Dinsdag 3 November 1903. BOCK-BIER verkrijgbaar zoolang de voorraad strekt. PHOENIX - BKOUWEKIJ. No. 5419. 53e Jaargang. Stadsnieuws. Feuilleton. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. UITGAVE: FIRMA A- H- VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\. franco per post 1/15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels 1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT Telephoon ld. KENNISGEVINGEN. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Brengt ter keimis van de ingezetenen dezer Ge meente, dat de door den Directeur van 's Rijks di recte belastingen euz. te Amsterdam executoor ver klaard kohieren Nos. 7 en 8 van de PERSONEELE BELASTING over het dienstjaar 1903 aan deu ontvanger van 's Rijks directeb elastingen alhier zijn Ier hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen aauslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt te Amersfoort, den 31. October 1903. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. De BURGEMEESTER der Gemeente AMERS FOORT, brengt, ter voldoening aan de aanschrijving, opgenomen in het Provinciaalblad van Utrecht No. 140 dezes jaars, ter kennis van belangheb benden, dat in de Gemeente IJsselstein een ge val van MILTVUUR is voorgekomen. Amersfoort, 3 November 1903. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Dat kan een slecht wijntje worden die 1903er indien althans de wijnl'abrikanten ook maar een deel van den regenval in Wijn maand voegen bij hun product, dat door 't gemis aan zon reeds wel dunnetjes zal wezen. Niet minder dan 128 m. M. neerslag is na 20 regendagen hier afgetapt, tegen 34.1 na 10 dagen in 1002, 103 na 8 dagen in 1901, 12 na 0 in 1900, 125.8 na eveneens 20 in 1899, 12 na 3 in 1898, 95.7 na 10 in 1897 en 118 m. M. na 20 regendagen in 1896. Alweer staging wat de ontvangsten dei- tram betreft. In de afgeloopen maand werden 7131 be talende passagiers vervoerd of 858 meer dan in October 1902, terwijl de ontvangsten be droegen f 630.90® of f 50.47® meer dan in de zelfde maand des vorigen jaars. De opbrengst per dag en per Kilometer bedroeg nu f 11.31, tegen f 10.29® in October 1902. Tot ultimo October werden reeds 1836 personen meer vervoerd dan in het geheele jaar 1902 en op slechts f 127.41 werd na reeds op dien datum het totaal der bruto-opbrengst van 1902 bereikt. De Rijks-kommies 3e klasse J. Candel is bevorderd tot kommies 2e klasse. Het beroep op het scheidsgerecht der H. IJ. S. M. heeft den heer M. Kraan, opzichter van den weg, baanvak Amersfoort—Apel SGHAFER Go* „Om tien uur moet ik naar de begrafenis" zeide by „'tis al over uegenen mag ik vanmiddag nog even terug koiueu on wilt u mij dan alles vertellen „Dat weet ik nog niet" antwoordde Laura schouder ophalend „maar kom toch in ieder geval maar terug". Rabe spoedde zicb nu naar den rechter van in structie, wien hij alle9 meedeelde wat hij wist, doch deze was reeds zóo overtuigd van de schuld van Kalteuborn, dat hij van niets anders wilde hooren. „Maar ik begrijp niet, dat u zóo hardnekkig kuut volhouden, dat Kalteuborn de dader is" zoide de heer Rabe ten slotte. „Ik ineen toch, dat hetgeen ik u heb meegedeeld lang niet verwerpelijk of on gerijmd is. Hartwig is begonnen met de boeken te vervalschen „Kunt u dat bewijzen", viel de rechter hem m de rede „U moet my eorat bewijzen brengen". „Laten we die zoeken" antwoordde Rabe ongedul dig „ik heb gisteravond vernomen, dat bet testament van Schilfer bij den kantonrechter is gedeponeerd. Laten we de haudteekeuing doen onderzoeken door eX^Dat kan niet" antwoordde de rechter hoofdschud dend „zulk een onderzoek kan eerst dón worden ingesteld als u aan de echtheid twijfelt en daarover een plainte indient" doorn, niet mogen baten. Het