gloed hullend, en nog ecu
oogeublik vertoevend tussehen de rotsen en gaat dan
langzaam ondet, in grootsehe pracht.
Wij zitten op het terras van het hotel Reichmunu
iu Parad iso en zicu neer op de heldere oppervlakte
van het meer. Ecu boot komt langzaam naar den
oever. Een ons wolbekend Engelschman zit daarin
en laat zich door zijn roeiers aller'ci Zuid-I tal iaan-
sehe liedjes voorzingen.
O helle Napoliklinkt een welluidende diepe
niaunenstcm ons tegemoet en aan het gezang paart
zich het Angelus-luiden der kerkklokken. Ploise-
liug hooren we kinderstemmen en op het gelaat
van mijn overbuurman, graaf N., komt een vroo-
lijk lachje.
Mijn beschermelingen, zegt hij.
En dadelijk daarop springen twee allerliefste kin
deren op hem toe, een jongen van ongeveer acht
en een meisje van ongeveer zes jaren, die hem met
een vloed van woorden bestormen.
Het zijn prachtige kinderkopjes, echte Zuid-Itali-
aansche typen een bruinnch'.igen tint, weelderig,
donker kroeshaar, gitzwarte schitterende oogeu- Pro
fessor M. uit Munchen, de hebetude schilder, kan
de oogen baast niet van de kinderen afwenden; zy
doen zijn kuustenaarsoog weldadig aan.
Liefkozend vleien zij zich tegen den graaf aan en
vertellen en babbelen en babbelen en vertellen hem
al'es wat zij dien middag hebben uitgevoerd. Met
Giacomo, den Italiaanschen bediende van den graaf,
die heter dan iemand anders hun moedertaal spreekt,
zijn ze aan den overkant var. liet meer geweest en
hebben de in de rotsen uitgehouwen wijnkelders
van Capriuo bezichtigd en hun vriend Giacomo,
die een verbazend groote plaats iu hun hart inneemt,
heeft hen zelfs laten proeven van dien heerlijken
geurigen wijn en die was zóo zoet, zóo zoetl
En toen zijn ze met de boot naar C'astagnola ge
roeid en hebben de schilders gezien, die daar zoo
gaarne zitten en veelkleurige schilderijen maken, en
iu Castagnola heeft Carlo, signor Carlo, de koetsier
van den graaf en een persoon van zeer veel gewicht,
hen met het rijtuig met de beide mooie paarden er
voor, afgehaald en zijn ze, o zoo hard! naar huis
gereden. En daar zijn ze nu en hebben honger en
zouden graag wat eten en drinken. Zoo babbelen
ze Italiaansch en Fransch door elkaar, want de kin
deren spreken beide talen.
Aan hun wensch wordt voldaan en eer we vijf
minuten verder zijn, zitten de kinderen aan ceu
gedekte taiel en vergen n het babbelen hij het
genot van al de lckkcruijcn, die men voor hen
heeft opgedischt.
Weet ge, graaf, wat ik zou wenscben? zei pro
fessor M.
Gij weet, vereerde meester, dat ik in elk op
zicht tot uw dienst beu I
De professor hoog.
Wie is niet oyertuigd van uw welwillendheid, t
graaf, en daarom durf ik kort en bondig mijn
wensch uit te sprekenIk zou de twee kinderen i
wel willen schilderen.
De graaf glimlachte.
Gy hebt goed praten, mijn waarde professor.
Een paar jaar geleden 1 eeft professor Von L. een
portret van hen willen schilderen, maar ze hebben i
dadelijk rechtsomkeert gemaakt, zyn wcggeloopen
en wilden van den man met de bril en den zwar
ten haard niets weten. Maar als gij uw geluk be
proeven wilt, zal 't mij genoegen doen wanneer ge
slaagt,
Ik hoop het, hernam de professor. Ik zal ze
overigens niet met lange zittingen kwellen, 'tMoe
ten twee prachtige pendanten worden, Piccolo en Pie-
cola.
Wij lachten.
Ge zijt óok al knap in 't uitdeuken van titels,*-"
zei de graaf. Schilder er nu maar op los en als ge
uw schilderijeu wensclit te verkoopen, denk er dan
om dat ik veel van Piccolo en l'iceola houd.
Op dit «ogenblik kwam Giacomo, een llinke nette
kerel, binnen.
Als de kinderen klaar zijn, kan je ze wel naar
huis brengen en morgen een uitstapje maken naar
't Lago Maggiore en Luino. Carlo kan jelui rijden,
want ik heb hem niet uoodig. Ik reken er echter
beslist op, dat je goed voor de kinderen zorgen
zult.
Als voor mijn oogappels, graaf!
't Is goed De kinderen zyn klaar met eten
Breng ze nu spoedig naar huis, vóór het geheel don
ker wordt I
Wedercm werd er een paar oogeDblikken druk
gepraat en gelachen, een stormachtig goedcnnacht-
cggen volgde, en toen waren wy met ons drieën
allee:
- Hoe ;s eigenlijk aan die kinderen gekomen,
graaf vroeg de professor.
Door een toeval I Dat is een heele geschie
denis
Is het indiscreet, daarnaar te vragen
Volstrekt niet, wtijn waardo professor, 't Zijn
geen geheimen. Onze vriend L., zei de graaf, zich tot
mij koerende, kent de geschiedenis al en ik ben
overtuigd dat als hij ze nog eens hooren moet, hy
uit wraak er een novelle van maakt. Maar, daar
waag ik het op. Als de schilders zich mot de kin
dereu bemoeien, waarom dau de sehry vers ook niet
Beiden moeten hun onderwerpen vinden in 't wer
kelijke leven.
De graaf vulde op nieuw de glazen met fonke
lenden wijn, stak een versche sigaar open vertelde:
„Eenige jaren geleden vertoefde ik als gezant-
sehapa-attachtó te Rome en was wegens ziekte van
den gezant met het waarnemen der zaken belast,
.zoodat ik overkropt was met werk en bijna geen
tijd meer had voor mijn geliefkoosde uitstapjes in
den omtrek der aloude stad. Op zekeren dag liet
ik echter de zaken de zaken, droeg alle drin
gende werkzaamheden op aan den oudsten attaché
en maakte een uitstapje naar de Campngna. Ik
was van plan, drie dagen weg te blijven, maar reeds
den eersten avond kwam ik terug met bagage, die
wel wat vreemd was voor een geznutschaps-attaché.
Ik bracht namelijk twee levende, kleine, schreiende
kinderen mee.
„Hoe ik daaraan was gekomen Wel, op de
meest natuurlijke ol liever op da meest onnatuur-
lijke manier. Wij reilen juist door een der armste
dorpjes van de Campagn toen uit oen huis luid
gepraat en geschreeuw tot ons doordrong en de
daarvoor staande mensehenmassa, door haar leven
dig gestieuleerun en druk redenceren, mijn opmerk
zaamheid trok.
Wordt vervolgd