Zaterdag
Augustus
1903.
No. 5379.
52e Jaargang.
Reisexemplaren.
Feuilleton.
AMERSFOORTSCHE CÖÏÏRAIT.
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zatei-dagmiddag. Abonnement per 3 maanden/"l.
franco per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën vaD buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
RUREAU
KORTEGRACHT 9
Telephoon 19.
Aan onze abonné's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- of buitenlands, vertoeven,
wordt op aanvrage en met duidelijke opgave
van adres, de Courant eiken verschijndag
tegen vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen zich op
de zelfde wijze, geregelde toezending van de
Amersfoortscbe Courant'' verzekeren.
Aan de abonné's in de stad verzoeken wij
beleefd, ons van hun afwezigheid voor eeni-
gen tijd steeds bericht te zenden. In de
laatste dagen toch komt het herhaaldelijk
voor, dat of de brievenbus verstopt of het
hekje van den voortuin afgesloten is, zoodat
de looper niet weet, waar met het exemplaar
te blijven.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER der gemeente AMERS
FOORT,
brengt, ter voldoening aan de aanschrijving opge
nomen in het Provinciaalblad van Utrecht no. 105
dezes jaars, ter kennis van belanghebbenden, dat in
de gemeente Veenendaal een geval van vlekziekte is
voorgekomen.
Amersfoort, 29 Juli 1908.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter keums van het publiek, dat een door
H. vAN RULLER ingediend verzoek, met bijlagen,
om vergunning tot het plaatsen van een gasmotor
van drie paardekrachteu voor het drijven van een
kerf- en droogmachine en een koffiepit in bet per
ceel alhier gelegen aan de Arnheinsche straat No. 26,
bij bet Kadaster bekend onder Sectie E, No. 4797,
op de Secretarie der gemeente, ter visie ligt, en dat
op Donderdag, den 13 Augustus aanstaande, des
voormiddags te half elf uren gelegeuheid ten Raad-
buize wordt gegeven om, ten overstaan van liet Ge
meentebestuur of van een of meer zijner leden,
bezwaren tegeu het oprichten van de inrichting in
te brengen.
Amersfoort, 80 Juli 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. TH. SANDBERG.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
L 'engt ter keDnis van de ingezetenen dezer Ge
meente, dat de door den Directeur van V Rijks di
recte belastingen enz. te Amsterdam executoor ver-
LISKA.
De generaal begon aanstonds legen hem.
.Ik moet werkelijk zeggen, dat ik zóo ietsneen
ik weet niet wat ik van zóo'n enormiteit moet zeggen.
Ik ben gewoon stom van verbazing en ergernis,
kolonel, en dat wil wat zeggen, want ik heb al heel
wat onmogelijke dingen gezien, maar zóo iets is
me tocb nog nooit vertoond. Hoe is 't in 's hemels
naam mogelijk. Enfin, u kunt er trotech op wezen,
bet record geslagen te hebben en ik beloof u, dat
ik bet goed zal onthouden.".
De kolonel had een gevoel alsof zijn kolbak ver
anderde in een stroohoed, zooals de planters die
gebruiken hg tastte naar zijn sabeldie zat nog
op haar plaats; hij keek naar zijn rechterhand eu
verbaasde er zich over, dat daar geen parapluie aan
vastzat.
Ook een ander hoorde deze toespraak met angst
en beven aan, de commandant der artillerie, die óok
bad gedacht dat vijandelijke reserve aanrukte en op
het regiment infanterie een ontzaglijk snelvuur doen
afgeven. In de werkelijkheid ware geen paardestanrt,
geen blikje vleesch, geen knoopeschaar heel gebleven,
gezwegen nog van de inenechen zeiven. Gelukkig
waren er maar kardoezen verknoeid en daar granaten
□och kartetsen waren iugeslagen, hadden de hooge
oomes niet kunnen nagaan op welk doel de artillerie
had gevuurd.
01 als ze 't eens geweten hadden!
Dp kolonel overlegde zelfs of het niet kameraad-
schappeiyker zou wezen, openlijk te erkennen dat
ook hij op de eigen troepen had gevuurd, doch de
generaal zeide juist: „Ik ben hoogst tevreden over
het optreden der artillerie, die door haar vuur
de tirailleur-liniën en de voorste compagnieën bezig
hield en dezen daardoor belette, zich tegeu het aan
vallend regiment te keeren. Is 't niet zoo, kolonel?"
Hij had dezen ontkennend zien schudden „liever
klaard kohier No. 2 van de
BEDRIJFSBELASTING
over het dienstjaar 1903/04 aan den ontvanger van
's Rijks directe belastingen alhier is ter hand gesteld,
aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den
bij de wet bepaalden voet te voldoen.
