Dinsdag 3
November 1903.
BOCK-BIER verkrijgbaar zoolang de voorraad strekt.
PHOENIX - BKOUWEKIJ.
No. 5419.
53e Jaargang.
Stadsnieuws.
Feuilleton.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
UITGAVE:
FIRMA A- H- VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post 1/15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels 1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT
Telephoon ld.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt ter keimis van de ingezetenen dezer Ge
meente, dat de door den Directeur van 's Rijks di
recte belastingen euz. te Amsterdam executoor ver
klaard kohieren Nos. 7 en 8 van de
PERSONEELE BELASTING
over het dienstjaar 1903 aan deu ontvanger van
's Rijks directeb elastingen alhier zijn Ier hand gesteld,
aan wien ieder verplicht is zijnen aauslag op den
bij de wet bepaalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen
aangeplakt te Amersfoort, den 31. October 1903.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
De BURGEMEESTER der Gemeente AMERS
FOORT,
brengt, ter voldoening aan de aanschrijving,
opgenomen in het Provinciaalblad van Utrecht
No. 140 dezes jaars, ter kennis van belangheb
benden, dat in de Gemeente IJsselstein een ge
val van MILTVUUR is voorgekomen.
Amersfoort, 3 November 1903.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Dat kan een slecht wijntje worden die
1903er indien althans de wijnl'abrikanten ook
maar een deel van den regenval in Wijn
maand voegen bij hun product, dat door
't gemis aan zon reeds wel dunnetjes zal
wezen.
Niet minder dan 128 m. M. neerslag is
na 20 regendagen hier afgetapt, tegen 34.1
na 10 dagen in 1002, 103 na 8 dagen in
1901, 12 na 0 in 1900, 125.8 na eveneens
20 in 1899, 12 na 3 in 1898, 95.7 na 10 in
1897 en 118 m. M. na 20 regendagen in 1896.
Alweer staging wat de ontvangsten dei-
tram betreft.
In de afgeloopen maand werden 7131 be
talende passagiers vervoerd of 858 meer dan
in October 1902, terwijl de ontvangsten be
droegen f 630.90® of f 50.47® meer dan in de
zelfde maand des vorigen jaars.
De opbrengst per dag en per Kilometer
bedroeg nu f 11.31, tegen f 10.29® in October
1902.
Tot ultimo October werden reeds 1836
personen meer vervoerd dan in het geheele
jaar 1902 en op slechts f 127.41 werd na reeds
op dien datum het totaal der bruto-opbrengst
van 1902 bereikt.
De Rijks-kommies 3e klasse J. Candel is
bevorderd tot kommies 2e klasse.
Het beroep op het scheidsgerecht der H.
IJ. S. M. heeft den heer M. Kraan, opzichter
van den weg, baanvak Amersfoort—Apel
SGHAFER Go*
„Om tien uur moet ik naar de begrafenis" zeide
by „'tis al over uegenen mag ik vanmiddag nog
even terug koiueu on wilt u mij dan alles vertellen
„Dat weet ik nog niet" antwoordde Laura schouder
ophalend „maar kom toch in ieder geval maar terug".
Rabe spoedde zicb nu naar den rechter van in
structie, wien hij alle9 meedeelde wat hij wist, doch
deze was reeds zóo overtuigd van de schuld van
Kalteuborn, dat hij van niets anders wilde hooren.
„Maar ik begrijp niet, dat u zóo hardnekkig kuut
volhouden, dat Kalteuborn de dader is" zoide de
heer Rabe ten slotte. „Ik ineen toch, dat hetgeen
ik u heb meegedeeld lang niet verwerpelijk of on
gerijmd is. Hartwig is begonnen met de boeken te
vervalschen
„Kunt u dat bewijzen", viel de rechter hem m de
rede „U moet my eorat bewijzen brengen".
„Laten we die zoeken" antwoordde Rabe ongedul
dig „ik heb gisteravond vernomen, dat bet testament
van Schilfer bij den kantonrechter is gedeponeerd.
Laten we de haudteekeuing doen onderzoeken door
eX^Dat kan niet" antwoordde de rechter hoofdschud
dend „zulk een onderzoek kan eerst dón worden
ingesteld als u aan de echtheid twijfelt en daarover een
plainte indient"
doorn, niet mogen baten.
Het ontslag, hem verleend in verband mot
het spoorwegongeval te Barneveld op 13
September, blijft gehandhaafd.
