Zaterdag 17
October 1903.
No. 5412.
53e Jaargang.
Feuilleton.
Stadsnieuws.
Ingezonden.
AMERSFODRTSGHE COURANT.
UITGAVE:
FIRMA A- H. VAN GLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi.
franco per post 1.45. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent.Reolames 45 regels f 1.25; eikeregel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTE6RACHT
Telephoon 19.
Bij dit nnmnier behoort een
BIJVOEGSEL.
KENNISGEVING!
N.
In gebruikgevlng Heidegronden.
Gewijzigde voorwaarden.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat de
Gemeenteraad van Amersfoort in zijne vergadering
van 22 September 1908.
HEEFT BESLOTEN
met intrekking van zyn besluit van 24 October/29
December 1887, goedgekeurd door heeren Gedepu
teerde Staten van Utrecht den 5 Januari 1888, No. 88,
Burgemeester en Wethouders te machtigen tot het
geven van vergunningen tot het steken van plaggen
en het maaien en beweiden van de aan de Gemeente
toebehoorende heidegronden gelegen in de Gemeente
Leusden voor zooveel aangaat de gronden niet aan
qet Rgk verhuurd, krachtens art. 12 der overeen
komst, goedgekeurd bij de Wet van 7 Juli 1887
(Staatsblad No. 124) aan ieder die daartoe aanvrage
doet, tegen betaling eener jaarlykscbe retributie, da
delijk na bekomen vergunning te voldoen in ban
den van den Gemeente-ontvanger, welke retributie
bepaald vrordt als volgt:
1. voor het steken van plaggen en het maaien Tan
heide, mits voor eigen gebruik.
o. voor arbeiders, welke uitsluitend varkens of
geiten houden f2.60.
b. voor veehouders, geen paarden en niet meer
dan vier koeien houdende f5.
d. voor veehouders, geen paarden en meer dan
tien koeien houdende f15.
e. voor veehouders, houdende éen hen in eigen
dom toebehoorend paard f15.
en voor elk paard meer, bovendien f5.
2. voor het weiden van schapen
a. voor een kudde tan boven 100 stuks f25.
b. voor een kudde van beneden 100 stuks f20.
Voorts, dat gemelde retributiën voor het geheele
jaar naar gelang van de bij de aanvrage voorhanden
paarden, kceieu of schapen zal verschuldigd sijn en
dat aan Burgemeester eu Wethouders de bevoegd
heid wordt gelaten om, wanneer naar bun oordeel
misbruik van do vergunning wordt gemaakt of het
blijkt dat meer paarden, koeien of schapen in bezit
zijn dau zijn aangegeveu, deze, zonder geheele of
gedeeltelijke restitutie v.tn het betaalde of eeoige
schadevergoeding, in te trekken en vervolgens aan
hem, die zich aan misbruik schuldig maakte, geen
vergunning meer af te geven.
Amersfoort, 15 October 190
Burgemeester eu Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. TH. 8ANDBERG.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
Gemeente AMERSFOORT;
Gelet op het voorschrift van J. H, STORM Jr.
(firma chemische fabriek .Voorwaarts") tot het op
richten van eene inrichting, bestemd tot het fabri-
ceeren, verwerken en bewaren vau chemische
artikelen, reukwateren, inktgommen en wrijfwas en
tot bet plaatsen van een gasmoter van 8 paarde-
krachten;
Overwegende, dat den 17. September 1903 ter
Secretarie dezer Gemeente de gelegenheid is gegeven
om bezwaren tegen het oprichten dezer inricüting
in te brengen en alzoo, ingevolge het bepaalde bij
bet le lid van art. 8 der Hinderwet vóór den 17.
October 1903 over het verzoek zal moeten worden
beslist;
Overwegende, dat gemeld verzoek om advies is
gesteld in handen van den Inspecteur der Volksge
zondheid, die met het onderzoek nog niet zoover
is gevorderd, dat het vóór den laatstgenoemden datum
zal ziju geëiudigd;
Gelet op het bepaalde bij art. 8 al. 2 der genoemde
wet;
BESLUITEN
der beslissing over het vorenbedoeld verzoek te
verdagen.
Afschrift van dit besluit zal worden gezonden aan
den belanghebbende.
Amersfoort, 15 October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUITIERS.
De Secretaris,
B. W. TH. 8ANDBERG.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat eeu door
A. VONK ingediend verzoek, met bijlagen, om ver
gunning tot het oprichten van eene tweede bakkers
oven in hot perceel alhier gelegen aan het Havik
No. 26. bij het Kadaster bekend onder sectie E.
No. 8088, op de Secretarie der Gemeente ter visie
ligt, en dat op Donderdag, den 29. October aan
staande, des voormiddsgB te half elf uren gelegenheid
ten Raudhtiize wordt gegeven om, ten overstaan van
het Gemeentebestuur of van een of meer zijner
leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrich
ting in te brengen.