Gedaao en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen
aangeplakt te Amersfoort, den 1. Augustus 1908.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op art. 18 der Wet van den 11. Sejitember
1866 (Staatsb)Ad No. 188), houdende bepalingen be
trekkelijk de Iukwartiering, enz.
Doen te weten, dat de by art. 17 dier wet bedoelde
lijst door hen aangelegd, in afschrift aan de berg
plaats bij het Raadhuis aangeplakt is en gedurende
veertien dagen, te rekenen van heden, op de Secre
tarie der gemeente voor een ieder ter inzage ligt,
alle werkdagen van 10 tot 1 uur.
Amersfoort, 31 Juli 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De fd. Secretaris,
W. D. CAUDRI.
illili
Heden verzenden wij aan de daarop ge-
abonneerden aflevering 20 van onze premie
«De Muzikale Bloemie zin g".
Deze aflevering bevat, behalve de gewone
«Wenken van een ouden muziekmeester",
kunslenaars-biographieën eti berichten en
mededeelingen op muzikaal gebied, de vol
gende muziekstukken«Brautzug", voor
piano, van C. Bohm «Mazurque styrienne",
voor piano, van Julius Egghard «Marche
funèbre", voor piano, van Fréd. Chopin; en
«Der Bote", voor zang en piano, van Emil
Bob n.
De «Muzikale Bloemlezing" kost voor de
abonné's op ons blad slechts 60 cent per
kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de
drie maanden 0 afleveringen met 30 a 35
muziekstukken ontvangt.
Een vakpraatje voor leeken.
Een vriendelijke hand verschafte ons een
aflevering van het weekblad «De smid en
koperslager" waarin een ook voor leoken
zeer lezenswaardig artikel over «Het uit
oefenen van het fittersbedrijf voor gasfabrie
ken en waterleidingen".
Belangrijk vooral bierdoor, omdat de vak-
dood dan een leugenaar" had de kolonel gedacht.
Hij zag een geopend graf vóór zich, doch zeide vast
beraden: „Neen, generaal, zoo was het niet, ik
dacht óok met vijandelijke afdeelingeu te doen te
hebben."
„Maar heeren, maar beereu, hoe is dat nu toch
bestaanbaar vroeg de generaal, by na star van ver
bazing en ergenis.
„Ik had geen flauw vermoeden er van, generaal,
dat onze infanterie den vijand iu den rug zou alta-
keerenhad ik dat geweten, dan had ik natuurlijk
anders gehandeld."
„Ik ook" waagde de kolonel der cavalerie nu te
zeggen.
Overste Werkmeister had tot dusver trotsch opge
richt op zijn paard gezeten des eenen dood, des
anderen brood. Hij had zijn zaakjes goed gedaan,
heel goed zelfs; vriend en vyand waren verrast, toen
zijn regiment zoo opeens op de vlakte kwamnie
mand had iets van den opmarsch gemerktneen
maar, daar zou hij nu eens een pluimpje voor krg-
gen 1
„Ibi ubi", had hg reeds in stilte gezegd „dat heb
je hem nu eens netjes geleverd" en in gedachten
reeds oen flesch champagne op eigen gezondheid en
op zijn promotie bij keuze gedronken, Maar uitzijn
heerlgke drcomen werd hg jammerlijk gewekt door
den generaal, die hem meeaoogenloos vroeg„Maar
overste, hebt u dan de heeren uw opdracht en uw
plannen niet meegedeeld?"
„Neen, generaal."
De generaal hiuilde de schouders op„Ja, heeren,
dan neem ik elk woord terug, dat ik tegen u heb
gesproken, want dun ligt de schuld geheel on al aan
den overste en ik kan me niet begrijpen hoe een
zóo oud officier zulke onvergeeflijke fouten kan ma
ken. Maar ook de brigade-commandant is niet vrij
te pleiten van schuld, want ook hij had de hoeren
moeten inlichten omtrent zijn plannen en hevelen,
opdat een behoorlgke samenwerking lusschen de
verschillende wapens mogelijk ware geweest."
De genernaal schold en spektakelde wel een half
uur en besloot eindelijk met: „We zullen't er voor
heden nu maar bij laten, want ik wil me niet reeds
den eersten den besteu dag uit nigu humeur ma
ken, maar dit zeg ik u heeren, als zooiets nog ééns
lieden zeiven door de alleszins totoordeelen
bevoegde redactie erin gewezen worden op
te kort komingen, en dus omgekeerd de lee
ken worden gewaarschuwd, het fitterswerk
maar niet aan iederen koperslager over te
laten, doch wel degelijk er een te kiezen die
het vak in den grond verstaat.
