Maandag 27
Augustus 1900.
No. 5009.
49e Jaargang.
OP REIS.
Buitenland.
Binnenland.
Phoenix-Brouwerij- H. MEURSING Co.,
Export naar Oost- en West-Indië.
Oitgave
firma A. H. VAN CLEEPF
te Amersfoort.
erachijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.franco per
post 11.15. Advertentiën 16 regels GO cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Atzonderlijke
nummers 10 cent.
Rij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KOETEGRACHT
Telephoon 19.
Wij zij» gaarne bereid om, tegen vergoe
ding van het porto, de geabonneerden die
voor korten ol' kngeren tijd op reis gaan, de
Amorsfourtsche Courant en de bladen welke
zij door onze tusschenkomst ontvangen, na
te zonden.
Opgave van duidelijk adres is voldoende.
Lijst van Britache verliezen sedert het be-
«in van den oorlog in Zuid-Afrika, 5 Octo
ber 1809, tot '18 Augustus 1900
uflic. mind. tot.
Gedood275 2560 '28115
Aan wonden overleden. 78 724 802
Gewond929 11551 12483
Vermist of krijgsgevangen. 54 2751 2805
Gestorven in gevangenschap 1 85 8ü
Gestorven aan ziekten 147 5130 5277
Andere oorzaken gestorven 1 86 87
1485 22890 24375
Naar huis teruggekeerd als invalide zijn
er 20 123 minderen en 1151 oflicieren, waar
van er gestorven 157. Met de zieken en
gewonden in de hospitalen in Zuid-Afrika
bedragen de totale verliezen 39 160 man.
Van de openbare inschrijving voor de
slachtoffers van den oorlog in Engeland, die
reeds 12 millioen gulden heeft opgebracht,
gevoelen alle inrichtingen van liefdadigheid
den terugslagzij doen tevergeefs een be
roep op de publieke liefdadigheid. Zelfs voor
de slachtoffers van den hongersnood iu lndië
komt bitter weinig meer in.
Te Parijs is thans een nieuwe zieneres
opgestaan, Mme LavFonvielle. Zij stelt Mile.
Couedon en haar aartsengel Gabriel verre in
de schaduw.
Mme LayFonvielle houdt zich niet op
met verzen maken of luist ei en naar stemmen,
mar zegt heel eenvoudig de toekomst eu
wel met een zekerheid, alsof zij haar las in
een boek.
Wat denkt u wel van den Paus vroeg
men haar.
•De Paus, antwoordde Mme Lay-Fonvielle,
zul aan verval van krachten sterven. Op een
goeden morgen zal men in zijn kamer komen
en hem dood vinden.
En validen nieuwen Koning van Italië?
Zijn lot is, vermoord te worden evenals
zijn vader.
Van den Czaur'?
Men zal een aanslag op zijn leven doen,
maar hij wordt niet vermoord. Hij zal weldra
Feuilleton.
De beleende Juweelen.
i.)
Kon kleine vijf-en-twintig jaar geleden was tc Lou-
don een stoute diefstal, welke een dame al naar
juweelen kostte, in de hoogo kringen en bij de po
litie liet onderwerp van het gesprek. Alleen dei dia
manten van miss ïh is to toe moeten meer dan louou
pond waard geweest zijn, afgezien van verscheidene
andere kloinoodiën, welke reeds sedert eeuwen in
hot bezit barer familie waren.
