Februari 1900. Donderdag 22 49e Jaargang. 4956. Stadsnieuws. COTJRAE naanden f 1.franco per Bureau cent. Groote letters naar egel 15 cent. Afzonderlijke KORTEGRACHT 9. Telephoon 19. üttgave: rma A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 r post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels CO cent; elke regel meer 10 plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per r nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KENNISGEVINGEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS AMERSFOORT, let op art. 6 der Hinderwet, rengen ter kennis van het publiek, dat, met ekking van zijn verzoek d.d. 12 Januari 1900, G. van de KLASHORST een nieuw verzoek ie liend, met bijlagen, om vergunning tot het op- ten van eene rookerij Tan vleescli waren in het eel alhier gelegen aan de Kampstraat no. 54 ijk C), bij het Kadaster bekend onder Sectie E. 3868, welk verzoek op de Secretarie der gemeen- er visie ligt, en dat op Maandag, den 5. Maart staande, des voormiddags te half elf uren ge nheid ten Raadhuize wordt gegeven om, ten rstaan van het Gemeentebestuur of van éen :r zijner leden, bezwaren tegen het oprichten de inrichting in te brengen, mersfoort, den 19. Februari 1900. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, T. A. J. van ASCH van WIJOK. De Secretaris, W. Th. SANDBERG. Hóuden-belasting. an het publiek worden in herinnering gebracht volgende artikels van de Verordening op de aat-politie in de gemeente Amersfoort: rt. 16. Honden, op den openbaren weg loo- de, zonder te zijn voorzien van het kenteeken Burgemeester en Wethouders vastgesteld, bewijze dat zich daarvoor iemand als houder ft opgegeven in het loopend dienstjaar der atselijke belasting op het houden van honden, nnen beschouwd worden als onbeheerd en der eigenaar, en door de politie of andere rtoe door Burgemeester en Wethouders aan stellen personen, opgevangen of, indien zulks )enlijk is, afgemaakt worden. Houders of enaars van honden zijn verplicht zorg te dragen, hunne honden tusschen 11 uur des avonds 5 uur des morgens niet op den openbaren rondloopen zonder geleide of toezicht. Art. 18. De opgevangen honden zullen, wan- r er geen vrees voor of vermoeden bestaat honds-dolheid, gedurende drie dagen dooi politie in bewaring gehouden worden, binnen Iken tijd zij aan de eigenaars of houders kun- terug gegeven worden, tegen betaling van cents voor eiken dag der bewaring en tegen erlogging van het bewijs, dat de belasting or de hond voor het loopende dienstjaar door ia voldaan. Na drie dagen kunnen deopge- ngen honden, welke niet zijn teruggegeven, orden afgemaakt. Amersfoort, den 20. Februari 1900. De Commissaris van politie, GROEBE. De Commissaris der Koningin in deze provincie geeft in Provinciaal-blad no. 28 aan heeren Burgemeesters der gemeenten in deze provincie kennis van een in de ge meente Nieuw-Lekkerland vermoedelijk voor gekomen geval van hondsdolheid bij een kat. Aldus lezen we, en we zouden nu willen vragen of thans evenals zulks onder die omstandigheden bij honden gebruikelijk is ook de katten dienen gemuilkorfd. De lijst Model B, bevattende de namen der personen, die in aanmerking komen voor plaatsing op de Kiezerslijst voor 1900/1001 en niet voorkomen op de van kracht zijnde Kiezerslijst en de lijst Model A, telt thans 227 namen, tegen 260 ten vorigen jare. Door de Anti-Revolutionnaire kiesvereeni- ging ïNederland en Oranje" is in de Dins dagavond gehouden vergadering tot candi- daat voor den Gemeenteraad gesteld bij de a. s. verkiezing in het 3e district de heer N. Veis Heiju. In de jongste Bestuursvergadering dier Kiesvereeniging is gekozen tot Secretaris de heer G. A E. Jaglenberg, in de plaats van den heer R. van den Burg, die wegens drukke bezigheden zich niet langer beschik baar stelde voor dat ambt. Onze stadgenoot de kapitein A. van Door- ninck, van hel 3e regiment vesting-artillerie te Gorinchem, heeftoverplaatsingaangevraagd naar de veld-artillerie. Bij Kon. besluit is de duur der reeds met éen jaar