ontslag, hem verleend in verband mot het spoorwegongeval te Barneveld op 13 September, blijft gehandhaafd. De »Kainpioen" meldt thans, dat luitenant J. Kooiman, van het 5e regiment infanterie, is benoemd tot tweeden consul van den »A. N. W. B." te Amersfoort. Wij berichtten dit reeds 6 October en meldden er bij dat hij meer zal optreden voor de belangen van den militairen dienst. Uit een particuliere mededeeling blijkt ons thans, dat luitenant J. C. Wagner benoemd is tot officier d'académie. Men zou 't vermakelijk willen noemen, als 't niet zoo treurig ware, dat aan Buiten- landsche Zaken men de M. vóór een fami lienaam in een franscben brief aangezien heeft voor den voorletter van hein wien deze onderscheiding opnieuw te beurt viel. Onze vroegere stadgenoot de heer M. C. C. Middelburg, geneesheer aan het Sanatorium nPuUen", te Putten, deed onlangs met zijn collega dr. Haenljens in »De Amsterdammer" een beroep op de gegoede Nederlanders om hen te steunen in hun pogingen tot stich ting van »een heusch volles-sanatorium voor longlijders". Volkomen terecht voerden beide genees- heeren aan, dat de bestaande sanatoria voor on- en minvermogenden beslist te duur zijn en verklaarden kans te zien, een voldoend gebouw voor zestig patiënten te stichten voor f24000, d. i. f400 per bed, en het te exploi- teeren a fl per patiënt en per dag. Na het uitkomen van hun oproep in de »Groene" hebben zij van velerlei en zeer ge achte zijden betuigingen van adhaesie ontvan gen, zoodat zij binnenkort een constituee- rende vergadering kunnen beleggen. Tot hun leedwezen echter waren ar onder die betuigingen van instemming slechts twee van medici. Zij hebben nu een afdruk van hun artikel aan de 2500 medici in ons land verzonden, met het verzoek, elk een mini mum-bijdrage van f 10 voor bet op te rich ten volks-sanatorium af te staan, dat alsdan over een half jaar gereed zal kunnen zijn. Men wil weten dat bij de Directie der H. 1.1. S. M. een nieuwe dienstregeling in over weging is waarbij voor het geheele persoueel het ploegenstelsel wordt ingevoerd. De jongelieden uit Amersfoort, Baarn en Woudenberg, die zich hebben opgegeven voor de Vrijwillige oefeningen in den wapenhandel, worden er aan herinnerd, dut het onderricht een aanvang neemt op Woensdag 18 dezer, des middags 3 uur in de schermzaal dei- In fanterie-kazerne te Amersfoort. Majoor P. G. Weuringh, begin Augustus tot die functie bij het 5e regiment infanterie benoemd doch tot dusver werkzaam gebleven bij het Departement van Oorlog, is Zaterdag hier in garnizoen aangekomen en heeft van majoor J. W. van Bisselick bet bevel over genomen over het 3e bataljon. Majoor Van Bisselick zal bet in tijd van oorlog op te richten depot-bataljon comman deer en. Bij de Rijschool der bereden wapens zijn gister aangekomen 3 officieren en 3 onder officieren der veld-artillene met 3 oppassers en '12 paarden. Luitenant-kolonel L. Bolle, van bet le regiment huzaren, heeft ontslag uit den dienst gevraagd. Men deelt ons mede, dat de plaatselijke afdeeling van den #Ned. Bond van ouder wijzers", van wier opheffing zeer ernstig sprake was, blijft bestaan en dat een nieuw Bestuur is gevormd. Nurks zou natuurlijk weer spreken van „hoe ouder, zoo gtkker" en vrngeu of dat nu weer was om achter 'n bal aan te gaan hobbelen. Als je 't ze geboodt, zouden ze je feestelijk bedanken, in zoo'n regen en met zoo'n kou modder te trap pen. Ze zouden 't lekker niet doen, zou Nurks den beroemden Foezel nazeggen. De oude garde stoorde zich echter niet aan zoo'n beetje water en wind eri heeft de broekjes van Quick" Zondagmiddag eens weer een flink lesje gegeven hoe je nu eigenlijk spelen moet. Door bet slechte weer waren er nog geen do zijn toeschouwers; doch dezen hebben