Dinsdag 15 !©s Juli 1902. No. 4153. Feuilleton. EEN BEPROEVING. Stadsnieuws. 1MEESFOORTCGHE COUROT. FIRMA A H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi. iranco per post 1.45. Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, oflicieëie- en ontoigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reolames 15 regels f 1.25elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incusseerkostun in rekening gebracht. BUREAU KORTEQRACHT 9- Tolephoon 10. O PRE I S. Aan onze abonné 's, die tijdelijk elders, hetzij binnen- oi'buitenlands, vertoeven, wordt op aanvrage en met duidelijke opgave van adres, de courant eiken verschijndag tegen vergoeding van porto toegezonden. De frankeerkosten bedragen per keer f 0.02° voor het buitenland. Ook niet-geabonnecrden kunnen zich op dezelfde wijze de toezending van de «Amersfoortsche Courant" verzekeren. De considerans der vredesvoorwaarden. Met de jongste mail is hier te lande ont vangen de woordelijke tekst van het besluit, genomen op het Volkscongres te Vereeniging, op Zaterdag den Sisten Mei 1902, dat leidde tot den in den avond van denzelfden dag ge sloten vrede. Dat besluit luidt woordelijk aldus: Deze vergadering van volksvertegenwoor digers voor beide Z.A.R. en O.V.S. gehouden te Vereeniging van 15 Mei tot 31 Mei 1002, beeft met leedwezen kennis genomen van bel voorstel door Z. M. regeering gedaan in ver band met het beëindigen van de bestaande vijandelijkheden en van hare mededeeling dat dit voorstel onveranderd moet goed- of afgekeurd worden. Zij betreurt het, dat Z. M. Gouvernement absoluut gewoigerd heeft, met de regeeringen der Republieken te onderhandelen op de ba sis onzer onafhankelijkheid, of onze regee ringen toe te laten met onze deputatie in communicatie te komen. Ons volk toch heeft steeds gemeend, dat niet alleen op grond van recht maar ook van de groote stoffelijke en persoonlijke opofferingen, voor zijn onafhan kelijkheid gebracht, net een gegronde aan spraak op die onafhankelijkheid heeft. Deze vergadering heeft den toestand van ons land en volk ernstig overwogen en heeft vooral op de volgende feiten gelet: 1. Dat de krijgspolitiok, door de Britscho militaire autoriteiten gevolgd, geleid heeft tot algeheele verwoesting van het grondge bied der beide Republieken, met afbranding van plaatsen en dorpen, vernieling van alle middelen van bestaan en uitputting van alle hulpbronnen, noodig voor het onderhoud onzer families, het bestaan onzer legermach ten en het. voortzetten van den oorlog. 2. Dat bet plaatsen onzer gevangen fami lies in de concentratiekampen geleid heelt tot een ongehoorden toestand van lijden en ziekte, zoodat in betrekkelijk korten tyd ongeveer 20Ü00 onzer dierbaren aldaar ge storven zijn en het afgrijselijk vooruitzicht ontstaan is, dat bij voortzetting van den oorlog ons gansche geslacht op die wjjzezul kunnen uitsterven. 3. Dat de Kafferstammen buiten on bin nen de grenzen van liet grondgebied der beide Republieken meest alle gewapend zijn en deelnemen aan den strijd tegen ons en door het plegen van moorden en het aan dichten van allerlei gruweldaden een onbo- staanbaren toestand in vele districten dor beide Republieken veroorzaken, zooals nog onlangs gebeurd is in bot distriet Vrijheid, alwaar 56 burgers op gruwelijke wijze by de zelfde gelegonheid vermoord en verminkt werden. 4. Dat door proclamaties van den vijand, waaraan hij reeds begonnen is uitvoering te geven, de nog vechtende burgers bedreigd worden met het verlies van al hun los on vast eigendom en dus met totalen stoffelijken ondergang. 5. Dat het door de omstandigheden van den krijg voor ons reeds lang onmogelijk ia geworden, de velo duizenden krijgsgevange nen. door onze krijgsmachten genomon, aan te houden en dat wy dus betrekkelijk wei nig schade aan do Britsche legermachten kunnen toebrengen, terwijl de burgers, die gevangen genomen worden, door do Britsche legermachten buitenslands gezonden wordon, en dat na het woeden van don oorlog voor bijna drie jaren er slechts een gering ge deelte overblijft van de strijdmachten, waar mede wij den oorlog zijn begonnen. 