Donderdag 17
"een beproeving.
No. 4154.
51e Jaargang.
Stadsnieuws.
Feuilleton.
AMEBSFQORTSCHE COUR AIT.
FIRMA A K VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- an Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi.
tranco per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels 1.25elke regel
meer 0.25. Groote lettere naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRAGHT 9-
Telephoon 19.
O PREI S.
Aan onze abonné 's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- of buitenlands, vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave van
adres, de courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van porto toegezonden.
De Irankeerkosten bedragen per keer f 0.025
voor het buitenland. Ook niet-geabonneerden
kunnen zich op dezelfde wijze de toezending
van de Amersfoortsche Courant" verzekeren.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER der gemeente AMERS
FOORT
Brengt lor algemeene kennis, dat, in verband met
liet door H. M. de Koningin te kennen gegeven
verlangen om de openbare feestviering van den
verjaardag van Hare Majesteit, die ditmaal op een
Zondag invalt, niet op dezen dag maar op den
dauropvolgendeti Maandag to doen plaats hebben,
door den Minister van Binncnlandscbe zaken, ter
bevordering van eenparigheid en ter voorkoming
van misverstand, bij missive van den 9. Juli j.l.
no. 5032 afd. B. B., er op gewezen wordt dat de open
bare eerbewijzen onder de feestviering begrepen zijn;
dat het mitsdien gewenseht is, dat de openbare
gebouwen op 31 Augustus a.s. de vlag niet uitsteken.
Amersfoort, den 10. Juli 1902.
Men verzoekt ons mee te deelen, dut de
gewone middag-recepties op Paushuize vour-
loopig niet zullen gehouden worden.
Dr. P. C. M. Bus, tijdelijk leeraar in Staats
wetenschappen aan de Hoogere Burgerschool
hier, heeft ontslag gevraagd.
Ingenieur A. J. Krieger heeft thans con
cessie gevraagd voor den aanleg en de
exploitatie van den spoorwegstation Veenen-
daal-l)e Klomp naar Veenendaal.
l)e heer VV. R. Schwemmer kreeg gister
ochtend op eenmaal een paarduizend gasten
in den tuin van «De vergulde Zwaan".
Goed en voorkomend hotellier als hij is,
haastte hij zicb, hun met behulp van een
deskundige een goed onderkomen te ver
schaffen in een Hinken bijenkorf, waarin de
verdwaalde zwerm reeds geheel en al ge
wend is.
9 (Stol)
Hij nam plaats aan do schrijftafel zijns vaders cn
onderzocht de papieren, die in de verschillende
schuifladen waren opgestapeld. Hij overtuigde er
zich van, dat de sleutels die zijn vader steeds bij
zich gedragen had alle aanwezig waren, want hij had
•j - noodig om de verschillende kasten en vakken
'|<t brandkast en de bewaarplaats der documenten
tt openen.
Hij ging nogmaals door het huis, als wilde hij
daarvan afscheid nemen. Eeuige uren later zou hg
in dit tiuis slechts een persoon zijn diegadtaid werd
hij moest voor Lucy en ziohzelveri hier of daar een
oudci komen zoeken, want dan behoorde het huis
den schuldeisohers die liet aandenken van den pre
sident rwLarachijnlijk vervloekten.
Hij kwam de kamer voorbij, waarin Lucy lag;hij
klopte zacht aan en vernam, dat Lucy te" spreken
was. Zij bloosde, toen hij binnentrad en stak hem
beide handen toe.
Emil kuste haar handen, boog zicb diep over haar
heen en fluisterde haar toe: „Hoe gevoelt zich mgn
bruidje'.'" doch ontstelde over den blos, die haar ge
laat overtoughij zag tranen in haar oogen glinste
ren en ziju kussen smoorden haar snikken.
De diakones stond op en -eide vriendelijk„Wind
de juffrouw niet opik vrees, dat het haar benadeelt."
Haar verzoek was zóo vriendelijk en tocb zóo drin
gend, dat Emil de kamer verliet. Toen hij alleen was
op den corridor, wischte hij zich nogmaals de tranen
uit de oogen, de laatste tranen, die bij weendenu
kende tyj geen zwakheid meer; hij was bereid, alles
op zich le nemc-n wat de huidige dag bracht, al ware
't ook het vreeselijkste.
Stipt op den aangegeven tijd verschenen de beide
notarissen na de begroeting en de onvermijdelijke
vragen naar den toestand van den president, nadat
do belde mannen lntn leedwezen betuigd hadden,
dat het hooggeachte huis dcor zulk een ramp ge
troffen was, ging men tot de zaak zelve over.
De oude bureau-chef werd ontboden en verscheen
Onze vroegere stadgenoot dr. F. R. van
Loo, officier van gezondheid 2o klasse bij
liet 2e regiment veld-artillerie te 's-Graven-
liuge, is benoemd tot leeraar aan de Hoogere
Krijgsschool.
