Donderdag 20 No. 5094. 50e Jaargang. Stadsnieuws. PHOEMX-BROUWEBIJ. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. Specialiteit in Exportbier naar de Tropen. Feuilleton.. Twee verstandige lui. AMEESFOORTSCHE COURANT. FIRMA A H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond Abonnement per 3 maanden ƒ1.franco per post ƒ1.45. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, ofïicieële- en onteigeningsadvertentiëu per regel 15 cent. Reclames 15 regels ƒ1.25; elke regel meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers wor.len in rekening gebracht en kos ten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT 9 Telephoon 19. K ENNISGE VINGEN. De GRIFFIER der STATEN van UTRECHT, daartoe door de Gedeputeerde Staten van dat Gewest gemachtigd, brengt ter kennis van be langhebbenden, dat de ontwerpen van begrooting der kosten van Provinciaal bestuur, voor zooveel het Rijksbestuur is, en der enkel provinciale en huishoudelijke inkomsten en uitgaven, beide dienst 1902, met de Memoriën van toelichting, alsmede de Rekening ep verantwoording wegens laatstgemelde inkomsten en uitgaven, over het dienstjaar 1899 ingevolge de artt. 108 en 119 der Provinciale wet verkrijgbaar zijn gesteld ter Provinciale Griffie van Utrecht, tegen betaling van 15 cent voor de eerstgemelde en van 50 cent voor de laatstgemelde Begrooting met Me morie van toelichting en van 50 cent voor de Rekening en verantwoording. Utrecht, den 18. Juni 1901. De Griffier der Staten voornoemd, C. R MERKUS. De BURGEMEESTER der GEMEENTE AMERSFOORT, Brengt ter kennis van den verlofganger li. Th. van der WIM, behooretide bij het le Regiment Veld-artil- lerie, lichting 1898, dat het aan" hem ver leend verlof wordt ingetrokken en hij op Maandag den 22. Juli 1901 onder de wapenen behoort te komen, waartoe hij zich op dien dag vóór des namiddags 4 uur bij zyn korps moet aanmelden, in uniform gekleed en voorzien van verlofpas en alle kleeding- en uitrustingstukken, bij zijn vertrek inet groot verlof medegenomen. Amersfoort, den 20. Juni 1901. De Burgemeester voornoemd, T. A. J. van ASCH van WIJCK. lures, die in den loop van het afgeloopen jaar zijn ontstaan. Aftredende leden zijn de beerenA. Cou- vée Azn., pred. te Zeist, praesessec. H. Th. Barbas, pred. te Vreeland; B. Ch. Ledeboer, pred. te Loenen, assessorsec. A. Gelderman, pred. te Bunschotendr. H. H. Meulenbelt, pred. te Baarn sec. D. I'. Brams, pred. te Soest; C. L. Mense, ouderling te Zeist; sec. H. Schoenmaker, ouderling te Achttienho ven, terwijl in de vacature van ds. C. Ver hagen, pred. te Zuilen, moet voorzien worden. H. M. de Koningin en Prins Hendrik pas seerden Dinsdagmiddag omstreeks 5 uur deze gemeente op hun rit van »Het Loo" naar „Soest- dijk" en kwamen gisterochtend tegen half twaalf wederom door. Z. K. H. de Prins der Nèderlanden reed beide malen zelf het vierspan. Ter herdenking van den Waterloodag wap perde Dinsdag de driekleur van de openbare gebouwen. Bij Kon. besluit is herbenoemd tot Kun- tonrechter-plaatsvervanger bier mi'. J. C. H. Prikken. nasporingen op het gebied der krijgsgeschie denis van België. Door den Inspecteur van den Geneeskun digen dienst der landmacht is de officier van gezondheid le "klasse U. Riedel, alhier, aan gewezen om in vervanging van den officier van gezondheid le klasse J. F. Tuinstra den staf en de batterijen der 2e afdeeling van het le regiment veld-artillerie hier aanstaan den Zaterdag te begeleiden op hun marsch naar de Legerplaats bij Oldebroek. Bij het le regiment veld-artillerie te Amersfoort worden gedetacheerd de cadet ten W. P. van Blijenbut'gh, P. Visser, D. Schulman, J. M. Pool en R. C. Gaade van de