Men heeft aldus bet vakblad over
bet algemeen, van het gewichtige bei oep van
den aanlegger van gas en water niet overal
het juiste begrip, ja dikwerf een ie licht
vaardige voorstelling. «Eene installatie en
een installatie is soms een groot versci.il
De eerste de beste smid, loodgieter, han
delaar in lampen, kan tocb niet door het
bezit van een ple.ier, soldeerlamp en snij-
ijzer alléén, aanspraak maken, een alleszins
bekwam aanlegger van gas- of waterleiding
te zijn
Om niet eens van een soort «boogere"
vakkennis in het fitterswerk te spreken en
ons hier slechts te bepalen tot het alledaagsch
voorkomende werk, kan tocli de vraag ge
steld worden of de keuze der pqpwijdte en
de bepaling van het aantal vlammen en hare
verdeeling, de opstelling van gas- en bad-
kacbels, het plaatsen van baden, closets en
reservoirs zoo maar dour iedereen kan ge
schieden, en of het niet gebiedend noodza
kelijk is dat aan kundige vaklieden deze
werkzaamheden worden opgedragen.
Het is toch duidelijk, dat wanneer een
aanleg in alle opzichten aan de te stellen
eischen niet voldoet, niet alleen de belangen
der betrokken gas- of waterleiding worden
geschaad, docli de verbruiker wordt dan
vooral de lijdende partij.
Hoe nu, wanneer bet in dergelijke geval
len uitgebreide installatie's betreft?
Wij weten allen, dat groote opdrachten
aan particulieren meer en meer uitblijven
en waaraan dat weder is toe te schrijven,
weet ieder kundige aanlegger, die bij een
inschrijving bet veld heeft moeten ruimen
voor zijn minder bekwamen en voor een
dusdanig werk minder berekenden vakbroe
der. Hel natuurlijk gevolg is, dat men voor
grootere installaties er de voorkeur aan geeft
na de ondervonden teleurstelling van een
minder goed uitgevoerde aanleg door raeer-
bedoeld vakgenoot deze door gasfabriek
of waterleiding te doen uitvoeren.
Niet alleen bestrqden bijv. de Duitsche in
stallateurs de uitvoering der fitterswerkzaam-
gebeurt, dan zullen de heeren me van een minder
aangename zijde leeren kennen."
„Zeer dankbaar voor deze boogat interessante me-
dedeeliug" dachten de meesten, die zooiels al meer
hadden meegemaakt, en allen waren bigde toen ein
delijk het bevel kwam om de manoeuvre te doen
eindigen volgens alle regelen der kunst.
De Zuidpartij retireerde en de Noordpartij begon
de vervolging tot er phalli" geblazen werd, waarop
de troepen hun kwartieren betrokken en aan eiken
kant een regiment de voorposten betrok.
Kolonel Von Gaffront reed met Kuobelsdorff en
Marshall vooruit om een goede bivakplaats in het
hem aangewezen terrein uit tc zoekeu, terwgl overste
Werkmeister met het regiment achteraan kwam.
De kolonel was iu een verschrikkelijke stemming.
Knobelsdorff wenkte Marshall wat achter te big ven
zoo lieten zij hem een tien pas vooruitrgden en kreeg
hg allen tijd, eens flink uit te razen, wat hg met
auimo deed, niet in zichzelven, doch hardop„Zoo'n
individu wordt nu generaal en geeft mij dan de
schuld - aan mg in plaats van aan dien suffer,
dien overste wat ecu vent 1"
„De oude is spinnijdig op mg omdat ik vergeten
heb hom te herinneren, de gewijzigde orders ter
kennis te brengen van de andere wupens" fluisterde
Kuobelsdorff „en op jou omdat je den overste niet
hubt lieriituerd aan hetgeen hij in dit geval doen
moest."
..Anders is alles in den haak" lachtte Marshall
terug „zooals bij die twee vrienden, die elkaar sedert
den dood van Julius Caesar niet meer hadden ont
moet en elkaar tegenkwamen, „Wel, hoe gaat hot?"
vroeg do een. „Ik heb heel wat meegemaakt. Mijn
vrouw is gestorven, mijn dochter van haar man ge
scheiden, mijn zoon moe9t hals over kop naar
Amerika, mijn bankier ging er met al mijn geld
vandoor eu ten overvloede werd ik doodziek. Van
daag ben ik voor't eerst weer op straat, „Deelnemend
hoorde do ander hem aan en zeide eindelijk„Maar
overigens is alles iu den haak, nietwaar?"
Knobelsdorf moet nu toch óok lachen, maar zich
het gebeurde en de stemming van zijn chef her
innerend, vroeglhg „hoe kun je nu gekheid maken
„En waarom niet?" vroeg Marshall kalm terug
„Ik kan niet gaan kniezen. Ik denk er nietaan. Ik
heden, doch beschouwen den verkoop van
lampen en toestellen voor gasverlichting, ver
warming en watervoorziening als eene on
rechtvaardige concurrentie.
