Dinsdag 18
November
1902.
PHOEMX - BKOL1WEBIJ.
BOCK-BIER verkrijgbaar, zoolang de voorraad strekt.
No. 5269.
52e jaargang.
Feuilleton.
STADGENOQTEN.
Stadsnieuws.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
UITGAVE:
firma a h van cleeff
tfi AMERSFOORT.
ersciiijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden /1.
fr.ineo per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer '10 cent. Legale-,
ofiicieële- en onteigeningsadvertentiên per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buitea de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT9
Telephoon 19.
K EN N1SGK VINGEN.
FOOJtT UBGKJ1EESTER der Gemeente AMERS-
Gelet op de kennisgeving van <leu lieer Commis
saris aer Koningin 111 «leze provincie, in Provinciaal
Blad no. 1:54 van dit jaar, urt'vmcuul
Brengt ter kennis van belanghebbenden in deze
Gemeente, «lat een geval van miltvuur is voorgeko
men in de Gemeente Zuilen. K
Amersfoort,- «len 14. November 1902.
De Burgemeester voornoemd.
\V UI J TIERS.
nationale militie.
A '--JESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op de artt. 70 en 74 der Miliiicwet 1901 en
art. -li, van het Koninklijk besluit van don 2 De
cember 1901, St. 23o.
Gefit" de kennisgeving van den beer Kolonel,
Militie-Commissaris tu de provincie Utrecht, van
den 14. November 1902.-
Doen te weten, dut do zitting van den Militieraad
her 1902, des voormiddag* te 10 iircn.\u liet open
baar wordt gebonden in do zaal genaamd „Groot
Kunstliefde" van lu-t gr bouw voor Kunsten en
Wetenschappen aan de Mnriapliuits te Utrecht, in
te gaan legeuovor de botermarkt, en bestemd is
tot bet doen van uitspraakomtrent de lotuliugen
die redenen van vrijstelling hebben ingediend, «Ie
lotelingcm (lie van den dienst uitgesloten of daarbij
voorjoopig niet toegelaten worden, en alle overige
lotelingen, bclioorende lot de lichting van liet jaar
1903.
En brengen tevens ter kennis van de belangheb
benden, dal «Ie tijd en plaats der zitting aan eiken
Inteling bekend zal worden gemaakt door middel
van een aan zijne woning ol' aan die van zijnen
vader of Voogd te bezorgen biljet, alhoewel het niet-
ontvangen van zoodanig biljet, niet ontheft van de
verplichting lol het verschijnen voor don Militieraad
of tot het iudieneu van de tot staving der redenen
van vrijstelling gevorderde bewijsstukken: zullende
de loteliug, die vrijstelliug verlangt wegens zieke
lijke gesteldheid, gebreken of gemis van de gevor
derde leugte voor den Militieraad moeten verschij eu,
op het hierboven vermeld tijdstip.
Amersfoort, den 15. November 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
De Secretaris. WU1JTIERS.
B. W. Tn. SANDBERG.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat het door den Directeur van 's Rijks
directe belastingen enz. te Amsterdam executoor
verklaard kohier No. 4 van de belasting op be-
drijfs- en andere inkomsten over het dienstjaar
1902 aan den Ontvanger van '3 Rijks directe be
lastingen alhier is ter hand gesteld, aan
wien ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij
de wet bepaalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat-
en aangeplakt te Amersfoort, den 17. November
1902.
De Burgemeester voornoemd,
W U IJ TIERS.
Schetsjes uit den Zuid-
Afrikaaiisclicii Oorlog,
dooi'
DOKTER".
Door de collectie voor het generale
Boeren Hulpfonds wordt opnieuw een
offer van U gevraagd,
j Bedenkt, dat zij te wier behoeve thans I
I de openbare liefdadigheid moet worden
ingeroepen, tot voor korten tijd waren
1 ledeu van gezinnen, die nagenoeg alle in
I grooten welstand verkeerden.
Weest mild niet allceu uit liefdadig-
heid, maar vooral omdat zij, voor wier
gezinnen thans wordt gevraagd, zijn op- i
gestaan tegen de overmacht, gelijk Uw
voorouders zijn opgestaan, gelijk gij allen
morgen zoudt opstaan, als hier door ruw
1 geweld op de zelfde laaghartige wijze
ons volksbestaan mocht worden bedreigd.