Kon. Militaire Academie te Breda. De heer K. Teeling, godsdienstonderwijzer bij de Ned. Hervormde gemeente hier, hoopt aanstaanden Zondagochtend vóór te gaan bij de godsdienstoefening in de Lutherscfie kerk. Het classicaal bestuur van den ring Amers foort der Ned. Hervormde kerk zal Woensdag 26 dezer in de Sint Joris-kerk hier verga deren. In deze vergadering zullen o. m. worden behandeld de voorstellen voor de Algemeene Synode en verder de verkiezing voor aftre dende leden en ter voorziening in de vaea- Aan het eind-examen van het Gymnasium hebben voldaan de leerlingen L. Moolhui- zen, J. E. H. baron Vnn Nagell, W. P. Vis en J. C. Tli. Scheffer, allen voor a, benevens de extraneus L. R. Sinnige voor b. Eén leerling moest worden afgewezen. Onze vroegere stadgenoot de generaal-ma- joor W. L. cle Petit zal aanstaanden Zater dag 22 Juni den dag kunnen herdenken waarop hij vóór 40 iaren van de Kon. Mili taire Academie werd benoemd tot 2e luite nant der infanterie. De Koning der Belgen heelt onzen vroe- geren stadgenoot den heer J. C. Wagner, le luitenant der Jagers, benoemd tot Ridder in de Leopolds-orde, en zulks voor diens De aandacht van belanghebbenden zij ge vestigd op de advertentie der Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij in dit num mer waarin zij meedeelt, dat van 1 Juli tot 31 September weder speciale goedkoope uit- stap-biljetten over haar lijnen verkrijgbaar worden gesteld tegen zeer verlaagd tarief. De eerste automobielen kwamen reeds hedenochtend weder door op hun tocht huis waarts. Volgens het programma vertrokken zij hedenochtend van Leeuwarden en was de route (LeeuwardenHeerenveenMeppel ZwolleHarderwijkAmersfoort) 180 Kilo meter. De politie zorgde hedenmiddag aan de Kamppoort, dat er heel wat minder snel gereden werd dan 's ochtends en dan Maan dag, toen o.a. hier een melkwagen zoodanig is aangereden, dat het paard nog onbruik baar is. Aangaande den doodslag, Zondagavond om streeks half twaalf door G. V. op den hu zaar J. Seijfferts gepleegd, kan nog het vol gende worden gemeld: Zooveel klaarheid is reeds in deze droe vige zaak gekomen, dat de verdachte Dins dagochtend te 40.08 naar de gevangenis te Utrecht kon worden overgebracht. Hij blijft alles ontkennen, niettegenstaande de met hem aangehoudenen, zjjn bijzit en een timmerman uit Arnhem, die sedert kort te Amersfoort werkzaam is en buiten echt leeft met de zuster van den verdachte, zeer bezwarende getuigenissen tegen hem hebben ingebracht. Personen, die tegenwoordig waren bij het voorgevallene, bevestigden deze verklaringen. Eerst laat iu den avond is de Justitie uit Utrecht kunnen komen, zoodat zij de zaak reeds geheel in het reine vond en dan ook dank bracht aan den heer Commissaris van Politie voor zijn krachtig en beleidvol op treden, waardoor voorkomen werd, dat ae mogelijke getuigen ruggespraak hielden en dat overtuigingsstukken werden verduisterd. In het huis van den verdachte is nog een 25-tal ledige portemonnaies gevonden bene vens een dolkmes, even vóór den misdaad door hem gekocht. Dinsdag is het lijk van den verslagene naar Utrecht overgebracht om te worden ge schouwd, vanwaar het gisterochtend werd teruggebracht naar het Militair hospitaal hier, om hedenochtend omstreeks half twaalf on der zeer groote belangstelling met militaire honneurs op de Nieuwe algemeene begraaf plaats bijgezet te worden. Op verzoek der politie plaatsen we het volgende In advertentiën met het opschrift »Huwe- lijk" worden dames, die een gelukkig en rijk huwelijk wenschen te sluiten, uitgenoo- digd zich aan te melden bij P. Clees, Singel 5, te Amsterdam. Bankiers, artsen, ingenieurs, architecten, fabriekseigenaren en beambten zouden zich reeds aangemeld hebben. De Hoofd-commissaris van Politie te Am sterdam bericht, dat men, alvorens zich met Clees in verbinding te stellen, desverlangd informatiën omtrent dien persoon te zijnen bureele verkrijgen kan. 2 (Slot.) 