6. Dat dit strijdend overblijfsel, hetwelk maar een kleine minderheid van ons geheelo volk vormt, te vechten heeft tegen een overweldigende overmacht des vyauds en bovendien in een feitelijke!» toestand van hongersnood en ontbering van noodzakelijke levensbehoeften verkeert en dat, niettegen staande het aanwenden onzer uiterste po gingen en het opofferen van alles wat ons lief en dierbaar was, wy redelykorvvnza niet op een eventueele overwinning kunnen uitzien. Deze vergadering is dus van tnoening, dat er geen redelijke grond is to verwachtun, dat door bot voortzetten van den oorlog het volk zyu onafhankelijkheid zal blyveu be houden en beschouwt dat onder deze om standigheden het volk niet gerechtvaardigd is, met den oorlog voort te gaan, daar zulks alleen kan strekken tot den maatsehuppulij- Zfjn collega deelde zijn zienswijze. De beide ge- neeshoereu verbondon ook de kwetsuren van Emil zijn wnanzinufgo vader had hem met de uugols bij na de polsader der rechterhand vaneengeroton. Tegon middoruuchtstak de president in een dwang buis en werd lijj in een bijzondoren wagen naar bot krankzinnigengesticht gebracht, onder goloide van verscheidene oppassers ou eerst in de morgenuron kwam rust iu het huis. Naast Lucy's bed, die bowegingloos, stom en slechts zwak ademhalend iu onmacht lag, zat Emil. De huis houdster, welko wegens Lucy's kwetsuren en hot- 5een verder gebeurde, ten einde rand was, had niet e kracht om zich aan do ziekenverpleging te wijden. Biunen weinige uren had de toestand eon belang rijke wijziging ondergaan. Daar lag Lncy nu zelf ziek, zy die nog voor weinige oogenblikken zelve zieken verpleegster geweest was. In don chaos zijtior gedachten poogdo Emil de orde te herstellen, maar zijn hoofd was wegens de verwonding zóo pijnlijk, de opwiuding was zoo hevig geweest, dat hij in den doolhof vnn gedachten ziou te nauwer nood kon oriënteeren. Hij wilde zichzelf verwijten, dat hy Lucy aan het ziek bed gebracht had. Had bjj haar niet geroepen, dan ware zü niet ge wond; maar kon hij weten, dat het zoo erg niet ziju vader was? Maar zii zou niet stervenwolk lijden de hemel ook over hem beschoren had, hy hoopte dat hot schrijflyk leed, Lucy to zieu sterven, hem zou spaard blijven. Hij gevoelde hoe ook hjj Luoy lief had hot was hom, alsof deze liefdo niet eerst in do laatste uren in hem ontwaakt was, muur eedortjnron in zjjn borat •ofde; h\j wist, dat in dit oogenblik fcên en stoffelijkan ondergang niet alleen I van ons, maar ook van ons nageslacht. Gedrongen door bovenstaande omstandig heden on beweegredonen draagt deze verga ring beiden regocringen op, bet voorstel van Z. M. regeering aan te nomen en namens bet volk dor beide Republieken te onder- toekenen, Deze vergadering van afgevaardigden drukt buur vertrouwen uit, dat do toestanden, thans in bot leven geroepen door de aanneming van het voorstel van Z. M. regeering, spoo- dig op die wyzo mogen verbeterd worden, dat ons volk daardoor zal geraken tol liet genieten van die voorrechten waarop bot, op grond niet alleen van zyn verleden maar ook van zyn opofferingen in dozen oorlog, rechtmatig aanspraak meent te kunnen maken. Deze vergadering beeft mot groot genoe gen konnis genomen van bet besluit van 1. M. regeering om een groote mate van umnestie toe te kennen aan die Britsche onderdanen, dio de wapens aan onzen kant hebben opgenomen en aan wie wy door banden van bloed en eer verbonden zyn en drukt den wensch uit dat het Z. M. mogo behagen, deze amnestie nog verder uit te breiden. de wereld niets koslbaardors voor hom bad dan Lucy. Dacht hy dan in hot gehoel niet aan zijn vader? Do doktoren haddon, toen do waanzinnige in be- waiiug gebracht werd, hom verklaard, dat hij zich op het ergsto moest voorberuidon eu alvorens do huisdoktor hoonging, had <iozo Emil tor zydo geno- uieu on gezegd: „U kont my voldoende om te woten, dat ik niet waan wijs bon wannoor ik u thnns zog, dat uw vador my reeds goruimpn tyd liiot rooht heldor voorkwam. IU wildo u niet verontrusten toon u my aan zijn zlult- bed riep en ik bemerkte, dat oon zonuwkoorta in aantocht was; ik kau u cchtor verzekeren, dat ik reods sodert weken on maanden uw vador gade el oeg die immers niet alleen myu patiënt maar ook mijn vriend was. Wat ik daarby van hom gezion hob, was menigmaal zoo opvallend, vole zyuer spreek