Donderdag 20
No. 5094.
50e Jaargang.
Stadsnieuws.
PHOEMX-BROUWEBIJ.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Specialiteit in Exportbier naar de Tropen.
Feuilleton..
Twee verstandige lui.
AMEESFOORTSCHE COURANT.
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond Abonnement per 3 maanden ƒ1.franco per
post ƒ1.45. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, ofïicieële-
en onteigeningsadvertentiëu per regel 15 cent. Reclames 15 regels ƒ1.25; elke regel meer
0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers wor.len in rekening gebracht en kos
ten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT 9
Telephoon 19.
K ENNISGE VINGEN.
De GRIFFIER der STATEN van UTRECHT,
daartoe door de Gedeputeerde Staten van dat
Gewest gemachtigd, brengt ter kennis van be
langhebbenden, dat de ontwerpen van begrooting
der kosten van Provinciaal bestuur, voor zooveel
het Rijksbestuur is, en der enkel provinciale en
huishoudelijke inkomsten en uitgaven, beide
dienst 1902, met de Memoriën van toelichting,
alsmede de Rekening ep verantwoording wegens
laatstgemelde inkomsten en uitgaven, over het
dienstjaar 1899 ingevolge de artt. 108 en 119
der Provinciale wet verkrijgbaar zijn gesteld ter
Provinciale Griffie van Utrecht, tegen betaling
van 15 cent voor de eerstgemelde en van 50
cent voor de laatstgemelde Begrooting met Me
morie van toelichting en van 50 cent voor de
Rekening en verantwoording.
Utrecht, den 18. Juni 1901.
De Griffier der Staten voornoemd,
C. R MERKUS.
De BURGEMEESTER der GEMEENTE
AMERSFOORT,
Brengt ter kennis van den verlofganger
li. Th. van der WIM,
behooretide bij het le Regiment Veld-artil-
lerie, lichting 1898, dat het aan" hem ver
leend verlof wordt ingetrokken en hij op
Maandag den 22. Juli 1901 onder de wapenen
behoort te komen, waartoe hij zich op dien
dag vóór des namiddags 4 uur bij zyn korps
moet aanmelden, in uniform gekleed en
voorzien van verlofpas en alle kleeding- en
uitrustingstukken, bij zijn vertrek inet groot
verlof medegenomen.
Amersfoort, den 20. Juni 1901.
De Burgemeester voornoemd,
T. A. J. van ASCH van WIJCK.
lures, die in den loop van het afgeloopen
jaar zijn ontstaan.
Aftredende leden zijn de beerenA. Cou-
vée Azn., pred. te Zeist, praesessec. H. Th.
Barbas, pred. te Vreeland; B. Ch. Ledeboer,
pred. te Loenen, assessorsec. A. Gelderman,
pred. te Bunschotendr. H. H. Meulenbelt,
pred. te Baarn sec. D. I'. Brams, pred. te
Soest; C. L. Mense, ouderling te Zeist; sec.
H. Schoenmaker, ouderling te Achttienho
ven, terwijl in de vacature van ds. C. Ver
hagen, pred. te Zuilen, moet voorzien worden.
H. M. de Koningin en Prins Hendrik pas
seerden Dinsdagmiddag omstreeks 5 uur deze
gemeente op hun rit van »Het Loo" naar „Soest-
dijk" en kwamen gisterochtend tegen half
twaalf wederom door.
Z. K. H. de Prins der Nèderlanden reed
beide malen zelf het vierspan.
Ter herdenking van den Waterloodag wap
perde Dinsdag de driekleur van de openbare
gebouwen.
Bij Kon. besluit is herbenoemd tot Kun-
tonrechter-plaatsvervanger bier mi'. J. C. H.
Prikken.
nasporingen op het gebied der krijgsgeschie
denis van België.
Door den Inspecteur van den Geneeskun
digen dienst der landmacht is de officier van
gezondheid le "klasse U. Riedel, alhier, aan
gewezen om in vervanging van den officier
van gezondheid le klasse J. F. Tuinstra den
staf en de batterijen der 2e afdeeling van
het le regiment veld-artillerie hier aanstaan
den Zaterdag te begeleiden op hun marsch
naar de Legerplaats bij Oldebroek.
Bij het le regiment veld-artillerie te
Amersfoort worden gedetacheerd de cadet
ten W. P. van Blijenbut'gh, P. Visser, D.
Schulman, J. M. Pool en R. C. Gaade van
de Kon. Militaire Academie te Breda.