't Duurde een beele tijd, eer Klaartjes oudere iets merkten vnn den gewijzigden toestand. Zij bleven vast en zeker gelooven aan de „vriendschap". Doch eindelijk gingen hun do oogen open. Het element voor een spannend conflict ontbrak hier geheel; de ouders hadden volstrekt niets tegen Kurt als schoon zoon. Z(j wachtti u slechts met verklaarbaar onge duld, dat h\j op ee.i middag zou komen om hun dochter te vragen Toen het wachten hem eindelijk verveelde, ver klaarde de kantonrechter zijn vrouw, dat hij uog veertien dagen geduid wilde hebben nd dien ter mijn zou hij Kurt voor de keuze stellen.- zich be hoorlijk te engageeren of hun huis in 't vervolg te mijden. Des Zondags na dit besluit deden do ouders van Klaartje met eeoige genoodigden een tochtje naar huiten. Natuurlijk kreeg ook Kurt een invitatie. Van dit uilstapje werd gebruik gemaakt om een paar oude vrienden, de Heydens, die buiten op een villa woonden, met een lang beloofd bezoek te verceren. 't Waren brave oude lui, die vooral met Klaartje veel ophadden. Al een hooien tjjd geleden, toen zij eigenlijk nog maar een schoolmeisje was, had me vrouw Heyden al eens tegen haar gezegd: „Kind, als jij gaat trouwen, doe ik myn beurs nog eens open, hoort" Klaartje had toen, als welopgevoed meisje, natuur- HUr iron.ilumr.nl t) tnnlo o^n aoo Jüt8 deilk ik i uilen 1 Ik kan 't aau je neus z lijk geantwoord: „O, nog lang uietl" „Nu natuurlijk nog niet", had de brave vrouw ge- zegd „maar als 't zoo ver is, merk ik 't het eerst huwelijk, van de De ontvangst door d" oude vrieuden was aller liefst, en do villa, die ze bewoonden, niet minder. Het mooiste gezicht over het lachende landschap had men uit een venster van de woonkamer. Allen hadden daar het panorama bewonderd, en aan 't gastvrij middagmaal wijdden de gasten allen een woord aan de schoone omgeving, tot do heer Hey den de tafel opbrak en aau het gezelschap voorstelde, wat in den tuin te gaan. Dit werd met algemce- nen bijval begroet. Kurt eu Klara wisselden snel een blik, en terwijl I de andere gasten langzaam uit de kamei verdwe- non, bleven de twee jongelui achter, verdiept in een photograpbie-album. Toen hij de laatste japon had hooren wegruiochen, keek Kurt op. „Goddank 1" zei hij, „dat ik je een oogenblik al leen heb." Klaartje werd plotseling weer angstig. „'t Is toch onvoorzichtig I" vermaande zij, iu een vreemd huis I Laten wjj liever in den tuin gaan." „Kom, ze hebbeu 't daar zoo druk ze zullen ons die paar minuten niet missen." Hij vatte Blaartje bij de hand en bracht haar naar 't vensters, waaruit men zulk een mooi uitzicht had. Een poos stonden ze daar, verblind door do pracht van den zomerdag. 't Was a's een droomde geur van rozen eu het klaterend ruischen van een heek, in de verte uit den tuin het lachend gepraat van heldere stemmen. Zij beiden spraken geen woord, gelukkig door el kanders nabijheid. Wat ia het geluk toch groot 1 Eindelijk fluisterde Kurt, als kon elk luid woord, de bekoring verweken „Klaartje, hoor je mij f" „Ja," zei ze b«ei zachi. en vljjde haar kopje te- ""en zijn schouder. „Nietwaar.