No. 5495.
53e Jaargang.
Eerste Blad.
Feuilleton.
SLAT bi It PA LM Eli te Londen,
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KOR TE GR ACHT f.
Telephoon 19.
Dit nummei' bestaat uit
TWEE BLADEN.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS ven
AMERSFOORT doen to weten,
dat door den Raad dior Gemeente in zijne ver
gadering van 26 April 1904 ia vastgesteld de vol
gende verordeniug.
Artikel 1.
In de gemeente Amersfoort lijn zes ambtenaren
van den Burgerlijken Stand.
Art. 2.
Er ie óen bureau van den Burgerlijken Stand;dit
dit wordt gehouden- in een der lokalen van het
Gemeentehuis. Voor het voltrekken vau huwelijken
zijn boveudietf twee lokalen van het Uemeentehuis
beschikbaar.
Art. 8.
De verdeeling van de werkzaamheden tusschen
de vereehillende ambtenaren is als volgt:
A. Eén hunner verricht in den regel alle werk
zaamheden, die door of krachteus eenige wet aan
den ambtenaar van den Burgerlijken Stand zyn op
gedragen, behouden» het behaalde eub c.
B. Kóu hunner verricht bij ongesteldheid, afwezig-
beid of onlstenteuis van den sub A bedoelden ambte
naars al diens werkzaamheden.
O. Vier hunner voltrekken in den regel de
huwelijken. By hunne verhindering of ontstentenis
geschiedt dit door den sub A bedoelden ambtenaar.
Art. 4.
Het bureau van den Burgerlijken Stand is voor het
publiek geopend, eiken dag van des voormiddags 9
tot des Damiddags 3 uur, en des Diusdags bovendien
des voormiddags van 8', 4 tot 9 uur, een en ander
met uitzondering:
lo. van den Zondag, den Nieuwjaarsdag, den
tweeden Paaschdag, den Hemelvaartsdag, den tweeden
Pinksterdag en de beide Kerstdagen, Indien twee
of drie dezer dagen op elkander volgeo. is het bureau
op den tweeden en derdeu dezer dagen telkens ven
's middags 12 tot 's namiddags 1 uur voor het publiek
geopend uitsluitend tot het doen van aangiften van
geboorte of overlijden.
2o. van den Goeden Vrijdag en den Verjaardag
van H. M. de KoningiD, op welke dagen het bu'eau
van 's morgens 12 tot 's namiddags 1 uur voor het
publiek geopend is, uitsluitend tot het doen van
aangiften van geboorte of overlijden.
Art. 5.
Deze verordening treedt in werking op den dag
waarop de ambtenaren van den Burgerlijken Stand, te
benoemen krachtenB artikel 149 der Gemeentewet,
zooals dit luidt volgens de Wet van 1 Februari 1904
(St.bl. no. 26), hunne functie aanvaarden.
Aldus vastgesteld door den Gemeenteraad van
PENSI0N0P0LIS.
8.
Lili was veel mooier dan Hilda, alleen wat te
groot voor baar leeftijd en wat mager, maar te
lijker was haar gelaat en te mooier waren haar
groote blauwe oogen. Haar teint was zacht als een
persikschil en haar vol blond, haar bad een gouden
(lans.
Na een kwartiertje had de wagen den goeden
straatweg bereikt en nu ging bet er Ilink vandoor);
reebts waren korenvelden, links strekte tich ureii
ver een prachtig beukenbosch uit.
De majoor kende den gansohen omtrek en maakte
maar al door plannetjes voor nieuwe toertjes.
.Waarvoor ben je anders naar Beberswalde ge
komen?" vroeg hij .om te profiteereu van het natuur
schoon, natuurlijk. Iels auders is er niet. Concerten
worden er niet gegeven en het theater is xóo slecht,
dat men uit medelijden met den directeur een billet
koopt, doch het niet gebruikt. Verleden winter gaven
se den „Fausl", als opera. Ik ging er heen omdat
ik haar twee jaar gele-'au te Parijs had geboord en
ik e»D» een vergelijking wilde maken. Ik was natuur
lijk voorbereid op heel veel, maar toen in plaats
van een orkest een piano de ouverture begon en de
rol van „Gretchen" door een man werd gelezen, om
dat de jufirouw er vandoor was gegaan met den
souffleur, kon ik 't niet harden en wilde ik heengaau.
De directeur, die den „Faust" zong en me zag weg
gaan, hield middenin zyn aria op en riep me van
'ttooneel toe: „Wie geen verstand heeft van klas
sieke musiek, mag gerust heengaan Gounod neemt
het hem niet kwalijk". Nooit in mijn leven heb
ik zóo gelachen".