Dat in dezen strijd voor de vrijheid
ten slotte de Republieken het onderspit
hebben moeten delven, beeft bij velen
Uwer de luide sympathie van het eerste
oogeublik verflauwd, maar bedenkt, dat
de besten dergenen voor wier nagelaten j
betrekkingen thans moet worden gebedeld,
hebben pal gestaau tot op het bitter
oogenblik dat de dood wegmaaide vrou
wen en kinderen, de weerlooze gevange-
nen, die de vijand als vee in de kampen
bijeeusleepte en met vreugde zag onder
gaan.
Zoo is het; alleen door de diepe ellende
van vrouw eu kind gedrongen, zijn de
Boeren in Zuid-Afrika voor Engeland
gebukt.
Gij hebt gejuicht toen dit zelfde Boe
renvolk den overmachtigen Brit in Zuid-
Afrika terugsloeggij hebt gezwegen
wat hebt gij anders kunnen doen toen
de kans keerde en de samenspannende
politiek toeliet dat in Zuid-Afrika een
volk, U stamverwant, vertrapt werd.
Toen daalde wellicht Uw belangstelling,
maar de verplichtingen die het mede-
juichen in den voorspoed U heeft opge
legd, zult gij in den tegenspoed vau wie
U zóo 11a staan niet vergeten.
Toont dat; Zuid-Afrika behoeft voor
alles, om zich te kunnen verheffen, Hol
land's steun en Holland's sympathie.
Welnu, het woord, de sympathie, kan
nu uitgaan en als de ëlleude vergeten
is, zal het inslaan, maar allereerst is,
om de ellende te doen vergeten, finau-
cieele steun, is geld noodig.
Geeft dan, naar de mate van Uw
krachten; een belangrijke bijdrage wordt
niet van U verlangd, maar geeft wat ge
missen kunt met heel Uw hart, en het
schoone bewustzijn dat gij door Uw dee!
een Hollandsch Zuid-Afrika zult hebben
opgebouwd, schenke U voldoening voor
Uw geldelijk offer van het oogeublik.
Met de verwerping door de Centrale com mis-
sie van het bekende voorstel in zake de ver
een iging der betrekking van opperrabiju met
andere geestelijke ambten is de quaestie, die I
door de benoeming van den beer Wynkoop als 1
opperrabijn van Amersfoort ontstond, niet van
de baan. Aan het Ressortaal bestuur van Amers
foort en zijn opperrab'jn is te verstaan gegeven,
dat de wijze waarop thans in de geestelijke lei- 1
ding is voorzien, niet mag worden bestendigd
en vóór 1 April verandering noodig is. Bij ge-
i breke van dien, zal de Permanente commissie
andere maatregelen dienen te nemen.
j Ter herinnering aan het herkrijgen van Neer-
lands onafhankelijkheid wapperde gister de na-
I tionale vlag van den Lieve vrouwe-toren.
Bij Kon. Besluit van 3 November 1902 zijn
aan art. 4 van het Kon. Besluit van 10 Febru
ari 1S91 (Stbl. no 30), houdende bepalingen
omtrent het afgeven van attestatiën de vita,
de volgende zinsneden toegevoegd
„Aan gegageerden wordt geen attestatie te vita
afgegeven dan na vertoon der gagementsakte,
of der door het Departement van Koloniën in
de plaats van een dusdanige akte afgegeven
verklaring.
„Aan gegageerden die uit het buitenland in
Nederland terugkeeren, wordt door bet Bestuur
der Gemeente waar zij zich vestigen geen attea
tatie de vita afgegeven over het kwartaal waarin
zij terugkeeren dan 11a bekomen machtiging van
Onzen Minister van Koloniën."
Dit besluit treedt in werking 1 Januari 1903.
In de gister gehouden zitting der Provinciale
Staten van Utrecht werd z. h. st. overeenkom
stig het pr,re-advies van Gedeputeerde Staten
afwijzend beschikt op het adres der provinciale
afdeeling van de „Vereeniging tot Bevordering
der Pluimveehouderij in Nederland" houdende
l verzoek om een jaarlijksch subsidie van f150,
nadat met 20 tegen 12 stemmen verworpen was het
voorstel van de Commissie van rapporteurs om
j dit subsidie wel te verleenen.
Aardig gipter dat geheimzinnig gedoe in ma
gazijnen, winkels en winkeltjes; waar anders de
gordijnen hoog opgetrokken of breed openge
schoven zijn, waren die gister gesloten en zelfs
nóg eens weer dicht gestopt met papieren opdat
toch maar geen kiertje open zou zijn. En daar
achter bedrijvige ehiueesche schimmen, rappe
handen, die alles aandroegen, plaatsten, opsta
pelden, veranderden voor den grooten étalage
wedstrijd, die nu reeds een beslist succes mag
heeten voor de vereeniging „Handel en Nijver
heid".