Deze dielstnl word met ongehoorde stoutheid en
overleg gepleegd. Mojull'rouw Thistletoe wilde naar
•■'en barer landgoederen vertrekken en reed iu haar
«igen rntuig van lioar woning iu Westend naar een
•lor stationseen vertrouwd en oud gediende volgde
'mar in eon huurrijtuig met do reisgoederendaar
onder bevond zich een kleine koller, die de sieraden
i'i' allo juweelen der dame bevatte en boven op liet
rijtuig geplaatst was. Bij het instappen bad de lak
kei zich nog overtuigd, dat de bewuste koller bo
venop stond en vastgebonden was. Bi) °p
het station ontbrak de kofler, en toc.i had de koot-
'er noch de lakei bel minste verdachte geruisch op
h'-'t rijtuig gehoord, veel minder dus een val. De
dunte gaf onmiddellijk haar reisplan op, keerde naar
haar v - Zn owdrnetrzien
K 1UUII «oioi».—-j->
••oiiing terug en ontbood ïuü. Zij gedroeg zich
hijna al,, een waanzinnige en in den beginne hield
,k haar ook daarvoor slechts op mijn herhaalde
vaste verzekeringen, dat wjj in elk geval in staat
Van Wilhelm II?
Hij zal vermoord worden, maar niet
als de andoren. Hij zal een langzamen dood
sterven, alsof hij vergiftigd isin ieder ge
val niet door den dolk, niet door het vuur.
Hij zal sterven als een «slachtoffer".
Bovendien ziet Mme Lay-Fonvielle twee
groote branden te Parijsvan een schouw
burg en een fabriek, voorts verschillende
spoorwegongelukken.
Maar het belangrijkste is dit:
Maarschalk Von Waldersee zal de ver
bonden troepen in China nooit in werke
lijkheid aanvoeren. Hij zal sterven of ver
dwijnen. Een Fransch generaal zal de ope
raties leidengeneraal Négner.
Wij zullen zien wat er van dit alles ge
beurt.
dat dr. Cartier van Dissel, die gevankelijk
van Kaapstad naar Ceylon werd overgebracht,
in vrijheid is gesteld.
In de eerste helft van October zal een
j vergelijkend onderzoek worden gehouden
voor de betrekking van telephonist, uitslui-
tend voor vrouwelijke candidaten. Hetaan-
j tal plaatsen zal nader worden bekend ge-
maakt.
Zie nadere bijzonderheden in de «St. Ct." 195.
I De Nederl indsche kruiser «Friesland" is
Donderdag van Lourenpo Marque/, naar Ba
tavia vertrokken. Hij wordt vervangen door
de «Zeeland".
liet «Nieuwsblad van Nederland" slaakt,
bij de vermelding dat te Parijs van de 75 (JOU
inzendingen 430UÜ zijn bekroond, de verzuch
ting »'t Is haast al te gek. Bijna wordt
het een onderscheiding, geen bekroning te
hebben gekregen."
Is die opvatting wel de juiste? i Komt
ons voor, «lat geen fabrikant of andere in
zender naar de Parijsche Wereldtentoonstel
ling iets stuurde, dat niet in in alle opzich
ten een staaltje is van zijn beste manier van
werken. De inzenders hebben allen zonder
onderscheid hun beste beentje voorgezet, om
dat zij concurreeren moesten met de eersten in
hun vak en de groote kosten anders zeker
weggegooid zouden zijn.
Wanneer men dit in aanmerking neemt,
dan is het veeleer te verwonderen, dat er
niet nog meer inzenders bekroond zijn en
mogen zij, die een bekroning verwierven,
dubbel tevreden zijn.
Vanwege het bestuur der Domeinen is een
aanvang gemaakt met het afbakenen en af
meten van den dijk, die gelegd zal moeten
worden voor het indijken van een deel dei-
Schorren, groot 260 H.A., ten Oosten van
den Slaakdam (Zeeland.)