Hilda klapte in de handen van pret. „Owat
verheug ik me op dergelijke genoegens; daar gaan
we dikwjjls heen, niet waar papa? De lange winter
avonden sullen bier wel vervelend syn."
Amersfoort, in zijn openbare vergadering van den
20. April 1904.
De Voorzi'ter,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. Tit. SANDBERG.
Gedaan te A merefoort, den 23. April 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. Th. SANDBERG.
BURGEMEESTER ou WETHOUDERS der Ge
meente AMERSFOORT,
Brengen ter algemeene kennis, dat de gewone
jaarljjksche COLLECTE feit behoeve van het Fonds ter
aanmoediging en ondersteuning van den gewapenden dienst
in de Nederlanden, laats de huizon der ingezetenen
zal plaats hebben op Maandag den 9 Mei 1904.
Zg weuscbeu deze ten dringendste in de belang
stelling der ingezetenen van allen rang en stand aan
te bevelen.
Men vergete niet, dat al moge ook hst getal der
overgeblevenen uit de veldtochten van 1830 en 1831
jaarlijks verminderen, daarentegen tengevolge der
expedition iu onze Oost-Indische Bezittingen het
getal van beu, die op onderscheidene wijze aanspraak
hebben op ondersteuning, steeds weder toeneemt
en vermoedelijk zal blijven toenemen.
Bij bet op zich zelf verblijdend verscbijusel, in de
laatste jaren alom in den lande waargenomen, eener
toenemende belangstelling in allee wat de verdedi-
giug des Vaderlauds betreft, vertrouwen Burgemeester
eu Wethouders, dat de opbrengst dezer Collecte zal
bewijzen, dat men ook meer dan tot dusverre be
lang stelt in bet lot van den verminkten en hulp
behoevenden oud-soldaat! Moge toch hun, die hun
leven veil hebben voor het Vaderland, de overtuiging
worden geschonken, dat het Vaderland niet ondank
baar is, en alzoo de in te zamelen giften er toe bij
dragen, om aan meerdere Oud-strijders, die daarop
aanspraak hebben, eeDe tegemoetkoming te verstrek
ken ter verlichting der zorgen van deD ouden dag.
Amersfoort, den 29. April 1904.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. Th. 8ANDBERG.
schrift om vergunning tot verkoop Tan sterkedrank
in het klein bij hen is ingekomen van P. tan 't
KLOOSTER, in het perceel aan den Hoogenweg
no. 49.
Amersfoort, den 29. April 1904.
Burgemeester en Wethouder» voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretarie,
B. W. TH. SANDBERG.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gezien art. 5 der Wet tot regeling van den klein
handel in sterkedrank en tot beteugeling van open
bare dronkenschap;
Brengen ter openbare kennis, dat een verzoek
Verzuimt het niet.
Wanneer men tegenwoordig iets nieuws
lanceeren wil, dan bestaat daartoe geen be
tere weg. dan door de menschen met seigen
ougen" de eigenschappen te laten zien van de
nieuwigheid, welke men »er in" wil hebben.
Dat heeft de Singer-Maatschappij ook be
grepen en daarom organiseert zij in ver
scheidene steden van ons land 'n tentoon
stelling van modern borduurwerk, en ook
stopwerk waarop ieder, die lust heeft, zich
kan overtuigen van het vele fraaie en nut-
itge, dat men verrichten kan met en op de
Singer Central bobbin-machine.
Thans is Amersfoort aan de beurt om
kennis te maken met die hoogst vernuftige
en in haar werking toch zoo eenvoudige
vinding; in »de Arend" zgn tot en met 6
Mei op smaakvolle wijze lal van handwerken,
zoo op practisch als luxe-gebied, smaakvol
geëtaleerd en twee zeer bereidvaardige dames
geven de bezoeksters en bezoekers ja
reeds menig man nam er een kijkje, en waar
om ook niet? gaarne inlichtingen omtrent
alles, wat meu wenscht te weten.
En als men zoo wandelt langs al die
kunstwerken, als mnn aandachtig die hoogst
artistiek geborduurde gordgoen bekijkt, of
men bewondert de sierlgke, duidalgke mo
nogrammen en de gaaljes-ietters, dun valt
ons dadelijk op het gelijkmatige der steken,
de keurige nuanceering, dat zoo harmonisch
onmerkbaar samensmelten der tinten en het
bijzonder glanzige der waschecbtc zgde.
En dan de verkeerde kant van elk stuk
hg mag gezien worden hoor! Het af- en
aanhechten der draden is onzichtbaar en al
leen om den achterkant te cacheeren behoeft
geen enkel machinaal vervaardigd handwerk
gevoerd te worden.