verlengde tweejarige detacheering van den eerste-luitenant van het 5e regiment infanterie L. Schutte, bij de landmacht in West-Indië, nogmaals met éen jaar verlengd en alzoo nader bepaald op vier jaren. Onze vroegere stadgenoot dr. H. van Cap- pelle, thans leeruur aan de Rijks Landbouw school te Wageningen, zal in hei begin van Juni naar Suriname vertrekken tot bet doen van geologische onderzoekingen in die kolonie. Na zijn aankomst in die kolonie denkt de dr. eerst ongeveer anderhalve maand in de meer bewoonde streken door te brengen en plantages te bezoeken, o.a. die van de Handel- Maatschappij waar hem een woning is aan geboden. Halt Augustus wordt dan de tocht naar het onbekende binnenland aanvaard, met den heer C. van Drimmelen, districts-com- missaris van Nickerie. Een stoombarkas zal de reizigers een eind de rivier opbrengen zoodra echter de stroomversnellingen be ginnen, zal de reis in boschnegervaartuigen, geroeid door boschnegers, worden voortgezet. Op deze wijze deukt met het gebied te bereiken, dat een voortzetting is van het goudrijke, Oostelijk deel der kolonie De zoon van dr. C. zal de reis mede- inaken om behulpzaam te zijn met photo- grapheeren en vei7.amelen van dierkundig materiaal. Voor deze ontdekkingsreis is door den Minister van Koloniën een subsidie verleend, terwijl zij financieel gesteund wordt door den West-Indiscben Maildienst, de Surinaam- scbe Bank, de Handel-Maatschappij en eenige particulieren. De expeditie kan daardoor goed worden uitgerust. Men schrijft ons uit Deventer: Bij de voorstelling, door de Amersfoortsche ver- eeniging „.0 G. A." Vrijdagavond gegeven ten bate van de door den oorlog in Zuid-Afrika broodeloos geworden diamantbewerkers, voerde een zeer hoog staand dilettantisme bet woord. In de eerste plaats dient hierbij gedacht te worden aan het eigen orkest, dat heel wat durfde en mocht, ondernemen. De leiding van dit orkest, welke een niet alledaagsche muzikale ontwikkeling vorderde al was het ook alleen maar met het oog op de vrij groote rythmische moeilijkheden der uitgevoerde nummers was bij den dirigent blijkbaar aan al leszins bekwame handen toevertrouwdVast en ferm werd de openingsmarsch „Unter dem Siegesbanner" uitgevoerd en, liet ook de stemming soms, b.v. bij de ouverture „Piqué Dame" (Suppé) wat te wensehen over, de latere orkestnummers, een „Valse espagnolle" en een niet op 't programma vermelde „Potpourri" gaven groote verscheidenheid van effecten, van in letterlijken zin zeldzame effecten Behalve de genoemde, zeer verdienstelijk uitgevoer de orkestnummers kwamen op het programma nog voor een serie van voordrachten van den wereld- beroemden karakterkomiek prof'. Courtaudet, eeu uit het Fransch vertaald blijspel in éen bedrijf, en eene „romantiseh-komisehe" operetie „Dornrösehen". Prof. Courtaudet (van het Scala te Milaantrad op in de recreatie van eenige der „allernieuwste succes-nummers van het Théiltre des Folies Bergères te Parijs". Onder de verschillende weergegeven ka- rakters viel vooral in den smaak „La Pavane", an- cienne danse enseignée par un vieux baron". De I prof. had, niet enkel als levenslustige oude heer, I maar ook in de andere karakters een zóo groot suc- cès, dat het vrij talrijk opgekomen publiek met groo- I ten aandrang nog een toegift vroeg, welke verstrekt j werd door de voordracht van „Le chapeau claque"! I! Een alleraardigst nummer was het hoofdnummer van vóór de pauze, het blijspel „De misvattingen van Lambinet", naar het Fransch van Meilhac en Halévv. Deze komische vergissingen, waartoe de heer Lambinet, die een zich aandienenden huisknecht aanziet en toespreekt als zijn aanstaanden schoon zoon, wel moest vervallen, wekte herhaaldelijk de lachtlust van het publiek, en had dit succes vooral te danken aan de wijze, waarop de vertooners, ieder in bijzonder, van den waardigen Lambinet Feuilleton. EN SPAANSCHE VROUW. (Uit de biographie van Sherlock Holmes). Maar hoe dan toch te verklaren," vroeg ik dat Van der Street en zij elkaar niet schijnen