De »Kainpioen" meldt thans, dat luitenant
J. Kooiman, van het 5e regiment infanterie,
is benoemd tot tweeden consul van den
»A. N. W. B." te Amersfoort.
Wij berichtten dit reeds 6 October en
meldden er bij dat hij meer zal optreden
voor de belangen van den militairen dienst.
Uit een particuliere mededeeling blijkt ons
thans, dat luitenant J. C. Wagner benoemd
is tot officier d'académie.
Men zou 't vermakelijk willen noemen, als
't niet zoo treurig ware, dat aan Buiten-
landsche Zaken men de M. vóór een fami
lienaam in een franscben brief aangezien
heeft voor den voorletter van hein wien deze
onderscheiding opnieuw te beurt viel.
Onze vroegere stadgenoot de heer M. C. C.
Middelburg, geneesheer aan het Sanatorium
nPuUen", te Putten, deed onlangs met zijn
collega dr. Haenljens in »De Amsterdammer"
een beroep op de gegoede Nederlanders om
hen te steunen in hun pogingen tot stich
ting van »een heusch volles-sanatorium voor
longlijders".
Volkomen terecht voerden beide genees-
heeren aan, dat de bestaande sanatoria voor
on- en minvermogenden beslist te duur zijn
en verklaarden kans te zien, een voldoend
gebouw voor zestig patiënten te stichten voor
f24000, d. i. f400 per bed, en het te exploi-
teeren a fl per patiënt en per dag.
Na het uitkomen van hun oproep in de
»Groene" hebben zij van velerlei en zeer ge
achte zijden betuigingen van adhaesie ontvan
gen, zoodat zij binnenkort een constituee-
rende vergadering kunnen beleggen.
Tot hun leedwezen echter waren ar onder
die betuigingen van instemming slechts twee
van medici. Zij hebben nu een afdruk van
hun artikel aan de 2500 medici in ons land
verzonden, met het verzoek, elk een mini
mum-bijdrage van f 10 voor bet op te rich
ten volks-sanatorium af te staan, dat alsdan
over een half jaar gereed zal kunnen zijn.
Men wil weten dat bij de Directie der H.
1.1. S. M. een nieuwe dienstregeling in over
weging is waarbij voor het geheele persoueel
het ploegenstelsel wordt ingevoerd.
De jongelieden uit Amersfoort, Baarn en
Woudenberg, die zich hebben opgegeven voor
de Vrijwillige oefeningen in den wapenhandel,
worden er aan herinnerd, dut het onderricht
een aanvang neemt op Woensdag 18 dezer,
des middags 3 uur in de schermzaal dei-
In fanterie-kazerne te Amersfoort.
Majoor P. G. Weuringh, begin Augustus
tot die functie bij het 5e regiment infanterie
benoemd doch tot dusver werkzaam gebleven
bij het Departement van Oorlog, is Zaterdag
hier in garnizoen aangekomen en heeft van
majoor J. W. van Bisselick bet bevel over
genomen over het 3e bataljon.
Majoor Van Bisselick zal bet in tijd van
oorlog op te richten depot-bataljon comman
deer en.
Bij de Rijschool der bereden wapens zijn
gister aangekomen 3 officieren en 3 onder
officieren der veld-artillene met 3 oppassers
en '12 paarden.
Luitenant-kolonel L. Bolle, van bet le
regiment huzaren, heeft ontslag uit den dienst
gevraagd.
Men deelt ons mede, dat de plaatselijke
afdeeling van den #Ned. Bond van ouder
wijzers", van wier opheffing zeer ernstig
sprake was, blijft bestaan en dat een nieuw
Bestuur is gevormd.
Nurks zou natuurlijk weer spreken van „hoe
ouder, zoo gtkker" en vrngeu of dat nu weer
was om achter 'n bal aan te gaan hobbelen. Als
je 't ze geboodt, zouden ze je feestelijk bedanken,
in zoo'n regen en met zoo'n kou modder te trap
pen. Ze zouden 't lekker niet doen, zou Nurks
den beroemden Foezel nazeggen.
De oude garde stoorde zich echter niet aan
zoo'n beetje water en wind eri heeft de broekjes
van Quick" Zondagmiddag eens weer een flink
lesje gegeven hoe je nu eigenlijk spelen moet.
Door bet slechte weer waren er nog geen do
zijn toeschouwers; doch dezen hebben veel ge
noten, de afwezigen onbeschrijfelijk veel gemist.