Naar de «Zw. Cl." verneemt, is bij de fa
milie te Zwolle heuglijke tijding ontvangen,
Blijkens het verslag der «Ned. Vereeniging
tot Alschaffing van Alcoholhoudende Dran
ken" zijn thans in ons land de volgende
vereenigingen voor drankbestrijding, met de
aantallen leden die achter de namen ver
meld zijn. De tussehen haakjes geplaatste
cijfers duiden aan het aantal leden in het
begin van 1898 en 1899.
t Nationale Cbristen-Geheel-Onthouders-Ver-
eeniging 7400 (85007400); Volksbond, Ver-
eeniging tegen Drankmisbi uik 5720(4250
4675); Leger des Heils 5000 (4000); Het
Kruisverbond 4266 (3 a 4000—4000)Ne-
j derl. Vereeniging tot Afschaffing van Alco
holhoudende Dranken 2075 (18002100);
Nederl. Chr. GeheelonthoudersBond 12U0
i (9501100); Algemeene Nederlandsche Ge
heel-Onthoudershond 1050 (5001086)Ne
derlandsche Onderwijzers Propaganda-Club
voor drankbestrijding 790 (700800); Noord
en Zuid-Nederlandsche Bond van Socialisten-
Geheelonthouders 310 (300300) Onafhan-
I k el ij k e Orde der Goede Tempelieren 222
I (200—200)Geheelonthoudersbond van Ne-
derlandscli Spoorwegpersoneel 80Neder-
1 landsehe Vrouwenbond voor Geheel-Onthou-
1 ding 80 (8884) Vrouwen Christen-Geheel-
Onthouding-Unie 65 (10453)Vereeniging
voor Geneeskundige Geheel-Onthouders voor
Nederland en de Koloniën 30 (3030)Ne-
j derlandsche Scholieren Propaganda-Club 24
(71—SS).
j De Nederlandsche Studenten-Geheel Ont-
houders-Vereeniging bestaat niet meer, wel
verschillende afzonderlijke studenten-vereeni-
i gingen.
Mr. J. G. Schülvinck, lid der commissie van finan
cieel beheer ten behoeve van de werklooze diamant
bewerkers te Amsterdam, schrijft het volgende
„Ik houd mij overtuigd, dat zeer velen, die heb
ben bijgedragen voor de werklooze diamantbewerkers,
ontstemd zijn geworden, toen zij hoorden van een
nieuwe staking. Nog in de laatste week heeft de
ondersteuntDgs-coramissie uit keering verstrekt aan
1500 gedwongen werkloozcn, en nu stijgt het getal
der werkloozon niet duizenden Het spreekt vanzelf,
dat uit de geldeu, bijeengebracht voor de gedwon
gen werkloozcn onze kas laat nog éen, misschien
twee uitkeeringen toe geen gift mag nocb zal
worden verstrekt aan de stakers.
Tóch wekt het wrevel, wanneer een sluicing uit
breekt, terwijl pas naar alle zijden hulp is gevraagd
voor hen, die door gebrek aan werk tot armoede
dreigden te vervallen.
Zelf heb ik dien wrevel gevoeld eu ik heb daar
om getracht, mij rekenschap te geven van de mo
tieven der staking.
In liet licht der ontvangen informaties schijnt het
ook mij, dat de toestand der werklieden onhoudbaar
was geworden.
Het „boort", dat de diamantslijper noodig heeft
voor zijn werk en voor eigen rekening zich moet
aanschaffen, is ruim driemaal duurder geworden dan
de normale prijs, waarop bij de vaststelliug der loon-
tarieven is gerekend. Daardoor is het netto-loon van
den werkman gedaald beneden peilverklaarbaar
I is dus de cisoh der werklieden, dat de juwelier-werlc-
gever het boort voor zijn rekening neme. Oppervlak-
i kig schijnt die eisch moeilijk voor inwilliging vat-
baar. Wie buiten het vak staat, maakt licht de te
genwerping, dat, indien de werkgever het boort ver-
strekt, de werkman geen belang heeft bij zuinig ver-
i bruik, en dus waarschijnlijk de productie-kosten te
veel zullen stijgen. Dc werklieden antwoorden, dat,
indien zij te veel boort gebruiken, hun werk zelf
er onder zou lijden en dus de prikkel van eigen
belang bij zuinig boortverbruik blijft bestaan, óok
wanneer de werkgever dit verstrekt. De werklieden
wijzen er voorts op, dat dit thans reeds geschiedt
j bij enkele werkgevers met vast personeel.
