Dinsdag 24 Juni 1902. No. 5206. 51e Jaargang. B£ DOLLE nmr. "A 1MEESFOORTSCQE COURANT. FIRMA A H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement, per 3 maanden franco per pose 1.15. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-, officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT9 Telephoon 19. Wie zich met 1 Juli abon neert, ontvangt de tot dien datum verschijnende num mers gratis. II Sept. IV Lourenpo de l)e Vrede. De «France Militaire" komt ondanks de tegenspraak terug op de geheime artikelen van het vi edesverdrag en het blad verzekert, dat ilie artikelen twee in getal zijn, waar in van het eene 'de verbintenis bevat tot het verleenen van volledige amnestie aan de rebelien van de Kaapkolonie op den dag dei- kroning van Fduard Vil co het andere liet bedrag der schadevergoeding aan de Boeren brengt op 7 millioen pond sterling oftewel 84 inillioe.ii gulden, voor welk peulschilletje de Engelsche Regeering niet terstond durft uitkomen. De »N. Rott. Crt". besluit baar maande- lijksche kronieken van den oorlog met het volgend kort overzicht. 1899. 11 Oct. Begin van den oorlog. 15 Kimberley ingesloten. 20 Dundee. 21 Elandslaagte. 23 Mafeking gebombarbeerd. 30 Nicholsonsnek. 31 Bullei* komt te Kaapstad aan. 1 Nov. Inval in de Kaapkolonie. 2 Ladysmilh ingsloten. 28 Modderrivier. 10 Dec. Stormberg. 11 Magersfontein. 15 Colenso. 18 Roberts benoemd tot opperbevel hebber 1900. 10 Jan. Aankomst van Roberts en Kitchener te Kaapstad. 24 Spioenkop. 15 Febr. Ont2et van Kimberley. 27 Paardeberg. 28 Ontzet van Ladysmith. 13 Mrt. Roberts te Bloemfontein. 31 Sannaspost. 17 Mei Mafeking ontzet. 27 Roberts over de Vaal. 28 i De Vrijstaat ingelijfd verklaard. 31 De Engolschen in Johannesburg. 5 Juni De Engelsclien in Pretoria. 30 Juli Prinsloo onderwerpt zich. 15 Aug. De Wet ontkomt de groote vervol- gin«- isideut Kruger Murquez. 29 Komatipoort bezet. 19 Oct. President Kruger aan boord «Gelderland". 25 Transvaal ingelijfd verklaard. 29 Nov. Roberts draagt het hevel over aan Kitchener. 1901. 18 Jan. Krijgswet afgekondigd in de geheele Kaapkolonie. 14 Febr. De Wet in de Kaapkolonie. 27 Ontmoeting tusschen Kitchener en Botha. 1 Mrt. De Wet is de Kaapkolonie weer uit. 29 Mei. Vlakfontein. 20 Sept. Itala en Prospect. 30 Oct. Bakenlaagle. 25 Dec. Tweel'ontein. 1902. 4 Febr. Bekendmaking van de riotu's, ge wisseld tusschen Nederland en Engeland. 25 Von Doriop's konvooi genomen, Me- thuen gevangen. Tweebosch. Transvaalsclie regeering komt te Pretoria. 31 Mei. Einde van den oorlog. 7 Mrt. 22 uiteenging, werden de £50 000 toegestaan, met 227 tegen 48 stemmen. Behalve dat besloten is, zich te onthouden van deelneming aan de kroningsfeesten, als proLest .tegen het stelsel vari bestuur waar aan ladië onderworpen is, hebben de lersehe parlementsleden besloten tot het bijeenroepen van eau vergadering der lersehe nationale partij te Dublin op den dag der kroning om elf uur voormiddags, om even van ge dachten te wisselen over den toestand in Ierland. Het is reeds zoo goed als zeker, dat de Duitscbe bank in Zuid-Afrika er komen zal, met een kapitaal van honderd millioen Mark en Kaapstad als zetel. Zelfs wordt al ge meld, dat de Bank geld zal voorschieten aan de Boeren. Een hypotheekbank dus, waardoor «ie Boeren niei af hankelijk zouden worden van het Engelsche kapitaal, maar van het Duitsche. De «Westminster Gezette" herinnert, dat de eerste schoten van den oorlog gevallen zijn in den avond van 12 October 1899 te Kraaipan, bij Mafeking, en «Ie laatste scho ten 4 Juni hij Vereeniging. Redmond maakte Donderdag in het Lager huis aanmerking op de voorgestelde grati