Dinsdag 18 November 1902. PHOEMX - BKOL1WEBIJ. BOCK-BIER verkrijgbaar, zoolang de voorraad strekt. No. 5269. 52e jaargang. Feuilleton. STADGENOQTEN. Stadsnieuws. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. UITGAVE: firma a h van cleeff tfi AMERSFOORT. ersciiijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden /1. fr.ineo per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer '10 cent. Legale-, ofiicieële- en onteigeningsadvertentiên per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buitea de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT9 Telephoon 19. K EN N1SGK VINGEN. FOOJtT UBGKJ1EESTER der Gemeente AMERS- Gelet op de kennisgeving van <leu lieer Commis saris aer Koningin 111 «leze provincie, in Provinciaal Blad no. 1:54 van dit jaar, urt'vmcuul Brengt ter kennis van belanghebbenden in deze Gemeente, «lat een geval van miltvuur is voorgeko men in de Gemeente Zuilen. K Amersfoort,- «len 14. November 1902. De Burgemeester voornoemd. \V UI J TIERS. nationale militie. A '--JESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gelet op de artt. 70 en 74 der Miliiicwet 1901 en art. -li, van het Koninklijk besluit van don 2 De cember 1901, St. 23o. Gefit" de kennisgeving van den beer Kolonel, Militie-Commissaris tu de provincie Utrecht, van den 14. November 1902.- Doen te weten, dut do zitting van den Militieraad her 1902, des voormiddag* te 10 iircn.\u liet open baar wordt gebonden in do zaal genaamd „Groot Kunstliefde" van lu-t gr bouw voor Kunsten en Wetenschappen aan de Mnriapliuits te Utrecht, in te gaan legeuovor de botermarkt, en bestemd is tot bet doen van uitspraakomtrent de lotuliugen die redenen van vrijstelling hebben ingediend, «Ie lotelingcm (lie van den dienst uitgesloten of daarbij voorjoopig niet toegelaten worden, en alle overige lotelingen, bclioorende lot de lichting van liet jaar 1903. En brengen tevens ter kennis van de belangheb benden, dal «Ie tijd en plaats der zitting aan eiken Inteling bekend zal worden gemaakt door middel van een aan zijne woning ol' aan die van zijnen vader of Voogd te bezorgen biljet, alhoewel het niet- ontvangen van zoodanig biljet, niet ontheft van de verplichting lol het verschijnen voor don Militieraad of tot het iudieneu van de tot staving der redenen van vrijstelling gevorderde bewijsstukken: zullende de loteliug, die vrijstelliug verlangt wegens zieke lijke gesteldheid, gebreken of gemis van de gevor derde leugte voor den Militieraad moeten verschij eu, op het hierboven vermeld tijdstip. Amersfoort, den 15. November 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. De Secretaris. WU1JTIERS. B. W. Tn. SANDBERG. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer Gemeente, dat het door den Directeur van 's Rijks directe belastingen enz. te Amsterdam executoor verklaard kohier No. 4 van de belasting op be- drijfs- en andere inkomsten over het dienstjaar 1902 aan den Ontvanger van '3 Rijks directe be lastingen alhier is ter hand gesteld, aan wien ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat- en aangeplakt te Amersfoort, den 17. November 1902. De Burgemeester voornoemd, W U IJ TIERS. Schetsjes uit den Zuid- Afrikaaiisclicii Oorlog, dooi' DOKTER". Door de collectie voor het generale Boeren Hulpfonds wordt opnieuw een offer van U gevraagd, j Bedenkt, dat zij te wier behoeve thans I I de openbare liefdadigheid moet worden ingeroepen, tot voor korten tijd waren 1 ledeu van gezinnen, die nagenoeg alle in I grooten welstand verkeerden. Weest mild niet allceu uit liefdadig- heid, maar vooral omdat zij, voor wier gezinnen thans wordt gevraagd, zijn op- i gestaan tegen de overmacht, gelijk Uw voorouders zijn opgestaan, gelijk gij allen morgen zoudt opstaan, als hier door ruw 1 geweld op de zelfde laaghartige wijze ons volksbestaan mocht worden bedreigd. Dat in dezen strijd