De zelfde doelverdediger van verleden jaar
was ook nu op zijn post; thans droeg hij geen
hoogen hoed, doch zijn vadermoorders had hij
toch niet kunnen afleggen. Je bent tooh aan je
maatschappelijke positie wat verplicht, zal onze
jolige groothandelaar in koloniale wuren wel
hebben gedacht. Zijn rechtervoet stak in een
sierlijke molière, de linker was omkleed meteen
voetbalschoen die óf beter dagen beeft gekend
óf op het veld van eer heel wat diensten heeft
gepresteerd en daardoor zwaar verkleurd is.
Achter speelden een bekend sigarenfabrikant,
pas gecreëerd verzekerings-agent, die in 't volle
bewustzijn van zijn nieuwe waardigheid het doel
prachtig hielp verzekeren, en een der werkbijen
van de Twentsche Bank die als eeuig sport dis
tinctief een sport-petje droeg, hetzij op't hoofd,
als er „geen kou aan de lucht" was, hetzij in
de hand, als hij in vliegende vaart achter de
bal aanhuppelde, 't Kantoorleven heeft op dezen
gelukkige nog geen vat gehad, althans als men
naar 't aankomend buikje mag oordeelen.
Halfback's waren een jong papa, plechtig in
'nsport-trui gestoken, een vétérinair student, die
misschien daarom liep als een paard, en een
aanstaand houthandelaar, die menigmaal verre
van houterig bleek en goed werk deed.
Vóór speelden de hoogwaurdigheidsbekleeder
van den „N.V.B." te Amersfoort, die, voor een
wijle zijn notarieele acten vergetend, met jeug
dig vuur deelnam aan den edelen strijdeen
student in de chemie, die met een afgesnedeD
pantalon hoogst sport-like was aangedaan, een
semi-arts ,en een oud-Burgerscholier, die voor-
loopig op zijn lauweren rust.
Geweldig was do indruk die dit tiental op het
negental van „Quick" maakte, doch toen de
referee, die, tot verhooging der plechtigheid, op
zijn vingeren floot, bijna een uur te laat het
teeken van aanvang had gegeven, kreeg de jeug
dige overmoed bij de broekjes den boventoon en
keilden zij alras hun eerste bal in het doel der
seniores. Of de doelverdediger zijn heiligdom al
trachtte te verbergen achter een wolk van si-
garettendamp, of hij al brulde „referee, fluit
toch, ze komen te dicht bijl" er was geen kee-
ren aan.
En zoowaar, een oogenblik later kwam, on
danks het hevig protest van den doelverdediger
en zijn geschreeuw vun „harriejaai" Quick's bal
voor de tweede maal in het doel der oudjes.
„Goed, dan doe ik dut, nu, op dit oogenblik".
moet u de klacht schriftelijk indienen".
mijn hemel, het geldt hier een volk
men onschuldige wieu u willens er. wetens van I
zijn vrijheid berooft", viel Rabe ongeduldig uit.
De rechter bewaarde zijn kalmto, imvar zeide I
scherp: „Ik weet niet wat u wilt. Met alle geweld
vrilt u mijnbeer Hartwig verdacht maken en u zult
zelf moeten inzien, dat dat een dwaasheid is".
Maar Rabe luisterde al niet meer Daar hetuboos
omdat de rechter maar volhardde in zijn meening,
dat Kallenborn schuldig was, was hij zonder groeten
weggeloopen.
Dat Rabe alle9 in 't work zou stellen om het raad
sel op te losson, moest Hartwig wel vermoeden, doch
hy vermoedde niet, dat Rabo reeds zóo dicht hij de
waarheid was.
Reeds heel vroeg in den ochtend was hij in zijn
privy en de kassier had do brandkast nog niet ge
opend toen de electrische schel hem bij deu patroon
riep.
Wat nog nooit gebeurd was, geschiedde nu; de
patroon verzocht den kassier te gaan zitten.
„Ik zei je gister al, dut ilf misschien spoedig op
reis moest", begon Hartwig, „maar dat het al zóo
gauw zou moeten gebeuren, heb ik zelf niet ver
moed. In plaats van voor mijn pleizier te gaan, moet
ik nu vour zaken uit, en 'lis zelfs niet onmogelijk,
dat ik een paar maanden weg blijf. Van middag ga
ik weg; uit brieven, die ik gisteravoud ontving, las
ik dat Murray Co. te Rio zwak staan."