ficatie van 50 000 (zes ton) voor Lord Kitchener. Deze had eenvoudig zijn plicht j gedaan en was er voor betaald, meende hij. J Te midden van een doodsche stilte op de I banken van de ministerieelen, herhaalde Redmond vervolgens zijn vroegere verklaring, I dat hij Kitchener persoonlijk verantwoordelijk j stelde voor hetgeen er in de concentratie kampen gebeurd is: vijftien duizend vrouwen en kinderen zijn daar doodgemarteld. Mac Neill vond het onzinnig, dat de 'e- vensmiddelen der kiezers belast zouden worden, opdat Kitchener goede sier kon ma ken. In den loop van zijn rede werd dit lersehe lid tot de orde geroepen, waarop een ander nationalist riep «Weer een staaltje van Engelscb fair-play". De Speaker stond nu hevig gebelgd op en zeide, dat zoo iets niet geduld kon worden. Verder spraken nog Power en Keir llardie tegen de gratificatie doch voor bet Huis Feuilleton. 40. Toen Lassow tegen den avond terugkwam, inula' hij bij dokter Peters geweest was, vond hij Lena in den tuin met Ilsingc.n, die zijn uiterste best deed de wanhopige kleine gravin 'te troosten. Nu oven gegroet te hebben, zocht Lex Elvi weer op in de zie kekamer. „Ilsiugen is in don tuin" zeido hij, „wil je er ook niet heengaan Elvire knikte zwijgend van neen „Je kunt anders gerust gaan; ik blijf bier." Nu schudde zjj bijna driftig het hoofd „Ik wil niet gaan." „Heb je hem dan al gesproken?" „Neen." Lassow ging naar hot venster, en zeide toeD, zon der zich om te keeren „Ik weet niet waarom je zoo wreed bent tegen dien armen kerel. Verlos hem toch eindelijk uit zijn onzekerheid zekerheid is altijd nog beter, al is zij nóg zoo hard." „Ik geloof, dat by wel weet waaraan hjj zich te houden heeft." I.assow keerde zich ommaar haar gelaat was kalm en ondoordringbaar. 's Avonds kwam de dokter nog eens en zijn ge laat stond zeer ernstig. „Het is mogelijk, dat van nacht de crisis intreedt, zeide hij tot Laasow. maar bet is een zeer ernstig geval en de gravin heeft geen sterk gestel." Elvi was moede en afgematbleek en mot koude, bevende handen zat zij in de ziekekamer; Lena zat bij haar op een voetkussen en had het hoofd op haar Een correspondent van Reuter komt nu met het verbaal, dat Pietermuritzburg in het be gin van den oorlog (toen de commando's Na- tal verder in trokken om te proviandeeren) stellig verloren ware geweest, als de Boeren, die slechts op een dagreis afstands waren, er tegen opgerukt waren, doch dat Joubert. de stad redde, omdat hij zijn roovende en plunderende burgers iu de stad geen vrij spei wilde laten. Wel is het te betreuren, zóo te spreken over de dappere, ruimhartige en edelmoedige vijanden van gisteren en de trouwe onder danen en vrienden van heden. Wij denken dan ook, dat ook, dat Lord Melhuen en Lord Roberts tegen zulke insinuaties protesteeren zullen. Ofschoon, 'tzijn «maar krantenpraatjes.' Blijkens een telegram uit Colombo gaat de eerste afdeeling Boerenkrijgsgevangenen einde Juni van Ceylon nuar Zuid-Afrika te rug. Deze afdeeling bestaat uit 400 burgers, die zich vroeger reeds bereid hebben ver klaard, zich aan de Engelsche beerscbappi te onderwerpen en daarom al een maand o tien geleden van de onverzoenlijken geschei- waren. De «Malta" is Vrijdagmiddag van de Royal Albert Docks te Londen naar Zuid-Afrika vertrokken met eenige manschappen van den militairen geneeskundigen dienst en voor raad. Na te Kaapstad gelost te hebben, gaat het schip krijgsgevangenen van Sint Helena balen. De officieren onder de leden van het La- schoot geleed Lassow dwong beulen iets warms te eten cn een glus wijn te drinken. „Ik blijf bij je, zeide hij; wo zullen elkaar aflossen het v Maar daarvan