voor de vrijheid ten slotte de Republieken het onderspit hebben moeten delven, beeft bij velen Uwer de luide sympathie van het eerste oogeublik verflauwd, maar bedenkt, dat de besten dergenen voor wier nagelaten j betrekkingen thans moet worden gebedeld, hebben pal gestaau tot op het bitter oogenblik dat de dood wegmaaide vrou wen en kinderen, de weerlooze gevange- nen, die de vijand als vee in de kampen bijeeusleepte en met vreugde zag onder gaan. Zoo is het; alleen door de diepe ellende van vrouw eu kind gedrongen, zijn de Boeren in Zuid-Afrika voor Engeland gebukt. Gij hebt gejuicht toen dit zelfde Boe renvolk den overmachtigen Brit in Zuid- Afrika terugsloeggij hebt gezwegen wat hebt gij anders kunnen doen toen de kans keerde en de samenspannende politiek toeliet dat in Zuid-Afrika een volk, U stamverwant, vertrapt werd. Toen daalde wellicht Uw belangstelling, maar de verplichtingen die het mede- juichen in den voorspoed U heeft opge legd, zult gij in den tegenspoed vau wie U zóo 11a staan niet vergeten. Toont dat; Zuid-Afrika behoeft voor alles, om zich te kunnen verheffen, Hol land's steun en Holland's sympathie. Welnu, het woord, de sympathie, kan nu uitgaan en als de ëlleude vergeten is, zal het inslaan, maar allereerst is, om de ellende te doen vergeten, finau- cieele steun, is geld noodig. Geeft dan, naar de mate van Uw krachten; een belangrijke bijdrage wordt niet van U verlangd, maar geeft wat ge missen kunt met heel Uw hart, en het schoone bewustzijn dat gij door Uw dee! een Hollandsch Zuid-Afrika zult hebben opgebouwd, schenke U voldoening voor Uw geldelijk offer van het oogeublik. Met de verwerping door de Centrale com mis- sie van het bekende voorstel in zake de ver een iging der betrekking van opperrabiju met andere geestelijke ambten is de quaestie, die I door de benoeming van den beer Wynkoop als 1 opperrabijn van Amersfoort ontstond, niet van de baan. Aan het Ressortaal bestuur van Amers foort en zijn opperrab'jn is te verstaan gegeven, dat de wijze waarop thans in de geestelijke lei- 1 ding is voorzien, niet mag worden bestendigd en vóór 1 April verandering noodig is. Bij ge- i breke van dien, zal de Permanente commissie andere maatregelen dienen te nemen. j Ter herinnering aan het herkrijgen van Neer- lands onafhankelijkheid wapperde gister de na- I tionale vlag van den Lieve vrouwe-toren. Bij Kon. Besluit van 3 November 1902 zijn aan art. 4 van het Kon. Besluit van 10 Febru ari 1S91 (Stbl. no 30), houdende bepalingen omtrent het afgeven van attestatiën de vita, de volgende zinsneden toegevoegd „Aan gegageerden wordt geen attestatie te vita afgegeven dan na vertoon der gagementsakte, of der door het Departement van Koloniën in de plaats van een dusdanige akte afgegeven verklaring. „Aan gegageerden die uit het buitenland in Nederland terugkeeren, wordt door bet Bestuur der Gemeente waar zij zich vestigen geen attea tatie de vita afgegeven over het kwartaal waarin zij terugkeeren dan 11a bekomen machtiging van Onzen Minister van Koloniën." Dit besluit treedt in werking 1 Januari 1903. In de gister gehouden zitting der Provinciale Staten van Utrecht werd z. h. st. overeenkom stig het pr,re-advies van Gedeputeerde Staten afwijzend beschikt op het adres der provinciale afdeeling van de „Vereeniging tot Bevordering der Pluimveehouderij in Nederland" houdende l verzoek om een jaarlijksch subsidie van f150, nadat met 20 tegen 12 stemmen verworpen was het voorstel van de Commissie van rapporteurs om j dit subsidie wel te verleenen. Aardig gipter dat geheimzinnig gedoe in ma gazijnen, winkels en winkeltjes; waar anders de gordijnen hoog opgetrokken of breed openge schoven zijn, waren die gister gesloten en zelfs nóg eens weer dicht gestopt met papieren opdat toch maar geen kiertje open zou zijn. En daar achter bedrijvige ehiueesche schimmen, rappe