De wachtkamers en toilet-inrichtingen op
het eerste perron van het gemeenschappelijk
spoorweg-station zijn Dinsdag in gebruik
gesteld.
Of het hoofdgebouw thans óok met t Au
gustus in gebruik zal kunnen genomen wor
den, staat zeer te bezien. De ijzeren brug
in den Nieuwen stationsweg is afgekeurd,
aan bet hoofdgebouw wordt nagenoeg niet
gewerkt, enz.
Alle kans dus, dat eerst veel later de defi
nitieve toegangsweg wordt geopend.
Men vraagt ons plaatsing voor het vol
gende
Het te Utrecht gevestigd comité voor Mar
tinique (Voorzitter jhr. L. M. Schuurbecque
Boeye, Secretaris de heer A. J. Slilting) heeft,
met het oog op de blijkbaar bestaande be
hoefte en in verband met een van den Mi
nister van Koloniën te Parijs ontvangen
schrijven, aan dezen een voorloopig bedrag
van 5000 franc doen toekomen.
Het comité blijft inmiddels de inzameling
van giften voor dit doel nog voortzetten en
houdt zich daarvoor ten zeerste aanbevolen.
't Gebeurt meer, dat derden beter weten
wat een ander overkomt dan deze zelf. Ten
zeerste verbaasd waren we dan ook, gister
avond in een der bladen te lezen
«Gistermorgen had een jongen in de zetterij
van den heer Frederiks (firma Van C'leeff)
het ongeluk met ziju been tusscheii de pers
te komen, ook daar moest geneeskundige
hulp worden ingeroepen".
Ons was en is niets hoegenaamd daarom
trent bekend.
verheid" nopens den cursus in boekhouden,
welken zij in September hoopt te openen.
Ktipitein VV. H. van Terwisga, van den
Generalen staf, was hier hedenochtend om
het verplaatsbaar postduiven-station in oogeu-
schouw te nemen.
De diertjes doen het best; waarheen men
den wagen ook verplaatst, telkens strijken
zij er weer op neer.
't Is nu de vraag of ze ook «vuurvast"
zullen blijken.
De aan het 5e regiment infanterie in be
proeving gegeven Oostenrijksche controle-
brillen kosten niet f 1.65, doch f2.10 per
stuk. In ieder geval nog minder dan de tot
dusver gebezigde ricbt-controleurs, welke
f3.50 kosten.
Kapitein D. M. E. de Ridder, van het 5e
regiment infanterie, is in zijn rang overge
plaatst bij het regiment grenadiers en jagers.
Sergeant J. C. Pommer, van bet 5e regi
ment infanterie, het zoo verdienstelijk lid
van de onderofficieren-schermvereeniging
»E. M. M A.", wordt overgeplaatst naar het
5e bataljon te Utrecht.
Niet minder dan 10 onderofficieren van
het 5e regiment infanterie zijn geneeskundig
ongeschikt bevonden voor den dienst en
voorgedragen tot ontslag uit hun dienstver
band.
Luitenant jhr. M. C. F. J. de Rotte, van
het. '2e regiment huzaren gedetacheerd bij de
Rijschool, is op non-activiteit gesteld,terwijl
tot le luitenant bijzijn korps bevorderd is de
2e luitenant van het le regiment huzaren
R. O. van Manen.
dei! opgeleid voor den officiersrang, wordt in
verband daarmede overgeplaatst van Utrecht
naar hier.
We vestigen de aandacht van belangheb
benden op de advertentie in dit nummer van
de plaatselijke vereeniging «Handel en Nij-
Luitenant W. van der Koogh, van het le
j regiment veld-artillerie, vertrekt Zaterdag
j naar de Legerplaats bij üldebroek om daar,
I in vervanging van luitenant P. D. van Essen,
I tot 30 Augustus de trein-afdeeling te com-
I mandeeren.
Milicien-wachtmeester C. Gordijn, van het
le regiment veld-artillerie, die voldaan heeft
aan het toelatings-examen voor den cursus
eu bij het 5a regiment infanterie zal wor-
dienslvaurdig, de handen wrijvend; hij was een kïêTu 1
manneke, een origineele grijskop, die sedert tiental
len jaren de rechterhand van den presidentbij al zijn
zaken geweest was. Men vroeg hem, of hij inlichtin
gen kon geven eu het oude mannetje knikte ijve
rig met het hoofd en zeide, dat hij omtrent alles
voldoende georiënteerd eu er van overtuigd was, dat
men alles in de beste orde zou vinden.