We mogen nu nog de aandacht niet vestigen op
de mooie, soms zelfs heel artistieke étalagesde
leden der vereeniging moeten geheel vrij blijven
in hun beoordeeling.
Maar wel willen we vragen bezoek ook de
buitenwijken eens (het voormalig Kalfsveld, en
het einde der Kampstraat bijvoorbeeld) waar
étalages te vinden zijn die ge anders wellicht
niet zoudt opmerken, en zelfs niet zoudt ver
moeden.
Veertien dagen bracht ik op Moltkop door, en 't
ecnige nieuws, «lat de telegraaf 0113 bracht, was Lu-
dysmith is totaal ingesloten, wordt gebombardeerd
en zal zich weldra overgeven.
Wij allen verlangden daarbij te wezen eu vroegen
elkander af, waarom Long Tom op Molskop bleet,
daar hij veel moer dienst vóór Ladysnnth kon doen.
Eu ziet den 22*tcn November Itwiuu de lieer Loon
die de Long Toms aan de Transvaalsche Regee
ring geleverd bad en in 't begin van den oorlog het
opzicht voerde over de opstelling van «leze kanon
nen vergezeld vau twee zijner vrienden met bet
bericht, dal Long Toni den berg afmoest om bij
Ladysmitli te worden opgesteld. Welk een vreugde
Dadelijk waren alle handen bezig oh bij het invallen
der duisternis lag Long Tom reeds in do „mnreob-
tappen" en stond de voorwagen ouder het afluit.
Den volgenden ochtend zouden de ossen eu ook 200
man van den „Nek" (Langs Nek) komen om het
stuk te helpen afbrengen.
Dien avond kregen we, als afscheid, nog een echte
donderbui. De regen viel bij stroomen, do donder
kraakte, toen plotseling de tent 111 vuur scheen te
staan en een vreeselijko slag ratelde. Allen voelden
don terugslagde bliksem was vlak bij ons iuge-
Terwijl we elkaar nog verschrikt zateu aan testa-
Mten, brachten de artilleristen den zwager van adju
dant E. binnen, die door den bliksem geheel be-
wusteloos geslagen was. Gelukkig slaagden we er in, I
hem weer bij tc brengen, zoodat geen rnenscbenle- I
ven te betreuren was; oen paard, dichtbij onze tent
aan een wagen vastgebonden, was door den bliksem
gedood.
Des ochtends bij het aanbreken van den dag wa
ren (le ossen en menschen boven op den berg. De
ossen gingen vóór het kanon, de menschen er ach
ter; twee touwen werdcu aan den achterkant vast
gemaakt en aan elk touw hing een honderdtal men
sehen om bij de groote hellingen, die soms 101 40
graden bedroegen, een te snelle afdaling tc voorko
men. Zonder ongelukken kwam onze Tom beneden,
maar met een der ammunitie-wagens ging het min
der goedde muilen konden den wagen niet vol-
doende tegenhouden en toen het de dieren te snel j
ging. draaiilen zij uit, waardoor de wagen dwars op j
I de helling kwam te staan en omsloeg en de grana- j
I ten op huil eigen houtje den borg afrolden. Ik was
erg bang dat er «enige zouden springen, maar ook
dit liep zonder verdere ongelukken af.
I Tijdens het vervoer naar Volksrust brak de dis- I
1 sr 1 boom van den voorwagen, maar deze was spoedig
I gerepareerd. Na bij den Boer, waar wij gewoonlijk
onze bezoeken allegden, het middagmaal te hebben
gebruikt, gingen wij verder en kwamen vroeg ge-
I noeg te Volksrust om nog bij daglicht het kanon
i op den trein te laden. Dien nacht waren wij op weg
I naar Ladysmilh.
Ik had gedacht omtrent de installatie orders van
I den luitenant «Ier Veld-telegrafie te ontvangen, doch
dit bleek ijdele hoop. Ook de heer Leon wist niet
i wat met liet zoeklicht moest gebeuren en daar de
j orders waren, dat alle burgers Molskop moesten ver-
laten eu met Long Toni medekomeu, was het voor
ïuijn machinist eu inij onmogelijk, alleen op den
1 berg achter te blijven. Ik bad dan ook niets beters
«veten te doen dan de installatie achter le laten en
i mee te gaan naar Ladysmilh.