handen, die alles aandroegen, plaatsten, opsta pelden, veranderden voor den grooten étalage wedstrijd, die nu reeds een beslist succes mag heeten voor de vereeniging „Handel en Nijver heid". We mogen nu nog de aandacht niet vestigen op de mooie, soms zelfs heel artistieke étalagesde leden der vereeniging moeten geheel vrij blijven in hun beoordeeling. Maar wel willen we vragen bezoek ook de buitenwijken eens (het voormalig Kalfsveld, en het einde der Kampstraat bijvoorbeeld) waar étalages te vinden zijn die ge anders wellicht niet zoudt opmerken, en zelfs niet zoudt ver moeden. Veertien dagen bracht ik op Moltkop door, en 't ecnige nieuws, «lat de telegraaf 0113 bracht, was Lu- dysmith is totaal ingesloten, wordt gebombardeerd en zal zich weldra overgeven. Wij allen verlangden daarbij te wezen eu vroegen elkander af, waarom Long Tom op Molskop bleet, daar hij veel moer dienst vóór Ladysnnth kon doen. Eu ziet den 22*tcn November Itwiuu de lieer Loon die de Long Toms aan de Transvaalsche Regee ring geleverd bad en in 't begin van den oorlog het opzicht voerde over de opstelling van «leze kanon nen vergezeld vau twee zijner vrienden met bet bericht, dal Long Toni den berg afmoest om bij Ladysmitli te worden opgesteld. Welk een vreugde Dadelijk waren alle handen bezig oh bij het invallen der duisternis lag Long Tom reeds in do „mnreob- tappen" en stond de voorwagen ouder het afluit. Den volgenden ochtend zouden de ossen eu ook 200 man van den „Nek" (Langs Nek) komen om het stuk te helpen afbrengen. Dien avond kregen we, als afscheid, nog een echte donderbui. De regen viel bij stroomen, do donder kraakte, toen plotseling de tent 111 vuur scheen te staan en een vreeselijko slag ratelde. Allen voelden don terugslagde bliksem was vlak bij ons iuge- Terwijl we elkaar nog verschrikt zateu aan testa- Mten, brachten de artilleristen den zwager van adju dant E. binnen, die door den bliksem geheel be- wusteloos geslagen was. Gelukkig slaagden we er in, I hem weer bij tc brengen, zoodat geen rnenscbenle- I ven te betreuren was; oen paard, dichtbij onze tent aan een wagen vastgebonden, was door den bliksem gedood. Des ochtends bij het aanbreken van den dag wa ren (le ossen en menschen boven op den berg. De ossen gingen vóór het kanon, de menschen er ach ter; twee touwen werdcu aan den achterkant vast gemaakt en aan elk touw hing een honderdtal men sehen om bij de groote hellingen, die soms 101 40 graden bedroegen, een te snelle afdaling tc voorko men. Zonder ongelukken kwam onze Tom beneden, maar met een der ammunitie-wagens ging het min der goedde muilen konden den wagen niet vol- doende tegenhouden en toen het de dieren te snel j ging. draaiilen zij uit, waardoor de wagen dwars op j I de helling kwam te staan en omsloeg en de grana- j I ten op huil eigen houtje den borg afrolden. Ik was erg bang dat er «enige zouden springen, maar ook dit liep zonder verdere ongelukken af. I Tijdens het vervoer naar Volksrust brak de dis- I 1 sr 1 boom van den voorwagen, maar deze was spoedig I gerepareerd. Na bij den Boer, waar wij gewoonlijk onze bezoeken allegden, het middagmaal te hebben gebruikt, gingen wij verder en kwamen vroeg ge- I noeg te Volksrust om nog bij daglicht het kanon i op den trein te laden. Dien nacht waren wij op weg I naar Ladysmilh. Ik had gedacht omtrent de installatie orders van I den luitenant «Ier Veld-telegrafie te ontvangen, doch dit bleek ijdele hoop. Ook de heer Leon wist niet i wat met liet zoeklicht moest gebeuren en daar de j orders waren, dat alle burgers Molskop moesten ver- laten eu met Long Toni medekomeu, was het voor ïuijn machinist eu inij onmogelijk, alleen op den 1 berg achter te blijven. Ik bad dan ook niets beters «veten te doen dan de installatie achter le laten en i mee te gaan naar Ladysmilh. I Te Modderspruit gekomen, stuurde ik den machi