Intusschen, algemeene overgang van bruto naar
netto-loon tarieven kan niet dadelijk geschieden. Dit
1 erkennen ook de werklieden. Zij zouden tevreden
zijn geweest, indien de werkgevers dien overgang
i in overweging hadden willen nemen en inmiddels
zich bereid hadtien verklaard tot een verhooging
van het bruto-tarief, in overeenstemming met de
stijging van den boortprijs.
De meerderheid der juweliers heeft echter geen
I ander aanbod gedaan dan eeu verhooging der bruto-
i tarieven met 10 pet.
De werklieden achten dat aanbod onvoldoende.
Mijns inziens te recht. Want ook by een verhoo-
ging der bruto-tarieven met 10 pCt. komt het groot
ste deel der verhooging van den boortprijs ten na-
1 deele van den werkman, en men bedenke daarbij,
dat steigiug van den boortprijs op zich zelf een voor-
ordeel is voor den juwelier.
i Nadat ik deze inlichtingen bad ontvangen en over
wogen, is mijn wrevel over dc staking verdwenen.
gestegen is mijn verontwaardiging
Ueblevet
AMERSFOORT.
zouden zijn haar het gestoleue terug te bezorgeu
gelukte het mij eiudelijt haar ten minste cenigszins j
te doen bedaren.
Wel was mijn hoop niet zoo groot, als ik het had i
laten voorkomen het geval was zeer moeilijk en j
ingewikkeld eu de diefstal óf door de eigene lieden
der bestolene óf door een beude van sluwe gauw
dieven gepleegd. Vooreerst had ik. behalve dit ver
moeden, nog volstrekt geen uitgangspunt om de
juweelen weder aan het liclit te brengen, maar liet
eerste veroisohto van een politieman is geduld en
zoo hoopte ik, dat hier of daar wel een spoor zou
ontdekt worden, welks vervolging mij op den weg
der dieven zou brengen. Vuoreerst moest ik mij ver
genoegen mot alle juweliers en banken van beleeuing
te Londen, Parijs, Amsterdam en Brussel door een
uitvoerige circulaire van den diefstal kennis tc ge
ven, to waarschuwen en om hun hulp te verzoeken
tegelijk moest ik de verschillende dienstboden der
dame door mijn agenten laten nagaan en alle nut-
telooze openbaarmaking vermijden. Wy, mannen der
politie, weten zeer goed, dat dikwijls eerst na ver-
looi) van eeuigen tijd sporen opduiken, wanneer de
dieven, den ijver en de herinuering aan den diel
stnl verminderd wanende, dnardoor onbeschaamder
en onvoorzichtiger te werk gaan.
Kort na deze dievengeschtedenis liet eeu putid-
nemer, zokero Simpson, mij bij zich ontbieden, daar
hij mij zoo spoedig mogelijk wenschto tc spreken.
Ik vermoedde terstond, dat hij mij iets over de ge
stolen juweelen had mede te deelen, trok haastig
mijn jas aan en ijlde naar liet Strand.
Terwijl volgens de gewone meening een pand-
nemer eigenlijk een man zonder hart of gevoel is,
kan ik verzekeren, dat Simpson een uitzondering
op den regel maaktehjj had een zóo goed en op
recht hart, als er ooit in een menscheljjken boezem
klopto. Toen ik op zijn kantoor kwam, was hij
juist druk bezig ik num derhalve een stool en zotte
mij gemakkelijk voor den eersten den besten lesse
naar neder, iets dat ik mij te eer veroorloven mocht,
daar Simpson eu ik reeds eeu menigte vertrouwe
lijke zaken tc- zatuen hadden gedaan.
