Dinsdag 21 EK Juli 1903.
PHOENIX - BROUWERIJ.
No. 5374. 52e Jaargang.
Reisexemplaren.
Feuilleton.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Export naar Oost- en West-Indië.
AUERSFOORTSCÏÏE COURANT.
IIITAAVP. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi.niTRS'A n
iranco per post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel moer 10 cent. Legale-,
u oflicieële- eo onteigeningsadvertentiën pel- regel 45 cent. ReolamoH 4—5 regels^ 1.25; elke regel iniTraiiirnT O.
rittma A- tl- VAW bLtur meer ƒ0.25. Groote lettere naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden In rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
te Bij advertentie» va» buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Telephoon 19.
Aan onze abonné's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- of buitenlands, vertoeven,
wordt op aanvrage en met duidelijke opgave
van adres, de Courant eiken verschijndag
tegen vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen zich op
de zelfde wijze, geregelde toezending van de
s Amersfoortsche Courant'' verzekeren.
Aan de abonné's in* de stad verzoeken wij
beleefd, ons van hun afwezigheid voor eeni-
gen tijd steeds bericht te zenden. In de
laatste dagen toch komt het herhaaldelijk
voor, dat of de brievenbus verstopt óf het
hekje van den voortuin afgesloten is, zoodat
de looper niet weet, waar met het exemplaar
to blijven.
Leo XIII f.
Na een sterfbed, hetwelk herinnert aan dat
vul Benedictus XIV, is Joachim Pecci, den
2 Maart te Carpineto geboren en sedert 20
Februari 1878 Opperpriester der Roomsch
Katholieke kerk, gistermiddag even na 4 uur
te Rome zacht en kalm ontslapen.
Den 4 Juli hield 's Pausen lijfarts dr. Lap-
poui het eerste consult met dr. Mazonni in
deze ziekte, welke de laatste zou zijn van
den agrqsaard met de zwakke stem doch den
sterken geest".
Amersfoort in 1902.
x.
In de samenstelling der Kamer van Koop
handel en Fabrieken had geen verandering
Slaats. De aftredende leden, de heeren j.
er. Kleber, J. Sinnige en H. van Haselen,
werden allen herkozen, en nadat hun ge
loofsbrieven in de maand December waren
onderzocht, werd opnieuw tot hun toelating
besloten.
Voor het jaar 1903 werden tot Voorzitter
en plaatsvervangend Voorzitter herkozen de
heeren J. Ger. Kleber en H. C. van Dam.
De Kamer hield 7 openbare vergaderingen.
Het aantal ingekomen stukken bedroeg 61.
Behalve de huishoudelijke werkzaamheden
werden de volgende onderwerpen behandeld
en besluiten genomen
Naar aanleiding van een verzoek van han
LISKA.
17).
Toen Liska gevallen was en hij haar te hulp was
gerend, was een hoogat zonderlinge scène tusschon
hen afgespeeld. Liska was betrekkelijk spoedig weer
bijgekomen; een paar hospitaalsoldaten, die mot den
troep waren uitgerukt, hadden haar verbonden en
Marshall had vau eeu boor in de nabijheid een wa
gen weten te krijgen.
Geen van beiden had éen woord gesproken.
Marshall had gezwegen omdat hij nu eenmaal niet
tegen zyn overtuiging iu kou spreken en niet er vau
hield, holle woorden en gelegeuheidsphrasea te ge-
bruikon. Had by zijn zin geduau, dan zou hy heb
ben gezegd „Je hebt je verdiend loon. Waarom
was je ook zoo koppig en sprong je? Ik raadde
het je toch zóo ernttug af." Het lag hem op de tong
dit alles te zeggen, dooh nog te rechter tyd hield
hy het terug.
Ook Liska had gceD syllabe gezegd, hem zelfs niet
de hand gereikt toen hij haar iu den wagen had
geholpen. Was zjj boos op hem, dat by haar niet
had belet den sprong te doen, of schaamde zy
zich
's Middags had Marshall, die er nu toch spyt vau
had geen enkel woord van deelueming to bobben
gezegd, zyu oppasser gezonden om naar haar te in-
tormeeren.
De oppasser was teruggekomen mot de bloemen
in de hand on met hel bericht, dat de juffrouw had
laten weten, dat de luitenant zich niet bezorgd over
haar behoefdo te diaken en dat ze spoedig beter zou
zjjn. De bloemen moest hij maar mee torugnemon
omdat de juffrouw hoofdpijn had en zy dan de bloe
men toch niet in haar kamer kon zetten.
De bouquet werd iu den kachel geworpen en
Marshall liet niet weer hooren. omdat by niet ander
maal zóo wenschto afgepoeierd te worden.