nist onmiddellijk naar den luitenant der veld-tele- graphie 0111 ordersonderwijl werd Long Tom afge- laden en voor het vervoer naar het lager van het I Harrysmith-eommando gereed gemaakt. Tuen Long I Tom vertrok, was mijn machinist nog niet terug en daar onze bagage op het wagentje van adjudant E. I was geladen, wilde ik liet niet in den steek laten 1 en ging met bet kanon mee. Onderweg kwam de machinist mij achterop en vertelde, dat ons goed kon afgeladen worden. Luitenant P. zou een gele genheid zenden om het naar liet lager der veld-te- 1 legraphie te vervoeren. Ik wilde gaarne bij het opstelleu van het kanon tegenwoordig zijn en ging te paard met adjudant E. mee; mijn machinist liet ik bij ons goed achter. Het vervoer met ossen is nu niet bepaald een van bet snelste, zoodat we zeer langzaam vorderden en wij onderweg telkens in de verschillende lagers bij kennissen of vrienden een praatje gingen maken daar wij te paard waren, haalden we het kanon tel kens binnen korten tijd weer in. Zoo brachten we ook bezoek bij een mijner vrien den, den ketelinspecteur S., die het opzicht had over een zoeklicht-installatie van den Vrijstaat, eu eveneens onder luitenant P. was geplant*!. We had den tijd genoeg, dachten we, doch hadden zóólang zitten praten, dat, toen we vertrokken, Long Tom reeds een heel eind voor was. Eer we er aan dach ten, worden wc door de duisternis overvallen den weg kenden we niet en van het kanon was niets te bespeuren. We reden op goed geluk af, en kwamen eindelijk bij een „plaats" uit. Hier hoopten we iets van Long Tom te liooren, maar werden hierin bit ter teleurgesteld. De menschen hadden niets van Long Tom be speurd en wisten alleen, waar het kanon moest wor den opgesteld. Zjj hadden de goedheid eenigszius de richting ie beduiden, welke we moesten inslaan en nu reden we zoo snel mogelijk den aangewezen ka„t uit. Het was in dien tijd geheel «lonker geworden en wc bevonden ons weldra op ongebaande wegon> De adjudant bereed een wit paard, zoodat ik hem nogal gemakkelijk kon zien en ik hield derhalve altijd kort achter hem. Van tijd tijd hielden we stil om te luisteren naar het drijven der ossen, dat altijd met een vervaarlijk ge schreeuw en luid klappen van de zweep gepaard gaat. We hoorden niets. Ik had reeds (le vrees geuit, dat we voor het aanbreken van den dag niets van het kanon zouden ontdekken, toen we het bekende geschreeuw hoorden, dat de drijvers uilslooten, wan neer de ossen een „vastgevallen" wagen in beweging moeten brengen. Snel daarop af, eu het eerste, dat we aant-roflen, wns liet wagentje van den adjudant. Hier hoorden we van den drijver, dat reeds meer dan een uur het kanon in de drift van Zandrivier vast zat en men bij het nanstbijzijnde lager een twee de span essen was gaan halen. Toen we bij het ka non kwamen, was dit span juist gearriveerd en de boereu waren bezig, het aan te haken. Nu ging het beter; een viertal drijvers sprongen, met liuu lange zwoepen klappenden als razend, onder een oorverdo vend geschreeuw langs de ossen een ruk, een ge kraak, en bet gevaarte kwam in beweging en stond weldra boven op den oever. Het eerste span ossen werd nu afgehaakt en het zoojuist aangekomen span nu alleen voor het kanon gespannen, want het ver voer was zóo ingericht, dat van elk lager een span ossen werd gi bniikt om het kanon naar het vol gende lager te brengen. Men vertelde mij. dat wij op weg waren naar hot lager van het Bethlehem-commando en daar den nacht zouden doorbrengen. Dit was voor mjj een welkom bericht,daar weden geheelen dag in de weer geweest waren. Gelegenheid om „kost" te maken, hadden we niet gehad (geluk kig had adjudant nog een paar beschuiten (die met biltong dc „padkost" der Boeren uitmaken) zoo- dat we tenminste iets te eten hadden gehad. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1902 | | pagina 1