De heer K. Teeling, godsdienstonderwijzer
bij de Ned. Hervormde gemeente hier, hoopt
aanstaanden Zondagochtend vóór te gaan bij
de godsdienstoefening in de Lutherscfie kerk.
Het classicaal bestuur van den ring Amers
foort der Ned. Hervormde kerk zal Woensdag
26 dezer in de Sint Joris-kerk hier verga
deren.
In deze vergadering zullen o. m. worden
behandeld de voorstellen voor de Algemeene
Synode en verder de verkiezing voor aftre
dende leden en ter voorziening in de vaea-
Aan het eind-examen van het Gymnasium
hebben voldaan de leerlingen L. Moolhui-
zen, J. E. H. baron Vnn Nagell, W. P. Vis
en J. C. Tli. Scheffer, allen voor a, benevens
de extraneus L. R. Sinnige voor b.
Eén leerling moest worden afgewezen.
Onze vroegere stadgenoot de generaal-ma-
joor W. L. cle Petit zal aanstaanden Zater
dag 22 Juni den dag kunnen herdenken
waarop hij vóór 40 iaren van de Kon. Mili
taire Academie werd benoemd tot 2e luite
nant der infanterie.
De Koning der Belgen heelt onzen vroe-
geren stadgenoot den heer J. C. Wagner,
le luitenant der Jagers, benoemd tot Ridder
in de Leopolds-orde, en zulks voor diens
De aandacht van belanghebbenden zij ge
vestigd op de advertentie der Hollandsche
IJzeren Spoorweg-Maatschappij in dit num
mer waarin zij meedeelt, dat van 1 Juli tot
31 September weder speciale goedkoope uit-
stap-biljetten over haar lijnen verkrijgbaar
worden gesteld tegen zeer verlaagd tarief.
De eerste automobielen kwamen reeds
hedenochtend weder door op hun tocht huis
waarts. Volgens het programma vertrokken
zij hedenochtend van Leeuwarden en was de
route (LeeuwardenHeerenveenMeppel
ZwolleHarderwijkAmersfoort) 180 Kilo
meter.
De politie zorgde hedenmiddag aan de
Kamppoort, dat er heel wat minder snel
gereden werd dan 's ochtends en dan Maan
dag, toen o.a. hier een melkwagen zoodanig
is aangereden, dat het paard nog onbruik
baar is.
Aangaande den doodslag, Zondagavond om
streeks half twaalf door G. V. op den hu
zaar J. Seijfferts gepleegd, kan nog het vol
gende worden gemeld:
Zooveel klaarheid is reeds in deze droe
vige zaak gekomen, dat de verdachte Dins
dagochtend te 40.08 naar de gevangenis te
Utrecht kon worden overgebracht.
Hij blijft alles ontkennen, niettegenstaande
de met hem aangehoudenen, zjjn bijzit en
een timmerman uit Arnhem, die sedert kort
te Amersfoort werkzaam is en buiten echt
leeft met de zuster van den verdachte, zeer
bezwarende getuigenissen tegen hem hebben
ingebracht.
Personen, die tegenwoordig waren bij het
voorgevallene, bevestigden deze verklaringen.
Eerst laat iu den avond is de Justitie uit
Utrecht kunnen komen, zoodat zij de zaak
reeds geheel in het reine vond en dan ook
dank bracht aan den heer Commissaris van
Politie voor zijn krachtig en beleidvol op
treden, waardoor voorkomen werd, dat ae
mogelijke getuigen ruggespraak hielden en
dat overtuigingsstukken werden verduisterd.
In het huis van den verdachte is nog een
25-tal ledige portemonnaies gevonden bene
vens een dolkmes, even vóór den misdaad
door hem gekocht.
Dinsdag is het lijk van den verslagene naar
Utrecht overgebracht om te worden ge
schouwd, vanwaar het gisterochtend werd
teruggebracht naar het Militair hospitaal hier,
om hedenochtend omstreeks half twaalf on
der zeer groote belangstelling met militaire
honneurs op de Nieuwe algemeene begraaf
plaats bijgezet te worden.
Op verzoek der politie plaatsen we het
volgende
In advertentiën met het opschrift »Huwe-
lijk" worden dames, die een gelukkig en
rijk huwelijk wenschen te sluiten, uitgenoo-
digd zich aan te melden bij P. Clees, Singel 5,
te Amsterdam.
Bankiers, artsen, ingenieurs, architecten,
fabriekseigenaren en beambten zouden zich
reeds aangemeld hebben.