* Zoo als nu willen wij altijd blijven; hoog verheven boven alles, wat klein ie en lniig en allcdaagsch „Ons leven lang Eén Zondag, éen zomerdag I" „Ze zullen ons niet dwingen onder 't juk v.iu het om 't dageljjksch brood, vau zorg o alles wat de heilige schoonheid van onze groote, mooie liefde kan breken „Neeu, zooals nu zullen wij elkaar toobehporen, tot wij zeiven 't eenmaal anders willen „Ja, liefste, rog lang, heel lang zóo als nu!" Weer zwegen beiden en staarden naar buiten, be graven in hun gedachten en droomen. Op eenmaal was het Kurt, of hij een licht gedruisch hoorde in de kamer, achter hem een seconde maar, toen was het weer volmaakt stil. Den volgende dag maakte Kurt natuurlijk een beleefdheidsbezoek bij Kinra's ouders om te vragen, hoe het uitstapje de familie bekomen was. Daar men juist aau tafel zou gaan, noodi^de men hem uit, te blijven; hij nam dit zoo gereedelijk aan, dat 't wel scheen, of hij er op gewacht had. Na 't eten ging de kantonrechter de krant lezen zijn vrouw dommelde een beetje over een haakwerk je; Kurt en Klaartje zaten te babbelen op de sofa- Daar werd geklopt, zoodat mevrouw opschrikte, 't Was de dienstbode, maar met een groot pak, „Dit is gebracht voor juffrouw Klara," vertelde ze. „yoor mij 7" riep Klara met meisjesachtige nieuws gierigheid, en Kurt moest dadelijk helpen het pak te openen, dat blijkens zijn grilligen vorm en een ve-maning tot voorzichtigheid, breekbare waar in- hield. Toen eindelijk een groote papiermassa was verwij derd, vertoonde zich aan de verbaasde oogen der omstanders een prachtige groep van Meissner por- selein een gezelschap dartele amoretten, waarvan er een paar ijverig bezig waren, twee harten aaneen te smeden op een aanbeeld, met het sierlijk krul lende inschrift„Je les unis." „Wat zou dat beduiden f" zei Klaartje, vragend rondkijkend. Maar wie kon haar antwoord goven T Geen brief, geen kaartje lag er by niets, wat een aanknoopings- punt gaf. Allen waren even nieuwsgierig. Doch de oplossing van het raadsel bleef niet lang uit. Na een paar minuten werd er weer geklopt, ou zonder antwoord af te wachten, kwam mevrouw Heyden de kamer binnen, met rood gelaat eu zeer opgewonden. Zjj snelde dadelijk op Klaartje too en omhelsde haar. „Schatje, lieveling, dat heeft mij plezier gedaan! Wel, bevalt mijn engagements-cadeau je goed 7 'i Was eigenlijk heel slecht van je, mij niets te ver tellen Maar ik heb 't je altijd gezegdik merk het dadelijk En gister Zij voltooide den zin niet. Schalks lachend stak zij Kurt de hand toe eu zei: „Ik feliciteer je, Kurt dat mag ik immers wel zeggen f Je krijgt oen ju weeltje, hoor, een juweel I" Eerst nu merkte zij het verlegen zwijgen der an deren, en haar stralend gelaat werd strak. Zij ver stomde een oogenblik toen barstte zij uit, met een onweerstaanbaar komische mengeling van verbazing en verontwaardiging: „Maar kinderen, ben jelui dan niet geëngageerd 7" Dit brak den ban. De kantonrechter vond het eerst zijn humor terug, en met een aanstekelijk lachen herhaalde hij „Kinderen, ben jelui dan niet geën gageerd t" Kurt antwoordde snel, met groote tegenwoordig heid van geest: „Natuurlijk jzyn we dat!" trok Klaartje naar zich toe en gaf haar een hartelijken kus. Mevrouw Heyden was eeret nog wat verwonderd, maar dat ging wel over bij het algemeen bandjes geven en feliciteeren. Toen de eerste vreugde voorbij was, zorgde Klara's moeder er voor, dat do naaste vrienden het nieuws gauw vernamen, zoodat er nog dien avond een verlovingsfeestje kon gevierd wor den. Allen verklaarden, „dat ze het wel geweten hadden". Toen Klaartje dien avond Kurt uitliet, fluisterde zij „'t Is toch mooi, dat we nu echt geëngageerd zyn „Ik ben ook zoo gelukkig, maar..." „Wat is erf" vroeg zij verschrikt, „Vind je 'tniet goed t" „Waar denk je aan, lieveling I Ik vind 't heel goed, heerlijk, prachtig... 't hindert mij a'.leen maar, t niet het eerst geweten hebben." dat wij zeiven ■I

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1901 | | pagina 1