Hij bracht zoowel de notarissen als Emil naar de
bureau-vertrekken, toonde hun de aanwezige akten,
legde hun een gespecificeerde en nauwkeurige op-
gna" van alle hangende aangelegenheden voor en
verklaarde ten slotte „Daarmee sluit mijn weten
schap, voor zooveel betreft den stand der zaktSnin
deze brandkast bebinden zich de documenten, in
die geldkist zoover ik weet, het particulier vermo
gen van mijnheer, maar oo!" de deposito-bewijzen
van de banken, bij welke het crediet der verschil
lende cliënten gedeponeerd isde papieren, welke
op het beheer van het vermogen van meergenoemde
eliënteele betrekking hebben, moeten zich in die
kist bevinden.Den sleutel bezit u ongetwijfeld, mijn
heer."
„Zeker" lispelde Emil nauw hoorbaar, „ik heb ze
in vaders kleeren gevonden."
„Het zijn de goede sleutels," verklaarde de bu-
rau-chef.
„Wij zullen eerst de geldkist openen?"meende een
der notarissen. „Ik verzoek u, mijnheer, u persoon
lijk met de opening te willen belasten.''
Met bevende r.and stak Emil den sleutel in het
sleutelgat en draaide hem om.
„In de binnenste, nogmaals gesloten afdeoling,"
verklaarde de bureau-chef „pleegde, zoover ik weet,
mijnheer de depotbewijzen der cliënten te bewaren;
daar moeten zich ook de aandcelen, coupons, gel
den en afrekeningen, bevinden."
Met bevende vingeren zocht Emil den sleutel,die
de dubbele deur van het ijzeren binnenvak opende
de deur sprong open en drie reusachtige portefeuil
les werden zichtbaar. Emil haalde ze te voorschijn
en overhandigde ze aan de notarissen, die ze op de
dichtsbij zijnde tafel legden en met de opening een
aanvang maakten.
Ook Emil was aan de tafel getreden, omdat hij
behoefte had aan een steunpunt, daar uog steeds de
ontzettende verwachting, waarin hij reeds sedert vele
uren zweefde, hem met schrik en ontzetting vervul
den en dreigden hem zijn denk vermogen te benemen.
Het eerste stuk," verklaarde een der notarissen,
„heelt betrekking op de vermogens-aangelegenheden
van mevrouw Winter cn haar dochter. Hier," ging
hij vooit, „een afrekening, hier tal van aandecleu,
hier coupons, hier depotbewijzen der Bauk-iustel-
lingen."
De andere notaris had aau de tafel plaats geno
men, schreef ijlings de getallen, welke ziju collega
hem noemde, onder elkander en telde ze op.
„Achtmaal honderdduizend Mark," zeide de notaris,
„zijn volgens de specificatie iu portefeuille aan de
potbewijzen, papieren van waarde eu contanten aan
wezig."
„De som klopt," verkaarde de andere notaris. „Gaan
wij over tot de andere portefeuille."
Was het eveneens waanzin, die bij Emil dreigde
uit te barsten"? De depotbewijzen eu de gelden wa
ren aanwezig. Hij voelde zijn kuiten knikken, het
vermogen van mevrouw Winter was geheel onaau-
geroerd
De notarissen hadden de tweede portefeuille ge
opend eu daar in iedere portefeulle zich buitenge
woon nauwkeurige Specificatiën en inlichtingen be
vonden, hadden zij binnen weinige minuten gecon
stateerd, dat in de portefeuilles de sommen en de-
deposito-bewijzen aanwezig waren, welke deze lui
den» opgaaf moesten bevatten.
Emil tastte met de hand naar een stoel en nam daarop
plaatshij was bleek als een doode, maar de nota
rissen en de bureau-chef, die aan den arbeid waren,
letten te nauwer nood op hem. In ditoogenblik wa
ren zij mannen van zaken en niets anders.
„Wilt u ons de laatste portefeuille geven?" zeide
een der notarissen, en Emil wendde zich half bewus
teloos naar de kast en haalde een kolossale porte
feuille, te voorschijn.
„Particuliere aangelegenheden staat hier op de
portefeuille zeide de notaris. „Wenacht u niette
min, dat wij controleeren wal aanwezig is?"
Emil knikte, want hij had bijna het spraakvermo
gen verloren. Hij hoorde nog, hoe geconstateerd
werd, dat in die portefeuille do afrekening omtrent
ziin vermogen en dit geheel in papieren en gereed
geld aanwezig was, en hoe geconstateerd werd, dat
aan alle toevertrouwde gelden niet éen penniug ont
brak toen zonk hij zonder geluid te geven van ziju
stoel.
I)e verrassing was hem te machtig geweest, een
onmacht had hem bevangen.