Edith had haar pink er wel voor willen geven, iets
delaren om pogingen in het werk le stellen
om Amersfoort aan te wijzen als losplaats
van goederen ingevoerd met spoortreinen,
richtte de Kamer zich in de eerste plaats
tot de handelaren zelf om opgaven zoo mo
gelijk van het aantal en do soort der inge
voerde handelsartikelen, waaruit het belang
voor Amersfoort mocht blijken; vervolgens
verzocht zy den Inspecteur der Directe be
lastingen, Invoerrechten en Accynsen om
medewerking en voorlichting, eti wendde
zij zich eitidelyk lot de Directie der Hol-
landsche IJzeren Spoorweg Maatschappij,
met verzoek om een gedeelte van een loods
daarover te willen bestemmen, alsmede een
kantoortje beschikbaar te stellen voor den
aldaar gestationneerden ambtenaar, met de
uitvoering belast.
Na eenigen tyd ontving zij van de Directie
der Hollandsche IJzeren Spoorweg Maat
schappij de mededeeling, dat het goederen
vervoer uit het buitenland over hare lijnen
van zóo geringe beteekenis is, dat zy geen
aanleiding vindt tot het doen van stappen
by de Regeering om Amersfoort als losplaats
van zoodanige goederen aan te wijzen.
Door de afdeeling Amersfoort van het
BÜtrechtsch Genootschap voor Landbouw en
Kruidkunde" werd een verzoek gericht tot
den Gemeenteraad van Amersfoort om weder
een wekelyksche Veemarkt in te voeren,
waarvan zy het welslagen meende te mogen
doen afhangen van de vaststelling dier markt
op Dinsdag.
De Kamer gaf op desbetreffend verzoek
advies, waarvan de meerderheid zich met de
vaststelling vereenigde en de minderheid
voorstelde, de markt op Vrijdag te doen
houden.
Deze markt die bij Raadsbesluit van den
25 Februari 1902 op Dinsdag werd vastge
steld (voor liet eerst te houden op Dinsdag
naders van dit „hoogst interessant" geval te vernemen,
doch op al haar vorschen en vragen, had ze slechts
tot antwoord gekregeu: „Juffrouw Montserrath wilde
springen en is toen gevallen". Toen had ze maar
niet verder getracht, or iets meer van te weten te
komau.
„Tennist u nooit, tnyuheer Von Marshall?" vroeg
ze, du een lange pauze; zy zat nu eindelijk eens
naast hem en bad zoo gehoopt, eens recht gezellig
met hem te babbelen, en nu bleef hy muarzwygeu
en dus moest zy 't gesprek wel beginnen.
Marshall's gedachten waren by Liska, zóo zelfs,
dat by terugvroeg:
„Pardon, u vroeg?"
Heel geoslryk bad haar vraag haar óok niet toe
geschenen; 't leek te zeer op het beroemd')„Houdt
u van kaas?" en toen zij die wilde repoteeron, werd
zo vorlegen. „Ik zeide, ik wilde u vragen" stotterde zij
„och 't was nieis vau beteekenis."
Hy kreeg eeu tikje medelijden met haar. „Kom,
wees wat vriendelijker tegen haar" dacht Marshall
„doe baar voor dezen óeuon avond geen verdriet;
zo is vroolijk, jong, mooi, zelfs boel mooi ou heeft
prachtige oogen, byna de oogen van Liska, heel
anders dan Claire".
Claire, die Klein als tafelheer had, zat togeuover
hem en scheen zich goed te amuseeren, praatte druk
eu lachte voel. „Aanstellerij" dacht Marshall „zo
lacht wel, maar ik wed dal zo zelf niet weet waar
over. De oogen zij n de spiegels der ziel ou haar oogeu
lachen uiot uieo; maar toch is zomooi. Als iemand
me gezegd zou hebben dat iu dit nest, mol zijn
tienduizend inwoners, zooveel mooio meisjes waren
te vinden, dan had ik hciu uitgelachen."
„Mijnbeer Marshall zoudl u zoo vriendelijk willen
wezen, myu huissleutel over te neuion" vroeg Edith,
die hom ua lang zinneu op deze wyze onttrok aan
zyn overpeiuzingeu.
„Pardon, juffrouwwerkelijk, ik heb er niet aan
gedacht; myu gedachten waren met boel iets anders
bezig."
„En met wat, als ik vragen mag?"
Hy laolite vergenoegd. „En waarom niet, jttfftouw?