wilden de jonge meisjes n ren aan slapen konden zij niet denken en zoo zat het drietal den geheelcn nacht bij elkauder, in de (lauw verlichte ziekekamer. Lassow wikkelde de jonge meisjes in dikke omslagdoeken en tegen middernacht bracht do keukenmeid op zijn hevel warme koffie. Een paar maal scheen het alsof de dood zich reeds van zijn prooi hnd meester gemaakt en alsof iedere volgende minuut de laatste zou zijn; maar tegen den ochtend nam do koorts af en werd de zieke rustiger. I-ena, uitgeput van angst en opgewonden heid, viel nu ook in slaap langzamerhand klaarde haar gelaat op eu een glimlach speelde om haar lippen. „Zij schijnt een droom te hebben, zeide Elvi; zy heeft toch een benijdenswaardig temperament, dat zij in de treurigs'e omstandigheden toch nog altijd een lichtstraaltje weet te vinden." Moede en afge- tobt. liet zij het hoofd zinken, en haar oogeu werden vochtig. Dadelijk wns Lassow by haar, en boog zich over haar heen. „Elvi, lieve, zoete kiudje," zeide hij zacht en tee- der, terwijl hij haar hand nam. Daar sprak weer de oude Lex, cn nu legde Elvire haar hoofd tegeu zijn borat en weetMe stil voor zich heen. De dolle graaf legde zijn hand op haar blonde lokken eu zag met vochtige oogeu op haar neer. Met den eersten trein kwam de pleegzuster uit Kiel. Graal Lassow ontving haar en gaf haar de uoo- dige inlichtingen. „Freule Krocker heeft dringeud rust nondig," waren byna zijn eerste woordeD „wees zoo goed, er voor te zorgen, zuster, dat cy zich niet te veel iDspantzij heeft een teedor gestel, en „Neem mij niet kwalijk, mijnheer de graaf, maar bon ik niet geroepen om een gravin Rastellen le verplegen gevhuis hebben besloten, bij de Regeering aan te dringen op hervorming van het le gerbestuur, dat in den oorlog geblekenis niet n orde te zijn, en er niet voor gezorgd, heeft, dat elk wapen volkomen slagvaar dig was. Dat hadden ze wat vroeger moeten doen, zou men zoo zeggen. De «Westminster Gazette" berekent, dat er thans een groote 17 000 geweren zijn ia- geleverd, grootendeels Lee-Mettords. Waar blijven de Mausers, die vroeger toch niet alle of zelfs grootendeels ingeleverd of buitge maakt zijn? Misschien zyn dat de geweren, die de Boeren houden tot zelfverdediging in den volgenden oorlog. Labouchère's weekblad «Truth" waar schuwt, de telegrammen over de plotselinge genegenheid der Boeren voor de Engelschen niet als ernstig gemeend op te vatten. Vóór den oorlog vertelden ze ons, dat de Boeren hun oude militaire hoedanigheden hadden verlorentoen de oorlog drie maanden aan den gang was, zeiden ze, dat de Boeren er haast niet toe te krijgen waren om door te vechten. Met de telegrammen van tegen woordig zal het wel net zoo zyn. Maar het vermakelijkst is, zegt het blad, dat de zelfde bladen, die altijd riepen, dat men de Boeren niet moest gelooven, dat zy geboren leugenaars zijn, ons nu vragen, eik- woord te gelooven, dat een Boer tegen een Engelschman spreekt. Milner is gister officieel opgetreden als Gouverneur van Transvaal. Kitchener vertrok gisteravond van Kaapstad naar Londen. Volgens het «Utr. Dbld." zijn dezer dagen aan President Kruger de noodige bescheiden als Rijks-belasting-schuldige toegezonden. Hieruit mag worden afgeleid, dat hij thans als gewoon burger van het Ryk en niet meer als Hoofd van een Staat wordt be schouwd. Zaterdagochtend is uit Engeland te Vlissin- gen een broeder van President Steun aan gekomen. Hij ging naar President Kruger. De heer Steijn zeide, dat na de kronings feesten er wel meer van de voorwaarden voor de overgave van de Boeren bekend zal worden. Er wordt in sommige berichten, die uit Zuid-Afrika worden