I Te Modderspruit gekomen, stuurde ik den machi
nist onmiddellijk naar den luitenant der veld-tele-
graphie 0111 ordersonderwijl werd Long Tom afge-
laden en voor het vervoer naar het lager van het I
Harrysmith-eommando gereed gemaakt. Tuen Long I
Tom vertrok, was mijn machinist nog niet terug en
daar onze bagage op het wagentje van adjudant E. I
was geladen, wilde ik liet niet in den steek laten 1
en ging met bet kanon mee. Onderweg kwam de
machinist mij achterop en vertelde, dat ons goed
kon afgeladen worden. Luitenant P. zou een gele
genheid zenden om het naar liet lager der veld-te- 1
legraphie te vervoeren.
Ik wilde gaarne bij het opstelleu van het kanon
tegenwoordig zijn en ging te paard met adjudant E.
mee; mijn machinist liet ik bij ons goed achter.
Het vervoer met ossen is nu niet bepaald een van
bet snelste, zoodat we zeer langzaam vorderden en
wij onderweg telkens in de verschillende lagers bij
kennissen of vrienden een praatje gingen maken
daar wij te paard waren, haalden we het kanon tel
kens binnen korten tijd weer in.
Zoo brachten we ook bezoek bij een mijner vrien
den, den ketelinspecteur S., die het opzicht had
over een zoeklicht-installatie van den Vrijstaat, eu
eveneens onder luitenant P. was geplant*!. We had
den tijd genoeg, dachten we, doch hadden zóólang
zitten praten, dat, toen we vertrokken, Long Tom
reeds een heel eind voor was. Eer we er aan dach
ten, worden wc door de duisternis overvallen den
weg kenden we niet en van het kanon was niets te
bespeuren. We reden op goed geluk af, en kwamen
eindelijk bij een „plaats" uit. Hier hoopten we iets
van Long Tom te liooren, maar werden hierin bit
ter teleurgesteld.
De menschen hadden niets van Long Tom be
speurd en wisten alleen, waar het kanon moest wor
den opgesteld. Zjj hadden de goedheid eenigszius de
richting ie beduiden, welke we moesten inslaan en
nu reden we zoo snel mogelijk den aangewezen ka„t
uit. Het was in dien tijd geheel «lonker geworden
en wc bevonden ons weldra op ongebaande wegon>
De adjudant bereed een wit paard, zoodat ik hem
nogal gemakkelijk kon zien en ik hield derhalve
altijd kort achter hem.
Van tijd tijd hielden we stil om te luisteren naar het
drijven der ossen, dat altijd met een vervaarlijk ge
schreeuw en luid klappen van de zweep gepaard
gaat. We hoorden niets. Ik had reeds (le vrees geuit,
dat we voor het aanbreken van den dag niets van
het kanon zouden ontdekken, toen we het bekende
geschreeuw hoorden, dat de drijvers uilslooten, wan
neer de ossen een „vastgevallen" wagen in beweging
moeten brengen. Snel daarop af, eu het eerste, dat
we aant-roflen, wns liet wagentje van den adjudant.
Hier hoorden we van den drijver, dat reeds meer
dan een uur het kanon in de drift van Zandrivier
vast zat en men bij het nanstbijzijnde lager een twee
de span essen was gaan halen. Toen we bij het ka
non kwamen, was dit span juist gearriveerd en de
boereu waren bezig, het aan te haken. Nu ging het
beter; een viertal drijvers sprongen, met liuu lange
zwoepen klappenden als razend, onder een oorverdo
vend geschreeuw langs de ossen een ruk, een ge
kraak, en bet gevaarte kwam in beweging en stond
weldra boven op den oever. Het eerste span ossen
werd nu afgehaakt en het zoojuist aangekomen span
nu alleen voor het kanon gespannen, want het ver
voer was zóo ingericht, dat van elk lager een span
ossen werd gi bniikt om het kanon naar het vol
gende lager te brengen.
Men vertelde mij. dat wij op weg waren naar hot
lager van het Bethlehem-commando en daar den
nacht zouden doorbrengen.
Dit was voor mjj een welkom bericht,daar weden
geheelen dag in de weer geweest waren. Gelegenheid
om „kost" te maken, hadden we niet gehad (geluk
kig had adjudant nog een paar beschuiten (die
met biltong dc „padkost" der Boeren uitmaken) zoo-
dat we tenminste iets te eten hadden gehad.
(Wordt vervolgd.)