De Hoofd-commissaris van Politie te Am
sterdam bericht, dat men, alvorens zich met
Clees in verbinding te stellen, desverlangd
informatiën omtrent dien persoon te zijnen
bureele verkrijgen kan.
2 (Slot.)
't Duurde een beele tijd, eer Klaartjes oudere iets
merkten vnn den gewijzigden toestand. Zij bleven
vast en zeker gelooven aan de „vriendschap". Doch
eindelijk gingen hun do oogen open. Het element
voor een spannend conflict ontbrak hier geheel; de
ouders hadden volstrekt niets tegen Kurt als schoon
zoon. Z(j wachtti u slechts met verklaarbaar onge
duld, dat h\j op ee.i middag zou komen om hun
dochter te vragen
Toen het wachten hem eindelijk verveelde, ver
klaarde de kantonrechter zijn vrouw, dat hij uog
veertien dagen geduid wilde hebben nd dien ter
mijn zou hij Kurt voor de keuze stellen.- zich be
hoorlijk te engageeren of hun huis in 't vervolg te
mijden.
Des Zondags na dit besluit deden do ouders van
Klaartje met eeoige genoodigden een tochtje naar
huiten. Natuurlijk kreeg ook Kurt een invitatie.
Van dit uilstapje werd gebruik gemaakt om een
paar oude vrienden, de Heydens, die buiten op
een villa woonden, met een lang beloofd bezoek te
verceren.
't Waren brave oude lui, die vooral met Klaartje
veel ophadden. Al een hooien tjjd geleden, toen zij
eigenlijk nog maar een schoolmeisje was, had me
vrouw Heyden al eens tegen haar gezegd: „Kind,
als jij gaat trouwen, doe ik myn beurs nog eens
open, hoort"
Klaartje had toen, als welopgevoed meisje, natuur-
HUr iron.ilumr.nl t) tnnlo o^n aoo Jüt8 deilk ik
i uilen 1 Ik kan 't aau je neus z
lijk geantwoord: „O,
nog lang uietl"
„Nu natuurlijk nog niet", had de brave vrouw ge-
zegd „maar als 't zoo ver is, merk ik 't het eerst huwelijk, van de
De ontvangst door d" oude vrieuden was aller
liefst, en do villa, die ze bewoonden, niet minder.
Het mooiste gezicht over het lachende landschap
had men uit een venster van de woonkamer. Allen
hadden daar het panorama bewonderd, en aan 't
gastvrij middagmaal wijdden de gasten allen een
woord aan de schoone omgeving, tot do heer Hey
den de tafel opbrak en aau het gezelschap voorstelde,
wat in den tuin te gaan. Dit werd met algemce-
nen bijval begroet.
Kurt eu Klara wisselden snel een blik, en terwijl I
de andere gasten langzaam uit de kamei verdwe-
non, bleven de twee jongelui achter, verdiept in
een photograpbie-album.
Toen hij de laatste japon had hooren wegruiochen,
keek Kurt op.
„Goddank 1" zei hij, „dat ik je een oogenblik al
leen heb."
Klaartje werd plotseling weer angstig.
„'t Is toch onvoorzichtig I" vermaande zij, iu een
vreemd huis I Laten wjj liever in den tuin gaan."
„Kom, ze hebbeu 't daar zoo druk ze zullen ons
die paar minuten niet missen."
Hij vatte Blaartje bij de hand en bracht haar naar 't
vensters, waaruit men zulk een mooi uitzicht had.
Een poos stonden ze daar, verblind door do pracht
van den zomerdag.
't Was a's een droomde geur van rozen eu het
klaterend ruischen van een heek, in de verte uit
den tuin het lachend gepraat van heldere stemmen.
Zij beiden spraken geen woord, gelukkig door el
kanders nabijheid. Wat ia het geluk toch groot 1
Eindelijk fluisterde Kurt, als kon elk luid woord,
de bekoring verweken „Klaartje, hoor je mij f"
„Ja," zei ze b«ei zachi. en vljjde haar kopje te-
""en zijn schouder.
„Nietwaar.* Zoo als nu willen wij altijd blijven;
hoog verheven boven alles, wat klein ie en lniig en
allcdaagsch
„Ons leven lang Eén Zondag, éen zomerdag I"
„Ze zullen ons niet dwingen onder 't juk v.iu het
om 't dageljjksch brood, vau
zorg o
alles wat de heilige schoonheid van onze groote,
mooie liefde kan breken
„Neeu, zooals nu zullen wij elkaar toobehporen,
tot wij zeiven 't eenmaal anders willen
„Ja, liefste, rog lang, heel lang zóo als nu!"
