Februari 1900.
Donderdag 22
49e Jaargang.
4956.
Stadsnieuws.
COTJRAE
naanden f 1.franco per Bureau
cent. Groote letters naar
egel 15 cent. Afzonderlijke KORTEGRACHT 9.
Telephoon 19.
üttgave:
rma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 r
post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels CO cent; elke regel meer 10
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per r
nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KENNISGEVINGEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
AMERSFOORT,
let op art. 6 der Hinderwet,
rengen ter kennis van het publiek, dat, met
ekking van zijn verzoek d.d. 12 Januari 1900,
G. van de KLASHORST een nieuw verzoek ie
liend, met bijlagen, om vergunning tot het op-
ten van eene rookerij Tan vleescli waren in het
eel alhier gelegen aan de Kampstraat no. 54
ijk C), bij het Kadaster bekend onder Sectie E.
3868, welk verzoek op de Secretarie der gemeen-
er visie ligt, en dat op Maandag, den 5. Maart
staande, des voormiddags te half elf uren ge
nheid ten Raadhuize wordt gegeven om, ten
rstaan van het Gemeentebestuur of van éen
:r zijner leden, bezwaren tegen het oprichten
de inrichting in te brengen,
mersfoort, den 19. Februari 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
T. A. J. van ASCH van WIJOK.
De Secretaris,
W. Th. SANDBERG.
Hóuden-belasting.
an het publiek worden in herinnering gebracht
volgende artikels van de Verordening op de
aat-politie in de gemeente Amersfoort:
rt. 16. Honden, op den openbaren weg loo-
de, zonder te zijn voorzien van het kenteeken
Burgemeester en Wethouders vastgesteld,
bewijze dat zich daarvoor iemand als houder
ft opgegeven in het loopend dienstjaar der
atselijke belasting op het houden van honden,
nnen beschouwd worden als onbeheerd en
der eigenaar, en door de politie of andere
rtoe door Burgemeester en Wethouders aan
stellen personen, opgevangen of, indien zulks
)enlijk is, afgemaakt worden. Houders of
enaars van honden zijn verplicht zorg te dragen,
hunne honden tusschen 11 uur des avonds
5 uur des morgens niet op den openbaren
rondloopen zonder geleide of toezicht.
Art. 18. De opgevangen honden zullen, wan-
r er geen vrees voor of vermoeden bestaat
honds-dolheid, gedurende drie dagen dooi
politie in bewaring gehouden worden, binnen
Iken tijd zij aan de eigenaars of houders kun-
terug gegeven worden, tegen betaling van
cents voor eiken dag der bewaring en tegen
erlogging van het bewijs, dat de belasting
or de hond voor het loopende dienstjaar door
ia voldaan. Na drie dagen kunnen deopge-
ngen honden, welke niet zijn teruggegeven,
orden afgemaakt.
Amersfoort, den 20. Februari 1900.
De Commissaris van politie,
GROEBE.
De Commissaris der Koningin in deze
provincie geeft in Provinciaal-blad no. 28
aan heeren Burgemeesters der gemeenten
in deze provincie kennis van een in de ge
meente Nieuw-Lekkerland vermoedelijk voor
gekomen geval van hondsdolheid bij een kat.
Aldus lezen we, en we zouden nu willen
vragen of thans evenals zulks onder die
omstandigheden bij honden gebruikelijk is
ook de katten dienen gemuilkorfd.
De lijst Model B, bevattende de namen
der personen, die in aanmerking komen voor
plaatsing op de Kiezerslijst voor 1900/1001
en niet voorkomen op de van kracht zijnde
Kiezerslijst en de lijst Model A, telt thans
227 namen, tegen 260 ten vorigen jare.
Door de Anti-Revolutionnaire kiesvereeni-
ging ïNederland en Oranje" is in de Dins
dagavond gehouden vergadering tot candi-
daat voor den Gemeenteraad gesteld bij de
a. s. verkiezing in het 3e district de heer
N. Veis Heiju.
In de jongste Bestuursvergadering dier
Kiesvereeniging is gekozen tot Secretaris de
heer G. A E. Jaglenberg, in de plaats van
den heer R. van den Burg, die wegens
drukke bezigheden zich niet langer beschik
baar stelde voor dat ambt.
Onze stadgenoot de kapitein A. van Door-
ninck, van hel 3e regiment vesting-artillerie
te Gorinchem, heeftoverplaatsingaangevraagd
naar de veld-artillerie.
Bij Kon. besluit is de duur der reeds met
éen jaar verlengde tweejarige detacheering
van den eerste-luitenant van het 5e regiment
infanterie L. Schutte, bij de landmacht in
West-Indië, nogmaals met éen jaar verlengd
en alzoo nader bepaald op vier jaren.