overgeseind, beweerd, dat de krijgsmacht der Boeren een sterkte gehad beeft van 81)000 man. ^lekeninj^houdendfwn^ „Ja, zeker. Mijn tante heeft typhus, maar mjju nichtje heeft, juist door haar op te passen, te veel van haar krachten gevergd zij heeft twee nachten ach ter elkander gewaakt en de geheele verantwoorde lijkheid kwam op haar neer." Gr.iaf Lassow kwam hierop telkens terug en de pleegzuster beloofde, zooveel mogelijk voor F.lvirt te tc zorgen. Toen nam zij haar plaats aan hetziekbert in eic Laasow besloot, nasr Domberg torug te keeren. „Dank, duizendmaal dank, dat je gekomen bent, zeide Elvire bij hel afscheid, wat zouden wij zonder jou begouneD hebben." Ilij hield haar handen vast: „Elvi, zeg my slechts dit éene nog. hoe ben je er toe gekomen, juist mij te laten roepen t" Toen zag zij hem aan met een atralenden blik vol liefde en vertrouwen „Tot wien zou ik mij wenden iu Reval van nood, zoo niet tot jou, Lex." „Elvi I" Een oogenblik scheen het wel, alsof hij haar in -ij» armeu wilde sluiten, maar toon boog hy zich slechts dieper over haar hand en drukte er zijn lippen op. Nog volgden er bange dagen. Lassow kwam bijna dagelijks uit Domberg te Waldmühlcn en zoowel de dokter als de verpleegster waren er reods aan gewend, zich met alle vragen tot hom te wenden, maar ein delijk was er toch bepaalde beterschap te bespeuren (le Krocker's, die reeds op hun terugreis waren om zoo spoedig mogelijk het ziekbed der gravin te berei ken, kregeD tijding, dat hun overkomst niet meer noo- dig was. Ilsiugen kwam dikwjjls mee met den oudou dok ter, wanneer deze de graviu bezocht, en het toeval wilde, dat Lassow er dan ook meestal was. „Die man is nu ook altijd en eeuwig hier," zeide de graaf ecus by zulk een gelegenheid tot Elvire, terwijl hy zijn wenkbrauwen dreigend sameutrok. Er vloog een gelukkig, schalksch lachje over haar gelaat zooals hy sedert zyn terugkomst nog niet had ■Er i: zeker i< i, dat hem hierheen trekt,an- zou dikwijls komen" zei ze. ders zou hij toch q „Denk je?" Zij hield het hoofd wat op zij en zag hem aan met een vriendelijk lachje, zooals in don goeden ouden tijd toen verliet zij hem. Eindelijk was de gravin in zoover hersteld, dat zy in een gemakkelijke» stoel in den tuin mocht zit ten eu nu was Ilsingen er bijna altjjdzijn bloemen stonden op de tafel, hy bezorgde de zieko lectuur en gaf haar den arm als zij weer naar binnen wilde gaan. latssow begon zich in dezen kring overbodig te voelen en staakte zyn bezoeken. Greta en Li na waren nog altijd te Domberg, omdat de gravin nog de meest mogelijke rust moest hebben, en de twee jongedames verklaarden iu de grootste verrukking, dat zij cr nimmer meer vandaan wilden. Eindelijk echter kwam hot uur van scheiden. Lss- sow kreeg een brielje,doorde gravin met nog bevende hand geschreven: „Lieve Lex," zoo luidde het. „Ik verlang zoo uur de kinderen en dokter Peters vindt het goed, dat zy nu terugkomen. Doe mij het genoegen en breng hen zelfik heb je in zoo lang niet gezien en vindt dat je je oude tante wel wat negligeert. Dat moet je niet doen, mjjn jongenals men ziek is, wordt men zoo aauirekkelyk. Ik verheug mij op je komst; er wacht je een heerlijke verrassing. Je oude tante Louise Raate'tten." Nog dienzelfdon namiddag hield de groote landauer uit Domberg stil, vcor de villa te Waldmünlen. „Hoe gaat het mevrouw de gravin?vroeg juffrouw Maas san het dienstmeisje, dat naar bui en cwam om te helpen by het ntiadon van het goed. De ijoede Augusta lachto geheimzinnig. „O heel gotd; wij vie ren vandaag een verlovingsfeest." (Slot wint.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1902 | | pagina 1