Schmidt keek verschrikt op. „Ik begrijp er niets
yan, mijnheer; een zóo oud nuia
„Zelfsdeoudste huizon kunnen fout gaan,Schmidt."
merkte Hartwig deftig cp, „in ieder geval acht ik 'l
raadzaam, onmiddellijk er heen te gaan om nog te
redden wat to redden valt. Jij zorgt voor de afwik
keling der liquidatie; hier is je volmacht.''
Hij gaf Schmidt bet stuk en deze was zeer ge
vleid over dit groote bewijs van vertrouwou.
„Ik blijf een dag of wat te Londen," vervolgde
Hartwig, „daar weet men in ieder geval wi
van Murray Co., daar zij veel zaken de
Londen. Ook wil ik daar wat geld beleggen,
ik dau ook alle waardepapieren heb meegenomen." j
Schmidt keek ziju patroon bij deze woorden scherp i
aaD, doch het gelukto hem niot, iets van ziju kalm
gelaat te lezen. En tóch was Hartwig's kalm uiter
lijk in lijnrechten strijd met hotgeeu in zijn bin
nenste omging. Schmidt twijfelde daar geenszins aan.
Vooral dal de patroon allo waurdepapierou meenam,
vond hij buitengewoon vreemd. Die lagen toch vei
ligst in de brandkast dan in een koffer in een goe
derenwagen. Het voorwendsel om zooveel goldswaarde
mee te nemen zoowel als de plotselinge reis wekten
allerlei vermoedens by Schmidt. Maar toch, een
bepaald punt van uitgang kon do kassier niet vin
den. Waarom wilde do patroon misschien, ja waar
schijnlijk, voor altijd weggaan?
't Was alsof Hartwig begreep wat er in zijn kas
sier omging.
„En zie je, Schmidt, uit Londen schrijf ik je over
den stand van zaken", vervolgde hij, „ik zal je dau
meteeu meedeelen hoe ik het geld heb belegd opdat
jij voor de boeking kunt zorgen terwyl :k op zee
ben. Ik ga ook naar Londen om een trust
te slichten dat blijft voorloopig onder ons
een groote zaak, waarvoor ik al een paar beel
soliede huizen heb gewonnen. Ik zal jou óok niet
vergetenmaak maar wat haast met de liquidatie
dan kan je aanstonds met alle kracht weer aan
de nieuwe onderneming meewerken."
Dit was voldoende om Schmidt's wantrouwen ge
heel en al te ontwapenen. Getroffen door de wel-
willendheid en het groot bewijs van vertrouwen van
zijn patroon, beloofde hij dezen, alles te zullen doen
om hem in ieder opzicht tevreden te stellen.
Een uur later werd de heer Schafer begraven,
't Was een lange, deftige stoet. Rabe en Hartwig I
zaten in het eerste rijtuig; zij spraken geen woord
met elkaar. Maar te scherper sloeg Rabe den koop
man gade en toen de kist voorbijgedragen werd, ging
hij vlak naast Hartwig staan en zeide zóo luid:
„Vloek over den moordenaar", dat Hartwig dit wel
hooren moest, maar Schüfor's compagnon schrok
De predikant hield een aangrijpende toespraak en
Rabe's blik wa9 onafgeweud op Hartwig gericht toen
de geestelijke sprak van do wrake Gods over den
misdadiger. Maar ook nu bewoog zich geen spier op
Hartwig's gelaat.
Rabe begon nu te twijfelen of Hartwig wel de
schuldige was. Zóo veel kalrute en zekerheid kon
niet gehuicheld zyn.
Toen h'j van het kerkhof terugkeerde, reed hij
naar huis, waar hy zich rilde verklnedou en dan
aanstonds naar Laura gaan, maar op 't oogenblik
waarop hij in huis wildo gaan, wenkte de rochter
van instructie hem.
„Kom gauw mee," zeide deze haastig, „binnen 't
uur hebben we allo bewyzou in handen."
Rabe keek verrast op.
„Maar
„Kom mee, we hebben geeu tijd te verliezen. De
jonge mau, die gister in de haven gevallou is..
„Is zijn lijk gevonden?"
„Hij is niet verdronken. Een uur geleden is hij
gearresteerd en naar de gevangenis gebracht en hy
wil u thans in mijn bijzijn spreken."
„Goddank", zeide Itabe wien een zware last van
de schouders werd geDOmeu. „Hij zal bekennen...."
„Dat hoop ik óok, maar laat ous gaau eu geen
oogenblik verliezen. De jongen is er slecht aan
toe."
Wordl «4r¥olgd.)