kennen Ik geef toe, dat dit vreemd is, ondanks ijn theorie, Watson, dat altijd het onwaar- hijnlijke de waarheid blijkt te zijn, en tóch, is niet zóo wonderlijk als het op het eerste ezicht schijnt. Ik veronderstel dit: ,Zij kan nog in het idee zijn, dat O'Patrick ood is. Als ze, na uit de gevangenis ontsla- en te zijn, in het hospitaal St. Jean geïnfor- eerd heeft, dan is haar meegedeeld, dat hij is verleden. Van het kind moet ze óok deDken, at het dood is of gestolen. Dit in aanmer ing nemend, en verder dat Van der Street en deftig, geposeerd man is, en niet meer zoo- cel lijkt op O'Patrick, is het te begrijpen, dal haar vroegeren minnaar niet herkende." „Goed, maar zij zelf iB volgens je verbaal niet zoo veranderd. Van der Street moet haar herkend hebben. Ik vrees, dat je theorie hier faalt." „Welnu," zeide Holmes kalm „dan heeft hij haar herkend. Het is immers zijn belang, haar niet den minsten argwaan te laten koes teren. Hij is haar dus gewoon blijven ontvan gen, zoo goed als de andere leden van de beau- monde. Een j aantal ontmoetingen met haar kon hij tóch niet ontwijken. Ik geloof, dat hij den verstandigsten weg heeft ingeslagen, of schoon er een overbluffende brutaliteit voor noodig was." Hiertegen was niet veel te zeggen. We be sloten nu, dat Mac Eacbin op de hoogte van den toestand moest gebracht worden. Het was verschrikkelijk voor hem, die ontdekking, dat zijn geliefde de dochter was van zijn vroegere minnaresmaar mochten wij het verborgen houden Wij hadden in de eerste plaats te zorgen voor de veiligheid van Clara, en, wan neer mevrouw Del Mauro met de waarheid be kend werd gemaakt, zou die verzekerd zijn. Dat was de hoofdzaak en, als Mac Eachin het meisje werkelijk liefhad, zou het ook goed voor hem zijn. Trouwens, dit geval was zóo excep tioneel, zóo de stoutste fantasie overtreffend, dat wij onmogelijk vooraf konden nagaan, wel ken invloed het op den jongen officier zou heb ben, noch, wat hem zijn eer en zijn geweten zouden voorschrijven. In dergelijke toestanden moet men niet oordeelen over iemands daden niemand weet, wat hij zelf in zulke buitenge wone omstandigheden zou doen. Het was ech ter een pijnlijke plicht, hem op de hoogte der zaak te brengen. Dat gesprek zal mij altijd bijblijven. De toestand was zóo buitengewoon dramatisch, het geheel éen wondere, bange droom, een roman uit een anderen tijd dan onze 19e eeuw. Ach, de ridderlijke tournooien, de schitterende har nassen, de wapperende pluimen, het zwaard vn den beul, de pijnbank der inquisitie zijn niet meer. We zijn thans voor het uiterlijk kalme, banale menschen, we dragen allen dezelfde zwarte jas, onze woningen zijn alle even conventio neel. Ik keek de kamer van het Hotel Royal, waar we zaten, rond. Ze was precies als alle kamers van hotels met haar eften behangsel, haar mahoniehouten meubelen, haar electrisch licht en haar „Avis aux voyageurs." Maar het hart der menschen blijft lijden en beminnen, beminnen en lijden door alle Eeuwen heen. De uiterlijk zo9 schilderachtige, zoo emotievolle tij den van vroeger zijn voorbij, maar het is de zelfde wanhopige strijd van den mensch met het lot, als van een mugje in een spinneweb, wiens spartelingen het zooveel te meer doen gevoelen dat het gevangen is. „Mijn reis," begon Holmes, „had in zoover een goed resultaat, dat ik thans alles weet van het verleden van mevrouw Del Mauro en van uw Clara." „Wat heeft het verleden van Clara met uw onderzoekingen te maken vroeg Mac Eachin. „Veel meer, helaas I dan u denkt." „Ik begrijp u niet, mijnheer Holmes," sprak de officier uit de hoogte. „Dat geloof ik" zei Holmes kalm, „u kunt moeilijk weten, dat miss Clara familie is van mevrouw Del Mauro." „Familie?" „Mijn beste vriend, bereid u voor op een tij ding, ik weet niet of ik baar gunstig of ongun stig moet noemen, maar die althans verrassend iszij is haar dochter." De jonge man staarde ons met de uiterste verbazing aan. „Komaan, mijnheer Holmes, dat is onmogelijk." diens sentimenteele echtgenoote, tot de „somwijlen" kattige dienstbode Franchettu toe, hunne rollen ver vulden. Bij de operette „Dornrösehen" van C. Höpfner, trad weer de vereenigiug in haar geheel op. Den inhoud dier operette zullen we hier niet weergeven; we kunnen ons bepalen tot de opmerking, dat het hier niet de klassieke Dornrösehen gold, maar de dochter Kosa van den rozenkweeker Dom. Populaire volks liederen, imitaties en motieven van Mozart, Mendels sohn eti Schubert vormden hier een deel der bouw stoffen tot een nummer, dat een mooi slot gaf tot deze welgeslaagde uitvoering. Door een gemakke lijk aansprekende, reine mezzosopraan werd de hoofd partij op eenvoudig onverbeterlijke wijze vervuld, terwijl ook de teuopartij van König in goede han den was. De komische Pfefferkorn moest bovenal als acteur aan hooge eischen voldoen en slaagde daarin volkomen. De enkele koren kwamen heel goed tot hun recht, zoo wat zang, als wat actie be treft. Als bewijs ven groote ingenomenheid met de uit voering oulvii.g de dirigent een lauwerkrans, waarna tot slot door allen het Transvaalsche volkslied uit volle borst werd aangeheven. Kregen wij tot nu toe in Amersfoort nog weinig nieuwe kunst te zien, Zaterdag en Zondag j. I. hebben de liefhebbers ook daar van kunnen genieten. Ook op hen, die nog niet deze nieuwe kunstuitingen zagen, zal de portefeuille van den »Haagschen Kunst kring" eenen aangenamen indruk hebben ge maakt, niettegenstaande wij velen van de beste medewerkers ia deze collectie misten, als Toorop, Haverman, Josselin de Jong, De Bock en anderen. Hoe teer en fyn waren beide teekeningen van Jordens, echt serieus werk, behandeld met lielde en volharding om toch dat te wil len bereiken wat hij zag en voelde; welk sentiment in de litografie van E. Koning; hij heeft de bloemen en planten lief, bij kent ze als zijn beste vrienden. Ijsgang van mevrouw Bilders van Bosse maakte direct indruk op de bezoekers der kunstbeschouwing; flink breed behandelden toch hoe week dit luchtje, men voelt het vochtige weer 11a de lange vorst. Hoppe gaf ons een zeer verdienstelijk boschgezicht, mooi van toon en toch zoo ge heel anders dan liet boschgezicht van Otto Kriens, dat ook zoo goed de stemming weer geeft. Hamel had twee mooie teekeningen inge zonden; vooral «le man met het paard trof ons door bare kleur. Mansveldt, Stubei, Mijner en Bosscha ga ven ons goed werk te zien, maar direct ziet men daaruit, dat hun kracht toch meer decoratief is, en vooral Mansveldt gaf ons een violette lucht, die, prachtig van kleur, echter te veel aan fayence deed denken. Ook trollen ons «Ie bloemstudies van de Holmes vertelde hem nu al zijn onderzoekin gen, maar Eachin luisterde eerst met een spottend en ongeloovig gezicht; langzamerhand echter verloor hij zijn kalmte en begon hij op en neer te wandelen, terwijl zijn gelaat toonde aan welke afwisselende emoties hjj ten prooi was. Toen viel hij op een stoel neer en staarde naar buiten, nu en dan een krachtige vloek mompelend. Holmes bad alles op zijn droge, za kelijke manier verteld, en bleef, toen hij klaar was, kalm en zwijgend zijn pijp rooken. „Wel, voor den duivel," riep Mac Eachin op springend en weer gejaagd op en neer loopend, „ik kan er me nóg niet goed indenken, maar al les goed beschouwd, dunkt me, dat Clara gered is. Mevrouw Del Mauro moet het zoo spoedig mogelijk weten. Zij is gered, zij is gered," her haalde hij met iets als een juichkreet in zija stem „maar verloren voor mij" vervolgde hij met een vloek en ging weer zitten. „Maar de hemel geve, dat we spoedig welen waar die vrouw, haar moeder dan," en hij lachte bitter „waar die vrouw zit." „We zullen dat spoedig weten, reken er op" zei Holmes, en mij wenkend, lieten we voor een half uur den jongen man aan zichzelf over. Hij mocht wel tijd hebben om wat tot kalmte te komen, want hij bevond zich in de meest ingewikkelde, dramatische omstandighe den, waarin misschien een jong Amerikaan ooit verkeerde. Wordt venolgi).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1900 | | pagina 1