veel ge noten, de afwezigen onbeschrijfelijk veel gemist. De zelfde doelverdediger van verleden jaar was ook nu op zijn post; thans droeg hij geen hoogen hoed, doch zijn vadermoorders had hij toch niet kunnen afleggen. Je bent tooh aan je maatschappelijke positie wat verplicht, zal onze jolige groothandelaar in koloniale wuren wel hebben gedacht. Zijn rechtervoet stak in een sierlijke molière, de linker was omkleed meteen voetbalschoen die óf beter dagen beeft gekend óf op het veld van eer heel wat diensten heeft gepresteerd en daardoor zwaar verkleurd is. Achter speelden een bekend sigarenfabrikant, pas gecreëerd verzekerings-agent, die in 't volle bewustzijn van zijn nieuwe waardigheid het doel prachtig hielp verzekeren, en een der werkbijen van de Twentsche Bank die als eeuig sport dis tinctief een sport-petje droeg, hetzij op't hoofd, als er „geen kou aan de lucht" was, hetzij in de hand, als hij in vliegende vaart achter de bal aanhuppelde, 't Kantoorleven heeft op dezen gelukkige nog geen vat gehad, althans als men naar 't aankomend buikje mag oordeelen. Halfback's waren een jong papa, plechtig in 'nsport-trui gestoken, een vétérinair student, die misschien daarom liep als een paard, en een aanstaand houthandelaar, die menigmaal verre van houterig bleek en goed werk deed. Vóór speelden de hoogwaurdigheidsbekleeder van den „N.V.B." te Amersfoort, die, voor een wijle zijn notarieele acten vergetend, met jeug dig vuur deelnam aan den edelen strijdeen student in de chemie, die met een afgesnedeD pantalon hoogst sport-like was aangedaan, een semi-arts ,en een oud-Burgerscholier, die voor- loopig op zijn lauweren rust. Geweldig was do indruk die dit tiental op het negental van „Quick" maakte, doch toen de referee, die, tot verhooging der plechtigheid, op zijn vingeren floot, bijna een uur te laat het teeken van aanvang had gegeven, kreeg de jeug dige overmoed bij de broekjes den boventoon en keilden zij alras hun eerste bal in het doel der seniores. Of de doelverdediger zijn heiligdom al trachtte te verbergen achter een wolk van si- garettendamp, of hij al brulde „referee, fluit toch, ze komen te dicht bijl" er was geen kee- ren aan. En zoowaar, een oogenblik later kwam, on danks het hevig protest van den doelverdediger en zijn geschreeuw vun „harriejaai" Quick's bal voor de tweede maal in het doel der oudjes. „Goed, dan doe ik dut, nu, op dit oogenblik". moet u de klacht schriftelijk indienen". mijn hemel, het geldt hier een volk men onschuldige wieu u willens er. wetens van I zijn vrijheid berooft", viel Rabe ongeduldig uit. De rechter bewaarde zijn kalmto, imvar zeide I scherp: „Ik weet niet wat u wilt. Met alle geweld vrilt u mijnbeer Hartwig verdacht maken en u zult zelf moeten inzien, dat dat een dwaasheid is". Maar Rabe luisterde al niet meer Daar hetuboos omdat de rechter maar volhardde in zijn meening, dat Kallenborn schuldig was, was hij zonder groeten weggeloopen. Dat Rabe alle9 in 't work zou stellen om het raad sel op te losson, moest Hartwig wel vermoeden, doch hy vermoedde niet, dat Rabo reeds zóo dicht hij de waarheid was. Reeds heel vroeg in den ochtend was hij in zijn privy en de kassier had do brandkast nog niet ge opend toen de electrische schel hem bij deu patroon riep. Wat nog nooit gebeurd was, geschiedde nu; de patroon verzocht den kassier te gaan zitten. „Ik zei je gister al, dut ilf misschien spoedig op reis moest", begon Hartwig, „maar dat het al zóo gauw zou moeten gebeuren, heb ik zelf niet ver moed. In plaats van voor mijn pleizier te gaan, moet ik nu vour zaken uit, en 'lis zelfs niet onmogelijk, dat ik een paar maanden weg blijf. Van middag ga ik weg; uit brieven, die ik gisteravoud ontving, las ik dat Murray Co. te Rio