Onze vroegere stadgenoot dr. H. van Cap-
pelle, thans leeruur aan de Rijks Landbouw
school te Wageningen, zal in hei begin van
Juni naar Suriname vertrekken tot bet doen
van geologische onderzoekingen in die kolonie.
Na zijn aankomst in die kolonie denkt de
dr. eerst ongeveer anderhalve maand in de
meer bewoonde streken door te brengen en
plantages te bezoeken, o.a. die van de Handel-
Maatschappij waar hem een woning is aan
geboden.
Halt Augustus wordt dan de tocht naar
het onbekende binnenland aanvaard, met
den heer C. van Drimmelen, districts-com-
missaris van Nickerie. Een stoombarkas zal
de reizigers een eind de rivier opbrengen
zoodra echter de stroomversnellingen be
ginnen, zal de reis in boschnegervaartuigen,
geroeid door boschnegers, worden voortgezet.
Op deze wijze deukt met het gebied te
bereiken, dat een voortzetting is van het
goudrijke, Oostelijk deel der kolonie
De zoon van dr. C. zal de reis mede-
inaken om behulpzaam te zijn met photo-
grapheeren en vei7.amelen van dierkundig
materiaal.
Voor deze ontdekkingsreis is door den
Minister van Koloniën een subsidie verleend,
terwijl zij financieel gesteund wordt door
den West-Indiscben Maildienst, de Surinaam-
scbe Bank, de Handel-Maatschappij en eenige
particulieren.
De expeditie kan daardoor goed worden
uitgerust.
Men schrijft ons uit Deventer:
Bij de voorstelling, door de Amersfoortsche ver-
eeniging „.0 G. A." Vrijdagavond gegeven ten bate
van de door den oorlog in Zuid-Afrika broodeloos
geworden diamantbewerkers, voerde een zeer hoog
staand dilettantisme bet woord.
In de eerste plaats dient hierbij gedacht te worden
aan het eigen orkest, dat heel wat durfde en mocht,
ondernemen. De leiding van dit orkest, welke een
niet alledaagsche muzikale ontwikkeling vorderde
al was het ook alleen maar met het oog op de vrij
groote rythmische moeilijkheden der uitgevoerde
nummers was bij den dirigent blijkbaar aan al
leszins bekwame handen toevertrouwdVast
en ferm werd de openingsmarsch „Unter dem
Siegesbanner" uitgevoerd en, liet ook de stemming
soms, b.v. bij de ouverture „Piqué Dame" (Suppé)
wat te wensehen over, de latere orkestnummers, een
„Valse espagnolle" en een niet op 't programma
vermelde „Potpourri" gaven groote verscheidenheid
van effecten, van in letterlijken zin zeldzame effecten
Behalve de genoemde, zeer verdienstelijk uitgevoer
de orkestnummers kwamen op het programma nog
voor een serie van voordrachten van den wereld-
beroemden karakterkomiek prof'. Courtaudet, eeu uit
het Fransch vertaald blijspel in éen bedrijf, en eene
„romantiseh-komisehe" operetie „Dornrösehen".
Prof. Courtaudet (van het Scala te Milaantrad
op in de recreatie van eenige der „allernieuwste
succes-nummers van het Théiltre des Folies Bergères
te Parijs". Onder de verschillende weergegeven ka-
rakters viel vooral in den smaak „La Pavane", an-
cienne danse enseignée par un vieux baron". De
I prof. had, niet enkel als levenslustige oude heer,
I maar ook in de andere karakters een zóo groot suc-
cès, dat het vrij talrijk opgekomen publiek met groo-
I ten aandrang nog een toegift vroeg, welke verstrekt
j werd door de voordracht van „Le chapeau claque"! I!
Een alleraardigst nummer was het hoofdnummer
van vóór de pauze, het blijspel „De misvattingen
van Lambinet", naar het Fransch van Meilhac en
Halévv. Deze komische vergissingen, waartoe de
heer Lambinet, die een zich aandienenden huisknecht
aanziet en toespreekt als zijn aanstaanden schoon
zoon, wel moest vervallen, wekte herhaaldelijk de
lachtlust van het publiek, en had dit succes vooral
te danken aan de wijze, waarop de vertooners, ieder
in bijzonder, van den waardigen Lambinet
Feuilleton.
EN SPAANSCHE VROUW.
(Uit de biographie van Sherlock Holmes).