Amersfoort, 15 October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS,
De Secretaris,
B. W. TH. SANDBERG.
jfl
Heden verzenden wij aan de daarop ge-
abonneerden aflevering 2 van den Tweeden
jaargang van onze premie sDe Muzikale
SCHAPER C°.
12).
Nauwelijks was bel rgtuig, waarin Kaltenborn naar
de gevangenis werd gebracht, vertrokken of een jonge
man kwam van achter een nis van een der huizen
naast het kantoor. Het was Frans Frudenberg, de
broeder van Laura. Hg keek het rgtuig ca, tot het
om de boek eener Btraat was verdwenen.
In gedachten verdiept, bleef hy nog eenigen tijd
staan en ging toen naar de woning zyner moeder.
Laura schrok toen zij hem zag binnentreden; zijn
wilden, demonischen blik deed baar maar al te dui
delijk zieu, dat er iets vreeselijks moest zyn gebeurd
en baar onderstelling werd aanstonds zekerheid toen
Frans de deur zorgvuldig sloot en met zekere osten
tatie vlak naast baar kwam zitten.
„Wat is er, Frans?" vroeg ze angstig.
„O, niets. Niels dan goeds; voor ons althans. We
behoeven nu niet meer arm te zijn. Moeder en jij
behoeven zich nu niet meer den heelen dag en den
halven nacht af te beulen."
„Hoe meen je dat vroeg Laura teu uiterste ver
baasd.
„Je weet toch wat er vannacht gebeurd is?"
„NeeD, wat?"
„Niet? Heb je d.n nog niet gehoord
„Wat? Toe, zeg het toch, je maakt me bang."
„Ocb, zoo erg is 'I niet. De associé van Hartwig is
vannacht op straat vermoord."
Laura sprong verschrikt van haar stoel op.
„Arme man, hy was pas een paar uur uit Brazilië
terug", vervolgde Fraus, „twee kogels in zyn borat;
bijna dadelijk dood
Ik ken den dader."
Laura keek haar broeder vol ontzetting aan.
„Ken jo den dader?" vroeg zy half fluisterend,
alsof zy vreesde voor hu antwoord.
„En wat goed," antwoordde hy koud.
„Wie ia't?"
„Denk je, dat ik zóo gek zal zijn, je dat te zeg
gen Ik denk 6r niet aan. Dat blijft voorloopig myn
geheim; trouwens je zult het nog gauw genoeg ver
nemen."
B 1 o e m I e z i n g".
Deze aflevering bevat, behalve de gewone
sWenken van een ouden muziekmeester",
kunstenaars-biograpbieën en berichten en
mededeelingen op muzikaal gebied, de vol
gende muziekstukken: 1. Amanda, gavotte
voor piano, van Otto Fröhlicb. 2. Glücklich,
allein, salonstuk voor piano, van H. Wenzel.
3. Deutscher Reichsadler, marsch, voor piaDo,
van H. Wenzel. 4. Liebesnahe, voor piano
en zang, van Emil Bolin.
De nMuzikale Bloemlezing" kost voor de
abonné's op ons blad slechts 60 cent per
kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de
drie maanden 0 afleveringen met 30 a 35
muziekstukken ontvangt.
„VreeaelijE", fluisterde Laura.
„Tóch niet", meende Frans. „De ellendeling, die
Schafer vermoordde, zal er van lusten en ik zal goed
gebruik makeu van mijn wetenschap."
„Frans 1"
„O, wil jij de heilige uithangen 1 Hoor eens, Laura,
ieder is ticbxelven 't naaBt. Ik wil je alleen maar
zeggen, dat een jongmensch is gearresteerd onder
verdenking, den moord te hebben bedreven. Hij heet
Ernst Kaltenborn en is boekhouder by Schafer&Co".
„Groote God, Frans!" riep Laura verschrikt uit.
„Op dien naam heb jo gister een revolver gekocht."
„Ja, 'tis een merkwaardige samenloop van om
standigheden", ging Fran» vol bijtenden spot voort.
„Vind je dat óok niet? Juist die koop was een be
wijs tegen hem eu tóch wist de arme kerel er niets
vaD. Enfin, ik hoop maar, dat hy zyn onschuld kan
bewijzen."
„Maar jij moet hem redden", zeide Laura, „jij
moet den waren moordenaar aangeven
„Ja, als ik gek was."
„Maar denk dan toch eens aan de ouders van
dien armen jongen, aan het lijden dat hy in de ge
vangenis moet
„Wees toch wyzer", viel Frans haar ruw in de
rede, „'tzal zoo'n vaart niet loopen. Wat het „lijden
in de- gevnngenis" betreft, daarvoor zal bij, zoodra
zijn ouschuld ia bewezen, ruimschoots worden scha
deloos gesteld. Maar ik zal nu eens gaan soilicitoe-
ren naar de opengevallen betrekking."