zwak staan." Schmidt keek verschrikt op. „Ik begrijp er niets yan, mijnheer; een zóo oud nuia „Zelfsdeoudste huizon kunnen fout gaan,Schmidt." merkte Hartwig deftig cp, „in ieder geval acht ik 'l raadzaam, onmiddellijk er heen te gaan om nog te redden wat to redden valt. Jij zorgt voor de afwik keling der liquidatie; hier is je volmacht.'' Hij gaf Schmidt bet stuk en deze was zeer ge vleid over dit groote bewijs van vertrouwou. „Ik blijf een dag of wat te Londen," vervolgde Hartwig, „daar weet men in ieder geval wi van Murray Co., daar zij veel zaken de Londen. Ook wil ik daar wat geld beleggen, ik dau ook alle waardepapieren heb meegenomen." j Schmidt keek ziju patroon bij deze woorden scherp i aaD, doch het gelukto hem niot, iets van ziju kalm gelaat te lezen. En tóch was Hartwig's kalm uiter lijk in lijnrechten strijd met hotgeeu in zijn bin nenste omging. Schmidt twijfelde daar geenszins aan. Vooral dal de patroon allo waurdepapierou meenam, vond hij buitengewoon vreemd. Die lagen toch vei ligst in de brandkast dan in een koffer in een goe derenwagen. Het voorwendsel om zooveel goldswaarde mee te nemen zoowel als de plotselinge reis wekten allerlei vermoedens by Schmidt. Maar toch, een bepaald punt van uitgang kon do kassier niet vin den. Waarom wilde do patroon misschien, ja waar schijnlijk, voor altijd weggaan? 't Was alsof Hartwig begreep wat er in zijn kas sier omging. „En zie je, Schmidt, uit Londen schrijf ik je over den stand van zaken", vervolgde hij, „ik zal je dau meteeu meedeelen hoe ik het geld heb belegd opdat jij voor de boeking kunt zorgen terwyl :k op zee ben. Ik ga ook naar Londen om een trust te slichten dat blijft voorloopig onder ons een groote zaak, waarvoor ik al een paar beel soliede huizen heb gewonnen. Ik zal jou óok niet vergetenmaak maar wat haast met de liquidatie dan kan je aanstonds met alle kracht weer aan de nieuwe onderneming meewerken." Dit was voldoende om Schmidt's wantrouwen ge heel en al te ontwapenen. Getroffen door de wel- willendheid en het groot bewijs van vertrouwen van zijn patroon, beloofde hij dezen, alles te zullen doen om hem in ieder opzicht tevreden te stellen. Een uur later werd de heer Schafer begraven, 't Was een lange, deftige stoet. Rabe en Hartwig I zaten in het eerste rijtuig; zij spraken geen woord met elkaar. Maar te scherper sloeg Rabe den koop man gade en toen de kist voorbijgedragen werd, ging hij vlak naast Hartwig staan en zeide zóo luid: „Vloek over den moordenaar", dat Hartwig dit wel hooren moest, maar Schüfor's compagnon schrok De predikant hield een aangrijpende toespraak en Rabe's blik wa9 onafgeweud op Hartwig gericht toen de geestelijke sprak van do wrake Gods over den misdadiger. Maar ook nu bewoog zich geen spier op Hartwig's gelaat. Rabe begon nu te twijfelen of Hartwig wel de schuldige was. Zóo veel kalrute en zekerheid kon niet gehuicheld zyn. Toen h'j van het kerkhof terugkeerde, reed hij naar huis, waar hy zich rilde verklnedou en dan aanstonds naar Laura gaan, maar op 't oogenblik waarop hij in huis wildo gaan, wenkte de rochter van instructie hem. „Kom gauw mee," zeide deze haastig, „binnen 't uur hebben we allo bewyzou in handen." Rabe keek verrast op. „Maar „Kom mee, we hebben geeu tijd te verliezen. De jonge mau, die gister in de haven gevallou is.. „Is zijn lijk gevonden?" „Hij is niet verdronken. Een uur geleden is hij gearresteerd en naar de gevangenis gebracht en hy wil u thans in mijn bijzijn spreken." „Goddank", zeide Itabe wien een zware last van de schouders werd geDOmeu. „Hij zal bekennen...." „Dat hoop ik óok, maar laat ous gaau eu geen oogenblik verliezen. De jongen is er slecht aan toe." Wordl «4r¥olgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1