Maar hoe dan toch te verklaren," vroeg ik
dat Van der Street en zij elkaar niet schijnen
kennen
Ik geef toe, dat dit vreemd is, ondanks
ijn theorie, Watson, dat altijd het onwaar-
hijnlijke de waarheid blijkt te zijn, en tóch,
is niet zóo wonderlijk als het op het eerste
ezicht schijnt. Ik veronderstel dit:
,Zij kan nog in het idee zijn, dat O'Patrick
ood is. Als ze, na uit de gevangenis ontsla-
en te zijn, in het hospitaal St. Jean geïnfor-
eerd heeft, dan is haar meegedeeld, dat hij is
verleden. Van het kind moet ze óok deDken,
at het dood is of gestolen. Dit in aanmer
ing nemend, en verder dat Van der Street
en deftig, geposeerd man is, en niet meer zoo-
cel lijkt op O'Patrick, is het te begrijpen, dal
haar vroegeren minnaar niet herkende."
„Goed, maar zij zelf iB volgens je verbaal
niet zoo veranderd. Van der Street moet haar
herkend hebben. Ik vrees, dat je theorie hier
faalt."
„Welnu," zeide Holmes kalm „dan heeft hij
haar herkend. Het is immers zijn belang,
haar niet den minsten argwaan te laten koes
teren. Hij is haar dus gewoon blijven ontvan
gen, zoo goed als de andere leden van de beau-
monde. Een j aantal ontmoetingen met haar
kon hij tóch niet ontwijken. Ik geloof, dat hij
den verstandigsten weg heeft ingeslagen, of
schoon er een overbluffende brutaliteit voor
noodig was."
Hiertegen was niet veel te zeggen. We be
sloten nu, dat Mac Eacbin op de hoogte van
den toestand moest gebracht worden. Het was
verschrikkelijk voor hem, die ontdekking, dat
zijn geliefde de dochter was van zijn vroegere
minnaresmaar mochten wij het verborgen
houden Wij hadden in de eerste plaats te
zorgen voor de veiligheid van Clara, en, wan
neer mevrouw Del Mauro met de waarheid be
kend werd gemaakt, zou die verzekerd zijn.
Dat was de hoofdzaak en, als Mac Eachin het
meisje werkelijk liefhad, zou het ook goed voor
hem zijn. Trouwens, dit geval was zóo excep
tioneel, zóo de stoutste fantasie overtreffend,
dat wij onmogelijk vooraf konden nagaan, wel
ken invloed het op den jongen officier zou heb
ben, noch, wat hem zijn eer en zijn geweten
zouden voorschrijven. In dergelijke toestanden
moet men niet oordeelen over iemands daden
niemand weet, wat hij zelf in zulke buitenge
wone omstandigheden zou doen. Het was ech
ter een pijnlijke plicht, hem op de hoogte der
zaak te brengen.
Dat gesprek zal mij altijd bijblijven. De
toestand was zóo buitengewoon dramatisch, het
geheel éen wondere, bange droom, een roman
uit een anderen tijd dan onze 19e eeuw. Ach,
de ridderlijke tournooien, de schitterende har
nassen, de wapperende pluimen, het zwaard vn
den beul, de pijnbank der inquisitie zijn niet
meer. We zijn thans voor het uiterlijk kalme,
banale menschen, we dragen allen dezelfde zwarte
jas, onze woningen zijn alle even conventio
neel. Ik keek de kamer van het Hotel Royal,
waar we zaten, rond. Ze was precies als alle
kamers van hotels met haar eften behangsel,
haar mahoniehouten meubelen, haar electrisch
licht en haar „Avis aux voyageurs." Maar het
hart der menschen blijft lijden en beminnen,
beminnen en lijden door alle Eeuwen heen. De
uiterlijk zo9 schilderachtige, zoo emotievolle tij
den van vroeger zijn voorbij, maar het is de
zelfde wanhopige strijd van den mensch met
het lot, als van een mugje in een spinneweb,
wiens spartelingen het zooveel te meer doen
gevoelen dat het gevangen is.
„Mijn reis," begon Holmes, „had in zoover
een goed resultaat, dat ik thans alles weet van
het verleden van mevrouw Del Mauro en van
uw Clara."
„Wat heeft het verleden van Clara met
uw onderzoekingen te maken vroeg Mac
Eachin.
„Veel meer, helaas I dan u denkt."
„Ik begrijp u niet, mijnheer Holmes," sprak
de officier uit de hoogte.
„Dat geloof ik" zei Holmes kalm, „u kunt
moeilijk weten, dat miss Clara familie is van
mevrouw Del Mauro."
„Familie?"
„Mijn beste vriend, bereid u voor op een tij
ding, ik weet niet of ik baar gunstig of ongun
stig moet noemen, maar die althans verrassend
iszij is haar dochter."
De jonge man staarde ons met de uiterste
verbazing aan.
„Komaan, mijnheer Holmes, dat is onmogelijk."
diens sentimenteele echtgenoote, tot de „somwijlen"
kattige dienstbode Franchettu toe, hunne rollen ver
vulden.