De Centraal bobbin machine is er eene
voor trapbeweging, evenzeer geschikt voor
toe zetter, neem even een vet lettertje
voor hetgeen volgt, want daar komt het op
aan elk gewoon naai- als voor alle mo
gelijke stop- en bordnnrwerk, wijl ze Is
voorzien van twee bovenplaten, waarvan
men er slechts éen op- of af te schroeven
heeft dat dunrt maar enkele seconden
al naar gelang men borduren of stoppen
of gewoon naaien wil.
Evenals bij liet gewone machine-naaiwerk
heeft men voor 't borduren en stoppen een
onder- en een bovendraad noodig noodig,
de eerste is steeds van garen wit voor
alle lichte, zwart voor alle donkere kleuren
zoodat men voor een werk slechts een hoogst
enkele maal het spoeltje te verwisselen heeft,
tenzg men hot aan beide kanten het zelfde
wil hebben, bijv. bij randen van gordgnen,
Dat verrassend resultaat verkrggt men door
eenvoudig ook den onderste draad van dezelfde
kleur 'zijde te nemen als den bovendraad
«Maar om zulk mooi werk te leveren als
er ten toon gesteld is, moet je ook heel wat
kennen" hoorde ik iemand zeggen. >Daar
komt evengoed heel wat voor kgken als bij
werken met de hand".
Zeker en dat is maar goed ook, want
als je maar eenvoudig machinaal, stom-ver
velend te trappen hadt om al dat moois op
een lap tullc of gaas te tooveren, dan zou
zoo'n handwerk als geschenk geen waarde
hebben, dan zouden we ons niet behoeven
in te spanuen om die kunst te leeren en
ons er in te perfectioneeren.
Maar dit is een kunst welke men zich ge
makkelijk eigen kan maken, die veel minder
tijd vraagt en niet zooveel van ons gezicht
vergt althans dat verzekerden m|j de
Hexe courant it getlrukl met ite courant-inkt van de firma
vertegenwoordiger J. J. HAHUSEW, kantoor en magazijn Cor net is Trompstraat 1
UOTTEUD.4M.
„Gelooft u Uat maar Diet, juffrouw" stelde de
majoor baar gerust „U suit meer uitgaan dan u
misscbin lief is, óok omdat u het officiers-casino be
zoekt."
„Dat weet ik nog niet" viel mevrouw Von Kettler
in „de tamiliün rijn allerliefst maar ouder ous gesegd
vind ik majoor Von Gemmerstein hoogt onsympa
thiek".
„Maar waarom dan, mevrouw?" vroeg majoor
Sperrlich verbaasd.
De overste lachlte, dat het daverde en zeide daarna;
„Miju vrouw kan 't hem nog altyd maar niet vergeven,
dat hy mjj den dag van onze aankomst meenam
naar 't casino en me daar meer te driuken gaf dan
dienstig voor me was; maar ik hoop dat mijn vrouw
't hem even hartelijk zal vergeven al ze 't mij vergeven
heeft, want hij deed 't toch uit louter kameraad-
Zyn vrouw lachte honend. „Jullui mannen noemt
het altyd een vriendschapsdienst als iemand je wat
te drinken geeft. Wij, vrouwen, ('enken daar heel
anders over, niet r.aar lieve?" Zij richtte zich tot
mevrouw Sperlicb, doch deze, die haar man vergoodde
en daarom alles van hem door de vingers zag,
stemde niet zoo gansch en al met haar in en zeide
gelaten„Ik oordeel minder streng, mevrouw; ik
laat mijn man zich zoo dikwijls en zoo veel amusieren
als hij zelf maai wil en als hij zich te goed amuseert,
moet hij zelf de gevolgen er maar van dragen
„Zie je nu, Emma" plaagde de overste zijn vrouw
„dat is nu eerst mannentaal neen maar, dat is
't toch ook niet zoo iets hoort een man graag
neem je er een voorbeeld aan
Doch het geviel, dat mevrouw Von Kettler hitter
weinig neiging toonde om het voorbeeld te volgen
en zij begon dan ook oen huizhoudeljjken boom op
te zetten, e«D kapittel dat na de eerste tandjes der
kleintjes be'. alleronuitputtelijkst is en zóo hadden
de dames 't nog druk over inmaak en schoonmaak
en wat dies meer zij toen men reeds laug de
Auenmiihle had bereikt. Deze geliefkoosde pleister
plaats was ook heden weer vol gasten, die met
rijtuig, per liots of te voet waren gekomeu ou 't
duurde dan ook een heele poos eer men de Wegers
vond, die zoo vriendelijk wsiren geweest beslag te j
leggeu op eeu groot prieel waarin allou kouden
plaats vinden. De begroeting was allerhartelijkst, I
maar de jongedames waren ontzaglijk teleurgesteld
de huzaren luitenant was er wel, doch in burger- i
kleodiug en ofschoon sijn jacquet-costuum kenne
lijk door een der eerste kleermakers te Berlijn ge
maakt was, vonden de meisjes en vooral Hilda er
„niets aan". Dat de kleereu den man maken, gaat
nooit zóo op als voor officieren.