„Dat mag je niet doen, Frans. Je weet van boek
houden even weinig af als ik. Je moet den moor
denaar aaugeven by de politie. Dat moet je doen."
„Onzin 1 Wie kan me dwingen om te spreken?Ik
heb maar schik in dien rechter, die nu vast eu zeker
weet dal hij den moordenaar heeft ontmaskerd. Wat
zal die acte van beschuldiging weer netjes in elkaar
zitten 1"
„Zal je dan voor dien tyd niet spreken?"
„Misschien niet."
„Maar waarom dan toch?"
„Ik wil er munt uit slaan. Moeder en jij, en ook
ik, tullen 'ter nu eens lekkertjes van nemen. Zeg,
zouden we er kunnen komen van f12000? Een
beetje netjes, natuurlijk".
Laura antwoordde niet.
„Ik zou wel zeggen, dat 't kon", vervolgde Frans.
„Tegen 4 proceut berekend, zouden we dus eeu ka
pitaal van 3 ton moeten hebben."
Een heuglijke tijding.
De Rijschool der cavalerie blijft hier en
die der bereden artillerie wordt van Bergen-
op-Zoom naar hier overgebracht.
Dat is thans, doch ook eerst nu, officieel
bepaald.
Om drie uur ontvingen we dienaangaande
het volgende telegram
»Uit overweging, dut het in het belang
van het rijkunstig onderricht van het perso
neel eri van de africhting der paarden bij
de bereden korpsen van het leger moet wor
den geacht, dat dit onderricht en deze af
richting naar den zelfden grondslag geschie
den, zoomede dat door het bestaan van twee
Rijscholen het ontslaan van verschillen in
dien grondslag bevorderd wordt, is bepaald,
dat op 31 October a.s. de Rijschool der be
reden artillerie wordt opgeheven.
»Het theoretisch en practisch onderricht
aan officieren, onderofficieren en korporaals
van de bereden artillerie, die aanleg bezit
ten om dienst te doen bij de africhting van
de remonte-paarden, zal worden gegeven aan
de Rij- en Hoefsmidschool te Amersfoort."
Bii de Rijschool te Bergen-op-Zoom zijn
thans, behalve de Directeur, de Onder-direc
teur en éen luitenant, gedetacheerd 47 offi;
eieren en een groot aantal minderen, zoo
vast personeel als gedetacheerden.
Vervolg stadsnieuws in het Bijvoegsel.
Het opnemen van Ingezonden stukken brengt
niet altijd mede, dat de Redactie onvoorwaardelijk
instemt met hun inhoud.
Kopij van geplaatste of ongeplaatste stukken wordt
nimmer teruggegeven.
„Drie ton I Waar wil je die vandaan balen vroeg
Laura.
„Dat is mijn zaak" zeide Frans kalm.
Een vreeselijk voorgevoel maakte zich plotseling
meester vau het jonge meisje. Zij legde beide ban
den op zyn schouders en keek hem doordringend
aan.
„Frans, wie is de moordenaar? Wie is 't
„Ik zeg 't nu niet."
„Je moet."
„Meen je me soms tot spreken te kunnen dwin
gen vroeg Frans.
„Je zou plotseling kunnen sterren en het geheim
meenemen
„Kom, zóo jong sterft men maar niet plotseling."
„De moordenaar zou ook jou uit deu weg kunnen
ruimen."
„Dat zal hy wel lateu en ik zal bém wel in de
gaten houden."
„Zeg me wie 't is, Frans" riep Laura, die niet
meer by maohte was, zich in te houden „ik moet
weten wie het is."
Frans lachte hoonend.
„Er zijn geheimen, die men liever niet moet wil
len kennen, kiudje; ik zou je werkelyk geen dienst
doen, als ik je den naam noemde."
„Dan is 't mynheer Hartwig."
„Mijnheer? doch Frans bedwong zich en vroeg
aanstonds „boe kom je daarop
„Hy heeft je toch verzocht
„O I om die revolver te koopen op naam van zyn
boekhouder. Bewijst dat iets?"
„Wel zeker f"
„Wel zeker nietl"
„Hij heelt het gedaan om elke verdenking van
zich af te schuiven. Ja, zoo is 't 7 ik zie het aan
je
„Wees toch niet zoo dwaas" viel Frans haar
barsch in de rede.
„Hy is de dader" hield zij vol „hy mag bier niet
meer in huis komen, al werd moeder nóg zoo
ziek
„Hoe kiln bij het gedaan hebben" viel Fraus uit.