Sedert is een jaar verloopen. Gewichtige gebeur-
De agent van politie 2e klasse H. Kreulen
heeft Dinsdagavond een gepensiouneerd mili
tair, die zich aan den Koppel te slapen had
gelegd en al slapend in de Eem was geraakt,
nog juist intijds gered. Door het onvrijwillig
bad opgeschrikt, is de drenkeling aan het
spartelen gegaan, zoodat hij al een mooi
eindje van den wal was en zeker verdronken
zou zijn als Kreulen hem niet te hulp was
gekomen.
«Als collega Van der Horst een kar visch
aanhoudt, wil ik toch eens zien of ik niet
een vracht vleesch kan aanhalen," dacht
gisternacht de agent van politie 3e klasse
J. van Eldert, toen hij omstreeks half twee,
op zijn ronde, attent werd gemaakt door
verdachte bewegingen en druk praten op
Den H. f.
En jawel, al spoedig kreeg hij zekerheid,
dat W. de V. en A. van W. een geslacht
varken hadden gebracht naar den kelder van
den kastelein K. op Den Hof.
Hij was zoo wijs, geen alarm te maken,
opdat het kluifje niet weer zou worden ver-
moffeld, doch wist den heer Overbosch, den
Keurmeester van het vleesch, te doen waar
schuwen, die al heel spoedig bij de hand
was en het cadaver aikeurde en onder po-
litie-toezicht onschadelijk deed maken.
Waarlijk, ook Van Eldert komt een woord
van lof toe voor zijn flink optreden.
Al wordt het ontkend, toch ligt het voor
de hand, dat het lekkers hetzij aan de be
zoekers van hel établissement of op de markt
zou zijn verkocht, en wie weet hoeveel na
deel zoo'n «goedkoop stukje vleesch" dan
zou hebben aangericht.
De toestand van J. van Eykelenburg, den
sigarenmaker bij den heer G. van Dorssen,
die Maandagochtend door een bosjesmaker
met een mes werd gestoken, is steeds voor
uitgaande.
Het verband is hedenochtend afgenomen,
waarbij bleek, dat de wond prachtig stond
en gevaarloos is. Den patiënt werd zelfs reeds
aangeraden, een luchtje te gaan scheppen.
tcnisseD hebben ten huize van den president plaats
gegrepener heerscht een buitengewone rust. Ia
hoofdzaak spruit dit hieruit voort, dat eerst voor
oen halfjaar de hooggeachte president, die niet meer
tot bewustzijn kwam, in het gekkenhuis is overle
den. Wel hebbeu zijn zoon en Lucy een halfjaar na
zijn dood zich iu den echt verbonden, maar zij eer-
biedigen den rouw en trekken zich voorshands van
alle vermakelijkheden terug. Misschien gevoelt het
tweetal zich gelukkig zich van de wereld te mogen
afzonderenwellicht is het hun een behoefte, zich
van lieverlede met de vreeselijke slagen te vereen
zelvigen, hun door bet lot toegebrachtmisschien
ook is hun wederzijdscli geluk toereikeud.
Weer is een ochtend aangebroken, en in de stu
deerkamer van den overleden president, nu het ar
beidsvertrek van zjjn zoon en opvolger, staat Emil
aan het venster naast Lucy.
„Heden is het een jaar" geleden zeide de jonge
echtgenoot, „dat ik hier stond, ten einde raad, na
dat vader mij hier in den nacht een schuld beleden
heeft, welke hij nimmer heett begaan. De vervol
gingswaanzin, welke zich bij hem ontwikkelde, had
het idee-fixe van verduistering in ziju brein doen
ontkiemen, terwijl zich alles iu de be3te orde be
vond. Hel is een jaar geleden.dat wij ons allen in de
grootste spanning bevonden en hoofdzakelijk wij bei-
deu, lief wijfjemaar vooral wil ik den dag herden
ken, waarop ik ontdekte, dat de opgaven mijns va-
ders aangaande de verduisteringen, oogenschijulgk
door hem gepleegd, niets dan het gevolg zijner her-
senverzwaklrlng waren."
„Wat heb je geleden zeide Lucy liefdevol„en
waarom beu je zóo vreeselijk op de proef gesteld
„Ik weet het niet", zeide Emil. „ik weet alleen,
dat ieder sterveling in dit aardsche tranendal tegen
lief en leed bestand moet zijn. Laat ons dankbaar
zijn, dat op dien tijd een betere tijd volgde, die ons
het waar geluk deed deelachtig worden. Uit wan
hoop en smart is vreugd en voorspoed voortge
komen.1'
,,Ben je dan werkelijk gelukkig?" vroeg zg met
vochtige oogen, „zal je het je nimmer berouwen,
mij, arm meisje, tot vrouw genomen te hebben?"
„O, gij vrouwenlachte hij, „in het ongeluk zoo
heldhaftig, en in het geluk zoo kleingeestig! Wat
hadden wij zonder u en uw liefde