Terwijl ik zoo aan den lessenaar zat en in mijn
zakboek bladerde, werd juist de tegenover mij zijnde I
klap naar liet portaal geopend en eeu gesluierde j
dnuie trad binnen, doch hield zich, zooveel als de
enge ruimte het toeliet, in de schaduw.
.luist op dit oogenblik werd Simpson vrij en na
derde do klaptafel om deze nieuwe klant te bedic-
non. De dame trok baar sluier weg en toonde liet
schoonste gelaat dat ik ooit gezien heb. Zij kon I
hoogstens '2-1 jaar oud zijn, was slank, regelmatig
gebouwd en sierlijk gekleed, Eeu schoon, ovaal, klas-
sick gelaat, donkerblauwe oogen, lichtbruin, prach
tig hoar en over het algemeen eeu deftig, adellijk j
voorkomen, vormden eeu geheel, dat werkelijk aan- I
trekkolijk en lietooverend was. Als zij sprak, kwam
een rjj schoongevormde, hagelwitte tanden tussehen
do donkere lippen te voorschijn en haar hand. waar
van zy de handschoenen had getrokken, was klein
en smal en van echt aristocratische blankheid.
Wat tussehen Simpson en zijn schoono cliënte
verhandeld werd, kon ik niet verstaan. Zij sprak
bjjna onhoorbaar zacht en hij antwoordde slechts
(luisterend. Dit kwam mij geheimzinnig voor en
wekte mijn nieuwsgierigheid opik gaf derhalve
Simpson een nauwelijks merkbaar en slechts voor
hem verstaanbaar teeken, waarmede ik zeggen wilde
„Wat is dat dan voor belangrijks?" waarop hij na
een wijle mij ook een veel beteekeuenden wenk gaf,
dien ik volgenderwijze verklaaide: „Dat iaeenwnre
roman, dien ik u later zal meedeeleu.''
Toen hij het voorwerp, dat zij ter beleening mede
bracht, aangcuomen had, kwam Simpson aan mijn
lessenaar om het ontvangbewijs te schrijven en nam
deze gelegenheid te baat om mij toe tc fluisteren:
„Wat denkt gij van de zaak?
„Dat zal ik u terstond zeggen," antwoordde ik
ik gaf mij zooveel mogelijk het uiterlijk vaneen kan
toorbediende en nam een voorwendsel te baat om
nader aan de plaats te komen, waar de jongedame
j stond, ten einde haar beter op te nemen. Inder-
t daad was de uitslag van mijn nauwkeurig ouder-
zoek óok slechts iu haar voordeel. De jonge dame
was een bekoorlijk wezen, aantrekkelijk en bewon
derenswaardig tegelijk schoon, maar met dien
i trots, welke bij alle aantrekkingskracht den aanschou-
1 wer toch onwillekeurig aan de groote klove herin-
nert, die tussehen hen en de schoone ligt, die het
zich laat welgevallen door andere, geringere men-
j schenkituleren te worden bewonderd. Haar wangen
I gloeiden zenuwachtig, haar oogen schitterden on-
natuurlijk en gaven mij te kennen, dat do toestand
waarin zij zich op het oogenblik bevond, voor haar
onuitsprekelijk ongewoon, demoedigend eu pijnlijk
I was. Klaarblijkelijk was het kantoor (een particu-
l lieve Bank van leening) niet de rechte plaats voor
1 zulk een lijnbeschaafde persoon. Haar deftig gedrag
I en de geest en beschaving, die haar gansche wezen
i doorstraalden, wekten ten hoogste mijn bclangstel-
j ling. Toen zij zich gereed maakte tot vertrekken,
wendde zij zich nog even niet het volle gelaat naar mij
toe eu wierp mij een verachtelijke blik toe, alsof zij
zeggen wilde „Ik moet mij uw vorschenden blik
n« wel laten gevallen, maar ik weet dat gij hier
niet behoort en ik zou wc! willen weten, wie gij
eigenlijk zijt." (Hordt rervolgd.)