Bij de operette „Dornrösehen" van C. Höpfner, trad
weer de vereenigiug in haar geheel op. Den inhoud
dier operette zullen we hier niet weergeven; we
kunnen ons bepalen tot de opmerking, dat het hier
niet de klassieke Dornrösehen gold, maar de dochter
Kosa van den rozenkweeker Dom. Populaire volks
liederen, imitaties en motieven van Mozart, Mendels
sohn eti Schubert vormden hier een deel der bouw
stoffen tot een nummer, dat een mooi slot gaf tot
deze welgeslaagde uitvoering. Door een gemakke
lijk aansprekende, reine mezzosopraan werd de hoofd
partij op eenvoudig onverbeterlijke wijze vervuld,
terwijl ook de teuopartij van König in goede han
den was. De komische Pfefferkorn moest bovenal
als acteur aan hooge eischen voldoen en slaagde
daarin volkomen. De enkele koren kwamen heel
goed tot hun recht, zoo wat zang, als wat actie be
treft.
Als bewijs ven groote ingenomenheid met de uit
voering oulvii.g de dirigent een lauwerkrans, waarna
tot slot door allen het Transvaalsche volkslied uit
volle borst werd aangeheven.
Kregen wij tot nu toe in Amersfoort nog
weinig nieuwe kunst te zien, Zaterdag en
Zondag j. I. hebben de liefhebbers ook daar
van kunnen genieten. Ook op hen, die nog
niet deze nieuwe kunstuitingen zagen, zal
de portefeuille van den »Haagschen Kunst
kring" eenen aangenamen indruk hebben ge
maakt, niettegenstaande wij velen van de
beste medewerkers ia deze collectie misten,
als Toorop, Haverman, Josselin de Jong, De
Bock en anderen.
Hoe teer en fyn waren beide teekeningen
van Jordens, echt serieus werk, behandeld
met lielde en volharding om toch dat te wil
len bereiken wat hij zag en voelde; welk
sentiment in de litografie van E. Koning; hij
heeft de bloemen en planten lief, bij kent
ze als zijn beste vrienden.
Ijsgang van mevrouw Bilders van Bosse
maakte direct indruk op de bezoekers der
kunstbeschouwing; flink breed behandelden
toch hoe week dit luchtje, men voelt het
vochtige weer 11a de lange vorst.
Hoppe gaf ons een zeer verdienstelijk
boschgezicht, mooi van toon en toch zoo ge
heel anders dan liet boschgezicht van Otto
Kriens, dat ook zoo goed de stemming weer
geeft.
Hamel had twee mooie teekeningen inge
zonden; vooral «le man met het paard trof
ons door bare kleur.
Mansveldt, Stubei, Mijner en Bosscha ga
ven ons goed werk te zien, maar direct ziet
men daaruit, dat hun kracht toch meer
decoratief is, en vooral Mansveldt gaf ons
een violette lucht, die, prachtig van kleur,
echter te veel aan fayence deed denken.
Ook trollen ons «Ie bloemstudies van de
Holmes vertelde hem nu al zijn onderzoekin
gen, maar Eachin luisterde eerst met een
spottend en ongeloovig gezicht; langzamerhand
echter verloor hij zijn kalmte en begon hij op
en neer te wandelen, terwijl zijn gelaat toonde
aan welke afwisselende emoties hjj ten prooi
was. Toen viel hij op een stoel neer en staarde
naar buiten, nu en dan een krachtige vloek
mompelend. Holmes bad alles op zijn droge, za
kelijke manier verteld, en bleef, toen hij klaar
was, kalm en zwijgend zijn pijp rooken.
„Wel, voor den duivel," riep Mac Eachin op
springend en weer gejaagd op en neer loopend,
„ik kan er me nóg niet goed indenken, maar al
les goed beschouwd, dunkt me, dat Clara gered
is. Mevrouw Del Mauro moet het zoo spoedig
mogelijk weten. Zij is gered, zij is gered," her
haalde hij met iets als een juichkreet in zija
stem „maar verloren voor mij" vervolgde hij
met een vloek en ging weer zitten. „Maar de
hemel geve, dat we spoedig welen waar die
vrouw, haar moeder dan," en hij lachte bitter
„waar die vrouw zit."
„We zullen dat spoedig weten, reken er op"
zei Holmes, en mij wenkend, lieten we voor
een half uur den jongen man aan zichzelf
over. Hij mocht wel tijd hebben om wat tot
kalmte te komen, want hij bevond zich in de
meest ingewikkelde, dramatische omstandighe
den, waarin misschien een jong Amerikaan
ooit verkeerde.
Wordt venolgi).