Wy arino luitenants, ziju echter zóo aubulioruu wezens,
dat onzo gedachten uiet voel om 'l lyf hebben. Ik
overlegde juist of u rooden wijn dan wel Rjjnwjju
25 Maart 1902) word in hot najaar op ver
zoek van don oBoerenbond", te Leusden, en
anderen weder by nader Raadsbesluit van
den 23 September 1902 gewijzigd te houden
op Woensdag, waartoe ook wener de Kamor
om advies was gevraagd, hetwelk door haar
werd gegeven.
Aan dit laatste Raadsbesluit heeft de hooge
Gewestelijke regeering hare goedkeuring
onthouden, zoodat de veemarkt sedert 1
Januari 1903 weder op Dinsdag wordt ge
houden.
Door Z. Exc. don Minister van Waterstaat,
Handel tin Nijverheid werd het gevoelen der
Kamer gevraagd ovor een verzoek van de
Kamer van Koophandel en Fabrieken to
Amsterdam en eeu van de Kamer van Arbeid
aldaar, aan Z. Exc. gedaan, om wat hut be
talen en protesteeren van wissels betreft,
behalve de Christelijke feestdagen, den Nieuw
jaarsdag, en den verjaardag van den Regee
renden Vorst, of de Vorstin, ook de Beurs-
vacantiedagen met den Zondaggelyk testellen.
De Kamer besloot, aan het verst strekkend
adres hare adhaesie te verleenen, mits, wat
de Beuisvacuntiedagen betreft, die zooveel
mogelijk op vaste tijdstippen vallen en ieder
jaar tydig worden bekend gemaakt.
In zake een verzoek van het Hoofdbestuur
der «Vereeniging tot bevordering van Fa-
brieks- en Handwerknijverheid in Nederland",
gevestigd te 's Gravenhnge, tot oprichting van
een Bureau voor technische adviezen, ver
leende de Kamer haar zedoiyken steun hieraan.
Voor het internationaal Postcongrcs, te
houden te Rome, verzocht de Kamer van
Koophandel en Fabrieken te Utrecht aan den
Minister van Waterstaat, Handel en Nijver
heid zyn aandacht te vestigen op een zevental
ponten waardoor die Kamer meende, dat
handelsbelangen zouden worden gebaat.
De Kamer besloot alléén te steunen de
driukt. Ik heb namelyk opgemerkt dat, by oeu
kleiu beetje oefening, men volstaan kan met zyn
tafeldame aan te zieu en dnu uiet de hartvorhoffemte
vraag behoeft te doen of ze rood dan wol wit drinkt,"
„U ia onuitstaanbaar" antwoordde zo gopiquoord.
„Dan zal ik dubbel myu best doen, iuo weder
met u te verzoenen", doelt toen hy do daad by 't
woord wilde voegen, moest hy eerst Clairo antwoord
govon en bemerkte daarna, dat Edith in vreeslijk
druk gesprek was goraakt met Knobelsdorff, die naast
Anita von Oltzon zat.
Niets tor wereld was voor Kuobeladorff meer ver
schrikkelijk dan tafolhoer te zijn; dat hy zijn dame
moest bezighouden, vond hy altijd verschrikkelijk.
Vooral Anita mocht zich verheugen in zijn aller
grootste antipathie; hij kon haar, zooals hy meer
malen roods had verklaard, met den besten wil niet
luchten of ziou. Zij was hein goen dame geuoeg,
noch iu liuar klccdiug, noch in haar discours en
vooral h tar hard pralen en luid lachen deden hem
telkens kinpetjosvel krijgen. Zij was een harts-
toch lelijk dochter Nimrods, ging steeds mot huur
vader ter jacht ou sneod allerlei jagorlutyu op a*u
Knobelsdorff, wion alle jacht eu moord juist cou
gruwel was. Zoo Juist had zij hom In alle klourun
en geuren verteld, hoe zij eeu doebletopreobokkon
had afgevuurd.
l>o eerste pauze, die zij iu haar vorhaal maakte
om óok iets to eten, had Knobelsdorff benut om
iots aan Edith to vragen en zóo te ontkomen aan
het slot van hot jachtverhaal en hij zorgde or wel
Voor, dat hot gesprek niet stokto. Du klolne Edith
was hem zoo sympathiek als oonige jongedame, die
in do stilto dos harten trouwplannen kan kneuteren,
hom wezen kon, Zy kleedde zioh uitstekend, en
verstond do kunst, op straat te grouteu, wat maar
zoo heel weinig dames kennen. Editli, die zich
door Marshall gononchalieord achtte, was Knobols-
dorll heel dankbaar, dat hij ziel) over haar oulfermdo
en deed van haar kant al haar host om met de haar
aaiigehoroii geestigheid ou lieftulllgheid bot gesprok
prettig te doen zijn.