wijzen on woorden waren zoo merkwaardig, zoo on samenhangend, dat in mij reeds sedert ge rui raeu tjjd het vroeselijk vorinoodcn is ontstaan, dat uw vader aan een horseukwuol lijdende was, welke zioh lang zaam maar zokor ontwikkelde." Emil was aan een zwnroii tweestrijd ton prooi; hij sLrocd met hot gevoel, dat sedert hot oogonblllc, waarin de doktor hem gezegd had, dat zijn vador roeds sedert weken en maanden krankzinnig was ge weest, voor hein alle aanleiding vordwoen, hot woord, zijn vador gegoven, gestand te doen. Dit offer was overbodig. Een waanzinnige kon niet ter verantwoor ding geroepen worde- .vegons liet vreeselyk deficit zelfs op hein, den zoou, viel geen smetmen kon hom niet veroordeelon wegens do handelingen zijns vaders. Do waanzin was ongotwyfold uon uitvloeisel vau de oneerlyke handelingen van deu grysaard, do zinsverbijstering, een gevolg van berouw; angstvoor ontdekking, schaamtegevoel voor ziohzolvon was mis- sohien de laatste aanstoot tot razernij, tot hot hart roerend tooneol met den zoon geweest. Voor de wo- reld b68toud er nu een verontschuldiging. Emil be hoefde zich niet door een leugen tot medeplichtige zijns vaders te makenhy behoefde niet nog zyn eer te verliezen om de wereld cn zyn toekomstige gado te bedriegen, om een huwelijk aan to gaan ij ruk zal verschijnen en voorzeker een bij zonder interessante bijdrage zal vormen voor de handelsgeschiedenis van Amersfoort. Mochten daarby ook de gehoimo notulen kunnen worden gevoegd natuurlijk mot weglating van allo persoonnatnen en indica- tiön dan zou de latere geschiodbeschry ver van Amersfoort eer» hoogst kostbaar materiaal hebben. De Voorzitter, die do vergadering niet wildo vermoeien uiot folten en cyfers, te meer omdat het résumé toch zul clrculeeren by de leden, herinnerde er aan, dat do Kamer dik wijls mocht slagen in haar pogingen ten be hoeve van handel of nijverheid. Spr. moest nochtans erkennen, dat do Kamer niet is wat ze wezen moest on weet dit deels aan de goringe bevoegdheid, deels aan de wijze van samenstelling. Spr. kwam zoo vanzelf tot de Algemeene vergadering van Kamers van Koop handel, te Amstonlam gehouden, waar sp»\ ae Kamer to Amersfoort vertegenwoordigde en waar 45 Kamers waren, terwyi 4 udhaesie betuigden. De toen aangenomen motie is be kend en spr. hoopte, dut de Kamers thans woldra zullen worden gereorganiseerd en dat ook de Kamer to Amersfoort in navolging van haar voorgangster veel werkkracht zal toonen in hot belang van handel en nijver- heid. (Toekenen van instemming.) De Voorzitter herinnerde vervolgens hoe de Gemeenteraad in zake de haven b®> sloot tot algoheelo en afdoende verbetering in den zin als do Kamer zulks wenschte. Een toevallige coïncidentie is wei, dat de Kamer 10 Juli 1845 verzocht om een los plaats aan den Kleinen Koppel wegens on- voldoende ruimte aan don Grooten Koppel, Ter Zaterdagavond onder voorzitting van den heer J. Ger. Kleber gehouden 102de openbare vergadering van de Kamer van Koophandel en Fabrieken waren alle leden tegenwoordig mot den Secretaris. Vooraf zy gezegd, dat voor dit salie" ge- torwyi 10 Juli 1002 do gunning plaats had lezen dient te wordon: zes, hot zelfde aantal .».b dus als bij de oprichting in 1842, terwyl in dien tyd hot aantal inwoners der Gemeente toegenomen van 13000 tot 21 000 en handel en ny verheid zich in die zestig jaren aanzienlijk hebben uitgebreid. Na het lozen der notulen van de vorigo zitting herdacht de Voorzitter met oen enkel woord het 50-iarig bestaan der Kamer in haar georganiseerde!) toestand. Maar loden, 29 Mof 1852 voor do eerste maal niet door den Koning benoemd, doch gekozen door door neringdoenden, werden 4 Mei d. a. v. door den Burgemeester plechtig {geïnstalleerd. De Secretaris, de hoor Ms. v. van Mase- len, hoeft uit do Notulen-boeken oen hoogst belangrijk résumé der «faicts et gestes" van de^atmu^uarn^ dat hom nu zoo afschuwelijk, zoo weerzinwekkend, zoo ontzettend voorkwam, dat hy ziohzelvou Imd kunnen voruohton, omdat hy to zwak tegenover do beden zyns vaders geweest was. Maar sleehts ëou blik behoefde hy op Lucy's ga laat te werpen om gerustgesteld te zyu, om de go- voolons van do verlossing ou bevrijding oenor vroo- soljjko last to