De gasfabrieken beweren dat niemand be
ter in staat is om de waarde van verlich-
tings- en verwarmingstoestellen te be-
oordeelen dan zij en gronden dit op de
groote ervaring van bun personeel en de be-
proevingsinrichtingen die hun daarbij ten
dienste staan. Zij beweren dat voor een goe
den aankoop o.a. voor diverse lampen het
niet voldoende is, wanneer men kan beoor-
deelen of de opgesneden draad wel de juiste
is, doch dat men deze artikelen wel degelijk
aan een nauwkeurig onderzoek voor wat be
treft licbtkracht, aansluiting, doorlaat, enz.
moet worden onderwerpen.
Om bovendien verlichtings- en verwar
mingstoestellen zaakkundig op te stellen, be
hoort er een weinig meer toe dan het enkele
aansluiten op de aanvoerleiding, in den toe
stand zooals de artikelen uit de fabrieken
worden afgeleverd. Deze toestellen dienen
vooraf beproetd, gesteld en gedicht te worden,
de branders op den plaatselijken druk inge
steld en dienen des avonds met soortgelijke
worden vergeleken.
Van de andere zijde wordt wel eens be
weerd, dat de gasfabriek er belang bij beeft,
verschillende gastoestellen te verkoopendoch
men vergeet, dat niets het gasverbruik zoozeer
doet stijgen als de invoering van doelmatige
en weinig gasverbruikende toestellen.
Zouden, zoo wordt verder gezegd, de gas
fabrieken en waterleidingen haar verkoop
geheel opgeven, dan zou men zich verzekerd
kunnen achten, dal andere grootere belangen
dezer inrichtingen daardoor aanmerkelijke
schade zouden ondervinden. Bovendien zijn
de verbruikers door dezen verkoop in de
gelegenheid, de monsterkamers te bezichtigen
en uit een keur van de meest doelmatige
artikelen een keuze te doenvoorgelicht door
een personeel dat bij den verkoop niet die
belangen heeft als de particulier, wiens toeleg
niet altijd is te verkoopen wat de kooper
wenscht, doch wiens kunst het ook wel eens
wordt te verkoopen wat hij gaarne kwijt
wil wezen.
doe mijn plicht zoo goed ik kan; krijg ik dan tóch
een uitbrander, dan verbaas ik me over de onrecht
vaardigheid vau den chef, maar knies er niet over.
Eens heb ik gekniesd en zelfs zóo, dat ik ging
reclameerenik werd naar een andere compaguie
overgeplaatst doch kroeg toen een kapitein die 't
me nóg zuurder maakie. Sedert dien oogenblik ver
baas ik me of en toe nog, maar meer niet."
Na een uur rijdens kwam men bij de bivakplauts
en de kolonel was inmiddels geheel en al bggekomen.
Zoodra hg bet terrein zag, zeide hij„Prachtig, voor-
treflyk; dan is dit voor het tweede bataljon en dit
voor het derde schrijf op, Knobelsdorfhet eerste
komt op voorposten, dan san Groeben eindelgk eens
leeren wat dienstdoen is, anders
Wat dat „andere" was, zeide hij niet; maar aan
een baantje aan een Cadettenschool dacht de kolonel
heelemaal niet.
Marshall had intnsscheu eens rondgekeken en
galoppeerde nu eensklaps naar een boerenwoning.
„Waar gaat die heen? vroeg de kolonel, doch al
spoedig was Marshall terug.
„Alles In orde, kolonel; u en overste Werk meister
kunnen in bet huis overnachten de bedden zyn best
en 't is er kraakzindelijk en er ia prachtige stalling
voor de paarden. De vrouw zal voor ons kokenen
wil liaar mooie kamer inruimen voor eetzaal. In de
slaapkamer staat uw wasohwaler al gereed."
„Bravo," zeide de kolonel „dal heb je hem al heel
vlug geleverd. Dunk je zeer."
„Eu waar blijven wij?" vroeg Knobelsdorf angstig.
„Wel, wij bivakkceren natuurlijk" antwoordde
Marshall, die juist deed alsof hij het vermakelgk
wanhopige gezicht van „Excellentie" niet zag.
„Weet je ook, Marshall, waar onze bagage is?"
vroeg de kolonel. „Ja? Rijd er dan eens heen en
zeg den kwartiermeester, dat hij met zaakje hierheen
komt en zijn best doet om niet alles om te gooien
en uiet meer dnn Óen rad van eiken wagen te bre
ken. Als je overste Werkmeister tegenkomt, zeg
hom dan waar we zijn hij is in staat om met het
regiment nnnr den Noordpool te marcheeren:"
Marshall spoedde zich weg.
{Wordl vervolgd.)