Weer zwegen beiden en staarden naar buiten, be
graven in hun gedachten en droomen.
Op eenmaal was het Kurt, of hij een licht gedruisch
hoorde in de kamer, achter hem een seconde
maar, toen was het weer volmaakt stil.
Den volgende dag maakte Kurt natuurlijk een
beleefdheidsbezoek bij Kinra's ouders om te vragen,
hoe het uitstapje de familie bekomen was. Daar men
juist aau tafel zou gaan, noodi^de men hem uit,
te blijven; hij nam dit zoo gereedelijk aan, dat 't
wel scheen, of hij er op gewacht had.
Na 't eten ging de kantonrechter de krant lezen
zijn vrouw dommelde een beetje over een haakwerk
je; Kurt en Klaartje zaten te babbelen op de sofa-
Daar werd geklopt, zoodat mevrouw opschrikte,
't Was de dienstbode, maar met een groot pak,
„Dit is gebracht voor juffrouw Klara," vertelde ze.
„yoor mij 7" riep Klara met meisjesachtige nieuws
gierigheid, en Kurt moest dadelijk helpen het pak
te openen, dat blijkens zijn grilligen vorm en een
ve-maning tot voorzichtigheid, breekbare waar in-
hield.
Toen eindelijk een groote papiermassa was verwij
derd, vertoonde zich aan de verbaasde oogen der
omstanders een prachtige groep van Meissner por-
selein een gezelschap dartele amoretten, waarvan
er een paar ijverig bezig waren, twee harten aaneen
te smeden op een aanbeeld, met het sierlijk krul
lende inschrift„Je les unis."
„Wat zou dat beduiden f" zei Klaartje, vragend
rondkijkend.
Maar wie kon haar antwoord goven T Geen brief,
geen kaartje lag er by niets, wat een aanknoopings-
punt gaf. Allen waren even nieuwsgierig.
Doch de oplossing van het raadsel bleef niet lang
uit. Na een paar minuten werd er weer geklopt,
ou zonder antwoord af te wachten, kwam mevrouw
Heyden de kamer binnen, met rood gelaat eu zeer
opgewonden. Zjj snelde dadelijk op Klaartje too
en omhelsde haar.
„Schatje, lieveling, dat heeft mij plezier gedaan!
Wel, bevalt mijn engagements-cadeau je goed 7
'i Was eigenlijk heel slecht van je, mij niets te ver
tellen Maar ik heb 't je altijd gezegdik merk
het dadelijk En gister
Zij voltooide den zin niet. Schalks lachend stak
zij Kurt de hand toe eu zei: „Ik feliciteer je, Kurt
dat mag ik immers wel zeggen f Je krijgt oen ju
weeltje, hoor, een juweel I"
Eerst nu merkte zij het verlegen zwijgen der an
deren, en haar stralend gelaat werd strak. Zij ver
stomde een oogenblik toen barstte zij uit, met een
onweerstaanbaar komische mengeling van verbazing
en verontwaardiging: „Maar kinderen, ben jelui dan
niet geëngageerd 7"
Dit brak den ban. De kantonrechter vond het eerst
zijn humor terug, en met een aanstekelijk lachen
herhaalde hij „Kinderen, ben jelui dan niet geën
gageerd t"
Kurt antwoordde snel, met groote tegenwoordig
heid van geest: „Natuurlijk jzyn we dat!" trok
Klaartje naar zich toe en gaf haar een hartelijken
kus.
Mevrouw Heyden was eeret nog wat verwonderd,
maar dat ging wel over bij het algemeen bandjes
geven en feliciteeren. Toen de eerste vreugde voorbij
was, zorgde Klara's moeder er voor, dat do naaste
vrienden het nieuws gauw vernamen, zoodat er nog
dien avond een verlovingsfeestje kon gevierd wor
den. Allen verklaarden, „dat ze het wel geweten
hadden".
Toen Klaartje dien avond Kurt uitliet, fluisterde
zij
„'t Is toch mooi, dat we nu echt geëngageerd zyn
„Ik ben ook zoo gelukkig, maar..."
„Wat is erf" vroeg zij verschrikt, „Vind je 'tniet
goed t"
„Waar denk je aan, lieveling I Ik vind 't heel
goed, heerlijk, prachtig... 't hindert mij a'.leen maar,
t niet het eerst geweten hebben."
dat wij zeiven ■I