Mevrouw Vou Gaffront had zóo haar plaats geko
zen, dat zij aan het hoofd dor tafel zat tusschon
Klein en Marshall en beidon ongestoord kon gade
slaan en mot elkaar vergelijken'; telkonz moor woog-
volgende punten1° het uniformtariof, zoo
voor het binnen- als het buitenland, subsidair
mot de Koloniën2° invoering van een b«v-
taald-anlwoord voor brieven; 3° verlaging
van liet port voor zware brievon naar het
buitenland4° verhooging van hot maximum-
gewicht voor postpakketten.
Naar aanleiding van in het jaar 1901 aan
Z. Exc. den Minister van Waterstaat, Handel
en Nijverheid gedane verzoeken om tegemoet
te komen aan bezwaren die by het gebruik
der telephoon werden ondervonden, voorna
melijk in den dienst tusschon 12 en 4 's mid
dags, heeft de Minister overwogen of hot
gewenscht en uitvoerbaar is om net dubbel
tarief af te schaffen, of wol tot oen uniform
tarief te komen en waarvan de Minister aan
de Kamers van Koophandel kennis gaf met
de mededeeling dat zoo hi) tot oen uniform
tarief besloot, dit meer zoude kosten dan
25 cent per gesprok.
Do Kamer deelde daarop aan Z.Exc. mede.
dut zij by haar adres van A. P. niet gevraagd
had afschaffing van het dubbel tarief gedu
rende de middaguren, doch meer om een
regeling te treffen waarbij de opoenhooping
vóór 12 uur aan het kantoor vermeden wordt,
waardoor velen niet genpodzuakt zouden zyn,
zooals thuns, onverrichter zako terug te keoren.
Ondersteuning werd verleent! aan een
adres van de Kamer te Delft, waarbij ror~
zocht werd een algemeene controle op de
boterbereiding In Nederland, en, bij hezwuar
daartegen, steun en medewerking van Rijks
wege te vorleenen aun bestaande en nog op
to richten Provinciule controle-stations.
instemming werd betuigd mot de oprich
ting te Now-York van oen Nederiandscbe
Kamer van Koophandel aldaar. Van finan-
cieelen steun moest de Kamer zich echter
onthouden.
De Commissie tot roorganisatie van de
schaal over ten gunst van Marshall, dion zo zelfs
een beetje aanmoedigde toon hy. ofsobuon hoogat
onschuldig, Klein eeu beetje begon te plaven.
„Ik begrijp uiuar uiet, mjjuheer Von Klein, dat
u in dit nest blijft wonen".
„Och, hier is zooveel dat me terug houdt", aat-
woorddo Klein n.ot een blik op Clairo die aan dul-
(lelijkheid uiotz te wensohen ovorliet „ik heb hier
zoo vele liovo herinneringen, maar dat niet alleen.
Ilior lag vroeger het regiment ulauon, waarbij ik
diende en ook daardoor Is do stad me lief on hei-
lig goworden. Bovendien bohoor ik lot dit land
weer-district."
„Maar, dan kunt u toch beet ergens anderi gaan
wonen" tneondo Marshall.
„Pardon", antwoordde Klein oen bootje boloodigd
„eeu landweer-district is zoo maar geen dak waar-
ondor je eeu ouderkomeu kuut vindon tegen don
rogon".
„Volkomen juist, een dak Is hot niet, hoogst ge
nomen oen parapluio, die men kan ruilen met eou
andere als do eoreto om de oeno of audero reden je
uiot langer aanstaat. Iu elke stad vindt u soowat
een district-commandant, die nimmer zal vorzuimen
u on to roepon als u weer moet inlrodon."
„Wat nu?" sohortsto do kolonel „Ga jelui nu,
omniddolijk vóór do manoeuvres, in hot huis van eeu
kolonel pratou ovor dislriuts-oouimandanten? Roep
geen booze geesten op!"
Movrouw Von UafTront vond dozo aardigheid In
tegenwoordigheid van subulterne officieren al buiten
gewoon ongepast. Zjj wierp haar man eeu be-
Mtr.iffuudou blik tea, welke hij beantwoordde door
over ilo tafel hoen zijn glas op haar welzijn to lodigen.
Zij deed ulsot' zy hiervan niets zag en ditaiuusoerda
den kolonol zóo boven mate, dat hy champagno liet
aanruk keu: ,'t Is wol Dultsoho, dames en hoeren, maar
ik hoop toch, dat hy u goed zal smaken, Hot eerzte
glas op een goede manoeuvre ach neon, dat gaat
niet; do dAines blijven hier; dsn het eerste glas op
het welziju der dames en hun ridderlijken beschermer
gedurendo dnu t(jd waarin de gewapende macht er
op uit is - op (le dainos en Vou Kleiu; lang sullen
zo leven I"
l Wordt vervolgd.)