„Gistermiddag is hij uit de stad gegaan en pas van
ochtend teruggekomen. Hoe kan je nu zoo door
hollen en conclusie» maken bedwing toch je tong.
Je zoudt waarachtig een onherstelbaar ouheil aan
richten."
Laura ademde kennelijk verlucht op.
Onder vriendelijke dankzegging wordt be
richt, dat deze week ontvangen is voor ver
pleging van twee patiënten te Hooghullen van:
J. C. v. d. M. f2.50; bar. R. v. W. f5; H.
f4; Mevr. R. H. geb. P. f 10F.V.C.fl.50.
Eerste Totaal f20. I. HOOYKAAS.
Da. Hooykaaa heeft f 100 noodig om den patiën
ten een voldoend verblijf op „Hooghullen" te
bezorgen. Er ia dua pua een vijfde.
Komt, lezeressen en lezers, helpt dit goede
werk voltooien.
Redactie,
Aan de Redactie der Amersfoortsche Courant,
Alhier.
Mijnheer.
In het verslag van de vergadering der ver-
eeniging Ambachtsschool, voorkomende in
Uwe Courant van heden, is het laatste ge
deelte van het door mij gesprokene niet juist
weergegeven. Gg zult mij verplichten met
de volgende rectificatie ter kennis uwer lezers
te brengen omdat eerst hierdoor duidelijk
wordt wat door mg is gezegd geworden.
Het slot zou moeten luiden
>Indien de vergadering meent, dat het Be
stuur de moeilijkheid oplossen moet, dan zou
dn eenige weg zijn, dat op de vergadering
waar het Bestuur zich opnieuw coirti-
tueeren zal, de leden den heer Prikken niet als
Secretaris herkiezendit zou volgens spr.
eene lompheid, ja ondankbaarheid jegens oen
heer Prikken zijn, daar deze zich als Secre
taris steeds jegens de vereeniging verdien
stelijk gemaakt heeft."
Ook zou ik gaarne vermeld zien, dat ik de
opmerlcing (het was geen vraag) van den
heer Kleber, dat de heer Buys toch wel m
het Bestuur zitting kan nemen zonder Voor
zitter te zijn, niet onkiesch maar natf ge
noemd heb, want, zeide ik, de heer Kleber
kan toch wel begrijpen, dat de heer Buys,
lid van het Bestuur zijnde, de aangewezen
man is, Voorzitter te zijn.
U bij voorbaat voor de opname dankende,
Uw dienstwillige,
H. J. Wolter.
Amersfoort, 45 October 1903.
i^Waa hij werkelyk i
de stad vroeg zy.
„Zeker.Hij was buiten, by een mynheer 8chw*ra,
zooals de concierge verklaarde.
„En heeft hy daar gelogeerd?"
e."
„Kaar hoe weet je dat?"
„Ja, hoe weet ik dat?" vroeg Frans eeniginns in
de war gebracht door die vraag. „Hoe weet je dat?
Je hoort, dat ik het weet."
„Heb je hem dan bespionneerd
„Zoo'n beetje."
„Ja maar gister zei je nog, dat je hem tot
alles in staat achtte."
„Dat heb ik ook gezegd."
„En nu verdedig je bem
„Ik verdedig ieder, die onreobtvaardig wordt ba-
gehuldigd."
„Zoo, en je laat wèl toe, dat men een onschuldige
naar de gevangenis brengt."
Frans baalde de schouders op.
„Ocb, met jou kan men geeu verstandig woord
wisselen", zeide bii nnwiliiw. _Jii bent altiid en
eeuwig eigenwijs. 1
Je kunt er zeker
voor jou toekomst en die van moeder; de r
me niet schelen. Beloof me nu, te zwygendat ia
alles wat ik van je verlang."
„En als ik dat niet kèn beloven?"
„Dat kan je best. En waarom zou je 't niet kun-
nen?"
Laura dacht even na. „Goed. Ik zal geen woord
zeggen, maar ik duld niet, dat een onsohuldiga wordt
gestraft."
„Dus je zegt er moeder ook niets van? En je laat
onzen edelen weldoener niets merken?"
„Neen."
„Dan is 'tgoed. Ik ga even uaar hem toe om te
solliciteereu voor de betrekking van boekhouder."
„Maar dat kan je toch niet doen Hy weet niet
beter de dat je gisteravond naar Engeland bent ver
trokken. Je badt bem dal toch beloofd en hij zal
beel boos wezen
„Ik ben niet bang voor hem, zooals moeder en jy"
meende Frans „ik ben veel banfjor dat jy iets laat
merken en heel myu plan in duigen gomt."
Hierna ging hy met zekere zelfbewustheid been.
{Wtrdl esnwfcd.)
i bij onwillig. „Jy bent altyd en
s. Bemoei je niet met myn zaken,
er van zijn, dal ik voor allee zorg,