Enfin, er werd een bonte rij gemaakt en gelijk
't wel van zelf sprak, kwam de joage Weijer tusichen
de beide meisjes te zitten. Hij kende Lili reeds van
vroeger en babbelde met haar als met een oude
kennis, maar Hilda zag hg heden voor de eerste
maal en omdat bij niet juist wist wat hg met haar
kon bespreken, vroeg hg haar allerlei onzinnige
dingeu, als: „Bevalt het u hier cog al? Hebt u al
veel kennissen? Gaat u dezen zomer op reis?" en
dergelijke.
Hilda had hem wel aan zijn ooren willen trekken.
Was dat na de zelfde jonge officier van van ochtend,
die haar zóo bevallen was, dat zij er zich bepaald een
feest van had gemaakt, hem nader te leerou kennen?
En nu zat hg naast haar en zeurde over allerlei
nonseus. Zg had zóo gedacht, dat bij vroolyk, des
noods uitgelaten sou wezen en nu was hjj sóc dood
gewoon als elke etumper die voor de eerste maal
in zijn leven met jonge meisjes in gezelschap is.
Nadat men koffie had gedronken, werd krijgsraad
gehouden en men eiudigde met overeen te komen,
in het bosch te gaan wandelen, tegen zeven uur te
gaan eteu en daarna naar huis terug te rjjdenwas
er dan uog een of ander noodig voor versterking,
dan kon meu nog alt\)d in het „Deutsche Haus"
nog even aanleggen.
De gehuwden gingen voorop en op eenigen afstand
volgden de jongedames met deu luitenant, die ook
nu zeer weinig zeide en het alleen drukt had met
de eene sigaret na de andere te rooken. Dit hinderde
Hilda geweldigdaarvoor was zij toch niet hier ge
komen en daarvoor had zg toch baar fonkelnieuw
costuum niet aangetrokken. Ze wist heel goed, dat
zg geen verbliudond^ schoonheid was, maar óok dat
ze te mooi en te geestig was om soo genegeerd te
worden. Te Berlyn had ieder heer gaarne met baar
geschertst, enfin, als die huzaar dan koppig was tegen
over een dochter van zoo'n infanterist" dan zou zy
hem wel aan praten weten te krjjgen. En om hem
te plagen en te doen gevoelen boe imeDS laf zjj zijn
gesprek van zooeven bad gevondeu, vroeg sy, net
als hg zoo straks: „Is u al lang bier met verlof?
Blyf u nog lang? Ie u al lang officier? Wanneer
wordt u eerste luitenant?" en dergelijke hartver
heffende vragen.
Hg antwoordde stipt op iedere vraag en scheen
volstrekt niet te bemerken, dat zg hem voor't lapje
hield en zich op hem wilde wreken.
Zij keek beai hoofdschuddend aan. Zou kg als
zooveel mooie menschen ook doodeljjk vervelend
zgu? Eeu geluk was 't, dat hij xiob in eons gaf
zooals hg was en niet eerst valsche hoop deed koes
leren.
Na een goed half uurtje kwam men op een uitge
strekt open veld vanwaar men een prachtig vergezioht
bad en op voorstel van mevrouw Von Kelller, die
tegeu een steen gestooten had eu geweldigde pijn
leed aan haar eksteroog, werd hier rust gehouden.
Allen gingen op het het heerlyk mollige grss liggen
eu verdiepten zich onder 't hoofd in hel natuurschoon.
Plotseling slaakte Hilda een gil.
„Kom, wat is er nu weer aaa de haod?" vroeg
haar rader eenigszins boos, terwijl hg evenals de
anderen bleef liggen. Alleen de jonge luiteuant was
opgesprongen en stormde op haar toe.
„Scheelt er iets aan?" vroeg hg.
Hilda bleef doodelgk verschrikt liggen, haar groote
oogen weren vol outselling en slechts met groote
moeite bracht zg er uit„Een kikker, bier, op mgti
schoot".
Zij was doodsbang voor deze diertjes en beefde al
als zg er aan dacht. Het denkbeeld, dat de dik
zak verder springen en mischien op haar handen
zou gaan zitten, deed haar 't bloed in de aderen
verslyven.
Wordt vsrvfllyd.)