ondervinden. dokter had hem gozes. dat op deze razorny«anval spoedig atuloro zoudon volgen en daardoor do naaste toekomst liet eind brongen zou. Wol waren hut voor hom nog moeilijke urenhet hart dreigde hom to borsten, wanneer hy er aan docht wat van zyn vador gewor den was, en tooi», was voor don ongelukkige niotdo macht dor waanzin bolor dan hut heldor bewustzijn van hetgeen hy misdreven had? Voor hom, voor Emil, braoht de toekomst weinig heuglijks. Hij moest immers al hetgeen zijn vador hem naliot voor diens sohuldoiiohers beschikbaar houden on dan zelf do stad verlaten om elders zich oen nieuw bestaan to voreuhaflen. Maar hij was luoh bevrijd van do knellende banden, dio hem iu du laatste dagen gedrukt luidden. Iiy had eon dool voor oogon dat hy vorwoM.nlykon kou, en dit was: voor Lucy te zorgen, dio zijn vrouw worden en hem ou- gulwyfold tot hot einde dor Worold volgen zou. Niet om zijnentwil dacht hy aan do toekomst, slechts ter wille van do vrouw, dio hom in waarhold nu do kostbaarste schat op aardo geworden wob. Vier dagen warou sodort do versohrlkkelyko ge beurtenis verloopon Luoy ging goed vooruit; zy was ontwaakt en een gelukkige lach zweefde over haar gelaat, toen zij Emil opmorkte. doen woord wora tusschon hen gesproken do tiuesheereii hadden dringend rust aanbevolen. Emil moest zelfs baar nabyheid vermijden, touoiodo haar niet op te winden en Lnoy verviel In dlepeu slaap, dio haar echter genezing moest brengen. i Do plotseling!) krankzinnigheid van don president had iu de stall eon kolossaal opzien gebaard. Do bo- langen van autoriteiten, particulieren en maatschap- vooi' dio havoiikado, tevens het eorsto werk van do grondige liavenverbeteriog, mei welko spr. don handel geluk wenschte. Dc heer M. van Hagelen feliciteerde Inzonderheid deu Voorzitter, die als lid dor Ruads-commissie zooveel bijdroeg tot deze gelukkige oplossing. Van het Gemeentebestuur was ingekomen de mededeeling, dat de heer E. J. Ruiten berg (Wevorssingel) is benoemd tot make laar in on roerende goederen. Aangonoraen voor kennisgeving. Een ganscno reeks van periodiekon, mede ingekomen, zal clrculeeren by de loden en later, na afkondiging in dit blad, ter lezing liggen voor gegadigden. Aan do orde word nu gestold een schryvor van hot Bureau vau liet 3e Internationaal pjjon, welke hy behartigde, Blonden op hot spel; hot was dringend noodzakelijk, dal Emil do zaak des vaders ovornani on daartoe was het maken van eon Inventaris onvermijdelijk. Iiy deze inventarisatie zou het reusachtig tekort nan hot llobl komen, maar er bleef goen andere kous. Emil schreef nnn twee notarissen iu du stud, vrienden zy nu vaders, achten», waardige lieden, dio hom als getuigen bij hot op maken van don inveularis on hot visooren der akten moeiten bijstaan. Do lange afwezigheid van huis was oorzaak, dal hy mot do zaken niet vertrouwd was en ze als oen vreemde in behandeling nomun moest. De ochtond was gekomen, dio aan belanghebben den oon beslissing moest brengen. Iu hot studeer vertrek zyns vadert stond Enui aan het venstor en staarde naar buiten. Hij herinnerde ziel» de ver- schrikkelijke uren, die hy hior voor weinige dagen doorleefd hadhier had hy do eorsto vreoselyke ziclostryd gestreden, die na don terugkeer in het ouderlijk huls hem voorbehouden was; liier stroed hij hodou don laatsteu zioloslryd, want heden zoo over zyn lot, dat van zbn vador, dat van hun gr achten naam worden beslist. Over twoo uren wollicht kwamen do ontboden nntarlssou eu dun werd do kolossale verduistering zyn» vaders ontdekt. Kmil wist wat dan volgeu zon en tooli moest by doen. als wist hh van niets. Hij moest zich er op voorbereiden, zolf schrik en ver rassing to toonen, wannoor men do vreeslijke te korten ontdekte. Hy was voor (lion laatsteu strUd gewapendzohdorliog. de liefdo tot Luoy ou ae horinuoriug aan hour blekou zóo machtig, hy kwam zich zóo kalm voor, als had er in de laatste weken niets buitengewoons plaats gogropeu. Maar took, wanneer hij aan het pogenblik aaoht, waarin de beslissing over vermogen, toekomst, naam en maat schappelijke positie ook voor hem zou vallen, beefdn hy toch onwillekeurig. (Stol volui.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1902 | | pagina 1